/-KK9_loa7vd0/UlGdvjyytmI/AAAAAAAAAJo/CYASBcEvf-Q/s1600/2.jpg /-lOmPFrl8XPM/UlGenrethAI/AAAAAAAAAJw/C2micEpuq98/s1600/3.jpg /-dYluM4WJoPk/UlGfQQftlJI/AAAAAAAAAJ4/jX-Uiar9weI/s1600/4.jpg /-nf8EdURdPWM/UlGf2-kc_eI/AAAAAAAAAKE/4FuxaCOarrQ/s1600/5.jpg /-saSqQhWsORI/UlGgWZb5BgI/AAAAAAAAAKM/NfXGousgxi8/s1600/6.jpg /-p8qKxxsXUqM/UlGg--8YPdI/AAAAAAAAAKY/xdBXvKSdXHc/s1600/7.jpg /-xIWC0FyHziE/UlGhgDvPjYI/AAAAAAAAAKg/KcDEVlbzTms/s1600/8.jpg /-ExizPq5U6WY/UlGh77XvSNI/AAAAAAAAAKo/-7_9l0K2i6g/s1600/9.jpg /-iINrw4I_6xg/UlGicQAf_wI/AAAAAAAAAKw/tGhsKFdLkgg/s1600/10.jpg /-ntDceJpthvQ/UlGjACykVeI/AAAAAAAAAK4/VHQQr32TK0U/s1600/11.jpg /-fqxH_m2LEEY/UlGjaObMvdI/AAAAAAAAALA/f9HaRWYO-AI/s1600/12.jpg /-xfECeCe_dDQ/UlGj-pQU9qI/AAAAAAAAALM/WM1hVLQNyOo/s1600/13.jpg /-BHG1G4ixBh8/UlGkl-z-QEI/AAAAAAAAALQ/GoWqxWOgYz4/s1600/14.jpg /-BlczOY9iWk8/UlGlF5V_25I/AAAAAAAAALY/nrFbp34VOko/s1600/15.jpg /-Cb5m_KgyDAk/UlIE8rsSOkI/AAAAAAAAAMQ/1oHjlhDHZ14/s1600/17.jpg /-yRwSwv5w8No/UlIFmUIqjwI/AAAAAAAAAMY/zktN7vgxukU/s1600/18.jpg /-inFEfyNQYIE/UlIGAPR0JvI/AAAAAAAAAMg/v21K2Odt1zc/s1600/19.jpg /-G7ntu7ury4E/UlIGUaQi37I/AAAAAAAAAMo/AZ01F8UsI58/s1600/20.jpg /-I8vCUhCS3oA/UlIKBPqQLrI/AAAAAAAAAM0/ut8eJGAsSKE/s1600/21.jpg /-41ZwK7gIr2U/UlIKXb5gzLI/AAAAAAAAAM8/WvSg-oULtgE/s1600/22.jpg /-TojgOyhekdE/UlIKrjq5bJI/AAAAAAAAANE/rRl37fDU1SM/s1600/23.jpg /http://4.bp.blogspot.com/-64lFCmprlo4/UlIK93uB36I/AAAAAAAAANM/xlqs8O3Iljg/s1600/24.jpg /-FijLnHXN310/UlILMwydP7I/AAAAAAAAANU/UGrU5m5Qlik/s1600/25.jpg /-rCOON1atlAQ/UlIRGg-JUjI/AAAAAAAAANk/jmvr2gslKRY/s1600/26.jpg /-KhgTbZa636A/UlIRZyiryKI/AAAAAAAAANs/IVePjv0E68o/s1600/27.jpg /-GEj3iQziOPI/UlIRrWcGrrI/AAAAAAAAAN0/w5UwiZDN-5U/s1600/28.jpg /-qCBbdjQUzx4/UlIR7nMVOtI/AAAAAAAAAN8/uuovzhoG2P8/s1600/29.jpg /-TUkx_9ZzINw/UlISLSaznOI/AAAAAAAAAOE/cizev9CP9UI/s1600/30.jpg

Monday, December 30, 2013

★ တရားဦး ဓမၼစၾကာ ေဒသနာေတာ္ ★

________________________________
★    တရားဦး  ဓမၼစၾကာ ေဒသနာေတာ္ ★
(ဓမၼစကၠ ပ၀တၱနသုတၱ)
(ပါဠိ၊ ပါဠိအသံထြက္၊ ျမန္မာျပန္)
________________________________
<p style="text-align: justify;"><font class="font-size-2">

"ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္" သည္ ဤ "ဓမၼစၾကာ တရားေတာ္" ကို (ဘီစီ ၆-ရာစု အတြင္း) "မဟာသကၠရာဇ္ ၁၀၃-ခုႏွစ္၊၀ါဆိုလျပည့္ေန႔" ညေနခ်မ္း ေန၀င္လထြက္ ညဥ့္ဦးယံ အခ်ိန္တြင္ "ဗာရဏသီၿမိဳ႕" အနီး "ဣသိပတန" အမည္ရေသာ "မိဂဒါ၀ုန္ေတာ" ၌ "ပဥၥ၀ဂၢီ" မည္ေသာ ရဟန္းငါးပါးတို႔အား ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ႔ပါေၾကာင္း စာဖတ္သူ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ား သိရွိၿပီးျဖစ္ပါလိမ္႔မည္။

"၂၀၁၄ ခုႏွစ္" သို႔ စတင္ ကူးေျပာင္းမည့္ အခါသမယ တြင္ ကၽြန္ေတာ္ ၏ "အမွတ္တရ  ဓမၼလက္ေဆာင္မြန္" အျဖစ္ ျမတ္ဗုဒၶ၏ ေဒသနာေတာ္သမိုင္းစဥ္တစ္ခုလံုး၏အမြန္အစ ျဖစ္ေသာ ဤ " တရားဦး  ဓမၼစၾကာ ေဒသနာေတာ္ " (ဓမၼစကၠ ပ၀တၱနသုတၱ) ကို (ေရးသားပူေဇာ္သူ ေရာ ၊ ဖတ္ရႈသူ ဓမၼ မိတ္ေဆြမ်ား ပါ ႏွစ္ဦး,ႏွစ္၀ အက်ိဳးမ်ားေစရန္ ရည္ရြယ္၍) မူရင္းပါဠိေတာ္၊ပါဠိေတာ္ အသံထြက္၊လြယ္ကူရိုးရွင္းေသာ  ျမန္မာျပန္တို႔ျဖင့္ အထူး ပူေဇာ္ ေရးသားအပ္ပါသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ယခု ဓမၼေဆာင္းပါးတြင္ -
*ပါဠိ ရြတ္ႏိုင္သူေရာ၊ မရြတ္ႏိုင္သူ ပါ "ပါဠိ အသံ" ကို အမွန္အကန္ ရြတ္ဆိုႏိုင္ေစရန္ "အသံထြက္" ကို တင္ျပ ထားပါသည္။

*"ျမန္မာျပန္" (ျမန္မာစကားေျပ) ကိုလည္း အရပ္သံုး ႏွင့္ အနီးကပ္ဆံုး သံုးစြဲ၍ တရားသေဘာ သိသင့္သေလာက္ သိသြားေစရန္ တင္ျပ ထားပါသည္။

*****************************************************

တရား နိဒါန္း

(ပါဠိေတာ္)

၁။ ဧ၀ံ ေမသုတံ၊ ဧကံ သမယံ ဘဂ၀ါ ဗာရာဏသိယံ ၀ိဟာရတိ ဣသိပတေန မိဂ,ဒါေယ။
တၾတေခါ ဘဂ၀ါ ပဥၥ၀ဂၢိေယ ဘိကၡဴ အာမေႏၱသိ။

(ပါဠိေတာ္ အသံထြက္)

(ေအ၀ံ ေမသုတံ၊ ေအကံ သမယံ ဘဂ၀ါ ဗာရာဏသိယံ ၀ိဟရတိ အိသိ ပေတန မိဂ ဒါေယ။
တတ္ တရေခါ ဘဂ၀ါ ပင္စ ၀က္ဂိေယ ဘိတ္ခူ အာမန္ေတသိ။)

(ျမန္မာျပန္)

၁။ အရွင္ဘုရား ကႆပ၊ တပည့္ေတာ္ အာနႏၵာ၊ ဘုရားရွင္ အထံ က ဒီလို ၾကားခဲ႔ဖူးပါတယ္။
အခါ တစ္ပါးမွာ ဗုဒၶျမတ္စြာဟာ ဗာရာဏသီၿမိဳ႕နယ္ အတြင္း က "ဣသိပတန" လို႔ ေခၚတဲ႔ မိဂဒါ၀ုန္ေတာႀကီးထဲ မွာ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူပါတယ္။ အဲဒီမွာတြင္ပဲ ဗုဒၶဟာ ပဥၥ၀ဂၢီ ရဟန္းေတြ ကို ဒီ (ဓမၼစၾကာတရားကို) ေဟာၾကားေတာ္မူပါတယ္။

(ဤ သည္မွာ "ပထမသံဂါယနာ"တင္စဥ္ က "အရွင္မဟာကႆပ မေထရ္ျမတ္ႀကီး" က ေမးေတာ္မူ၍ "အရွင္အာနႏၵာမေထရ္ျမတ္"  က ေျဖၾကားေတာ္မူေသာ "ဓမၼစၾကာတရားေတာ္ ၏ နိဒါန္း" ျဖစ္ပါသည္။

ထိုစဥ္ က "အရွင္မဟာကႆပ မေထရ္ျမတ္ႀကီး" က "ငါ့ရွင္ အာနႏၵာ ဓမၼစကၠပၸ၀တၱနသုတ္ ေခၚ ဓမၼစၾကာ တရားေတာ္ ကို အဘယ္အခ်ိန္ တြင္ အဘယ္ အရပ္၌ အဘယ္ပုဂၢိဳလ္ က အဘယ္ ပုဂၢိဳလ္ တို႔အား အဘယ္သို႔ ေဟာအပ္သနည္း"ဟူ၍ ေမးေတာ္မူရာ "အရွင္အာနႏၵာမေထရ္ျမတ္" က ေဖာ္ျပပါအတိုင္း{ဧ၀ံေမသုတံ}စသည္ျဖင့္ ေျဖၾကားေတာ္မူပါသည္။)


မမွီ၀ဲသင့္ေသာ အဖို႔ အစြန္း ႏွစ္ပါး

(ပါဠိေတာ္)

၂။ ေဒြေမ ဘိကၡေ၀ အႏၱာ ပဗၺဇိေတန န ေသ၀ိတဗၺာ။
ကတေမ ေဒြ၊ ေယာစာယံ ကာေမသု ကာမသုခလိႅကာ ႏုေယာေဂါ ဟီေနာ ဂါေမၼာ ေပါထုဇၨနိေကာ အနရိေယာ အနတၱ သံဟိေတာ၊ ေယာစာယံ အတၱကိလမထာ ႏုေယာေဂါ ဒုေကၡာ အနရိေယာ အနတၱ သံဟိေတာ။

(ပါဠိေတာ္ အသံထြက္)

(ေဒြေမ ဘိတ္ခေ၀ အန္တာ ပပ္ဗဇိေတန န ေသ၀ိ တပ္ဗာ။
ကတေမ ေဒြ၊ ေယာစာယံ ကာေမသု ကာမသုခန္လိကာ ႏုေယာေဂါ ဟီေနာ ဂါမ္ေမာ ေပါထုတ္ဇနိေကာ အနရိေကာ အနတ္ထ သံဟိေတာ။ ေယာစာယံ အတ္တ ကိလမထာ ႏုေယာေဂါ ဒုတ္ေခါ အနရိေယာ အနတ္တ,သံဟိေတာ။)

(ျမန္မာျပန္)

၂။ ခ်စ္သား ရဟန္းတို႔၊ ရဟန္းရယ္လို႔ ျဖစ္လာရင္ အဖို႔ အစြန္းႏွစ္ပါးေခၚ အက်င့္မွားႏွစ္ခု ကို မမွီ၀ဲ၊ မသံုးစြဲထိုက္ေတာ့ဘူး။
ဒီ အဖို႔ အစြန္းတရားႏွစ္ပါး ဆိုတာကေတာ့ ကာမသုခလိႅကာ ႏုေယာဂ ေခၚတဲ႔ ကာမဂုဏ္ခ်မ္းသာ ခံစားျခင္း အက်င့္ က တစ္မ်ိဳး။ ဒီ အက်င့္ က ေအာက္တန္းက်တယ္၊ယုတ္ညံ့တယ္၊ ရြာသူရြာသားမ်ားရဲ႕အက်င့္ျဖစ္တယ္။ ပုထုဇဥ္ ေတြရဲ႕အက်င့္ျဖစ္တယ္၊ ျဖဴစင္ျမင့္ျမတ္တဲ႔ အရိယာ ေတြ ရဲ႕ အက်င့္မဟုတ္ဘူး၊ အက်ိဳးစီးပြား နဲ႔ မစပ္ဘူး။ေနာက္ အဖို႔ အစြန္းတစ္ပါး ကေတာ့  အတၱကိလမာ ႏုေယာဂ ေခၚတဲ႔ ခႏၶာကိုယ္ ကို ပင္ပန္းေအာင္ အားုတ္တဲ႔ အက်င့္ပဲ။ဒီ အက်င့္က်ျပန္ေတာ့ပင္ပန္းဆင္းရဲလြန္းတယ္၊ ျဖဴစင္ျမင့္ျမတ္တဲ႔ အရိယာ ေတြရဲ႕ ျပဳရိုးျပဳစဥ္ အက်င့္မဟုတ္ဘူး၊ အက်ိဳးစီးပြားနဲ႔လည္း မစပ္ျပန္ဘူး။



မဇိၥ်မပဋိပဒါ ႏွင့္ ယင္း၏ အက်ိဳး

(ပါဠိေတာ္)

၃။ ဧေတ ေခါ ဘိကၡေ၀ ဥေဘာ အေႏၱ အႏုပဂမၼ မဇ်ိၥမာ ပဋိပဒါ တထာဂေတန အဘိသမၺဳဒၶါ စကၡဳကရဏီ ဉာဏကရဏီ ဥပသမာယ အဘိညာယ သေမၺာဓာယ နိဗၺာနာယ သံ၀တၱတိ။ 

(ပါဠိေတာ္ အသံထြက္)

(ေအေတေခါ ဘိတ္ခေ၀ အုေဘာ အန္ေတ အႏုပဂမ္မ မစ္ဇိမာ ပဋိပဒါ တထာဂေတန အဘိသမ္ဗုတ္ဓာ စက္ခု ကရဏီ ညာဏကရဏီ အုပသမာယ အဘိန္ညာယ သမ္ေဗာဓာယ နိပ္ဗာနာယ သံ၀တ္တတိ။)

(ျမန္မာျပန္)

၃။ ရဟန္းတို႔ ၊ ငါဘုရား ကေတာ့ ဒီအဖို႔ အစြန္းႏွစ္ပါး လမ္းမွား တရားဆိုတာ ကို ေရွာင္သြားႏိုင္ခဲ႔ၿပီ။ပညာမ်က္စိ အသိဉာဏ္ ကိုျပဳတတ္တဲ႔ မဇ်ိၥမပဋိပဒါ(အလယ္အလတ္က်တဲ႔ အက်င့္) ကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး သိခဲ႔ရၿပီ၊ ဒီ မဇ်ိၥမပဋိပဒါ အက်င့္ကမွ ကိေလသာၿငိမ္းေအာင္ အမွန္တရားေတြကို ထူးျခားတဲ႔ဉာဏ္နဲ႔ သိေအာင္၊ထိုးထြင္းၿပီး သိေအာင္၊နိဗၺာန္ ကိုမ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္ေအာင္ ျပဳႏိုင္တာျဖစ္တယ္။

(ပါဠိေတာ္)

၄။ ကတမာ စ သာ ဘိကၡေ၀ မဇ်ိၥမာ ပဋိပဒါ တထာဂေတန အဘိသမၺဳဒၶါ စကၡဳကရဏီ ဉာဏကရဏီ ဥပသမာယ အဘိညာယ သေမၺာဓာယ နိဗၺာနာယ သံ၀တၱတိ။ 

(ပါဠိေတာ္ အသံထြက္)

(ကတမာ စ သာ ဘိတ္ခေ၀ မစ္ဇိမာ ပဋိပဒါ တထာဂေတန အဘိသမ္ဗုတ္ဓာ စက္ခု ကရဏီ ညာဏကရဏီ အုပသမာယ အဘိန္ညာယ သမ္ေဗာဓာယ နိပ္ဗာနာယ သံ၀တ္တတိ။)

(ျမန္မာျပန္)

၄။ ရဟန္းတို႔ ၊ ငါဘုရား သိလာခဲ႔တဲ႔ ပညာမ်က္စိ အသိဉာဏ္ ကိုျပဳတတ္တယ္ လို႔ ဆို တဲ႔ ကိေလသာၿငိမ္းဖို႔၊ အထူး သိဖို႔၊ထိုးထြင္းၿပီး သိဖို႔ ၊ဆင္းရဲခတ္သိမ္းၿငိမ္းဖို႔ျဖစ္တယ္ လို႔ဆိုတဲ႔ ဒီ မဇ်ိၥမပဋိပဒါ ေခၚ အလယ္အလတ္ အက်င့္ဆိုတာက ဘာေတြလဲ ဆိုေတာ့-

(ပါဠိေတာ္)

၅။ အယေမ၀ အရိေယာ အ႒ဂႌေကာ မေဂၢါ။ ေသယ် ထိဒံ ၊ သမၼာဒိ႒ိ၊ သမၼာသကၤေပၸါ၊ သမၼာ၀ါစာ၊ သမၼာကမၼေႏၱာ၊ သမၼာအာဇီေ၀ါ၊ သမၼာ၀ါယာေမာ၊ သမၼာသတိ၊ သမၼာသမာဓိ။ 

(ပါဠိေတာ္ အသံထြက္)

(အယေမ၀ အရိေယာ အတ္ထင္ဂိေကာ မက္ေဂါ။ ေသယထိဒံ၊သမ္မာဒိတ္ထိ၊ သမ္မာ သင္ကပ္ေပါ၊ သမ္မာ၀ါစာ၊ သမ္မာ ကမ္မန္ေတာ၊ သမ္မာ အာဇီေ၀ါ ၊ သမ္မာ ၀ါယာေမာ၊ သမ္မာ သတိ၊ သမ္မာ သမာဓိ။)

(ျမန္မာျပန္)

၅။ အဂၤါ (၈)ပါး ရွိတဲ႔ ဒီ အရိယာမဂ္ ပါပဲ။ အဲဒီ အရိယာမဂ္ ဆိုတာ က မွန္တဲ႔အျမင္၊မွန္တဲ႔အႀကံ၊မွန္တဲ႔ အေျပာအဆို၊ မွန္တဲ႔ ျပဳလုပ္မႈ၊ မွန္တဲ႔ အသက္ေမြးမႈ ၊ မွန္တဲ႔ အားထုတ္မႈ၊ မွန္တဲ႔ အမွတ္ရမႈ၊ မွန္တဲ႔ တည္ၾကည္မႈ တို႔ပါပဲ။

(ပါဠိေတာ္)

၆။ အယံ ေခါ သာ  ဘိကၡေ၀ မဇ်ိၥမာ ပဋိပဒါ တထာဂေတန အဘိသမၺဳဒၶါ စကၡဳကရဏီ ဉာဏကရဏီ ဥပသမာယ အဘိညာယ သေမၺာဓာယ နိဗၺာနာယ သံ၀တၱတိ။ 

(ပါဠိေတာ္ အသံထြက္)

(အယံ ေခါ, သာ ဘိတ္ခေ၀ မစ္ဇိမာ ပဋိပဒါ တထာဂေတန အဘိသမ္ဗုတ္ဓာ စက္ခု ကရဏီ ညာဏကရဏီ အုပသမာယ အဘိန္ညာယ သမ္ေဗာဓာယ နိပ္ဗာနာယ သံ၀တ္တတိ။)

(ျမန္မာျပန္)

၆။ ရဟန္းတို႔ ၊ ငါဘုရား သိလာၿပီ ဆိုတဲ႔ ပညာမ်က္စိ နဲ႔ အသိဉာဏ္ ကိုျပဳတတ္၊ျဖစ္ေစတတ္တယ္ လို႔ဆိုတဲ႔ ကိေလသာၿငိမ္းဖို႔၊ အထူးတလည္ သိဖို႔၊ထိုးထြင္းၿပီး သိဖို႔၊ဆင္းရဲ ခပ္သိမ္းၿငိမ္းဖို႔ျဖစ္တယ္ ဆိုတဲ႔ ဒီ အလယ္အလတ္က်င့္စဥ္ ဆိုတာ အခု ေျပာတဲ႔ အရိယာမဂၢင္ ရွစ္ပါး ပါပဲ။



ဒုကၡ သစၥာ

(ပါဠိေတာ္)

၇။ ဣဒံ ေခါ ပန ဘိကၡေ၀ ဒုကၡံ အရိယသစၥံ၊ ဇာတိပိ ဒုကၡာ၊ ဇရာပိ ဒုကၡာ၊ ဗ်ာဓိပိဒုေကၡာ၊ မရဏမၸိ ဒုကၡံ၊ အပၸိေယဟိ သမၸေယာေဂါ ဒုေကၡာ၊ ပိေယဟိ ၀ိပၸေယာေဂါ ဒုေကၡာ၊ ယမိၸ စံၦ န လဘတိ တမိၸ ဒုကၡံ၊ သံခိေတၱန ပဥၥဳပါဒါနကၡႏၶာ ဒုေကၡာ။

(ပါဠိေတာ္ အသံထြက္)

(အိဒံ, ေခါ, ပန ဘိတ္ခေ၀၊ ဒုတ္ခံ အရိယသစ္စံ၊ ဇာတိပိ,ဒုက္ခါ၊ဇရာပိ,ဒုက္ခါ၊ဗ်ာဓိပိ ဒုက္ေခါ၊မရနမ္ပိ,ဒုက္ခံ၊အပ္ပိေရဟိ,သမ္ပေယာေဂါ ဒုက္ေခါ၊ပိေယဟိ,၀ိပ္ပေယာေဂါ ဒုက္ေခါ၊ယမ္ပိတ္ဆံ, န, လဘတိတမ္ပိ ဒုက္ခံ၊သံခိတ္ေတန,ပင္စုပါဒါ,နက္ခန္ဓာ ဒုက္ခါ။)

(ျမန္မာျပန္)

၇။ ရဟန္းတို႔ ၊ ဒီ ဒုကၡ အရိယသစၥာ ဆိုတာက ပဋိသေႏၶေနရတာလည္း ဆင္းရဲတာပဲ။ အိုတာလည္း ဆင္းရဲတာပဲ။နာတာလည္း ဆင္းရဲ တာပဲ။ေသတာလည္း ဆင္းရဲတာပဲ။ကိုယ္မခ်စ္ခင္တဲ႔ပုဂၢိဳလ္၊သတၱ၀ါ အာရံုေတြနဲ႔  ေတြ႕ဆံုယွဥ္တြဲေနရတာလည္း ဆင္းရဲတာပဲ။ကိုယ္ကခ်စ္ရတဲ႔ ပုဂိၢဳလ္၊သတၱ၀ါ အာရံုေတြနဲ႔ ကြဲကြာရတာလည္း ဆင္းရဲတာပဲ။ ငါ၊ ငါ့ဥစၥာ၊ နိစၥ-သုခ-အတၱ လို႔ စြဲလန္းေနတဲ႔ ရုပ္နာမ္ ခႏၶာေတြဟာ ဆင္းရဲေတြခ်ည္းပဲ၊ ကိုယ္လိုခ်င္တာ မရတာလည္း ဆင္းရဲတာပဲ။ အခ်ဳပ္ ကေတာ့ ေလာဘဒိ႒ိ ဆိုတဲ႔ ဥပါဒါန္တရားေတြရဲ႕ အာရံု ျဖစ္တဲ႔ ခႏၶာ ငါးပါးဟာ ဆင္းရဲ ေတြပဲ။  



သမုဒယ သစၥာ

(ပါဠိေတာ္)

၈။ ဣဒံ ေခါ ပန ဘိကၡေ၀ ဒုကၡသမုဒယံ အရိယသစၥံ၊ ကာယံ တဏွာ ေပါေနာဗၻ၀ိကာ နႏၵီရာဂ သဟဂတာ တၾတ တၾတာ ဘိနႏၵိနီ။ ေသယ်ထိဒံ၊ ကာမတဏွာ ၊ ဘ၀တဏွာ၊ ၀ိဘ၀တဏွာ။

