**မိဘက သားသမီးကို၊ ဆရာက တပည့္ကို၊ ဆဲဆူဆံုးမတာဟာ ဖရုသ၀ါစာက်ဴးလြန္ပါသလား? **

 

ဖရုသ၀ါစာ ဆိုတာ ဒုစရိုက္(၁၀)ပါးထဲမွာ တစ္ပါး အပါအ၀င္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒုစရိုက္(၁၀)
ပါးကို က်ဴးလြန္တဲ့သူဟာ အပါယ္က်ပါတယ္။
မိဘေတြက သားသမီးကို၊ ဆရာက တပည့္ကို
ဆဲဆူဆံုးမတဲ့အခါ ဖရုသ၀ါစာျဖစ္ရင္ မိဘဆရာေတြ အကုန္လံုး အပါယ္က်ကုန္မွာေပါ့။
    
  ဒုစရိဳက္(၁၀)ပါးမွာ==”ကိုယ္၌ျဖစ္ေသာ ကာယကံ(၃)ပါး”=
 ၁။ ပါဏာတိပါတ၊ 
၂။ အဒိႏၷဒါန၊
 ၃။ ကာေမသုမိစၦာစာရ၊ ”ႏုတ္၌ျဖစ္ေသာ ၀စီကံ(၄)ပါး”
၄။ မုသာ၀ါဒ၊ 
၅။ ပိသုဏ၀ါစာ၊
 ၆။ ဖရုသ၀ါစာ၊ 
၇။ သမၹပၸလာပ၊ ”စိတ္၌ျဖစ္ေသာမေနာကံ(၃)ပါး”
 ၈။ အဘိဇၩာ၊
 ၉။ ဗ်ာပါဒ၊ 
၁၀။ မိစၦာဒိဌိ၊              တို ့ျဖစ္ပါတယ္။
      
အဲဒီ(၁၀)ပါးထဲက တစ္ပါးပါးကို က်ဴးလြန္ရင္ အပါယ္က်ပါတယ္။ က်ဴးလြန္လို ့အပါယ္
က်ေရာက္ရတဲ့ သာဓက ၀တၳဳေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။  ဖရုသ၀ါစာရဲ ့ အနက္က
ၾကမ္းတမ္းေသာစကားပဲ၊ အဌကထာမွာ ဖြင့္ထားတာက လႊသြားကို ကိုင္တြယ္တဲ့အခါ ၾကမ္း
တမ္းေသာ အေတြ ့ကို ထိေတြ ့ရသလို ၾကမ္းတမ္းစြာ ဆဲဆိုလိုက္တဲ့အတြက္ ၾကားရသူ တစ္
ဖက္သားအဖို ့ နားမခံသာ ႏွလံုးမသာ ရွိလွေအာင္ အခံရခက္တဲ့ စကားမ်ိဳး ျဖစ္ပါတယ္။
      
ဖရုသ၀ါစာျဖစ္ဖို ့ အဂၤါ(၃)ပါးရွိတယ္၊ ဘာေတြလဲဆိုေတာ့....၁။ စိတ္ဆိုးျခင္း၊ ၂။ ဆဲ
ေရးအပ္သူ(အဆဲခံရသူ) ၃။ ဆဲေရးျခင္းတို ့ျဖစ္တယ္။ အဲဒီအဂၤါ(၃)ပါးနဲ ့ညီညြတ္မွ ဖရုသ၀ါ
စာလို ့ ေခၚဆိုႏိုင္တယ္။ ၾကမ္းတမ္းေသာ စကားလို ့ ဆိုတဲ့ေနရာမွာ ေစတနာသာ အဓိကပါ။
ၾကမ္းတမ္းတဲ့ စကားတိုင္းကို ဖရုသ၀ါစာလို ့ မဆိုႏိုင္သလို၊ စကားသံမွာ ၾကားရသူ တစ္ဖက္
သားအဖို ့ ႏူးညံ့တယ္လို ့ ယူဆရေပမယ့္၊ ”ဖရုသ၀ါစာ” ျဖစ္ေနတတ္တယ္။ အဲဒီအေၾကာင္း
ကို အဌသာလိနီ အဌကထာနဲ ့ သီလကၡန္ အဌကထာ ဖရုသ၀ါစာ အဖြင့္မွာ သာဓက၀တၳဳေတြ
နဲ ့ ဆံုးျဖတ္ျပထားတယ္။
     
