နိဗၺာန္မသိေတာ့လည္း ခ်မ္းသာအစစ္ ကို မသိေတာ့လည္း
တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တာကုိ မသိေတာ့လည္း ကိုယ္ထင္ရာ ခ်မ္းသာလုပ္ေနတယ္။ ကိုယ္ထင္ရာ ပညာလုပ္ေနတယ္။ တကယ့္ ပညာအစစ္ကို မသိေတာ့လည္း
ဒါ ကြန္ပ်ဴတာပညာ၊ ဒါ သခ်ၤာ ၊ ဒါ အင္ဂ်င္နီယာ ပညာ ၊
ဒါ ဆရာဝန္ပညာ ဆိုၿပီး သတ္မွတ္ခ်က္ေတြကို သိေနတာ။
ကိုယ္လို လူလူခ်င္း လမ္းဆုံးေနတာ။
သူမ်ားပါးစပ္ လမ္းဆုံးေနတာ။
လူသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ အသိဥာဏ္မွာ လမ္းဆုံးေနတာ။
သစၥာတရား အမွန္တရား မဟုတ္ေသးဘူး။
ကုိယ္လုိ သူလို သညာနဲ႔သိတဲ့ အသိေတြ ပဲ ရွိေနေသးတယ္။
ဒီလိုမ်ဳိး ထုံးတမ္းစဥ္လာ အသိေတြကို စြန္႔လႊတ္ပါ။
အဲ့ေတာ့ ထုံးတမ္းစဥ္လာ မဟုတ္တာကုိ သိမွာျဖစ္တဲ့အတြက္
ထုံးတမ္းစဥ္လာအတိုင္း မွတ္ရမွာပဲ၊ဖတ္ရမွာပဲ၊နားေထာင္ရမွာပဲ၊
အတည္ယူရမွာပဲ ဒါသင္လို႔မရဘူး။
စြန္႔လႊတ္ရမယ္။
စြန္႔လႊတ္ျခင္းမွ ပညာစစ္စစ္ပဲ။
လူေတြ သတ္မွတ္ တဲ့ ကခ မဟုတ္ဘူး။
အနိစၥ ၊ ဒုကၡ ၊ အနတၱဆိုတဲ့ စာအစစ္ကို ဖတ္တတ္ဖို႔
သဘာ၀အတိုင္း ရွိေနတဲ့ မၿမဲတဲ့ တရားေတြရဲ႕
အနိစၥ၊ ဒုကၡ ၊ အနတၱဆိုတဲ့
ဘာစကားလုံးမွ မပါပဲ ရွိေနတဲ့ သေဘာအတၱေတြကို
ျမင္ေအာင္ နားလည္ေအာင္ လက္ခံႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားတာ။
စာအစစ္ကို ဖတ္ဖို႔ ငါဆိုတဲ့ အတၱႀကီးနဲ႔ ကေတာ့ (က၊ခ) မွ စာထင္မွာပဲ။
(abc ) မွာ စာထင္မွာပဲ။ ငါစြဲျဖဳတ္မွ ငါဆိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ သတၱ၀ါေတြ
သတ္ မွတ္ထားတာ မဟုတ္တဲ့ စာ အစစ္ကို ဖတ္တတ္မယ္။
ဘုရားက စာအစစ္ကုိ ဖတ္တတ္သြားတယ္။
သဘာဝအတိုင္းရွိေနတဲ့ အနိစၥ၊ ဒုကၡ ၊ အနတၱ ေတြ သခၤါရ တရားေတြ၊ အသခၤါရတရားေတြ ဒီ စိတ္ ေစတသိတ္ ရုပ္ နိဗၺာန္ကို နားလည္သြားတယ္။ ဘာဆိုင္းဘုတ္မွ စြဲ ထားတာ မဟုတ္ဘူး။
သူ႔ပင္ကုိယ္ သဘာ၀ရွိတဲ့ တရား။ အဲ့ေတာ့ ပညတ္ေတြ ေလွ်ာက္ရွာေနလို႔ကေတာ့ ဆိုင္းဘုတ္စြဲထားမွ ၿမိဳ႕ထင္ေန လို႔ကေတာ့၊ ဆိုင္းဘုတ္စြဲထားမွ ေဆးရုံထင္ေနမယ္၊ ဆိုင္းဘုတ္စြဲထားမွ ဓမၼာရုံထင္ေနမယ္ဆိုလို႔က ေတာ့ ဘာဆိုင္းဘုတ္မွ မရွိတဲ့ ဒုကၡသစၥာကို သိစရာမရွိဘူး။
အဲ့ေတာ့ ေျပာတဲ့အတိုင္းလုပ္ၾကည္ပါ။