(ပါဠိေတာ္ အသံထြက္)

(အိဒံ ေခါပန ဘိတ္ခေ၀၊ ဒုက္ခ သမုဒယံ အရိယသစ္စံ၊ယာယံ-တန္ႏွာ၊ ေပါႏြတ္ ဘ၀ိကာ ၊ နန္ဒီ ရာဂ သဟဂတာ တတ္,တရ တတ္ တရာ ဘိနန္ဒိနီ၊ ေသယထိဒံ၊ ကာမ တန္ႏွာ၊ ဘ၀ တန္ႏွာ၊ ၀ိဘ၀ တန္ႏွာ။ )

(ျမန္မာျပန္)

၈။ ရဟန္းတို႔၊ (အခု ဆက္ေဟာမယ့္ သစၥာ က) ဆင္းရဲ ျဖစ္ေၾကာင္း"သမုဒယသစၥာ" ပါပဲ။ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္တဲ႔ တဏွာ ဆိုတာ ေနာက္ဘ၀သစ္ကို ျဖစ္ေစတတ္တယ္။(ႏွစ္သက္စရာနဲ႔ေတြ႕ရင္) ႏွစ္သက္တယ္၊ စြဲတတ္တဲ႔သေဘာျဖစ္တယ္။ ျဖစ္ရာဘ၀မွာ ၊ ေရာက္ရာဘ၀ေတြမွာ၊ ရရာအာရံုေတြမွာ ႏွစ္သက္ေပ်ာ္ေမြ႔ေလ့ရွိတတ္တယ္။ ဒီ တဏွာ ဆိုတာဟာလည္း (တစ္က) လိုခ်င္စရာ ကာမဂုဏ္ေတြမွာ ျဖစ္တဲ႔ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္မႈ တဏွာ က တစ္မ်ိဳး။ေနာက္တစ္မ်ိဳး က အၿမဲတမ္းတည္ရွိေနတယ္ လို႔ ထင္မွတ္ေနၿပီး ဆာေလာင္မြတ္သိပ္မႈတဏွာ က တစ္မ်ိဳး။ေနာက္တစ္မ်ိဳး က   ေသသြားရင္ ၿပီးတာပဲ၊ျပတ္တာပဲ ရယ္လို႔ အထင္ေရာက္ၿပီး ဆာေလာင္မြတ္သိပ္မႈတဏွာ က တစ္မ်ိဳးရယ္ နဲ႔ သံုးမ်ိဳး သံုးစား ရွိတယ္။ဒီ တဏွာ သံုးမ်ိဳး ဆိုတာ ဆင္းရဲျဖစ္ေၾကာင္း သမုဒယ သစၥာ ပါပဲ။



နိေရာဓ သစၥာ

(ပါဠိေတာ္)

၉။ ဣဒံ ေခါ ပန ဘိကၡေ၀ ဒုကၡနိေရာဓံ အရိယသစၥံ၊ ေယာ တႆာေယ၀ တဏွာယ အေသသ ၀ိရာဂ နိေရာေဓာ စာေဂါ ပဋိနိႆေဂၢါ မုတၱိ အနာလေယာ။


(ပါဠိေတာ္ အသံထြက္)

(အိဒံ ေခါပန ဘိတ္ခေ၀၊ ဒုက္ခ နိေယာဓံ အရိယသစ္စံ၊ ေယာ တတ္သာေယ၀ တန္ႏွာယ အေသသ ၀ိရာဂ နိေရာေဓာ စာေဂါ ပတိ နိတ္သက္ေဂါ၊ မုတ္တိ၊ အနာလေယာ။)

(ျမန္မာျပန္)

၉။ ရဟန္းတို႔၊ အခု ေဟာမယ့္ သစၥာ က ဆင္းရဲ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းရာ"နိေရာဓ အရိယသစၥာ" ပါပဲ။ အခုန ေဟာခဲ႔တဲ႔ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္တဲ႔ တဏွာ ၊ အၾကြင္းအက်န္မရွိ ခ်ဳပ္တဲ႔၊ ပယ္စြန္႔တဲ႔ ေ၀းစြာစြန္႔တဲ႔ ၊တြယ္တာမႈကင္းတဲ႔ သေဘာဟာ ဒုကၡနိေရာဓ အရိယသစၥာ ပါပဲ။



မဂၢ သစၥာ

(ပါဠိေတာ္)

၁၀။ ဣဒံ ေခါ ပန ဘိကၡေ၀ ဒုကၡနိေရာဓ  ဂါမိနီပဋိပဒါ အရိယသစၥံ။
အယေမ၀ အရိေယာ အ႒ဂႌေကာ မေဂၢါ ။ ေသယ်ထိဒံ ၊ သမၼာဒိ႒ိ၊ သမၼာသကၤေပၸါ၊ သမၼာ၀ါစာ၊ သမၼာကမၼေႏၱာ၊ သမၼာအာဇီေ၀ါ၊ သမၼာ၀ါယာေမာ၊ သမၼာသတိ၊ သမၼာသမာဓိ။ 

(ပါဠိေတာ္ အသံထြက္)

(အိဒံ ေခါပန ဘိတ္ခေ၀၊ ဒုက္ခ နိေယာဓ ဂါမိနီ ပတိ ပဒါ အရိယသစ္စံ၊ အယေမ၀ အရိေယာ အတ္ထင္ဂိေကာ မက္ေဂါ။ ေသယထိဒံ၊သမ္မာဒိတ္ထိ၊ သမ္မာ သင္ကပ္ေပါ၊ သမ္မာ၀ါစာ၊ သမ္မာ ကမ္မန္ေတာ၊ သမ္မာ အာဇီေ၀ါ ၊ သမ္မာ ၀ါယာေမာ၊ သမ္မာ သတိ၊ သမ္မာ သမာဓိ။)

(ျမန္မာျပန္)

၁၀။ ရဟန္းတို႔ အခုေဟာမယ့္ သစၥာ က မဂၢသစၥာ။ မဂၢသစၥာ ဆိုတာက ဆင္းရဲခ်ဳပ္ရာ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း အရိယာေတြ သိအပ္တဲ႔ အက်င့္ေကာင္း လမ္းမွန္ အရိယ သစၥာပဲ။ဒီ အရိယသစၥာ ဟာ အဂၤါ ရွစ္ပါးရွိၿပီး ျဖဴစင္တဲ႔၊ျမင့္ျမတ္တဲ႔ မဂ္ တရားေတြပါပဲ။ ဒီ အရိယာမဂ္ ဆိုတာ က အမွန္ျမင္ျခင္း၊ အမွန္ႀကံျခင္း၊ အမွန္ေျပာဆိုျခင္း၊ အမွန္ ျပဳလုပ္ျခင္း၊ အမွန္အသက္ေမြးျခင္း ၊ အမွန္ အားထုတ္ျခင္း၊ အမွန္ အမွတ္ရျခင္း၊ အမွန္ တည္ၾကည္ျခင္း ဆိုတဲ႔ အဂၤါ ရွစ္ပါးရွိတဲ႔ အရိယာမဂ္ ပါပဲ။ 



ဒုကၡ သစၥာ ၌ သစၥ ဉာဏ္

(ပါဠိေတာ္)

၁၁။ "ဣဒံ ဒုကၡံ အရိယသစၥ" ႏ ၱိေမ ဘိကၡေ၀ ပုေဗၸ အန ႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကံၡဳ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံ ဥဒပါဒိ၊ ပညာဥဒပါဒိ ၊၀ိဇၨာ ဥဒပါဒိ ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။

(ပါဠိေတာ္ အသံထြက္)

("အိဒံ ဒုက္ခံ အရိယသစ္စံ" တိ ေမ ဘိတ္ခေ၀ ပုပ္ေဗအန, ႏုတ္သုေတသု ဓမ္ေမသု စက္ခံု-အုဒပါဒိ၊ညာဏံ အုဒပါဒိ၊ ပင္ညာ အုဒပါဒိ၊ ၀ိတ္ဇာ အုဒပါဒိ၊ အာေလာေကာ အုဒပါဒိ။)

(ျမန္မာျပန္)

၁၁။ ရဟန္းတို႔ ဒါဟာျဖင့္ , သဘာ၀ရုပ္နာမ္ေတြဟာျဖင့္ ဒုကၡ အရိယသစၥာပဲ။ အရိယာေတြ သိအပ္တဲ႔ ဆင္းရဲ အစစ္အမွန္တရားေတြပဲလို႔ အရင္ က မၾကားဖူးေသးတဲ႔ တရားေတြ အေပၚမွာ ငါဘုရားဟာ ပညာမ်က္စိ ျဖစ္ေပၚၿပီ၊ အသိဉာဏ္ျဖစ္ေပၚခဲ႔ၿပီ။ အျပားအားျဖင့္ သိတဲ႔ ပညာ ျဖစ္ေပၚခဲ႔ၿပီ။ထိုးေဖာက္သိျမင္တဲ႔ ၀ိဇၨာဉာဏ္ ျဖစ္ေပၚခဲ႔ၿပီ၊ အသိဉာဏ္ ပညာ ဆိုတဲ႔ အလင္းေရာင္ ျဖစ္ေပၚခဲ႔ၿပီ။



ဒုကၡ သစၥာ ၌ ကိစၥ ဉာဏ္

(ပါဠိေတာ္)

၁၂။ "တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုကၡံ အရိယသစၥံ ပရိေညယ်" ႏ ၱိေမ ဘိကၡေ၀ ပုေဗၸ အန ႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကံၡဳ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံ ဥဒပါဒိ၊ ပညာဥဒပါဒိ ၊၀ိဇၨာ ဥဒပါဒိ ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။

(ပါဠိေတာ္ အသံထြက္)

("တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုက္ခံ အရိယသစ္စံ၊ ပရိန္ေညယန္" တိ ေမ ဘိတ္ခေ၀ ပုပ္ေဗအန, ႏုတ္သုေတသု ဓမ္ေမသု စက္ခံု-အုဒပါဒိ၊ညာဏံ အုဒပါဒိ၊ ပင္ညာ အုဒပါဒိ၊ ၀ိတ္ဇာ အုဒပါဒိ၊ အာေလာေကာ အုဒပါဒိ။)

(ျမန္မာျပန္)

၁၂။ ရဟန္းတို႔၊ "အဲဒီလို သေဘာရွိတဲ႔ ဒီ ဒုကၡ အရိယသစၥာ ကို ပိုင္းျခားၿပီး သိရမယ့္ တရားပဲ"လို႔ အရင္ က မၾကားဖူးေသးတဲ႔ တရားေတြ အေပၚမွာ ငါဘုရားဟာ ပညာမ်က္စိ ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။ အသိဉာဏ္ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။ အျပားအားျဖင့္ သိတဲ႔ ပညာ ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။ထိုးေဖာက္သိျမင္တဲ႔ ၀ိဇၨာဉာဏ္ ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။ အသိဉာဏ္ ပညာ ဆိုတဲ႔ အလင္းေရာင္ ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။



ဒုကၡ သစၥာ ၌ ကတ ဉာဏ္

(ပါဠိေတာ္)

၁၃။ "တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုကၡံ အရိယသစၥံ ပရိညာတ " ႏ ၱိေမ ဘိကၡေ၀ ပုေဗၸ အန ႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကံၡဳ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံ ဥဒပါဒိ၊ ပညာဥဒပါဒိ ၊၀ိဇၨာ ဥဒပါဒိ ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။

(ပါဠိေတာ္ အသံထြက္)

("တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုက္ခံ အရိယသစ္စံ၊ ပရိန္ညာတန္" တိ ေမ ဘိတ္ခေ၀ ပုပ္ေဗအန, ႏုတ္သုေတသု ဓမ္ေမသု စက္ခံု-အုဒပါဒိ၊ညာဏံ အုဒပါဒိ၊ ပင္ညာ အုဒပါဒိ၊ ၀ိတ္ဇာ အုဒပါဒိ၊ အာေလာေကာ အုဒပါဒိ။)

(ျမန္မာျပန္)

၁၃။ ရဟန္းတို႔၊ "အဲဒီလို သေဘာရွိတဲ႔ ဒုကၡ အရိယသစၥာ ကို ပိုင္းျခား သိအပ္ၿပီး ပိုင္းျခားသိမႈ ကိစၥၿပီးၿပီ "လို႔ အရင္ က မၾကားဖူးေသးတဲ႔ တရားေတြ အေပၚမွာ ငါဘုရားဟာ ပညာမ်က္စိ ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။ အသိဉာဏ္ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။ အျပားအားျဖင့္ သိတဲ႔ ပညာ ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။ထိုးေဖာက္သိျမင္တဲ႔ ၀ိဇၨာဉာဏ္ ျဖစ္ခဲ႔တယ္။ အသိဉာဏ္ ပညာ ဆိုတဲ႔ အလင္းေရာင္ ျဖစ္ခဲ႔တယ္။



သမုဒယသစၥာ ၌ သစၥ ဉာဏ္

(ပါဠိေတာ္)

၁၄။ "ဣဒံ ဒုကၡ သမုဒယံ အရိယသစၥ" ႏ ၱိေမ ဘိကၡေ၀ ပုေဗၸ အန ႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကံၡဳ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံ ဥဒပါဒိ၊ ပညာဥဒပါဒိ ၊၀ိဇၨာ ဥဒပါဒိ ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။

(ပါဠိေတာ္ အသံထြက္)

("အိဒံ ဒုက္ခံ သမုဒယံ အရိယသစ္စံ" တိ ေမ ဘိတ္ခေ၀ ပုပ္ေဗအန, ႏုတ္သုေတသု ဓမ္ေမသု စက္ခံု-အုဒပါဒိ၊ညာဏံ အုဒပါဒိ၊ ပင္ညာ အုဒပါဒိ၊ ၀ိတ္ဇာ အုဒပါဒိ၊ အာေလာေကာ အုဒပါဒိ။)

(ျမန္မာျပန္)

၁၄။ ရဟန္းတို႔ "ဒါကေတာ့ ဒုကၡ သမုဒယသစၥာပဲ။ အရိယာေတြ သိတဲ႔ ဆင္းရဲ ျဖစ္ေၾကာင္း အစစ္အမွန္တရားေတြပဲ"လို႔ အရင္ က မၾကားဖူးေသးတဲ႔ တရားေတြ အေပၚမွာ ငါဘုရားဟာ ပညာမ်က္စိ ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။ အသိဉာဏ္ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။ အျပားအားျဖင့္ သိတဲ႔ ပညာ ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။ ထိုးေဖာက္ၿပီး သိတဲ႔ ၀ိဇၨာဉာဏ္ ဆိုတာ ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။ အသိဉာဏ္ ပညာ ဆိုတဲ႔ အလင္းေရာင္ ျဖစ္ခဲ႔တယ္။



သမုဒယသစၥာ ၌ ကိစၥ ဉာဏ္

(ပါဠိေတာ္)

၁၅။ "တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုကၡ သမုဒယံ အရိယသစၥံ မဟာတဗၸ" ႏ ၱိေမ ဘိကၡေ၀ ပုေဗၸ အန ႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကံၡဳ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံ ဥဒပါဒိ၊ ပညာဥဒပါဒိ ၊၀ိဇၨာ ဥဒပါဒိ ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။

(ပါဠိေတာ္ အသံထြက္)

("တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုက္ခ အရိယသစ္စံ၊ မဟာတပ္ဗန္" တိ ေမ ဘိတ္ခေ၀ ပုပ္ေဗအန, ႏုတ္သုေတသု ဓမ္ေမသု စက္ခံု-အုဒပါဒိ၊ညာဏံ အုဒပါဒိ၊ ပင္ညာ အုဒပါဒိ၊ ၀ိတ္ဇာ အုဒပါဒိ၊ အာေလာေကာ အုဒပါဒိ။)

(ျမန္မာျပန္)

၁၅။ ရဟန္းတို႔၊ "အဲဒီလို သေဘာရွိတဲ႔ ဒီ ဒုကၡ သမုဒယသစၥာ ကို ပယ္အပ္တဲ႔ တရားပဲ"လို႔ အရင္ က လံုးလံုး မၾကားဖူးေသးတဲ႔ တရားေတြ အေပၚမွာ ငါဘုရားဟာ ပညာမ်က္စိ ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။ အသိဉာဏ္ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။ အျပားအားျဖင့္ သိတဲ႔ ပညာ ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။ထိုးေဖာက္သိျမင္တဲ႔ ၀ိဇၨာဉာဏ္ ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။ အသိဉာဏ္ ပညာ ဆိုတဲ႔ အလင္းေရာင္ ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။



သမုဒယ သစၥာ ၌ ကတ ဉာဏ္

(ပါဠိေတာ္)

၁၆။ "တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုကၡ အရိယသစၥံ ပဟီန" ႏ ၱိေမ ဘိကၡေ၀ ပုေဗၸ အန ႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကံၡဳ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံ ဥဒပါဒိ၊ ပညာဥဒပါဒိ ၊၀ိဇၨာ ဥဒပါဒိ ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။

(ပါဠိေတာ္ အသံထြက္)

("တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုက္ခအရိယသစ္စံ၊ ပဟီနန္" တိ ေမ ဘိတ္ခေ၀ ပုပ္ေဗအန, ႏုတ္သုေတသု ဓမ္ေမသု စက္ခံု-အုဒပါဒိ၊ညာဏံ အုဒပါဒိ၊ ပင္ညာ အုဒပါဒိ၊ ၀ိတ္ဇာ အုဒပါဒိ၊ အာေလာေကာ အုဒပါဒိ။)

(ျမန္မာျပန္)

၁၆။ ရဟန္းတို႔၊ "အဲဒီလို သေဘာရွိတဲ႔ ဒီ ဒုကၡ သမုဒယ အရိယသစၥာ ကို  ပယ္အပ္ၿပီး၊ ပယ္ျခင္း ကိစၥၿပီးၿပီ "လို႔ အရင့္ အရင္ က လံုးလံုး မၾကားဖူးေသးတဲ႔ တရားေတြ အေပၚမွာ ငါဘုရားဟာ ပညာမ်က္စိ ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။ အသိဉာဏ္ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။ အျပားအားျဖင့္ သိတဲ႔ ပညာ ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။ထိုးေဖာက္သိျမင္တဲ႔ ၀ိဇၨာဉာဏ္ ျဖစ္ခဲ႔တယ္။ အသိဉာဏ္ ပညာ ဆိုတဲ႔ အလင္းေရာင္ ျဖစ္ခဲ႔တယ္။



နိေရာဓ သစၥာ ၌ သစၥ ဉာဏ္

(ပါဠိေတာ္)

၁၇။ "ဣဒံ ဒုကၡ နိေရာဓံ  အရိယသစၥ" ႏ ၱိေမ ဘိကၡေ၀ ပုေဗၸ အန ႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကံၡဳ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံ ဥဒပါဒိ၊ ပညာဥဒပါဒိ ၊၀ိဇၨာ ဥဒပါဒိ ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။

(ပါဠိေတာ္ အသံထြက္)

("အိဒံ ဒုက္ခ နိေရာဓံ အရိယသစ္စံ" တိ ေမ ဘိတ္ခေ၀ ပုပ္ေဗအန, ႏုတ္သုေတသု ဓမ္ေမသု စက္ခံု-အုဒပါဒိ၊ညာဏံ အုဒပါဒိ၊ ပင္ညာ အုဒပါဒိ၊ ၀ိတ္ဇာ အုဒပါဒိ၊ အာေလာေကာ အုဒပါဒိ။)

(ျမန္မာျပန္)

၁၇။ ရဟန္းတို႔ "ဒါကေတာ့ ဒုကၡ နိေရာဓ အရိယသစၥာပါပဲ"လို႔ ငါ အရင့္အရင္ က လံုးလံုး မၾကားဖူးေသးတဲ႔ တရားေတြ အေပၚမွာ ငါဘုရားဟာ ပညာမ်က္စိ ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။ အသိဉာဏ္ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။ အျပားအားျဖင့္ သိတဲ႔ ပညာ ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။ ထိုးေဖာက္ၿပီး သိတဲ႔ ၀ိဇၨာဉာဏ္ ဆိုတာ ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။ အသိဉာဏ္ ပညာ ဆိုတဲ႔ အလင္းေရာင္ ျဖစ္ခဲ႔တယ္။



နိေရာဓ သစၥာ ၌ ကိစၥ ဉာဏ္

(ပါဠိေတာ္)

၁၈။ "တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုကၡ နိေရာဓံ အရိယသစၥံ ကာတဗၸ" ႏ ၱိေမ ဘိကၡေ၀ ပုေဗၸ အန ႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကံၡဳ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံ ဥဒပါဒိ၊ ပညာဥဒပါဒိ ၊၀ိဇၨာ ဥဒပါဒိ ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။

(ပါဠိေတာ္ အသံထြက္)

("တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုက္ခ နိေရာဓံ အရိယသစ္စံ၊ ကာတပ္ဗန္" တိ ေမ ဘိတ္ခေ၀ ပုပ္ေဗအန, ႏုတ္သုေတသု ဓမ္ေမသု စက္ခံု-အုဒပါဒိ၊ညာဏံ အုဒပါဒိ၊ ပင္ညာ အုဒပါဒိ၊ ၀ိတ္ဇာ အုဒပါဒိ၊ အာေလာေကာ အုဒပါဒိ။)

(ျမန္မာျပန္)

၁၈။ ရဟန္းတို႔၊ "အဲဒီလို သေဘာရွိတဲ႔ ဒီ ဒုကၡ နိေရာဓ အရိယသစၥာ ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳရမယ့္တရားပဲ"လို႔ အရင့္အရင္ က လံုးလံုး မၾကားဖူးေသးတဲ႔ တရားေတြ အေပၚမွာ ငါဘုရားဟာ ပညာမ်က္စိ ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။ အသိဉာဏ္ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။ အျပားအားျဖင့္ သိတဲ႔ ပညာ ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။ထိုးေဖာက္သိျမင္တဲ႔ ၀ိဇၨာဉာဏ္ ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။ အသိဉာဏ္ ပညာ ဆိုတဲ႔ အလင္းေရာင္ ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။



နိေရာဓ သစၥာ ၌ ကတ ဉာဏ္

(ပါဠိေတာ္)

၁၉။ "တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုကၡ နိေရာဓံ အရိယသစၥံ သစိၦကတ " ႏ ၱိေမ ဘိကၡေ၀ ပုေဗၸ အန ႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကံၡဳ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံ ဥဒပါဒိ၊ ပညာဥဒပါဒိ ၊၀ိဇၨာ ဥဒပါဒိ ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။

(ပါဠိေတာ္ အသံထြက္)

("တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုက္ခ နိေရာဓံ အရိယသစ္စံ၊ သစ္ဆိကတန္" တိ ေမ ဘိတ္ခေ၀ ပုပ္ေဗအန, ႏုတ္သုေတသု ဓမ္ေမသု စက္ခံု-အုဒပါဒိ၊ညာဏံ အုဒပါဒိ၊ ပင္ညာ အုဒပါဒိ၊ ၀ိတ္ဇာ အုဒပါဒိ၊ အာေလာေကာ အုဒပါဒိ။)

(ျမန္မာျပန္)

၁၉။ ရဟန္းတို႔၊ "အဲဒီလို သေဘာရွိတဲ႔ ဒီ ဒုကၡ နိေရာဓ အရိယသစၥာ ကို  မ်က္ေမွာက္ျပဳအပ္ၿပီ၊ မ်က္ေမွာက္ျပဳ ျခင္း ကိစၥၿပီးၿပီ "လို႔ ငါ အရင့္ အရင္ က လံုးလံုး မၾကားဖူးေသးတဲ႔ တရားေတြ အေပၚမွာ ငါဘုရားဟာ ပညာမ်က္စိ ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။ အသိဉာဏ္ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။ အျပားအားျဖင့္ သိတဲ႔ ပညာ ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။ထိုးေဖာက္သိျမင္တဲ႔ ၀ိဇၨာဉာဏ္ ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။ အသိဉာဏ္ ပညာ ဆိုတဲ႔ အလင္းေရာင္ ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။




မဂၢ သစၥာ ၌ သစၥ ဉာဏ္

(ပါဠိေတာ္)

