* တစ္ေယာက္တည္း တည့္ေအာင္ေန *

* တစ္ေယာက္တည္း တည့္ေအာင္ေန *

တစ္ေယာက္တည္း ေနေနေပမယ့္ ကုိယ့္သႏၲာန္မွာ ေလာဘ ေဒါသ ရာဂ ဣႆာမစၧရိယစတဲ့ အကုသုိလ္တရားေတြ ကိန္းေနရင္ ျဖစ္ေနရင္ တစ္ေယာက္တည္း ရန္ျဖစ္ေနတာပါပဲ။ ေကာင္းတဲ့ကုသုိလ္တရားေတြ ပယ္ထားၿပီး အကုသုိလ္တရားေတြနဲ႔ ေနေနရင္ ေသရင္အပါယ္မုခ်ေရာက္လိမ့္မည္။

အဓိကကေတာ့ ကုိယ့္သႏၲာန္မွာ မေကာင္းတဲ့ အကုသုိလ္စိတ္ေတြ ျဖစ္ေနရင္ တစ္ေယာက္တည္းရန္ျဖစ္ေနတာပါပဲ။ အခန္းထဲမွာ တစ္ေယာက္တည္းေနေနတယ္ ဆုိပါေတာ့။ လူဟာ တစ္ေယာက္တည္းေနရင္ ပ်င္းတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စိတ္ထဲကေန အေဖာ္ေတြကုိ ေခၚလုိက္ပါတယ္။

ေခၚပုံနဲ႔ ရန္ျဖစ္ပုံက ဒီလုိပါ။ " ဟုိတစ္ေန႔က မိျဖဴဆြဲလာတဲ့ ဆြဲၾကဳိးေလးက သိပ္လွတာပဲ။ ဟင္း လူကပိန္ေညာင္ေညာင္ ပုိးဟပ္ျဖဴနဲ႔ တစ္စက္မွမလုိက္ဘူး။ ေအးေပါ့ သူ႔ေယာက်ၤားက ဟုိမွာ ဟုိလုိေတြလုပ္ေနတာဆုိေတာ့ ဝယ္ႏူိင္မွာေပါ့။ ငါနဲ႔ဆုိ သိပ္လုိက္မွာပဲ၊ လကုန္ရင္ေတာ့ ဝယ္ျဖစ္ေအာင္ ဝယ္အုံးမွပဲ။ ဟုိတစ္ေလာက အလုပ္သာအဆင္ေျပလုိက္ရင္ ဒီေန႔ေတာင္ သြားဝယ္လုိ႔ရတယ္။ ေတာက္...ဟုိေကာင္မညႇက္စိ ျဖတ္ခုတ္သြားလုိ႔ေပါ့ "။ ေလာဘနဲ႔ေဒါသကုိ ေခၚလုိက္ၿပီး အျပင္ကအမ်ဳိးသမီးနွစ္ေယာက္နဲ႔ ရန္ျဖစ္ေနပါၿပီ။

"ဘာလုိလုိနဲ႔ ဟုိေကာင္မေတာင္ ရာထူးတက္သြားၿပီ၊ အလုပ္ဝင္တုန္းက ငါနဲ႔အတူတူ။ ေအးေပါ့ေလ သူ႔အေဖက ေဘာ့စ္နဲ႔သူငယ္ခ်င္းဆုိေတာ့ တက္မွာေပါ့၊ ပညာအရည္အခ်င္းက ငါ့ေလာက္ေတာင္မရွိဘဲနဲ႔...ဟင္း"။ ဣႆာမစၧရိယကုိ ေခၚလုိက္ၿပီး ရုံးကလုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္နဲ႔ ရန္ျဖစ္ေနျပန္ပါၿပီ။

"တစ္ေန႔က ဟုိအန္တီႀကီးဆီ ဖုန္းဆက္ၿပီး ကားလုိလုိ႔အကူအညီ ေတာင္းမိပါတယ္၊ မအားဘူးတဲ့ ၊ဒါ ညာေျပာတာ ဒီကိစၥ ေဖေဖ့ကုိ တုိင္ရအုံးမယ္။ ဒီတစ္သက္ အဲဒီမိန္းမႀကီးဆီ ဘယ္ေတာ့မွ ဖုန္းမဆက္ဘူး၊ သူ႔မွာမာန ရွိသလုိ ငါ့မွာလည္းမာနရွိတာပဲ"။ ေဒါသနဲ႔မာနကု္ိ ေခၚလုိက္ၿပီး အျပင္ကအန္တီႀကီးနဲ႔ ရန္ျဖစ္ေနျပန္ပါၿပီ။

"အင္း...ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္ကလည္း ရုံးမွာတစ္ခါေလး မွားမိပါတယ္ ၊ ငါ့ကုိ စိတ္ေကာင္း နွလုံးေကာင္းထားလုပ္တဲ့ ၊ သူက ပုိင္ရွင္သူေဌးဆုိၿပီး စကားကုိေျပာလုိ႔ရတုိင္း ေျပာထည့္လုိက္တာ ငါ့မွာ နွစ္ရက္သုံးရက္ေလာက္ စိတ္ဆင္းရဲ ကုိယ္ဆင္းရဲ ျဖစ္ေနတာ" အလုပ္ရွင္လူႀကီးက ကုိယ့္ကုိေငါက္ခဲ့တာကုိ ျပန္ေတြးၿပီး ေဒါသနဲ႔ေသာကကုိေခၚလုိက္ၿပီး လူႀကီးနဲ႔ရန္ျဖစ္ေနျပန္ပါၿပီ။

ဒါေတြကေတာ့ အခန္းထဲမွာ တစ္ေယာက္တည္းေနၿပီး ဟုိလူ႔မေက်နပ္ ဒီလူ႔မေက်နပ္နဲ႔ အကုသုိလ္မ်ဳိးစုံကုိ ကုိယ့္ဆီေခၚၿပီး လူမ်ဳိးစုံနဲ႔ရန္ျဖစ္ေနတာပါ။ ကုိယ္ကသာ ကု္ိယ္မေက်နပ္တဲ့သူေတြနဲ႔ စိတ္ထဲကရန္ျဖစ္ေနတာ အျပင္လူေတြကေတာ့ သိေတာင္မသိပါဘူး၊ သူတုိ႔ကေတာ့ ကုိရီးယားကားေလးၾကည္ၿပီး ၿငိမ့္ခ်င္ၿငိမ့္ေနမွာပါ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဘယ္ေလာက္စိတ္ဆင္းရဲၿပီး ဘယ္ေလာက္ပူေလာင္ေနရတယ္ဆုိတာ ျဖစ္ဖူးသူတုိင္းသိပါတယ္။

တကယ္ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ရင္ ဒီလုိစိတ္ဆင္းရဲေအာင္ ကုိယ့္စိတ္ကပဲ တမင္ဖန္တီးယူေနတာပါ။ သူတစ္ပါး ဖန္တီးတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါကုိ ကုိယ္က "ငါစိတ္ဆင္းရဲေအာင္ ငါ့စိတ္ကဖန္တီးေနတာပါလား" ဆုိတာ သိလုိက္ဖုိ႔ အေရးႀကီးပါတယ္၊ သိမွလည္း ဖယ္ရွားလုိ႔ရပါမယ္၊ ဒီအသိေလးကုိ ေကာင္းေကာင္းလက္ခံလုိက္ႏူိင္တာနဲ႔ ဖယ္ရွားရတာ လြယ္သြားပါၿပီ။

ဇေလန ဘဝတိ ပကၤ ံ၊ ဇေလေနဝ ဝိသုဇၥ်တိ။
စိေတၱန ဘဝတိပါပံ၊ စိေတၱေနဝ ဝိသုဇၥ်တိ။
႐ႊံၫႊန္ဟာ ေရေၾကာင့္ျဖစ္ရတာပါ၊ ေရေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ ႐ႊံၫႊန္ကုိေရနဲ႔ပဲ ျပန္ေဆးေၾကာစင္ၾကယ္ရသလုိ စိတ္ေၾကာင့္ျဖစ္ရတဲ့ အကုသုိလ္စိတ္ကုိလည္း စိတ္နဲ႔ပဲ ျပန္ေဆးေၾကာ စင္ၾကယ္ပစ္ရပါမည္တဲ့။

