/-KK9_loa7vd0/UlGdvjyytmI/AAAAAAAAAJo/CYASBcEvf-Q/s1600/2.jpg /-lOmPFrl8XPM/UlGenrethAI/AAAAAAAAAJw/C2micEpuq98/s1600/3.jpg /-dYluM4WJoPk/UlGfQQftlJI/AAAAAAAAAJ4/jX-Uiar9weI/s1600/4.jpg /-nf8EdURdPWM/UlGf2-kc_eI/AAAAAAAAAKE/4FuxaCOarrQ/s1600/5.jpg /-saSqQhWsORI/UlGgWZb5BgI/AAAAAAAAAKM/NfXGousgxi8/s1600/6.jpg /-p8qKxxsXUqM/UlGg--8YPdI/AAAAAAAAAKY/xdBXvKSdXHc/s1600/7.jpg /-xIWC0FyHziE/UlGhgDvPjYI/AAAAAAAAAKg/KcDEVlbzTms/s1600/8.jpg /-ExizPq5U6WY/UlGh77XvSNI/AAAAAAAAAKo/-7_9l0K2i6g/s1600/9.jpg /-iINrw4I_6xg/UlGicQAf_wI/AAAAAAAAAKw/tGhsKFdLkgg/s1600/10.jpg /-ntDceJpthvQ/UlGjACykVeI/AAAAAAAAAK4/VHQQr32TK0U/s1600/11.jpg /-fqxH_m2LEEY/UlGjaObMvdI/AAAAAAAAALA/f9HaRWYO-AI/s1600/12.jpg /-xfECeCe_dDQ/UlGj-pQU9qI/AAAAAAAAALM/WM1hVLQNyOo/s1600/13.jpg /-BHG1G4ixBh8/UlGkl-z-QEI/AAAAAAAAALQ/GoWqxWOgYz4/s1600/14.jpg /-BlczOY9iWk8/UlGlF5V_25I/AAAAAAAAALY/nrFbp34VOko/s1600/15.jpg /-Cb5m_KgyDAk/UlIE8rsSOkI/AAAAAAAAAMQ/1oHjlhDHZ14/s1600/17.jpg /-yRwSwv5w8No/UlIFmUIqjwI/AAAAAAAAAMY/zktN7vgxukU/s1600/18.jpg /-inFEfyNQYIE/UlIGAPR0JvI/AAAAAAAAAMg/v21K2Odt1zc/s1600/19.jpg /-G7ntu7ury4E/UlIGUaQi37I/AAAAAAAAAMo/AZ01F8UsI58/s1600/20.jpg /-I8vCUhCS3oA/UlIKBPqQLrI/AAAAAAAAAM0/ut8eJGAsSKE/s1600/21.jpg /-41ZwK7gIr2U/UlIKXb5gzLI/AAAAAAAAAM8/WvSg-oULtgE/s1600/22.jpg /-TojgOyhekdE/UlIKrjq5bJI/AAAAAAAAANE/rRl37fDU1SM/s1600/23.jpg /https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBkeTl0tcTCHV8iwhAR7INBNesixdlrsh31sanSMEwZaR95jcu0JIW3G7kI4r1d5U2S5E9rLd4k6uXsGICeE_wZNte3JfLdKTS2Nx0wQ8GnluB_PMJYPssia3Z8X6Y3d54-mA06RKg7v4o/s1600/24.jpg /-FijLnHXN310/UlILMwydP7I/AAAAAAAAANU/UGrU5m5Qlik/s1600/25.jpg /-rCOON1atlAQ/UlIRGg-JUjI/AAAAAAAAANk/jmvr2gslKRY/s1600/26.jpg /-KhgTbZa636A/UlIRZyiryKI/AAAAAAAAANs/IVePjv0E68o/s1600/27.jpg /-GEj3iQziOPI/UlIRrWcGrrI/AAAAAAAAAN0/w5UwiZDN-5U/s1600/28.jpg /-qCBbdjQUzx4/UlIR7nMVOtI/AAAAAAAAAN8/uuovzhoG2P8/s1600/29.jpg /-TUkx_9ZzINw/UlISLSaznOI/AAAAAAAAAOE/cizev9CP9UI/s1600/30.jpg

Sunday, February 9, 2014

“လူ႔အခြင့္အေရး ေလးစားေတာ္မူေသာ ေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရား”

 “လူ႔အခြင့္အေရး ေလးစားေတာ္မူေသာ ေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရား”

ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားဟာ “ငါက လြဲလုိ႔ တစ္ျခားမည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကုိမွ် ဒူးမေထာက္ရ” ပုံစံမ်ဳိးျဖင့္ အာဏာရွင္ဘုရားဘဝမ်ဳိးကုိ အေရာက္မခံခဲ့ပါဘူး။
ငါကလဲြလုိ႔ ငါေဟာတဲ့တရားကုိလည္း ရွိမခုိးရ မပူေဇာ္ရဆုိတာမ်ဳိး.....
ငါကလြဲလုိ႔-ငါ့တပည့္ သာဝက သံဃာေတြကုိလည္း ရွိမခုိးရ မပူေဇာ္ရဆုိတာမ်ဳိး.......
ငါကလြဲလုိ႔-မိခင္ ဖခင္ေတြကုိေတာင္ ရွိမခုိးရ၊ မပူေဇာ္ရဆုိတာမ်ဳိး
ငါကလြဲလုိ႔- ဆရာ/ဆရာမေတြကုိလည္း ရွိမခုိးရ၊ မပူေဇာ္ရဆုိတာမ်ဳိးဟာ အာဏာရွင္ဆန္တဲ့ အမိန္႔ေတြပါ။ ဘုရားတစ္ဆူ ပညတ္ေတာ္မူထုိက္တဲ့ ဝိနည္းပညတ္ေတာ္ေတြ မဟုတ္ပါဘူး။
ဒါကုိ- တစ္ေလာကလုံးမွာရွိတဲ့ ပူဇာသကၠာရေတြကုိ ငါတစ္ဆူတည္းပဲ ခံစားခြင့္ရွိတယ္၊ က်န္တဲ့သူေတြ လုံးဝ ခံစားခြင့္မရွိဘူးဆုိတဲ့ အာဏာလက္ဝါးၾကီးအုပ္မႈေတြလုိ႔ ေခၚဆုိရမွာပါ။

ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားကေတာ့
သူေဟာၾကားတဲ့ တရားေတာ္ေတြကုိလည္း သူႏွင့္ တန္းတူ ပူေဇာ္ၾကဖုိ႔ ခြင့္ျပဳေပးထားပါတယ္။
သူ႔တပည့္ သာဝက သံဃာေတြကုိလည္း သူႏွင့္တန္းတူ ပူေဇာ္ၾကဖုိ႔ ခြင့္ျပဳေပးထားပါတယ္။
မိခင္-ဖခင္ေတြဟာလည္း သားသမီးတုိင္းရဲ႕ အႏႈိင္းမဲ့ ေက်းဇူးရွင္ေတြ ျဖစ္တာေၾကာင့္ သူႏွင့္တန္းတူထား ပူေဇာ္ၾကဖုိ႔ ခြင့္ျပဳေပးထားပါတယ္။

ဆရာ ဆရာမေတြဟာလည္း တပည့္ေတြအားလုံးရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ေတြ ျဖစ္တာေၾကာင့္ သူႏွင့္တန္းတူထားျပီး ပူေဇာ္ၾကဖုိ႔ ခြင့္ျပဳေပးထားပါတယ္။
ဒါကုိပဲ အာဏာခြဲေဝအုပ္ခ်ဳပ္ျခင္းလုိ႔ ေခၚၾကတယ္ မဟုတ္လား....?။ ဒီမုိကေရစီစစ္စစ္ပါေနာ္။

ဒီမုိကေရစီ စနစ္ရဲ႕ ေက်းဇူးေၾကာင့္ တရားေတာ္ႏွင့္ သံဃာေတာ္ေတြသာမက မိဘႏွစ္ပါးလည္း မိဘျဖစ္ရက်ဳိးနပ္တယ္။ မိဘအခြင့္အေရး မဆုံးရႈံးဘူး။ သားသမီးေတြလည္း လူျဖစ္ရက်ဳိးနပ္တယ္။ သားသမီး အခြင့္အေရး မဆုံးရႈံးဘူး။
ဆရာ/မ ေတြလည္း ဆရာ/မ ျဖစ္ရက်ဳိးနပ္တယ္။ ဆရာ/မ အခြင့္အေရးမဆုံးရႈံးဘူး။ ေက်ာင္းသား/သူေတြလည္း ေက်ာင္းသား/သူ ျဖစ္ရက်ဳိးနပ္တယ္။ ေက်ာင္းသား/သူ အခြင့္အေရး မဆုံးရႈံးဘူး။
မိဘျဖစ္ပါလ်က္ သားသမီးေတြရဲ႕ ပူေဇာ္ခြင့္မရတာ၊ သားသမီးျဖစ္ပါလ်က္ မိဘေတြကုိေတာင္ ရွိခုိးခြင့္မရတာေတြဟာ တရားမွ်တတဲ့ သာသနာတစ္ရပ္လား.....?၊ ကုိးကြယ္သင့္တဲ့ ဘာသာတစ္ခုလား....? ဒါေလးကုိေတာ့ မျဖစ္မေန ေတြးၾကည့္သင့္တယ္။
အဲဒီထက္ ယဥ္ေက်းတာရွိေသးတယ္။

