သူေတာ္ေကာင္းဥစၥာ(၇)ပါး
----------------------------
သဒၶါ သီလ သုတ စာဂ ပညာ ဟိရိ ၾသတပၸ။
ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူသည့္အတိုင္း လိုက္နာက်င့္ၾကံႏုိင္သူမ်ားသည္…
၁။ သဒၶါ = ေကာင္းမွုရွင္မ်ားသည္ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာကို , မေကာင္းမွုရွင္မ်ားသည္ မေကာင္းက်ိဳးဆိုးျပစ္မ်ားကို ရရွိခံစားႏုိင္သည္ဟု ယုံၾကည္ျခင္း။
၂။ သီလ = ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းမြန္မွု စာရိတၱသီလ, ပညတ္ခ်က္သိကၡာပုဒ္မ်ားကို ေစာင့္ထိန္းမွု ဝါရိတၱသီလႏွင့္ ျပည့္စုံျခင္း။
၃။ သုတ = သူေတာ္ေကာင္းတရား စကားမ်ားကို နာၾကားပြားမ်ားရသျဖင့္ အၾကားအျမင္ ဗဟုသုတ ျပည့္စုံျခင္း။
၄။ စာဂ = မိမိေအာက္နိမ့္သူမ်ားကို စြန္႔ၾကဲလိုျခင္း မိမိတန္းတူသူမ်ားကို ေပးကမ္းလိုျခင္း မိမိထက္ အက်င့္သီလ ျမင့္ျမတ္သူမ်ားအား လွဴဒါန္းလိုျခင္း ဟူေသာ စာဂတရားႏွင့္ ျပည့္စုံရျခင္း။
၅။ ပညာ = သမာဓိဘာဝနာ စ်ာန္လုပ္ငန္းျဖင့္ အဘိဥာဏ္မ်ားျဖစ္ေသာ ဥာဏ္အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ထူေထာင္ႏုိင္သက့ဲသို႔ ဝိပႆနာ ပညာစခန္းျဖင့္လည္း အျမင့္ျမတ္ဆုံး အရဟတၱဖိုလ္ (နိဗၺာန္) ခ်မ္းသာတရားအထိ ရရွိႏုိင္သျဖင့္ မိမိဘဝကို ယင္းပညာျဖင့္ မြမ္းထုံျခင္း။
၆။ ဟိရိ = ေလာက,ဓမၼ ၂ဌာန၌ မေကာင္းမွုဟုသတ္မွတ္ထားေသာ အလုပ္မ်ားကို ျပဳလုပ္ရမွာကို ရွက္ျခင္း ဒုစရုိက္မွုျပဳလုပ္ရမည္ကို ရွက္ျခင္း။
၇။ ၾသတၱပၸ = ေဖာ္ျပပါ မေကာင္းမွုျပဳရမွာကို ေၾကာက္လန္႔ျခင္း ဟူေသာ သူေတာ္ေကာင္းဥစၥာ (၇) ပါးႏွင့္ ျပည့္စုံလာေသာေၾကာင့္ သူေတာ္စင္သူေတာ္ျမတ္မ်ား ျဖစ္လာႏုိင္ပါသည္။
* ဤသို႔ သူေတာ္စင္သူေတာ္ျမတ္ျဖစ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ ' သူေတာ္ေကာင္း နတ္ေကာင္းေစာင္မ ' ဟူေသာစကားအတိုင္း နတ္ေကာင္းနတ္ျမတ္မ်ား၏ ကူညီမစ ေစာင္မမွုကို ႐ရွိႏုိင္ၾကသည့္အျပင္ မ်က္ေမွာက္ဘဝတြင္ပင္ ေဘးအႏၱရာယ္အဝဝ ကင္းပလြင့္စင္ျပီး ေကာင္းေသာအက်ိဳးစီးပြား ခ်မ္းသာမ်ားကိုသာ ရရွိခံစားႏုိင္ၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ယင္း သူေတာ္သူျမတ္မ်ားသည္ မ်က္ေမွာက္ဘဝ ပစၥပၸန္ဘဝ၌ပင္လွ်င္ ေကာင္းျမတ္ေသာ အက်ိဳးတရားမ်ားကို ဒိ႒ရရွိ ခံစားႏုိင္ၾကေသးလွ်င္ တမလြန္ဘဝေလာကအတြက္ လားေရာက္ရာ ဂတိ ၅ ပါးရွိသည္တြင္ ေအာက္တန္းစားျဖစ္ေသာ နိရယဂတိ (ငရဲ) တိရစၧာနဂတိ (တိရစၦာန္) ေပတဂတိ (ျပိတၱာ အသူရကာယ္ တေစၧ ေျမဘုတ္ စသည္) ဟူေသာ ဂတိ ၃ ပါးသို႔ မလားေရာက္ရေတာ့ဘဲ အထက္တန္းစားျဖစ္ေသာ ေဒဝဂတိ (နတ္ျဗဟၼာ) မႏုႆဂတိ (လူ) ဟူေသာ ဂတိ ၂ပါးသုိ႔သာ လားေရာက္ရန္မွာ ေသခ်ာလ်က္ ရွိပါေတာ့သည္။
သုိ႔ျဖစ္၍ လူသားသည္ ပစၥဳပၸန္ သံသရာ ဘဝ ၂ျဖာ၌ မိမိ၏ ေကာင္းမြန္ျမင့္ျမတ္ေသာ ဘဝကို ထူေထာင္ႏုိင္ရန္မွာ အျခားသူတစ္ဦးတစ္ေယာက္အား အားကိုးေနရန္မလိုပဲ မိမိကိုယ္တိုင္က ျမတ္စြာဘုရားတို႔ ေဟာေဖာ္ညႊန္ျပ ဆုံးမေတာ္မူခ့ဲေသာ နည္းေကာင္းလမ္းမွန္မ်ားအတိုင္း က်င့္ၾကံၾကိဳးကုတ္ အားထုတ္ရန္သာ လိုအပ္ပါသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားက ေဟာေဖာ္ညႊန္ျပ ဆုံးမေတာ္မူခ့ဲသည္ကို ဦးေခါင္းတန္ဆာ လည္ဆြဲတန္ဆာမ်ားသဖြယ္ လူတိုင္းလူတိုင္း အျမဲပန္ဆင္ထားသင့္ေသာ ရတနာျမတ္ပန္းကုံးမ်ားအျဖစ္ ေဖာ္ျပလိုက္ရေပသည္။
-------------------------------
ဦးစိန္ထြန္း - သုေတသီ
----------------------------
သဒၶါ သီလ သုတ စာဂ ပညာ ဟိရိ ၾသတပၸ။
ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူသည့္အတိုင္း လိုက္နာက်င့္ၾကံႏုိင္သူမ်ားသည္…
၁။ သဒၶါ = ေကာင္းမွုရွင္မ်ားသည္ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာကို , မေကာင္းမွုရွင္မ်ားသည္ မေကာင္းက်ိဳးဆိုးျပစ္မ်ားကို ရရွိခံစားႏုိင္သည္ဟု ယုံၾကည္ျခင္း။
၂။ သီလ = ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းမြန္မွု စာရိတၱသီလ, ပညတ္ခ်က္သိကၡာပုဒ္မ်ားကို ေစာင့္ထိန္းမွု ဝါရိတၱသီလႏွင့္ ျပည့္စုံျခင္း။
၃။ သုတ = သူေတာ္ေကာင္းတရား စကားမ်ားကို နာၾကားပြားမ်ားရသျဖင့္ အၾကားအျမင္ ဗဟုသုတ ျပည့္စုံျခင္း။
၄။ စာဂ = မိမိေအာက္နိမ့္သူမ်ားကို စြန္႔ၾကဲလိုျခင္း မိမိတန္းတူသူမ်ားကို ေပးကမ္းလိုျခင္း မိမိထက္ အက်င့္သီလ ျမင့္ျမတ္သူမ်ားအား လွဴဒါန္းလိုျခင္း ဟူေသာ စာဂတရားႏွင့္ ျပည့္စုံရျခင္း။