အျပင္တစ္ေယာက္ေယာက္က စကားကုိမဆင္မျခင္နဲ႔ ကုိယ့္ကုိေျပာလုိက္တယ္ ဆုိပါစုိ႔၊ ျဖစ္ခဲ့တာကုိ ကုိယ္ကအေသးစိတ္ျပန္ေတြးၿပီး ေဒါသေတြ ေသာကေတြဝင္လာၿပီ ဆုိပါစုိ႔။ စိတ္ထဲမွာ တႏုံႏုံနဲ႔ "ငါ့ကုိ ေျပာရက္ေလျခင္း" ဆုိၿပီး စိတ္မခ်မ္းသာမႈ ျဖစ္လာၿပီဆုိပါစုိ႔။ အခန္းထဲမွာ တစ္ေယာက္ထဲေနာ္၊ ဒီျဖစ္စဥ္ကုိၾကည့္ၿပီး အေၾကာင္းနဲ႔အက်ဳိး ခြဲၾကည့္ရေအာင္ပါ။

ကုိယ့္သႏၲာန္မွာ ေဒါသ ေသာကစတဲ့ အကုသုိလ္တရားေတြေၾကာင့္ စိတ္မခ်မ္းသာဘူး၊ စိတ္ဆင္းရဲေနရတယ္ဆုိတဲ့ေနရာမွာ အေၾကာင္းနဲ႔အက်ဳိးခြဲရင္ ေဒါသ ေသာကစတဲ့ အကုသုိလ္ေတြက အေၾကာင္း ၊ စိတ္ဆင္းရဲမႈ ျဖစ္ေနရတာက အက်ဳိးပါ။

အေၾကာင္းနဲ႔အက်ဳိး ယွဥ္လာရင္ အက်ဳိးေနာက္ကုိမလုိက္ဘဲ အေၾကာင္းရင္းကုိရွာၿပီး အေၾကာင္းရင္းကုိ ပယ္ပစ္ရပါမယ္။ ဒီေတာ့ အေၾကာင္းရင္းကုိရွာၾကည့္ေတာ့ ကုိယ့္သႏၲာန္မွာ ျဖစ္ေနတဲ့ ေဒါသ ေသာကစတဲ့ အကုသုိလ္တရားေတြပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီအေၾကာင္းရင္းေတြကုိ ပယ္လုိက္ရင္ အက်ဳိးဆက္က သူ႔အလုိလုိျပဳတ္သြားပါလိမ့္မယ္။

စိတ္မခ်မ္းသာဘူး စိတ္ဆင္းရဲေနတယ္ဆုိရင္ အက်ဳိးဆက္ကုိအာရုံမျပဳဘဲ အေၾကာင္းအရင္းကုိရွာၿပီး ပယ္နႈတ္ပစ္ရပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ျပင္ပေၾကာင့္ စိတ္မခ်မ္းသာမႈ စိတ္ဆင္းရဲမႈ ျဖစ္ရတယ္ဆုိတာ သာမာန္အားျဖင့္ၾကည့္ရင္ ျပင္ပေၾကာင့္ထင္စရာရွိေပမယ့္ တကယ္လုိ႔သာ ကုိယ့္သႏၲာန္မွာ ေလာဘ ေဒါသ ဣႆာမစၧရိယစတဲ့ အကုသုိလ္တရားေတြ ရွိမေနရင္ ျဖစ္လာမွာမဟုတ္ပါဘူး။ အကုသုိလ္ ကိေလသာ ေရာက္လာလုိ႔သာ စိတ္ဆင္းရဲမႈ ျဖစ္ေနရတာပါ။ ဒီေတာ့ အေၾကာင္းရင္းျဖစ္တဲ့ ကုိယ့္သႏၲာန္မွာ ျဖစ္ေနတဲ့ အကုသုိလ္ကုိ ပယ္ပစ္ရမွာပါ။ တကယ္လုိ႔သာ ကုိယ္ကျပင္ပကုိသာ အာရုံျပဳေနမယ္ဆုိရင္ ၊ အာရုံျပဳလုိက္ စိတ္ဆင္းရဲမႈျဖစ္လုိက္နဲ႔ စိတ္ဆင္းရဲမႈက ဘယ္ေတာ့မွဆုံးေတာ့မွာ မဟုတ္ဘဲ ဆင့္ကဲဆင့္ကဲ ျဖစ္ေနေတာ့မွာပါ။ အာရုံျပဳၿပီးျဖစ္တဲ့ တခ်ဳိ႕အမုန္းေတြဟာ ေနာက္ဘဝအထိ ပါသြားတတ္ၿပီး ကလဲ့စားေခ်တဲ့အထိေတာင္ ျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္။ ကုိယ္က သူ႔ကုိကလဲ့စားေခ်လုိက္၊ သူက ကုိယ့္ကုိ ကလဲ့စားေခ်လုိက္နဲ႔ အမုန္းသံသရာ ရွည္ေနပါလိမ့္မယ္။

