ယေန႔ကမၻာေပၚတြင္ လူအမ်ားကုိးကြယ္ဆည္းကပ္လွ်က္ရွိေသာ ဘာသာႀကီးေလးရပ္၏ ေယဘုယ်
တူညီေသာ အေျခခံသေဘာတရားမ်ားကို “ ဘာသာေရးဥခြံကုိ ေဖာက္ထြက္ၾကည့္ျခင္း “ ေဆာင္းပါးတြင္
မိမိေရးခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္ ၊ ထိုေဆာင္းပါးတြင္ ဘာသာတရားတို႔သည္လူသားမ်ားအတြက္ မရွိမျဖစ္ ဟုတ္
ယခု ယင္းဘာသာတရားတုိ႔၏လားရာ သုိ႔မဟုတ္ အျမင့္ဆံုးပန္းတိုင္ႏွင့္ လူသားမ်ား၏ အခန္းက႑ကုိ
အစြဲကင္းကင္းျဖင့္ မိမိျမင္သည့္အတိုင္း ေလ့လာသံုးသပ္ျပခ်င္ပါသည္။ ဘာသာတရားတို႔သည္ လူသားမ်ားက်င့္သံုးလိုက္နာနိဳင္ၾကေစရန္က်င့္ဝတ္စည္းကမ္းခ်မွတ္ေပးျခင္း၌
ေယဘုယ်တူညီမႈရွိသည္မွန္ေသာ္လည္း အဆံုးအမတရားေတာ္မ်ားႏွင့္ အႏွစ္သာရပုိင္းမွာေတာ့
တူညီမႈမရွိၾကေပ ၊ ယင္းမတူညီမႈကို အေၾကာင္းျပဳ၍ သက္ဆိုင္ရာဘာသာဝင္တို႔သည္ အေျပာအဆို
အေနအထိုင္ ယဥ္ေက်းမႈ ဘဝရပ္တည္ျဖတ္သန္းမႈ စိတ္ေနစိတ္ထား ထံုးတမ္းစဥ္လာစသည္မ်ား ကြဲျပား
သြားသည္ ၊ တစ္ဘာသာႏွင့္တစ္ဘာသာ ပဋိပကၡတို႔သည္ ယခုလိုကြဲျပားမႈမ်ားမွ စတင္ျဖစ္ေပၚသည္ ၊
ဘာသာတရားတိုင္းတြင္ အျမင့္ဆံုးပန္းတိုင္ကုိယ္စီရွိၾကသည္ ၊ ယင္းအျမင့္ဆံုးပန္းတိုင္သည္လည္း
တစ္ဘာသာႏွင့္တစ္ဘာသာ ကြဲျပားျခားနားသကဲ့သို႔ သြားရာလမ္းေၾကာင္းအားျဖင့္လည္း တစ္မ်ိဳး
တစ္ဘာသာစီ ျဖစ္ေနသည္ ၊ ဟိႏၵဴဘာသာ၏အျမင့္ဆံုးပန္းတိုင္မွာသံသရာမွ လြတ္ေျမာက္ျခင္းဟု
ဆုိအပ္ေသာ ျဗဟၼာေလာကသုိ႔ ေရာက္ရွိေရးျဖစ္ၿပီး ထူးျခားခ်က္မွာ လြတ္ေျမာက္ၿပီးသူမ်ားသည္ ကမၻာ
ေလာကသုိ႔ ျပန္လာနိဳင္ၾကသည္၊ ကမၻာေလာကႀကီးတြင္ မိမိတို႔အလုိရွိရာ ခႏၶာကုိယ္ကုိရယူ၍ လူသားမ်ား
လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးနိဳင္ၾကသည္ ၊
ဟိႏၵဴဘာသာ၏ သံသရာမွ လြတ္ေျမာက္
ျခင္းဆိုသည္မွာ ဗုဒၶဘာသာ၏အျမင့္ဆံုးပန္းတိုင္နိဗၺာန္ကဲ့သုိ႔ အၿပီးအျပတ္ဘဝခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားျခင္းမ်ိဳး
မဟုတ္ေပ ၊ ဗုဒၶဘာသာတုိ႔၏ အျမင့္ဆံုးပန္းတိုင္ကား ၾသကာသဘုရားရွိခိုးမွာ ပါသည့္အတုိင္း နိဗၺာန္ကုိ
