အိမ္ရာတည္ေထာင္လူ႕ေဘာင္ဘ၀မွာ လူေတြအတြက္ ေကာင္းက်ိဳးရဖို႔ အခ်က္ေလးေတြကေတာ့ "ဒကံၡ ဂဟပတံ သာဓု"- အိမ္ရာတည္ေထာင္ လူ႕ေဘာင္ဘ၀မွာ ေနလို႔ရွိရင္
စီးပြားေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး လိမၼာကၽြမ္းက်င္မႈ၊ လုပ္ငန္းကၽြမ္းက်င္မႈ ရွိရမယ္တဲ့၊ မလုပ္တတ္ မကိုင္တတ္ဆိုရင္ လြဲလြဲေခ်ာ္ေခ်ာ္ေတြ ျဖစ္တတ္ပါတယ္၊ ဘယ္အလုပ္ပဲလုပ္လုပ္ လုပ္ငန္း
ကၽြမ္းက်င္မႈက အင္မတန္မွ အေရးႀကီးပါတယ္။
"ဥ႒ာနသမၺဒါ" ၊ ျမတ္စြာဘုရားက လံု႔လ၀ီရိယရွိတယ္ဆိုတဲ့ ေနရာမွာ မွတ္သားထားဖို႔
ရာက လုပ္တိုင္းျဖစ္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူးတဲ့၊ လုပ္တာေတာ့ လုပ္ရမယ္၊ အဲဒီထဲမွာမွ ဒကၡ - လုပ္
ငန္းကၽြမ္းက်င္မႈ ရွိရမယ္၊ အနလသ -ဇြဲေကာင္းရမယ္၊ ဥပါယ၀ီမံသ - နည္းပညာ ေကာင္းရ
မယ္တဲ့၊ အဲဒါမွ ေလာကႀကီးဟာ မွန္ကန္တယ္တဲ့။
လွိမ့္မရတဲ့ ေက်ာက္တံုးႀကီးကို လာၿပီးေတာ့ တြန္းေနလို႔ကေတာ့ အခ်ိန္သာကုန္သြားမယ္၊
ေရြ႕မွာ မဟုတ္ဘူးေလ၊ အဲဒါအလုပ္လို႔ မသတ္မွတ္ဘူး၊ အက်ိဳးမထြက္ရင္ အလုပ္လို႔ မသတ္မွတ္
ဘူး၊ လုပ္ကတည္းက အက်ိဳးထြက္တဲ့အလုပ္ပဲ လုပ္ရမယ္တဲ့။ အဲဒါေၾကာင့္ အိမ္ယာတည္ေထာင္
လူ႕ေဘာင္ ဘ၀မွာေနတဲ့ ပုဂိၢဳလ္တိုင္းဟာ လိမၼာကၽြမ္းက်င္မႈရွိမွ ေကာင္းပါတယ္၊ ဒါကေတာ့ အား
လံုးလည္း သိၿပီးသားပါ။
“သံ၀ိဘဇၨဥၥ ေဘာဇနံ” ကိုယ္ရွာေဖြလို႔ ရလာတဲ့ပစၥည္းကို ကိုယ့္မိသားစု၊ ကိုယ့္မိဘေဆြ
မ်ိဳးအားလံုးနဲ႔ မွ်ေ၀ၿပီး သံုးပါတဲ့၊ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း မသံုးပါနဲ႔တဲ့၊ ဒါမွ အားလံုးရဲ႕ ေမတၱာရမွာ၊
ကိုယ္ရတာ ကိုယ္စားတဲ့ လူတစ္ေယာက္ဟာ က်န္တဲ့လူကလည္း သူ႕အေပၚ ေမတၱာမထားဘူး၊
ကိုယ္ရလာ ကိုယ္၀ယ္လာတဲ့ ပစၥည္းေလး အားလံုး မိသားစုမွာ မွ်ေ၀ၿပီးေတာ့ စားတယ္၊ ခြဲျခားေ၀
ဖန္ၿပီးေတာ့မွသံုးတယ္ဆိုတာ ဒါ လူ႕ေလာကမွာ ရွိသင့္ရွိထိုက္တဲ့ကိစၥတဲ့။
ဒါေၾကာင့္မို႔ ျမတ္စြာဘုရားက စီးပြားရွာၿပီးေတာ့ ဘယ္လုိသံုးရမယ္ဆိုတာ ေဟာထားတာ
