ဟိုးေရွးတုန္း ရြာတစ္ရြာမွာ သူဆင္းရဲေမာင္နွမ နွစ္ေယာက္ေနထိုင္ၾကတယ္ တစ္ေန႕လုပ္ တေန႕စားေပါ႔တေန႕မွာေတာ႕ အမကေရာဂါအသဲအသန္ျဖစ္လာတယ္။ ေဆးကုဖို႕ကလည္း ပိုက္ဆံက မရွိျဖစ္ေနတာေပါ႔အဲဒါနဲ႔ ေမာင္ျဖစ္သူက ရြာကသူေဌးဆီမွာ ပိုက္ဆံသြားေခ်းတာေပါ႔ အဲဒီေတာ႕႕ "သူေဌးကေမးတယ္မင္းငါ႕အေၾကြးကိုဘယ္လိုျပန္ဆပ္မွာလဲ" အဲဒီေတာ႕ "ကြ်န္ုပ္အသက္နဲ႔ ျပန္ဆပ္ပါ႔မယ္"
သူေဌးကထပ္ေမးတယ္
"မင္းအသက္ကဘယ္ေလာက္တန္သလဲငါ႕ေငြေတြေလာက္
တန္ဖိုးရွိလား"
လို႕ ေမးလိုက္တယ္ အဲဒီေတာ႕ ဆင္းရဲသားေလးလည္း စိတ္နာနာနဲ႔ပဲျပန္ခဲ႔ရတာေပါ႔ အမျဖစ္သူမွာလည္း ေရာဂါနဲ႔ပဲဆံုးသြားခဲ႔ရတယ္
ဆင္းရဲသားေလးလည္းမင္းမွဳထမ္း၀င္လုပ္ျပီးစိတ္နာနာနဲ႔ၾကိဳးစား
လာလိုက္တာ
စစ္သူၾကီးရာထူးရာထူးအဆင္႕ကိုရရွိလာတာေပါ႔။
ဆင္းရဲသားေလးစစ္သူၾကီးျဖစ္ျပီးမၾကာခင္မွာပဲ
သူပိုက္ဆံသြားေခ်းခဲ႔တဲ႔သူေဌးနဲ႔ထပ္ေတြ႔တယ္အဲဒီအခါမွာ
သူေဌးကေျပာတယ္
" အရင္တုန္းကေတာ႕မင္းအသက္ကဘာမွတန္ဖိုးမရွိဘူးအခုမင္း
အသက္က ငါတို႕တိုင္းျပည္ၾကီးတ၀တ္ေလာက္တန္ဖိုးရွိသြားျပီ" လို႕ေျပာလိုက္တယ္။ ဒီေတာ႕မွ စစ္သူၾကီးလည္း နားလည္သြားေတာ႕တယ္
လူ႕ဘ၀ဆိုတာရခဲလွတာမွန္ေပမယ္႕ အလကားေနရင္းလူတစ္ေယာက္ရဲ႔အသက္က တန္ဖိုးရွိမေနပါဘူး
ကိုယ္႕အက်ိဳးနဲ႔ အမ်ားအက်ိဳးတိုင္းျပည္အက်ိဳးကိုေဆာင္ရႊက္ေနနိုင္မွ တန္ဖိုးရွိတဲ႔ ေနထိုင္ျခင္းျဖစ္လာမွမျဖစ္သလို မိမိရဲ႔ အသက္ကလည္း တန္ဖိုးရွိလာမွျဖစ္ပါတယ္။
http://maungandmay.blogspot.com/2012/02/blog-post_27.html
No comments:
Post a Comment