မ်က္ေမွာက္ျပဳေရး ျဖစ္သည္ ၊ ထူးျခားခ်က္မွာ ဗုဒၶသာသာတုိ႔၏နိဗၺာန္သည္ တစ္ျခားဘာသာမ်ား၏
ပန္းတုိင္ျဖစ္ေသာ ေကာင္းကင္ဘံုကဲ့သုိ႔ ေလာကတစ္ေနရာရာတြင္ ဘံု႒ာနတစ္ခုအေနျဖင့္ တည္ရွိေနတာ
မ်ိဳး မဟုတ္ေပ၊ ဤေလာကႏွင့္ဆက္စပ္ေနေသာ နယ္ပယ္လည္း မဟုတ္ေပ၊ ဒီထက္ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔
ေျပာရလွ်င္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔၏ နိဗၺာန္တြင္ အတိတ္ အနာဂတ္ ပစၥဳပၸန္ဟူေသာ အခ်ိန္ကာလ မရွိ ၊
ၿမိဳ႕ရြာ တုိင္း နိဳင္ငံစေသာ ကမၻာေလာက မရွိ၊ ေဆာင္းေႏြမိုးဟူေသာ ရာသီဥတုမရွိ ၊ အတြင္း အျပင္မရွိ ၊
အနီးအေ၀း မရွိ ၊ ယုတ္နိမ့္ျခင္း ျမင့္ျမတ္ျခင္း မရွိ ၊ နဴးညံ့သိမ့္ေမြ႕ျခင္း ရုန္႔ရင္းၾကမ္းတမ္းျခင္းမ်ား မရွိ ၊
ခ်မ္းသာျခင္း ဆင္းရဲျခင္း မရွိ ၊ အမ်ိဳး အႏြယ္ ပုဂၢိဳလ္ သတၱ၀ါ ေယာက်္ားမိန္းမ မရွိ ၊ ခ်စ္ျခင္း မုန္းျခင္း
စေသာ ခံစားမႈေ၀ဒနာမ်ား မရွိ ၊ ဗုဒၶသာသာစာေပတုိ႔၏အဆိုအရ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳသြားသူသည္
ဘဝအသစ္တစ္ဖန္ ျပန္ျဖစ္ျခင္းမရွိေတာ့ ( ဗုဒၶဘာသာတုိ႔၏ပန္းတုိင္နိဗၺာန္ႏွင့္ပတ္သက္၍ အက်ယ္တဝင့္
ေရးထားေသာ “ ဘဝသံသရာႏွင့္ နိဗၺာန္ “ ဆိုသည့္ ဘေလာ့ပုိ႔စ္ေလးတစ္ခု မိမိတင္ထားဖူးပါသည္ ၊
စိတ္ဝင္စားလွ်င္ ရွာဖတ္ၾကည့္ပါဟု အႀကံျပဳပါသည္ ) ၊
ခရစ္ယာန္ဘာသာ၏အျမင့္ဆံုးပန္းတိုင္မွာ ေကာင္းကင္ဘံုသုိ႔ ေရာက္ရွိေရးျဖစ္ၿပီး ထူးျခားခ်က္
မ်ားမွာ ေကာင္းကင္ဘံုသို႔ ေရာက္ရွိသူမ်ားသည္ ဘုရားသခင္ကုိ ဖူးေတြ႔ရလွ်က္ ဆံုးစမထင္ေသာ ခ်မ္းသာ
မႈမ်ား ထာဝရတည္ၿမဲေသာ ေပ်ာ္ရႊင္ဝမ္းေျမာက္မႈမ်ားကုိ ရရွိၾကသည္ ၊ ဘုရားသခင္ကုိ ဖူးေတြ႔ရ၍ ရရွိ
ေသာ ခ်မ္းသာေပ်ာ္ရႊင္ဝမ္းေျမာက္မႈမ်ားသည္ မည္သည့္အခါမွ ၿပီးဆံုးျခင္း ေျပာင္းလဲျခင္း ယုတ္ေလွ်ာ့ျခင္း
မျဖစ္ေတာ့ပဲ ေကာင္းကင္ဘံုေရာက္ရွိသူမ်ားသည္ ထာဝရတည္ၿမဲေသာဘဝ၌ ဖြဲ႔စည္းပါဝင္သြားသည္ ၊
