၀၁။ သေဗၺသတၱာ၊ ေ၀ေနယ်ာ၊ သံသာ ရွည္လွၿပီ။
၀၂။ အတည္က်က်၊ ဘယ္ဘ၀၊ ရၾက မရွိၿပီ။
၀၃။ ရအံ့ႏိုးႏိုး၊ ေလာဘမ်ိဳး၊ အက်ိဳး ယုတ္လွၿပီ။
၀၄။ သံုးပါးညီးညီး၊ ေလာင္မီးႀကီး၊ ဖိစီး လွေလၿပီ။
၀၅။ ေလာင္မွန္းမသိ၊ ေမာဟဖိ၊ မိုက္မိ လွေလၿပီ။
၀၆။ ပိုးဖလံမ်ိဳး၊ မီးကိုတိုး၊ ကိုယ္က်ိဳး နည္းလွၿပီ။
၀၇။ ကာမဂုဏ္မြဲ၊ သည္မိုက္ခဲ၊ မခြဲ ႏိုင္ၾကၿပီ။
၀၈။ မခြဲႏိုင္ၾက၊ လူ႕ဗာလ၊ မိုက္စ သိမ္းသင့္ၿပီ။
၀၉။ ဂဂၤ ါသဲတူ၊ ပြင့္ေတာ္မူ၊ ဆူဆူ မ်ားလွၿပီ။
၁၀။ မ်ားအသေခၤ်၊ ရွင္ေစာေထြ၊ ေရွာင္ေသြ လြဲခဲ့ၿပီ။
၁၁။ တစ္ဆူမသင့္၊ တစ္ဆူသင့္၊ ဖူးခြင့္ ေတြ႕ထိုက္ၿပီ။
၁၂။ မေတာ္မတရား၊ က်င့္ေဖာက္ျပား၊ မိုက္အား ႀကီးလွၿပီ။
၁၃။ အလိုမလိုက္၊ သည္အမိုက္၊ ပယ္ထိုက္ သင့္လွၿပီ။
၁၄။ မပယ္မခ်ိဳး၊ ဆင္ကန္းတိုး၊ ဟုတ္ႏိုး ထင္လွၿပီ။
၁၅။ ဟုတ္ႏိုးသမွဳ၊ ထင္တိုင္းျပဳ၊ ယခု တိုင္ခဲ့ၿပီ။
၁၆။ တရားလက္လြတ္၊ ငွက္ေတာင္ကၽြတ္၊ ၀ဋ္ႏွင့္ မကင္းၿပီ။
၁၇။ မႏုႆတၱ၊ ဒုလႅဘ၊ မရ မ်ားေလၿပီ။
၁၈။ အရေတာ္စြ၊ သည္ဘ၀၊ လွလွ က်င့္ထိုက္ၿပီ။
၁၉။ ႀကံဳႀကိဳက္ေတာ္စြာ၊ သာသနာ၊ ေရာင္၀ါ ထြန္းလွၿပီ။
၂၀။ သတိရရ၊ ျမတ္ပုည၊ ျပဳရ ေကာင္းသင့္ၿပီ။
၂၁။ တစ္ေန႔တစ္ေန႔၊ နက္ျဖန္ေရြ႕၊ မေမ့ ေကာင္းသင့္ၿပီ။
၂၂။ ငါ့ကိုယ္ငါ့သား၊ ငါ့မယား၊ ထင္မွား လွေလၿပီ။
၂၃။ ထင္မွားတတ္စြာ၊ သကၠာယာ၊ မိစၦာ ကင္းသင့္ၿပီ။
၂၄။ ငါးခုခႏၶာ၊ ရုပ္နာမ္မွာ၊ မွန္စြာ မွတ္သင့္ၿပီ။
၂၅။ သမၼသန၊ ဉာဏ္အစ၊ ထင္လွ သင့္ၾကၿပီ။
၂၆။ နင္ျဖင့္နင့္ကိုယ္၊ ဆံုးမ ဆို၊ နင့္ကိုယ္ အမွဳသည္။