၂၀။ "ဣဒံ ဒုကၡ နိေရာဓ ဂါမိနီ ပဋိပဒါ အရိယသစၥ" ႏ ၱိေမ ဘိကၡေ၀ ပုေဗၸ အန ႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကံၡဳ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံ ဥဒပါဒိ၊ ပညာဥဒပါဒိ ၊၀ိဇၨာ ဥဒပါဒိ ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။

(ပါဠိေတာ္ အသံထြက္)

("အိဒံ ဒုက္ခ နိေရာဓ ဂါမိနီ အတိပဒါ အရိယသစ္စံ" တိ ေမ ဘိတ္ခေ၀ ပုပ္ေဗအန, ႏုတ္သုေတသု ဓမ္ေမသု စက္ခံု-အုဒပါဒိ၊ညာဏံ အုဒပါဒိ၊ ပင္ညာ အုဒပါဒိ၊ ၀ိတ္ဇာ အုဒပါဒိ၊ အာေလာေကာ အုဒပါဒိ။)

(ျမန္မာျပန္)

၂၀။ ရဟန္းတို႔ "ဒီဟာ ကျဖင့္ ဆင္းရဲခ်ဳပ္ၿငိမ္းရာ ကို ဆိုက္ေရာက္ႏိုင္တဲ႔ အက်င့္ျဖစ္တဲ႔ မဂၢသစၥာပါပဲ"လို႔ ငါ အရင့္အရင္ က လံုးလံုး မၾကားဖူးေသးတဲ႔ တရားေတြ အေပၚမွာ ငါဘုရားဟာ ပညာမ်က္စိ ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။ အသိဉာဏ္ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။ အျပားအားျဖင့္ သိတဲ႔ ပညာ ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။ ထိုးေဖာက္ၿပီး သိတဲ႔ ၀ိဇၨာဉာဏ္ ဆိုတာ ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။ အသိဉာဏ္ ပညာ ဆိုတဲ႔ အလင္းေရာင္ ျဖစ္ခဲ႔တယ္။



မဂၢ သစၥာ ၌ ကိစၥ ဉာဏ္

(ပါဠိေတာ္)

၂၁။ "ဣဒံ ဒုကၡ နိေရာဓ ဂါမိနီ ပဋိပဒါ အရိယသစံၥ ဘာေ၀တဗၸ" ႏ ၱိေမ ဘိကၡေ၀ ပုေဗၸ အန ႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကံၡဳ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံ ဥဒပါဒိ၊ ပညာဥဒပါဒိ ၊၀ိဇၨာ ဥဒပါဒိ ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။

(ပါဠိေတာ္ အသံထြက္)

("အိဒံ ဒုက္ခ နိေရာဓ ဂါမိနီ အတိပဒါ အရိယသစ္စံ ဘာေ၀တပ္ဗန္" တိ ေမ ဘိတ္ခေ၀ ပုပ္ေဗအန, ႏုတ္သုေတသု ဓမ္ေမသု စက္ခံု-အုဒပါဒိ၊ညာဏံ အုဒပါဒိ၊ ပင္ညာ အုဒပါဒိ၊ ၀ိတ္ဇာ အုဒပါဒိ၊ အာေလာေကာ အုဒပါဒိ။)

(ျမန္မာျပန္)

၂၁။ ရဟန္းတို႔ "အဲဒီလို သေဘာရွိတဲ႔ ဒုကၡနိေရာဓ ဂါမိနီ ပဋိပဒါ အရိယသစၥာ ဆိုတာကို (၀ါ) မဂၢ သစၥာ ဆိုတာကို ပြားရမယ့္တရားပဲ "လို႔ အရင့္အရင္ က လံုးလံုး မၾကားဖူးေသးတဲ႔ တရားေတြ အေပၚမွာ ငါဘုရားဟာ ပညာမ်က္စိ ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။ အသိဉာဏ္ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။ အျပားအားျဖင့္ သိတဲ႔ ပညာ ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။ ထိုးေဖာက္ၿပီး သိတဲ႔ ၀ိဇၨာဉာဏ္ ဆိုတာ ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။ အသိဉာဏ္ ပညာ ဆိုတဲ႔ အလင္းေရာင္ ျဖစ္ခဲ႔တယ္။



မဂၢ သစၥာ ၌ ကတ ဉာဏ္

(ပါဠိေတာ္)

၂၂။ "ဣဒံ ဒုကၡ နိေရာဓ ဂါမိနီ ပဋိပဒါ အရိယသစံၥ ဘာ၀ိတ" ႏ ၱိေမ ဘိကၡေ၀ ပုေဗၸ အန ႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကံၡဳ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံ ဥဒပါဒိ၊ ပညာဥဒပါဒိ ၊၀ိဇၨာ ဥဒပါဒိ ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။

(ပါဠိေတာ္ အသံထြက္)

("အိဒံ ဒုက္ခ နိေရာဓ ဂါမိနီ အတိပဒါ အရိယသစ္စံ ဘာ၀ိတန္" တိ ေမ ဘိတ္ခေ၀ ပုပ္ေဗအန, ႏုတ္သုေတသု ဓမ္ေမသု စက္ခံု-အုဒပါဒိ၊ညာဏံ အုဒပါဒိ၊ ပင္ညာ အုဒပါဒိ၊ ၀ိတ္ဇာ အုဒပါဒိ၊ အာေလာေကာ အုဒပါဒိ။)

(ျမန္မာျပန္)

၂၂။ ရဟန္းတို႔ "အဲဒီလို ဒုကၡနိေရာဓ ဂါမိနီ ပဋိပဒါ အရိယသစၥာ ဆိုတာကို (၀ါ) မဂၢ သစၥာ ဆိုတာကို ပြားအပ္ၿပီးၿပီ၊ပြားတဲ႔ကိစၥ ၿပီးၿပီ "လို႔ ငါ အရင္ က လံုးလံုး မၾကားဖူးေသးတဲ႔ တရားေတြ အေပၚမွာ ငါဘုရားဟာ ပညာမ်က္စိ ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။ အသိဉာဏ္ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။ အျပားအားျဖင့္ သိတဲ႔ ပညာ ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။ ထိုးေဖာက္ၿပီး သိတဲ႔ ၀ိဇၨာဉာဏ္ ဆိုတာ ျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္။ အသိဉာဏ္ ပညာ ဆိုတဲ႔ အလင္းေရာင္ ျဖစ္ခဲ႔တယ္။



အရင္က ဘုရား ျဖစ္ေၾကာင္း ၀န္မခံပံု

(ပါဠိေတာ္)

၂၃။ ယာ၀ကီ၀ဥၥ ေမ ဘိကၡေ၀ ဣေမသု စတူသု အရိယ သစၥသု ဧ၀ံ တိပရိ၀႗ံ ဒြါဒသာကာရံ ယထာဘူတံ ဉာဏ ဒႆနံ န သု၀ိသုဒၶံ အေဟာသိ။

ေန၀ တာ၀ါဟံ ဘိကၡေ၀ သေဒ၀ေက ေလာေက သမာရေက သျဗဟၼေက သႆမဏ ျဗဟၼဏိယာ ပဇာယ သေဒ၀မႏုႆာယ "အႏုတၱရံ သမၸာ သေမၺာဓႎ အဘိသမၺဳေဒၶါ" တိ ပစၥညာသႎ။

(ပါဠိေတာ္ အသံထြက္)

(ယ၀ကီ၀င္စ ေမ ဘိတ္ခေ၀၊ အိေမသု စတူသု အရိယသစ္ေစသု ေအ၀ံ တိပရိ၀တ္တံ၊ ဒ၀ါဒသာကာရံ ယထာဘူတံ ဉာဏ ဒတ္သနံ န သု၀ိသုပ္ဓံ အေဟာသိ။

ေန၀ တာ၀ါဟံ ဘိတ္ခေ၀ သ ေဒ၀ေက ေလာေက၊ သ မာရေက၊ သ ျဗန္မေက၊ သပ္ သမဏ ျဗန္မဏိယာ ပဇာယ သ ေဒ၀ မႏုတ္သာယ "အႏုတ္တရံ သမ္မာ သမ္ေဗာဓိဓိန္ အဘိ သမ္ဗုတ္ေဓာ" တိ ပစ္စင္ညာသိန္။)

(ျမန္မာျပန္)

၂၃။ ရဟန္းတို႔၊ငါဘုရားအဖို႔ ဒီ သစၥာေလးပါးတရားေတြမွာ အခု ၀န္ခံေဟာၾကားခဲ႔သလို အျပန္သံုးပါးရွိတဲ႔၊ အျခင္းအရာ (၁၂)ပါ  

 ★ တရားဦး ဓမၼစၾကာ ေဒသနာေတာ္ ★
(ဓမၼစကၠ ပ၀တၱနသုတၱ)
(ပါဠိ၊ ပါဠိအသံထြက္၊ ျမန္မာျပန္)

Saturday, December 28, 2013

*** ေပ်ာက္ကြယ္လုလုမြန္ရိုးရာမိေခ်ာင္းတူရိယာ ***

 
  ေပ်ာက္ကြယ္လုလုမြန္ရိုးရာမိေခ်ာင္းတူရိယာ
***********************************
မိေခ်ာင္းတူရိယာရဲ႔ ေနာက္ခံသမိုင္းေၾကာင္းရာဇဝင္ေတြကို မြန္ဂီတ သမိုင္းေလ့လာသူ နိုင္ေအာက္ပိုင္က အခုလိုရွင္းျပခဲ့ပါတယ္။
“ဗုဒၶျမတ္စြာ ဘုရားပြင့္ေတာ္မူတဲ့အခ်ိန္  

သုဝဏၰဘူမိဟူေသာ သထံုျပည္သည္

  
သကၠထူပဆံေတာ္ရွင္
မြန္ျပည္နယ္၊ ဘီးလင္းၿမိဳ႕နယ္၊ ဝိုင္းပတ္ေက်းရြာ၊ သုဝဏၰဘူမိ

ဓါတ္ပုံ-ကုိ Minn Thaik (from-ရွမ္းျပည္နယ္ဓါတ္ပံု၀ါသနာရွင္မ်ားအဖြဲ ့)

*** ဗုဒၶဂါယာ ဆုိသည္မွာ ***

 

 ဗုဒၶဘာသာ၀င္ တို႔သည္ သဗၺညဳဘုရားရွင္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ထူးျမတ္ေသာ မဂၤလာေအာင္ေၿမ အရပ္မ်ားကို သတ္မွတ္ထားေလသည္။ 

သဘာဝဘာသာ

 Photo: သဘာဝဘာသာ ( အပိုင္း ၁  )

****************************

ဗုဒၶဘာသာသည္ သဘာဝဘာသာျဖစ္သည္ ။

သဘာဝတရားသည္လူတိုင္းႏွင့္ဆိုင္သကဲ့သို ့ ဗုဒၶဘာသာက သတ္မွတ္ထားေသာ ငါးပါးသီလသည္ လူတိုင္းႏွင့္ဆိုင္၏။

ဥပမာတစ္ခုျဖင့္ရွင္းျပပါအ႔ံ ။

ႀကက္ဟင္းခါးသီးကိုစားလ်ွင္ မည္သည့္ဘာသာဝင္စားစားခါးသည္ ။
ဘာသာေျပာင္းေသာေႀကာင့္ ခါးေသာ သဘာဝတရားသည္ ေျပာင္းမသြားေပ။ 

ထို ့အတူ==============
သူမ်ားအသက္ကိုသတ္လ်ွင္မည္ မည္သည့္ဘာသာဝင္ကသတ္သတ္
ျဖစ္ရာဘဝတြင္ အသက္တိုမည္။ အနာေရာဂါမ်ားမည္။

အသက္တိုေအာင္.အနာေရာဂါမ်ား ေအာင္ တန္ခိုးရွင္ ဖန္ဆင္းရွင္ တစ္ဦးဦးက ျပဳ လုပ္ေပးျခင္းမဟုတ္။

မိမိကိုယ္တိုင္ကျပဳလုပ္ေပးျခင္းျဖစ္၏ ။

သူတစ္ပါးအသက္ကိုသတ္ျခင္းသည္ မိမိကိုယ္မိမိ အသက္တိုေအာင္ အနာေရာဂါမ်ားေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးျခင္းပင္ျဖစ္၏ ။

ထန္းလ်က္ကိုစားလ်ွင္ မည္သည့္ဘာသာဝင္စားစား ခ်ိဳ သည္။
ဘာသာေျပာင္းေသာေႀကာင့္ ခ်ိဳ ေသာသေဘာတရားေျပာင္းမသြား
ေပ ။

ထို ့အတူ ==================

သူတစ္ပါးအသက္ကိုသတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ႀကဥ္ပါလ်ွင္ အသက္ရွည္သည္။အနာေရာဂါကင္းသည္။

ထိုသို ့ အသက္ရွည္ေအာင္ အနာေရာဂါကင္းစင္ေအာင္ တန္ခိုးရွင္တစ္ဦးဦးကျပဳလုပ္ေပးသည္မဟုတ္။

မိမိကိုယ္တိုင္သာ ျပဳ လုပ္ျခင္းျဖစ္သည္။

သူတစ္ပါးအသက္ကိုသတ္ျဖတ္ျခင္းမွေရွာင္ႀကဥ္ေသာအလုပ္ကိုမိမိကိုယ္တိုင္လုပ္ခဲ႔သည္မဟုတ္ပါေလာ ။

ဗုဒၶဘာသာသည္ ယုံႀကည္မႈသဒၶါ
------------------------------------------------
ေဝဖန္ဆန္းစစ္မႈ ပညာ
------------------------------------
ဤတရားႏွစ္ပါးျဖင့္တည္ေဆာက္ထားသည္ ။

        
အပိုင္း ( ၂ ) ကိုဆက္၍တင္ပါဦးမယ္။

အားလုံးကိုေလးစားလ်က္


           မိုးတိမ္ ( မႏၲေလး )
 သဘာဝဘာသာ
**************

ဗုဒၶဘာသာသည္ သဘာဝဘာသာျဖစ္သည္ ။
သဘာဝတရားသည္လူတိုင္းႏွင့္ဆိုင္သကဲ့သို ့ ဗုဒၶဘာသာက သတ္မွတ္ထားေသာ ငါးပါးသီလသည္ လူတိုင္းႏွင့္ဆိုင္၏။

အာရံုဆြမ္းမစားပဲ ျပန္ႀကြခဲ့သည့္ ဆရာေတာ္



     


 အာရံုဆြမ္းမစားပဲ ျပန္ႀကြခဲ့သည့္ ဆရာေတာ္ 
  
***********************************
 တစ္ခါက မႏၱေလးျမိဳ႕ စာသင္တိုက္ႀကီးတစ္တိုက္မွ 

ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးကို ေက်ာင္းဒကာလည္းျဖစ္ 

ဆြမ္းဒကာလည္းျဖစ္ ေသာ ဒကာတစ္ဦးကသူ႕သမီးအိမ္ေထာင္က်လို႕ 

မဂၤလာဦးဆြမ္းေႀကြးႀကဖို႕ပင့္ေလွ်ာက္ပါတယ္။

သာသနာ့အတြင္းပိုး



             



            သာသနာ့အတြင္းပိုး

          *****************

 ဗုဒၶဘာသာ၀င္တိုင္းဟာ 

သာသနာေတာ္ျမတ္ႀကီး ေရရွည္တည္တ့ံခိုင္ျမဲဖို႕ 

အထက္ကေျပာခဲ့ေသာ  အျပင္ပိုး မထိုးနိဳင္ေအာင္လည္း 

““အေမွာင္ကမာၻမွ ညည္းညဴသံ”” (ကုိယ္တုိင္ေရး)



 ““အေမွာင္ကမာၻမွ ညည္းညဴသံ”” (ကုိယ္တုိင္ေရး)
********************************** 
*မ၀ေသးေသာ ႏုိ႔ရည္ကုိ ငံ့လင့္ေနစဥ္ပင္-
အေမသည္ ၿခံေက်ာ္၏။

အဆီကိုစား အသားကိုမ်ိဳ



                        




 အဆီကိုစား အသားကိုမ်ိဳ 

*******************
လူမ်ိဳးျခား ဘာသာျခားေတြဟာ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာအမ်ဳိသမီးမ်ားကို 

ရမယ္ဆိုရင္ ခ်ဥ္ခ်ဥ္တူးတူး မူးျပီးေရာဆိုတဲ့လူးသားေတြပါပဲ။ 

ေလာကေအာင္ပဲြ



           


         ေလာကေအာင္ပဲြ 

    **************
 ဆူးခၽြန္ျမလို႕


 လက္ရွမွာေတြး၊ ခူးလက္ေႏွးက

ပ်ံ႕ေမႊးႏွင္းဆီနဲ႕ ေ၀းမည္သာ။

ျမန္မာေတြေနတဲ့ ျမန္မာျပည္



             


  ျမန္မာေတြေနတဲ့ ျမန္မာျပည္
************************

သစ္ပင္ကမၻာ ၊ ရုကၡရြာ၌ 

ရသာခ်ိဳျမ ၊ သီကင္းလွသည့္၊

ဗႏၶရသရက္၊ ပင္ပ်ိဳထက္၀ယ္ 

Tuesday, December 24, 2013

**** ေရႊလူသားမ်ား ျဖစ္ေစသတည္း ****

 **** ေရႊလူသားမ်ား ျဖစ္ေစသတည္း ****
 ထမင္းပန္ကန္ေလးနဲ႔ထမင္းစားရင္းအမွတ္သတိေလးနဲ႔ စားတယ္ဆုိရင္ ေရႊပန္ကန္နဲ႔ ေရႊထမင္းေတြ စားေနတာေပါ့။ ဇြန္နဲ႔ ဟင္းရည္ေလးေသာက္လုိက္တဲ့အခါက်ေတာ့လည္း အမွတ္သတိေလးနဲ႔ ေသာက္မယ္ဆုိရင္ ေရႊဟင္းခ်ိဳေလးေသာက္ေနတာ၊ ဇြန္းေလးကလည္း ေရႊဇြန္းေလး ျဖစ္သြားတယ္။

**** ကုသိုလ္ကို ယူတတ္ဖို႔လို *****

Photo: ကုသိုလ္ကို ယူတတ္ဖို႔လို
***********************

          ကုသိုလ္လုပ္ဖို႔ မေၾကာင့္ၾကႏွင့္။ ကုသိုလ္ဟာ မ်ားေလေကာင္းေလပဲ။ ကုသိုလ္ကို ေငြေၾကးကုန္မွခန္းမွရတယ္လို႔ အခ်ိဳ႕က ထင္ေနၾကတယ္။ မကုန္မခန္းဘဲနဲ႔လည္း ကုသိုလ္ရႏိုင္ပါတယ္။ တိုင္းတစ္ပါးႏွင့္ ႏႈိင္းစာရင္ တို႔ဆီမွာ ကုသိုလ္ရဖို႔ အင္မတန္လြယ္တယ္။ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာကို ႐ွိမခိုးတဲ့သူရယ္လို႔ တယ္မ႐ွိဘူး။

             ဘုရားသားေတာ္ ႐ွင္သာမေဏေလးေတြ ႐ွိတယ္။ အဲဒီ ႐ွင္သာမေဏေလးေတြက္ို လူသာမန္ မဆိုထားႏွင့္၊ ေလးကြၽန္းလံုးကိုအုပ္စိုးတဲ့ စၾကာမင္းကပင္ ႐ုိေသစြာ ႐ွိခိုးထိုက္တယ္။ ႐ွိခိုးလို႔ရတဲ့ ကုသိုလ္ဟာ ဘယ္ေလာက္မ်ားသလဲဆိုရင္ ငါဘုရားတပည့္သားကို ၾကည္ညိဳတဲ့စိတ္ႏွင့္ ႐ွိခိုးလို႔ရတဲ့ ကုသိုလ္ကို ေလးပံုပံုလို႔ တစ္ပံုကိုပင္ ေလာကီလူေပါင္းမ်ားစြာကို အကုန္အက်ခံကာ ေကြၽးေမြးေပးကမ္းစြန္႔ၾကဲလို႔ ရတဲ့ကုသိုလ္က မမီဘူးတဲ့။

          ဒါေၾကာင့္ အကုန္အက်မခံဘဲႏွင့္လည္း ကုသိုလ္မ်ားစြာ ရတယ္ဆိုတာ မွတ္ၾကဖို႔ပဲ။ ဘုရား႐ွင္က ကုသိုလ္လုပ္ၾကဖို႔ အလြန္အားေပးတယ္။
  ဘယ္လိုလဲဆိုရင္----

  ခ်စ္သားတို႔ ကုသိုလ္ျပဳရန္ မေၾကာက္ၾကႏွင့္။ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈတည္းဟူေသာ အမည္သည္ အလို႐ွိအပ္ေသာ၊ ႏွစ္သက္အပ္ေသာ၊ ႏွလံုးကိုပြားေစအပ္ေသာ၊ ခ်စ္အပ္ေသာ၊ လူခ်မ္းသာ၊ နတ္ခ်မ္းသာ၊ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာ၏ အမည္ပင္ျဖစ္၏ လို႔ ေဖာ္ၫႊန္းေတာ္မူတယ္။

         ကုသိုလ္ကိုယူတတ္ရင္ ရတာခ်ည္းပါပဲ။ သူေတာ္ေကာင္းက လြယ္လြယ္ႏွင့္ ကုသိုလ္ျဖစ္တယ္။ မသူေတာ္ကေတာ့ ကုသိုလ္ျဖစ္ဖို႔ရန္ အင္မတန္ခဲယဥ္းတယ္။


  ေတာင္ပုလုကမၻာေအး ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး   

ကုသိုလ္ကို ယူတတ္ဖို႔လို
******************
ကုသိုလ္လုပ္ဖို႔ မေၾကာင့္ၾကႏွင့္။ ကုသိုလ္ဟာ မ်ားေလေကာင္းေလပဲ။ ကုသိုလ္ကို ေငြေၾကးကုန္မွခန္းမွရတယ္လို႔ အခ်ိဳ႕က ထင္ေနၾကတယ္။ မကုန္မခန္းဘဲနဲ႔လည္း ကုသိုလ္ရႏိုင္ပါတယ္။

Monday, December 23, 2013

"အိမ္တြင္းသာသနာ ျပဳေပးၾကပါ"

  "အိမ္တြင္းသာသနာ ျပဳေပးၾကပါ"
************************

 သာသနာဆိုတဲ့စကားလံုးကို အားလံုးတရင္းတႏွီးၾကားဘူးၾကမယ္ထင္ပါတယ္။
သာသနာဆိုတဲ့စကားလံုးကို လူအမ်ားစုက ရဟန္းသံဃာေတြနဲ႔ပဲသက္ဆိုင္တယ္လို႔ ယူဆထားၾကပါတယ္။

"အရွင္သာရိပုတၱရာမေထရ္"

