"သူ့အျမင္ ကိုယ့္အျမင္ ဓမၼအျမင္"

 

 "သူ့အျမင္ ကိုယ့္အျမင္ ဓမၼအျမင္"

ကိ ံဒိ႒ိကသုတ္
ျမတ္စြာဘုရား သာဝတၳိျမိဳ႕
ေဇတဝန္ေက်ာင္းမွာ သီတင္းသံုးေနတဲ႔အခ်ိန္။

အနာထပိဏ္သူေဌးႀကီးက ေနမြန္းတည့္တဲ႔ အခ်ိန္ ဘုရားေက်ာင္းကိုသြားဖို႔ ဆႏၵရွိတယ္။ မနက္ ေန႔ပိုင္း ညေန
တစ္ေန႔ သံုးႀကိမ္ ဘုရားေက်ာင္းသြားတယ္။
တစ္ရက္ေတာ့ အဲဒီ ေန့လယ္အခ်ိန္ ျမိဳ႕ကထြက္ျပီး
ေဇတဝန္ေက်ာင္းဘက္ကိုသြားရင္းစဥ္းစားမိတယ္ ' ေၾသာ္ ဒီအခ်ိန္မွာ
ျမတ္စြာဘုရားဟာ တစ္ပါးတည္း
ကိန္းေအာင္းေနတယ္' ။ 

( ကိန္းေအာင္းေနတယ္ဆိုတာ
က်ိန္းေနတာကို ေျပာတာမဟုတ္)
ခုေခတ္ကေတာ့ အဲဒီစကားလံုးကို ယူျပီးေတာ့ ' ဘုန္းႀကီး က်ိန္းေနတယ္ က်ိန္းေနတယ္' ဆိုတာ လူေတြက အိပ္ေနတယ္လို႔ ထင္တာေနာ္။ဘုန္းႀကီးပဲ တေနကုန္ အိပ္ေနရင္
ဘယ္ဟုတ္မတုန္း။

ျမန္မာစာေပမွာလည္း အဓိပၸါယ္ျပန္ရင္ ျပန္တတ္ဖို႔ လိုတယ္။" ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌
ကိန္းေအာင္းေမြ႔ေလ်ာ္ စံေပ်ာ္ေတာ္မူေသာအခါ" ဆိုတာ
ၾကားဖူးၾကလိမ့္မယ္။ … … … 


ေဇတဝန္ေက်ာင္းမွာ ေနျပီးေတာ့
သမာပတ္ေတြ ဝင္စားေနတယ္။ကမၼ႒ာန္းထိုင္ေနတယ္။ ကမၼ႒ာန္း
ႏွလံုးသြင္းေနတယ္။ တရားႏွလံုးသြင္းေနတယ္။ အဲဒါကို ကိန္းတယ္လို႔ ေခၚတာ။အဲဒီကိန္းေနတယ္ဆိုတဲ႔ စကားလံုးက ဘယ္ကရလာတာတုန္းဆိုေတာ့
" ပဋိသလႅာန" ဆိုတဲ႔ စကားလံုးကရတာ။

" ပဋိသလႅာန" ဆိုတဲ႔ စကားလံုးကို ကိန္းေအာင္းတယ္လို႔ ျမန္မာက ျပန္တာ။ မူရင္းအဓိပၸါယ္က ~
"ပဋိ" ဆိုတာ ထိုထို အာရံုသို႔
ေျပးသြားေနတဲ႔စိတ္ကို ထိုထိုအာရံုမွ ရုပ္သိမ္းေနာက္ဆုတ္ျပီး
"လီန" -အာရံုတစ္ခုတည္းေပၚမွာျငိမ္ေအာင္ထားလိုက္တာ။ ဒီလို
အဓိပၸါယ္ရတာ။ အဲေတာ့ကမၼ႒ာန္း ႏွလံုးသြင္းေနတဲ႔ အဓိပၸါယ္ေပါ့။