၂၇။ နင္ မဆံုးမ၊ နင့္တာပ၊ ဘယ္က ခံလိမ့္မည္။
၂၈။ ႏွလံုးဖံုဖံု၊ ထံုတံုတံု၊ နင့္ပံု ေၾကာ့ၾကမ္းသည္။
၂၉။ နင္ႏွင့္နင္ကံ၊ စီရင္ဖန္၊ အမွန္ ျဖစ္ေတာ့သည္။
၃၀။ ယခုနင့္ကိုယ္၊ နင့္အလို၊ ဘယ္ကို ျပည့္စံုသည္။
၃၁။ နင့္ကိုယ္နင္ႏွစ္၊ နင့္အျပစ္၊ နင္ျဖစ္ ခံရမည္။
၃၂။ နင့္ကိုယ္နင့္အား၊ နင္မသနား၊ နင္မွားရွာေတာ့သည္။
၃၃။ ဒါနသီလာ၊ ဘာ၀နာ၊ နင္သာ ျပဳသင့္သည္။
၃၄။ ဇာတိဇရာ၊ မရဏာ၊ မၾကာ နင္ေတြ႕မည္။
၃၅။ မ်က္ေတာင္တစ္ယွက္၊ လွ်က္တစ္ျပက္၊ နင့္သက္ ေသလိမ့္မည္။
၃၆။ ဘယ္ႏွစ္ဘယ္လ၊ ေရာက္ခါမွ၊ ကာလ မေရြးၿပီ။
၃၇။ ႀကီးငယ္မဟူ၊ ကိုယ့္ရြယ္တူ၊ ခုမူ ေသလွၿပီ။
၃၈။ အမွန္ေသရိုး၊ ထိုလူမ်ိဳး၊ ေၾကာက္စိုး ရြံ႕သင့္ၿပီ။
၃၉။ မသြင္းႏွလံုး၊ အထင္ရွံဳး၊ ပ်က္ျပဳန္း လွေလၿပီ။
၄၀။ ခႏၶာေၾကြေလ်ာ္၊ ရွိျပန္ေသာ္၊ ပူေဇာ္ ေကာင္းလွၿပီ။
၄၁။ သြားက်ိဳးဆံျဖဴ၊ ရွိပါမူ၊ ဘယ္သူ မေၾကာက္ၿပီ။
၄၂။ ဤသည့္မယား၊ ဤသည့္သား၊ မီးပြား မွန္ေတာ့သည္။
၄၃။ ခယ၀ယ၊ ဘိဇၨန၊ ပ်က္ၾက လွေလၿပီ။
၄၄။ အပၸေယဟိ၊ ပိေယဟိ၊ ဒုကၡိ ႀကံဳေလၿပီ။
၄၅။ ဒုကၡအေထြေထြ၊ တေပေပ၊ ခံေန ရေလၿပီ။
၄၆။ နိဗၺာန္သာေခါင္၊ ေဘးမဲ့ေသာင္၊ ေရာက္ေအာင္ ျပဳသင့္ၿပီ။
၄၇။ မျပဳပါဘဲ၊ နင္ေရွာင္လြဲ၊ နင္ပဲ မိုက္လွသည္။
၄၈။ ယုတၱိယုတၱာ၊ နင္ဆင္ကာ၊ ဟန္သာ နင္မ်ားသည္။
၄၉။ ဘုရားသြားသြား၊ ေက်ာင္းသြားသြား၊ စိတ္ထား နင္မၾကည္။
၅၀။ ဒါနသီလာ၊ နင္ျပဳခါ၊ ေစတနာ ေဇာမၾကည္။
၅၁။ သို႔ပင္ျပဳလို၊ နင့္ကုသိုလ္၊ ဘယ္ကို သြားလိမ့္မည္။