ေဂါတမဘုရားက ကုိယ့္ထက္တစ္ရက္ တစ္မနက္ၾကီးသူေတြကုိေတာင္ ရွိခုိးသင့္တယ္တဲ့။ လူ႔ေဘာင္ေလာကကုိ ဘယ္ေလာက္ေက်းဇူးျပဳတဲ့ တရားေတာ္လဲ-အသိတရားလက္ကုိင္ထားဖုိ႔ လုိျပီေနာ္။
ဒါကုိ လူ-လူခ်င္း ရွိခုိးတယ္ဆုိျပီး အျပစ္ျမင္ေနရင္-သင့္ကုိ ေမးပါရေစ။ သင္လက္ေတြ႕ေလ့လာျပီးျပီလား....?။
တစ္ရက္တည္း တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ ေမြးၾကတဲ့ ဖြားဖက္ေတာ္ ႏွစ္ေယာက္ကုိ သုေတသနျပဳၾကည့္ပါ။
တစ္ေယာက္ကုိ မိဘရွိခုိးပါ။ မိဘပူေဇာ္ပါ။ မိဘေက်းဇူးသိတတ္ပါ။ မိဘေက်းဇူးဆပ္ၾကပါ-ဆုိတဲ့ မိဘကုိ အနႏၲဂုိဏ္းမွာထား ကုိးကြယ္ေလးစားရတဲ့ ဘုရားတရားေတာ္အတုိင္း လုိက္နာခုိင္းပါ။
အျခားတစ္ေယာက္ကုိ မိဘရွိမခုိးရ၊ မိဘေက်းဇူး ပစ္ပယ္ေရး ဝါဒအတုိင္း လုိက္နာခုိင္းလုိက္ပါ။

အဲဒီႏွစ္ေယာက္ ကာလတစ္ခု ၾကာျမင့္ခ်ိန္မွာ ဘယ္သူကလူေကာင္း- ဘယ္သူကလူဆုိး၊ ဘယ္သူကလူလိမၼာ- ဘယ္သူက လူမုိက္၊ ဘယ္သူက လူယဥ္ေက်း-ဘယ္သူက လူရုိင္းစုိင္း၊ ဘယ္သူက သူေတာ္ေကာင္း၊ ဘယ္သူက သူယုတ္မာ၊ ဘယ္သူက လူပီသ၊ ဘယ္သူက လူမပီသ၊ ဘယ္သူက လူ႔အဖြဲ႕အစည္းကုိ အက်ဳိးျပဳ- ဘယ္သူက အက်ဳိးမျပဳဆုိတာကုိ သင္ကုိယ္တုိင္ မ်က္ျမင္ ဒိ႒ ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။
ဤေဆာင္းပါးျဖင့္ အာဏာခြဲေဝ အုပ္ခ်ဳပ္ျခင္း ဒီမုိကေရစီစနစ္ျဖင့္ လူ႔အခြင့္အေရး အျပည့္အဝေပးေတာ္မူေသာ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားအား လက္ဆယ္ျဖာ ထိပ္မွာမုိး၍ ရွိခုိးပူေဇာ္ဖူးေျမွာ္ မာန္ေလွ်ာ့ ကန္ေတာ့ပါ၏ ျမတ္စြာဘုရား ျမတ္စြာဘုရား။

(18.8.2013 ခင္ပြန္းၾကီးဆယ္ပါး ဝန္ခ်ေတာင္းပန္ပြဲမွ ရရွိေသာ အေတြးစုေလးပါ။)

ဦးပဥၥင္း ဝီရသူ (မစုိးရိမ္)

