(ဘဒၵႏၲ ၀ါယမသာရ ေျဖဆိုသည္)
(ေမး) ( အရိပ္ကို နင္းျခင္းႏွင့္ ေရွာင္ကြင္းျခင္း)
အရွင္ဘုရား၊ ရဟန္းသံဃာ သာမေဏမ်ားတို႔ ကဲ့ရဲ႔စကား မဆိုေပ။
ရဟန္းသံဃာ သာမေဏမ်ားတို႔ လမ္းတြင္ေတြ႔က ဦးခိုက္ေလ။
အရိပ္ကိုပင္ ျဖတ္ကာမနင္းနဲ႔ ေရွာင္ကာကြင္းလို႔ သြားေတာ့ေလ။
အဲဒါမွ ဗုဒၶဘာသာ ပီသပါတယ္ေလ။
ဆိုတဲ့ ကဗ်ာကို ငယ္ငယ္တုန္းက ရခဲ့ပါတယ္ဘုရား။ ရခဲ့တဲ့အတိုင္းလဲ လိုက္နာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တခ်ိဳ႔လူေတြကေတာ့ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားရဲ႔ အရိပ္ကို ျဖတ္နင္းသြားၾကပါတယ္။ ထိုသူတို႔အား အျပစ္ရွိ-မရွိ အရိပ္ေတာ္ကို နင္းေကာင္း-မနင္းေကာင္း ေျဖဆိုေတာ္မူပါဘုရား။
(ဧရာ၀တီတိုင္းသား)
(ေျဖ) အရိပ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ရုကၡစၧာယာပႏၲပေသာတံ နိပၸတၱံ န ကပၸတိ-၀ိနယသဂၤဟပါဌ္ ပါဠိအရ ယင္းသည္ ဆာယာကို ၀ိျဂိဳဟ္ျပဳရန္မွာ ဆာဒတီတိ ဆာယာ၊ သဒၵါက်မ္းအလို ၀ိျဂိဳဟ္၀စနတ္ ဖံုးလႊမ္းတတ္ေသာ သဒၵတၳျမန္မာ ေ၀ါဟာရေၾကာင့္ ဆာယာ-ဟု တြင္ေခ်သည္။ ဤသို႔ဆိုေသာ္ အရိပ္က အစဥ္သျဖင့္ အထက္ကေန၍ ဖံုးလႊမ္းသည္ဟု ဆိုရမည္။
ဤအေၾကာင္းကို သုတႏုဇာတ္ေတာ္ႏွင့္ စဥ္းစားသင့္၏။ ငါးရာ့ငါးဆယ္ သတၱနိပါတ္ သုတႏုဇာတ္၌ ဘုရားေလာင္း သုတႏုလုလင္သည္ မင္းႀကီးေပးလိုက္ေသာ သန္လ်က္၊ ထီး၊ ေျခနင္းတို႔ကို ယူ၍ ပေညာင္ပင္ေစာင့္ ဘီလူးထံေရာက္လွ်င္ ဘီလူးက ငါ၏ပိုင္ေျမကို သင္နင္း၏။
ဒါေၾကာင့္ သင္သည္ ငါ၏အစာမွန္သည္ဟု ဆိုေသာအခါ သင့္ေျမကို ငါမနင္း၊ ငါ့ေျမကိုသာ ငါ နင္းသည္။ သင့္ပေညာင္ပင္ရိပ္ကို ငါ မခို၊ ငါ့ထီးရိပ္ကုိသာ ငါ ခိုသည္ဟုဆို၏။ ထိုအခါ သုတႏုလုလင္ကို ဆင္ေျခမျပိဳင္ မတတ္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ဘီလူးက အရႈံးေပးရ၍ ၀န္ခ်ရေၾကာင္း ဆိုေပသည္။
အကယ္၍ လူ႔ေအာက္က အရိပ္ရွိခဲ့အံ႔၊ ေျမကိုပင္ မနင္းေသာ္လည္း အရိပ္အတြင္းမွာ လူေနေခ်လွ်င္ လုလင္မွာ ဆင္ေျခမရ၍ ဘီလူးက ရႈံး၍ လုလင္က ႏိုင္သည္ကို ေထာက္ေသာ္ အရိပ္က အထက္ကေနေၾကာင္း အရိပ္ကို နင္း၍ မရေၾကာင္း သိသာသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ အရိပ္ကို ကြင္းေရွာင္၍ သြားျခင္းသည္ အထူးရိုေသရာေရာက္၍ အရိပ္ကို မလႊဲသာ၍ နင္းမိလွ်င္ အရိပ္ကို နင္းျခင္း မဟုတ္၊ အရိပ္ခိုျခင္းသာဟု ႏွလံုးသြင္းလ်က္ ျငိမ္သက္စြာ ရပ္တံ႔ျပီး လက္အုပ္ခ်ီလ်က္ ေနရန္သင့္ေပသည္။
http://www.mawluu.com/2010/03/blog-post_3525.html
ကူးယူေဖာ္ျပသည္။
No comments:
Post a Comment