"တရားရွာ ကုိယ္မွာေတြ႕" ဆုိတဲ့အတုိင္း ကုိယ့္ကုိကုိယ္မွာပဲျပန္ရွာတာ အမွန္ကန္ဆုံးပါ။ အျပင္ထြက္ရွာေနရင္ တရားမွန္ မေတြ႕ႏူိင္ပါဘူး။ ေနာက္တစ္ခုတြဲၿပီး သတိထားရမွာက တစ္ဖက္သားရဲ႕ မဆင္မျခင္ ေျပာဆိုမႈေၾကာင့္ ကုိယ့္မွာစိတ္ဆင္းရဲမႈ ဘယ္ေလာက္ခံစားရတယ္ဆုိတာကုိ နွလုံးသြင္းဆင္ျခင္ၿပီး တကယ္လုိ႔ ကုိယ္ကတစ္စုံတစ္ေယာက္ကုိ ေျပာဖုိ႔အခြင့္ၾကဳံလာရင္ "သူတစ္ပါး ငါ့ကုိေျပာလုိက္တုန္းက ငါ့မွာမစားႏူိင္ မအိပ္ႏူိင္နဲ႔ စိတ္ဆင္းရဲမႈေတြ ျဖစ္ေနခဲ့ဖူးတယ္၊ ငါေျပာလုိက္ရင္ သူလည္းစိတ္ဆင္းရဲရလိမ့္မယ္ မေျပာေတာ့ပါဘူးေလ" ဆုိၿပီး ကုိယ့္စကားကု္ိ ဘရိတ္အုပ္ပစ္ရပါမယ္။

ကုိယ္ကေတာ့ စကားကုိမဆင္မျခင္ေျပာၿပီး ေမ့ပစ္လုိက္တာပါ။ အေျပာခံရသူကေတာ့ သုံးေလးရက္ေလာက္ လူးလိမ့္ေနေအာင္ ခံစားရတာပါ။ ေျပာတဲ့သူက အႀကီးအကဲျဖစ္ၿပီး အေရးပါအရာေရာက္ရင္ေရာက္သေလာက္ ခံစားရတာပါ။ ကုိယ္က အေရးပါအရာေရာက္တဲ့လူျဖစ္တယ္ဆုိရင္ ပုိဆင္ျခင္ရပါ့မယ္။

ဒီေတာ့ ကုိယ့္သႏၲာန္မွာ ျဖစ္ေနတဲ့စိတ္ကေလးကုိ တည့္တည့္ၾကည့္လုိက္ပါ။ စိတ္ကုိ စိတ္နဲ႔ ျပန္ၾကည့္ခုိင္းတာပါ။ ၾကည့္ရင္ ေတြ႕တာပါပဲ။ ေတြ႕ရင္ အမည္ေလးတပ္ ေခၚလုိက္ပါ။ "ေဒါသ ေသာက"လုိ႔၊ အကုသုိလ္ဆုိတဲ့ အေကာင္ေတြက သူတုိ႔ကုိလူသိမွာ သိပ္ေၾကာက္ပါတယ္။ သိသြားၿပီဆုိရင္ပဲ သူတုိ႔မွာအေနအထုိင္ရ ခက္ေနပါၿပီ။ ဒီေတာ့ ကုိယ္ကဥာဏ္နဲ႔ျမင္ေနရတဲ့ အကုသုိလ္စိတ္ကုိ နာမည္ေလးတပ္ၿပီး "ေဒါသ ေသာက၊ ေဒါသ ေသာက"လုိ႔ ဥာဏ္ထဲမွာျမင္လာတဲ့အထိ အာရုံျပဳၿပီးေခၚပစ္လုိက္ပါ။ သူခုိးဆုိတာ အိမ္ရွင္ႏုိးၿပီသိၿပီဆုိရင္ ေျပးေတာ့သလုိ အကုသုိလ္ဟာလည္း လူသိသြားၿပီဆုိရင္ ေျပးဖုိ႔အသင့္ျဖစ္ေနပါၿပီ။