“လူ႔အခြင့္အေရး ေလးစားေတာ္မူေသာ ေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရား” 
ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားဟာ “ငါက လြဲလုိ႔ တစ္ျခားမည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကုိမွ် ဒူးမေထာက္ရ” ပုံစံမ်ဳိးျဖင့္ အာဏာရွင္ဘုရားဘဝမ်ဳိးကုိ အေရာက္မခံခဲ့ပါဘူး။

ငါကလဲြလုိ႔ ငါေဟာတဲ့တရားကုိလည္း ရွိမခုိးရ မပူေဇာ္ရဆုိတာမ်ဳိး.....
ငါကလြဲလုိ႔-ငါ့တပည့္ သာဝက သံဃာေတြကုိလည္း ရွိမခုိးရ မပူေဇာ္ရဆုိတာမ်ဳိး.......
ငါကလြဲလုိ႔-မိခင္ ဖခင္ေတြကုိေတာင္ ရွိမခုိးရ၊ မပူေဇာ္ရဆုိတာမ်ဳိး
ငါကလြဲလုိ႔- ဆရာ/ဆရာမေတြကုိလည္း ရွိမခုိးရ၊ မပူေဇာ္ရဆုိတာမ်ဳိးဟာ အာဏာရွင္ဆန္တဲ့ အမိန္႔ေတြပါ။ ဘုရားတစ္ဆူ ပညတ္ေတာ္မူထုိက္တဲ့ ဝိနည္းပညတ္ေတာ္ေတြ မဟုတ္ပါဘူး။
ဒါကုိ- တစ္ေလာကလုံးမွာရွိတဲ့ ပူဇာသကၠာရေတြကုိ ငါတစ္ဆူတည္းပဲ ခံစားခြင့္ရွိတယ္၊ က်န္တဲ့သူေတြ လုံးဝ ခံစားခြင့္မရွိဘူးဆုိတဲ့ အာဏာလက္ဝါးၾကီးအုပ္မႈေတြလုိ႔ ေခၚဆုိရမွာပါ။

ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားကေတာ့

သူေဟာၾကားတဲ့ တရားေတာ္ေတြကုိလည္း သူႏွင့္ တန္းတူ ပူေဇာ္ၾကဖုိ႔ ခြင့္ျပဳေပးထားပါတယ္။
သူ႔တပည့္ သာဝက သံဃာေတြကုိလည္း သူႏွင့္တန္းတူ ပူေဇာ္ၾကဖုိ႔ ခြင့္ျပဳေပးထားပါတယ္။
မိခင္-ဖခင္ေတြဟာလည္း သားသမီးတုိင္းရဲ႕ အႏႈိင္းမဲ့ ေက်းဇူးရွင္ေတြ ျဖစ္တာေၾကာင့္ သူႏွင့္တန္းတူထား ပူေဇာ္ၾကဖုိ႔ ခြင့္ျပဳေပးထားပါတယ္။

ဆရာ ဆရာမေတြဟာလည္း တပည့္ေတြအားလုံးရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ေတြ ျဖစ္တာေၾကာင့္ သူႏွင့္တန္းတူထားျပီး ပူေဇာ္ၾကဖုိ႔ ခြင့္ျပဳေပးထားပါတယ္။

ဒါကုိပဲ အာဏာခြဲေဝအုပ္ခ်ဳပ္ျခင္းလုိ႔ ေခၚၾကတယ္ မဟုတ္လား....?။ ဒီမုိကေရစီစစ္စစ္ပါေနာ္။

ဒီမုိကေရစီ စနစ္ရဲ႕ ေက်းဇူးေၾကာင့္ တရားေတာ္ႏွင့္ သံဃာေတာ္ေတြသာမက မိဘႏွစ္ပါးလည္း မိဘျဖစ္ရက်ဳိးနပ္တယ္။ မိဘအခြင့္အေရး မဆုံးရႈံးဘူး။ သားသမီးေတြလည္း လူျဖစ္ရက်ဳိးနပ္တယ္။ သားသမီး အခြင့္အေရး မဆုံးရႈံးဘူး။

ဆရာ/မ ေတြလည္း ဆရာ/မ ျဖစ္ရက်ဳိးနပ္တယ္။ ဆရာ/မ အခြင့္အေရးမဆုံးရႈံးဘူး။ ေက်ာင္းသား/သူေတြလည္း