ဆိုပါစို႔-- ဘုန္းႀကီးတို႔တေတြရဲ႕စိတ္ဟာဒီအတိုင္းလႊတ္ထားၾကညိ့ပါလား။
ေတာင္ေတြးေျမာက္ေတြး ေတြးေနမွာေပါ့။ ျမင္ရငိျမင္တဲ႔ဆီ
ၾကားရင္ၾကားတဲ႔ဆီ အနံ႔ရရင္ အနံ႔
ရတဲ႔ဆီ ေရာက္သြားလိုက္ေနာ္။ဘာမွ မရင္လည္း ဟိုေတြးဒီေတြး
ေတြးေနတယ္။ စိတ္က ေလ်ွာက္ေျပးေနတာ။

အဲဒီလို ေျပးေနတဲ႔စိတ္ကို ထိုထိုအာရံုေတြသို႔ မသြားရေအာင္
ေနာက္ဆုတ္လိုက္ျပီး အာရံု တစ္ခုတည္းေပၚမွာ ရပ္သြားေအာင္လုပ္လိုက္တာ။ထြက္ေလဝင္ေလမွတ္ေနရင္လည္း ကိန္းေအာင္းတယ္လို႔ ဒီလိုေျပာတာေနာ္။ စိတ္ကေလးဟာ အာရံုတစ္ခုတည္းေပၚမွာ ကိန္းသြားေအာင္ ေအာင္းေနေအာင္ လုပ္လိုက္တာ။ဒီလိုဆိုလိုတာ။

ကဲ ဘုန္းႀကီးတို႔တေတြ တစ္ေန႔မွာ ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္မ်ား ေအာင္းၾကတုန္းေနာ္။ ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္မ်ား ကိုယ့္စိတ္ကို အာရံုေလးေပၚမွာ ေအာင္းထားႏိုင္တုန္း။ ဘုရား ရဟႏၱာေတြကေတာ့ အားျပီဆိုတာနဲ႔ တျပိဳင္နက္
" ပဋိသလႅာန" ေနာက္ဆုတ္ျပီးေတာ့ အာရံုေတြ မသြားရေအာင္ စိတ္ကေလးကို ဖမ္းခ်ဳပ္လိုက္ျပီး ကိုယ္လိုခ်င္တဲ႔အာရံု (နိဗၺာန္အာရံု
ပဲျဖစ္ေစ သမထကမၼ႒ာန္းအာရံုပဲျဖစ္ေစ ဝိပႆနာကမၼ႒ာန္းအာရံု
တစ္ခုျဖစ္ေစ) အာရံု တစ္ခုခုေပၚမွာ ပို႔လႊတ္ျပီး အဲဒီအာရံုနဲ႔ ေနတာကို ကိန္းေအာင္းတယ္လို႔ ဒီလိုေျပာတာ။ အဲေတာ့ အဓိပၸါယ္အမွန္ကို သိဖို႔ လိုအပ္တယ္ေပါ့။

အဲေတာ့ အနာထပိဏ္သူေဌးက စဥ္းစားတယ္ " ဒီအခ်ိန္ဟာ ျမတ္စြာဘုရား ကိန္းေအာင္းေနေသးတယ္
စမာပတ္ဝင္စားေနတယ္။ ဘုရားဖူးဖို႔ အခ်ိန္မဟုတ္ေသးဘူး"။
ဆိုလိုတာက ေအး ဒီအခ်ိန္ဟာ ဘုရားသြားဖူးဖို႔ မေတာ္ေသးဘူး
သမာပတ္ဝင္စားေနတယ္ ဒီလို ေျပာတာေနာ္။ သူ႔အခ်ိန္နဲ႔သူ အလုပ္လုပ္ၾကတာကိုး။ 

တစ္ခါ
မေနာဘာဝနိယ - ကုသိုလ္စိတ္ကို တိုးပြား တိုးတက္ေစတတ္တဲ႔
ရဟႏၲာအရွင္ျမတ္ေတြကို သြားဖူးဖို႔ဆိုတာလည္း အခ်ိန္မဟုတ္ေသးဘူး။ဘာလို႔တုန္း
အား လံုးဟာ ကိုယ့္ကမၼ႒ာန္းကိုယ္ႏွလံုးသြင္းျပီး
ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေနတဲ႔အခ်ိန္ ျဖစ္တယ္။ သြားေတြ႔လို႔ မေတာ္ေသးဘူး။ ဒါ သူစဥ္းစားပံုမ်ိဳးကို ေျပာတာေနာ္။