ခရစ္ယာန္အယူဝါဒတြင္ ပုဂၢိဳလ္အားျဖင့္ ဖခမည္းေတာ္ သားေတာ္ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ဟူ၍ သံုးပါး
တစ္ဆူရွိေသာ္လည္း အႏွစ္သာရအားျဖင့္ကား ထာဝရဘုရားသခင္တစ္ဆူတည္းသာ ရွိသည္၊ သားေတာ္
သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္တို႔သည္ ဖခမည္းေတာ္ထာဝရဘုရားသခင္၏ ကုိယ္ေတာ္အစိတ္အပုိင္းမ်ားသာ
ျဖစ္သည္ ၊ ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္တုိ႔၏အျမင့္ဆံုးပန္းတိုင္ျဖစ္ေသာ ေကာင္းကင္ဘံုတြင္ ဖခမည္းေတာ္
ထာဝရဘုရားသခင္ စံပယ္လွ်က္ရွိသည္ဟု စာေပတို႔တြင္ဆိုသည္ ၊အစၥလာမ္ဘာသာ၏အျမင့္ဆံုးပန္းတိုင္
မွာလည္း ေကာင္းကင္ဘံုႏွင့္အလားတူစြာ သုခဘံုသို႔ ဝင္ေရာက္ခြင့္ရေရးပင္ျဖစ္ၿပီး ထူးျခားခ်က္မွာ သုခဘံု
သည္ ေကာင္းကင္ဘံုခုနစ္ထပ္၏အထက္တြင္ရွိၿပီး ၎သုခဘံုသုိ႔ ဝင္ေရာက္ခြင့္ရရွိသူမ်ားသည္ စည္းစိမ္
ခ်မ္းသာမ်ားကို ထာဝရခံစား စံစားၾကရသည္ ၊ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္တို႔၏ ထာဝရဘုရားအျမင္သည္ကား
ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္တို႔ထက္ရွင္းသည္ဟု ဆိုနိဳင္သည္ ၊ အနႏၱစၾကာဝဠာႀကီးတစ္ခုလံုးတြင္ ကုိးကြယ္စရာ
ဟူ၍ ထာရဘုရား တစ္ဆူတည္းသာရွိသည္၊ ထိုတစ္ဆူမွာ အလႅာလ္အရွင္ျမတ္ျဖစ္သည္ဟု ရွင္းလင္းစြာ
အယူရွိၾကသည္ ၊ တမန္ေတာ္ မုိဟမၼဒ္မွာ အစၥလာမ္ဘာသာကို ေဖာ္ထုတ္သူျဖစ္ေသာ္လည္း ေယရႈခရစ္
ေတာ္ကဲ့သို႔ ထာဝရဘုရားသခင္၏ ကုိယ္ေတာ္အစိပ္အပုိင္းမဟုတ္ေပ၊ အစၥလာမ္ဘာသာတြင္ ခရစ္ယာန္
ဘာသာကဲ့သုိ႔ သံုးပါးတစ္ဆူ အယူအဆမ်ိဳး လံုးဝမရွိေပ ၊ ေဖာ္ျပပါ ဘာသာႀကီးေလးရပ္ကုိ အမ်ိဳးအစား
အားျဖင့္ ႏွစ္မ်ိဳးခြဲျခား၍ မွတ္နိဳင္ပါသည္ ၊ ဟိႏၵဴဘာသာ ခရစ္ယာန္ဘာသာ အစၥလာမ္ဘာသာတို႔သည္
ထာဝရဘုရားသခင္ကုိ လက္ခံေသာဘာသာမ်ား ျဖစ္ၿပီး ျဖစ္ျဖစ္သမွ် သက္ရွိသက္မဲ့အားလံုးတို႔သည္
ထာဝရဘုရားသခင္၏ အလုိေတာ္က် ဖန္ဆင္းထားျခင္းျဖစ္သည္ဟု အယူရွိၾကသည္၊ ဗုဒၶသာသာမွာေတာ့
