****** ဘ၀ခ်မ္းသာဆိုတာ ရွိရဲ႕လား ******
ဘ၀နဲ႔ ဒုကၡဟာ ဒြန္တဲြျပီးေပၚလာတာပါ...။ ဘာေႀကာင့္လည္းဆိုေတာ့ လူေတြဟာ စားရန္အတြက္ အသက္ရွင္ေနရျခင္း မဟုတ္ဘဲ ၊ အသက္ရွင္ရန္အတြက္ စားေနရလို႕ပါ...။
ဘ၀တစ္ခုျဖစ္လာရင္ ဒုကၡဆိုတာ ရွိလာစျမဲမို႕ သေဘာအရေတာ့ ဘ၀မွာ ခ်မ္းသာမရွိဘဲ ဒုကၡခ်ည္းပဲသာ ျဖစ္ေတာ့တယ္...။ ဒါဟာ ေလာကုတၱရာ အျမင္လို႕ စာေ၇းသူက ယူဆပါတယ္...။
ေလာကီအျမင္မွာေတာ့ ဘ၀ခ်မ္းသာတယ္...။ ဘ၀စည္းစိမ္ေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိတယ္...။
ဒါေႀကာင့္ ေလာကီ အျမင္အရဘ၀ကို အရမ္းခင္တြယ္ေနႀကတာေပါ့ ...။
ဘယ္သူ ဘယ္သတၱ၀ါမွ ကိုယ့္ဘ၀ကို လြယ္လြယ္နဲ႔ အရံႈးမေပးခ်င္ႀကပါဘူး...။ အဆံုးမသတ္ခ်င္ႀကပါဘူး..။ ဘ၀ မကူးခ်င္ႀကပါဘူး..။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ဆင္းရဲ ဆင္းရဲ ၊ ဘယ္ေလာက္ပဲ ဒုကၡေရာက္ေရာက္ ကိုယ့္ဘ၀ေလးကိုေတာ့ ကိုယ္ ခင္တြယ္တာပါပဲ...။
ဘ၀ဆိုတာ ဒုကၡခ်ည္းသက္သက္ပဲဆိုရင္ ဘယ္သူမွ လူ႕ဘ၀ကို လိုခ်င္ႀကမွာလည္း မဟုတ္ပါဘူး..။ ႀကာႀကာေနခ်င္ႀကမွာလည္း မဟုတ္ပါဘူး..။
ဘ၀မွာ ခ်မ္းသာေလးေတြ ၊ မက္ေမာစရာေလးေတြ ၊ ျမတ္နိုးစရာေတြ ၊ တြယ္တာစရာေလးေတြရွိလို႕သာ မက္ေမာႀကတာပါ...။ ဘ၀ခ်မ္းသာကို လိုခ်င္ေတာင့္တႀကတာပါ...။
ဘ၀ခ်မ္းသာကို ခဲြစိတ္လိုက္ျပန္ေတာ့ ......