Photo: "အရွင္သာရိပုတၱရာမေထရ္"
***************************
                                                                              အရွင္သာရိပုတၱရာ မေထရ္ျမတ္မွာ တပည့္သာ၀ကတို႔တြင္ "အျမတ္ဆံုး အဂၢသာ၀က မေထရ္ၾကီး" ႏွစ္ပါးအနက္ လက္ယာေတာ္ရံ အဂၢသာ၀က...ၾကီးျဖစ္သည္၊ ျမတ္စြာဘုရားမွတပါး ပညာအရာတြင္ ျပိဳင္ဘက္ကင္းေသာ မေထရ္ၾကီးျဖစ္သည္။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ တရားမင္း(ဓမၼရာဇ္) ျဖစ္ေတာ္မူ၍ အရွင္သာရိပုတၱရာကား တရားစစ္သူၾကီး(ဓမၼေသနာပတိ)ျဖစ္ေတာ္မူသည္၊ ျမတ္စြာဘုရား၏ အားအထားရဆံုးေသာ တပည့္ၾကီးျဖစ္သည္၊ လူ၀တ္ေၾကာင္ ဘ၀ကပင္ေလာကီေ၀ဒက်မ္းမ်ားႏွင့္ ၀ါဒေရးရာက်မ္းမ်ား၌ ျပိဳင္ဘက္မရွိ ကြ်မ္းက်င္သူျဖစ္သည္၊ သာသနာေတာ္သို႔ ၀င္ေရာက္လာေသာအခါ လူမ်ိဳးစံုတုိ႔ကို အသိဉာဏ္ အလင္းေရာင္ ေပးေ၀ခဲ့သည့္ သာသနာ့အာဇာနည္ၾကီးတို႔ကို အသိဉာဏ္ အလင္းေရာင္ ေပးေ၀ခဲ့သည့္ သာသနာ့အာဇာနည္ၾကီး ျဖစ္ေပသည္။ 
ထုိအရွင္ျမတ္၏ ဘ၀ျဖစ္စဥ္မွာ ေအာက္ပါအတုိင္း ျဖစ္သည္။လြန္ခဲ့ေသာ တစ္အသေခၤ်ႏွင့္ ကမၻာတစ္သိန္း ကာလက"အရွင္သာရိပုတၱရာ" အေလာင္းလ်ာသည္ ပုဏၰားသူေဌးမ်ိဳး၌ "သရ "ဟူေသာ အမည္ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ "အရွင္မဟာေမာဂၢလႅာန္ အေလာင္းလ်ာ" သည္ ပုဏၰားသူေဌးမ်ိဳး၌ "သရဒ" ဟူေသာ အမည္ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ "အရွင္မဟာေမာဂၢလႅာန္" အေလာင္းလ်ာသည္ သူၾကြယ္မ်ိဳး၌ "သီရိ၀ၯန" ဟူေသာ အမည္ျဖင့္လည္းေကာင္း ထင္ရွားခဲ့ၾကသည္။ အတူတစ္ကြ ကစားေဖာ္ ကစားဖက္ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ျဖစ္ၾကသည္၊ သီရိ၀ၯနမွာ လူ႔ေလာကတြင္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေနထုိင္ခဲ့ေသာ္လည္း သရဒလုလင္မွာမူ ေလာကကို ျငီးေငြ႕ျပီး ရေသ့၀တ္ခဲ့သည္။ ဟိမ၀ႏၱာေတာအရပ္၌ သမထကမၼ႒ာန္း တရားအားထုတ္၍ စ်ာန္အဘိညာဥ္ရေလသည္။ တပည့္ ပရိသတ္ရေသ့ေပါင္း ၇၄၀၀၀-ရွိေလသည္၊ ထုိရေသ့တုိ႔လည္း စ်ာန္အဘိညာဥ္ရရွိၾကျပီး စ်ာန္ခ်မ္းသာျဖင့္ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနၾကသည္။ထုိအခ်ိန္ကား "အေနာမဒႆီ ျမတ္စြာဘုရား" ေလာက၌ ပြင့္ေတာ္မူေနခ်ိန္ျဖစ္သည္။ တစ္ေန႔သ၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ မုိးေသာက္ယံအခါ သတၱေလာကကို ဉာဏ္ေတာ္ကြန္ယက္ျဖင့္ျဖန္႔က်က္ ၾကည့္ရူရာတြင္ သရဒရေသ့ႏွင့္ တပည့္ရေသ့တုိ႔ကိုျမင္ေတာ္မူ၍ တစ္ပါးတည္း ေကာင္းကင္ခရီးျဖင့္ ၾကြသြားေတာ္မူသည္။သရဒရေသ့သည္ ျမတ္စြာဘုရားကို ေလးစားစြာ ၀တ္ျပဳပူေဇာ္ေနခိုက္ တပည့္ရေသ့မ်ား သစ္သီးရွာရာမွ ျပန္ေရာက္လာၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္မွာပင္ အေနာမဒႆီျမတ္စြာဘုရား၏ အဂၢသာ၀ကျဖစ္ၾကေသာ "နိသဘေထရ္ႏွင့္ အေနာမ မေထရ္" တုိ႔ ဦးေဆာင္ေသာ ရဟႏၱာတစ္သိန္းတုိ႔လည္း ၾကြေရာက္ေတာ္ မူလာၾကသည္။ 
သရဒရေသ့ ဦးေဆာင္ေသာ တပည့္ရေသ့တုိ႔သည္ ဘုရားအမွဴးရွိေသာ ရဟႏၱာတစ္သိန္းတုိ႔အား ပန္းမ်ိဳးစံုေနရာေတာ္မ်ား ခင္းက်င္း၍ ပန္းထီးၾကီးမ်ား ေဆာင္းမုိးကာ သစ္သီးမ်ိဳးစံု ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းလ်က္ ခမ္းနားစြာ ပူေဇာ္ၾကသည္။ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ ရဟႏၱာတစ္သိန္းတုိ႔သည္ ခုႏွစ္ရက္တုိင္တုိင္ ထုိအရပ္၌ နိေရာဓသမာပတ္ ၀င္စားေတာ္မူၾကျပီး သမာပတ္မွ ထၾကေသာအခါ အဂၢသာ၀က နိသဘေထရ္က ဦးစြာ တရားေဟာေတာ္မူသည္။ 
ထုိ႔ေနာက္ ျမတ္စြာဘုရား ကိုယ္ေတာ္တုိင္ တရားေဟာေတာ္မူရာ "သရဒ" ရေသ့မွတပါး ရေသ့အားလံုးတုိ႔ ရဟႏၱာျဖစ္ေတာ္မူၾကေလသည္၊ 
♦ "သရဒ" ရေသ့မွာမူ တရားေဟာေသာ"အဂၢသာ၀က လက္ယာေတာ္ရံ နိသဘေထရ္" ကိုအားက်ေနသျဖင့္ တရားထူးကို မရခဲ့ေပ။ သရဒရေသ့သည္ ေနာင္ပြင့္လတၱံ႕ေသာ ဘုရားတစ္ဆူ၏ထံ၌ နိသဘေထရ္ကဲ့သို႔ အဂၢသာ၀ကျဖစ္ရန္ ဆုပန္ခဲ့ေလသည္။ အေနာမဒႆီျမတ္စြာဘုရားကလည္း ေနာင္ပြင့္လတၱံ႕ေသာ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား လက္ထက္တြင္ သာရိပုတၱရာအမည္ျဖင့္ အဂၢသာ၀ကျဖစ္လိမ့္မည္ဟု ဗ်ာဒိတ္ေပးေတာ္မူခဲ့သည္။ 
ဘ၀မ်ားစြာ ပါရမီမ်ားကိုျဖည့္က်င့္လ်က္ သံသရာ၀ယ္ က်င္လည္ခဲ့ရာ ေနာက္ဆံုးဘ၀သို႔ ေရာက္လာသည္။
အရွင္သာရိပုတၱရာ အေလာင္းလ်ာသည္ မဂဓတုိင္း ရာဇျဂိဳလ္ျမိဳ႕ေတာ္အနီး ဥပတိႆမည္ေသာ ရြာ၌၀ဂၤႏၱပုဏၰားၾကီး၏ဇနီး ရူပသာရီပုေဏၰးမၾကီး၏ ၀မ္း၀ယ္ ပဋိသေႏၶယူျပီး ေမြးဖြားေသာအခါ ဥပတိႆရြာ အၾကီးအကဲမ်ိဳး၏ သားျဖစ္၍ ဥပတိႆဟု အမည္မွည့္ေလသည္။ 
ဥပတိႆသည္ မိသားစု ခုႏွစ္ေယာက္တြင္ အၾကီးဆံုးသားျဖစ္သည္။
 "အရွင္မဟာေမာဂၢလႅာန္အေလာင္းလ်ာ ေကာလိတ" ႏွင့္ အလြန္ခင္မင္ေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။
ငယ္စဥ္မွာပင္ ေ၀ဒသံုးပံု ပညာစံုတတ္ေျမာက္ၾကသည္။ေရႊထမ္းစင္ ၅၀၀၊ လုလင္ေပါင္း ၅၀၀စီ အျခံအရံရွိသည္၊ ရာဇျဂိဳဟ္တြင္ ႏွစ္စဥ္က်င္းပျမဲျဖစ္ေသာ ေတာင္ထိပ္သဘင္ပြဲသို႔ အျခံအရံမ်ားႏွင့္အတူ အျမဲတမ္းသြားလာ ၾကည့္ရူေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ၾကသည္၊ တစ္ေန႕၌မူ အျခံအရံမ်ားႏွင့္အတူ အျမဲတမ္းသြားလာ ၾကည့္ရူေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ၾကသည္၊ တစ္ေန႔၌မူ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ဦးတု႔ိ ပြဲၾကည့္ရင္း ၾကည့္ရင္း သံေ၀ဂစိတ္မ်ား ၀င္လာၾကသည္။
♦ “ပြဲၾကည့္သူ ပြဲကသူမ်ား အားလံုးတုိ႔သည္ အႏွစ္တစ္ရာမေရာက္မီ ေသၾကရမည္၊ မေသမီကာလအတြင္း ရရွိေသာအခ်ိန္ကုိ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း၌ အသံုးမျပဳဘဲ ေသျခင္းကင္းရာ(အမတ)ကိုရွာေဖြျခင္း၌ အသံုးျပဳမွ သင့္ေတာ္ေပမည္”
ဟု ၾကံစည္ၾကကာ သံသရာလြတ္ေျမာက္ေရး ရွာေဖြရန္ ႏွစ္ဦးသေဘာတူ တုိင္ပင္၍ ေတာထြက္ခဲ့ၾကသည္။ထုိအခ်ိန္က ရာဇျဂိဳဟ္ျမိဳ႕ေတာ္တခြင္၌ ထင္ရွားေသာ ဆရာၾကီးမွာ သိဥၥည္း ပရိဗုိလ္ၾကီး ျဖစ္သည္။" ေကာလိတႏွင့္ ဥပတိႆ" တုိ႔သည္ အျခံအရံတပည့္ ၅၀၀ စီႏွင့္အတူ သိဥၥည္းဆရာၾကီးထံ ပရိဗုိဇ္၀တ္ၾကေလသည္။
 ႏွစ္ရက္ သံုးရင္ႏွင့္ပင္ သိဥၥည္းဆရာၾကီး၏ အယူ၀ါဒကို နားလည္သြားၾကသည္။ သို႔ရာတြင္ သိဥၥည္းဆရာၾကီး၏ အယူ၀ါဒ၌ သူတို႔လုိခ်င္ေနေသာ ေသျခင္းကင္းရာတရားကို မေတြ႕ၾက။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သိဥၥည္းဆရာၾကီးက မိမိဂုိဏ္းၾကီးကို အတူတကြ လက္တြဲဦးေဆာင္ရန္ လႊဲအပ္ေသာ္လည္း လက္မခံဘဲ ဆရာရွာရန္ လမ္းခြဲ၍ ထြက္ခြာခဲ့ၾကသည္။ 
တရားထူးေတြ႕က တစ္ဦးကို တစ္ဦး အသိေပးၾကစတမ္းဟုလည္း ကတိက၀တ္ ထားၾကသည္။ ေတြ႕သမွ်ဆရာတုိ႔လည္း ေသျခင္းကင္းရာတရားကို ညႊန္ျပႏုိင္သူမ်ား မဟုတ္ၾက။
♦ မဟာသကၠရာဇ္ ၁၀၃-ခုႏွစ္၊ တပို႔တြဲလဆန္း ၁-ရက္ေန႔ေလာက္တြင္ "ပဥၥ၀ဂၢီငါးဦး" တြင္ တစ္ဦးျဖစ္သူ အရွင္အႆဇိ မေထရ္သည္ ရာဇျဂိဳဟ္သုိ႔ ေရာက္လာသည္။ ဥပတိႆသည္ ဆြမ္းခံၾကြလာေသာ အရွင္အႆဇိ မေထရ္၏ တည္ျငိမ္ေသာ ဣေျႏၵ၊ အသားအေရၾကည္လင္မူကို ေတြ႕ျမင္ေသာအခါ တရားထူးရွိသူ ဧကန္ျဖစ္ရမည္ဟု ဆံုးျဖတ္ျပီး မေထရ္ေနာက္ လုိက္ခဲ့သည္။ အရွင္အႆဇိႏွင့္ ေတြ႕၍ တရားေဟာရန္ ေတာင္းပန္ရာ အရွင္အႆဇိ မေထရ္က ဥပတိႆပရိဗုိဇ္အား သစၥာေလးခ်က္ အနက္အဓိပၸာယ္ျပည့္၀ေသာ ေအာက္ပါဂါထာ ဓမၼေဒသနာကို ေဟာၾကားေတာ္မူသည္ -
"ေယ ဓမၼာ ေဟတုပၸဘ၀ါ၊
ေတသံ ေဟတံု တထာဂေတာ အာဟ။
ေတသဥၥ ေယာ နိေရာေဓာ၊
ဧ၀ံ ၀ါဒီ မဟာသမေဏာ။"
“ျဖစ္ေပၚလာသမွ် သေဘာတရားတုိ႔သည္ အေၾကာင္းတရားလွ်င္ အမြန္အစ ရွိၾကကုန္၏။
 ျမတ္စြာဘုရားသည္ ျဖစ္ေပၚလာသမွ်ေသာ သေဘာတရားတို႔၏ အေၾကာင္းကို ေဟာေတာ္မူ၏၊ ထုိျဖစ္ေပၚလာသမွ်ေသာ သေဘာတရားတို႔၏ ခ်ုဳပ္ျငိမ္းရာကိုလည္း ေဟာေတာ္မူ၏။ ၾကီးျမတ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤသို႔ ေဟာျပေလ့ရွိေတာ္မူ၏”။
♦ "ဥပတိႆ" သည္ ဂါထာထက္၀က္ကို ၾကားနာရုံမွ်ျဖင့္ပင္ " ေသာတာပတၱိဖုိလ္တည္၏။ အရွင္အႆဇိ မေထရ္လည္းျမတ္စြာဘုရား သီတင္းသံုးရာ ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္းေတာ္သို႔ ၾကြေတာ္မူေလသည္။ ေကာလိတပရိဗုိဇ္သည္ တည္ျငိမ္ေသာ ဣေျႏၵျဖင့္ ျပန္လာေသာ သူငယ္ခ်င္းဥပတိႆကို အေ၀းမွျမင္ရလွ်င္ပင္ တရားထူးေတြ႕ခဲ့ျပီျဖစ္ေၾကာင္း မွန္းဆသိရွိသြားသည္။ 
ဥပတိႆသည္ သူငယ္ခ်င္း ေကာလိတအား မိမိ နားၾကားခဲ့ရေသာ သစၥာေလးပါးတရားဂါထာကို ျပန္လည္ေဟာေျပာရာ ေကာလိတလည္း ေသာတာပန္တည္ေလသည္။
သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ဦးတုိ႔သည္ သိဥၥည္းဆရာၾကီးထံသြား၍ ႏူတ္ဆက္ၾက၏။
 မေသရာတရားကို ေဟာၾကားေတာ္မူႏုိင္ေသာ ဘုရားရွင္ထံလုိက္ခဲ့ရန္လည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေဖ်ာင္းဖ်ေခၚေဆာင္ၾကသည္။
“ဆရာလုပ္ျပီးမွ တပည့္မခံလုိေတာ့”ဟု ေနာက္ဆံုးအေျဖေပးကာ
♦ “ေလာက၌ လူမုိက္ႏွင့္လူလိမၼာ ဘယ္သူကမ်ားသလဲ”ဟု ေမးရာ လူမုိက္ကမ်ားေၾကာင္း ေျဖၾကရသည္။
 ♦ “သင္တုိ႔ မစိုးရိမ္ၾကႏွင့္၊ လူလိမၼာေတြ ေဂါတမဆီသြား၊ လူမုိက္ေတြ ငါ့ဆီလာၾကလိမ့္မည္”ဟု စကားကုန္ေျပာလုိက္သည္။ 
ဥပတိႆ၊ ေကာလိတတုိ႔သည္ အျခံအရံ ငါးရာႏွင့္အတူ ပရိဗုိဇ္အရံမွ ထြက္ခဲ့ၾကသည္။
သိဥၥည္းဆရာၾကီးသည္ ပရိဗုိလ္အရံၾကီးတခုလံုး ပရိသတ္အေျခြအရံ ကင္းဆိတ္သြားသည္ကို ျမင္ေတြ႕ရသျဖင့္ ရုတ္တရက္ စိတ္ႏွလံုးပူပန္ကာ ေသြးအန္ျခင္းေ၀ဒနာ ခံစားရေလသည္။ 
ထုိအျဖစ္အပ်က္ကို မရူရက္ၾကသျဖင့္ တပည့္ ၂၅၀တုိ႔သည္ျပန္လွည့္၍ ပရိဗုိဇ္ေက်ာင္း၌ က်န္ရစ္ခဲ့ၾကသည္၊ ဥပတိႆႏွင့္ ေကာလိတတုိ႔သည္ တပည့္ ၂၅၀ တုိ႔ႏွင့္အတူ ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္းေတာ္သို႔ ေရာက္ရွိၾကျပီးလွ်င္ျမတ္စြာဘုရားအထံေတာ္၌ ဧဟိဘိကၡဳရဟန္းအျဖစ္ ရရွိၾကသည္။ ျမတ္စြာဘုရားတရားေဟာေတာ္မူလွ်င္ တပည့္ ၂၅၀တုိ႔သာ ဦးစြာ ရဟႏၱာျဖစ္ၾကသည္။ ေခါင္းေဆာင္" ဥပတိႆႏွင့္ ေကာလိတႏွစ္ဦး" မွာမူ တရားထူးမရၾကေသးေပ။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ မဟာသကၠရာဇ္ ၁၀၃-ခုႏွစ္၊ တပို႔တြဲလျပည့္ေန႔တြင္ ရာဇျဂိဳဟ္ျမိဳ႕၊ သူကရခတလုိဏ္၌ အရွင္သာရိပုတၱရာမေထရ္၏တူ"ဒီဃနခပရိဗုိဇ္" အား ဒီဃနခ(ေ၀ဒနာပရိဂၢဟ) သုတ္ေတာ္ကိုေဟာရာ၌ ယပ္ေလးခတ္ေပးေနေသာ အရွင္သာရိပုတၱရာလည္း နာၾကားရ၍ ရဟႏၱာျဖစ္သြားသည္။ ဒီဃနခပရိဗုိဇ္မွာမူ ေသာတာပန္မွ်သာျဖစ္ေလသည္။ 