အဲဒီလုိေျပာေတာ့ စကားကေပါ့ေနသလုိပါ၊ စာသံေပသံေလးနဲ႔ ေျပာၾကည့္ရေအာင္ပါ။ ကုိယ့္သႏၲာန္မွာ ျဖစ္ေနတဲ့စိတ္ကုိ သတိကပ္ၿပီး စိတ္နဲ႔ျပန္သိမွတ္လုိက္တာဟာ စိတၱာႏုပႆနာ ျဖစ္သြားတာပါ။

ဒီေတာ့ ျဖစ္ေနတဲ့စိတ္ကေလးကုိ သတိကပ္ၾကည့္ပါ။ ဘာစိတ္ကေလးလည္း၊ ၾကည့္လုိ႔သိၿပီဆုိရင္ "ေဒါသ ေသာကျဖစ္တယ္၊ ေဒါသ ေသာကျဖစ္တယ္" ဆုိၿပီး မွတ္ပစ္လုိက္ပါ။ မွတ္တဲ့ေနရာမွာ ေဒါသ ေသာကရဲ႕ သေဘာအထိ မိေအာင္မွတ္ရပါ့မယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ေဒါသ ေသာကလုိ႔ မမွတ္ခ်င္လည္း စိတ္ဆင္းရဲမႈကေလးကုိ ေသခ်ာသတိကပ္ၿပီး "စိတ္ဆင္းရဲတယ္၊ စိတ္ဆင္းရဲတယ္" ဆုိၿပီး ဆင့္ကာဆင့္ကာ စိတ္ဆင္းရဲတဲ့သေဘာကုိ သိႏူိင္သမ်ွသိေအာင္ သတိကပ္မွတ္ပါ။ အဲဒီမွာ အာရုံကသိပ္ၿပီး အားႀကီးေနရင္ မွတ္သိစိ္တ္က ႏူိင္ေအာင္မမွတ္ႏူိင္ဘဲ ျဖစ္တတ္ၿပီး စိတ္ဓာတ္က်သြားတတ္ပါတယ္။

အာရုံဆုိးရင္ ဆုိးသေလာက္ မွတ္ရခက္ပါတယ္။ စိတ္ဓာတ္မက်ပါနဲ႔ ၊ အာရုံနဲ႔မွတ္သိစိတ္ သူႏူိင္ကုိယ္ႏူိင္ နပန္းလုံးေနတယ္လုိ႔ သေဘာထားပါ။ ျပဳိင္ၿပီးနပန္းလုံးၿပီဆုိကတည္းက ကုိယ္ကအလြယ္နဲ႔ေတာ့ ဘယ္ႏူိင္ႏုိင္မွာလဲ။ အစပုိင္းမွာ အာရုံကဘယ္ညာဝုိက္သီးေတြနဲ႔ ေကြၽးေနေတာ့ ကုိယ္ကလူးလွိမ့္ခံေနရပါလိမ့္မယ္။ ေမာရင္ ဒုိင္လူႀကီးကုိ အနားေတာင္းၿပီး ေရေလးဘာေလး ေသာက္လုိက္ပါအုံး။

မွတ္လုိက္ အာရုံဆုိးကျပန္ေပၚလုိက္နဲ႔ ပထမေတာ့ အာရုံဆုိးက မွတ္သ္ိစိတ္ကုိ ႏူိင္တဲ့သေဘာပါ။ ေနာက္မ်ားမွာေတာ့ အာရုံနဲ႔မွတ္သိစိတ္ သူႏူိင္ကုိယ္ႏူိင္နဲ႔ သေရျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္၊ ထုိ႔ေနာက္မွာေတာ့ မွတ္သိစိတ္က ႏူိင္သြားပါလိမ့္မယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ မွတ္သိစိတ္ရဲ႕ လက္သီးျပင္းျပင္းေၾကာင့္ အာရုံဆုိးေနာက္ေကာက္က်သြားတဲ့ သေဘာပါ။ အာရုံကုိ မွတ္သိစိတ္က ႏူိင္သြားၿပီဆုိရင္ စိတ္ထဲမွာကုိယ့္ကုိကုိယ္ ေက်နပ္ၿပီး ေပ်ာ္သြားတတ္ပါတယ္။

