ေလာဘကိုႏုိင္လွ်င္ ေလာကကိုႏုိင္ေလသည္။

 

** ေရာဂါတစ္ခုခု ျဖစ္ေနသူသည္ သူ႔လူမ်ိဳးေဖာ္စပ္ေသာေဆး မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ -
အျခားလူမ်ိဳးေဖာ္စပ္ေသာ ေဆးေကာင္းကို ေတြ႔ေသာ္လည္း မေသာက္ဘူးဆိုလွ်င္ ေရာဂါမေပ်ာက္ရုံသာျဖစ္၏။ ထို႔အတူ ဝိပႆနာတရားကို မိမိတို႔ကိုးကြယ္ေသာ ဘုရားက ျပေသာတရားမဟုတ္၍ " မက်င့္ႏုိင္ဟု " ဆိုလွ်င္ ကိေလသာေရာဂါ မေပ်ာက္ရုံသာျဖစ္၏။

** ေခြးငယ္ကေလးမ်ားသည္ အဝတ္စ စကၠဴစကို ေတြ႔ေသာအခါ အတူတကြ ဆြဲလြဲျပီး ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ကစားတတ္ၾကေသာ္လည္း အမဲရုိးကိုေတြ႔ေသာအခါ တစ္ေကာင္ႏွင့္ တစ္ေကာင္မာန္ဖီျပီး အေသကိုက္ၾကေတာ့သည္။ ထို႔အတူ ေလာဘ၏ေက်းက်ြန္ ျဖစ္ၾကရေသာ "ရဟန္း,ရွင္,လူ " အခ်ိဳ႕တို႔သည္ ဆြမ္း သကၤန္းစေသာ ပစၥည္းအေသးအဖြ႔ဲႏွင့္ ပတ္သက္ေသာအခါတြင္ ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးစြာ မွ်တသုံးေဆာင္တတ္ၾကေသာ္လည္း "ေက်ာင္း အိမ္ ေနရာ" တို႔ႏွင့္ ပတ္သက္လာလွ်င္ကား ခိုက္ရန္ျဖစ္ပြားျပီး အေသအေၾက လုယက္တိုက္ခိုက္ ၾကေတာ့သည္။

** ျမင့္ျမတ္ေသာစိတ္ ဟူသည္မွာ ကုသုိလ္ျပဳရာ၌ ပစၥကၡသံသရာ ငါေကာင္းစားေရးကို ဦးစားမေပးဘဲ သူတစ္ပါးေကာင္းစားေရးကိုသာ အဓိကထားျခင္းျဖစ္သည္။ ပါရမီထိုက္ေသာ ကုသုိလ္ျဖစ္မွ ေလာဘကိုလည္း ကုန္ေစသည္ နိဗၺာန္ႏွင့္လည္း ျမန္ျမန္နီးေစသည္။

** မိမိအတြက္ ရသမွ်ႏွင့္ ေရာင့္ရဲႏုိင္ျခင္းသည္ ပထမအဆင့္ျဖစ္၏။ ပိုေသာပစၥည္းသည္ ေလာကအတြက္ျဖစ္၏။ မိမိအတြက္ ရသမွ်ထဲမွ မိမိအတြက္ လုံေလာက္ရုံမွ်ႏွင့္ ေရာင့္ရဲႏုိင္ျခင္းသည္ ဒုတိယအဆင့္ျဖစ္၏။ ထိုအထဲမွ မိမိအဆင့္ႏွင့္ လိုက္ဖက္ညီရုံႏွင့္ ေရာင့္ရဲႏုိင္ျခင္းသည္ တတိယအဆင့္ျဖစ္၏။ ထိုအခါ ကိုယ္က်င့္တရားဆိုင္ရာ သီလသိကၡာသည္ ျပည့္စုံျပီးသားျဖစ္လာသည္။ သီလသိကၡာျပည့္စုံလွ်င္ သမာဓိလည္းျပည့္စုံသည္။ သမာဓိသိကၡာျပည့္စုံလွ်င္ ပညာသိကၡာျပည့္စုံရန္ မခက္ခဲ သိကၡာသုံးပါးျပည့္စုံသည္ႏွင့္အမွ် တပ္မက္မွု ေလာဘကိုႏုိင္၏။

ေလာဘကိုႏုိင္လွ်င္ ေလာကကိုႏုိင္ေလသည္။ *****************************

ပန္းဒကာကိုတင္ျမင့္

(ေမတၱာရွင္ ေရႊျပည္သာ)

 

 အားလံုး က်န္းမာ ခ်မ္းသာပါေစ....။
ဓမၼစာေပမ်ား တစ္ဆင့္မွ်ေ၀ပူေဇာ္ျခင္းျဖင့္ ကုသိုလ္ပြားမ်ားနိဳင္ႀကပါေစေသာ္၀္......။