ထုိေန႔မွာပင္ ရာဇျဂိဳဟ္ျမိဳ႕ ေ၀ဠဳ၀န္ ေက်ာင္းေတာ္၌ ပထမသာ၀ကသႏၷိပါတေခၚ ဘုရားရွင္၏ တပည့္သာ၀က ရဟန္းေတာ္ေပါင္း တစ္ေထာင့္ႏွစ္ရာငါးက်ိပ္တုိ႔ ဆံုစည္းစုေ၀း မိၾကသည္၊ 
ပထမသာ၀ကသႏၷိပါတ-ပထမဆံုးအၾကိမ္ သံဃာ့အစည္းအေ၀းပြဲၾကီးဟု ေခၚတြင္၏။ 
♦♦ ထုိသံဃာ့အစည္းအေ၀းၾကီးကား ဤဘုရားသာသနာေတာ္၌ တစ္ၾကိမ္သာလွ်င္ ျဖစ္သည္၊ ထုိအစည္းအေ၀းၾကီး၏ ထူးျခားခ်က္ကား -
(၁) တပို႔တြဲလျပည့္ေန႔ျဖစ္ျခင္း၊
(၂) သံဃာေတာ္ ၁၂၅၀-တုိ႔သည္ မည္သူမွ် မပင့္ဖိတ္ရဘဲ အလုိအေလ်ာက္ ၾကြေရာက္လာျခင္း၊
(၃) သံဃာေတာ္ ၁၂၅၀ လံုး ဆဠဘိည ရဟႏၱာခ်ည္း ျဖစ္ၾကျခင္း၊
(၄) အားလံုးေသာ သံဃာတုိ႔ ဧဟိဘိကၡဳခ်ည္းျဖစ္ေတာ္မူျခင္းတုိ႔ ျဖစ္ၾကသည္။
အဂၤါေလးပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သာ၀ကသႏၷိပါတ သံဃာ့အစည္းအေ၀းပြဲၾကီးတြင္ "အဂၢသာ၀ကရာထူး" အပ္ႏွင္းေတာ္မူျပီး ရဟန္းတုိ႔အား ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္တုိင္ ေဟာၾကားဆံုးမ၍ ၾသ၀ါဒပါတိေမာက္ကို ျပေတာ္မူသည္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ထုိအစည္းအေ၀းၾကီးတြင္ ဥပတိႆအား အရွင္သာရိပုတၱရာဟူေသာ အမည္ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ေကာလိတအား အရွင္မဟာေမာဂၢလႅာန္ဟူေသာ အမည္ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ အဂၢသာ၀ကအရာ အပ္ႏွင္းခ်ီးျမွင့္ေတာ္မူသည္။
 ေနာင္အခါ သာ၀တၳိျမိဳ႕ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္၌ “ဉာဏ္ပညာၾကီးမားၾကသည့္ ငါဘုရား၏ တပည့္သာ၀ကရဟန္းတုိ႔တြင္ သာရိပုတၱရာသည္ အေတာ္ဆံုး အသာလြန္ဆံုး အျမတ္ဆံုးျဖစ္ေပ၏”ဟု ပညာအရာ ဓတဒဂ္ဘြဲ႕ထူးျဖင့္ ခ်ီးျမွင့္ေတာ္မူသည္။
မေထရ္ျမတ္သည္ ၄၄-၀ါ ကာလပတ္လံုး သတၱ၀ါအက်ိဳးငွာ က်င့္ေတာ္မူခဲ့သည္။ 
မေထရ္ျမတ္၏ တရားေတာ္တုိ႔ကို ပိဋကတ္စာေပတြင္ မ်ားျပားစြာ မွတ္တမ္းတင္ခဲ့သည္။ 
ပဋိသမၻိဒါမဂ္၊ မဟာနိေဒၵသ၊ စူဠနိေဒၵသပါဠိေတာ္တုိ႔မွာ မေထရ္ျမတ္ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ တရားေတာ္မ်ားျဖစ္သည္၊ အဘိဓမၼာေဒသနာေတာ္ လူ႔ေလာက၌ ထင္ရွားစြာတည္ရွိခဲ့သည္မွာလည္း မေထရ္ျမတ္၏ စြမ္းေဆာင္မူေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္၊အဘိဓမၼာေဒသနာေတာ္ကို ျမတ္စြာဘုရားသည္ တာ၀တိ ံသာနတ္ျပည္၌ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့သည္၊ လူ႔ျပည္၌မူ "ရွင္သာရိပုတၱရာ" တစ္ပါးတည္းကိုသာ နည္းရရုံ အက်ဥ္းအားျဖင့္ ေဟာၾကားခဲ့သည္။ 
ယခုရွိေနေသာ အဘိဓမၼာတရားေတာ္မ်ားသည္" ရွင္သာရိပုတၱရာ" က ၎၏တပည့္မ်ားအား သင္ၾကားပို႔ခ်ေပးခဲ့ေသာ အဘိဓမၼာတရားေတာ္မ်ားျဖစ္သည္၊ ဘုရားရွင္အား သာသနာအဓြန္႕ရွည္ေရးအတြက္ ၀ိနည္းသိကၡာပုဒ္မ်ား ပညတ္ရန္ႏွင့္ ဘုရားျဖစ္ေတာ္စဥ္ ေဟာၾကားေတာ္မူရန္လည္း မေထရ္ျမတ္ကပင္ ေတာင္းပန္ခဲ့သည္။♦ "ဂါရ၀ နိ၀ါတ" အရာတြင္လည္း မေထရ္ျမတ္သည္ စံတင္အတုယူေလာက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ၾကီးျဖစ္သည္။
 တခါေသာ္ အေရးတၾကီး ကိစၥရွိသျဖင့္ သကၤန္းကို မညီမညာ၀တ္ရုံမိေသာ အရွင္သာရိပုတၱရာအား သာမေဏတစ္ပါးက ညီညာစြာ၀တ္ရုံသင့္ေၾကာင္း ေျပာျပသျဖင့္ သကၤန္းကို ညီညာစြာ ျပန္လည္ ၀တ္ရုံျပီး ကိုရင္ေလးေရွ႕ရပ္ျပကာ သာမေဏငယ္၏ ဆံုးမမူကို ဦးထိပ္ပန္ဆင္၍ ျပံဳးရႊင္ေက်နပ္စြာ လုိက္နာဖူးသည္။
♦ အရွင္သာရိပုတၱရာသည္ တခ်ိန္က ဟိမ၀ႏၱာလုိဏ္ဂူတခု၌ တံျမက္မလွည္းဘဲ သမာပတ္၀င္စားေနမိသည့္အတြက္ ျမတ္စြာဘုရားဆံုးမဖူးသည္ကို တသက္လံုး စြဲျမဲစြာ နာယူခဲ့သည္။ 
ထုိအခါမွ စ၍ သံဃာေတာ္မ်ား ဆြမ္းခံၾကခ်ိန္တြင္ ေက်ာင္းတုိက္တခုလံုးသို႔ လွည့္လည္၍ တံျမက္လွည္းျခင္း၊ ေရခပ္ျဖည့္ျခင္းစေသာ ေသနာသန၀တ္တုိ႔ကို ျပဳေတာ္မူေလ့ရွိသည္။ ထုိသို႔ ေသနာသန၀တ္ကို ျပဳျပီးမွ ဆြမ္းခံၾကြေတာ္မူျမဲျဖစ္သည္။ သာသနာ့၀န္ထမ္း ရဟန္းသာမေဏတုိ႔ ၀တ္ၾကီး၀တ္ငယ္အသြယ္သြယ္ကို မပ်င္းမရိ မခိုမကပ္ လုိက္နာေဆာင္ရြက္ေရးအတြက္လည္း ေရွ႕ေဆာင္လမ္းျပခဲ့သည့္ ပုဂၢိဳလ္ၾကီး ျဖစ္ေပသည္။
♦ မေထရ္ျမတ္သည္ သာသနာ့ေဘာင္တြင္ အဂၢသာ၀ကၾကီးအျဖစ္ အထင္ရွားဆံုး အေရးအပါဆံုး ပုဂၢိဳလ္ၾကီးျဖစ္သည့္အားေလ်ာ္စြာ သူတပါးေက်းဇူးကို သိသည့္အရာတြင္လည္း ျပိဳင္ဘက္ကင္းေတာ္မူ၏၊ မိမိကို ဆြမ္းတစ္ဇြန္းမွ် ေလာင္းလွဴဖူးေသာ ရာဓပုဏၰား၏ ေက်းဇူးကို အသိအမွတ္ျပဳ ေက်းဇူးတံု႔ဆပ္ေသာအေနျဖင့္ ရာဓကို ရဟန္းျပဳေပးခဲ့သည္။ လြန္စြာဆင္းရဲႏြမ္းပါး၍ ခိုကုိးရာမဲ့ ပုဏၰားအုိၾကီး ရာဓသည္ အသက္အရြယ္ၾကီးရင့္သျဖင့္ ေက်ာင္းသို႔လာကာ ရဟန္းျပဳေပးပါမည့္အေၾကာင္း သံဃာေတာ္တုိ႔အား ေလွ်ာက္ထားရာ သံဃာေတာ္တုိ႔က ဥေပကၡာျပဳ လ်စ္လ်ဴရူေနၾကသည္။ ရွင္သာရိပုတၱရာေက်းဇူးသိမူေၾကာင့္ ပုဏၰားအုိၾကီးရာဓသည္ "ဆဠဘိည ပဋိသမၻိဒါပတၱ မဟာသာ၀ကၾကီး" တပါး ျဖစ္ခဲ့သည္။
♦ ထုိမွတပါး ဆရာ၏ေက်းဇူးကို သိရာ၌လည္း အရွင္သာရိပုတၱရာမေထရ္ၾကီးသည္ စံတင္ေလာက္ပါေပသည္။ မိမိ မည္သည့္အရပ္ေဒသသို႔ ေရာက္ေနသည္ျဖစ္ေစ ေရာက္ရာအရပ္၌ မိမိအား သရဏဂံုတည္ေအာင္ အရိယာဘ၀သို႔ေရာက္ရွိေအာင္ ေဟာျပခဲ့သည့္ မိမိဆရာ "အရွင္အႆဇိမေထရ္" သီတင္းသံုးရာ အရပ္ေဒသဘက္သို႔ ေခါင္းရင္းျပဳ၍ အိပ္စက္ေလ့ရွိသည္။ အဂၢသာ၀ကဧတဒဂ္ရ ပုဂၢိဳလ္ၾကီးျဖစ္ေနေသာ္လည္း ေက်းဇူးရွင္ ငယ္ဆရာကို ဘယ္ခါမွ် မေမ့ေပ။ဗုဒၶျမတ္စြာသည္ သက္ေတာ္ ၈၀၊ ၀ါေတာ္ ၄၅-၀ါတြင္ ပရိနိဗၺာန္ ျပဳေတာ္မူရန္ မာရ္နတ္ကို ကတိေပးျပီးေနာက္ ၀ါကြ်တ္၍ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္သို႔ ျပန္ၾကြေတာ္မူေသာအခါ အရွင္သာရိပုတၱရာသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံ ပရိနိဗၺာန္ ျပဳခြင့္ေပးပါရန္ ေလွ်ာက္ထားျပီး ရဟန္းေတာ္မ်ားအား ေနာက္ဆံုး ေဟာၾကားျခင္းအျဖစ္ တန္ခိုးျပာဋိဟာျပ၍ တရားေဟာေတာ္မူသည္၊ ျမတ္စြာဘုရားရွင္အား တရားျဖင့္ ေနာက္ဆံုး ပူေဇာ္ျခင္းျဖင့္ ရွိခိုးပူေဇာ္ျပီး ပရိသတ္ျခံရံကာ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္မွ ထြက္ခြာေတာ္မူခဲ့သည္။
♦ မေထရ္ျမတ္သည္ မိမိအပါအ၀င္ ရဟႏၱာ ၇-ပါး၏ မိခင္ျဖစ္ေသာ္လည္း ယခုတုိင္ မိစၦာအယူရွိေနေသးသည့္ မိခင္ၾကီးကို ေခ်ခြ်တ္ဖုိ႔ရန္ မိမိဇာတိ ဥပတိႆရြာေခၚ နာလကရြာ ေမြးဖြားရာတုိက္ခန္းသို႔ ၾကြေတာ္မူသည္။ တုိက္ခန္းသို႔ေရာက္၍ မၾကာမီမွာပင္ ေသြးသြန္ေရာဂါျပင္းစြာခံစားေတာ္မူ၏။ 
မယ္ေတာ္ ရူပသာရီပုေဏၰးမၾကီးသည္ တုိက္ခန္းတံခါး၀ကိုမွီ၍ ညိူးငယ္စြာ ရပ္တည္ေနခိုက္ စတုမဟာရာဇ္နတ္မင္းၾကီးေလးဦးတုိ႔သည္ ကိုယ္ေရာင္ကိုယ္၀ါ ေတာက္ပစြာျဖင့္ မေထရ္ျမတ္အား ေနာက္ဆံုးဖူးေျမာ္ျပဳစုရန္ ေရာက္ရွိလာၾကကုန္၏။ သူနာျပဳရဟန္းတုိ႔ရွိေနသျဖင့္ မေထရ္က ျပန္လႊတ္ေတာ္မူသည္။ ထုိ႔ေနာက္ သိၾကားမင္းသည္လည္းေကာင္း၊ ထို႔ေနာက္ ျဗဟၼာမင္းၾကီးတုိ႔သည္လည္းေကာင္းအသီးသီးျပဳစုရန္ လာေရာက္ၾကေလသည္။
♦ နတ္ျဗဟၼာတုိ႔ လာၾက ျပန္ၾကသည္ကိုျမင္၍ မယ္ေတာ္ပုေဏၰးမၾကီးသည္ အံ့အားသင့္ကာ “သားျဖစ္သူပင္ ဤမွ်တန္ခိုးၾကီးေသးလွ်င္ သား၏ဆရာဘုရားရွင္မွာ မည္မွ်တန္ခိုးၾကီးေလမည္မသိ”ဟု လည္းစဥ္းစားလ်က္ သားျဖစ္သူအား ေမးေလွ်ာက္ေလသည္။ 
မေထရ္ျမတ္က ဤနတ္သိၾကား ျဗဟၼာတုိ႔သည္ ငါတုိ႔ဆရာျမတ္စြာဘုရား၏ အရံေစာင့္ သပိတ္ထမ္း ထီးေတာ္မုိးၾကသူမ်ားသာ ျဖစ္ေၾကာင္း ဘုရားရွင္၏ ဂုဏ္ေတာ္ကုိ ထုတ္ေဖာ္ေဟာျပေလရာ မယ္ေတာ္ၾကီးမွာ လြန္စြာအံၾသၾကည္ႏူးသြားေလသည္၊ သားမေထရ္၏ တန္ခိုးၾကီးပံု၊ ျမတ္စြာဘုရား၏ ေက်းဇူးဂုဏ္တုိ႔ကို အာရုံစိတ္မွန္းျဖင့္ ၀မ္းေျမာက္ၾကည္ညိုေနခ်ိန္တြင္ မေထရ္ျမတ္က ဗုဒၶဂုဏ္ရည္တုိ႔ကို ဆက္လက္ေဟာျပသျဖင့္ မယ္ေတာ္ၾကီး ေသာတာပန္ျဖစ္သြားသည္။
မယ္ေတာ္ၾကီးကို ေခ်ခြ်တ္ျပီးေနာက္ သံဃာေတာ္တုိ႔ကို စုေ၀းကာ ၾသ၀ါဒေပးေတာ္မူျပီးလွ်င္ လက္ယာနံေတာင္းျဖင့္ ေလ်ာင္းေတာ္မူလ်က္ သမာပတ္ကိုးပါးကို ရင္ဖ်ားတံု႔လွည့္ ၀င္စားေတာ္မူကာ ပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ္မူေလသည္။ 
ညီေတာ္ "စုႏၵ" သည္ မေထရ္ျမတ္၏ဓာတ္ေတာ္မ်ားကို ေရစစ္တြင္ထည့္ကာ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္သို႔ ပင့္ေဆာင္သြားျပီး ျမတ္စြာဘုရား လက္ေတာ္သို႔ ဆက္ကပ္ေလသည္။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ မေထရ္ျမတ္၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးတုိ႔ကို ဂါထာငါးရာျဖင့္ ခ်ီးက်ဴးေတာ္မူ၍ ဓာတ္ေတာ္မ်ားကို ႒ာပနာကာ သာ၀တၳိျပည္တြင္ ေစတီေတာ္တည္ထားေစေတာ္မူေလသည္။
အရွင္သာရိပုတၱရာမေထရ္ျမတ္ၾကီး ေဟာၾကားက်ဴးရင့္ေတာ္မူေလ့ရွိေသာၾသ၀ါဒတရားေတာ္ -
မာ ေမ ကဒါစိ ပါပိေစၦာ၊
 ကုသီေတာ ဟီန၀ီရိေယာ။
အပၸႆုေတာ အနာဒေရာ၊
 ေကန ေလာကသၼိ ကိ ံ သိယာ။" 
ယုတ္မာေသာအလုိရွိေသာ ပ်င္းရိေသာ လံု႔လ၀ီရိယနည္းပါးေသာ အၾကားအျမင္နည္းေသာ အဆံုးအမ ၾသ၀ါဒ၌ ရုိေသျခင္းကင္းေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ငါ၏အထံ၌ တရံတခါမွ် မရွိပါေစသတည္း၊ အေၾကာင္းကား ေလာက၌ ထုိသို႔သေဘာရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္အား ဆံုးမၾသ၀ါဒေပးျခင္းျဖင့္ အဘယ္သို႔မွ် အက်ိဳးထူးလာႏုိင္ေတာ့မည္ မဟုတ္ေသာေၾကာင့္တည္း။
"ဗဟုႆုေတာ စ ေမဓာ၀ီ၊ 
သီေလသု သုသမာဟိေတာ။
ေစေတာသမထမႏုယုေတၱာ၊
 အပိ မုဒၶနိ တိ႒တု။" 
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ အၾကားအျမင္မ်ားစြာရွိ၏၊ ပညာလည္းရွိ၏၊ စတုပါရိသုဒၶိသီလတုိ႔၌ ေကာင္းစြာတည္၏၊ စိတ္ကိုေကာင္းစြာထားျခင္းႏွင့္ စပ္ယွဥ္၏၊ ထုိသို႔ေသာပုဂၢိဳလ္သည္ ငါ၏ဦးထိပ္၌ေသာလည္း တည္ပါေစသတည္း။ 
" ဂါေမ ၀ါ ယဒိ ၀ါ ရေည၊ 
နိေႏၷ ၀ါ ယဒိ ၀ါ ထေလ။
ယတၳ အရဟေႏၱာ ၀ိဟရႏၱိ၊
 တံ ဘူမိ ရာမေဏယ်ကံ။" 
ရြာ၌ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေတာ၌ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ခ်ိဳင့္၀ွမ္းရာအရပ္၌ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ျမင့္ေမာက္ရာအရပ္၌ေသာ္လည္းေကာင္း အၾကင္အရပ္၌ ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္တုိ႔သည္ သီတင္းသံုး ေနထုိင္ၾကကုန္၏၊ ထုိရဟႏၱာအရွင္ျမတ္တုိ႔ေနေသာ အရပ္သည္ ႏွလံုးေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္ ရွိသည္သာလွ်င္တည္း။ "

[ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာန ဗုဒၶဘာသာတရားေတာ္ (အဆင့္ျမင့္) စာအုပ္မွ - ]

Kyaw Thu Ya at 10:11 AMShare 
*************************************** 

"အရွင္သာရိပုတၱရာမေထရ္"
**********************

 အရွင္သာရိပုတၱရာ မေထရ္ျမတ္မွာ တပည့္သာ၀ကတို႔တြင္ "အျမတ္ဆံုး အဂၢသာ၀က မေထရ္ၾကီး" ႏွစ္ပါးအနက္ လက္ယာေတာ္ရံ အဂၢသာ၀က...ၾကီးျဖစ္သည္၊

*မဟာယာန ဗုဒၶဘာသာတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးမ်ား*

Photo: *မဟာယာန ဗုဒၶဘာသာတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးမ်ား*
**********************
သာသနာႏွစ္ ၁၀၀၀ (ေအဒီ၅၀၀) ေက်ာ္မွစ၍ အိႏၵိယျပည္တြင္ မဟာယာန ဗုဒၶတကၠသိုလ္ အမ်ားအျပားေပၚခ့ဲသည္။ ယင္းတကၠသိုလ္မ်ားကို မဟာယာနဗုဒၶဘာသာ ဘုရင္မ်ားသာမက ဟိႏၵဴဘုရင္မ်ားပါ အားေပးခ့ဲၾကသည္။ ဤတကၠသိုလ္ၾကီးမွပင္ တရုတ္ ဂ်ပန္ႏွင့္ အျခားေဒသမ်ားသို႔ မဟာယာနဗုဒၶဘာသာကို ျဖန္႔ခ်ီခ့ဲျခင္းျဖစ္သည္။ သာသနာသကၠရာဇ္ ၁၃၀၀ (ေအဒီ၉၀၀)ေနာက္ပိုင္း၌မူ ဤတကၠသိုလ္ၾကီးမ်ားသည္ ဝဇိရယာနဝါဒျဖန္႔ခ်ိရာ ဗဟိုဌာန ျဖစ္လာခ့ဲၾကသည္။ ယင္းတကၠသိုလ္မ်ားမွာ။  ။ (1) နာလႏၵာတကၠသိုလ္။ ။ဤတကၠသိုလ္ကား နာမည္ေက်ာ္ၾကား လူသိအမ်ားဆုံး ျဖစ္သည္။ သာသနာသကၠရာဇ္ ၁၀၀၀ျပည့္(ေအဒီ၅၀၀) ေက်ာ္က ကုမာရဂုတၱမင္းက စတင္တည္ေထာင္ခ့ဲသည္။ မဟာယာနစာေပမ်ားကို ျဗာဟၼဏတို႔၏ ေဝဒစာေပႏွင့္ တြဲဖက္၍ သင္ခ့ဲသည္။ ဤတကၠသိုလ္တြင္ စာသင္သား ရဟန္း ၁ေသာင္းႏွင့္ စာခ်ဆရာေတာ္ ၁၅၀၀ရွိသည္ဟု တရုတ္ရဟန္း ဟီယန္ဆိုင္ႏွင့္ အိုက္ဆင္တို႔က မွတ္တမ္းတင္ခ့ဲသည္။ ရတနာမ်ားႏွင့္ စီျခယ္ထားသည့္ျပင္ ပိဋကတ္တိုက္မ်ားကိုလည္း ေက်ာင္းဝင္းပတ္လည္၌ ေဆာက္လုပ္ထားျပီး အထပ္ ၉ ထပ္ပင္ ရွိသည္။ သာသနာႏွစ္ ၁၇၀၀ ေက်ာ္၌ တူရကီအႏြယ္ဝင္ မဟာေမဒင္တို႔သည္ နာလႏၵတကၠသိုလ္ကို စစ္တပ္ႏွင့္ ဝိုင္းရံ၍ ေက်ာက္မ်က္မ်ားကို လုယက္ယူၾကသည့္အျပင္ ရဟန္းမ်ားကိုလည္း သတ္ရာ ၁ ေသာင္းေက်ာ္ ေသခ့ဲရသည္ဟု ဆိုသည္။  ။တူရကီ ရာဇဝင္ဆရာ မင္ဟဇဒ္ကမူ ရဟန္းေပါင္း ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ေခါင္းျဖတ္ခံရ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ အရွင္လတ္လတ္ မီးရွုိ႕အသတ္ခံရျပီး ပိဋကတ္တိုက္မ်ားကို မီးရွုိ႕ဖ်က္ဆီး၍ မီးေလာင္ရာ လေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာသည္ဟု တဗကတအင္နာဆီတီ စာအုပ္၌ ေရးသားေဖာ္ျပထားသည္။  ။ (2) ဝလဘိတကၠသိုလ္။  ။ ဤတကၠသိုလ္မွာ အိႏၵိယ အေနာက္ပိုင္းတြင္ ရွိ၍ သဗၺတၳိဝါဒ ဟိနယာနစာေပကို သင္ၾကားေပးသည္။ နာလႏၵာတကၠသိုလ္ႏွင့္အျပိဳင္ ျဖစ္သည္။  ။(3) ဝိကၠမသီလာတကၠသိုလ္။  ။ ဤတကၠသိုလ္ကို ပါလမင္းဆက္လက္ထက္၌ တည္ေထာင္သည္။ ဤတကၠသိုလ္ေက်ာင္းထြက္မ်ားကို ပ႑ိတဘြ႔ဲေပးသည္။ သာသနာႏွစ္ ၁၇၄၁(ေအဒီ၁၃၀၀)ခန္႔၌ ဘီဟာနယ္ကို မဟာေမဒင္မ်ားသိမ္း၍ ရဟန္းအမ်ားစု အသတ္ခံခ့ဲရသည္ဟု ဆိုသည္။ ဤတကၠသိုလ္ေက်ာင္းအုပ္ အတိဆာ ေခၚ ဒီပကၤရာဥာဏသည္ တိဗက္ဘုရင္ပင့္ဖိတ္ခ်က္အရ တိဗက္သို႔ သာသနာႏွစ္ ၁၆ ရာစု (ခရစ္ႏွစ္ ၁၆ ရာစု) တြင္ၾကြေရာက္၍ လားမားဗုဒၶဘာသာသာသနာကို တည္ေထာင္ခ့ဲသည္။  ။အထူးမွာ အတိဆာဆရာေတာ္သည္ ၾသဒႏၲပူရီတကၠသိုလ္၌ ပညာသင္ခ့ဲသည့္အျပင္ သုဝဏၰဒီပ ေခၚ အင္ဒုိနီးရွားသို႔သြား၍ ဆရာေတာ္ စျႏၵကိတၱိထံ၌လည္း တႏၲရ မႏၲရပညာကို သင္ခ့ဲသည္ဟု အခ်ိဳ႕ကဆိုၾကေသာ အခ်က္ျဖစ္သည္။ ၾသဒႏၲပူရီတကၠသိုလ္မွာ တႏၲရ မႏၲရပညာရပ္ကိုသာ အဓိကသင္ၾကားေသာ တကၠသိုလ္ျဖစ္၍ ယင္းတကၠသိုလ္၌ပင္ တႏၲရ မႏၲရပညာရပ္ကို လုံေလာက္စြာ သင္ယူရရွိႏုိင္ပါလ်က္ အင္ဒိုနီးရွားသို႔ သြားေရာက္၍ ယင္းပညာရပ္ကို သင္ယူရေသးသည္ ဟူေသာအဆိုမွာ ထူးျခားလ်က္ပင္ရွိသည္။ ထိုထက္ထူးျခားသည္မွာ ယင္း အတိဆာဆရာေတာ္သည္ ျမန္မာႏုိင္ငံ ပဲခူးသို႔လည္း သာသနာႏွစ္ ၁၅၇၀ (ေအဒီ၁၀၂၆) ၌ လာေရာက္၍ အရည္းၾကီးဝါဒျဖစ္ေသာ တႏၲရပညာရပ္ကို သင္ၾကားသည္ဟူေသာ အဆိုပင္ျဖစ္သည္။ ဤအဆိုကို ေရးသားေဖာ္ျပေသာစာအုပ္မွာ သန္လ်င္ က်ိဳက္ေခါက္ေစတီေတာ္ ဘုရားသမိုင္း ျဖစ္သည္။ ယင္းစာအုပ္တြင္ သမိုင္းေရးသူက တိဗက္တာရနာထ လားမားဘုန္းေတာ္ၾကီး၏ မွတ္တမ္းအရ ဘဂၤလားျပည္မွ ရွင္ဝသုဗႏၶဳသည္ သူ၏ တပည့္ရဟန္းမ်ားကို ပုဂံႏွင့္ ပဲခူးအရပ္မ်ားသို႔ သာသနာႏွစ္ ၁၀၅၀-၆၀(ေအဒီ၅၀၆-၅၁၆) ေလာက္တြင္ မဟာယာနဗုဒၶဘာသာကို ျပဳစုရန္ ေစလြတ္လိုက္သည္ဟု ေရးသားထားျပီး အရည္းၾကီးဝါဒေခၚ တႏၲရယာနသည္ ပုဂံ၌က့ဲသို႔ပင္ သန္လ်င္ ပဲခူးတို႔၌လည္း ထြန္းကားေနသည့္အျပင္ အိႏၵိယျပည္ ဘဂၤလားနယ္ တႏၲရယာနထက္ပင္ ဆန္းၾကယ္ေနေသာေၾကာင့္ ဘဂၤလားျပည္သား အတိသ(အတိဆာ) ေခၚ ဒီပကၤရၾသဇဥာဏသည္ ပဲခူး သန္လ်င္သို႔လာ၍ တႏၲရအေလ့အက်င့္မ်ားကို သာသနာႏွစ္ ၁၅၇၀ (ေအဒီ၁၀၂၆) ေလာက္တြင္ သင္ယူျပီးေနာက္ တိဗက္ျပည္၌ တႏၲရယာနအယူကို ျပဳစုေပးခ့ဲသည္ဟု သူ၏တပည့္ ဗရြမ္တြန္ေရးသားခ်က္အရ သိရသည္ ဟုေရးသားေဖာ္ျပထားသည္။ ဤ၌ ေရွးဦးစြာ ယင္းစာအုပ္ပါ ေဖာ္ျပထားေသာ ရွင္ဝသုဗႏၶဳကား မည္သူျဖစ္သည္ကို စိစစ္ရန္လိုသည္။ သာသနာသမိုင္းတြင္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားလွေသာ သဗၺတၳိဝါဒဂုိဏ္း အဘိဓမၼာေကာသဆရာ ရွင္ဝသုဗႏၶဳသည္ ဂႏၶာရတိုင္း ပက္ရွဝါျမိဳ႕(ပုရိသပုရ)၌ သာသနာႏွစ္ ၉၆၄(ေအဒီ၄၂၀)တြင္ ေမြးဖြား၍ သာသနာႏွစ္ ၁၀၄၄(ေအဒီ၅၀၀)၌ ပ်ံလြန္ေတာ္မူခ့ဲသည္။ ဤအရွင္သည္ ကက္ရွမီးယားသို႔ မထင္မရွားသြား၍ ပညာသင္ၾကားခ့ဲျပီး ဂႏၶာရတိုင္းသို႔ ျပန္ေရာက္လာေသာအခါ အဘိဓမၼာေကာသက်မ္းကို ျပဳစုခ့ဲျခင္း ျဖစ္သည္။ ယင္းစာအုပ္တြင္ ေဖာ္ျပထားေသာ အရွင္ဝသုဗႏၶဳမွာ သာသနာႏွစ္ ၁၀၅၀-၆၀ ၌ တပည့္မ်ားကို ပညာသင္လြတ္သည္ဟု ဆိုသျဖင့္ ၆ႏွစ္ႏွင့္ ၁၆ႏွစ္ ကြာေနေသာေၾကာင့္ အဆိုပါ တပည့္ေက်ာ္ ဆရာေတာ္ဝသုဗႏၶဳ မဟုတ္ေၾကာင္း ထင္ရွားသည္။ တစ္ဖန္ ထိုကာလတစ္ဝိုက္တြင္ အိႏၵိယ၌ထင္ရွားေနေသာ ရွင္ဝသုဗႏၶဳ အမည္ရွိပုဂၢိဳလ္မွာလည္း ယင္းပညာေက်ာ္ ဆရာေတာ္မွတစ္ပါး အျခားရွိေသးေၾကာင္း ခိုင္မာေသာ သမိုင္းမွတ္တမ္းမ်ားကမွ် ေဖာ္ျပထားျခင္း မရွိေသာေၾကာင့္ အဆိုပါစာအုပ္တြင္ ေဖာ္ျပေသာ တိဗက္တာရနာထ လားမားဘုန္းၾကီး၏ မွတ္တမ္းသည္ မွန္ကန္ခိုင္မာမွု မရွိေၾကာင္း ထင္ရွားလွသည္။ တစ္ဖန္ ျမန္မာရာဇဝင္ မြန္ရာဇဝင္ အေစာင္ေစာင္တို႔၏ အဆိုအမိန္႔မ်ားႏွင့္ ေက်ာက္စာ ေစတီ ပုထိုး စေသာ အေထာက္အထားမ်ားအရ ပုဂံ သေရေခတၱရာ စေသာ ပ်ဴတို႔၏ ေဒသမ်ားတြင္သာ အရည္းၾကီးဝါဒ မဟာယာနရွိေၾကာင္း ပဲခူး သထုံ စေသာ ရာမညေဒသမ်ားတြင္ ေထရဝါဒဗုဒၶ သာသနာထြန္းကားခ့ဲေၾကာင္းကို ျမန္မာႏုိင္ငံသားတိုင္း သိရွိထားၾကျပီး ျဖစ္သည္။ သို႔ျဖစ္၍ တိဗက္တာရနာထ လားမားဘုန္းၾကီးက စာအုပ္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္အတိုင္း မွတ္တမ္းေရးခ့ဲရုိးမွန္လွ်င္လည္း ယင္းမွတ္တမ္းသည္ ေဒသမက်ြမ္းမွုအေပၚ အေျခခံ၍ ရမ္းမွန္းျဖန္းသန္း ေရးသားထားေသာ မွတ္တမ္းျဖစ္ေၾကာင္း ထင္ရွားေနျပန္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အဆိုပါ တိဗက္တာရနာထ လားမားဘုန္းၾကီး၏ မွတ္တမ္းကို အေျခအျမစ္ ခိုင္လုံေသာ မွတ္တမ္းအျဖစ္ လက္ခံရန္မျဖစ္ေတာ့ေပ။တစ္ဖန္ အတိဆာဆရာေတာ္သည္ အိႏၵိယတြင္ ပညာသင္ၾကား၍ အိႏၵိယမွ တိုက္ရုိက္ပင္ တိဗက္သို႔ ၾကြ၍ လားမားသာသနာကို တည္ေထာင္ျပီး ၎တြင္ပင္ ပ်ံလြန္ေတာ္မူခ့ဲေၾကာင္း ပညာရွင္မ်ား လက္ခံထားၾကသည္။ ပဲခူးသို႔လာ၍ ပညာသင္သည္ ဟူေသာအခ်က္ကို မည္သည့္ပညာရွင္ကမွ် အျမြက္မွ်ပင္ ေဖာ္ျပခ့ဲၾကျခင္း မရွိေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ သာသနာႏွစ္ ၁၅၇၀(ေအဒီ၁၀၂၆)ေလာက္၌ ပဲခူး သန္လ်င္နယ္မ်ားသို႔လာျပီး တႏၲရအေလ့အက်င့္မ်ားကို သင္ယူသည္ဟု တိဗက္လားမားဘုန္းၾကီး ဗရြန္တြန္က ေရးသားခ့ဲသည္ ဆိုေသာအခ်က္ကို စိစစ္ရန္ လိုအပ္ျပန္သည္။ ပဲခူး ပထမမင္းဆက္ျဖစ္ေသာ သမလဝိမလမင္းဆက္တြင္ ေနာက္ဆုံး မင္းဆက္ျဖစ္ေသာ တိႆမင္း(ေအဒီ၁၀၄၇-၁၀၅၇) လက္ထက္၌ ဟိႏၵဴဘာသာဝင္ ကုလားမ်ားသည္ ဘုရင္၏ေျမွာက္စားမွုကို ခံၾကရ၍ ၾသဇာအရွိန္အဝါ ၾကီးခ့ဲၾကသည္။ ဘုရင္ကိုယ္တိုင္က အခိုက္အတန္႔ အယူမွားျပီး ဟိႏၵဴဘာသာဝင္ ျဖစ္ခ့ဲရသည္။ သို႔ရာတြင္ မၾကာျမင့္ပါ။ ဘျဒေဒဝီ ေခၚ ထလေထာ္၏စြမ္းေဆာင္ခ်က္အရ တိႆဘုရင္မွာ အျမင္မွန္ရ၍ ဗုဒၶဘာသာကို ျပန္လည္သက္ဝင္ ယုံၾကည္လာျပီး ဘုရားေစတီ ၇ ဆူကိုပင္ တည္ထားကိုးကြယ္ခ့ဲေၾကာင္း ဘုရား ၇ဆူ ေက်ာက္စာသမိုင္းတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။ ဟိႏၵဴကုလားမ်ားသည္ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ပဲခူးမွႏွင္ထုတ္ခံခ့ဲရသျဖင့္ ၎တို႔၏အယူဝါဒလည္း ၎တို႔ႏွင့္အတူ ပဲခူးမွ ကြယ္ေပ်ာက္ခ့ဲရေတာ့သည္။ ရာမညေဒသတြင္ ဤတိႆဘုရင္မွတစ္ပါး ပဲခူး ပထမမင္းဆက္ဝင္မ်ား ေနာက္မင္းဆက္ဝင္မ်ားသာမက သထုံ ဒဂုံ စေသာမင္းဆက္မ်ား အားလုံးပင္ ေထရဝါဒဗုဒၶသာသနာကို အားေပးခ်ီးေျမွာက္ခ့ဲေသာ မင္းမ်ားခ်ည္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သမိုင္းမွတ္တမ္းမ်ားက သက္ေသထူလ်က္ရွိသည္။ သို႔ရာတြင္ ေတလဂူ ဟိႏၵဴကုလားမ်ား မၾကာခဏေရာက္ရွိေနၾကသျဖင့္ ရာမညေဒသတြင္ ဝဇိရာယာန အရည္းၾကီးဝါဒ တႏၲရ အယူမဟုတ္ေသာ ဟိႏၵဴျဗာဟၼဏတို႔၏ တႏၲရ အေလ့အက်င့္မ်ားကိုမူ လက္ခံက်င့္သုံးေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ား အုတ္ၾကားျမက္ေပါက္ ဆိုသက့ဲသို႔ အနည္းအက်ဥ္းရွိႏုိင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သထုံမႏုဟာမင္းႏွင့္ ပုဂံ ေနာ္ရထာမင္း(ေအဒီ၁၀၄၄-၁၀၇၇) လက္ထက္၌ သထုံမွ ဗ်တ္ဝိ ဗ်တၱတို႔၏ဆရာ ဝိဇၨာရေသ့အေၾကာင္း ဟံသာဝတီ၌ နန္းစုိက္ေသာ ဘုရင့္ေနာင္ (ေအဒီ၁၅၅၁-၁၅၈၁) လက္ထက္၌ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားခ့ဲေသာ ဘား ၉ ဘားဝိဇၨာဆရာေတာ္မ်ား၏ အေၾကာင္းမ်ားႏွင့္ က်ြႏု္ပ္တို႔ ယဥ္ပါးေနရျခင္း ျဖစ္သည္။ ဟံသာဝတီမင္း ဘုရင့္ေနာင္ (ေအဒီ၁၅၅၁-၁၅၈၁) လက္ထက္မွစ၍ ေက်ာင္းကိုအစြဲျပဳ၍ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားေနျခင္းေၾကာင့္ ဟံသာဝတီ ေမာ္ကြန္းဝင္စာတမ္းမ်ား ၃၉၉ တြင္ ေဖာ္ျပထားခ်က္အရ သိရွိရေသာ ဘားမ့ဲ(သမ့ဲပင္ေက်ာင္း) ဘားထီး(ဧကရာဇ္ပင္ေက်ာင္း) ဘားျမိဳက္(ငရုတ္ပင္ေက်ာင္း) ဘားတေမာ့(ေက်ာက္စြန္းေက်ာင္း) ဘားကရား(ခင္တန္းေက်ာင္း) ဘားတြဲ(ပထမေက်ာင္း) ဘားႏုိင္း(အနန္းပင္ေက်ာင္း) ဘားေထာ္(ေရႊေက်ာင္း) ဘားႏုိင္(ကန္႔ကလာပင္ေက်ာင္း) ဟူေသာ ဘား ၉ ဘားဆရာေတာ္မ်ား၏ အေၾကာင္းအရာ အတၳဳပၸတၲိမ်ားကို ႏွ႔ံႏွ႔ံစပ္စပ္မသိရွိေသးေသာ္လည္း ဝိဇၨာလမ္းလိုက္ေနၾကေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားေလာကတြင္ ထင္ရွားေနေသာ ဘားျမိဳက္ ဘားတေမာ့ ဘားတမြတ္ ဘားမ့ဲ ဟူေသာ ဘား၄ဘားဝင္ ဘားမ့ဲဆရာေတာ္မွာမူ ဘုရင့္ေနာင္၏ သားမ်ားျဖစ္ေသာ ေညာင္ရမ္းဆက္ ေညာင္ရမ္းမင္း (ေအဒီ၁၅၉၉-၁၆၀၅)ႏွင့္ အေနာက္ဘက္လြန္မင္း (ေအဒီ၁၆၀၅-၁၆၂၈) တို႔၏ ဆရာျဖစ္ေၾကာင္း ဘားမ့ဲဆရာေတာ္ လက္ေတြ႔က်မ္း ဒုတိယတြဲတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္ကို ေတြ႔ရွိရသည္။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ယင္း ဘား ၉ ဘားဆရာေတာ္မ်ားသည္ ခရစ္ ၁၆-၁၇ ရာစုႏွစ္မ်ားအတြင္း၌ ေပၚေပါက္ၾကေသာ ဆရာေတာ္မ်ားျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိႏုိင္သက့ဲသို႔ အတိဆာ ဆရာေတာ္သည္လည္း အခ်ိန္ကာလျခားနားခ်က္အရ ယင္းဝိဇၨာဆရာေတာ္မ်ားထံ၌ ပညာသင္ခ့ဲသည္ဟု မယူဆႏုိင္ေၾကာင္း ထင္ရွားေနေပသည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ အတိဆာ ဆရာေတာ္သည္ သာသနာႏွစ္ ၁၅၇၀ (ေအဒီ၁၀၂၆) ေလာက္၌ ပဲခူးသို႔လာ၍ အရည္းၾကီးဝါဒ တႏၲရအေလ့အက်င့္ကို သင္ယူသည္ဟု ဗရြန္တြန္က မွတ္တမ္းေရးသားခ့ဲရုိးမွန္လွ်င္ မည္သူ႔ထံ၌ မည္က့ဲသို႔ေသာ တႏၲရ ပညာရပ္မ်ိဳးကို သင္ယူခ့ဲေၾကာင္း ေဖာ္ျပရာသည္။ ယခုမူ အေထာက္အထား ခိုင္လုံရန္ေဝးစြ။ ဆက္စပ္ရန္ သဲလြန္စမွ်ကိုပင္ မေတြ႔ရွိႏုိင္သျဖင့္ လားမားဘုန္းၾကီး ဗရြန္တြန္သည္လည္း ထိုအခ်ိန္၌ သေရေခတၲရာ ပုဂံတို႔၌ အစုၾကီးစြာရွိ၍ ထင္ရွားေနေသာ အရည္းၾကီးအယူဝါဒကိုပင္ ပဲခူး သန္လ်င္နယ္၌ ရွိသေယာင္ မွားယြင္းယူဆျပီး  ေရေျမေဒသမက်ြမ္းက်င္မွုအေပၚ အေျခခံ၍ ရမ္းမွန္းျဖန္႔သန္းေရးသားခ့ဲေၾကာင္း ထင္ရွားေနျပန္ေတာ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ရမ္းမွန္းျဖန္းသန္း ေရးသားထားေသာ တိဗက္လားမားဘုန္းၾကီး တာရနာထမွတ္တမ္းႏွင့္ ဗရြန္တြန္၏ ေရးသားခ်က္တို႔ကို အေျချပဳျပီး သထုံ ပဲခူး သန္လ်င္တို႔၌ အရည္းၾကီးတို႔၏ တႏၲရယာန လႊမ္းမိုးခ့ဲေၾကာင္းႏွင့္ က်ိဳက္ေခါက္ေဒသတြင္ ဟိႏၵဴျဗာဟၼဏတို႔၏ လက္ရာမ်ားကို သမိုင္းေရးသူက အေထာက္ထားျပ သုံးသပ္ထားေသာ္လည္း သာသနာႏွစ္ ၁၆၀၁ (ေအဒီ၁၀၅၇) သထုံမႏုဟာမင္း ပုဂံသို႔ေရာက္ရွိသြားသည့္ ႏွစ္အထိ ယင္းေဒသတြင္ အရည္းၾကီးတို႔၏ တႏၲရယာနလႊမ္းမိုးခ့ဲေၾကာင္း က်ိဳက္ေခါက္သမိုင္းစာအုပ္၌  ေရးသားေဖာ္ျပ ဆုံးျဖတ္ထားခ်က္မွာ မွန္ကန္မွု ရွိ မရွိကို သုေတသီမ်ား စဥ္းစားဆုံးျဖတ္ရန္သာ ရွိပါေတာ့သည္။  ။(4) ဇာဒၵလတကၠသိုလ္။  ။ဤတကၠသိုလ္ကို ရာမပါလမင္း (သာသနာႏွစ္၁၆၅၈-၁၆၇၄/ေအဒီ၁၂၀၀ ေက်ာ္)က တည္ေထာင္သည္။ ၎မင္းသည္ ဂဂၤါႏွင့္ ကရဘိုအာျမစ္အဆုံ၌ ရာမာဝတီျမိဳ႕သစ္ကို တည္၍ ျမိဳ႕ေတာ္အနီး၌ ယင္းတကၠသိုလ္ကို တည္ေထာင္ထားျခင္း ျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ တကၠသိုလ္ကိုတည္ေထာင္ျပီး ႏွစ္ ၁၀၀ခန္႔ အၾကာ၌ မဟာေမဒင္တို႔၏ ဖ်က္ဆီးမွုကို ခံခ့ဲရသည္။  ။(5) ၾသဒႏၲပူရီတကၠသိုလ္။  ။ ဤတကၠသိုလ္တြင္ ဝဂၤတိုင္းဘုရင္ ပါလမင္းဆက္မတိုင္မီကပင္ ရဟန္း ၁၀၀၀ ရွိသည့္ေက်ာင္းတိုက္ၾကီး ျဖစ္သည္။ ေနာက္ပိုင္း ပါလမင္းမ်ား၏ ေထာက္ပ့ံမွုေၾကာင့္ တကၠသိုလ္အဆင့္ မီလာျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤတကၠသိုလ္သည္လည္း သာသနာႏွစ္ ၁၇၄၃ႏွစ္ (ေအဒီ၁၁၉၉)၌ မဟာေမဒင္မ်ား ဖ်က္ဆီး၍ ပ်က္စီးခ့ဲရျပီး ဤတကၠသိုလ္မွ ရဟန္းအခ်ိဳ႕မွာ တိဗက္သို႔ ထြက္ေျပးခ့ဲၾကသည္ဟု ဆိုသည္။(ဦးစိန္ထြန္း/သုေတသီ)ဗဟုသုတရွာေဖြ စာေပေလ့လာသူ မိတ္ေဆြမ်ား ကာယစိတၱသုခႏွစ္ျဖာရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ။  


*မဟာယာန ဗုဒၶဘာသာတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးမ်ား*
*******************************************
သာသနာႏွစ္ ၁၀၀၀ (ေအဒီ၅၀၀) ေက်ာ္မွစ၍ အိႏၵိယျပည္တြင္ မဟာယာန ဗုဒၶတကၠသိုလ္ အမ်ားအျပားေပၚခ့ဲသည္။

★ဆင့္ကူးဆင့္ကမ္း ဥာဏ္လက္လွမ္း★


Photo: ★ဆင့္ကူးဆင့္ကမ္း ဥာဏ္လက္လွမ္း★

 ဗုဒၶဘာသာဝင္ တိုင္းဟာ ျမတ္စြာဘုရား
ရဲ ႔အဓိက ညႊန္ျပ ေတာ္မူတဲ႔ ပန္းတိုင္ျဖစ္
တဲ႔ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳလိုၾကတဲ႔
ဆႏၵကိုယ္စီ ရိွၾကတာခ်ည္းပါပဲ ။
ဒုဂၢတိဘုံလို႔ေခၚတဲ႔ အပါယ္ေလးဘုံကို
ဘယ္ေတာ႔မွ မ ေရာက္ ရ ေတာ႔ဘဲ
သုဂတိေခၚတဲ႔ လူခ်မ္းသာ နတ္ခ်မ္းသာ
အျဖစ္နဲ႔ခံစားၿပီး နိဗၺာန္ခ်မ္းသာအထိ
တ ေျဖာင့္တည္း ဆန္တက္သြားေတာ့မဲ႔
သူေတြျဖစ္ခ်င္ၾကပါတယ္ ။သုံးဆယ္႔
တစ္ဘုံမွာက်င္ လည္ ရဦးမယ္ဆိုရင္ေတာင္
အထက္တန္းက်တဲ႔ သုဂတိဘုံမွာပဲ
က်င္ လည္ခ်င္ၾကတာသဘာဝၾကပါတယ္။
ွဒါေပမဲ႔ခက္တာကရွိေနတယ္။ဘာေတြ
ခက္ေနသလဲ ?
  ျမတ္စြာဘုရားရဲ ႔တရားေတာ္မ်ားဟာ
အလြန္အက်ဳိးမ်ားပါတယ္။အပါယ္ဒုကၡမွ
လြတ္ေျမာက္နိုင္ တယ္ ။အထက္အထက္
မဂ္ဖိုလ္ကိုအလြယ္တကူရရွိနိုင္ တယ္။
ေနာက္ဆုံး သႏၲိသုခလို႔ေခၚတဲ႔ အၿမိဳက္
နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏုိင္ တယ္။
  ဒါယကာ ဒါယကာမမ်ားဟာ ကိစၥမ်ားေျမာင္ လူတို႔ေဘာင္ မွာ အိမ္ ရာထူေထာင္ ေနရတာဆိုေတာ့ျမတ္စြာဘုရား ေဟာ
ေတာ္မူတဲ႔ စာေပ ပိဋကတ္ေတာ္ေတြကို
အနွံ႔အျပားမ ေလ့လာနိုင္ ဘူး။အခ်ိန္လည္း
မရွိဘူး။ဒါေၾကာင့္ျမတ္စြာဘုရားက
သတၱဝါေတြရဲ ႔အ ေပၚ ေမတၱာ ကရုဏာ
ႀကီးမားစြာနဲ႔ မသိတာကို သိေအာင္
အမွန္ကိုအမွန္အတိုင္းသိေအာင္ေဟာ
ေဖၚညႊန္ၾကားေျပာဆိုဆုံးမ ေတာ္မူခဲ႔ပါတယ္
  လမ္းမသိသူကိုလမ္းသိေအာင္ လမ္းျပ
ေပးသူဟာျမတ္စြာဘုရားရွင္ ပါဘဲ။
ျမတ္စြာဘုရားရဲ ႔တပည့္သားရဟန္းေတာ္
ေတြကလည္းျမတ္စြာဘုရားလမ္းျပ ေတာ္
မူခဲ႔တဲ႔အတိုင္း ကိုယ္တိုင္ လည္းေလ်ွာက
လွမ္းၿပီး တပည့္ဒါယကာ ဒါယကာမမ်ား
ကိုလည္းလမ္းျပ ေပးၾကဖို႔အထပ္ထပ္
မွာၾကားတိုက္တြန္းခဲ႔ပါတယ္။
  ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ႔တဲ႔
တရားေတာ္ေတြကိုယုံၾကည္စိတ္ခ်စြာ
ေလးေလးစားစားနာၾကားမွတ္သားၾက
လ်ွင္ျဖင့္ အတိုင္းအဆမ်ားလွတဲ႔အက်ဳိး
ေက်းဇူးေတြကိုလက္
ငင္းခံစားရမွာျဖစ္ပါတယ္။ျမတ္စြာဘုရားရွင္
ကို ဓမၼ နဲ႔ပူေဇာ္ရာလည္းေရာက္ပါတယ္။
့   ``ဧကာယ ေနာ အယံ ဘိကၡေဝ မ ေဂၢါ´´
တဲ႔ ။တစ္ေၾကာင္းတည္းရွိတဲ႔လမ္းမွာ
တစ္ေယာက္ထဲပဲေလ်ွာက္လွမ္းရမွာျဖစ္
ပါတယ္။မိမိရဲ ႔ဆႏၵ လုံ႔လ ဝီရိယ ပညာ 
ကိုသာအ ေဖၚျပဳၿပီးေလ်ွာက္လွမ္းရမွာ
ျဖစ္ပါတယ္။ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ကိုယ့္အား
ကိုယ္ကိုးၿပီး ေလ်ွာက္လွမ္းရမွာပါ။ျမတ္စြာဘုရားက လမ္းကိုဘဲ ညႊန္ျပ ေပးတာပါ။
ခရီးလမ္းသိၿပီးေပမဲ႔ မသြားသူက မ ေရာက္သလိုပါဘဲ။သိၿပီးသိတဲ႔အတိုင္း
မက်င့္သုံးရင္ လိုရာပန္းတိုင္ မ ေရာက္
နိုင္ ပါဘူး။လမ္းသိၿပီးရင္ ငါ မ ေရာက္ေရာက္ေအာင္ ေလ်ွာက္လွမ္း
မယ္ဆိုတဲ႔စိတ္ဓါတ္ေမြးျမဴထားသူေတြ
ြအတြက္ျမတ္ဗုဒၶ၏ျမတ္ေသာတရား
ေတာ္ေတြကိုဆင့္ကူးဆင့္ကမ္း ဥာဏ္လက္လွမ္းၿပီး
ဓမၼဒါန ျပဳေနျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
  သုတဝါအရိယသာဝက တနည္းအား
ျဖင့္ျမတ္ဗုဒၶ၏ျမတ္ေသာတပည့္တစ္ဦး
ျဖစ္ခ်င္ သူေတြအတြက္ျမတ္စြာဘုရားေဟာ
ေတာ္မူခဲ႔တဲ႔အတိုင္းေက်းဇူးရွင္ ဆရာေတာ္
ဘုရားႀကီးမ်ားရဲ ႔အဆုံးအမတရားေတြကို
တဆင့္ျပန္လည္ေဖာက္သည္ခ်ေပးတာပါ။
တတ္သိနားလည္လြန္းလို႔ေတာ့မဟုတ္ပါ။
မိမိနာၾကားခဲ႔သ ေလာက္အပတ္တကုတ္ေလ႔လာ
မိသ ေလာက္ျမတ္စြာဘုရားရဲ ႔ေကာင္း
ျမတ္တဲ႔တရားေတာ္ေတြကို သံသရာခရီး
သြားေဖာ္အခ်င္းခ်င္း ထပ္ဆင့္ ဓမၼဒါန
ျပဳျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။
- သိျမင္ နားလည္နိုင္ ၾကပါေစ။
- က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ ။

* အရွင္ ဝိေဝက ၏ (ျမတ္ဗုဒၶ၏ျမတ္ေသာတပည့္)စာအုပ္မွ
ေကာက္နႈတ္တင္ျပပါသည္ ။  


★ဆင့္ကူးဆင့္ကမ္း ဥာဏ္လက္လွမ္း★

ဗုဒၶဘာသာဝင္ တိုင္းဟာ ျမတ္စြာဘုရားရဲ ႔အဓိက ညႊန္ျပ ေတာ္မူတဲ႔ ပန္းတိုင္ျဖစ္
တဲ႔ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳလိုၾကတဲ႔ဆႏၵကိုယ္စီ ရိွၾကတာခ်ည္းပါပဲ ။

သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီးအရွင္ဥာဏိရ၏ သတိေပးဆံုးမစကား




သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီးအရွင္ဥာဏိရ၏ သတိေပးဆံုးမစကား

အင္း - ကိုယ္ေတာ္တို႕ သင္

ရုံသာသင္ေနၾကတာပါ,က်င့္လည္း

မက်င့္ၾကပါဘူးလို႕ အဲ႔ဒီလိုမ်ဳိးဟန္

Sunday, December 22, 2013

မစိုးရိမ္တိုက္ႏွင့္ ေက်ာင္းဒကာဦးသက္ရွည္ အေႀကာင္း



မစိုးရိမ္ေက်ာင္းတိုက္ႏွင့္ ေက်ာင္းဒကာ 

ဦးသက္ရွည္အေႀကာင္းအက်ဥ္းခ်ဳပ္......


