**** ဖလံေကာင္ မီးဆင္း မီးသင္းႏွင့္ ေပ်ာ္ *****

ဖလံေကာင္ မီးဆင္း
****************
မီးသင္းႏွင့္ ေပ်ာ္
***************
ဘဝဟူသည္ မသိသူတို႔၏
ေပ်ာ္ရာ စားက်က္တည္း။
ဒုကၡဟူသည္ မျမင္သူတို႔၏
ေလွာ္ရာ ေလွတက္တည္း။

သိသူျမင္သူတို႔သည္ကား.....
ေပ်ာ္ပိုက္၍ မရႏိုင္ၾကၿပီ။

ဒုကၡကို ဒုကၡဟူ၍
မျမင္မိသူမ်ားသည္လည္းေကာင္း၊
ဒုကၡကိုလွ်င္ သုခဟူ၍
အထင္႐ွိေနသူမ်ားသည္လည္းေကာင္း၊
ထမင္းစား လွ်ာဖ်ားမွာတြင္
လမ္းဆံုးၾကေတာ့ရာ
အစာေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ
ဗိုက္နာ၊ ဗိုက္ေအာင့္မႈ
ဘာေၾကာင့္ဟု
မသိတတ္ႏိုင္ၾကၿပီ။

အစာပုပ္သိုးရာမွျဖစ္ေသာ
အနံ႔အသက္ဆိုးဝါးမႈ
ဘာေၾကာင့္ဟူ၍
မသိတတ္ႏိုင္ၾကၿပီ။
အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္....
အသိကား အၿငိေနာက္
ပါသြားၿပီ
ျဖစ္ေသာေၾကာင့္တည္း။

မဟာေဗာဓိၿမိဳင္ ဆရာေတာ္ႀကီး
(ဓမၼနီတိကထာ၊ ၂၃)