| |
ကုသႏၷာရံုဆံေတာ္ရွင္(သီရိပဗၺတေတာင္) သည္ မြန္ျပည္နယ္၊ဘီးလင္းျမိဳ ့နယ္၊ ဘုရားရြာေက်းရြာ
ျမတ္စြာဘုရာသည္ ဂ၀ံပတိပင့္ေၾကာင္း ကုိသိ၍ ပစၥႏၱရာဇ၌ သာသနာေတာ္ အရွည္ထြန္းလင္းမည္ အေၾကာင္း ကိုျမင္ေတာ္မူ၍ မဟာသကၠရာဇ္ ၁၁၁ခုႏွစ္အတြင္းၾကြာျပီးသု၀ဏၰဘူမိသုိ ့ေရာက္သည္။
တိႆမၶသီဟရာဇာမင္းႏွင့္ ျမည္သူမ်ား သဘင္ၾကီးစြာခံလ်က္တရားနာၾက၏။
အနီးအေ၀း ရွိရေသ့တုိလည္း တနားေတာ္နာေရာက္လာၾက၍ ဘုရွားရွင္ထံမွ ကုိးကြယ္စရာဆံေတာ္ကုိ လုိခ်င္စိတ္ရွိၾကကုန္၏။
ထုိအေၾကာင္း ကို သိတ္ေတာ္မူ၍ ဘုရားရွင္မွ ရေသ့ တုိ ့ ကုိးကြယ္ရန္ဆံေတာ္မ်ား ေပးသနားေတာ္မူသည္။ထိုရေသ မ်ားတြင့္ ကုသိနာရံေတာင္ ရေသ့ လည္း တစ္ဦးအပါအ၀င္ျဖစ္ပါသည္။
ဒုိးကေမာ့ခတြံဂလိုင္း၊ဒုိးကုသိနာရံ၊ဒုိးခြန္းဟူေသာ ေတာင္သုံးလုံးက
ရေသးသုံးပါးရေသာ ဆံေတာ္မ်ားကုိ သုံးႏွစ္ အထိ ဌာပနာ ျခင္းမျပဳေသးပဲ
ဒုိးလြန္း၊ဒုိးကုသိနာရုံေတာင္တုိ ့က ရေသ့ ႏွစ္ပါး အနာေရာဂါစြဲကပ္၍
ဆံေတာ္မ်ားကုိဒုိးကေမာ့ခတြံဂလုိင္းေတာင္ ဗုဒၶညဏရေသ ထံ ေပးအပ္ျပီး မၾကာမီ
ေသလြန္ကုန္ၾက၏။ ဗုဒၶညဏရေသ လည္း မစုေတမိ သိၾကားမင္း အကူညီ အျဖင့္
ဆံေတာ္တစ္ဆူကုိေကာဇာသကၠရာဇ္ ၁၁၈ တြင္ ေက်ာက္တုံးကို ထြင္းေဖာက္၍
ဆံေတာ္ဌာပနာ ၏။
က်န္ေသာ ဆံေတာ္ တစ္ဆူကုိ ဘီလင္းျမိဳ ့ေဒးခင္ ေတာင္တန္း၏ အေနာက္ေျမာက္ ေထာင့္ အရပ္ ကုသိနာရံ အမည္ရွိေသာ ေတာင္တြင္ သိၾကားမင္းဌာပနာေသာ ေက်ာက္တုံးေပၚက ေစတီငယ္တစ္ဆူကို ဒါယကာတုိ ့ က တည္လုပ္ကုိးကြယ္ၾက၏။ ဘြဲ ့အမည္မွာ ' က်ိဳက္ကုသိနာရံ' ေခၚ၏။
>> Wednesday, May 29, 2013
 | ||
ကုသႏၷာရံုဆံေတာ္ရွင္(သီရိပဗၺတေတာင္) သည္ မြန္ျပည္နယ္၊ဘီးလင္းျမိဳ ့နယ္၊ ဘုရားရြာေက်းရြာ