အဲဒီလို ေဇတဝန္ေက်ာင္းဖက္
ထြက္လာျပီး မွ ေတြ႔ဖို႔ အခ်ိန္ မဟုတ္ေသးဘူးဆိုျပီး လမ္းခုလတ္မွာ အခ်ိန္ကေလး ပိုေနလို႔ဆိုျပီး ဘယ္ကို ဝင္လိုက္တုန္းဆိုေတာ့ ပရိဗိုဇ္ေတြေနတဲ႔ေက်ာင္းထဲကို ဝင္သြားတယ္။ ပရိဗိုဇ္ဆိုတာ
ပရိဗၺာဇက ဆိုတဲ႔ စကားလံုးကလာတာ။… ……
… … … … … … … …
ပရိဗၺာဇက ကို အဂၤလိပ္လို Wanderer လို႔ျပန္တယ္။
ေလ်ွာက္သြားေနသူ ။ ေလ်ွာက္သြားျပီးေတာ့ ဟိုဟာျငင္း
ဒါျငင္း။ အဲဒီလို အယူဝါဒေတြ သင္ယူျပီးေတာ့ အျငင္းအခံုေတြ
အင္မတန္မွမ်ားတယ္။

သစၥကတို႔လို
ပရိဗိုဇ္ေတြေပါေနာ္။ ပရိဗိုဇ္ေတြဟာ ျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္မွာ အင္မတန္မ်ားတယ္။ အရွင္သာရိပုတၱရာတို႔ အရွင္ေမာဂၢလႅာန္တို႔လည္းပဲ
ျမတ္စြာဘုရားဆီမေရာက္ခင္ကသူတို႔လည္း ပရိဗိုဇ္ေတြပဲ။

ပရိဗၺာဇက မွာ ပရိ- ဆိုတာ
ပတ္ဝန္းက်င္ကို ဗာဇက - လွည့္ပတ္သြားလာေနတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးေတြ။ ဘာသာေရး ဂိုဏ္းတစ္ဂိုဏ္းလို႔ ေျပာရမွာ ။ သူတို႔ရဲ႕
ေခါင္းေဆာင္က ဘယ္သူလဲဆိုေတာ့
သဥၥယ ေဗလ႒ပုတၱ ။ ျမန္မာေတြမွာ သိဥၥည္းဆရာႀကီးလို႔ သိၾကတယ္။
ပရိဗိုဇ္ေတြရဲ႔ေခါင္းေဆာင္ေပါ့။…
… … … … … … …
ပရိဗိုဇ္ေတြဟာ လြတ္လပ္ပံုရတယ္။တခ်ိဳ႔က ပရိဗိုဇ္ဝတ္နဲ႔ပဲ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ေနတာရွိတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားကို ၾကည္ညိဳတဲ႔ ပရိဗိုဇ္ေတြလည္းရွိတယ္။ ဆန့္က်င္တဲ႔ပရိဗိုဇ္ေတြလည္းရွိတယ္။ သူတို႔ကေတာ့ အယူဝါဒတစ္ခုကို ဆြဲကိုင္ျပီး ျငင္းၾကခုန္ၾကတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးေတြပဲ။
ခုေခတ္လိုဆိုရင္ "ဒႆန" သမားေတြေပါ့။ ဒႆနသမားေတြ
သူ႔အျမင္ ကိုယ့္အျမင္နဲ႔ ျငင္းၾကတယ္ ခုန္ၾကတယ္။

