ဘုန္းၾကီးမနက္ပိုင္းမွာ လမ္းေလွ်ာက္သြားေတာ့
လမ္းေလးမွာ “အမွိဳက္ေတြ”ဟာ ေျခလွမ္းလွမ္းလို႔ေတာင္
မလြတ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေနတာေတြ႔ရတယ္။
အမွိဳက္ပံုေတြ “အနံ႔အသက္” အင္မတန္ဆိုးတာ ေတြ႔ရတယ္။
ဘာျဖစ္လို႔ လူေတြ “အမွိဳက္”ကို စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ပစ္ၾကသလဲ။
အဲဒီလိုလုပ္ရင္ ညစ္ပတ္သြားမယ္၊
ၾကည့္ရဆိုးမယ္ ဆိုတာကို သူတို႔မစဥ္းစားဘူး။
လမ္းမွာသြားေနရင္းနဲ႔ လူတစ္ခ်ိဳ႕အမွိဳက္ကို
ပစ္ခ်လိုက္တာေတြ႔တယ္။
ဒီလူဟာ... တစ္ခ်က္မွမစဥ္းစားပါလား။
ဒီအမွိဳက္ေလးကို ငါသိမ္းထားမယ္။
ပစ္သင့္တဲ့ ေနရာေတြမွ စနစ္တက်ပစ္မယ္လို႔
မစဥ္းစားပါလား၊ ေတြးၾကည့္မိတယ္။
အဲဒါ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ “ပညာေရး”ထဲမွာ
အမွိဳက္ကိုေတြ႔ကရာ ေနရာမွာ မပစ္ရဘူးဆိုတာကို
မသင္ေပးလိုက္လို႔ဘဲ။
လမ္းေလးမွာ “အမွိဳက္ေတြ”ဟာ ေျခလွမ္းလွမ္းလို႔ေတာင္
မလြတ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေနတာေတြ႔ရတယ္။
အမွိဳက္ပံုေတြ “အနံ႔အသက္” အင္မတန္ဆိုးတာ ေတြ႔ရတယ္။
ဘာျဖစ္လို႔ လူေတြ “အမွိဳက္”ကို စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ပစ္ၾကသလဲ။
အဲဒီလိုလုပ္ရင္ ညစ္ပတ္သြားမယ္၊
ၾကည့္ရဆိုးမယ္ ဆိုတာကို သူတို႔မစဥ္းစားဘူး။
လမ္းမွာသြားေနရင္းနဲ႔ လူတစ္ခ်ိဳ႕အမွိဳက္ကို
ပစ္ခ်လိုက္တာေတြ႔တယ္။
ဒီလူဟာ... တစ္ခ်က္မွမစဥ္းစားပါလား။
ဒီအမွိဳက္ေလးကို ငါသိမ္းထားမယ္။
ပစ္သင့္တဲ့ ေနရာေတြမွ စနစ္တက်ပစ္မယ္လို႔
မစဥ္းစားပါလား၊ ေတြးၾကည့္မိတယ္။
အဲဒါ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ “ပညာေရး”ထဲမွာ
အမွိဳက္ကိုေတြ႔ကရာ ေနရာမွာ မပစ္ရဘူးဆိုတာကို
မသင္ေပးလိုက္လို႔ဘဲ။
“မိဘ”ေတြကလည္း မသင္ေပးလိုက္ဘူး။
“ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမ”ေတြလည္း မသင္ေပးလိုက္ဘူး။
ဒါဟာ “ပညာေရးရဲ့ ခ်ဳိ႕တဲ့မွဳ” တစ္ခုပဲ။
အဲဒီေတာ့
♦သန္႔ရွင္းေအာင္မွ မေနတတ္ဘူးဆိုရင္
“ပညာတတ္”လို႔ ေခၚမလား။
♦သန္႔ရွင္းေအာင္မွ မေနတတ္ဘူးဆိုရင္
“ယဥ္ေက်းမွဳအဆင့္အတန္း ျမင့္တယ္”လို႔ ေျပာမလား။
-【ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက ၊မဟာၿမိဳင္ေတာရ】
Dhamma Dãna Source ►
www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm
No comments:
Post a Comment