ဒါ လူ႔ေလာကထဲမွာရွိေနတဲ့ စာမဟုတ္ပါဘူး။
သူ႔ပင္ကုိယ္ သဘာ၀အတိုင္းရွိေနတဲ့ သခၤါရေလာကထဲက
မၿမဲတဲ့ ေလာကထဲက စိတ္ ေစတသိတ္ ရုပ္ ခႏၶာငါးပါး ရုပ္နာမ္ႏွစ္ပါး သေဘာပရမတ္ေတြရဲ႕ အနိစၥ ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ တရားကုိ နားလည္ လက္ခံလာႏိုင္ဖို႔ ။
ေဩာ္ တကယ္မၿမဲပါလား။ ဘယ္စာထဲမွာ ေရး ထားလို႔
မၿမဲတာမွ မဟုတ္ပဲ ကုိယ့္ဟာကုိယ္သိတယ္။
တကယ္မၿမဲပါလား တကယ့္ ဒုကၡသစၥာပါလား။
တကယ္ငါ မဟုတ္ပါလား။အေၾကာင္းအက်ဳိးပါလား။
ဒီလို နားလည္လက္ခံမွ ဒါ ပညာအစစ္ကုိ တတ္ တာ။
ေလာကီက သတ္မွတ္ထားတဲ့ ပညာ။
အခုဘုရားတတ္သြားတာက ပညာစစ္စစ္။
ဘယ္သူမွ သတ္မွတ္ထားတာ မဟုတ္ေတာ့ ဘယ္သူမွ ဖ်က္လို႔မရဘူး။ ဘယ္သူမွေတြ႔ရွိတာ မဟုတ္ေတာ့ ဘယ္ သူမွ မွားပါတယ္ဆိုၿပီးေတာ့မွ အမွားျပင္စရာမရွိဘူးေပါ႔။
အဲ့ေတာ့ ေလာကီပညာရွင္ေတြရဲ႕ ေတြ႔ရွိခ်က္ ကို ေနာက္ပညာရွင္ကပဲ ကမာၻႀကီးက ျပားပါတယ္လို႔ ထင္ထားတာကို ၀ိုင္းပါတယ္ လုံးပါတယ္ဆိုၿပီး
ေတာ့မွ လုပ္ေသးတယ္။ ေတြ႔ရွိတယ္ဆိုတည္းကိုက အမ်ဳိးမ်ဳိးပဲ။
စိတ္မခ်ရဘူး။ သူ႔ထက္ မွန္တာ မ ေတြ႔ေသးလို႔။
ေလာေလာဆယ္ ေတြ႔ေနတာေလးက မွန္ေနတာ။
သူ႔ထက္မွန္တာေပၚလာရင္ မွားသြား အုံးမွာ။
သူ႔ထက္ေကာင္းတာမေပၚခင္ေလး ယာယီေကာင္းျဖစ္ေနတာပါ။
ေလာကီအသုံးအေဆာင္ေတြ က သူ႔ထက္ေကာင္းတာေပၚလာရင္ ဒါမေကာင္းေတာ့ဘူး။ ႏႈိင္းယွဥ္ၿပီးေတာ့မွ သူ႔ထက္ငါ အစြမ္းထက္ တာေတြက ေပၚလာလိမ့္မယ္။ သစၥာတရားက်ေတာ့ ဘယ္သူမွ
ေတြ႔ရွိတာ မဟုတ္ေတာ့ ဘယ္သူမွ မွားပါတယ္လို႔ ဖ်က္လို႔မရဘူး။ သဘာဝအတိုင္းရွိေနတဲ့တရား။
အဲ့ဒါမွ စိတ္ခ်ရတာ။ ဒီပညာတတ္မွ သူမ်ားပါးစပ္လမ္းဆုံးတဲ့ဘ၀က
သူမ်ားက ဟိုလူက ဟုိလိုေျပာလိုက္ ဒီလူက ဒီလိုေျပာလိုက္ ေပါက္ တတ္ကရ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ အားႀကီးေတာ့ ေျပာခ်င္ရာ ေလွ်ာက္ေျပာေနတာ။ ဟုိကလည္း မွန္ တယ္ ဒီကလည္း မွန္တယ္ဆိုၿပီး အမ်ဳိးမ်ဳိး ေလွ်ာက္ေျပာေနလို႔ကေတာ့ ဒီလိုပဲ ေယာင္ျခာျခာပဲ ျဖစ္ေန လိမ့္မယ္။
အဲ့ေတာ့ ေယာင္ျခာျခာ ဘ၀ဆိုတည္းကုိက ေယာင္ေနရတယ္ဆိုထဲကိုက
သူမ်ားေျပာသမွ် နားစြင့္ေနရတယ္ဆိုထဲကိုက ၊
အရူးပါးစပ္ လမ္းဆုံးေနရတယ္ဆိုထဲကိုက
ဘယ္လိုလုပ္ ခ်မ္းသာေတာ့ မလဲ။
အဲ့ေတာ့ အဲ့ဒီဇာတ္ကုိ သိမ္းေပးေနတာ။
ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမသာရ(သဘာ၀တရားရိပ္သာ)
By...., http://thonsethar.wordpress.com/
တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တာကုိ မသိေတာ့လည္း ကိုယ္ထင္ရာ ခ်မ္းသာလုပ္ေနတယ္။ ကိုယ္ထင္ရာ ပညာလုပ္ေနတယ္။ တကယ့္ ပညာအစစ္ကို မသိေတာ့လည္း
ဒါ ကြန္ပ်ဴတာပညာ၊ ဒါ သခ်ၤာ ၊ ဒါ အင္ဂ်င္နီယာ ပညာ ၊
ဒါ ဆရာဝန္ပညာ ဆိုၿပီး သတ္မွတ္ခ်က္ေတြကို သိေနတာ။
ကိုယ္လို လူလူခ်င္း လမ္းဆုံးေနတာ။
သူမ်ားပါးစပ္ လမ္းဆုံးေနတာ။
လူသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ အသိဥာဏ္မွာ လမ္းဆုံးေနတာ။
သစၥာတရား အမွန္တရား မဟုတ္ေသးဘူး။
ကုိယ္လုိ သူလို သညာနဲ႔သိတဲ့ အသိေတြ ပဲ ရွိေနေသးတယ္။
ဒီလိုမ်ဳိး ထုံးတမ္းစဥ္လာ အသိေတြကို စြန္႔လႊတ္ပါ။
အဲ့ေတာ့ ထုံးတမ္းစဥ္လာ မဟုတ္တာကုိ သိမွာျဖစ္တဲ့အတြက္
ထုံးတမ္းစဥ္လာအတိုင္း မွတ္ရမွာပဲ၊ဖတ္ရမွာပဲ၊နားေထာင္ရမွာပဲ၊
အတည္ယူရမွာပဲ ဒါသင္လို႔မရဘူး။
စြန္႔လႊတ္ရမယ္။
စြန္႔လႊတ္ျခင္းမွ ပညာစစ္စစ္ပဲ။
လူေတြ သတ္မွတ္ တဲ့ ကခ မဟုတ္ဘူး။
အနိစၥ ၊ ဒုကၡ ၊ အနတၱဆိုတဲ့ စာအစစ္ကို ဖတ္တတ္ဖို႔
သဘာ၀အတိုင္း ရွိေနတဲ့ မၿမဲတဲ့ တရားေတြရဲ႕
အနိစၥ၊ ဒုကၡ ၊ အနတၱဆိုတဲ့
ဘာစကားလုံးမွ မပါပဲ ရွိေနတဲ့ သေဘာအတၱေတြကို
ျမင္ေအာင္ နားလည္ေအာင္ လက္ခံႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားတာ။
စာအစစ္ကို ဖတ္ဖို႔ ငါဆိုတဲ့ အတၱႀကီးနဲ႔ ကေတာ့ (က၊ခ) မွ စာထင္မွာပဲ။
(abc ) မွာ စာထင္မွာပဲ။ ငါစြဲျဖဳတ္မွ ငါဆိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ သတၱ၀ါေတြ
သတ္ မွတ္ထားတာ မဟုတ္တဲ့ စာ အစစ္ကို ဖတ္တတ္မယ္။
ဘုရားက စာအစစ္ကုိ ဖတ္တတ္သြားတယ္။
သဘာဝအတိုင္းရွိေနတဲ့ အနိစၥ၊ ဒုကၡ ၊ အနတၱ ေတြ သခၤါရ တရားေတြ၊ အသခၤါရတရားေတြ ဒီ စိတ္ ေစတသိတ္ ရုပ္ နိဗၺာန္ကို နားလည္သြားတယ္။ ဘာဆိုင္းဘုတ္မွ စြဲ ထားတာ မဟုတ္ဘူး။
သူ႔ပင္ကုိယ္ သဘာ၀ရွိတဲ့ တရား။ အဲ့ေတာ့ ပညတ္ေတြ ေလွ်ာက္ရွာေနလို႔ကေတာ့ ဆိုင္းဘုတ္စြဲထားမွ ၿမိဳ႕ထင္ေန လို႔ကေတာ့၊ ဆိုင္းဘုတ္စြဲထားမွ ေဆးရုံထင္ေနမယ္၊ ဆိုင္းဘုတ္စြဲထားမွ ဓမၼာရုံထင္ေနမယ္ဆိုလို႔က ေတာ့ ဘာဆိုင္းဘုတ္မွ မရွိတဲ့ ဒုကၡသစၥာကို သိစရာမရွိဘူး။