အနာထပိဏ္သူေဌးႀကီး
ဝင္လာတဲ႔အခ်ိန္ အေဆာက္အဦတစ္ခုမွာ ပုရဗိုဇ္ေတြစုျပီး ဆူညံစြာ စကားေျပာေနၾကတယ္တဲ႔။ဆူဆူညံညံနဲ႔ ျငင္းၾကခုန္ၾကတယ္။
အရပ္ထဲက ကာလးေတြလိုေပါ့။အနာထပိဏ္သူေဌးၾကီးဝင္လာတာ
လည္းျမင္ေရာ တစါေယာက္ တစ္ေယာက္ရႈးရႈးလုပ္ျပီး တိတ္တိတ္ေနဖို႔ ေျပာၾကတယ္။

" တိတ္တိ္တ္ေနၾက တိတ္တိတ္ေနၾက ဟိုမွာ အနာထပိဏ္သူေဌး လာေနျပီ။

အနာထပိဏ္သူေဌးဆိုတာ
ေဂ ါတမဘုရားရဲ႕ တပည္ ့တကယ့္အရင္းအခ်ာေက်ာင္းဒယကာႀကီး
ျဖစ္တယ္။ ေဂါတမဘုရားရဲ႕ တပည့္ေတြဟာ တိတ္တိတ္ေနတာ အင္မတန္မွႀကိဳက္တယ္။ သူတို႔ဘုရားကိုယ္တိုင္ကလည္း
တိတ္တိတ္ေနဖို႔ အျမဲဆံုးမတယ္။

သူတို႔ကလည္းပဲ တိတ္ဆိတ္ေနတာ အင္မတန္မွ ႀကိဳက္တယ္။ တိတ္တိတ္ေနမွ သူက တို႔ဆီလာမွာ။ ဒီလို ဆူဆူပူပူ
ဆူညံဆူညံနဲ႔ စကားေျပာေနရင္သူ တို႔ဆီလာမွာ မဟုတ္ဘူး"
အနာထပိဏ္ သူေဌးကိုလည္း ျမင္လိုက္ေရာ တခါတည္း မီးကို
ေရနဲ႔ ျငိွမ္းလိုက္သလို ျငိမ္က်သြားတယ္။ 

အရွန္သတ္လိုက္ၾကတာေနာ္။ ဒါက ျဖစ္ရိုးျဖစ္စဥ္ပဲ။ ျမတ္စြာဘုရားက တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္မႈကို အလြန္ႀကိဳက္တယ္။ ဆူဆူညံညံလုပ္ရင္ မႀကိဳက္ဘူး။(အဲဒါ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြ သတိထားဖို႔ေတာ့
ေကာင္းတယ္ေပါ့ေနာ္) ျမတ္စြာဘုရားက အင္မတန္မွ တိတ္ဆိတ္တာကို ႀကိဳက္တယ္။
ဒါေၾကာင့္မို႔ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္မႈကို ဦးစားေပးေလ့ရွိတယ္။

တိတ္ဆိတ္ၿငိမိသက္မႈကို
ျမတ္စြာဘုရားကိုယ္တိုင္က ႀကိဳက္တယ္ဆိုတဲ႔အေၾကာင္း
ျမတ္စြာဘုရားတပည့္သာဝကေတြက ႀကိဳက္တယ္ဆိုတဲ႔အေၾကာင္းကို
တျခားဘာသာဝင္ေတြကပါ သိၾကတယ္ေပါ့ေနာ္။ ဒီတိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္မႈဟာအသိဥာဏ္ကို ဖြံ႕ျဖိဳးေစႏိုင္တယ္တဲ႔။ ဆူညံမႈက အသိဥာဏ္ကို မဖြံ႔ျဖိဳးေစႏိူင္ဘူးတဲ႔။ီလိုဆိုလိုတာေနာ္။

အဲေတာ့ ျမန္မာျပည္က လူေတြက ဘာေၾကာင့္ ဆူညံမႈကို
ႀကိဳက္ေနၾကတယ္မသိဘူး။ အသံခ်ဲ႔စက္ႀကီးေတြနဲ႔ ဆူညံမႈေတြ
ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္ေနာ္။ ဟို ႏိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္ေတြမွာ ( အေမရိကတို႔ အဂၤလန္တို႔ ႏိုင္ငံေတြမွာ) တိတ္ဆိတ္ေနတာပဲ။ျငိမ္သက္ေနတာပဲ။ 