 ေက်ာင္းသား/သူ ျဖစ္ရက်ဳိးနပ္တယ္။ ေက်ာင္းသား/သူ အခြင့္အေရး မဆုံးရႈံးဘူး။
မိဘျဖစ္ပါလ်က္ သားသမီးေတြရဲ႕ ပူေဇာ္ခြင့္မရတာ၊ သားသမီးျဖစ္ပါလ်က္ မိဘေတြကုိေတာင္ ရွိခုိးခြင့္မရတာေတြဟာ တရားမွ်တတဲ့ သာသနာတစ္ရပ္လား.....?၊ ကုိးကြယ္သင့္တဲ့ ဘာသာတစ္ခုလား....? ဒါေလးကုိေတာ့ မျဖစ္မေန ေတြးၾကည့္သင့္တယ္။
အဲဒီထက္ ယဥ္ေက်းတာရွိေသးတယ္။

ေဂါတမဘုရားက ကုိယ့္ထက္တစ္ရက္ တစ္မနက္ၾကီးသူေတြကုိေတာင္ ရွိခုိးသင့္တယ္တဲ့။ လူ႔ေဘာင္ေလာကကုိ ဘယ္ေလာက္ေက်းဇူးျပဳတဲ့ တရားေတာ္လဲ-အသိတရားလက္ကုိင္ထားဖုိ႔ လုိျပီေနာ္။

ဒါကုိ လူ-လူခ်င္း ရွိခုိးတယ္ဆုိျပီး အျပစ္ျမင္ေနရင္-သင့္ကုိ ေမးပါရေစ။ သင္လက္ေတြ႕ေလ့လာျပီးျပီလား....?။
တစ္ရက္တည္း တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ ေမြးၾကတဲ့ ဖြားဖက္ေတာ္ ႏွစ္ေယာက္ကုိ သုေတသနျပဳၾကည့္ပါ။
တစ္ေယာက္ကုိ မိဘရွိခုိးပါ။ မိဘပူေဇာ္ပါ။ မိဘေက်းဇူးသိတတ္ပါ။ မိဘေက်းဇူးဆပ္ၾကပါ-ဆုိတဲ့ မိဘကုိ အနႏၲဂုိဏ္းမွာထား ကုိးကြယ္ေလးစားရတဲ့ ဘုရားတရားေတာ္အတုိင္း လုိက္နာခုိင္းပါ။
အျခားတစ္ေယာက္ကုိ မိဘရွိမခုိးရ၊ မိဘေက်းဇူး ပစ္ပယ္ေရး ဝါဒအတုိင္း လုိက္နာခုိင္းလုိက္ပါ။

အဲဒီႏွစ္ေယာက္ ကာလတစ္ခု ၾကာျမင့္ခ်ိန္မွာ ဘယ္သူကလူေကာင္း- ဘယ္သူကလူဆုိး၊ ဘယ္သူကလူလိမၼာ- ဘယ္သူက လူမုိက္၊ ဘယ္သူက လူယဥ္ေက်း-ဘယ္သူက လူရုိင္းစုိင္း၊ ဘယ္သူက သူေတာ္ေကာင္း၊ ဘယ္သူက သူယုတ္မာ၊ ဘယ္သူက လူပီသ၊ ဘယ္သူက လူမပီသ၊ ဘယ္သူက လူ႔အဖြဲ႕အစည္းကုိ အက်ဳိးျပဳ- ဘယ္သူက အက်ဳိးမျပဳဆုိတာကုိ သင္ကုိယ္တုိင္ မ်က္ျမင္ ဒိ႒ ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။

ဤေဆာင္းပါးျဖင့္ အာဏာခြဲေဝ အုပ္ခ်ဳပ္ျခင္း ဒီမုိကေရစီစနစ္ျဖင့္ လူ႔အခြင့္အေရး အျပည့္အဝေပးေတာ္မူေသာ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားအား လက္ဆယ္ျဖာ ထိပ္မွာမုိး၍ ရွိခုိးပူေဇာ္ဖူးေျမွာ္ မာန္ေလွ်ာ့ ကန္ေတာ့ပါ၏ ျမတ္စြာဘုရား ျမတ္စြာဘုရား။

(18.8.2013 ခင္ပြန္းၾကီးဆယ္ပါး ဝန္ခ်ေတာင္းပန္ပြဲမွ ရရွိေသာ အေတြးစုေလးပါ။)


ဦးပဥၥင္း ဝီရသူ (မစုိးရိမ္)



ေထရဝါဒ တို႔တိုင္းျပည္ ေဖ့ဘုတ္မွ ကူးယူမွ်ေ၀သည္။

 

No comments:

Post a Comment