Pages

▼

Saturday, March 22, 2014

*** “မိမိကိုယ္ကို ဆင္ျခင္နည္း” ****

“မိမိကိုယ္ကို ဆင္ျခင္နည္း” ★★★★★★★★★★★★★ ၁။ ပါပိစၧာ--အလိုဆိုးရွိေသာသူကို ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။ “ငါလည္း အလိုဆိုးရွိသူ ျဖစ္လွ်င္ ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္ၾကမည္ မဟုတ္” ဟု ႐ႈဆင္ျခင္၍ အလိုဆိုးရွိသူ မျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။ ၂။ အတၱဳကၠံသန ပရဝမၻန--မိမိကိုယ္ကို ျမႇင့္တင္၊ သူတစ္ပါးကို ႐ႈတ္ခ်တတ္ေသာသူကို ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။ “ငါလည္း မိမိကိုယ္ကို ျမႇင့္တင္၊ သူတစ္ပါးကို ႐ႈတ္ခ်တတ္သူျဖစ္လွ်င္ ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္ၾကမည္ မဟုတ္” ဟု ႐ႈဆင္ျခင္၍ မိမိကိုယ္ကို ျမႇင့္တင္ သူတပါးကို ႐ႈတ္ခ်သူ မျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။ ၃။ ေကာဓန-- အမ်က္ထြက္သူကို ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။ “ငါလည္း အမ်က္ထြက္သူျဖစ္လွ်င္ ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ ႏွစ္သက္ၾကမည္ မဟုတ္” ဟု ႐ႈဆင္ျခင္၍ အမ်က္ထြက္သူ မျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။ ၄။ ဥပနာဟီ -- အမ်က္ထြက္ျခင္းဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ရန္ၿငိဳးဖြဲ႔သူကို ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။ “ငါလည္း ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕တတ္သူျဖစ္လွ်င္ ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္ၾက မည္ မဟုတ္” ဟု ႐ႈဆင္ျခင္၍ ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕တတ္သူ မျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။ ၅။ အဘိသဂႋ -- အမ်က္ထြက္ျခင္းဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ အစြဲႀကီးသူကို ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။ “ငါလည္း အစြဲႀကီးသူျဖစ္လွ်င္ ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္ၾကမည္ မဟုတ္” ဟု ႐ႈဆင္ျခင္၍ အစြဲႀကီးသူ မျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။ ၆။ ေကာဓေနာ ေကာဓသာမႏၲဝါစံ နိစၧာေရတာ -- ရန္စကားေျပာသူကို ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။ “ငါလည္း ရန္စကားေျပာသူျဖစ္လွ်င္ ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတုိ႔ ခ်စ္ခင္ ႏွစ္သက္ၾကမည္ မဟုတ္” ဟု ႐ႈဆင္ျခင္၍ ရန္စကားေျပာသူ မျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။ ၇။ ပရိပၹရတိ-- ေစာဒက က ေစာဒနာေသာ္ ေစာဒကကို ဆန္႔က်င္ဘက္ျပဳသူကို ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။ “ငါလည္း ေစာဒက-က ေစာဒနာေသာ္ ေစာဒကကို