/-KK9_loa7vd0/UlGdvjyytmI/AAAAAAAAAJo/CYASBcEvf-Q/s1600/2.jpg /-lOmPFrl8XPM/UlGenrethAI/AAAAAAAAAJw/C2micEpuq98/s1600/3.jpg /-dYluM4WJoPk/UlGfQQftlJI/AAAAAAAAAJ4/jX-Uiar9weI/s1600/4.jpg /-nf8EdURdPWM/UlGf2-kc_eI/AAAAAAAAAKE/4FuxaCOarrQ/s1600/5.jpg /-saSqQhWsORI/UlGgWZb5BgI/AAAAAAAAAKM/NfXGousgxi8/s1600/6.jpg /-p8qKxxsXUqM/UlGg--8YPdI/AAAAAAAAAKY/xdBXvKSdXHc/s1600/7.jpg /-xIWC0FyHziE/UlGhgDvPjYI/AAAAAAAAAKg/KcDEVlbzTms/s1600/8.jpg /-ExizPq5U6WY/UlGh77XvSNI/AAAAAAAAAKo/-7_9l0K2i6g/s1600/9.jpg /-iINrw4I_6xg/UlGicQAf_wI/AAAAAAAAAKw/tGhsKFdLkgg/s1600/10.jpg /-ntDceJpthvQ/UlGjACykVeI/AAAAAAAAAK4/VHQQr32TK0U/s1600/11.jpg /-fqxH_m2LEEY/UlGjaObMvdI/AAAAAAAAALA/f9HaRWYO-AI/s1600/12.jpg /-xfECeCe_dDQ/UlGj-pQU9qI/AAAAAAAAALM/WM1hVLQNyOo/s1600/13.jpg /-BHG1G4ixBh8/UlGkl-z-QEI/AAAAAAAAALQ/GoWqxWOgYz4/s1600/14.jpg /-BlczOY9iWk8/UlGlF5V_25I/AAAAAAAAALY/nrFbp34VOko/s1600/15.jpg /-Cb5m_KgyDAk/UlIE8rsSOkI/AAAAAAAAAMQ/1oHjlhDHZ14/s1600/17.jpg /-yRwSwv5w8No/UlIFmUIqjwI/AAAAAAAAAMY/zktN7vgxukU/s1600/18.jpg /-inFEfyNQYIE/UlIGAPR0JvI/AAAAAAAAAMg/v21K2Odt1zc/s1600/19.jpg /-G7ntu7ury4E/UlIGUaQi37I/AAAAAAAAAMo/AZ01F8UsI58/s1600/20.jpg /-I8vCUhCS3oA/UlIKBPqQLrI/AAAAAAAAAM0/ut8eJGAsSKE/s1600/21.jpg /-41ZwK7gIr2U/UlIKXb5gzLI/AAAAAAAAAM8/WvSg-oULtgE/s1600/22.jpg /-TojgOyhekdE/UlIKrjq5bJI/AAAAAAAAANE/rRl37fDU1SM/s1600/23.jpg /http://4.bp.blogspot.com/-64lFCmprlo4/UlIK93uB36I/AAAAAAAAANM/xlqs8O3Iljg/s1600/24.jpg /-FijLnHXN310/UlILMwydP7I/AAAAAAAAANU/UGrU5m5Qlik/s1600/25.jpg /-rCOON1atlAQ/UlIRGg-JUjI/AAAAAAAAANk/jmvr2gslKRY/s1600/26.jpg /-KhgTbZa636A/UlIRZyiryKI/AAAAAAAAANs/IVePjv0E68o/s1600/27.jpg /-GEj3iQziOPI/UlIRrWcGrrI/AAAAAAAAAN0/w5UwiZDN-5U/s1600/28.jpg /-qCBbdjQUzx4/UlIR7nMVOtI/AAAAAAAAAN8/uuovzhoG2P8/s1600/29.jpg /-TUkx_9ZzINw/UlISLSaznOI/AAAAAAAAAOE/cizev9CP9UI/s1600/30.jpg

Monday, December 8, 2014

****** ႀကိဳ တင္ျပင္ဆင္ မအိုခင္တည့္ *******

Photo: ႀကိဳ တင္ျပင္ဆင္ မအိုခင္တည့္
**********************
  အာေရာဂ် ပရမာလာဘာ က်န္းမာျခင္းသည္
လာဘ္တစ္ပါးဆိုၿပီး က်န္းက်န္းမာမာ ခ်မ္းခ်မ္းသာ
သာျဖင့္ အသက္ရွည္ရွည္ေနခ်င္ၾကတာ လူတိုင္း
လူတိုင္း၏ဆႏၵျဖစ္ေလသည္။အသက္ရွည္ရွည္
ေနလိုၾကေသာ္လည္း ကုသိုလ္သက္ရွည္ေအာင္
ေနမွာလား အကုသိုလ္သက္ျဖင့္ ရွည္ေအာင္ေန
မွာလား ကြဲျပားစြာေတြးထားသူကေတာ့နည္းမည္
ထင္သည္။သီလမရွိပဲ အမ်ားအက်ိဳးမေဆာင္နိုင္ပဲ
အက်င့္ျမတ္ကိုမက်င့္သုံးနိုင္ပဲ အသက္တစ္ရာေန
ရျခင္းထက္ သီလကိုေစာင့္သုံးရင္း အမ်ားအက်ိဳး
ေဆာင္ရြက္ရင္း အက်င့္ျမတ္ကိုက်င့္သုံးရင္း တစ္
ရက္မ်ွ အသက္ရွင္ရျခင္းကသာ၍ျမတ္၏ဟုခံယူ
ခ်က္မ်ိဳးျဖင့္ အသက္ရွည္ေအာင္ေနသင့္ေပသည္။
ငါ့အသက္ေတြႀကီးလာသလို ငါ့အတၱ ငါ့မာန ငါ့
ေလာဘေတြပါလိုက္ႀကီးေနရင္ျဖင့္ အသက္ႀကီး
သေလာက္တန္ဖိုးႀကီးတဲ႔ဘဝမ်ိဳးေတာ့မဟုတ္ေပ။
မတ္တက္စာရွိေပမယ့္ တုံးလုံးစာရွာရေသးတယ္
ဟုဆိုကာဥစၥာပစၥည္းကိုပဲအိုစာမင္းစာဆိုၿပီးစုေန
ၾကျခင္းမွာ အျမင္မွန္မဟုတ္ေသးေပ။တရားဓာတ္
ခံေကာင္းေအာင္ႀကိဳ တင္ျပင္ဆင္ထားျခင္းသာ
အိုစာမင္းစာအစစ္ျဖစ္ေၾကာင္းကို သတိမူသင့္ၾက
ေပသည္။