ဥစၥာဓန ခ်မ္းသာတာ တစ္ခုတည္းနဲ႔လည္း ဘ၀ မခ်မ္းသာဘူး..။
ကိုယ္ခႏၶာ က်န္းမာသာ တစ္ခုတည္းနဲ႕လည္း ဘ၀ ခ်မ္းသာတာ မဟုတ္ပါဘူး...။
ဥစၥာဓနေရာ ၊ ကိုယ္ေရာ ၊ စိတ္ေရာ ၊ ျပီးျပန္ေတာ့ ဒါေတြနဲ႕ ပတ္သက္လာခဲ့တဲ့ အေျခခံ အေႀကာင္းအရာေတြပါ ခ်မ္းသာလာမွ ဘ၀ခ်မ္းသာ အစစ္ပါ...။
အခ် ိဳ႕က ဥစၥာဓန ခ်မ္းသာျပီး ဘ၀ခ်မ္းသာ ေတာ့မရႀကပါဘူး..။
အခ် ဳိ႕က ပညာေတြ ၊ ဒီဂရီေတြ တသီႀကီး ရထားျပီး ဘ၀ခ်မ္းသာ မရဘူး ...။
အခ် ဳိ႕က ေဆြ ဂုဏ္ ၊ မ် ိဳးဂုဏ္ေတြ နဲ႕ အေပါင္းအသင္းေတာင့္တင္းေသာ္လည္း ဘ၀ခ်မ္းသာ မရရွာပါဘူး ...။
အခ် ဳိ႕က က်န္းမာေရး ေကာင္းလွေသာ္လည္း ဘ၀ခ်မ္းသာ မရႀကျပန္ဘူး ...။
အခ် ဳိ႕ကေတာ့ စာရိတၱေကာင္းတယ္ ၊ ႀကိဳးလည္း ႀကိဳးစားတယ္..။ ဒါေပမယ့္ ဘ၀ခ်မ္းသာ မခံစားရဘဲ အနည္းအက်ဥ္းေလးသာ ခံစားရျပီး ဘ၀က ပင္ပန္းလွလြန္းႀကပါတယ္...။
အဲသည္ေတာ့ .....
ဘ၀ခ်မ္းသာဆိုတာ ရေအာင္ ဘာေတြမ်ား လိုေနသလဲ...။ ေငြခ်မ္းသာ နဲ႔ ဘ၀ခ်မ္းသာ ကိုေပတံတစ္ခုတည္းနဲ႔ မဟုတ္ဘဲ အျခားစံေတြနဲ႔ပါ ဘယ္လို တိုင္းတာရွာေဖြမလဲ...?။
** ၁။ သိ ၊
၂။ ႀကံ ၊
၃။ ေျပာ ၊
၄။ ျပဳ ၊
၅။သက္ေမြး ၊
၆။ အားထုတ္ ၊
၇။ ေအာက္ေမ့ ၊
၈။ တည္ႀကည္ ၊ ** ဆိုတဲ့ အခ်က္ရွစ္ခ်က္ နဲ႕ ဘ၀ခ်မ္းသာအတြက္ အဓိက ပင္စည္ပါပဲ....။
အဲသည္ပင္စည္ႀကီး ခိုင္ရင္ တိုးတတ္မႈ အကိုင္းအခတ္ေတြ ေ၀ဆာျပီး စည္ပင္မႈ သစ္ရြက္ေတြ ၊ ေအာင္ျမင္မႈပန္းပြင့္ေတြ ပြင့္လာမွာ မလဲြပါေပ...။
ခက္တာက အဲသည္အခ်က္ ( ၈ ) ခ်က္ကို လူေတြက သတိထား နည္းႀကတယ္... ။
သိလ်က္နဲ႔ မသိလို႕ မလုပ္သူေတြ အမ်ားႀကီးပါပဲ..။
အခ် ဳိ႕ကေတာ့ ဘ၀ေပးအေျခအေနအရ မလုပ္နိဳင္ႀကျပန္ဘူး...။ သိလာတဲ့အခ်ိန္မွာလည္း လုပ္ ခ်င္လ်က္နဲ႕ မလုပ္နိဳင္တာ ၀မ္းနည္း စရာပါပဲ...။ ခက္သလားေမးရင္ လြယ္မေယာင္နဲ႔ ခက္ ၊ တိမ္မေယာင္နဲ႕ နက္တယ္...။
သည္လိုဆိုျပန္ေတာ့ မျဖစ္နိဳင္ဘူးလား ၊ လူေတြ မလုပ္နိဳင္ႀကဘူးလားလို႕ ေမးစရာရွိပါတယ္...။
ျဖစ္ပါတယ္။ လုပ္နိဳင္ႀကပါတယ္ ၊ ျဖစ္သူ လုပ္သူေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါ..။ ဒါေႀကာင့္လည္း အခ် ိဳ႕လူေတြဟာ အမ်ားတကာထက္ပိုျပီး ဘ၀ခ်မ္းသာေတြ ရႀကတာေပါ့ ...။