ထာဝရဘုရားသခင္၏အခန္းက႑မရွိေပ၊ ကံႏွင့္ သံသရာက်င္လည္မႈပုိင္းဆုိင္ရာတို႔တြင္ ဟိႏၵဴဘာသာႏွင့္
ဗုဒၶသာသာ တူသေယာင္ရွိေသာ္လည္း လံုးဝမတူေပ ၊ ဟိႏၵဴဘာသာတြင္ ကံႏွင့္သံသရာတုိ႔ကုိ ထာဝရ
ျဗဟၼာႀကီးက ႀကိဳးကုိင္သည္ ၊ ဗုဒၶဘာသာတြင္ မိမိဘာသာမိမိ ႀကိဳးကုိင္သည္၊ ျဖစ္ျဖစ္သမွ်ေကာင္းက်ိဳး
ဆိုးက်ိဳးတို႔သည္ မိမိမွာသာ တာဝန္ရွိသည္၊ မိမိတို႔ဘဝကုိ မိမိတို႔ဘာသာပံုသြင္းသည္ ၊ ဖန္ဆင္းသည္ ၊
မိမိသာလွ်င္ ဘဝ၏ဗိသုကာ ျဖစ္သည္၊ ဝါဒတစ္ရပ္အေနျဖင့္ ေျပာရလွ်င္ ဗုဒၶသာသာသည္ အနတၱဝါဒ
ျဖစ္သည္ ၊ က်န္ဘာသာသံုးရပ္သည္ အတၱဝါဒျဖစ္သည္၊ ၿခံဳငံုသံုးသပ္ရလွ်င္ ဗုဒၶသာသာသည္ ဟိႏၵဴ
စေသာဘာသာႀကီးသံုးရပ္ႏွင့္ လမ္းစဥ္အားျဖင့္လည္းေကာင္း ဝါဒအားျဖင့္လည္းေကာင္း ပန္းတိုင္အားျဖင့္
လည္းေကာင္း တစ္မူထူးျခား ကြဲျပားလွ်က္ရွိေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္၊ အရာအားလံုး လံုးဝမတူ တစ္မူထူးျခား
ကြဲျပားေနသလားဆိုျပန္ေတာ့လည္းမဟုတ္ျပန္ ၊ တစ္ခ်ိဳ႕တူညီတာေလးေတြ ရွိေနျပန္သည္ ၊
ခရစ္ယာန္ဘာသာႏွင့္ အစၥလာမ္ဘာသာတုိ႔တြင္ ေနာက္ဆံုး တရားစီရင္ေသာေန႔အေၾကာင္း ပါရွိသည္၊
ထိုတရားစီရင္ေသာေန႔ႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာတုိ႔၏ယမမင္းစစ္တမ္းသည္ တူညီသည္ဟု မိမိယူဆသည္၊ ထို႔ျပင္
ဗုဒၶဘာသာတြင္ အျမင့္ဆံုးပန္းတုိင္မဟုတ္ေသာ္လည္း ေကာင္းမႈျပဳသူတို႔လားေရာက္ရာ ေကာင္းေသာ
ဘံု႒ာနအျဖစ္ နတ္ျပည္ ျဗဟၼာ့ျပည္မ်ားရွိေၾကာင္း အတိအလင္းျပဆိုထားသည္၊ ၎နတ္ျပည္ ျဗဟၼာ့ျပည္
မ်ားတို႔သည္ ဟိႏၵဴစေသာ ဘာသာႀကီးသံုးရပ္၏ အျမင့္ဆံုးပန္းတုိင္ျဖစ္ေသာ ျဗဟၼာေလာက ေကာင္ကင္
ဘံု သုခဘံုတုိ႔ႏွင့္ သေဘာတရားခ်င္းအတူတူဟု မိမိျမင္သည္ ၊ ဤအျမင္ျဖင့္ေကာက္ခ်က္ဆြဲရလွ်င္
ဗုဒၶသာသာတုိ႔၏အျမင့္ဆံုးပန္းတုိင္ျဖစ္ေသာနိဗၺာန္သည္သာလွ်င္ က်န္ဘာသာတရားအားလံုးႏွင့္ တစ္မူ
ထူးျခား ကြဲျပားေနသည့္ အေနအထားမွာ ရွိေတာ့သည္ ၊
ဤအေနအထားမ်ားျဖင့္ ဘာသာတရားတစ္ခုခုကုိ ေရြးခ်ယ္ကုိးကြယ္ေတာ့မည့္ လူတစ္ေယာက္၏