ဘယ္ေနရာ တရားအားထုတ္ထုတ္ ရႏိုင္တဲ႔ အေမအထားမ်ိဳးရွိတယ္။ ဆူညံတာ မလုပ္ၾကဘူး။ သို႕ေသာ္တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္မႈကို ဗမာျပည္က မႀကိဳက္ဘူး။ ဆူညံတာကို ႀကိဳက္တဲ႔ သေဘာ ျဖစ္ေနတယ္။ အဲေတာ့ တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္တာဟာ အင္မတနိမွ ေကာင္းတယ္တဲ႕။

ဆူတာညံတာကို Noise -
pollution လို႔ ေခၚတယ္။ေလာကမွာ က်န္းမာေရးထိခိုက္တဲ႔ အရာေတြ ရွိတယ္။ Air - pollution ကလည္းက်န္းမာေရးကို ထိခိုက္ေစတယ္။
ညစ္ညမ္းတဲ႔ေလေတြကို ရႈရႈိက္ရရင္ က်န္းမာေရးကို ထိခိုက္တယ္။ Water pollution ညစညမ္းတဲ႔ေရကို ေသာက္သံုးလို႔ွိရွိရင္ က်န္းမာေရးထိခိုက္တယ္။

ဒီႏွစ္ခုေတာ့ အမ်ားအားျဖင့္ သိၾကတယ္။ ခုေနာက္တစ္ခုထပ္ထည့္ရမယ္။
ဘာတုန္းဆိုေတာ့ Light -pollution တဲ႔ေနာ္။

ေန႔ေရာညေရာ လ်ွပ္စစ္မီးႀကီးေတြ
ထိန္ထိန္ညီးညီး ထြန္းထားတဲ႔အခါက်ေတာ႔
Light- pollution ျဖစ္လာတယ္။ ဗမာျပည္ကေတာ့ လြတ္ကင္းပါတယ္။ အေမွာင္ကေလးေတြ ျမင္ရေသးတယ္။ ဗမာျပည္မွာေတာ့ Light-pollution ေတာ့မရွိဘူး။ Noise -pollution ေတာ့ရွိတယ္။

အနာထပိဏ္သူေဌးႀကီးလာတာလည္းျမင္လိုက္ေရာ" ေဟ့ တိတ္တိတ္ေနၾက တိတ္တိတ္ေနၾက သူဟာတိတ္ဆိတ္မႈကိုႀကိဳက္တယ္ရဟန္းေဂါတမရဲ႕ တပည့္ထဲမွာ သူဟာထင္ရွားတဲ႔ တပည့္ျဖစ္တယ္ေပါ့။

တိတ္ဆိတ္မႈကို ႀကိဳက္တဲ႔တပည့္ျဖစ္တယ္။ အဲဒါမွ
ဒို႔ဆီကို လာလိမ့္မယ္" လို႔ေျပာျပီး
ၿငိမ္ေနလိုက္ၾကတာ။ အနာထပိဏ္သူေဌးက ေရာက္သြားတယ္။ သူတို႔ အသိုင္းအဝိုင္းထဲမွာ ထိုင္တယ္။ ဝိုင္း ျပီးေမးခြန္းေတြ ေမးၾကတာေပါ့။

ကဲ ဘယ္လိုေမးၾကျပီး ဘယ္လိုေျဖတယ္ ဆိုတာေတာ့
မနက္ျဖန္ညမွာ ဆက္ၾကတာေပါ့ေနာ္…

ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္။

ေအးခ်မ္းတဲ႔ညပါ။

* ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ*

ဆရာေတာ္ႀကီး၏ ေက်းဇူးဂုဏ္တို႔ကို ရည္မွန္းလ်က္
လက္ဆယ္ျဖာထိပ္မွာမိုး၍ ရွိခိုးကန္ေတာ့လိုက္ရပါတယ္ဘုရား။


https://www.facebook.com/yee.pyone.7?hc_location=timeline မွ