ျမတ္စြာဘုရာသည္ ဂ၀ံပတိပင့္ေၾကာင္း ကုိသိ၍ ပစၥႏၱရာဇ၌ သာသနာေတာ္ အရွည္ထြန္းလင္းမည္ အေၾကာင္း ကိုျမင္ေတာ္မူ၍ မဟာသကၠရာဇ္ ၁၁၁ခုႏွစ္အတြင္းၾကြာျပီးသု၀ဏၰဘူမိသုိ ့ေရာက္သည္။
တိႆမၶသီဟရာဇာမင္းႏွင့္ ျမည္သူမ်ား သဘင္ၾကီးစြာခံလ်က္တရားနာၾက၏။
အနီးအေ၀း ရွိရေသ့တုိလည္း တနားေတာ္နာေရာက္လာၾက၍ ဘုရွားရွင္ထံမွ ကုိးကြယ္စရာဆံေတာ္ကုိ လုိခ်င္စိတ္ရွိၾကကုန္၏။
ထုိအေၾကာင္း ကို သိတ္ေတာ္မူ၍ ဘုရားရွင္မွ ရေသ့ တုိ ့ ကုိးကြယ္ရန္ဆံေတာ္မ်ား ေပးသနားေတာ္မူသည္။ထိုရေသ မ်ားတြင့္ ကုသိနာရံေတာင္ ရေသ့ လည္း တစ္ဦးအပါအ၀င္ျဖစ္ပါသည္။
ဒုိးကေမာ့ခတြံဂလိုင္း၊ဒုိးကုသိနာရံ၊ဒုိးခြန္းဟူေသာ ေတာင္သုံးလုံးက
ရေသးသုံးပါးရေသာ ဆံေတာ္မ်ားကုိ သုံးႏွစ္ အထိ ဌာပနာ ျခင္းမျပဳေသးပဲ
ဒုိးလြန္း၊ဒုိးကုသိနာရုံေတာင္တုိ ့က ရေသ့ ႏွစ္ပါး အနာေရာဂါစြဲကပ္၍
ဆံေတာ္မ်ားကုိဒုိးကေမာ့ခတြံဂလုိင္းေတာင္ ဗုဒၶညဏရေသ ထံ ေပးအပ္ျပီး မၾကာမီ
ေသလြန္ကုန္ၾက၏။ ဗုဒၶညဏရေသ လည္း မစုေတမိ သိၾကားမင္း အကူညီ အျဖင့္
ဆံေတာ္တစ္ဆူကုိေကာဇာသကၠရာဇ္ ၁၁၈ တြင္ ေက်ာက္တုံးကို ထြင္းေဖာက္၍
ဆံေတာ္ဌာပနာ ၏။
က်န္ေသာ ဆံေတာ္ တစ္ဆူကုိ ဘီလင္းျမိဳ ့ေဒးခင္ ေတာင္တန္း၏ အေနာက္ေျမာက္ ေထာင့္ အရပ္ ကုသိနာရံ အမည္ရွိေသာ ေတာင္တြင္ သိၾကားမင္းဌာပနာေသာ ေက်ာက္တုံးေပၚက ေစတီငယ္တစ္ဆူကို ဒါယကာတုိ ့ က တည္လုပ္ကုိးကြယ္ၾက၏။ ဘြဲ ့အမည္မွာ ' က်ိဳက္ကုသိနာရံ' ေခၚ၏။
ထုိေနာက္ သာသနာႏွစ္ ၂၃၅ တြင္ ေသာဏေထရ္ ၊ဥတၱရေထရ္တုိ ့သည္ ဒုတိယတည္ေသာ
သုဓမၼ၀တီသထုံျပည္(ေကလာသေတာင္ေျခ မွ ျမိဳ ့) ကုိ သာသနာျပဳလာေရာက္၏။
အေလာင္းေတာ္ကုိ ကုသိနာရံ ဘုရားေစတီ၌ထား၏။ ထုိေၾကာင့္ ကုႆိႏၷာရုံ အမည္
ေျပာင္း၍ တြင္ေလသည္။
(ဦးေရႊေနာ္၊စာ.၃၀-၃၁)>> Wednesday, May 29, 2013
| | ||
ကုသႏၷာရံုဆံေတာ္ရွင္(သီရိပဗၺတေတာင္) သည္ မြန္ျပည္နယ္၊ဘီးလင္းျမိဳ ့နယ္၊ ဘုရားရြာေက်းရြာ