အခန္းက႑ကုိ မိမိစဥ္းစားပါေတာ့မည္၊ မစဥ္းစားမွီ ဘာသာတရားတိုင္းတြင္ ေတြ႔ရတတ္ေသာ” ဒီဘုရားမွ
ဒီဘုရား ၊ ဒီဘုရားကုိသာ မျဖစ္မေနယံုၾကည္မွ ျဖစ္မည္ “ ဟူေသာ တစ္ယူသန္ဘုရားအစြဲမ်ားကုိ ဦးစြာ
ပယ္ပါသည္ ၊ အထက္ပါ မိမိအျမင္အရ ဗုဒၶဘာသာ၏ ပန္းတိုင္နိဗၺာန္မွတစ္ပါး ဘာသာႀကီးေလးရပ္တုိ႔
သည္ ဘာသာဝင္တို႔အား ဘဝလမ္းညႊန္ေပးမႈတြင္ ေယဘုယ်တူညီေသာလကၡဏာရွိသည္ဟု မိမိမွတ္ယူ
ပါသည္ ၊ ဘာသာႀကီးေလးရပ္စလံုးတြင္ ဘဝကုိေကာင္းမြန္စြာ ျဖတ္သန္းသူတို႔အတြက္ အက်ိဳးရလာဒ္
အားျဖင့္ နတ္ျပည္ ျဗဟၼာျပည္ ေကာင္းကင္ဘံု သုခဘံုသုိ႔ လားေရာက္စံစားရျခင္းဟူေသာ ေကာင္းေသာ
အနာဂတ္ဘဝရွိသည္ ၊ ဘဝကို မေကာင္းမမြန္ျဖတ္သန္းသူတို႔အတြက္ အက်ိဳးရလာဒ္အားျဖင့္ ငရဲဘံုသုိ႔
လားေရာက္ခံစားရျခင္းဟူေသာ မေကာင္းေသာအနာဂတ္ဘဝရွိသည္၊ ဘာသာတရားတစ္ခုခုကို ေရြးခ်ယ္
ကုိးကြယ္ေတာ့မည့္လူတစ္ေယာက္အဖို႔မွာေတာ့ ဤေယဘုယ်တူညီမႈကုိ သိရံုျဖင့္မၿပီး၊ သိရံုျဖင့္ မျပည့္စံု၊
မိမိ၏ အနာဂတ္ဘဝရည္မွန္းကုိပါ ထည့္တြက္စဥ္းစားမွ ျပည့္စံုနိဳင္မည္ဟု မိမိယူဆသည္ ၊
ထည့္တြက္စဥ္းစားစရာ ႏွစ္ခ်က္ရွိသည္ ၊သင့္ဘဝရည္မွန္းခ်က္သည္ နတ္ျပည္ျဗဟၼာ့ျပည္ ေကာင္ကင္ဘံု
သုခဘံုသုိ႔ ေရာက္ရန္သက္သက္ပဲလား၊ တစ္မူထူးျခား ကြဲျပားေနေသာ ဗုဒၶဘာသာ၏အျမင့္ဆံုးပန္းတိုင္
နိဗၺာန္ကုိရေအာင္အားထုတ္ၿပီး ဒီဘဝဒီမွ်ႏွင့္ပင္ ဘဝဇာတ္သိမ္းဖုိ႔လား၊ မိမိအနာဂတ္ဘဝရည္မွန္းခ်က္သည္
နတ္ျပည္ျဗဟၼာ့ျပည္ ေကာင္းကင္ဘံု သုခဘံုသုိ႔ ေရာက္ရန္သက္သက္မွ်ဆိုလွ်င္ ကုိးကြယ္ရမည့္ဘာသာကို
အထူးအားစုိက္ ေရြးခ်ယ္ေနစရာမလုိေပ၊ မိမိ၏ပစၥဳပၸန္ဘဝရပ္တည္မႈအတြက္ အဆင္ေျပမည္ထင္သည့္
ဘာသာကိုသာ ခပ္လြယ္လြယ္ကုိးကြယ္နိဳင္သည္ ၊ ဘာသာမဲ့အျဖစ္ ေနလိုက ေနနိဳင္သည္ ၊
အေၾကာင္းမွာ နတ္ျပည္ျဗဟၼာ့ျပည္တို႔သည္ ဗုဒၶသာသာကုိးကြယ္သူတို႔သာ လားေရာက္ရမည့္ ဘံု႒ာန
မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ ၊ အလားတူစြာ ဟိႏၵဴဘာသာ၏ပန္းတိုင္ျဖစ္ေသာ ျဗဟၼာေလာကသည္
