(၄) ေမတၲာတရားကို ပြားမ်ား၍ လူတို႔ခ်စ္ႏွစ္သက္ျခင္း။
(၁၀)ေမတၲာတရားကိုပြားမ်ား၍
မေတြေဝသည္ျဖစ္၍ စုတိစိတ္က်
သျဖင့္ ေတြေဝမိန္းေမာျခင္းမရွိ
အိပ္ေပ်ာ္ျခင္းေရာက္သကဲ႔သို႕
လည္းေကာင္း/ အိပ္ေပ်ာ္ရာမွ ႏိုး
သကဲ့သို႕ လည္းေကာင္း/ ပစၥဳပၸန္
ဘဝ၏ အဆံုး စုတိစိတ္က်သျဖင့္
ပဋိသေႏၶစြဲေနလွမ္းယူျခင္း ။ ။
ပံုစံသက္ေသေသာ္ကား -
**အဘယမင္း ဝတၳဳ
သီဟုိဠ္ကြ်န္းဝယ္ သခၤေဗာ
ဓိအဘယ မည္ေသာ မင္းသည္ မ
ျပတ္မလပ္ သုခိတ ဒုကၡိတသတၲဝါ
အေပါင္းတို႔အား ခ်စ္ျခင္းလကၡဏာ
ရွိေသာ ေမတၲာ/ ဒုကၡိတ သတၲဝါ
တုိ႔အား သနားျခင္း လကၡဏာရွိ
ေသာ ကရုဏာ/ ျဗဟၼစိုရ္တရားတို႔
ကို ပြားမ်ား၍ ေနေလ့ရွိရကား အ
လံုးစံုကုန္ေသာ သီဟိုဠ္ကြ်န္းသူ
လူအေပါင္းတို႔သည္ ငါတို႔မင္းေခါင္
မင္းဖ်ား မင္းတရားႀကီးသည္ ဘုန္း
ေတာ္ႀကီး၍ သက္ေတာ္ရွည္ပါေစ
ေသာ ခ်မ္းသာမ်က္ေမွာက္ရပါေစ
ေသာဟု ဆုေတာင္းဆုယူ ျပဳၾက
ကုန္သတတ္။ ထိုစကားမွန္၏။ သူ
တစ္ပါးတို႔အား ၾကည္ညိဳေလးျမတ္
ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္အား သူတစ္ပါးတို႔
ကလည္း ၾကည္ညိဳေလးျမတ္ေလ
ကုန္သတည္း။ သူတစ္ပါးတို႔အား
သနားၾကင္နာတတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္
အားလည္း သူတစ္ပါးတို႔က သနား
ၾကင္နာကုန္သည္သာတည္း။ ထို
မင္း နတ္ရြာလားသည္ရွိေသာ္ဆင္း
ရဲသား ကြ်န္ေတာ္မ်ဳိးတို႔တြင္ တစ္စံု
တစ္ေယာက္ေသာသူမွ် စုတ္ေခၚတ
လြမ္း မပင္ပန္းေသာသူမည္သည္မ
ရွိ ။ နတ္ရြာလားသည့္ေနာက္အႏွစ္
တစ္ရာေက်ာ္တိုင္တိုင္ မင္း၏ ဂုဏ္
ေက်းဇူးကို ခ်ီးက်ဴးအံ့ၾသေထာမနာ
၍ မျပတ္မစဲသည္ ျဖစ္သတတ္။ဤ
သို႔လွ်င္ ေမတၲာတရားကို ပြားမ်ား
ေလ့ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္အား လူတို႔ႏွစ္
သက္ေၾကာင္းကို သိအပ္၏။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
••ေမာင္းေထာင္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးေရးသားေတာ္
မူအပ္ေသာေဒါသကထာ မွ ။ ။
No comments:
Post a Comment