ဘုရင့္သား ၿဖစ္ပါလ်ွက္ ထီးနန္းႏွင့္ မထို္က္တန္သူ

 

ေရာဟိတနတ္သားက ၿမတ္စြာဘုရားကို ေလ်ွာက္ထားတယ္။ “ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာမူေသာ ၿမတ္စြာဘုရား ပဋိသေႏၶေနရတဲ့ ဆင္းရဲလည္း မရွိ၊ အိုရ -နာရတဲ့ ဆင္းရဲလည္း မရွိ ၊ အၿမဲမကြာ ခ်မ္းသာေနတဲ့ နိဗၺာန္သို႔ ေရာက္ရန္ အဘယ္သို႔ မွန္ကန္ေသာ လမ္းခရီးၿဖင့္ သြားရပါမည္နည္းဘုရား” ဟု ေလ်ွာက္ထားတယ္။


ဒီေတာ့ ၿမတ္စြာဘုရားက “ န ဟိ ဧေတဟိ ယာေနဟိ ဂေစၦယ် အာဂတံ ဒိသံ” ေရာဟိတနတ္သား ၊ေလာက၌ အသုံးၿပဳေနၾကေသာ လွည္းယာဥ္ ၊ စက္ယာဥ္ စေသာ ယာဥ္တို႔ၿဖင့္ နိဗၺာန္သို႔ သြားလို႔ မေရာက္ ႏိုင္ဘူး။ “နိဗၺာနပူရံ ပါေပသိ ၊ ယာနတၱေယန ေသာ ဇိေနာ ” အရိယာမြန္ သူေတာ္ခ်ြန္တို႔သာ စီးသြားႏိုင္ေသာ လကၡဏာယာဥ္ ၿဖင့္သာ ေလာကႀကီး တစ္ရပ္လုံးထက္ အၿမတ္ဆုံးနိဗၺာန္ သို႔ သြားနိုင္တယ္ -ေရာက္ႏိုင္တယ္လို႔ မိန္႔ၾကားေတာ္မူ၏။

ဒီစကားကို ေထာက္ခ်င့္ေသာ္ နိဗၺာန္ေရာက္ႏိုင္တဲ့ လမ္းခရီးကား အနိစၥ ၊ ဒုကၡ ၊ အနတၱ ဆိုတဲ့ ယာဥ္သုံးပါး ၀ိပႆ နာ။ လူ႔ဘ၀ႀကီး ရလာတဲ့ အခါ လူအစစ္ လူအမွန္ၿဖစ္ရန္ အေရးႀကီးတယ္။ လူ အစစ္ဆိုတာ “ ကိေလေသ လုနာတိ ဆိႏၵတိီတိ လူ” ဟု ဆရာၿမတ္တို႔က ၀ိၿဂိဳဟ္၀စနတ္ ၿပဳထားေလေတာ့ တဏွာ ၊ မာန ၊ ဒိ႒ိ ၊ ၀ိစိကိစၦာ စေသာ ကိေလသာတရားတို႔ကို ပယ္သတ္ႏိုင္မွ လူအစစ္ၿဖစ္တယ္။

သို႔မဟုတ္ အမိုက္ႀကီး ငါးပါးနဲ႔ အမိုက္ေမွာင္ က်ေနလွ်င္ “ လူအႏၶ ၊ လူ အတုအပ” ေတြပဲ ၿဖစ္ေနမယ္။ အမိုက္ႀကီး ငါးပါးဆိုတာ.....
 
၁) ကံ ၊ ကံ၏အက်ိဳးကို မသိတဲ့ ကမၼသေမၼာဟ အမိုက္ႀကီး။
 
၂) ခႏၶာ ၊ အာယတနာ ၊ ဓာတ္ ၊ သစၥာကို မသိတဲ့ ဓမၼသေမၼာဟ အမိုက္ႀကီး။
 
၃) ပဋိစၥသမုပၸာဒ္ကို မသိတဲ့ ပစၥယ သေမၼာဟ အမိုက္ႀကီး။
 
၄) လကၡဏာေရးသုံးပါးကို မသိတဲ့ လကၡဏာသေမၼာဟ အမိုက္ႀကီး။
 
၅) နိဗၺာန္ကို မသိတဲ့ နိဗၺာန သေမၼာဟ အမိုက္ႀကီး။

ဤ အမိုက္ေမွာင္ ေပ်ာက္ကာ အလင္းေရာင္ေရာက္တဲ့ လူလိမၼာၿဖစ္ဖို႔ အေရးႀကီးတယ္။ 

အလင္းေရာင္ ေရာက္ဖို႔ကလည္း ငါးပါးရွိတယ္။
 
၁) ကံ ၊ ကံ၏ အက်ိဳးကိုသိတဲ့ ကမၼႆ ကတဥာဏ္။
 
၂) ခႏၶာ ၊ အာယတန ၊ ဓာတ္ ၊ သစၥာကို သိတဲ့ ဓမၼ၀၀တၳာနဥာဏ္။
 
၃) ပဋိစၥသမုပၸာဒ္ကို သိတဲ့ ပစၥယ၀၀တၳာနဥာဏ္။
 
၄) လကၡဏာေရးသုံးပါးကို သိတဲ့ လကၡဏပဋိေ၀ဒဥာဏ္။
 
၅) နိဗၺာန္၏ သေဘာကို သိတဲ့ နိဗၺာနပဋိေ၀ဒဥာဏ္။

ဤ အလင္းေရာင္ႀကီး ငါးပါးႏွင့္ ၿပည္႔စုံမွ လူမွန္ လူစစ္ၿဖစ္၍ လူၿဖစ္က်ိဳးနပ္တယ္။ ယခုလို သာသနာေတာ္ႀကီး ႏွင့္ ႀကဳံႀကိဳက္ေနပါလ်က္ ၀ိပႆ နာတရား အားမထုတ္ပါလွ်င္ ဘုရင့္သား ၿဖစ္ပါလ်က္ ထီးနန္းနဲ႔ မထိုက္တန္ေသာ သားမိုက္နွင့္ တူေနလိမ့္မည္။

က်မ္းကိုး---သဂါထာ၀ဂၢ သံယုတ္ပါဋိေတာ္
--- ၀ိပႆ နာရွဳနည္းက်မ္း