ရွိတယ္၊ စီးပြားရွာထားတဲ့ ပုဂိၢဳလ္ဟာ ဘာအတြက္ရွာရမယ္ ဆိုၿပီးေတာ့လည္း ျမတ္စြာဘုရားက
ေဟာထားတာရွိတယ္၊ စီးပြားရလာလို႔ရွိရင္တဲ့ - “အတၱာနံ သုေခတိ ပိေဏတိ” -ကိုယ့္ကိုယ္ကို
၀ၿဖိဳးေအာင္၊ ခ်မ္းသာေအာင္ အသံုးျပဳတယ္။ ဒါက ပထမ၊ “မာတာပိတေရာ သုေခတိ ပိေဏတိ”
- ကိုယ္ၿပီးရင္ ကိုယ့္အေဖ၊ အေမေတြ ခ်မ္းသာေအာင္ထား၊ ေနာက္ သား၊ မယား၊ မိတ္ေဆြ
သဂၤဟေတြကို ခ်မ္းသာေအာင္ထား၊ ေနာက္ၿပီး စတုတၳ က်ေတာ့မွ ကုသိုလ္လုပ္လို႔ေျပာတာ၊
ဒီေတာ့ ရလာတဲ့ စီးပြားဥစၥာဟာ အဲဒါအတြက္ပဲ။
“အဟာေသာ အတၳလာေဘသု” ေမာက္မာတာ မလုပ္နဲ႔တဲ့၊ ႀကီးပြားတိုးတက္လာလို႔ရွိရင္
နဂိုအေျခအေနက မေျပာင္းေစနဲ႔တဲ့၊ ဆက္ဆံေရးေတြ မေျပာင္းေစနဲ႔၊ ပံုမွန္ေနတတ္ရမယ္၊
ဆိုလိုတာကေတာ့ ႀကီးပြားတိုးတက္လာတဲ့အခါမွာ ဘ၀င္ မျမင့္ရဘူး၊ ဘ၀င္ျမင့္ရင္ အနည္းဆံုး
ပတ္၀န္းက်င္က မုန္းသြားလိမ့္မယ္၊ မုန္းရင္ မိတ္ေဆြေတြရဲ႕ ခင္မင္မႈေတြ ပ်က္စီး သြားလိမ့္မယ္။
ေနာက္ဆံုးမွာ မိသားစုထဲေတာင္မွပဲ- ၾကားဖူးတယ္ အေမ၊ အေဖက ကိုယ့္သား၊ သမီးကိုပဲ
ေျပာလို႔ဆိုလို႔ မေကာင္းဘူး၊ ႀကီးပြားတိုးတက္လာတဲ့အခါ မာနေတြ တက္လာတယ္၊ မိဘက
စၿပီးေတာ့ ေမတၱာပ်က္လာတယ္၊ ေမတၱာပ်က္တယ္ ဆိုကတည္းက မေကာင္းေတာ့ဘူးေပါ့၊
ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ျမတ္စြာဘုရားက “အဟာေသာ အတၳလာေဘသု” -ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာေတြ
ရလာၿပီဆိုတဲ့အခါမွာ ဘ၀င္မျမင့္နဲ႔တဲ့၊ ဘ၀င္မျမင့္ေအာင္ သတိထားတဲ့။
ေနာက္ဆံုးကေတာ့ ယိုေပါက္ႀကီး ၆ ေပါက္ကို ပိတ္ရပါမယ္==
နံပါတ္ (၁) က အာလသ် - လူပ်င္းနဲ႔ဆိုရင္ ေငြဟာ အတူမေနဘူးတဲ့၊ ပ်င္းရိလို႔ရွိရင္ -
ပ်င္းတယ္ ဆိုတာ- ပူလြန္းတယ္၊ ေအးလြန္းတယ္၊ မိုးခ်ဳပ္လြန္းတယ္၊ ဆာေနေသးတယ္၊ မစားရ
ေသးဘူး၊ စားၿပီးၿပီ၊ ဗိုက္ေလးတယ္ ဆိုတဲ့ အခ်က္ေတြကို အေၾကာင္းျပၿပီး အလုပ္မလုပ္ဘဲနဲ႔ေန
တာကို ပ်င္းတယ္လို႔ ေခၚပါတယ္။ အဲဒီလိုပ်င္းရိမႈဟာလည္း ပစၥည္းဥစၥာရဲ႕ ယိုက်ဖို႔ရာ အေပါက္
တစ္ခုပါပဲ။