 စကားၾကမ္းတမ္းေပမယ့္ ဖရုသ၀ါစာ ကံမေျမာက္တဲ့  ၀တၳဳကို သာဓက ေျပာရမယ္ဆို
ရင္==”တစ္ခါက သူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ဟာ ေတာထဲကိုသြားဖို ့ ဟန္ျပင္တယ္။ အဲဒီမွာ
မိခင္ျဖစ္သူက မသြားဖို ့ အတန္တန္ ေတာင္းပန္တယ္။ ဒါေပမဲ့ သားျဖစ္သူ သူငယ္က မိခင္
ရဲ ့စကားကို ဂရုမစိုက္ဘူး။ ေတာကိုသြားဖို ့ပဲ ျပင္ဆင္ေနတယ္၊ ဒီအခါမွာ မိခင္က သားကို
ေတာထဲမသြားေစလိုတဲ့အတြက္ ”နင့္ကို ကၽြဲရိုင္းမႀကီး လိုက္ခတ္ပါေစ။” လို ့ ဆဲေရးႀကိမ္း
ေမာင္းလိုက္တယ္။ မိခင္ကဘယ္ေလာက္လဲ ဆဲေရးႀကိမ္းေမာင္းႀကိမ္းေမာင္း နာခံမွဳ မရွိဘူး။
ေတာထဲကိုပဲ ထြက္သြားပါတယ္။
    
  ေတာထဲေရာက္ေတာ့... အံ့ၾသစရာပဲ.. ကၽြဲရိုင္းမႀကီးကမိခင္ဆဲေရးလိုက္တဲ့အတိုင္း သူ
ငယ္ကို လိုက္ခတ္ပါေလေရာ၊ အဲဒီအခါ က်ေတာ့မွ သူငယ္က မိခင္ရဲ ့စကားကို မနာယူမိတဲ့
အတြက္ ေနာင္တရမိေတာ့တယ္။ ဒီေတာ့ သူငယ္က ဘာမွစဥ္းစား မေနေတာ့ဘူး။ 

သစၥာဆို
လိုက္တယ္၊ ” မိခင္သည္ ငါ့ကို ေတာသို ့မသြားေစလိုသည့္အတြက္ စိတ္ဆိုး၍ ေျပာမိေသာ
စကားသာျဖစ္၏။ သို ့အတြက္ အေမေျပာသလို မျဖစ္ပါေစနဲ ့ အေမစိတ္မွာ ရွိသလိုသာ ျဖစ္
ပါေစ။ ဤစကား မွန္ကန္ပါက ကၽြဲရိုင္းမသည္ ငါ၏ေနာက္သို ့ မလိုက္ေစသတည္း။” အဲဒီလို
သစၥာဆိုတဲ့စကား ဆံုးတာနဲ ့ ကၽြဲရိုင္းမဟာ ေရာက္တဲ့ေနရာမွာပဲ ရပ္ၿပီး ေရွ့ဆက္မတိုးေတာ့
ဘူး။ တိုင္မွာ ခ်ည္ထားတဲ့အတိုင္း ၿငိမ္ေနေတာ့တာပဲ၊ ဒီလိုနဲ ့ အဲဒီသူငယ္  အသက္ခ်မ္းသာ
ရာရသြားတယ္။
     