၅။ ပညာ = သမာဓိဘာဝနာ စ်ာန္လုပ္ငန္းျဖင့္ အဘိဥာဏ္မ်ားျဖစ္ေသာ ဥာဏ္အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ထူေထာင္ႏုိင္သက့ဲသို႔ ဝိပႆနာ ပညာစခန္းျဖင့္လည္း အျမင့္ျမတ္ဆုံး အရဟတၱဖိုလ္ (နိဗၺာန္) ခ်မ္းသာတရားအထိ ရရွိႏုိင္သျဖင့္ မိမိဘဝကို ယင္းပညာျဖင့္ မြမ္းထုံျခင္း။
၆။ ဟိရိ = ေလာက,ဓမၼ ၂ဌာန၌ မေကာင္းမွုဟုသတ္မွတ္ထားေသာ အလုပ္မ်ားကို ျပဳလုပ္ရမွာကို ရွက္ျခင္း ဒုစရုိက္မွုျပဳလုပ္ရမည္ကို ရွက္ျခင္း။
၇။ ၾသတၱပၸ = ေဖာ္ျပပါ မေကာင္းမွုျပဳရမွာကို ေၾကာက္လန္႔ျခင္း ဟူေသာ သူေတာ္ေကာင္းဥစၥာ (၇) ပါးႏွင့္ ျပည့္စုံလာေသာေၾကာင့္ သူေတာ္စင္သူေတာ္ျမတ္မ်ား ျဖစ္လာႏုိင္ပါသည္။
* ဤသို႔ သူေတာ္စင္သူေတာ္ျမတ္ျဖစ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ ' သူေတာ္ေကာင္း နတ္ေကာင္းေစာင္မ ' ဟူေသာစကားအတိုင္း နတ္ေကာင္းနတ္ျမတ္မ်ား၏ ကူညီမစ ေစာင္မမွုကို ႐ရွိႏုိင္ၾကသည့္အျပင္ မ်က္ေမွာက္ဘဝတြင္ပင္ ေဘးအႏၱရာယ္အဝဝ ကင္းပလြင့္စင္ျပီး ေကာင္းေသာအက်ိဳးစီးပြား ခ်မ္းသာမ်ားကိုသာ ရရွိခံစားႏုိင္ၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ယင္း သူေတာ္သူျမတ္မ်ားသည္ မ်က္ေမွာက္ဘဝ ပစၥပၸန္ဘဝ၌ပင္လွ်င္ ေကာင္းျမတ္ေသာ အက်ိဳးတရားမ်ားကို ဒိ႒ရရွိ ခံစားႏုိင္ၾကေသးလွ်င္ တမလြန္ဘဝေလာကအတြက္ လားေရာက္ရာ ဂတိ ၅ ပါးရွိသည္တြင္ ေအာက္တန္းစားျဖစ္ေသာ နိရယဂတိ (ငရဲ) တိရစၧာနဂတိ (တိရစၦာန္) ေပတဂတိ (ျပိတၱာ အသူရကာယ္ တေစၧ ေျမဘုတ္ စသည္) ဟူေသာ ဂတိ ၃ ပါးသို႔ မလားေရာက္ရေတာ့ဘဲ အထက္တန္းစားျဖစ္ေသာ ေဒဝဂတိ (နတ္ျဗဟၼာ) မႏုႆဂတိ (လူ) ဟူေသာ ဂတိ ၂ပါးသုိ႔သာ လားေရာက္ရန္မွာ ေသခ်ာလ်က္ ရွိပါေတာ့သည္။
သုိ႔ျဖစ္၍ လူသားသည္ ပစၥဳပၸန္ သံသရာ ဘဝ ၂ျဖာ၌ မိမိ၏ ေကာင္းမြန္ျမင့္ျမတ္ေသာ ဘဝကို ထူေထာင္ႏုိင္ရန္မွာ အျခားသူတစ္ဦးတစ္ေယာက္အား အားကိုးေနရန္မလိုပဲ မိမိကိုယ္တိုင္က ျမတ္စြာဘုရားတို႔ ေဟာေဖာ္ညႊန္ျပ ဆုံးမေတာ္မူခ့ဲေသာ နည္းေကာင္းလမ္းမွန္မ်ားအတိုင္း က်င့္ၾကံၾကိဳးကုတ္ အားထုတ္ရန္သာ လိုအပ္ပါသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားက ေဟာေဖာ္ညႊန္ျပ ဆုံးမေတာ္မူခ့ဲသည္ကို ဦးေခါင္းတန္ဆာ လည္ဆြဲတန္ဆာမ်ားသဖြယ္ လူတိုင္းလူတိုင္း အျမဲပန္ဆင္ထားသင့္ေသာ ရတနာျမတ္ပန္းကုံးမ်ားအျဖစ္ ေဖာ္ျပလိုက္ရေပသည္။
-------------------------------
ဦးစိန္ထြန္း - သုေတသီ
No comments:
Post a Comment