နံပါတ္ (၂) ကေတာ့ ပမာဒ တဲ့၊ အေပ်ာ္အပါးေတြဘက္ပဲ စိတ္၀င္စားတယ္၊ ေကာင္းက်ိဳး
ခ်မ္းသာျဖစ္ဖို႔ စိတ္မ၀င္စားဘူး၊ လုပ္ငန္းကိုလည္း စိတ္မ၀င္စားဘူး၊ အေပ်ာ္အပါးေတြကို အၿမဲ
တမ္း စိတ္၀င္စားေနရင္လည္း ပ်က္စီးႏိုင္ပါတယ္။
နံပါတ္ (၃) က အႏု႒ာန - လုပ္ငန္းတစ္ခုကို လုပ္တဲ့အခါမွာ တက္တက္ႂကြႂကြ မရွိဘူး၊
၀တ္ေက် တမ္းေက်ပဲ လုပ္တယ္၊ သြက္သြက္လက္လက္ လုပ္ရမယ့္ဟာကို သြက္သြက္လက္လက္
မလုပ္ဘူး၊ ပ်င္းပ်င္းရိရိ လုပ္တယ္၊ အဲဒီလိုဟာမ်ိဳး မျဖစ္ရဘူးတဲ့၊ ႀကိဳးႀကိဳးစားစား လုပ္ရမယ္၊
အဲဒီေတာ့ ပ်င္းရိျခင္းဟာလည္း ဥစၥာရဲ႕ယိုေပါက္ တစ္ခုပါပဲ။
နံပါတ္ (၄) က ကာမဂုဏ္အာ႐ံုေတြထဲမွာ စိတ္ကို လႊတ္ထားၿပီးေတာ့ ေပ်ာ္ပါးျခင္း
ဟာလည္း ပစၥည္းဥစၥာရဲ႕ ယိုက်တဲ့အေပါက္တစ္ခုပါပဲ။
နံပါတ္ (၅) က မေစာင့္စည္းျခင္း၊ ကိုယ့္စိတ္ကိုလည္း မေစာင့္စည္း၊ ကာယကံ ၀စီကံကို
လည္း မထိန္းသိမ္း မေစာင့္ေရွာက္၊ ကိုယ္က်င့္တရားကိုလည္း မထိန္းသိမ္း မေစာင့္ေရွာက္၊
အဲဒါဟာ- စီးပြားေရး ယိုေပါက္တစ္ခုပါပဲ။
နံပါတ္ (၆) က အအိပ္ၾကဴးျခင္း၊ ဘယ္ေတာ့ျဖစ္ျဖစ္ အိပ္တာပဲ၊ အအိပ္မ်ားေနတယ္၊
အဲဒီဟာလည္းပဲ ပ်က္စီးျခင္း အေၾကာင္းတစ္ခုပါပဲ။
ဒါေၾကာင့္ တရားခ်စ္ခင္ ဓမၼမိတ္ေဆြအေပါင္းတို႔ကလည္း
အဲဒီလို-အိမ္ယာတည္ေထာင္သူေတြအ
တြက္ ေကာင္းက်ိဳးအခ်က္ေတြဟာ ကိုယ့္အတြက္ ပစၥဳပၸန္ဘ၀မွာ
ေကာင္းက်ိဳး ရႏိုင္သလို သံသရာ
အတြက္လည္း ေကာင္းက်ိဳးရႏိုင္တယ္လို႔ နားလည္သေဘာေပါက္ၾကကာ
ကိုယ္စီကိုယ္ငွ သေဘာက်
ၿပီးေတာ့ က်င့္ၾကံႀကိဳးကုတ္ အားထုတ္ႏိုင္ၾကပါေစကုန္သတည္း။ ။
{၁၃၇၂-ခုႏွစ္၊ ျပာသိုလျပည့္ေက်ာ္ (၄)ရက္ေန႔၊ (၂၃-၁-၂၀၁၁)
အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေထရ၀ါဒ
ဗုဒၶသာသနာျပဳတကၠသိုလ္၊ ေထရ၀ါဒပသာရဏီ သိမ္ေတာ္ႀကီးအတြင္း
ေဒါက္တာ အရွင္နႏၵမာလာ
ဘိ၀ံသ ေဟာၾကားအပ္ေသာ“အခြင့္ေကာင္းကို ရေအာင္ယူ”
တရားေတာ္မွ ေကာက္ႏုတ္ေရးသား ပူေဇာ္ပါသည္။}
ဗုဒၶကမၻာဆိုဒ္မွ ျပန္လည္မွ်ေ၀သည္..။
No comments:
Post a Comment