၁။ သိ
၂။ ႀကံ
၃။ ေျပာ
၄။ ျပဳ
၅။ သက္ေမြး
၆။ အားထုတ္
၇။ ေအာက္ေမ့
၈။ တည္ႀကည္ ဆုိတာ လူအမ်ားသိထားႀကျပီးတဲ့ မဂၢင္ ( ၈ ) ပါးတရားပါ..။ ဘုန္းႀကီးေတြ ေဟာတာလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ႀကားဖူးမွာပါပဲ..။ လူႀကီး မိဘ ဆရာသမားေတြ ေျပာေနႀက၊ ဆံုမေနႀကတာေတြလည္း ႀကားဖူးမွာပါ..။ တရားစာအုပ္ေတြ တိုးတက္ေရး စာအုပ္ေတြမွာလည္း ဖတ္ဖူး ၊ မွတ္ဖူး ၊ မ်ားလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ပါပဲ...။
ဒါေပမယ့္ ဘာျဖစ္လို႕ အခ် ဳိ႕လူမ်ားဟာ ဒါကိုေပါ့ေပါ့ဆဆ ထားႀကသလဲ။ ေပါ့ေပါ့ဆဆ မထားေတာင္မွ ဘာျဖစ္လို႕ ေလးေလးနက္နက္ ႏွလံုးသြင္းျပီး မလုပ္နိဳင္ႀကသလဲ...။ စာေရးသူရဲ႕ အျမင္က ဒီလိုရွိပါသည္..။ ထိပ္ဆံုးက နံပါတ္ တစ္ျဖစ္ေနတဲ့ အခ်က္က ခက္ေနလြန္းလို႕ လို႕ ယူဆပါတယ္..။
တစ္က ** သ္ိ ** ဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရ ။ ** သိ ** ဆိုတာ သမၼာဒိဌိဆိုတဲ့ ေကာင္းစြာ သိျမင္ျခင္းတဲ့ ...။
ေကာင္းစြာ သိျမင္ျခင္း ဆိုတဲ့ ကိစၥက လြယ္တာမွ မဟုတ္တာ..။ ေကာင္းစြာသိျမင္ ဖို႕ဆိုတာက အေတာ့ကို ႀကိဳးစားယူမွ ရတာပါ..။ အလိုလို ဘယ္သိမွာလဲ ..။
အသိဟာ အရြယ္နဲ႕လည္း ဆိုင္တယ္...။
အေတြ႕အႀကံဳနဲ႔ ပညာနဲ႔လည္း ဆိုင္တယ္...။
ျဖတ္သန္းရတဲ့ ဘ၀နဲ႕လည္း သက္ဆိုင္တယ္...။
ပတ္၀န္းက်င္နဲ႕လည္း ဆိုင္ျပန္တယ္...။
အရာရာ သိဖို႕လည္း ဘယ္လြယ္မွာလဲ..။ ေလာကမွာ ကိုယ္သိတာနဲ႔ မသိတာေတြ ခဲြျခားႀကည့္ရင္ မသ္ိတာေတြက မ်ားပါတယ္..။
ေကာင္းစြာသိျမင္ျခင္း နည္းနည္းရလာရင္ ဘ၀ခ်မ္းသာဟာ နည္းနည္းရလာတာပါပဲ..။
မ်ားမ်ားရလာရင္ေတာ့ ဘ၀ခ်မ္းသာ မ်ားမ်ားရလာေတာ့တယ္...။
အဲသည္ တစ္ ျဖစ္တဲ့ ေကာင္းစြာသိျမင္ျခင္း လဲြခဲ့ရင္ က်န္တာေတြလည္း လဲြကုန္ျပီ..။ ႏွစ္ျဖစ္တဲ့ သမၼာသကၤပၸ ေကာင္းစြာႀကံျခင္းလည္း လဲြ ၊ ေျပာ ၊ ျပဳ ၊ သက္ေမြး ၊ အားလံုးလဲြကုန္ေတာ့တာပါပဲ...။ ဒါေႀကာင့္ တစ္ က ခက္ေနေတာ့ ႏွစ္ ၊ သံုး ၊ ေလး ၊ ငါး ၊ ေျခာက္ ၊ ခုႏွစ္ ၊ ရွစ္ ေတြ လံုးပမ္းမႈမွာ အားမရႀကဘူးေပါ့ ...။
ဒါေႀကာင့္ ......