ဆရာေတာ္ ဦးသူရိယ အေႀကာင္း ေရးတဲ့အခါ မစိုးရိမ္တိုက္နဲ႕

 ေက်ာင္းဒကာဦးသက္ရွည္ စည္းကမ္းႀကီးပံု၊ 

အလႈအတန္းရက္ေရာပံု၊ ရိုးသားတည္ႀကည္ပံု၊ မဟုတ္မခံ 

မွန္ရာကို ျမတ္နိုးပံုေတြပါ၊

Saturday, December 21, 2013

****ျပတ္သားမွ ျပတ္သြားမယ္****

 

ျမတ္စြာဘုရားရွင္ လက္ထက္တုန္းက ေရာဟိတျမိဳ့မွာ <ပစၥယ> ဆိုတဲ့ မင္းသားတစ္ပါးရွိခဲ့ဖူးတယ္ ။ သူအရြယ္ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္ ဆယ္ေျခာက္နွစ္သားမွာ ဖခင္ဘုရင္ႀကီး နတ္ရြာစံသြားတဲ့ အတြက္ ပစၥယမင္းသားေလး ရွင္ဘုရင္ျဖစ္လာခဲ့တယ္ ။ 

Friday, December 20, 2013

**မိဘက သားသမီးကို၊ ဆရာက တပည့္ကို၊ ဆဲဆူဆံုးမတာဟာ ဖရုသ၀ါစာက်ဴးလြန္ပါသလား? **

 



ဖရုသ၀ါစာ ဆိုတာ ဒုစရိုက္(၁၀)ပါးထဲမွာ တစ္ပါး အပါအ၀င္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒုစရိုက္(၁၀)
ပါးကို က်ဴးလြန္တဲ့သူဟာ အပါယ္က်ပါတယ္။

Thursday, December 19, 2013

*** * ေဖေဖ ေမတၱာ ****


*** * ေဖေဖ ေမတၱာ ****

လူေတြဟာ ပံုမွန္သြားလာလႈပ္ရွား

တဲ့အခါ သာမန္ေ႐ႊေငြရတနာကိုပဲ

၀တ္ဆင္ၾကပါတယ္ တန္ဖိုးႀကီး

Wednesday, December 18, 2013

***** အဇၥ်တၱစကားမ်ား *****

 


စာေမးပြဲၿပီးေတာ့ဖို႔ တစ္ရက္ပဲလိုေတာ့တဲ့တစ္ေန႔…
 တျခားဘာသာေတြထက္ ခက္ခဲခဲ့ရတဲ့ အဂၤလိပ္ဘာသာကို ဒီေန႔ အဆင္ေျပေျပေျဖခဲ့ရလို႔ စိတ္ထဲက ေပါ့ပါးေနတယ္။ အဲဒါနဲ႔ အေဆာင္ကသူငယ္ခ်င္းေတြစားခ်င္တဲ့ မုန္႔လင္မယားအ၀ယ္ေတာ္ပုံ ထြက္ခဲ့တယ္။ 

****** အေဖ *****



 *******  အေဖ ******

 လူသားတိုင္းဟာ အလုပ္လုပ္ရရင္
ပင္ပန္းၾကတာပါပဲ ဒါေပမယ့္

"အေဖ" ဆိုတဲ့လူသားေတြကေတာ့

Tuesday, December 17, 2013

*** ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြသိသင့္သည့္ဗုဒၶဘာသာအခ်က္အလက္မ်ား ***

Photo: ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြသိသင့္သည့္ဗုဒၶဘာသာအခ်က္အလက္မ်ား
*********************************************
                
  သိသင့္တယ္ထင္လို့မ်ွေ၀ေပးတာပါေနာ္သူငယ္ခ်င္းတို့ေရသိျပီးသားလူေတြရိွသလို
မသိေသးတဲ့လူေတြလည္းရိွမယ္ထင္လို့ပါ
ကြ်န္ေတာ္တို့ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမသိတဲ့လူေတြမ်ားပါတယ္
ကိုယ္ယံုျကည္သက္၀င္ကိုးကြာ္တဲ့ဘာသာတရားရဲ့အခ်က္အလက္ေတြကိုမသိေသးတာရွက္စရာေကာင္းမယ္လို့ထင္ပါတယ္ အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ကြ်န္ေတာ္လည္းအရင္ကျပည့္ျပည့္စံုစံုမသိပါဘူးခုမွသိတာပါ
ကြ်န္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလည္းသိေစခ်င္လို့မွ်ေ၀ေပးတာပါေနာ္ ဆရာလုပ္တယ္လို့ေတာ့မထင္ေစခ်င္ပါဘူး။
သူငယ္ခ်င္းတို့စိတ္ထဲအဲဒီလိုသေဘာသက္ေရာက္သြားတယ္ဆိုရင္လည္း
aတာင္းပန္ပါတယ္လို့ေျပာခ်င္ပါတယ္ေနာ္.............

ဘဒၵကမာၻတြင္ ပြင့္ေတာ္မူေသာ ဘုရားငါးဆူ
*******************************
၁။ ကကုသန္ျမတ္စြာဘုရား
၂။ ေကာဏဂံုျမတ္စြာဘုရား
၃။ ကႆပျမတ္စြာဘုရား
၄။ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား
၅။ အရိေမေတၱယ်ျမတ္စြာဘုရား (ေနာင္ပြင့္ေတာ္မႈမည္)

သာသနာေတာ္သံုးရပ္
****************
၁။ ပရိယတၱိ သာသနာ = ပိဋကပ္စာေပသင္ၾကားျခင္း
၂။ ပဋိပတၱိ သာသနာ = တရားေတာ္ႏွင့္အညီက်င့္ျခင္း
၃။ ပဋိေ၀ဒ သာသနာ = ထိုးထြင္းသိျမင္ျခင္း

ရတနာသံုးပါး
**********
၁။ ဘုရား
၂။ တရား
၃။ သံဃာ

ေဂါတမဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ ပတ္သက္၍ သိသင့္ေသာအခ်က္မ်ား
**********************************************
ျမတ္စြာဘုရား၏ ဖခမည္းေတာအမည္ = သုေဒါၶဓန
ျမတ္စြာဘုရား၏ မယ္ေတာ္အမည္ = မယ္ေတာ္မာယာ
ျမတ္စြာဘုရား၏ ေမြးဖြားရာဇာတိ = ကပၸိလ၀တ္
ျမတ္စြာဘုရား၏ ငယ္နာမည္ = သိဒၶတၻမင္းသား
ျမတ္စြာဘုရား၏ ၾကင္ယာေတာ္ = ယေသာ္ဓရာ
ျမတ္စြာဘုရား၏ သားေတာ္ = ရာဟုလာ
ျမတ္စြာဘုရား၏ ဖြားဖက္ေတာ္ခုႏွစ္ေယာက္= ေမာင္စံ၊ ခႏိၶကျမင္း၊ ကာဠဳဒါရီအမတ္၊
ေရႊအိုးၾကီးေလးလံုး၊ ညီေနာ္အာနႏၵာ၊ ယေသာ္ဓရာ၊ ေဗာဓိေညာင္ပင္

သံေ၀ဇနိယ ေလးဌာန
*****************
၁။ ျမတ္စြာဘုရားဖြားျမင္သည့္အရပ္ = လံုမၺနီဥယာဥ္
၂။ ဘုရားအျဖစ္ေရာက္ေတာ္မူေသာေနရာ = ဗုဒၶဂါယာ
၃။ ဓမၼစၾကာတရားဦးေဟာေတာ္မူေသာေနရာ = မိဂဒါ၀ုန္ေတာ
၄။ ပရိနိဗၺာန္ျပဳေသာေနရာ = ကုသိနာရုံ

သတၱဌာန ခုႏွစ္ပါး
**************
၁။ ေအာင္ျမင္ေတာ္မူေသာ ေဗာဓိေညာင္ပင္၏ အေရွ႕ေျမာက္တစ္လံကြာ ေရႊပလႅင္ဌာန
၂။ ေဗာဓိပင္၏ ေျမာက္ဘက္ ၁၀ လံကြာဌာန အနိမိသအရပ္
၃။ ေဗာဓိပင္ႏွင့္ အနိမိသအၾကားႏွစ္လံကြာဌာန ရတနာစၾကၤ ံ
၄။ ေဗာဓိပင္၏ အေနာက္ေျမာက္ ၁၅ လံကြာ ရတနာဃရေရႊအိမ္
၅။ ေဗာဓိပင္၏ အေရွ႕ ၃၂ လံကြာ အဇပါလ ဆိတ္ေက်ာင္းေညာင္ပင္
၆။ ေဗာဓိပင္၏ အေရွ႕ေတာင္ ၁၅ လံကြာ မုစလိႏၵာအိုင္၀ယ္ နဂါးပါးျပင္းေအာက္ဌာန
၇။ ေဗာဓိပင္၏ ေတာင္ဘက္ ၁၁ လံကြာ လင္းလြန္းပင္အရပ္

ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ကိုးပါး
******************
၁။ အရဟံ = ပူေဇာ္အထူးခံယူေတာ္မူထိုက္ေသာဂုဏ္။
၂။ သမၼာသမၺဳေဒၶါ = အလံုးစံုေသာတရားအေပါင္းကိုသိျမင္ေတာ္မူေသာဂုဏ္။
၃။ ၀ိဇၨာစရဏသမၸေႏၷာ = ၀ိဇၨာသံုးပါး၊ ၀ိဇၨာရွစ္ပါး၊ စရဏတရား ၁၅ပါး တို႔ႏွင့္
ျပည့္စံုေတာ္မူေသာဂုဏ္။
၄။ သုဂေတာ = ေကာင္းေသာစကားကိုသာဆိုေတာ္မူေသာဂုဏ္။
၅။ ေလာက၀ီဒူ = ေလာကသံုးပါးကုိသိေတာ္မူအပ္ေသာဂုဏ္။
၆။ အႏုတၱေရာ ပုရိသ ဓမၼသာရထိ= မယဥ္ေက်းေသာ လူနတ္ျဗဟၼာသတၱ၀ါတို႔ကို
ယဥ္ေက်းေအာင္ဆံုးမေသာဂုဏ္။
ရ။ သတၳာေဒ၀မႏုႆာနံ = နတ္လူတို႔၏ ဆရာျဖစ္ေသာမူေသာဂုဏ္။
၈။ ဗုေဒၶါ = သစၥာေလးပါးကို သိေတာ္မူေသာဂုဏ္။
၉။ ဘဂ၀ါ = ဘုန္းေတာ္ေျခာက္ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာဂုဏ္။

တရားဂုဏ္ေတာ္ ေျခာက္ပါး
*********************
၁။ သြာကၡာေတာ = တရားေတာ္၏ အစအလယ္အဆံုးေကာင္းေသာဂုဏ္။
၂။ သႏိၵဌိေကာ = ခ်ီးမြမ္းအပ္ေသာ မဂ္ပညာျဖင့္ ကိေလသာကို
ေအာင္တတ္ေသာဂုဏ္။
၃။ အကာလိေကာ = အခါမလင့္ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာေပးတတ္ေသာဂုဏ္။
၄။ ဧဟိပႆိေကာ = လာလွည့္ရႈလွည့္ဟူ၍ အစီရင္ကိုခံထိုက္ေသာဂုဏ္။
၅။ ၾသပေနယ်ိေကာ = စိတ္ႏွင့္မခြာဘဲေဆာင္ျခင္းငွာထိုက္ေသာဂုဏ္။
၆။ ပစၥတၱံေ၀ဒိတေဗၺာ၀ိညူဟိ = ပညာရွိတို႔စိတ္၌ သိအပ္ခံစားအပ္ေသာဂုဏ္။

သံဃာ့ဂုဏ္ေတာ္ ကိုးပါး
*****************
၁။ သုပၸဋိပေႏၷာ = သိကၡာက်င့္၀တ္တုိ႔ကို ေကာင္းစြာက်င့္ေတာ္မူေသာဂုဏ္။
၂။ ဥဇုပၸဋိပေႏၷာ = သိကၡာက်င့္၀တ္တို႔ကို ေျဖာင့္မတ္စြာက်င့္ေသာဂုဏ္။
၃။ ဥာယပၸဋိပေႏၷာ = နိဗၺာန္၏ အက်ိဳးငွာ က်င့္ေတာ္မူေသာဂုဏ္။
၄။ သာမိစိပၸဋိပေႏၷာ = အရိုအေသျပဳထိုက္ေအာင္ သိကၡာတို႔ကိုရိုေသထိုက္ေသာဂုဏ္။
၅။ အာဟုေနေယ်ာ = အေ၀းမွေဆာင္၍ သီလ၀ႏ ၱတို႔အား လွဴအပ္ေသာ ပစၥည္းကို
                                ခံယူေတာ္မူထိုက္ေသာဂုဏ္။
၆။ ပါဟုေနေယ်ာ = ခ်စ္ခင္ႏွစ္လိုအပ္ေသာဧည့္သည္တို႔အဖို႔ စီရင္ထားေသာ
                             ျမတ္ေသာအလွဴကိုခံေတာ္မူထိုက္ေသာဂုဏ္။
ရ။ ဒကၡိေနေယ်ာ = တမလြန္ေလာကကို ယံုၾကည္၍ေပးအပ္ေသာ ျမတ္ေသာ
                              အလွဴကိုခံေတာ္မူထိုက္ေသာဂုဏ္။
၈။ အဥၨလီကရဏီေယ်ာ = ေကာင္းမူကိုအလိုရွိသူတို႔ လက္အုပ္ခ်ီ၍ ရွိခိုးျခင္းငွာ
                                        ထိုက္ေတာ္မူေသာဂုဏ္။
၉။ အႏုတၱရံပုညေခတၱံ = ေကာင္းမူတည္းဟူေသာ မ်ိဳးေစ့တို႔၏ စိုက္ပ်ိဳးရာ
                                     လယ္ေျမေကာင္းသဖြယ္ျဖစ္ေသာဂုဏ္။

အႏွစ္သံုးပါး
*********
၁။ ဒါန
 ၂။ သီလ
 ၃။ ဘာ၀နာ

ပစၥည္းေလးပါး
************
၁။ ဆြမ္း 
၂။ ေဆး 
၃။ သကၤန္း 
၄။ ေက်ာင္း

ဆီမီးကပ္လွဴျခင္းအက်ိဳးႏွစ္ပါး
**********************
၁။ ပကတိမ်က္စိၾကည္လင္ျခင္း
၂။ ဥာဏ္ (မ်က္စိ)ၾကည္လင္ျခင္း

ဆြမ္းအက်ိဳး ငါးပါး
**************
၁။ အာယု = အသက္ရွည္ျခင္း
၂။ ၀ဏၰ = အဆင္းလွျခင္း
၃။ သုခ = ခ်မ္းသာၾကီးျခင္း
၄။ ဗလ = ခြန္အားၾကီးျခင္း
၅။ ပရိဘာန = ဥာဏ္ပညာၾကီးျခင္း

ပန္းလွဴရသည့္ အက်ိဳးသံုးပါး
*******************
၁။ ရုပ္ရည္လွပသည္။
၂။ ခႏၵာကိုယ္သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ေစသည္။
၃။ ခံတြင္းအနံ ေမႊးၾကည္ေစသည္။

သီလရွိသူ ရႏိုင္ေသာအက်ိဳး ငါးပါး
************************
၁။ စည္းစိပ္ဥစၥာရရွိႏိုင္သည္။
၂။ ဂုဏ္သတင္းေက်ာ္ၾကားႏိုင္သည္။
၃။ တင့္တင့္တယ္တယ္ေနနိုင္သည္။
၄။ မေတြမေ၀ဘဲေသရမည္။
၅။ ေသျပီးေနာက္ ေကာင္းေသာဘ၀ေရာက္ႏိုင္သည္။

တရားနာျခင္း၏ အက်ိဳး ငါးပါး
*********************
၁။ မၾကားဖူးေသာ ထံုနည္းပံုစံ တရားေကာင္းတုိ႔ကို ၾကားရျခင္း။
၂။ ၾကားဖူးေသာ တရားေကာင္းကို အဖန္တလဲလဲ မွတ္မိေအာင္နာၾကားရျခင္း။
၃။ ယံုမွားသံသယကို ေဖ်ာက္ႏိုင္ျခင္း။
၄။ အယူ၀ါဒကို ေျဖာင့္မတ္စြာ ယူႏိုင္ျခင္း။
၅။ သဒၶါယံုၾကည္ေသာစိတ္တိုးပြားေစျခင္း။

ေမတၱာအက်ိဳး ၁၁ ပါး
***************
၁။ ခ်မ္းသာစြာအိပ္ရသည္။
၂။ ခ်မ္းသာစြာႏိုးရသည္။
၃။ မေကာင္းေသာအိမ္မက္မျမင္
၄။ လူနတ္ခ်စ္သနားသည္။
၅။ ေဘးလြတ္ေအာင္နတ္တို႔ေစာင္မသည္။
၆။ မီးမေလာင္ႏိုင္
၇။ ဓားလက္နက္မထိႏိုင္
၈။ အဆိပ္ႏွင့္မေသႏိုင္
၉။ မေကာင္းေသာစိတ္ေပ်ာက္သည္။
၁၀။ မ်က္ႏွာအဆင္းလွသည္။
၁၁။ မေတြေ၀ဘဲေသ၍ ျဗမၼာျပည္သို႔ေရာက္သည္။

သည္းခံျခင္းအက်ိဳး ငါးမ်ိဳး
*******************
၁။ လူအမ်ားခ်စ္ျခင္း။
၂။ ရန္ျငိမ္းျခင္း။
၃။ အျပစ္နည္းျခင္း။
၄။ မေတြမေ၀ေသရျခင္း။
၅။ သုဂတိဘ၀သို႔လားရျခင္း။

အပယ္ေလးပါး
************
၁။ ငရဲ 
၂။ တိရိစာၦန္ 
၃။ ျပိတၱာ 
၄။ အသူရကာယ္

ကပ္သံုးပါး
********
၁။ ဒုဗိ ၻကၡႏ ၱရကပ္ = ငတ္မြတ္ေဘးေၾကာင့္ ပ်က္စီးေသာကပ္
၂။ သတၱႏ ၱရကပ္ = လက္နက္ေဘးေၾကာင့္ ပ်က္စီးေသာကပ္
၃။ ေရာဂႏ ၱရကပ္ = ေရာဂါေဘးေၾကာင့္ ပ်က္စီးေသာကပ္

ရပ္ျပစ္ရွစ္ပါး
**********
၁။ ငရဲ = ခ်မ္းသာမႈအလ်ဥ္းမရွိေသာအရပ္
၂။ တိရစာၦန္ = နိဗၺာန္ႏွင့္ဖီလာ မိုးကိုေက်ေပးေသာသတၱ၀ါ
၃။ ျပိတၱာ = ကိုယ္လက္အဂၤါ မမွ်တေသာသတၱ၀ါ
၄။ အသညေဇာ = ခႏၶာကိုယ္တစ္ပါးသာရွိ၍ အသက္နာမ္မရွိေသာ ျဗဟၼာဘံု
၅။ ပစၥႏ ၱေရာ = ရတနာသံုးပါး မသိ၊ မရွိေသာ ေတာခ်ံဳ အံုျခားအရပ္
၆။ မိစာၦဒိဌိ = မွားေသာအယူရွိေသာ လူမ်ိဳးစု
၇။ ၀ိကလိျႏိၵယ = သစၥာေလးပါးတရားကိုနာၾကားရေသာ္
၈။ ဗုဒၶသုေညာ တိေဟတုေကာ = အသိအလိမၼာႏွင့္ျပည့္စံုေသာ္လည္း ဘုရားပြင့္ေသာ
ကာလႏွင့္လြဲ၍ လူျဖစ္ရျခင္း။

ရန္သူမ်ိဳး ငါးပါး
***********
၁။ ေရ 
၂။ မီး 
၃။ မင္းဆိုး 
၄။ သူခိုး 
၅။ မခ်စ္မႏွစ္သက္ေသာသူ

၀ိပတၱိတရား ေလးပါး
***************
၁။ သီလ၀ိပတိၱ = သီလပ်က္ျခင္း
၂။ ဒိဌိ၀ိပတိၱ = အယူပ်က္ျခင္း
၃။ အာစာရ၀ိပတိၱ = အက်င့္ပ်က္ျခင္း
၄။ အာဇီ၀၀ိပတိၱ = အသက္ေမြးမႈပ်က္ျခင္း

ဗ်သနတရား ငါးပါး
**************
၁။ ဥာတိဗ်သန = ေဆြမ်ိဳးဥာတိတို႔ ေသေက်ပ်က္စီးျခင္း
၂။ ေဘာဂဗ်သန = ရာထူးဂုဏ္သိမ္ စည္းစိမ္ဥစၥာေလ်ာက်ပ်က္စီးျခင္း
၃။ ေရာဂဗ်သန = အနာေရာဂါ ႏွိပ္စက္ပ်က္စီးျခင္း
၄။ သီလဗ်သန = အက်င့္သီလပ်က္စီးျခင္း
၅။ ဒိဌိဗ်သန = အယူ၀ါဒ လြဲမွားပ်က္စီးျခင္း

ကိေလသာ သံုးပါး
***************
၁။ ေလာဘ 
၂။ ေဒါသ 
၃။ ေမာဟ

ကာလ သံုးပါး
**********
၁။ အတိတ္ = လြန္ေလျပီးေသာကာလ
၂။ ပစၥဳပၸါန္ = လက္ရွိကာလ
၃။ အနာဂတ္ = ေနာင္ကာလ

အဂတိတရား ေလးပါး
****************
၁။ ဆႏၵ 
၂။ ေဒါသ 
၃။ ဘယာ 
၄။ ေမာဟ

မ်က္ေမွာက္စည္းစိမ္ပ်က္စီးေၾကာင္းတရား သံုးပါး
************************************
၁။ ဣတိၳဓုတၱ = မိန္းမလိုက္စားျခင္း
၂။ သုရာဓုတၱ = ေသေသာက္ၾကဴးျခင္း
၃။ အကၡဓုတၱ = ေလာင္းကစားျခင္း

သရဏဂုံပ်က္ရေသာအေၾကာင္း ႏွစ္ပါး
****************************
၁။ မိစာၦဒိဌိအယူကိုေျပာင္းယူျခင္း 
၂။ ေသဆံုးျခင္း


ကံသံုးပါး
*******
၁။ ကာယကံ = ကိုယ္ျဖင့္ျပဳျခင္း
၂။ ၀စီကံ = ႏႈတ္ျဖင့္ျပဳျခင္း
၃။ မေနာကံ = စိတ္ျဖင့္ျပဳျခင္း

အာရုံ ေျခာက္ပါး ကာမဂုဏ္တရားမ်ား
***************************
၁။ ရႈပါရုံ = အဆင္းအာရုံ
၂။ သဒၵါရံု = အသံအာရုံ
၃။ ဂႏၶာရုံ = အနံအာရုံ
၄။ ရသာရုံ = အရသာအာရုံ
၅။ ေဖာဌဗၺရုံ = အေတြ႕အာရုံ
၆။ ဓမၼာရုံ = တရားသေဘာအာရုံ