အဲဒီအရသာဟာ ဘာနဲ႔မွလဲလို႔ မရပါဘူး။

တစ္ခါတေလ စိတ္ညစ္စရာၾကဳံလုိ႔ မွတ္ၿပီးေဖ်ာက္ရတဲ့အခါ မွတ္သိစိတ္က အာရုံကုိႏူိင္သြားၿပီဆုိရင္၊ စိတ္ညစ္စရာ အာရုံဆုိးကုိ ျပန္ေခၚၾကည့္ပါတယ္။ ျဖစ္စဥ္အားလုံးကုိ ျပန္ေတြးၿပီး၊ သူငါ့ကုိ ဘယ္တုန္းကဘယ္လုိေျပာလုိက္တာ စသည္ျဖင့္ေပါ့။ ျပန္ဝင္လာရင္ ျပန္မွတ္ၾကည့္ပါ။ စိတ္ထဲမွာလည္း တင္းပုတ္ကုိင္ထားၿပီး အေပါက္ဝကဝင္လာရင္ ထုပစ္မယ္ဆုိတဲ့ ပုံစံမ်ဳိးေပါ့၊ ေခၚလုိက္ေတာ့လည္း ျပန္ေပၚလာပါတယ္၊ ေပၚလာေပမယ့္ မွတ္လုိက္တာနဲ႔ ေပ်ာက္သြားတာမ်ားပါတယ္။

အထက္ကေျပာခဲ့တာေတြကေတာ့ တစ္ေယာက္တည္းေနတဲ့အခါ မေကာင္းတဲ့အကုသုိလ္စိတ္ေတြ ဝင္လာၿပီး စိတ္မခ်မ္းသာမႈ စိတ္ဆင္းရဲမႈေတြ ခံစားေနရတဲ့အခါ ပယ္ထုတ္နည္းကုိ ေျပာတာပါ။ ဆရာဝန္ေတြ ေျပာေျပာေနတဲ့ ေရာဂါျဖစ္မွကုတာထက္ မျဖစ္ခင္ၾကဳိတင္ကာကြယ္တာက အေကာင္းဆုံး ကုသနည္းပါပဲ။

ဒီသေဘာကု္ိနည္းယူၿပီး ကုိယ္ကလည္း အကုသုိလ္ကုိ ၾကဳိကာကြယ္ထားလုိက္ရုံပါပဲ။ တစ္ေယာက္တည္းေနတဲ့အခါ စိတ္ဆင္းရဲမႈျဖစ္တတ္တဲ့သေဘာေလးကုိ အာရုံျပဳၿပီးေနလုိက္တာနဲ႔ ကမၼဌာန္းတစ္ခုခုကုိ ၾကဳိနွလုံးသြင္းထားလုိက္ၾကဖုိ႔ပါ။ စိတ္ဆုိတာ အဘိဓမၼာသေဘာအရ အာရုံနွစ္ခုကုိ ယူလုိ႔မရတာဆုိေတာ့ ကမၼဌာန္းတစ္ခုခုကုိ ၾကဳိနွလုံးသြင္းထားလုိက္ရင္ အကုသုိလ္က ဝင္မရေတာ့ပါဘူး။ အဲဒီလုိသာ အက်င့္ေလးလုပ္သြားစမ္းပါ၊ ေနာင္တစ္ေယာက္တည္း

 ေနျဖစ္တဲ့အခါေတြမွာ အထူးေၾကာင့္ၾကစုိက္စရာမလုိဘဲ ကုိယ့္စိတ္က ကမၼဌာန္းကုိအလုိလု္ိ နွလုံးသြင္းၿပီးသား ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။