   ခင္းဗ်ားတို႔လက္ရွိရထားတဲ႔ဘဝေတြကိုၾကည့္
စမ္း။အသက္ရွည္ရွည္ေနပါရေစလို႔ဆုေတာင္းရင္
အိုဆင္းရဲ နာဆင္းရဲခံစားပါရေစဆိုၿပီးဆုေတာင္း
သလိုျဖစ္ေနတယ္။တစ္ခါ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ရက္တို
တိုနဲ႔ေရာက္ပါရေစဆိုျပန္ေတာ့လည္း ျမန္ျမန္
ေသပါရေစလို႔ဆုေတာင္းသလိုျဖစ္ျပန္ေရာ။ဘံုဘ
ဝေတြကိုလိုခ်င္လို႔ ဆုေတာင္းေနသမ်ွ ဒုကၡ
ေရာက္ခ်င္လို႔သာမွတ္ၾက ဟု မိုးကုတ္ဆရာေတာ္
ဘုရားႀကီးဆံုးမဘူးသည္။တရားဓာတ္ခံသာမ
ေကာင္းရင္ အရွင္ခက္ အေသခက္ အသက္ႀကီး
မွာပင္ေၾကာက္စရာျဖစ္ေခ်မည္။သို႔ေသာ္လည္း
အိုဒုကၡ နာဒုကၡ ေသဒုကၡေတြကေတာ့ ဘဝတစ္ခု
ရလာခဲ႔သူတိုင္း မလြဲမေသြၾကံဳ ၾကရမွာ ဓမၼတာ
ျဖစ္ေလသည္။ေသစာ ရွင္စာမဖတ္တတ္တာအ
ေရးမႀကီးေပမယ့္ အေနမတတ္ အေသမတတ္
ရင္ ပို၍ဆိုးဖြယ္ရွိ၏။ထို႔ေၾကာင့္ တရားအသိေတြ
တိုးလာေအာင္ နာယူ မွတ္သား ေလ့လာ က်င့္သုံး
ေနၾကျခင္းမွာ ေသစာ ရွင္စာအစစ္ကို သင္ယူေန
ၾကျခင္းဟု ျမင္မိေပသည္။

   ဇရာအိုတို႔ရဲ႕သေဘာကို ေပၚလြင္ေအာင္ေရးဖြဲ႔
ထားတဲ႔ လယ္တီပ႑ိတဦးေမာင္ႀကီးရဲ႕ ကဗ်ာ
တစ္ပုဒ္က သံေဝဂျဖစ္ဖို႔ေကာင္းလွသည္။
ရြတ္တြယြင္းယို ေခြယိုင္ႏြဲ႔လို႔ ေတြမိႈင္သနဲ႔လက္
ေျခတုန္ ေနထိုင္မတဲ႔ရက္ေတြကုန္ၿပီ သက္မေသ
ယုံက်န္ပါေတာ့။
အရိုးေခါက္ခက္ အသားအေရ သြားေႂကြအားေတြ
မသန္ေပ်ာ႔ စားေလဝါးေလအန္တေအာ့နဲ႔ တန္
ေပါ့ မာန္ေလ်ွာ႔ ဇရာေကာင္ ေတာင္ေဝွးလက္ကိုင္
အေဖာ္ႏြဲ႔နဲ႔ ကေခ်ာ္ကခ်ဲ႕ ေယာင္တီးေယာင္
ေတာင္ နတီးနတ ပိန္ေခ်ာင္ေခ်ာင္ငယ္ မိွန္တ
ေမွာင္ေမွာင္ အျမင္ေမွးလို႔ ဘဝင္ေသြးကခုန္ဆြ
ခုန္ဆြေန ၾကံဳမွၾကံဳရပေလ။
ရင္အုံခ်ိဳင့္လို႔ ခါးကိုင္းေခ် ၿပီ နားထိုင္းေဝေတ
ေယာင္ေငးမိႈင္လို႔ေလး။ဆံျဖဴ ႀကီးနဲ႔ သုံးမဝင္တယ္
မုန္းခ်င္စဖြယ္လြန္ေကာင္းပါဘိေလး။
ကြ်န္ေတာ့္မွာမူ အဘိုးအဘြားေတြနဲ႔ငယ္စဥ္က
တည္းက အတူေနခဲ႔ဘူး၍ ဇရာအိုတို႔ဟာ အင္မ
တန္သနားစရာေကာင္းမွန္းသိသည္။ဝါတြင္း
ဥပုသ္ေန႔မ်ားဆိုရင္ အဘိုးအဘြားေတြ ဥပုသ္
ေစာင့္ရာ ရြာဦးေက်ာင္းကို တကူးတကေရာက္
ေအာင္သြား၍ ေက်ာင္းေပၚက ႏွဲက်ိဳးဆရာေတာ္
ဘုရားႀကီးေရးသားေတာ္မူခဲ႔တဲ႔ ဝဋၬေဘဒနီ ယပ္
လွဲတရားစာအုပ္ႀကီးကို စိတ္ပါလက္ပါဖတ္ျပေပး
ေလသည္။သူတို႔တစ္ေတြမရွင္းလင္း၍ေမးလာ
ရင္လည္းကြ်န္ေတာ္ ေသခ်ာရွင္းျပေပးသည္။သူ
တို႔တစ္ေတြမွာ တရားအသိကိုယူလိုၾကေသာ္
လည္း မ်က္စိကမေကာင္း စာကလည္းမဖတ္နိုင္
ဦးပဥၥင္းေလးကလည္း သီလသာေပးနိုင္၍ တရား
မေဟာေပးနိုင္ေပ။ထိုကြက္လပ္ကေလးကို ကြ်န္
ေတာ္က ဝင္၍ ကုသိုလ္ယူျခင္းမို႔ ပီတိျဖစ္ရသလို
သူတို႔တစ္ေတြကလည္းကြ်န္ေတာ့္ကိုအင္မတန္
ေက်းဇူးတင္ ခ်စ္ခင္ၾကေလသည္။