ပိဋကတ္ သံုးပံု
***********
၁။ ၀ိနည္း 
၂။ သုတၱန္ 
၃။ အဘိဓမၼာ

ေစတနာ သံုးတန္
*************
၁။ ပုဗၺ = ၾကိဳတင္ေစတနာ
၂။ မုဥၥ = ျပဳဆဲေစတနာ
၃။ ပရ = ျပဳျပီးေစတနာ

ေလာကပါလ တရားႏွစ္ပါး ( ေလာကကို ေစာင့္ေရွာက္ေသာ တရား။ )
**************************************************
၁။ဟိရီ = အျပစ္မကင္းေသာ အမႈ၊ မေကာင္းမႈ ျပဳလုပ္ရမည္ကို ရွက္ျခင္း၊
၂။ဩတၱပၸ = အျပစ္မကင္းေသာ အမႈ၊ မေကာင္းမႈ ျပဳလုပ္ရမည္ကို ေၾကာက္ျခင္း၊

ေလာက သံုးပါး
************
၁။ သတၱေလာက = လူသတၱ၀ါမ်ား၏ ေလာက
၂။ သခၤါရေလာက = ျဖစ္ပ်က္ျပဳျပင္ေလာက
၃။ ၾသကာသေလာက = ရွိရွိသမွ်လူသတၱ၀ါအားလံုးရွိေသာေလာက

ျဗဟၼစိုရ္တရား ေလးပါး
*****************
၁။ ေမတၱာတရား 
၂။ ကရုဏာတရား 
၃။ မုဒိတာတရား 
၄။ ဥပကၡာတရား

သမၸတိၱတရား ေလးပါး
*****************
၁။ ကာလသမၸတိၱ = ေခတ္အခါေကာင္းႏွင့္ ၾကံဳေတြ႕ရျခင္း။
၂။ ဂတိသမၸတ = လူ႔ဘ၀နတ္ဘ၀ကဲ့သို႔ ေကာင္းေသာဂတိႏွင့္ ၾကံဳေတြ႕ရျခင္း။
၃။ ဥပဓိသမၸတ = ေျခလက္အဂၤါညီညာျပည့္စံုျခင္း၊ ရုပ္ရည္ရူပကာတင့္တယ္ျခင္း။
၄။ ပေယာဂသမၸတ = ကာယကံ၊ ၀စီကံ၊ မေနာကံ ကံသံုးပါးျဖဴစင္ေကာင္းမြန္ျခင္း။

သမၸဒါတရား ေလးပါး (မ်က္ေမွာက္ၾကီးပြားေၾကာင္းတရား ေလးပါး)
***********************************************
၁။ ဥဌာနသမၸဒါ = ထၾကြလံု႔လ၀ီရိယႏွင့္ ျပည့္စံုမႈ
၂။ အာရကၡသမၸဒါ = ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုမႈ
၃။ ကလ်ာဏမိတၱသမၸဒါ = မိတ္ေဆြေကာင္းရွိမႈ
၄။ သမဇီ၀ိတသမၸဒါ = မွ်တစြာအသက္ေမြးမႈ

ခႏၶာ ငါးပါး
********
၁။ ရူပကၡႏၶာ
၂။ ေ၀ဒနာကၡႏၶာ
၃။ သညာကၡႏၶာ
၄။ သခၤါရကၡႏၶာ
၅။ ၀ိညာဏကၡႏၶာ

သစၥာ ေလးပါး
***********
၁။ ဒုကၡသစၥာ
၂။ သမုဒယသစၥာ
၃။ နိေရာဓသစၥာ
၄။ မဂၢသစၥာ

ေစတီ ေလးမ်ိဳး
***********
၁။ ဓါတုေစတီ
၂။ ဓမၼေစတီ
၃။ ဥဒိၶႆေစတီ
၄။ ပရိေဘာဂေစတီ

ဥပါယ္တံမ်ဥ္ ေလးမ်ိဳး
*****************
၁။ ေဘဒဥပါယ္ = သေဘာထားအယူအဆကြဲလြဲေအာင္ ေသြးတုိးသပ္လွ်ိဳသည့္နည္းလမ္း။
၂။ ဒဏၡဳဥပါယ္ = ေထာင္ခ်ျခင္း၊ အခ်ဳပ္ခ်ျခင္းစေသာ ဒဏ္ခတ္သည့္နည္းလမ္း။
၃။ သာမဥပါယ္ = ရင္းႏွီးေအာင္ေပါင္းသင္းဆက္ဆံျခင္း၊ ကိုယ္ဘက္ပါေအာင္ ေဖ်ာင္းဖ်
ေျပာဆိုစည္းရုံးျခင္းနည္းလမ္း။
၄။ ဒါနဥပါယ္ = ေပးကမ္းျခင္းနည္းလမ္း။   


 ဓမၼမိတ္ေဆြအေပါင္းကိုယ္စိတ္နွစ္ပါးရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ...
 ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြသိသင့္သည့္ဗုဒၶဘာသာအခ်က္အလက္မ်ား

*********************************************
သိသင့္တယ္ထင္လို့မ်ွေ၀ေပးတာပါေနာ္သူငယ္ခ်င္းတို့ေရ
သိျပီးသားလူေတြရိွသလို
မသိေသးတဲ့လူေတြလည္းရိွမယ္ထင္လို့ပါ
ကြ်န္ေတာ္တို့ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား
မသိတဲ့လူေတြမ်ားပါတယ္။

. . . အေမ . . .

Photo: . . . အေမ . . .

("သင္၏ ၾကင္နာေႏြးေထြးေသာေမတၱာတရားကို သင္၏မိဘမ်ား ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကသည္")

"သား အေမ့ကို ငါးရိုးေလးႏႊင္ေပးပါလား အေမ မျမင္ရလို႔..."

"ဟာ..အေမကလည္းဗ်ာ ဒီမွာသားလည္းမနည္းႏႊင္စားေနရတာ..

အေမစားေနတာလဲၾကည့္ပါအံုး ထမင္းလံုးေတြကေအာက္က်လု႔ိ

ဂရုစိုက္မွေပါ့အေမရ...."

ထမင္း၀ိုင္းမွ အေမအိုႀကီး၏ အကူအညီေတာင္းသံသည္ သားျဖစ္သူ၏ေအာ္ေငါက္သံေနာက္တြင္ တိုးလွ်ိဳးေပ်ာက္ကြယ္သြား၏...

အသက္ ၆၀ ေက်ာ္ေနျပီျဖစ္ေသာ သူမအတြက္ ထမင္းတလုတ္ကို ပါးစပ္ထဲထည့္ဖို႔ လက္ေတြက ငယ္ငယ္ကလို သန္သန္မာမာမရွိေတာ့...

ဇရာ၏ ႏွိပ္စက္မႈသည္ သူမတစ္ကိုယ္လံုးကို တုန္တုန္ခ်ိခ်ိ ျဖစ္ေစခဲ့သည္.. သူမ၏ အေတြးမ်ားသည္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္သံုးဆယ္ေက်ာ္ ဆီသို႔တေရြ႔ေရြ႔ ျပန္ေရာက္သြားသည္...

သားငယ္ငယ္ကထမင္းစားသည့္အခါထမင္းလံုးမ်ားေပပြ၍ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္လည္း

ျပန္႔က်ဲက်လွ်က္....

ထိုဟာမ်ားကို ရွင္းရသည့္အျပင္ အရိုးစူးမွာ စိုး၍ အရိုးႏႊင္ေပးရသည္...

.ႏႊင္ေပးသည့္ၾကားက မေတာ္တဆ သား အရိုးစူးသည့္အခါ အရိုးျမန္ျမန္က်ေစဖို႔ ငွက္ေပ်ာသီးေခ်ာ့ေကၽြး၍သား၏ရင္ဘတ္ေလးကို ၾကင္ၾကင္နာနာသပ္ေပးၿပီးမိမိ၏ ေသခ်ာဂရုမစိုက္မႈအတြက္

ကိုယ့္ကိုကိုယ္အျပစ္တင္မဆံုးျဖစ္ခဲ့ရသည္.. .ခုသူမကိုေတာ့သားသည္ထိုသို႔မဟုတ္ခဲ့....

သားေရခ်ိဳးသည့္အခါ ေရဇလံုထဲတြင္

ေပ်ာ္ပါးျမဴးတူးေနသည့္ သားကို ေခ်ာ္လဲမွာစိုး၍ထိန္းေက်ာင္းေပးခဲ့ဂရုတစိုက္ ေရခ်ိဳးေပးခဲ့ရသည့္သူမ..

ခု ေရခ်ိဳးခန္းထဲရွိေရညိွမ်ားျဖင့္

ေခ်ာေနေသာၾကမ္းျပင္ကို အေမေခ်ာ္လဲမွာစိုး၍ တိုက္ခၽြတ္ရွင္းလင္းေပးရမွန္း သားသတိမထားမိခဲ့...

ေရခ်ိဳးၿပီးတိုင္း သနပ္ခါးလိမ္းတတ္သည့္ သူမအတြက္ "သားကိုယ္တိုင္ေသြးထားတာေမေမလိမ္းဖို႔ "ဆိုသည့္ အေျပာမ်ိဳး သားပါးစပ္ဖ်ားကထြက္က်လာသည္ကို သူမလိုခ်င္မိသည္...

သို႔ေသာ္ ငယ္စဥ္က သားကိုေပါင္ေပၚတင္၍ မိမိေသြးထားသည့္ သနပ္ခါးကို သားမ်က္ႏွာေပၚ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ပါးကြက္ညီညီလိမ္းေပးတတ္သည့္အခ်ိန္မ်ားကို သားမမွတ္မိေတာ့.... သားလက္သည္းေျခသည္းေလးေတြကိုတပတ္တခါ ညွပ္ေပးတိုင္း

အသားေလးကို ညွပ္မိမွာစိုး၍ ဂရုတစိုက္ ညွပ္ေပးခဲ့သည့္ သူမေမတၱာ...

တခါတရံအသားကိုညွပ္မိ၍ သားဆီမွ စူးခနဲထြက္ေပၚလာသည့္ ငုိသံသည္ သူမရင္ကိုဗေလာင္ဆူေအာင္ ျပာယာခတ္ ေစခဲ့မွန္းသားမသိခဲ့....

.ခုသူမလက္သည္းေျခသည္းေတြ ရွည္လာေတာ့ သားကိုယ္တိုင္ မိမိကုိ ဂရုတစိုက္ညွပ္ေပးတာမ်ိဳး တမ္းတမိသည္...

သို႔ေသာ္ "ဒါေလးလုပ္တာမ်ား အေမရယ္ ကိုယ္တိုင္ပဲညွပ္လိုက္ပါလားသားမအားဘူး"ဆိုေသာ သားအေျပာေအာက္တြင္ သူမ၏စိတ္ကူးေလးမ်ားေပ်ာက္ပ်က္သြားခဲ့ရသည္.....

ကေလးပီပီ ကစားကြင္းသြားရတာ ႏွစ္သက္ေသာ သားအတြက္ တပတ္တခါ အလုပ္အားရက္သည္ သားႏွင့္အတူ ကစားကြင္းတြင္ အခ်ိန္ကုန္ေစဖို႔ျဖစ္ခဲ့သည္..

ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးတူးေနေသာသားကိုၾကည့္ရင္း သူမရင္ထဲတြင္ တပတ္လံုး လုပ္ခဲ့သမွ် အလုပ္ အေမာေတြ အားလံုး ေျပေပ်ာက္ခဲ့ရသည္... 

ခုခ်ိန္ ဘုရားသြားခ်င္၍ "သားဘယ္ေန႔အားလဲ အေမ့ကိုလိုက္ပို႔ပါလား"ဟူေသာ ေမွ်ာ္တလင့္လင့္အေမးကို အလုပ္အားရက္တိုင္းသူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ Golf သြားကစားတတ္ေသာ သား၏ အခ်ိန္မ်ားကသားကိုယ္စားအေျဖေပးခဲ့သည္....

သားငယ္စဥ္ေက်ာင္းမေနရေသးခင္ကာလ သူေတြ႔သမွ် စာမ်ားကို "ေမေမဒါဘာေရးထားတာလဲဟင္ သားကိုဖတ္ျပ " ဟူ၍ တြတ္တီးတြတ္တာ ေမးတတ္သည္.... 

မိမိ အတြက္ သားေမးတိုင္းေက်ာင္းမေနရေသးဘူး ငါ့သားက စာေတြစိတ္၀င္စားေနျပီဟူေသာ ပီတိျဖင့္ သားကို ဖတ္ျပရ ရွင္းျပရသည္မွာအေမာတစ္ခုဟု မထင္မွတ္ခဲ့.....

ခု သူမ မ်က္လံုးမ်ား ဇရာ၏ ႏွိပ္စက္မႈေအာက္တြင္ အရာရာကိုၾကည့္ရျမင္ရသည္မွာ မႈန္တ၀ါး၀ါး... သားကိုဘာေရးထားသည္လဲေမးေတာ့သားႏႈတ္ဖ်ားမွထြက္က်လာသည့္

"ဒီေလာက္စာလံုးႀကီးႀကီးနဲ႔ေရးထားတာ မျမင္ရဘူးလား အေမရာ "ဆိုေသာစိတ္မရွည္ေသာသား၏ေအာ္သံသည္ မာရသြန္ေျပးျပီး ျပန္လာေသာကစားသမား တစ္ေယာက္ထက္ သူမရင္ကို ပို အေမာဆို႔ေစခဲ့သည္....

သားငယ္ငယ္က ညအိပ္ခါနီးတိုင္း မိမိပံုျပင္စာအုပ္ေလးေတြဖတ္ျပမွ သားအိပ္ေပ်ာ္တတ္သည္... သူမသည္ သားအတြက္ ပံုေျပာဆရာမတစ္ဦးျဖစ္ခဲ့သည္...

သားေမးသမွ်ကိုစိတ္ရွည္လက္ရွည္ ရွင္းျပခဲ့သည္..ခုတရားစာအုပ္ေလးဖတ္ခ်င္သည့္အခါ သားကိုအကူညီေတာင္းမိေတာ့ "အေမကလည္းတရားေခြေတြ ရွိတာပဲ နားေထာင္ပါလား " ဟူေသာ

သား၏အေျပာသည္ မႈန္၀ါး၀ါးျဖစ္ေနေသာသူမ၏ မ်က္လံုးအစံုကို

ေခတၱခဏ မိုးရြာေစခဲ့သည္.... သားသည္ သူငယ္စဥ္ဘ၀မိမိဂရုစိုက္မႈမ်ားကုိေမ့ေလ်ာ့ေနခဲ့သည္...

မိမိ၏ လက္ရွိအသက္အရြယ္သည္ လူ႔ဘ၀၏ေန၀င္ခ်ိန္ေရာက္ေနျပီဆိုတာကို သားသတိမထားမိခဲ့... 
ဇရာေထာင္းလာေသာ သူမအတြက္ အစစအရာရာသည္ ငယ္စဥ္ကေလးဘ၀လို သူတစ္ပါးအကူအညီမပါဘဲ လုပ္ကိုင္ဖို႔ ခဲယဥ္းသည္ဆိုတာ

သားမသိ....

အကူအညီေပးေသာ ထိုသူတစ္ပါးသည္ မိမိရင္မွေမြးဖြားခဲ့ေသာ တစ္ဦးတည္းေသာသားေလး ျဖစ္ေစခ်င္သည္ကို သားေမ့ေနခဲ့သည္....
ထိုဆႏၵသည္အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္၍

လူပိုတစ္ေယာက္လိုျဖစ္ေနေသာ သူမအတြက္ သားကိုဒုကၡေပးလိုျခင္း မဟုတ္...

သားရင္ခြင္ထဲတြင္ေန၍ သား၏ ျပဳစုမႈကို ေတာင့္တမိသည္...ၾကင္နာမႈကို လိုခ်င္မိသည္..

သား၏ေမတၱာကို ေမွ်ာ္လင့္မိသည္....မိမိဘ၀၏ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္မ်ားကို သား၏ ၾကင္နာေႏြးေထြးေသာဂရုစိုက္မႈမ်ားေအာက္တြင္ ကုန္ဆံုးခ်င္မိသည့္ မိဘတစ္ယာက္၏ စိတ္ဆႏၵသပ္သပ္သာျဖစ္သည္....

သို႔ေသာ္အထီးက်န္ဆန္လွေသာသူမ၏ဘ၀သည္သူမ၏စိတ္ကူးႏွင့္လြန္စြာျခားနားလွသည္.... မိမိရင္ခြင္ထဲတြင္ ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးတူးေဆာ့ကစားေနခဲ့ေသာ သား၏ ငယ္စဥ္ကာလ ပံုရိပ္ေလးကို ျပန္လည္ျမင္ေယာင္ရင္းသူမ၏မ်က္ရည္တစ္စသည္

ထမင္း၀ိုင္းေပၚရွိထမင္းပန္းကန္ထဲသို႔

ေပါက္ခနဲ...................

မိဘေတြကို မလုပ္ေကၽြးခ်င္ေနပါ ေက်းဇူးမကန္းႀကပါနဲ့လို႕........ မိဘေတြဟာ သူတို႕ မအိုမစြမ္းျဖစ္ေနတဲ့အခါ သားသမီးေတြရဲ႔ အျပဳအစုကိုလိုခ်င္ႀကတာပါပဲ...

ဒါေႀကာင့္ သားသမီးေတြဟာလည္း ကိုငယ္စဥ္ကေလးဘ၀ကတည္းက ျပဳစုေပးခဲ့တဲ့ မိဘေတြရဲ႕ ေက်းဇူးကိုျပန္ျမင္ေယာင္ႀကပါေစ..... 

မိဘေတြ မေသခင္ လုပ္ေကၽြးျပဳစုႀကပါလို့...ေသျပီးမွ ေနာင္တရလို႕အပိုပါပဲ...... 
ဒါေႀကာင့္ မိဘေတြ မေသခင္ ေက်းဇူးမဆပ္ခ်င္ေနပါ...
 ေက်းဇူးကန္းမဲ့...အျပဳအမူမ်ိဳးမျပဳလုပ္ႀကပါရန္...

ဒီကဗ်ာေလးနဲ႕ တိုက္တြန္းလိုက္ရပါတယ္.......

မိဘေက်းဇူးဆပ္နိဳင္ႀကေသာ သားေကာင္းသမီးမြန္ေလးမ်ားျဖစ္ႀကပါေစလို႔......ဆုမြန္ေတာင္းေတာင္းေပးလွ်က္....... 
 . . . အေမ . . .
("သင္၏ ၾကင္နာေႏြးေထြးေသာေမတၱာတရားကို သင္၏မိဘမ်ား ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကသည္")
"သား အေမ့ကို ငါးရိုးေလးႏႊင္ေပးပါလား အေမ မျမင္ရလို႔..." "ဟာ..အေမကလည္းဗ်ာ ဒီမွာသားလည္းမနည္းႏႊင္စားေနရတာ..
အေမစားေနတာလဲၾကည့္ပါအံုး ထမင္းလံုးေတြကေအာက္က်လု႔ိ
ဂရုစိုက္မွေပါ့အေမရ...."

**** စိတ္ကို ကြၽဲထိန္းသလို ထိန္းပါ ****



 စိတ္ကို ကြၽဲထိန္းသလို ထိန္းပါ
***********************
 တစ္ခါေတာ့ ျမစ္၀ကြၽန္းေပၚ ေဒသတစ္ခုသို႔ ဆရာေတာ္ တရားေဟာႂကြေလ၏။
ထိုေဒသတြင္မိုးမ်ားသည့္အတြက္ ေတာင္ယာသမား အမ်ားစုသည္ ႏြားအစားကၽြဲ
မ်ားျဖင့္သာ ထြန္ယက္စိုက္ပ်ိဳးၾကရေလ၏။

"စီးသူႏွင့္ ရုန္းသူ"

 "စီးသူႏွင့္ ရုန္းသူ"
*************
ေလာကီအာရုံ ကာမဂုဏ္ေတြဆုိတာ စြန္႔ႏုိင္ရင္ ကုိယ္က‘စီးသူ’ျဖစ္ရတယ္။ မစြန္႔ႏုိင္ရင္ ကုိယ္က ‘ရုန္းသူ’ ျဖစ္ရတယ္။{ေတာင္ျမိဳ႔ -ေအာင္ျခင္း ရွစ္ပါးဆရာေတာ္ႀကီး}
စာသင္သားအျဖစ္နဲ႔ ေတာင္ျမိဳ႔ေခၚ အမရပူရျမုိ႔ကုိ စေရာက္ခ်ိန္က အမရပူရျမိဳ႔မွာ ထင္ရွားတဲ့ ဆရာေတာ္ႀကီးေလးပါးရွိတယ္။

***နတ္ေတြေျပာတဲ့ သူေတာ္ေကာင္း ဆိုတာ။***



 သိၾကားမင္းႀကီး လူ႔ဘ၀တုန္းက ကိုယ္တိုင္က်င့္သံုးခဲ့တဲ့ က်င့္၀တ္တရားေတြကို က်င့္တဲ့
ပုဂၢိဳလ္ကို သူေတာ္ေကာင္းလို႔ တာ၀တိ ံသာနတ္ေတြက သတ္မွတ္ၾကပါတယ္။

Sunday, December 15, 2013

“Living together ႏွင့္ ကာေမသုမိစၧာစာရ”


“Living together ႏွင့္ ကာေမသုမိစၧာစာရ” 
★★★★★★★★★★★★★★★★★★★
 Living together ဆုိတဲ့ စကားကုိ “လက္မထပ္ဘဲ အတူေနျခင္း”လုိ႔ အဓိပၸါယ္ နားလည္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒီအေလ့အက်င့္ဟာ အေနာက္တုိင္းမွ ဆင္းသက္လာတဲ့ အေလ့အက်င့္လုိ႔လည္း ေျပာႏုိင္ပါတယ္။

“မ်က္ႏွာသစ္တဲ႔အခါ ကုသိုလ္(၅)မ်ိဳးကို ရေအာင္ယူနည္း”



(၁) “ဒါနကုသိုလ္” မနက္အိပ္ယာထမ်က္ႏွာသစ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ေရဖလားထဲကို 
 ေရထည့္လိုက္ပါ။ မ်က္စိနဲ႔ျမင္သာမယ့္ ရင္ေခါင္းေလာက္မွာ ေရဖလားကို ကိုင္ထားပါ။

*****ဘုုရားစင္ကို ဘုုရားစင္လို႕ မေခၚေကာင္းဘူးတဲ့လား *****


 

* ဘုုရားကိုု စင္ေလးနဲ႔ တင္ျပီးကိုုးကြယ္တာကိုု ဘုုရားစင္...*
* ဘုုရားကုုိ အခန္းတစ္ခန္း သီးသန္႔ဖြဲ႕ျပီး ကုုိးကြယ္တာမ်ဳိးက်ေတာ့ ဘုုရားခန္း *
* ဘုုရားကုုိ ေက်ာင္းေဆာင္ေလး တစ္ေဆာင္သီးသန္႔ ထားျပီး ကိုုးကြယ္တာမ်ဳိးက်ေတာ့ ဘုုရားေက်ာင္း...* အသီးသီး ေခၚဆုုိၾကပါတယ္...။

***** ဘုရားတည္ျခင္း ႏွစ္မ်ိဳးႏွင့္ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ား။ *****



 ***** ဘုရားတည္ျခင္း ႏွစ္မ်ိဳးႏွင့္ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ား။ *****

ဗုဒၶဘာသာ အမ်ားစုသည္  ဘုရားတည္ရန္ အလြန္စိတ္၀င္စားၾက၏။ ဘုရားတည္ျခင္းသည္
ေျမျပင္မွာတည္ျခင္းႏွင့္ လူသားမ်ား၏ ႏွလံုးသား၌ တည္ျခင္းဟူ၍ ႏွစ္မ်ိဳးရွိ၏။

Saturday, December 14, 2013

ဗုဒၶဘာသာ၀င္၏ အယူ၀ါဒ ပ်က္စီးျခင္း။



ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားသည္
 (၁) ဘုရား၊ 
 (၂) တရား၊
 (၃) သံဃာ
 (၄) ကံ၊ ကံ၏အက်ိဳး 
(၅) အေၾကာင္းႏွင့္ အက်ိဳး ဆက္သြယ္မွဳ၊
 (၆) အတိတ္ဘ၀၊ အနာဂတ္ဘ၀ တို႔ကို ယံုၾကည္၏။