စိတ္ တစ္လံုး အခက္ဆံုး
သတိတစ္လံုး အခက္ဆံုး
အသိတစ္လံုး အခက္ဆံုးလို႕ ေရွးလူႀကီးသူမေတြ ဆိုခဲ့ေျပာခဲ့ ႀကတာပါ...။
အသိဟာ ထိပ္ဆံုးျဖစ္တယ္..။ ထိပ္ဆံုးျဖစ္တဲ့ အသိေတြ မွန္မွသာ က်န္တာေတြ မွန္ကန္လာလိမ့္မယ္..။
အသိက စလဲြေနရင္ ဘယ္မွာ က်န္တာေတြ မွန္ေတာ့မလဲ...။
** ခ်စ္သား ရဟန္း တို႕ .... အသိ အယူမွားသူ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေပၚလာသည္ရွိေသာ္ လူအမ်ား အက်ိဳးမဲ့ျခင္း ၊ ဆင္းရဲျခင္းငွာ ျဖစ္၏ *** လို႕ ျမတ္စြာဘုရားက ေဟာႀကားခဲ့ပါသည္...။( အဂၤုတၱိဳရ္ဧကကနိပါတ္) မွာပါ ပါသည္...။
အသ္ိမွားေတာ့ အကုန္မွား...။
အယူမွားေတာ့ သည္ဘ၀ေရာ သံသရာပါ မွားေရာ..။
လမ္းမသိရင္ ခရီးအမွားကို ေလွ်ာက္ရသလိုေပါ့ ...။
လမ္းမွားေလွ်ာက္ရင္ လိုရာပန္းတိုင္ မေရာက္ေတာ့ဘူး..။
ကန္သင္းခလုတ္ေတြ မေရွာင္တိမ္းနိဳင္တဲ့ အသ္ိဟာ ခလုတ္အႀကိမ္ႀကိမ္ တိုက္မွာပါပဲ...။
သေ၀ထိုးခ်င္ရာ ထိုးျပီး ေလွ်ာက္ခ်င္ရာ ေလွ်ာက္ ၊ ေရာက္ခ်င္ရာ ေရာက္ျပီး ဘာမွ မတိုးတတ္နိဳင္ေတာ့ပါဘူး...။သည္ေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္ရင္ေတာင္ လမ္းကိုသိႀကရမယ္ေလ..။ လမ္းေႀကာင္းကို သိတဲ့ အသိေပါ့ ..။ ဘ၀နဲ႔ပတ္သက္လို႕ေတာ့ ပိုျပီး အသိရွိရေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး..။
ဘ၀ရဲ႕ မြန္ျမတ္တဲ့ အသိတရားဆိုတာက ေႀကာင္းက် ိဳး ဆက္ႏြယ္ ဆင္ျခင္နိဳင္တဲ့ သေဘာတရားပါ..။အဲသည္ သေဘာတရား ရတာကလည္း ဘ၀သခင္ျဖစ္တဲ့ အေတြ႕အႀကံဳပါ..။ပညာသိ သိေအာင္ အေတြ႕အႀကံဳ မ်ားစြာ လိုလွပါတယ္...။ အေတြ႕အႀကံဳမ်ားလာရင္ သေဘာတရားေတြကို သိျမင္လာမွာပါပဲ....။