ဟိႏၵဴဘာသာဝင္တို႔သာလားေရာက္ရမည့္ေနရာ႒ာနမဟုတ္၊ ေကာင္းကင္ဘံုသည္ ခရစ္ယာန္ဘာသာ
ဝင္တို႔သာ လားေရာက္ရမည့္သီးသန္႔ေနရာ မဟုတ္၊ သုခဘံုသည္လည္း အစၥလာမ္ဘာသာဝင္တို႔သာ
လားေရာက္ရမည့္ သီးသန္႔႒ာန မဟုတ္၊ ၎ေနရာ႒ာနတုိ႔သည္ ဘဝကုိ အျပစ္ကင္းစြာ ျဖတ္သန္းသူတို႔
အတြက္သာ ျဖစ္သည္ ၊ လူတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ မည္သည့္ဘာသာကုိ ကုိးကြယ္ကြယ္ မကြယ္ကြယ္
ဘဝကုိ အျပစ္ကင္းစြာ ေကာင္းမြန္စြာ ျဖတ္သန္းနိဳင္ေရးသည္သာ ပဓာနဟု မိမိအယူရွိသည္၊
ဘာသာတရားအသီးသီးတြင္ ျပဆိုထားေသာ ငရဲဘံုတို႔သည္လည္း ထုိ႔အတူသာျဖစ္သည္၊
ငရဲဘံုတို႔သည္ ဘာသာလူမ်ိဳးမခြဲျခား အျပစ္မ်ားတင္းၾကမ္းျဖင့္ ဘဝကုိမေကာင္းမမြန္ျဖတ္သန္းသူတုိ႔၏
အနာဂတ္ေနရာျဖစ္သည္ ၊ ဘာသာေရးေခါင္းစီးေအာက္မွေန၍ “ဒီဘာသာကုိ ကုိးကြယ္မွ ၊ ဒီဘုရားကုိ
ယံုၾကည္မွ ၊ မကုိးကြယ္ မယံုၾကည္လွ်င္ ငရဲက်လိမ့္မည္ “ဟူေသာ တစ္ဖက္သတ္အျမင္မ်ိဳးသည္
ရယ္ဖြယ္ရာသာျဖစ္သည္၊ ဘယ္ရႈေထာင့္ကၾကည့္ၾကည့္ သဘာဝက်ေသာ အျမင္မဟုတ္ေပ ၊
ေကာင္းၿပီ၊ ေနာက္ ထည့္တြက္စဥ္းစားရမည့္ရည္မွန္းခ်က္မွာ ဒီဘဝဒီမွ်ႏွင့္သာ ဘဝခႏၶာခ်ဳပ္ၿငိမ္း
ဇာတ္သိမ္းေရးျဖစ္သည္၊ ဘဝခႏၶာခ်ဳပ္ၿငိမ္းဇာတ္သိမ္းဖို႔အတြက္ ဘဝအေပၚခ်စ္ခင္တြယ္တာႏွစ္သက္ေသာ
တဏွာမွ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ က်င့္သံုးရသည္၊ တဏွာမွလြတ္ေျမာက္လွ်င္ ဘဝခႏၶာခ်ဳပ္ၿငိမ္းဇာတ္သိမ္း
သည္ ၊ စကားလံုးအေျဖာင့္အတုိင္းေျပာရလွ်င္ တဏွာမွလြတ္ေျမာက္ရာသည္ နိဗၺာန္ျဖစ္သည္၊
တဏွာမွ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ မဂၢင္ရွစ္ပါးလမ္းစဥ္ကုိ ေလွ်ာက္ရသည္၊ ထိုမဂၢင္ရွစ္ပါး လမ္းစဥ္သည္
ဗုဒၶဘာသာမွာ ရွိသည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဒီဘဝဒီမွ်ႏွင့္သာ ဘဝခ်ဳပ္ၿငိမ္းဇာတ္သိမ္းဖုိ႔ ရည္မွန္းခ်က္ရွိရုိးမွန္လွ်င္
ဗုဒၶသာသာသည္သာ အသင့္ေတာ္ဆံုးဟု အႀကံျပဳလိုက္ခ်င္ပါသည္ ၊၊ ေက်းဇူးတင္ပါသည္ ……….။
No comments:
Post a Comment