၅၂။ ေလာကုတၱရာ၊ ၿမိဳက္ၾသဇာ၊ နင္သာ ေ၀းလွၿပီ။
၅၃။ ေဇာစိတ္သန္သန္၊ ကုသိုလ္မွန္၊ နင္ႀကံ ျပဳရမည္။
၅၄။ သို႔ျပဳမွသာ၊ သည္ေခမာ၊ နင္သာ နီးရမည္။
၅၅။ ဤသို႔စံုေစ့၊ ျပန္လွန္၍၊ ေစ့ေစ့ ႏွလံုးတည္။
၅၆။ အနမတဂၢ၊ သံသာရ၊ ၾကာလွေလကုန္ၿပီ။
၅၇။ ဂဂၤ ါ၀ါဠဳ၊ ပမာျပဳ၊ သဲစု မကၿပီ။
၅၈။ တဏွာ၏ေနာက္၊ တေကာက္ေကာက္၊ လိုက္ေထာက္ မသင့္ၿပီ။
၅၉။ တဏွာျမစ္မ၊ ပင္လယ္၀၊ နစ္ၾကေလကုန္ၿပီ။
၆၀။ တဏွာလည္းပြား၊ ဒုကၡမ်ား၊ သြား၍ မဆံုးၿပီ။
၆၁။ တဏွာပို႔တင္၊ ပါယ္ေလးခြင္၊ လ်င္စြာ ေရာက္ေလၿပီ။
၆၂။ ေသမင္းႏိုင္ငံ၊ အဖန္ဖန္၊ လိုက္ျပန္ရေလၿပီ။
၆၃။ ေ၀ဘူေတာင္မွ်၊ ပမာျပ၊ အရိုးမကၿပီ။
၆၄။ နစ္တံုေပၚတံု၊ သံုးပါးဘံု၊ ႀကံဳျပန္ရေလၿပီ။
၆၅။ ခ်မ္းသာအေငြ႕၊ ဆင္းရဲေတြ႕၊ ၿငီးေငြ႕သင့္လွၿပီ။
၆၆။ အဇဇၨႏၶ၊ သည္ေမာဟ၊ ညွဥ္းဆဲလွေလၿပီ။
၆၇။ နီ၀ရဏ၊ ဆီးတားၾက၊ လမ္းစ မဆံုးၿပီ။
၆၈။ ဂတိငါးပါး၊ ဆံုလည္ႏြား၊ သြား၍ မဆံုးၿပီ။
၆၉။ ဘ၀တိုင္းေသ၊ သခၤ် ိင္းေျမ၊ ပြားေစလွေလၿပီ။
၇၀။ လမ္းေကာက္လည္းသြား၊ လူအမ်ား၊ အမွားႀကိဳက္ခဲ့ၿပီ။
၇၁။ လမ္းေၾကာင္းမမွန္၊ ျမတ္နိဗၺာန္၊ ဧကန္ လြဲခဲ့ၿပီ။
၇၂။ ဘ၀မဆံုး၊ ဒုကၡတံုး၊ လံုးလံုး ခံရၿပီ။
၇၃။ ေလာကမ်က္ရွဳ၊ သဗၺညဳ၊ ယခုရွိရဲ႕ မင္း။
၇၄။ ဘုရားျဖစ္ခါ၊ သာသနာ၊ ေရာင္၀ါတ၀င္း၀င္း။
၇၅။ မႏုႆတၱ၊ ဒုလႅဘ၊ ရေအာင္ခဲၾကမင္း။
၇၆။ ျဗဟၼာျပည္က၊ အပ္ကိုခ်၊ ေျမကအပ္တစ္စင္း။
၇၇။ အပ္သြားခ်င္းသာ၊ ထိဖြယ္ရာ၊ ပမာ မွတ္ၾကမင္း။
၇၈။ နိယ်ာနိက၊ ျမတ္ဓမၼ၊ ၾကားရခဲ၏မင္း။
၇၉။ သဒၶါဗလ၀၊ ဒုလႅဘ၊ ရေအာင္ခဲၾကမင္း။