ဆန္႔က်င္ဘက္ ျပဳသူျဖစ္လွ်င္ ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ ႏွစ္သက္ၾကမည္ မဟုတ္”ဟု ႐ႈဆင္ျခင္၍ ေစာဒက-က ေစာဒနာေသာ္ ေစာဒကကို ဆန္႔က်င္ဘက္ ျပဳသူ မျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။ ၈။ အပသာေဒတိ-- ေစာဒက-က ေစာဒနာေသာ္ ေစာဒကကို ႀကိမ္းေမာင္းေသာ သူကို ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။ “ငါလည္း ေစာဒက-က ေစာဒနာေသာ္ ေစာဒကကို ႀကိမ္းေမာင္သူျဖစ္လွ်င္ ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ ႏွစ္သက္ၾကမည္ မဟုတ္” ဟု ႐ႈဆင္ျခင္၍ ေစာဒက-က ေစာဒနာေသာ္ ေစာဒကကို ႀကိမ္းေမာင္းသူ မျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။ ၉။ ပစၥာေရာေပတိ-- ေစာဒက-က ေစာဒနာေသာ္ ေစာဒကကို အျပစ္ျပန္တင္ေသာ သူကို ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။ “ငါလည္း ေစာဒက-က ေစာဒနာေသာ္ ေစာဒကကို အျပစ္ျပန္တင္သူျဖစ္လွ်င္ ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ ႏွစ္သက္ၾကမည္ မဟုတ္” ဟု ႐ႈဆင္ျခင္၍ ေစာဒက-က ေစာဒနာေသာ္ ေစာဒကကို အျပစ္ျပန္တင္သူ မျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။ ၁၀။ အေညနညံ ပဋိစရတိ ဗဟိဒၶါ ကထံ အပနာေမတိ ေကာပၪၥ ေဒါသၪၥ အပၸစၥယၪၥ ပါတုကေရာတိ-- ေစာဒက-က ေစာဒနာေသာ္ စကားတစ္မ်ိဳးျဖင့္ စကားတစ္မ်ိဳးကို ဖံုးလႊမ္းတတ္ေသာ၊ စကားကို အပသို႔ လႊဲဖယ္တတ္ေသာ၊ အမ်က္ထြက္ျခင္း ျပစ္မွားျခင္း စိတ္ဆိုးျခင္းကို ထင္ရွားျပဳတတ္ေသာ သူကို ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။ “ငါလည္း ေစာဒကက ေစာဒနာေသာ္ စကားတစ္မ်ိဳးျဖင့္ စကားတစ္မ်ိဳးကို ဖံုးလႊမ္းတတ္ေသာ၊ စကားကို အပသို႔ လႊဲဖယ္တတ္ေသာ၊ အမ်က္ထြက္ျခင္း ျပစ္မွားျခင္း စိတ္ဆိုးျခင္းကို ထင္ရွားျပဳတတ္ေသာသူျဖစ္လွ်င္ ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္ၾကမည္ မဟုတ္” ဟု ႐ႈဆင္ျခင္၍ ေစာဒက-က ေစာဒနာေသာ္ စကားတစ္မ်ိဳးျဖင့္ စကားတစ္မ်ိဳးကို ဖံုးလႊမ္းတတ္ေသာ၊ စကားကို အပသို႔ လႊဲဖယ္တတ္ေသာ၊ အမ်က္ထြက္ျခင္း ျပစ္မွားျခင္း စိတ္ဆိုးျခင္းကို ထင္ရွားျပဳတတ္ေသာသူ မျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။ ၁၁။ အပဒါေန န သမၸာယတိ-- ေစာဒကက ေစာဒနာေသာ္ မိမိ၏ ျဖစ္စဥ္ အတၳဳပၸတၱိကို ေျပလည္ေအာင္ မေျဖဆို ႏိုင္ေသာသူကို ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။ “ငါလည္း ေစာဒကက ေစာဒနာေသာ္ မိမိ၏ ျဖစ္စဥ္ အတၳဳပၸတၱိကို ေျပလည္ေအာင္ မေျဖဆိုႏိုင္ေသာသူျဖစ္လွ်င္ ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ ႏွစ္သက္ၾကမည္ မဟုတ္” ဟု ႐ႈဆင္ျခင္၍ ေစာဒကက ေစာဒနာေသာ္ မိမိ၏ ျဖစ္စဥ္ အတၳဳပၸတၱိကို ေျပလည္ေအာင္ ေျဖဆိုတတ္သူ ျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။ ၁၂။ မကၡီ ပဠာသီ-- ဂုဏ္ေက်းဇူး ေခ်ဖ်က္သူ၊ ဂုဏ္ၿပိဳင္သူကို ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။ “ငါလည္း ဂုဏ္ေက်းဇူး ေခ်ဖ်က္သူ၊ ဂုဏ္ၿပိဳင္သူျဖစ္လွ်င္ ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္ၾကမည္ မဟုတ္” ဟု ႐ႈဆင္ျခင္၍ ဂုဏ္ေက်းဇူး ေခ်ဖ်က္သူ၊ ဂုဏ္ၿပိဳင္သူ မျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။ ၁၃။ ဣႆုကီ မစၧရီ-- မနာလို ဝန္တိုသူကို ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။ “ငါလည္း မနာလို ဝန္တိုသူျဖစ္လွ်င္ ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ ႏွစ္သက္ၾက မည္ မဟုတ္” ဟု ႐ႈဆင္ျခင္၍ မနာလို ဝန္တိုသူ မျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။ ၁၄။ သေဌာ မာယာဝီ -- ဟန္ေဆာင္သူ လွည့္ပတ္သူကို ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။ “ငါလည္း ဟန္ေဆာင္သူ လွည့္ပတ္သူျဖစ္လွ်င္ ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ ႏွစ္သက္ၾကမည္ မဟုတ္” ဟု ႐ႈဆင္ျခင္၍ ဟန္ေဆာင္သူ လွည့္ပတ္သူ မျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။ ၁၅။ ထေဒၶါ အတိမာနီ -- ခက္ထန္ ေမာက္မာေသာသူကို ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။ “ငါလည္း ခက္ထန္ ေမာက္မာေသာသူျဖစ္လွ်င္ ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတုိ႔ ခ်စ္ခင္ ႏွစ္သက္ၾကမည္ မဟုတ္” ဟု ႐ႈဆင္ျခင္၍ ခက္ထန္ ေမာက္မာေသာသူ မျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။ ၁၆။ သႏၵိ႒ိ ပရာမာသီ အာဒါနဂၢါဟီ ဒုပၸဋိနိႆဂၢီ -- မိမိအယူကို စြဲလမ္းတတ္ေသာ၊ ၿမဲၿမံစြာ ယူတတ္ေသာ၊ မစြန္႔လႊတ္ႏိုင္ေသာသူကို ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။ “ငါလည္း မိမိအယူကို စြဲလမ္းတတ္ေသာ၊ ၿမဲၿမံစြာ ယူတတ္ေသာ ၊ မစြန္႔လႊတ္ႏိုင္ ေသာသူျဖစ္လွ်င္ ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ ႏွစ္သက္ၾကမည္ မဟုတ္” ဟု ႐ႈဆင္ျခင္၍ မိမိအယူကို စြဲလမ္းတတ္ေသာ ၊ ၿမဲၿမံစြာ ယူတတ္ေသာ၊ မစြန္႔လႊတ္ႏိုင္ေသာသူ မျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။ ဤသို႔ ေန႔ေရာ ညပါ အခါမလပ္ ႐ႈဆင္ျခင္ပါက “ပီတိ ပါေမာဇၨ” တရား တေန႔တျခား တိုးပြားလာသည့္အျပင္ ေၾကးမံု မွန္ျပင္ကို ၾကည့္႐ႈေသာသူသည္ မိမိမ်က္ႏွာရိပ္ကို ထင္ရွားစြာ ေတြ႔ျမင္ရဘိသကဲ့သို႔ -- “အပါယဂမနီယ အကုသိုလ္ပါပဓမၼမ်ား” ကို “မိမိလက္ကို အတင္းအၾကပ္ ဆြဲေခၚေနေသာ သူသတ္သမား” အသြင္ ထင္ျမင္လာပါေတာ့သည္။ ထိုအခါ အကုသိုလ္တရားမ်ားကို ပယ္ရွားရန္အတြက္ “ကသိုဏ္းပရိကံ အလုပ္”ကို အားထုတ္လ်က္ “ ဝိပႆနာတရား” ထပ္ဆင့္ပြားမ်ားၿပီးလွ်င္ “သႏၲိသုခ အမတနန္း” သို႔ တက္လွမ္းႏိုင္မည္သာ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။ ဘဒၵႏၲ သီရိႏၵာဘိဝံသ ၊ မစိုးရိမ္ဆရာေတာ္ႀကီး။ (အရွင္ေကာ၀ိဒ (ေယာ) ) 
“မိမိကိုယ္ကို ဆင္ျခင္နည္း”
★★★★★★★★★★★★★