သေဘာတရားနဲ႕ တရားသေဘာကို ေရာေထြးျပီး မျမင္လိုက္ႀကပါနဲ႔ေနာ္...။ သေဘာတရား ဆိုတာက သေဘာေတြရဲ႕ ေနာက္မွာ တရားက လိုက္လာခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္..။ တရားသေဘာကေတာ့ တရားရဲ႕ေနာက္မွာ သေဘာက လိုက္လာရတာပါ...။မွန္ကန္တဲ့ တရားသေဘာက်ေတာ့ ဘယ္လိုမွ ျပင္လို႕ မရဘူး..။ မွန္ေနလို႕ တရားသေဘာ ျဖစ္ေနတာပါ...။ သေဘာတရားေတြကေတာ့ အျမဲတမ္း မမွန္ဘူး...။
သူ႕သေဘာေတြရဲ႕ ေနာက္မွသာ တရားေတြက လိုက္ေနတယ္...။ ခုခ်ိန္ မွန္ကန္ေပမယ့္ ေနာက္တစ္ခ်ိန္ မွားခ်င္ရင္ မွားသြားနိဳင္တာမ်ိဳး.။ တရားေသ စဲြျမဲလို႕ မရဘူး...။သေဘာတရားေတြဟာ ေခတ္ေရစၤီးေႀကာင္းနဲ႔
အတူေျပာင္းလဲေနပါတယ္...။
တရားသေဘာကေတာ့ မေျပာင္းလဲပါဘူး..။ တစ္သမတ္တည္းပါပဲ...။ လူဟာ အိုမယ္ ၊ နာမယ္ ၊ ေသမယ္ပဲ ။ မအို ၊ မနာ ၊ မေသ မရွိဘူး ။ သံသရာျပတ္မွပဲ အိုျခင္း ၊ နာျခင္း င္းမယ္။သည္သေဘာမ်ိဳးဟာ ဘယ္ကမၻာအဆက္ဆက္ မေျပာင္းလဲတဲ့ တရားသေဘာမ်ိဳး။ အဲဒါ သေဘာတရားမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး...။
ဘ၀အေတြ႕အႀကံဳ အသိမရွိဘဲ ဘ၀အေတြးအေခၚ ျဖစ္မလာနိဳင္ပါဘူး...။
မဂၢင္ ( ၈ ) လမ္း အသိဟာ အေရးႀကီးပါတယ္..။ အဲသည့္ မဂၢင္ ( ၈ ) လမ္းကို သီလ ၊ သမာဓါ ၊ ပညာ ဆိုတဲ့ လမ္းမႀကီးေတြနဲ႕ လမ္းေဖာက္ထားပါတယ္...။
သီလလမ္းမွာ..... ( ၁ ) မွန္ကန္စြာ အသက္ေမြးျခင္း ။
( ၂ ) မွန္ကန္စြာ ေျပာျခင္း ။
( ၃ ) မွန္ကန္စြာ လုပ္ျခင္း ။
သိကၡာသမာဓိလမ္းမွာ..... ( ၁ ) ေကာင္းစြာ အားထုတ္ျခင္း ။
( ၂ ) ေကာင္းစြာ ေအာက္ေမ့ျခင္း ။
( ၃ ) ေကာင္းစြာ တည္ႀကည္ျခင္း ။
ပညာလမ္းမွာ ....... ( ၁ ) မွန္ကန္စြာ သိျမင္ျခင္း ။
( ၂ ) မွန္ကန္စြာ ႀကံစည္ျခင္း ။
မွန္ကန္စြာ သိျမင္ျခင္းဆိုတာက ပညာလမ္းမွာ ပါေလေတာ့ ပညာဆိုတာ ေမြးကတည္းက ပါလာတာမွ မဟုတ္ဘဲ...။သည္ေတာ့ လူသားေလာကမွာ မဂၢင္ ရွစ္လမ္းဟာ လြယ္မေယာင္နဲ႕ ခက္ ၊ တိမ္မေယာင္နဲ႔ နက္ခဲ့ရသည္..။
ပညာဆိုတာ ႀကံုမွ ၊ ျမင္မွ ၊ သင္မွ ၊ ေလ့လာအားထုတ္မွ ရတာ မဟုတ္လား။ ပညာအလင္းကေလး လင္းလာမွ မွန္ကန္စြာ သိျမင္မႈက ရလို႕ ငယ္စဥ္ကတည္းက ပညာကို ဦးစားေပး သင္ႀကရတာေပါ့ ...။