 အဲဒီ၀တၳဳကိုၾကည့္ မိခင္ရဲ ့စကားက သိပ္ၾကမ္းတမ္းေနတယ္။ ဒါေပမဲ့ သားငယ္ အေပၚ
မွာ ကၽြဲရိုင္းမ ခတ္ေစလိုတဲ့ ေစတနာမပါဘူး၊ သားငယ္ ေတာကို မသြားေစလိုလို ့ လတ္တ
ေလာေျပာလိုက္ရတဲ့ စကားသာ ျဖစ္တယ္။ အဌကထာမွာ မိခင္ရဲ ့အတြင္းစိတ္ ႏူးညံ့ေနတဲ့
အတြက္ ဖရုသ၀ါစာ မျဖစ္ဘူးလို ့ ဆံုးျဖတ္ထားတယ္။ ဆရာသမားေတြ တပည့္ကို ဆူဆဲတဲ့
အခါ တတ္ေစ၊ ေတာ္ေစလိုတဲ့ ဆႏၵျဖစ္တဲ့အတြက္ ဖရုသ၀ါစာ မျဖစ္ဘူး။
     
 စကားႏူးညံ့ေနေပမယ့္ ဖရုသ၀ါစာ ျဖစ္ပံုသာဓကကို ေျပာျပရရင္==”လူတစ္ေယာက္
ဟာ ရာဇ၀တ္မွဳတစ္ခုကို က်ဴးလြန္တယ္၊ အဲဒီေတာ့ ဘုရင္က ရာဇ၀တ္သားကို သတ္ပစ္ဖို ့
အလိုရွိတယ္၊ ဒါေပမဲ့ အမိန္ ့ခ်တဲ့ ေနရာက်ေတာ့ မ်က္ႏွာၿပံဳးၿပံဳးရႊင္ရႊင္နဲ ့”ဒီရာဇ၀တ္သား
ဟာ ဒီျပစ္မွဳဒီျပစ္မွဳေတြ က်ဴးလြန္တဲ့အတြက္ တရားဥပေဒေၾကာင္းအရ ဤရာဇ၀တ္သားကို
ခ်မ္းသာစြာ သိပ္ထားလိုက္ၾက” လို ့အမိန္ ့ခ်လိုက္တယ္။

 တကယ္ေတာ့ ဒါေသမိန္ ့ခ်လိုက္
တာပဲ၊ ဒါကိုေဘးက ၀န္ႀကီးေတြ၊ အမတ္ေတြကလည္း သိတယ္၊ အဲဒါကိုၾကည့္ ဘုရင္ေျပာ
လိုက္တဲ့စကားက ၾကားရသူ တစ္ဖက္သားအဖို ့ နားခ်မ္းသာစရာပဲ၊ အတြင္းစိတ္ေစတနာက
ေတာ့ အလြန္ၾကမ္းၾကဳတ္ေနတဲ့အတြက္ ဖရုသ၀ါစာ ျဖစ္ေၾကာင္း ဆံုးျဖတ္ျပထားတယ္။
      
ဒါဆို ဖရုသ၀ါစာမွာ ေစတနာက အဓိကပါ။ ”အဆဲခံရတဲ့သူဟာ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ
စတဲ့ ဂုဏ္မရွိရင္ သိပ္အျပစ္မႀကီးပါဘူးတဲ့။ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာစတဲ့ ဂုဏ္ေတြနဲ ့ ျပည့္စံု
ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကို ဆဲဆူမိရင္ေတာ့ အျပစ္က သိပ္ႀကီးေလးလွပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဖရုသ၀ါစာ
မျဖစ္ေအာင္ ေနႏိုင္သျဖင့္ နိဗၺာန္ထိတိုင္ ေလ်ာက္လွမ္းႏိုင္ၾကပါေစသတည္း။

{ ရေ၀ႏြယ္(အင္းမ)၏ က်န္ရွိေနတဲ့ သက္တမ္းကို ဘယ္လိုေနမလဲမွ  ေကာက္ႏုတ္   ေရးသားပါသည္။}

     http://www.damanady.tk/ (ဓမၼနဒီ) ဆိုဒ္မွ မွ်ေ၀ခံစားသည္။