၁။ ပါပိစၧာ--အလိုဆိုးရွိေသာသူကို
ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။
“ငါလည္း အလိုဆိုးရွိသူ ျဖစ္လွ်င္
ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္ၾကမည္ မဟုတ္” ဟု

႐ႈဆင္ျခင္၍ အလိုဆိုးရွိသူ မျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။
၂။ အတၱဳကၠံသန ပရဝမၻန--မိမိကိုယ္ကို ျမႇင့္တင္၊
သူတစ္ပါးကို ႐ႈတ္ခ်တတ္ေသာသူကို
ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။
“ငါလည္း မိမိကိုယ္ကို ျမႇင့္တင္၊
သူတစ္ပါးကို ႐ႈတ္ခ်တတ္သူျဖစ္လွ်င္
ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္ၾကမည္ မဟုတ္” ဟု
႐ႈဆင္ျခင္၍ မိမိကိုယ္ကို ျမႇင့္တင္
သူတပါးကို ႐ႈတ္ခ်သူ မျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။
၃။ ေကာဓန--
အမ်က္ထြက္သူကို
ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။
“ငါလည္း အမ်က္ထြက္သူျဖစ္လွ်င္
ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ ႏွစ္သက္ၾကမည္ မဟုတ္” ဟု
႐ႈဆင္ျခင္၍ အမ်က္ထြက္သူ မျဖစ္ရေအာင္
စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။
၄။ ဥပနာဟီ --
အမ်က္ထြက္ျခင္းဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္
ရန္ၿငိဳးဖြဲ႔သူကို ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။
“ငါလည္း ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕တတ္သူျဖစ္လွ်င္
ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္ၾက မည္ မဟုတ္” ဟု
႐ႈဆင္ျခင္၍ ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕တတ္သူ မျဖစ္ရေအာင္
စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။
၅။ အဘိသဂႋ --
အမ်က္ထြက္ျခင္းဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္
အစြဲႀကီးသူကို ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။
“ငါလည္း အစြဲႀကီးသူျဖစ္လွ်င္ ငါ့ကိုလည္း
သူတပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္ၾကမည္ မဟုတ္” ဟု
႐ႈဆင္ျခင္၍ အစြဲႀကီးသူ မျဖစ္ရေအာင္
စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။
၆။ ေကာဓေနာ ေကာဓသာမႏၲဝါစံ နိစၧာေရတာ --
ရန္စကားေျပာသူကို ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။
“ငါလည္း ရန္စကားေျပာသူျဖစ္လွ်င္
ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတုိ႔
ခ်စ္ခင္ ႏွစ္သက္ၾကမည္ မဟုတ္” ဟု
႐ႈဆင္ျခင္၍ ရန္စကားေျပာသူ မျဖစ္ရေအာင္
စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။
၇။ ပရိပၹရတိ--
ေစာဒက က ေစာဒနာေသာ္ ေစာဒကကို
ဆန္႔က်င္ဘက္ျပဳသူကို ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။
“ငါလည္း ေစာဒက-က ေစာဒနာေသာ္ ေစာဒကကို
ဆန္႔က်င္ဘက္ ျပဳသူျဖစ္လွ်င္
ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ ႏွစ္သက္ၾကမည္ မဟုတ္”ဟု ႐ႈဆင္ျခင္၍ ေစာဒက-က ေစာဒနာေသာ္
ေစာဒကကို ဆန္႔က်င္ဘက္ ျပဳသူ မျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။
၈။ အပသာေဒတိ--
ေစာဒက-က ေစာဒနာေသာ္
ေစာဒကကို ႀကိမ္းေမာင္းေသာ သူကို
ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။
“ငါလည္း ေစာဒက-က ေစာဒနာေသာ္
ေစာဒကကို ႀကိမ္းေမာင္သူျဖစ္လွ်င္
ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ ႏွစ္သက္ၾကမည္ မဟုတ္” ဟု ႐ႈဆင္ျခင္၍ ေစာဒက-က ေစာဒနာေသာ္
ေစာဒကကို ႀကိမ္းေမာင္းသူ မျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။
၉။ ပစၥာေရာေပတိ--
ေစာဒက-က ေစာဒနာေသာ္
ေစာဒကကို အျပစ္ျပန္တင္ေသာ သူကို
ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။
“ငါလည္း ေစာဒက-က ေစာဒနာေသာ္
ေစာဒကကို အျပစ္ျပန္တင္သူျဖစ္လွ်င္
ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ ႏွစ္သက္ၾကမည္ မဟုတ္” ဟု ႐ႈဆင္ျခင္၍ ေစာဒက-က ေစာဒနာေသာ္
ေစာဒကကို အျပစ္ျပန္တင္သူ မျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။
၁၀။ အေညနညံ ပဋိစရတိ ဗဟိဒၶါ ကထံ
အပနာေမတိ ေကာပၪၥ ေဒါသၪၥ အပၸစၥယၪၥ ပါတုကေရာတိ--
ေစာဒက-က ေစာဒနာေသာ္
စကားတစ္မ်ိဳးျဖင့္ စကားတစ္မ်ိဳးကို ဖံုးလႊမ္းတတ္ေသာ၊
စကားကို အပသို႔ လႊဲဖယ္တတ္ေသာ၊
အမ်က္ထြက္ျခင္း ျပစ္မွားျခင္း စိတ္ဆိုးျခင္းကို
ထင္ရွားျပဳတတ္ေသာ သူကို ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။
“ငါလည္း ေစာဒကက ေစာဒနာေသာ္
စကားတစ္မ်ိဳးျဖင့္ စကားတစ္မ်ိဳးကို ဖံုးလႊမ္းတတ္ေသာ၊
စကားကို အပသို႔ လႊဲဖယ္တတ္ေသာ၊
အမ်က္ထြက္ျခင္း ျပစ္မွားျခင္း စိတ္ဆိုးျခင္းကို
ထင္ရွားျပဳတတ္ေသာသူျဖစ္လွ်င္
ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္ၾကမည္ မဟုတ္” ဟု ႐ႈဆင္ျခင္၍ ေစာဒက-က ေစာဒနာေသာ္
စကားတစ္မ်ိဳးျဖင့္ စကားတစ္မ်ိဳးကို ဖံုးလႊမ္းတတ္ေသာ၊
စကားကို အပသို႔ လႊဲဖယ္တတ္ေသာ၊
အမ်က္ထြက္ျခင္း ျပစ္မွားျခင္း စိတ္ဆိုးျခင္းကို
ထင္ရွားျပဳတတ္ေသာသူ မျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။
၁၁။ အပဒါေန န သမၸာယတိ--
ေစာဒကက ေစာဒနာေသာ္ မိမိ၏ ျဖစ္စဥ္ အတၳဳပၸတၱိကို
ေျပလည္ေအာင္ မေျဖဆို ႏိုင္ေသာသူကို
ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။
“ငါလည္း ေစာဒကက ေစာဒနာေသာ္
မိမိ၏ ျဖစ္စဥ္ အတၳဳပၸတၱိကို
ေျပလည္ေအာင္ မေျဖဆိုႏိုင္ေသာသူျဖစ္လွ်င္
ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ ႏွစ္သက္ၾကမည္ မဟုတ္” ဟု ႐ႈဆင္ျခင္၍ ေစာဒကက ေစာဒနာေသာ္
မိမိ၏ ျဖစ္စဥ္ အတၳဳပၸတၱိကို ေျပလည္ေအာင္
ေျဖဆိုတတ္သူ ျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။
၁၂။ မကၡီ ပဠာသီ--
ဂုဏ္ေက်းဇူး ေခ်ဖ်က္သူ၊
ဂုဏ္ၿပိဳင္သူကို ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။