    ငယ္စဥ္ကပင္ အဘိုးအဘြားတို႔ကို ခ်စ္ခဲ႔တဲ႔
ကြ်န္ေတာ္ဟာ အခုလိုအရြယ္ေရာက္လာေတာ့
လည္း ဘိုးဘြားပူေဇာ္ပြဲ တရားစခန္းပြဲေတြက်င္းပ
ေပး၍ ခ်စ္ခင္ဆဲပင္ျဖစ္သည္။သို႔ေသာ္လည္း ႏွစ္
စဥ္ ဘိုးဘြားပူေဇာ္ပြဲ၌ ဘိုးဘြားေတြကလည္းႏွစ္
စဥ္ေလ်ာ့သြားၿမဲသာျဖစ္သည္။ဘဘဦးတင္ပိုင္
ဆုံးစဥ္က ေတာ္ေတာ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္ခဲ႔ရသည္။
ဆင္းရဲတဲ႔သူေတြမို႔ အသက္ေတြႀကီးေပမယ့္ ယာ
ထဲကိုင္းထဲ ေပါက္တူးေလးထမ္း ဓားမေလးခါးထိုး
ကာ သြားေနဆဲျဖစ္သည္။တစ္ေန႔ေတာ့ ေပါက္
တူးေလးကိုင္ရက္ ယာကဇင္းေပၚ ေခြေခြေလးလဲ
ကာ ဆုံးသြားေလသည္။သနားစရာေကာင္းလွေပ
သည္။တရားအလုပ္ကိုသာ ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္း
တန္း အားထုတ္သင့္တဲ႔အရြယ္ကိုေရာက္ေန
လ်ွက္ ဒီလို ယာေခ်ာင္းအလုပ္ေတြလုပ္ရင္းေသ
ရသည္မွာ ရင္နင့္ဖြယ္ေကာင္းလွသည္။လမ္းမ
ေလ်ွာက္နိုင္၍ မ်က္စိမျမင္ေတာ့၍ ကန္ေတာ့ခံမ
လာနိုင္ေတာ့တဲ႔ဘိုးဘြားေတြကို အိမ္တိုင္ယာ
ေရာက္ ကန္ေတာ့ရေလသည္။ငါတို႔လည္းတစ္
ေန႔အိုၾကရင္ ဒီလိုေနမွာပဲ။အသိဥာဏ္ေလးရွိ
တုန္း လုပ္နိုင္စြမ္းေလးရွိတုန္း ဒီလိုအလုပ္ေလး
ေတြေတာ့ မျပတ္အားထုတ္ေနရဦးမည္ဟု အၿမဲ
ႏွလုံးသြင္းမိေလသည္။လူ႔ဘဝေရာက္လာခိုက္
ဒီလို အလုပ္မ်ိဳးေတြကိုမလုပ္နိုင္ရင္လည္း 
အသက္ရွည္ရတာအခ် ည္းအႏွီးသာျဖစ္၏ဟု
လည္းခံယူမိေပသည္။

   အိုေအာင္ေနရဖို႔သည္ သီလေကာင္းခဲ႔မွသာ
ေနရဖို႔ရွိ၍ ဆုတ္ယုတ္ေနတဲ႔ေခာတ္အခါႀကီးမွာ
ကြ်န္ေတာ္တို႔တစ္ေတြကေတာ့ မေသခ်ာလွပါေပ။
ဥာဏ္ေစာင့္၍ အသက္ရွည္ေအာင္ေနသည့္တိုင္
ကံေမွာက္ရင္ ေသရမည္သာျဖစ္၏။တကယ္
ေတာ့အသက္ဥာဏ္ေစာင့္ဆိုတာထက္ အသက္
ကံေစာင့္ဟုဆိုမွမွန္ေပမည္။ဒီလိုမျမင္နိုင္တဲ႔ကံ
တရားေတြရွိေနပါလ်က္ တရားဆိုတာ အသက္
ႀကီးလာမွလုပ္ရမွာဟု အမွတ္လြဲေနၾကသည္။
ဘုရားရွင္လက္ထပ္ကေတာ့ ဘုရားရွင္ကို အညြန္႔
တုံးေနသူ အညြန္႔တုံးတရားေတြေဟာေနသူဟု
စြပ္စြဲသူေတြပင္ရွိသည္။အခုလည္း ဘာထူး
သနည္း။ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားပင္
တရားဆိုရင္ အညြန္႔တုံးေစတယ္ထင္ၿပီးငယ္ရြယ္
သူမ်ားက ငါနဲ႔မဆိုင္ ငါ့အလုပ္မဟုတ္ေသးဟု
သတ္မွတ္ထားၾကတာမ်ားသည္။ပထမအရြယ္မွာ
ပညာရွာ ဒုတိယအရြယ္မွာဥစၥာရွာ တတိယ
အရြယ္မွာတရားရွာဆိုၿပီးတရားကိုေနာက္တန္းပို႔
ထားၾကေလသည္။ေသမင္းနဲ႔အမ်ိဳးေတာ္၍မ်ား
ေျပာၾကသလားမသိေပ။တကယ္ေတာ့ ပထမအ
ရြယ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒုတိယအရြယ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ တတိယ
အရြယ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ေသခ်ာေနတဲ႔အခိုက္မွာ ဒီအသိ
မ်ိဳးကိုေမြးရမည္သာျဖစ္၏။