ဘ၀ခ်မ္းသာသည္ မဂၢင္ ရွစ္ခ်က္ကိုပိုင္ပိုင္ႀကီး ကိုင္နိဳင္ရင္ ရပါတယ္..။ နည္းနည္းမိေအာင္ ကိုင္နိဳင္ရင္ နည္းနည္းရမွာပဲ..။ပိုင္ပိုင္နိဳင္နိဳင္ႀကီး ကိုင္နိဳင္ရင္ ပိုင္ပိုင္နိဳင္နိဳင္ ရမွာပဲ ...။
လူ႕ဘ၀ရဲ႕ ေမြးဖြားျခင္းနဲ႕ ေသဆံုးျခင္း တို႕ႀကားမွာ သိ ၊ ျမင္ ၊ ေျပာ ၊ ျပဳ ၊ သက္ေမြး ၊ အားထုတ္ ၊ ေအာက္ေမ့ ၊ တည္ႀကည္ ၊ မွေတာ့ ဘယ္မွာ ဘ၀ခ်မ္းသာ မရဘဲ ရွိပါ့မလဲ..။ ကိုယ့္အတိတ္ကံက သိပ္ဆိုး၀ါးလြန္းရင္သာ ႀကိဳးစားလုပ္ေသာ္လည္း သိပ္အရာ မထင္ဘဲ ရွိလိမ့္မယ္..။ သို႕ေသာ္လည္း လက္ရွိ ပစၥဳပၸန္ကံေႀကာင့္ အဆိုးႀကီးေတာ့ မျဖစ္ပါဘူး..။
** သမၼာဒိဌိ ၊ ေကာင္းစြာ သိျမင္ျခင္း ။
** သမၼာသကၤေပၸါ ၊ ေကာင္းစြာ ႀကံျခင္း ။
** သမၼာ၀ါစာ ၊ ေကာင္းစြာ ေျပာျခင္း ။
** သမၼာကမၼေႏၱာ ၊ ေကာင္းစြာ ျပဳလုပ္ျခင္း ။
** သမၼာအာဇီေ၀ါ ၊ ေကာင္းစြာ အသက္ေမြးျခင္း ။
** သမၼာ၀ါယာေမာ ၊ ေကာင္းစြာ အားထုတ္ျခင္း ။
** သမၼာသတိ ၊ ေကာင္းစြာ ေအာက္ေမ့ျခင္း ။
** သမၼာသမာဓိ ၊ ေကာင္းစြာ တည္ႀကည္ျခင္း ။
ထို ႀကိဳး ( ၈ ) ႀကိဳးကို စဲြစဲြျမဲျမဲကိုင္ဆဲြျပီး တက္နိဳင္ရင္ ဘ၀ခ်မ္းသာ
ေတာင္ထိပ္ေပၚမွာ သင္ေနရမွာပါပဲ...။
မဆဲြနိဳင္ရင္ေတာ့ လြင္ျပင္ သဲကႏၱာရမွာပဲ ေသြ႕ေျခာက္တဲ့ဘ၀ကို
ရင္ဆိုင္သြားရလိမ့္မယ္....လို႕ ဆႏၵျပဳရင္း ဘ၀ခ်မ္းဆိုတာ ရွိရဲ႕လား
ေခါင္းစဥ္မွ နိဂံုးခ်ဳပ္လိုက္ပါသည္...။
*****************************************
သုေတသီ ဘုန္းျမင့္ေသြး ေရးသားေသာ ***** ဘ၀ခ်မ္းသာ ***** စာအုပ္မွ ေကာက္ႏႈတ္ေရးသားပူေဇာ္လိုက္ပါသည္...။
ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားအားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ႀကပါေစ.....
ေမတၱာျဖင့္ ..... လမင္းႀကယ္စင္
No comments:
Post a Comment