၈၀။ အရေတာ္ခိုက္၊ လူတစ္၀ိုက္၊ ခဲလိုက္ၾကကုန္မင္း။
၈၁။ ကိုယ့္ဖို႔မရ၊ သည္ေနာင္တ၊ ျဖစ္တတ္ၾက၏မင္း။
၈၂။ ဤသို႔ဘ၀၊ ျဖစ္သမွ်၊ ရမည္ခဲ၏မင္း။
၈၃။ ထူးျမတ္စြာလွ၊ လူ႕ဘ၀၊ ႏွေျမာၾကကုန္မင္း။
၈၄။ ျမတ္သည္ကိုမွ၊ မသိၾက၊ ဗာလ ႏွလံုးသြင္း။
၈၅။ ဗာလျဖစ္က၊ လူ႕ပါပ၊ ၾကာၾကကုန္ၿပီမင္း။
၈၆။ လူျဖစ္က်ိဳးမွ၊ မခံရ၊ ရွံဳးလွေခ်၏မင္း။
၈၇။ ဘ၀တိုင္းရွံဳး၊ လူ႕ေက်ာက္တံုး၊ စုန္းစုန္းျမဳပ္၏မင္း။
၈၈။ စုန္းစုန္းျမဳပ္ခါ၊ မေပၚလွာ၊ ၾကမၼာေမွာက္၏မင္း။
၈၉။ နိဗၺာန္လမ္းစ၊ ဤသို႔ျပ၊ မွတ္ၾက ႏွလံုးသြင္း။
၉၀။ ကလ်ာဏမိတၱ၊ ပ႑ိတ၊ ေပါင္းေဖၚရ၏မင္း။
၉၁။ ထိုကလ်ာဏ၊ ဆိုဆံုးမ၊ လိုက္နာရ၏မင္း။
၉၂။ ေယာနိေသာမန၊ သိကာရ၊ ေန႔ညႏွလံုးသြင္း။
၉၃။ သီလဓုတင္၊ ေဆာက္တည္လွ်င္၊ သည္တြင္းအစမင္း။
၉၄။ အေလာဘ အေဒါသ အေမာဟ နိကၡမ ၀ိေ၀က နိႆရဏ၊ ဤေျခာက္၀၊ အလိုရွိၾကမင္း။
၉၅။ ေရႊျပည္သနစ္၊ သာသည့္ေခတ္၊ စိစစ္ၾကကုန္မင္း။
၉၆။ ေရႊျပည္ခ်မ္းသာ၊ စံခ်င္ရာ၊ ဆိတ္ၿငိမ္ရာသို႔ခ်ဥ္း။
၉၇။ အနိစၥေကာင္၊ ဒုကၡေကာင္၊ အနတၱေကာင္၊ အသုဘေကာင္၊ ထင္ေအာင္ ႏွလံုးသြင္း။
၉၈။ အနိစၥတံုး၊ ဒုကၡတံုး၊ အနတၱတံုး၊ အသုဘတံုး၊ လံုးလံုး ႏွလံုးသြင္း။
၉၉။ ဤသို႔ထင္မွ၊ မဂ္လမ္းစ၊ ရမည္မွတ္စင္းစင္း။
၁၀၀။ မဂၢင္ေဖါင္ႀကီး၊ တက္၍စီး၊ ျပည္ႀကီးအမတ၊ နိေရာဓ၊ ရမည္မွတ္ၾကမင္း။
၁၀၁။ ယခုဘ၀၊ မသိၾကမူ၊ အမတမည္ေခၚ၊ ေရႊျပည္ေတာ္၊ အေစာ္မနံလွ်င္း။
{ ဓမၼစရိယဦးေဌးလွိဳင္၏ ရဟႏၱာႏွင့္ ပုဂၢိဳလ္ထူးမ်ားမွ ကူးယူေရးသားပါသည္။ }
ဦးသ္န္းေ၀။
No comments:
Post a Comment