   ေတာင္းရမ္းစားေသာက္ေနရတဲ႔ မဟာဓနသူ
ေ႒းသား လင္မယားအိုအတြဲကိုေတြ႔ေတာ့ဘုရား
ရွင္ျပံဳ းေတာ္မူေလသည္။ညီေတာ္အာနႏၵာကေမး
ေလ်ွာက္ေတာ့ ဒီသူေ႒းသားလင္မယားဟာ 
ပထမအရြယ္မွာ ႀကိဳးစားခဲ႔ရင္ ေလာကီမွာထိပ္
တန္းသူေ႒းျဖစ္၍ ေလာကုတၱရာမွာ အနာဂါမိ
ဖိုလ္တည္နိုင္တယ္။ဒုတိယအရြယ္မွာႀကိဳးစားရင္
ေလာကီမွာဒုတိယတန္းသူေ႒းျဖစ္၍ ေလာကုတၱ
ရာမွာ သကဒါမိဖိုလ္တည္နိုင္တယ္။တတိယအ
ရြယ္က် မွႀကိဳးစားရင္လည္းေလာကီမွာတတိယ
တန္းစားသူေ႒းျဖစ္၍ ေလာကုတၱရာမွာ ေသာတာ
ပတၱိဖိုလ္တည္နိုင္ေသးတယ္။အရြယ္ရွိတဲ႔အခိုက္
လုံ႔လဝီရိယျဖင့္ အားမထုတ္ခဲ႔ေတာ့ ဥစၥာဆံုးရံႈး၍
အခ် ည္းအႏွီးျဖစ္ေခ် ၿပီ။ေရကုန္ခန္း၍ ငါးမရွိ
ေတာ့တဲ႔ ညြန္အိုင္ထဲမွာ အေတာင္ကြ်တ္တဲ႔ႀကိဳး
ၾကာအိုႀကီးလို အခါလြန္မွ ၾကံမိႈင္ၾကရ၏ ဟု မိန္႔
ေတာ္မူေလသည္။မွန္ကန္တဲ႔ဥာဏ္အျမင္မ်ိဳးမွမရွိ
ေသးရင္ အရြယ္ေရြးရင္းသာသနာ့အျပင္ကို
ေရာက္မွန္းမသိေရာက္ေနၾကဦးမည္ျဖစ္ေလ
သည္။ထို႕ေၾကာင့္ပင္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားက 
မေကာင္းေက်ာင္းပို႔ဆိုသလို မ်က္စိမေကာင္း
နားမေကာင္း ဥာဏ္မေကာင္းေတာ့က်မွ ေက်ာင္း
ေရာက္လာေတာ့ က်ဳပ္တို႔က ဘယ္တရားေပးရမွာ
တုန္း။ကာယအား ဥာဏအား ယိုယြင္းမွတရားကို
စလုပ္မယ္ဆိုရင္ ႏွလုံးသြင္းခက္ေနမယ္။
ဒါေၾကာင့္ အရြယ္ေကာင္းတုန္း ဥာဏ္ေကာင္း
တုန္းကို တရားရွာဖို႔လုပ္ၾကစမ္းပါဟုတိုက္တြန္း
မိန္႔ဆိုေတာ္မူၾကျခင္းျဖစ္ေပသည္။

   ပစၥည္းရွာအလုပ္နဲ႔ ေန႔ပုပ္လို႔ရက္ကုန္ နစ္ေမ်ာ
လို႔အသက္ကုန္တယ္ တြက္ပုံျဖင့္မေကာင္း။ခုလို
ႏွင့္သံသာေဗြမွာ ခႏၶာေတြမ်ားခဲ႔စေတာင္း။သက္
ေမြးမႈစခန္းပိုေအာင္ ဝမ္းကိုသာနင္ေက်ာင္း  ေလး
ဆယ္ေက်ာ္အရြယ္ေႏွာင္းခါမွ သူႂကြယ္ေလာင္း
လုပ္ခ်င္။ မိုးကုန္ၿပီ ထြန္မခ် ခ်င္နဲ႔ ရြံစရာမ်ားဖို႔ျဖစ္
အင္ ႏြားအိုႀကီးအေမာ့သင္သလို မေလ်ွာ႔လ်ွင္ဘဝ
ဆုံးရွာေတာ့ အစတုံးနင့္အဆင္ လြဲဖို႔သာျပင္။
တရားသို႔ မသက္ဝင္လ်ွင္ အခက္နင္ၾကံဳ ေတြ႔ေလ
လိမ့္ေလး။ကြ်န္ေတာ္တို႔တစ္ေတြရဲ႕ဒီလိုမွားယြင္း
တဲ႔အျမင္မ်ိဳးကိုျပင္ေစခ်င္၍ လယ္တီဆရာေတာ္
ဘုရားႀကီးကလည္း စာခ်ိဳးကာဆုံးမခဲ႔ေပသည္။
ရမၼက္ဘုံမွာ အခက္ေတြၾကံဳ ေနသမ်ွ တရားသို႔
သက္ဝင္ျခင္းမရွိရင္ တစ္ဘဝအခက္ကေန သံသ
ရာအခက္ႀကီးေတြအထိ အခက္ေတြကူးစက္ေန
ဦးမည္ျဖစ္၏။ထို႔ေၾကာင့္ အအိုခက္ အနာခက္
အေသခက္ ဆိုတဲ႔ အခက္ေတြေျဖေပးနိုင္ဖို႔အ
တြက္ တရားသည္သာအားကိုးရာျဖစ္ပုံကို သတိ
ပညာျဖင့္ ဆင္ျခင္သုံးသပ္သင့္လွပါသည္။

    ေလာကီအျမင္ ေလာကုတၱရာအျမင္ အျမင္ႏွစ္
မ်ိဳးလုံးမခ်ိဳ႕တဲ႔ေစပဲ  အသိအျမင္ရွိတဲ႔အခိုက္မွာ 
အလင္းကိုရွာ၍ အပူေတြကိုၿငိမ္းေစသင့္သည္
မဟုတ္ပါေလာ။ငါ့အတၱ ငါ့မာန ငါ့ေလာဘေတြကို
ေလ်ွာ႔နိုင္မွ ငါရေနတဲ႔ ငါ့ဘဝ ငါ့အသက္ကေလး
ဟာ ကုသိုလ္နဲ႔ျပည့္စုံတဲ႔အေနမ်ိဳးကိုေရာက္နိုင္
မည္ျဖစ္၏။မူးမူးေမ႔ေမ႔ အရူးေလ့ျဖင့္ ရိုးရာသြား
သာသြားေနမိပါက ရိုးရာဆင္းရဲက လြတ္ဖို႔လမ္း
လည္းရွိေတာ့မည္မဟုတ္ေခ် ။ရုပ္နာမ္ဓမၼ သခၤါရ
တို႔ ကိုယ္ကဤပုံ ျဖစ္လိုတုံလည္း တဖုံဆင္ကြဲ
သူတနဲျဖင့္ ေဖာက္လြဲတတ္စြာ ဓမၼတာကို ပညာ
စကၡဳ ေမ်ွာ္ေထာက္ရႈ၍  ယခုပင္လ်ွင္ မအိုခင္က
ႀကိဳ တင္ေကာင္းမႈ ႀကိဳးစားျပဳ ေလာ႔။ယခုပင္လ်ွင္
မနာခင္က ႀကိဳ တင္ေကာင္းမႈ ႀကိဳးစားျပဳ ေလာ႔။
ယခုပင္လ်ွင္ မေသခင္က ႀကိဳ တင္ေကာင္းမႈႀကိဳး
စားျပဳ ေလာ႔။