“ငါလည္း ဂုဏ္ေက်းဇူး ေခ်ဖ်က္သူ၊
ဂုဏ္ၿပိဳင္သူျဖစ္လွ်င္
ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္ၾကမည္ မဟုတ္” ဟု
႐ႈဆင္ျခင္၍ ဂုဏ္ေက်းဇူး ေခ်ဖ်က္သူ၊
ဂုဏ္ၿပိဳင္သူ မျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။
၁၃။ ဣႆုကီ မစၧရီ--
မနာလို ဝန္တိုသူကို ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။
“ငါလည္း မနာလို ဝန္တိုသူျဖစ္လွ်င္
ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ ႏွစ္သက္ၾက မည္ မဟုတ္” ဟု
႐ႈဆင္ျခင္၍ မနာလို ဝန္တိုသူ မျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။
၁၄။ သေဌာ မာယာဝီ --
ဟန္ေဆာင္သူ လွည့္ပတ္သူကို
ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။
“ငါလည္း ဟန္ေဆာင္သူ လွည့္ပတ္သူျဖစ္လွ်င္
ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ ႏွစ္သက္ၾကမည္ မဟုတ္” ဟု
႐ႈဆင္ျခင္၍ ဟန္ေဆာင္သူ
လွည့္ပတ္သူ မျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။
၁၅။ ထေဒၶါ အတိမာနီ --
ခက္ထန္ ေမာက္မာေသာသူကို ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။
“ငါလည္း ခက္ထန္ ေမာက္မာေသာသူျဖစ္လွ်င္
ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတုိ႔ ခ်စ္ခင္ ႏွစ္သက္ၾကမည္ မဟုတ္” ဟု
႐ႈဆင္ျခင္၍ ခက္ထန္ ေမာက္မာေသာသူ မျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။
၁၆။ သႏၵိ႒ိ ပရာမာသီ အာဒါနဂၢါဟီ ဒုပၸဋိနိႆဂၢီ --
မိမိအယူကို စြဲလမ္းတတ္ေသာ၊ ၿမဲၿမံစြာ ယူတတ္ေသာ၊
မစြန္႔လႊတ္ႏိုင္ေသာသူကို ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။
“ငါလည္း မိမိအယူကို စြဲလမ္းတတ္ေသာ၊
ၿမဲၿမံစြာ ယူတတ္ေသာ ၊ မစြန္႔လႊတ္ႏိုင္ ေသာသူျဖစ္လွ်င္
ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ ႏွစ္သက္ၾကမည္ မဟုတ္” ဟု
႐ႈဆင္ျခင္၍ မိမိအယူကို စြဲလမ္းတတ္ေသာ ၊
ၿမဲၿမံစြာ ယူတတ္ေသာ၊
မစြန္႔လႊတ္ႏိုင္ေသာသူ မျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။
ဤသို႔ ေန႔ေရာ ညပါ အခါမလပ္ ႐ႈဆင္ျခင္ပါက
“ပီတိ ပါေမာဇၨ” တရား တေန႔တျခား တိုးပြားလာသည့္အျပင္
ေၾကးမံု မွန္ျပင္ကို ၾကည့္႐ႈေသာသူသည္
မိမိမ်က္ႏွာရိပ္ကို ထင္ရွားစြာ ေတြ႔ျမင္ရဘိသကဲ့သို႔ --
“အပါယဂမနီယ အကုသိုလ္ပါပဓမၼမ်ား” ကို
“မိမိလက္ကို အတင္းအၾကပ္ ဆြဲေခၚေနေသာ
သူသတ္သမား” အသြင္ ထင္ျမင္လာပါေတာ့သည္။

ထိုအခါ အကုသိုလ္တရားမ်ားကို ပယ္ရွားရန္အတြက္
“ကသိုဏ္းပရိကံ အလုပ္”ကို အားထုတ္လ်က္
“ ဝိပႆနာတရား” ထပ္ဆင့္ပြားမ်ားၿပီးလွ်င္
“သႏၲိသုခ အမတနန္း” သို႔ တက္လွမ္းႏိုင္မည္သာ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။
ဘဒၵႏၲ သီရိႏၵာဘိဝံသ ၊ မစိုးရိမ္ဆရာေတာ္ႀကီး။

(အရွင္ေကာ၀ိဒ (ေယာ) )

 https://www.facebook.com/mawkon.thakhin.1/posts/303888413096265:0
at

No comments:

Post a Comment