ေကာင္းတာပဲျဖစ္ျဖစ္ မေကာင္းတာပဲျဖစ္ျဖစ္ အက်င့္ေလးလုပ္ထားရင္ စြဲေနတတ္ပါတယ္။ ေကာင္းတာေလးတစ္ခု အက်င့္တစ္ခုလုိ စြဲသြားၿပီဆုိရင္ တစ္ဖက္ကအကုသုိလ္ကုိ ကာကြယ္ၿပီးသားျဖစ္ေနသလုိ တစ္ဖက္ကလည္း ကုသုိလ္ေတြျဖစ္ေနေတာ့ ဘဝတစ္ေလ်ွာက္လုံးအတြက္ အဆင္ေျပသြားတတ္ပါတယ္။

တစ္ခါတေလမ်ား ေနရထုိင္ရတာ သိပ္ၿပီးစိတ္ခ်မ္းသာေနတတ္ပါတယ္။ အဲလုိအခါမ်ဳိးမွာ ကုိယ့္စိတ္ေလးကုိ ျပန္အာရုံျပဳၾကည့္ပါ၊ ေလာဘ ေဒါသ ရာဂ ဣႆာမစၧရိယ စတဲ့အကုသုိလ္တရားေတြ ကင္းေနတာ ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။ ကုိယ္က ဒီသေဘာေလးကုိ ေသခ်ာအာရုံျပဳၿပီး "ေၾသာ္...အကုသုိလ္တရားေတြ ရင္ထဲမွာရွိမေနရင္ ေတာ္ေတာ္စိတ္ခ်မ္းသာပါလား" ဆုိတဲ့ အသိအေတြးေလးေတြ နွလုံးသားထဲကုိ တစ္ခါတည္းထည့္ေပးလုိက္ရပါတယ္။

ဥာဏ္နဲ႔ယွဥ္ျဖစ္လာတဲ့ အသိအေတြးကုိ နွလုံးသားနဲ႔က်က္လုိက္တာပါ။ အာရုံမ်ဳိးစုံက ကုိယ့္ကုိေန႔စဥ္ စာေမးပြဲစစ္ေနတာဆုိေတာ့ ကုိယ္က်က္ထားတဲ့ အသိအေတြးေလးေတြနဲ႔ ျပန္ေျဖယူရပါတယ္။ ကုိယ့္နွလုံးသားထဲမွာ အသိအေတြးေတြ က်က္က်က္မထားရင္ စာေမးပြဲက်တတ္ပါတယ္။

ဥပမာ လူတစ္ေယာက္က ကုိယ့္ကုိနစ္နစ္နာနာ ေျပာလုိက္မယ္၊ ကုိယ္က ေဒါသေထာင္းကနဲထြက္ၿပီး သူ႔ကုိစကားနဲ႔ ပက္ကနဲျပန္ေျပာလုိက္မိမယ္ဆုိရင္ စာေမးပြဲက်သြားတာပါ။ "ငါ စာေမးပြဲက်သြားၿပီ" လုိ႔ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ စိတ္ထဲကျပန္ေျပာလုိက္ပါ၊ စာေမးပြဲဆုိတာ က်ရင္ျပန္ေျဖလုိ႔ရတာဆုိေတာ့ သတိနဲ႔ျပန္ေျဖရပါတယ္။

ေလာကီလူမႈနယ္ပယ္ထဲမွာ အာရုံမ်ဳိးစုံရွိေနတာဆုိေတာ့ အကုသုိလ္ျဖစ္စရာေတြကလည္း အမ်ားႀကီးပါ။ ဒီေတာ့ ကုိယ္က ကာကြယ္ေရးေကာ ကုသေရးေကာ ဗဟုသုတရွိၿပီး လက္ေတြ႕က်င့္သုံးႏူိင္ဖုိ႔ သိပ္အေရးႀကီးပါတယ္၊ ဘာပဲေျပာေျပာ တစ္ေယာက္တည္းေနျဖစ္တဲ့အခါ ကမၼဌာန္းတစ္ခုခုကုိ ၾကဳိနွလုံးသြင္းထားလုိက္ရင္ ဘယ္သူနဲ႔မွ ရန္မျဖစ္ေတာ့ဘူးေလ။

ရေဝႏြယ္ (အင္းဝ)
ထုတ္ေဖာ္တင္ျပပါသည္။
ဓမၼမိတ္ေဆြအေပါင္း
အစဥ္ခ်မ္းေျမ႕ သာယာၾကပါေစ ။

 

 Naing Myo Aye