   ႀကိဳ တင္ျပင္ဆင္ထားမႈမရွိပါက တကယ္အိုလာ
တကယ္နာလာ တကယ္ေသခါနီးက်ရင္ ႏွလုံး
သြင္းစရာမရွိရင္ ခက္ေခ်မည္။ဒီေဘးႀကီးသုံးပါး
ကေနလြတ္ေအာင္ ဘယ္တန္ခိုးရွင္ကမွမ မနိုင္
သလို ဘယ္သားသမီး ဘယ္အိမ္သူအိမ္သားေဆြ
မ်ိဳး မ်ားကမွ ကယ္တင္နိုင္ဖို႔မရွိေပ။အတၱဟိ အတၱ
ေနာနာေထာ ဆိုသည့္အတိုင္း မိမိတို႔ႏွလုံးသြင္း
က်င့္သုံးမိတဲ႔တရားသာလ်ွင္ မိမိအတြက္အားကိုး
ရာျဖစ္၍ သိသေလာက္ကိုက်င့္သုံးသင့္ေပသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ေမတၱာအရင္းခံတဲ႔စိတ္ရင္းျဖင့္ 
ႀကိဳ တင္ျပင္ဆင္ မအိုခင္တည့္ဟု ေအးခ်င္သူတို႔
ေအးဖို႔ရာ တိုက္တြန္းမိပါေတာ့၏။

အားလုံး က်န္းမာခ်မ္းသာေဘးရန္ကင္းၾကပါေစ။
သူေတာ္ေကာင္းတရားျဖင့္ ခႏၶာဝန္ကိုခ်မ္းသာစြာ
ရြက္ေဆာင္နိုင္ၾကပါေစ။  


ႀကိဳ တင္ျပင္ဆင္ မအိုခင္တည့္
**********************
အာေရာဂ် ပရမာလာဘာ က်န္းမာျခင္းသည္
လာဘ္တစ္ပါးဆိုၿပီး က်န္းက်န္းမာမာ ခ်မ္းခ်မ္းသာ
သာျဖင့္ အသက္ရွည္ရွည္ေနခ်င္ၾကတာ လူတိုင္း
လူတိုင္း၏ဆႏၵျဖစ္ေလသည္။အသက္ရွည္ရွည္
ေနလိုၾကေသာ္လည္း ကုသိုလ္သက္ရွည္ေအာင္
ေနမွာလား အကုသိုလ္သက္ျဖင့္ ရွည္ေအာင္ေန
မွာလား ကြဲျပားစြာေတြးထားသူကေတာ့နည္းမည္
ထင္သည္။သီလမရွိပဲ အမ်ားအက်ိဳးမေဆာင္နိုင္ပဲ
အက်င့္ျမတ္ကိုမက်င့္သုံးနိုင္ပဲ အသက္တစ္ရာေန
ရျခင္းထက္ သီလကိုေစာင့္သုံးရင္း အမ်ားအက်ိဳး
ေဆာင္ရြက္ရင္း အက်င့္ျမတ္ကိုက်င့္သုံးရင္း တစ္
ရက္မ်ွ အသက္ရွင္ရျခင္းကသာ၍ျမတ္၏ဟုခံယူ
ခ်က္မ်ိဳးျဖင့္ အသက္ရွည္ေအာင္ေနသင့္ေပသည္။

ငါ့အသက္ေတြႀကီးလာသလို ငါ့အတၱ ငါ့မာန ငါ့
ေလာဘေတြပါလိုက္ႀကီးေနရင္ျဖင့္ အသက္ႀကီး
သေလာက္တန္ဖိုးႀကီးတဲ႔ဘဝမ်ိဳးေတာ့မဟုတ္ေပ။
မတ္တက္စာရွိေပမယ့္ တုံးလုံးစာရွာရေသးတယ္
ဟုဆိုကာဥစၥာပစၥည္းကိုပဲအိုစာမင္းစာဆိုၿပီးစုေန
ၾကျခင္းမွာ အျမင္မွန္မဟုတ္ေသးေပ။တရားဓာတ္
ခံေကာင္းေအာင္ႀကိဳ တင္ျပင္ဆင္ထားျခင္းသာ
အိုစာမင္းစာအစစ္ျဖစ္ေၾကာင္းကို သတိမူသင့္ၾက
ေပသည္။

ခင္းဗ်ားတို႔လက္ရွိရထားတဲ႔ဘဝေတြကိုၾကည့္
စမ္း။အသက္ရွည္ရွည္ေနပါရေစလို႔ဆုေတာင္းရင္
အိုဆင္းရဲ နာဆင္းရဲခံစားပါရေစဆိုၿပီးဆုေတာင္း
သလိုျဖစ္ေနတယ္။တစ္ခါ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ရက္တို
တိုနဲ႔ေရာက္ပါရေစဆိုျပန္ေတာ့လည္း ျမန္ျမန္
ေသပါရေစလို႔ဆုေတာင္းသလိုျဖစ္ျပန္ေရာ။ဘံုဘ
ဝေတြကိုလိုခ်င္လို႔ ဆုေတာင္းေနသမ်ွ ဒုကၡ
ေရာက္ခ်င္လို႔သာမွတ္ၾက ဟု မိုးကုတ္ဆရာေတာ္
ဘုရားႀကီးဆံုးမဘူးသည္။တရားဓာတ္ခံသာမ
ေကာင္းရင္ အရွင္ခက္ အေသခက္ အသက္ႀကီး
မွာပင္ေၾကာက္စရာျဖစ္ေခ်မည္။သို႔ေသာ္လည္း
အိုဒုကၡ နာဒုကၡ ေသဒုကၡေတြကေတာ့ ဘဝတစ္ခု
ရလာခဲ႔သူတိုင္း မလြဲမေသြၾကံဳ ၾကရမွာ ဓမၼတာ
ျဖစ္ေလသည္။ေသစာ ရွင္စာမဖတ္တတ္တာအ
ေရးမႀကီးေပမယ့္ အေနမတတ္ အေသမတတ္
ရင္ ပို၍ဆိုးဖြယ္ရွိ၏။ထို႔ေၾကာင့္ တရားအသိေတြ
တိုးလာေအာင္ နာယူ မွတ္သား ေလ့လာ က်င့္သုံး
ေနၾကျခင္းမွာ ေသစာ ရွင္စာအစစ္ကို သင္ယူေန
ၾကျခင္းဟု ျမင္မိေပသည္။