ျမတ္စြာဘုရာသည္ ဂ၀ံပတိပင့္ေၾကာင္း ကုိသိ၍ ပစၥႏၱရာဇ၌ သာသနာေတာ္ အရွည္ထြန္းလင္းမည္ အေၾကာင္း ကိုျမင္ေတာ္မူ၍ မဟာသကၠရာဇ္ ၁၁၁ခုႏွစ္အတြင္းၾကြာျပီးသု၀ဏၰဘူမိသုိ ့ေရာက္သည္။
တိႆမၶသီဟရာဇာမင္းႏွင့္ ျမည္သူမ်ား သဘင္ၾကီးစြာခံလ်က္တရားနာၾက၏။
အနီးအေ၀း ရွိရေသ့တုိလည္း တနားေတာ္နာေရာက္လာၾက၍ ဘုရွားရွင္ထံမွ ကုိးကြယ္စရာဆံေတာ္ကုိ လုိခ်င္စိတ္ရွိၾကကုန္၏။
ထုိအေၾကာင္း ကို သိတ္ေတာ္မူ၍ ဘုရားရွင္မွ ရေသ့ တုိ ့ ကုိးကြယ္ရန္ဆံေတာ္မ်ား ေပးသနားေတာ္မူသည္။ထိုရေသ မ်ားတြင့္ ကုသိနာရံေတာင္ ရေသ့ လည္း တစ္ဦးအပါအ၀င္ျဖစ္ပါသည္။
ဒုိးကေမာ့ခတြံဂလိုင္း၊ဒုိးကုသိနာရံ၊ဒုိးခြန္းဟူေသာ ေတာင္သုံးလုံးက
ရေသးသုံးပါးရေသာ ဆံေတာ္မ်ားကုိ သုံးႏွစ္ အထိ ဌာပနာ ျခင္းမျပဳေသးပဲ
ဒုိးလြန္း၊ဒုိးကုသိနာရုံေတာင္တုိ ့က ရေသ့ ႏွစ္ပါး အနာေရာဂါစြဲကပ္၍
ဆံေတာ္မ်ားကုိဒုိးကေမာ့ခတြံဂလုိင္းေတာင္ ဗုဒၶညဏရေသ ထံ ေပးအပ္ျပီး မၾကာမီ
ေသလြန္ကုန္ၾက၏။ ဗုဒၶညဏရေသ လည္း မစုေတမိ သိၾကားမင္း အကူညီ အျဖင့္
ဆံေတာ္တစ္ဆူကုိေကာဇာသကၠရာဇ္ ၁၁၈ တြင္ ေက်ာက္တုံးကို ထြင္းေဖာက္၍
ဆံေတာ္ဌာပနာ ၏။
က်န္ေသာ ဆံေတာ္ တစ္ဆူကုိ ဘီလင္းျမိဳ ့ေဒးခင္ ေတာင္တန္း၏ အေနာက္ေျမာက္ ေထာင့္ အရပ္ ကုသိနာရံ အမည္ရွိေသာ ေတာင္တြင္ သိၾကားမင္းဌာပနာေသာ ေက်ာက္တုံးေပၚက ေစတီငယ္တစ္ဆူကို ဒါယကာတုိ ့ က တည္လုပ္ကုိးကြယ္ၾက၏။ ဘြဲ ့အမည္မွာ ' က်ိဳက္ကုသိနာရံ' ေခၚ၏။
ထုိေနာက္ သာသနာႏွစ္ ၂၃၅ တြင္ ေသာဏေထရ္ ၊ဥတၱရေထရ္တုိ ့သည္ ဒုတိယတည္ေသာ
သုဓမၼ၀တီသထုံျပည္(ေကလာသေတာင္ေျခ မွ ျမိဳ ့) ကုိ သာသနာျပဳလာေရာက္၏။
အေလာင္းေတာ္ကုိ ကုသိနာရံ ဘုရားေစတီ၌ထား၏။ ထုိေၾကာင့္ ကုႆိႏၷာရုံ အမည္
ေျပာင္း၍ တြင္ေလသည္။
(ဦးေရႊေနာ္၊စာ.၃၀-၃၁)
No comments:
Post a Comment