ဇရာအိုတို႔ရဲ႕သေဘာကို ေပၚလြင္ေအာင္ေရးဖြဲ႔
ထားတဲ႔ လယ္တီပ႑ိတဦးေမာင္ႀကီးရဲ႕ ကဗ်ာ
တစ္ပုဒ္က သံေဝဂျဖစ္ဖို႔ေကာင္းလွသည္။
ရြတ္တြယြင္းယို ေခြယိုင္ႏြဲ႔လို႔ ေတြမိႈင္သနဲ႔လက္
ေျခတုန္ ေနထိုင္မတဲ႔ရက္ေတြကုန္ၿပီ သက္မေသ
ယုံက်န္ပါေတာ့။
အရိုးေခါက္ခက္ အသားအေရ သြားေႂကြအားေတြ
မသန္ေပ်ာ႔ စားေလဝါးေလအန္တေအာ့နဲ႔ တန္
ေပါ့ မာန္ေလ်ွာ႔ ဇရာေကာင္ ေတာင္ေဝွးလက္ကိုင္
အေဖာ္ႏြဲ႔နဲ႔ ကေခ်ာ္ကခ်ဲ႕ ေယာင္တီးေယာင္
ေတာင္ နတီးနတ ပိန္ေခ်ာင္ေခ်ာင္ငယ္ မိွန္တ
ေမွာင္ေမွာင္ အျမင္ေမွးလို႔ ဘဝင္ေသြးကခုန္ဆြ
ခုန္ဆြေန ၾကံဳမွၾကံဳရပေလ။
ရင္အုံခ်ိဳင့္လို႔ ခါးကိုင္းေခ် ၿပီ နားထိုင္းေဝေတ
ေယာင္ေငးမိႈင္လို႔ေလး။ဆံျဖဴ ႀကီးနဲ႔ သုံးမဝင္တယ္
မုန္းခ်င္စဖြယ္လြန္ေကာင္းပါဘိေလး။
ကြ်န္ေတာ့္မွာမူ အဘိုးအဘြားေတြနဲ႔ငယ္စဥ္က
တည္းက အတူေနခဲ႔ဘူး၍ ဇရာအိုတို႔ဟာ အင္မ
တန္သနားစရာေကာင္းမွန္းသိသည္။ဝါတြင္း
ဥပုသ္ေန႔မ်ားဆိုရင္ အဘိုးအဘြားေတြ ဥပုသ္
ေစာင့္ရာ ရြာဦးေက်ာင္းကို တကူးတကေရာက္
ေအာင္သြား၍ ေက်ာင္းေပၚက ႏွဲက်ိဳးဆရာေတာ္
ဘုရားႀကီးေရးသားေတာ္မူခဲ႔တဲ႔ ဝဋၬေဘဒနီ ယပ္
လွဲတရားစာအုပ္ႀကီးကို စိတ္ပါလက္ပါဖတ္ျပေပး
ေလသည္။သူတို႔တစ္ေတြမရွင္းလင္း၍ေမးလာ
ရင္လည္းကြ်န္ေတာ္ ေသခ်ာရွင္းျပေပးသည္။သူ
တို႔တစ္ေတြမွာ တရားအသိကိုယူလိုၾကေသာ္
လည္း မ်က္စိကမေကာင္း စာကလည္းမဖတ္နိုင္
ဦးပဥၥင္းေလးကလည္း သီလသာေပးနိုင္၍ တရား
မေဟာေပးနိုင္ေပ။ထိုကြက္လပ္ကေလးကို ကြ်န္
ေတာ္က ဝင္၍ ကုသိုလ္ယူျခင္းမို႔ ပီတိျဖစ္ရသလို
သူတို႔တစ္ေတြကလည္းကြ်န္ေတာ့္ကိုအင္မတန္
ေက်းဇူးတင္ ခ်စ္ခင္ၾကေလသည္။

ငယ္စဥ္ကပင္ အဘိုးအဘြားတို႔ကို ခ်စ္ခဲ႔တဲ႔
ကြ်န္ေတာ္ဟာ အခုလိုအရြယ္ေရာက္လာေတာ့
လည္း ဘိုးဘြားပူေဇာ္ပြဲ တရားစခန္းပြဲေတြက်င္းပ
ေပး၍ ခ်စ္ခင္ဆဲပင္ျဖစ္သည္။သို႔ေသာ္လည္း ႏွစ္
စဥ္ ဘိုးဘြားပူေဇာ္ပြဲ၌ ဘိုးဘြားေတြကလည္းႏွစ္
စဥ္ေလ်ာ့သြားၿမဲသာျဖစ္သည္။ဘဘဦးတင္ပိုင္
ဆုံးစဥ္က ေတာ္ေတာ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္ခဲ႔ရသည္။
ဆင္းရဲတဲ႔သူေတြမို႔ အသက္ေတြႀကီးေပမယ့္ ယာ
ထဲကိုင္းထဲ ေပါက္တူးေလးထမ္း ဓားမေလးခါးထိုး
ကာ သြားေနဆဲျဖစ္သည္။တစ္ေန႔ေတာ့ ေပါက္
တူးေလးကိုင္ရက္ ယာကဇင္းေပၚ ေခြေခြေလးလဲ
ကာ ဆုံးသြားေလသည္။သနားစရာေကာင္းလွေပ
သည္။တရားအလုပ္ကိုသာ ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္း
တန္း အားထုတ္သင့္တဲ႔အရြယ္ကိုေရာက္ေန
လ်ွက္ ဒီလို ယာေခ်ာင္းအလုပ္ေတြလုပ္ရင္းေသ
ရသည္မွာ ရင္နင့္ဖြယ္ေကာင္းလွသည္။လမ္းမ
ေလ်ွာက္နိုင္၍ မ်က္စိမျမင္ေတာ့၍ ကန္ေတာ့ခံမ
လာနိုင္ေတာ့တဲ႔ဘိုးဘြားေတြကို အိမ္တိုင္ယာ
ေရာက္ ကန္ေတာ့ရေလသည္။ငါတို႔လည္းတစ္
ေန႔အိုၾကရင္ ဒီလိုေနမွာပဲ။အသိဥာဏ္ေလးရွိ
တုန္း လုပ္နိုင္စြမ္းေလးရွိတုန္း ဒီလိုအလုပ္ေလး
ေတြေတာ့ မျပတ္အားထုတ္ေနရဦးမည္ဟု အၿမဲ
ႏွလုံးသြင္းမိေလသည္။လူ႔ဘဝေရာက္လာခိုက္
ဒီလို အလုပ္မ်ိဳးေတြကိုမလုပ္နိုင္ရင္လည္း
အသက္ရွည္ရတာအခ် ည္းအႏွီးသာျဖစ္၏ဟု
လည္းခံယူမိေပသည္။

အိုေအာင္ေနရဖို႔သည္ သီလေကာင္းခဲ႔မွသာ
ေနရဖို႔ရွိ၍ ဆုတ္ယုတ္ေနတဲ႔ေခာတ္အခါႀကီးမွာ
ကြ်န္ေတာ္တို႔တစ္ေတြကေတာ့ မေသခ်ာလွပါေပ။
ဥာဏ္ေစာင့္၍ အသက္ရွည္ေအာင္ေနသည့္တိုင္
ကံေမွာက္ရင္ ေသရမည္သာျဖစ္၏။တကယ္
ေတာ့အသက္ဥာဏ္ေစာင့္ဆိုတာထက္ အသက္
ကံေစာင့္ဟုဆိုမွမွန္ေပမည္။ဒီလိုမျမင္နိုင္တဲ႔ကံ
တရားေတြရွိေနပါလ်က္ တရားဆိုတာ အသက္
ႀကီးလာမွလုပ္ရမွာဟု အမွတ္လြဲေနၾကသည္။
ဘုရားရွင္လက္ထပ္ကေတာ့ ဘုရားရွင္ကို အညြန္႔
တုံးေနသူ အညြန္႔တုံးတရားေတြေဟာေနသူဟု
စြပ္စြဲသူေတြပင္ရွိသည္။အခုလည္း ဘာထူး
သနည္း။ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားပင္
တရားဆိုရင္ အညြန္႔တုံးေစတယ္ထင္ၿပီးငယ္ရြယ္
သူမ်ားက ငါနဲ႔မဆိုင္ ငါ့အလုပ္မဟုတ္ေသးဟု
သတ္မွတ္ထားၾကတာမ်ားသည္။ပထမအရြယ္မွာ
ပညာရွာ ဒုတိယအရြယ္မွာဥစၥာရွာ တတိယ
အရြယ္မွာတရားရွာဆိုၿပီးတရားကိုေနာက္တန္းပို႔
ထားၾကေလသည္။ေသမင္းနဲ႔အမ်ိဳးေတာ္၍မ်ား
ေျပာၾကသလားမသိေပ။တကယ္ေတာ့ ပထမအ
ရြယ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒုတိယအရြယ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ တတိယ
အရြယ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ေသခ်ာေနတဲ႔အခိုက္မွာ ဒီအသိ
မ်ိဳးကိုေမြးရမည္သာျဖစ္၏။

ေတာင္းရမ္းစားေသာက္ေနရတဲ႔ မဟာဓနသူ
ေ႒းသား လင္မယားအိုအတြဲကိုေတြ႔ေတာ့ဘုရား
ရွင္ျပံဳ းေတာ္မူေလသည္။ညီေတာ္အာနႏၵာကေမး
ေလ်ွာက္ေတာ့ ဒီသူေ႒းသားလင္မယားဟာ
ပထမအရြယ္မွာ ႀကိဳးစားခဲ႔ရင္ ေလာကီမွာထိပ္
တန္းသူေ႒းျဖစ္၍ ေလာကုတၱရာမွာ အနာဂါမိ
ဖိုလ္တည္နိုင္တယ္။ဒုတိယအရြယ္မွာႀကိဳးစားရင္
ေလာကီမွာဒုတိယတန္းသူေ႒းျဖစ္၍ ေလာကုတၱ
ရာမွာ သကဒါမိဖိုလ္တည္နိုင္တယ္။တတိယအ
ရြယ္က် မွႀကိဳးစားရင္လည္းေလာကီမွာတတိယ
တန္းစားသူေ႒းျဖစ္၍ ေလာကုတၱရာမွာ ေသာတာ
ပတၱိဖိုလ္တည္နိုင္ေသးတယ္။အရြယ္ရွိတဲ႔အခိုက္
လုံ႔လဝီရိယျဖင့္ အားမထုတ္ခဲ႔ေတာ့ ဥစၥာဆံုးရံႈး၍
အခ် ည္းအႏွီးျဖစ္ေခ် ၿပီ။ေရကုန္ခန္း၍ ငါးမရွိ
ေတာ့တဲ႔ ညြန္အိုင္ထဲမွာ အေတာင္ကြ်တ္တဲ႔ႀကိဳး
ၾကာအိုႀကီးလို အခါလြန္မွ ၾကံမိႈင္ၾကရ၏ ဟု မိန္႔
ေတာ္မူေလသည္။မွန္ကန္တဲ႔ဥာဏ္အျမင္မ်ိဳးမွမရွိ
ေသးရင္ အရြယ္ေရြးရင္းသာသနာ့အျပင္ကို
ေရာက္မွန္းမသိေရာက္ေနၾကဦးမည္ျဖစ္ေလ
သည္။ထို႕ေၾကာင့္ပင္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားက
မေကာင္းေက်ာင္းပို႔ဆိုသလို မ်က္စိမေကာင္း
နားမေကာင္း ဥာဏ္မေကာင္းေတာ့က်မွ ေက်ာင္း
ေရာက္လာေတာ့ က်ဳပ္တို႔က ဘယ္တရားေပးရမွာ
တုန္း။ကာယအား ဥာဏအား ယိုယြင္းမွတရားကို
စလုပ္မယ္ဆိုရင္ ႏွလုံးသြင္းခက္ေနမယ္။
ဒါေၾကာင့္ အရြယ္ေကာင္းတုန္း ဥာဏ္ေကာင္း
တုန္းကို တရားရွာဖို႔လုပ္ၾကစမ္းပါဟုတိုက္တြန္း
မိန္႔ဆိုေတာ္မူၾကျခင္းျဖစ္ေပသည္။

ပစၥည္းရွာအလုပ္နဲ႔ ေန႔ပုပ္လို႔ရက္ကုန္ နစ္ေမ်ာ
လို႔အသက္ကုန္တယ္ တြက္ပုံျဖင့္မေကာင္း။ခုလို
ႏွင့္သံသာေဗြမွာ ခႏၶာေတြမ်ားခဲ႔စေတာင္း။သက္
ေမြးမႈစခန္းပိုေအာင္ ဝမ္းကိုသာနင္ေက်ာင္း ေလး
ဆယ္ေက်ာ္အရြယ္ေႏွာင္းခါမွ သူႂကြယ္ေလာင္း
လုပ္ခ်င္။ မိုးကုန္ၿပီ ထြန္မခ် ခ်င္နဲ႔ ရြံစရာမ်ားဖို႔ျဖစ္
အင္ ႏြားအိုႀကီးအေမာ့သင္သလို မေလ်ွာ႔လ်ွင္ဘဝ
ဆုံးရွာေတာ့ အစတုံးနင့္အဆင္ လြဲဖို႔သာျပင္။
တရားသို႔ မသက္ဝင္လ်ွင္ အခက္နင္ၾကံဳ ေတြ႔ေလ
လိမ့္ေလး။ကြ်န္ေတာ္တို႔တစ္ေတြရဲ႕ဒီလိုမွားယြင္း
တဲ႔အျမင္မ်ိဳးကိုျပင္ေစခ်င္၍ လယ္တီဆရာေတာ္
ဘုရားႀကီးကလည္း စာခ်ိဳးကာဆုံးမခဲ႔ေပသည္။
ရမၼက္ဘုံမွာ အခက္ေတြၾကံဳ ေနသမ်ွ တရားသို႔
သက္ဝင္ျခင္းမရွိရင္ တစ္ဘဝအခက္ကေန သံသ
ရာအခက္ႀကီးေတြအထိ အခက္ေတြကူးစက္ေန
ဦးမည္ျဖစ္၏။ထို႔ေၾကာင့္ အအိုခက္ အနာခက္
အေသခက္ ဆိုတဲ႔ အခက္ေတြေျဖေပးနိုင္ဖို႔အ
တြက္ တရားသည္သာအားကိုးရာျဖစ္ပုံကို သတိ
ပညာျဖင့္ ဆင္ျခင္သုံးသပ္သင့္လွပါသည္။

ေလာကီအျမင္ ေလာကုတၱရာအျမင္ အျမင္ႏွစ္
မ်ိဳးလုံးမခ်ိဳ႕တဲ႔ေစပဲ အသိအျမင္ရွိတဲ႔အခိုက္မွာ
အလင္းကိုရွာ၍ အပူေတြကိုၿငိမ္းေစသင့္သည္
မဟုတ္ပါေလာ။ငါ့အတၱ ငါ့မာန ငါ့ေလာဘေတြကို
ေလ်ွာ႔နိုင္မွ ငါရေနတဲ႔ ငါ့ဘဝ ငါ့အသက္ကေလး
ဟာ ကုသိုလ္နဲ႔ျပည့္စုံတဲ႔အေနမ်ိဳးကိုေရာက္နိုင္
မည္ျဖစ္၏။မူးမူးေမ႔ေမ႔ အရူးေလ့ျဖင့္ ရိုးရာသြား
သာသြားေနမိပါက ရိုးရာဆင္းရဲက လြတ္ဖို႔လမ္း
လည္းရွိေတာ့မည္မဟုတ္ေခ် ။ရုပ္နာမ္ဓမၼ သခၤါရ
တို႔ ကိုယ္ကဤပုံ ျဖစ္လိုတုံလည္း တဖုံဆင္ကြဲ
သူတနဲျဖင့္ ေဖာက္လြဲတတ္စြာ ဓမၼတာကို ပညာ
စကၡဳ ေမ်ွာ္ေထာက္ရႈ၍ ယခုပင္လ်ွင္ မအိုခင္က
ႀကိဳ တင္ေကာင္းမႈ ႀကိဳးစားျပဳ ေလာ႔။ယခုပင္လ်ွင္
မနာခင္က ႀကိဳ တင္ေကာင္းမႈ ႀကိဳးစားျပဳ ေလာ႔။
ယခုပင္လ်ွင္ မေသခင္က ႀကိဳ တင္ေကာင္းမႈႀကိဳး
စားျပဳ ေလာ႔။

ႀကိဳ တင္ျပင္ဆင္ထားမႈမရွိပါက တကယ္အိုလာ
တကယ္နာလာ တကယ္ေသခါနီးက်ရင္ ႏွလုံး
သြင္းစရာမရွိရင္ ခက္ေခ်မည္။ဒီေဘးႀကီးသုံးပါး
ကေနလြတ္ေအာင္ ဘယ္တန္ခိုးရွင္ကမွမ မနိုင္
သလို ဘယ္သားသမီး ဘယ္အိမ္သူအိမ္သားေဆြ
မ်ိဳး မ်ားကမွ ကယ္တင္နိုင္ဖို႔မရွိေပ။အတၱဟိ အတၱ
ေနာနာေထာ ဆိုသည့္အတိုင္း မိမိတို႔ႏွလုံးသြင္း
က်င့္သုံးမိတဲ႔တရားသာလ်ွင္ မိမိအတြက္အားကိုး
ရာျဖစ္၍ သိသေလာက္ကိုက်င့္သုံးသင့္ေပသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ေမတၱာအရင္းခံတဲ႔စိတ္ရင္းျဖင့္
ႀကိဳ တင္ျပင္ဆင္ မအိုခင္တည့္ဟု ေအးခ်င္သူတို႔
ေအးဖို႔ရာ တိုက္တြန္းမိပါေတာ့၏။

အားလုံး က်န္းမာခ်မ္းသာေဘးရန္ကင္းၾကပါေစ။
သူေတာ္ေကာင္းတရားျဖင့္ ခႏၶာဝန္ကိုခ်မ္းသာစြာရြက္ေဆာင္နိုင္ၾကပါေစ။
 
ေလာကဓမၼ ရသစုံစုံ

No comments:

Post a Comment