အဲ့ေတာ့ ေျပာတဲ့အတိုင္းလုပ္ၾကည္ပါ။
ဒါ လူ႔ေလာကထဲမွာရွိေနတဲ့ စာမဟုတ္ပါဘူး။
သူ႔ပင္ကုိယ္ သဘာ၀အတိုင္းရွိေနတဲ့ သခၤါရေလာကထဲက
မၿမဲတဲ့ ေလာကထဲက စိတ္ ေစတသိတ္ ရုပ္ ခႏၶာငါးပါး ရုပ္နာမ္ႏွစ္ပါး သေဘာပရမတ္ေတြရဲ႕ အနိစၥ ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ တရားကုိ နားလည္ လက္ခံလာႏိုင္ဖို႔ ။
ေဩာ္ တကယ္မၿမဲပါလား။ ဘယ္စာထဲမွာ ေရး ထားလို႔
မၿမဲတာမွ မဟုတ္ပဲ ကုိယ့္ဟာကုိယ္သိတယ္။
တကယ္မၿမဲပါလား တကယ့္ ဒုကၡသစၥာပါလား။
တကယ္ငါ မဟုတ္ပါလား။အေၾကာင္းအက်ဳိးပါလား။
ဒီလို နားလည္လက္ခံမွ ဒါ ပညာအစစ္ကုိ တတ္ တာ။
ေလာကီက သတ္မွတ္ထားတဲ့ ပညာ။
အခုဘုရားတတ္သြားတာက ပညာစစ္စစ္။
ဘယ္သူမွ သတ္မွတ္ထားတာ မဟုတ္ေတာ့ ဘယ္သူမွ ဖ်က္လို႔မရဘူး။ ဘယ္သူမွေတြ႔ရွိတာ မဟုတ္ေတာ့ ဘယ္ သူမွ မွားပါတယ္ဆိုၿပီးေတာ့မွ အမွားျပင္စရာမရွိဘူးေပါ႔။
အဲ့ေတာ့ ေလာကီပညာရွင္ေတြရဲ႕ ေတြ႔ရွိခ်က္ ကို ေနာက္ပညာရွင္ကပဲ ကမာၻႀကီးက ျပားပါတယ္လို႔ ထင္ထားတာကို ၀ိုင္းပါတယ္ လုံးပါတယ္ဆိုၿပီး
ေတာ့မွ လုပ္ေသးတယ္။ ေတြ႔ရွိတယ္ဆိုတည္းကိုက အမ်ဳိးမ်ဳိးပဲ။
စိတ္မခ်ရဘူး။ သူ႔ထက္ မွန္တာ မ ေတြ႔ေသးလို႔။
ေလာေလာဆယ္ ေတြ႔ေနတာေလးက မွန္ေနတာ။
သူ႔ထက္မွန္တာေပၚလာရင္ မွားသြား အုံးမွာ။
သူ႔ထက္ေကာင္းတာမေပၚခင္ေလး ယာယီေကာင္းျဖစ္ေနတာပါ။
ေလာကီအသုံးအေဆာင္ေတြ က သူ႔ထက္ေကာင္းတာေပၚလာရင္ ဒါမေကာင္းေတာ့ဘူး။ ႏႈိင္းယွဥ္ၿပီးေတာ့မွ သူ႔ထက္ငါ အစြမ္းထက္ တာေတြက ေပၚလာလိမ့္မယ္။ သစၥာတရားက်ေတာ့ ဘယ္သူမွ
ေတြ႔ရွိတာ မဟုတ္ေတာ့ ဘယ္သူမွ မွားပါတယ္လို႔ ဖ်က္လို႔မရဘူး။ သဘာဝအတိုင္းရွိေနတဲ့တရား။
အဲ့ဒါမွ စိတ္ခ်ရတာ။ ဒီပညာတတ္မွ သူမ်ားပါးစပ္လမ္းဆုံးတဲ့ဘ၀က
သူမ်ားက ဟိုလူက ဟုိလိုေျပာလိုက္ ဒီလူက ဒီလိုေျပာလိုက္ ေပါက္ တတ္ကရ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ အားႀကီးေတာ့ ေျပာခ်င္ရာ ေလွ်ာက္ေျပာေနတာ။ ဟုိကလည္း မွန္ တယ္ ဒီကလည္း မွန္တယ္ဆိုၿပီး အမ်ဳိးမ်ဳိး ေလွ်ာက္ေျပာေနလို႔ကေတာ့ ဒီလိုပဲ ေယာင္ျခာျခာပဲ ျဖစ္ေန လိမ့္မယ္။
အဲ့ေတာ့ ေယာင္ျခာျခာ ဘ၀ဆိုတည္းကုိက ေယာင္ေနရတယ္ဆိုထဲကိုက
သူမ်ားေျပာသမွ် နားစြင့္ေနရတယ္ဆိုထဲကိုက ၊
အရူးပါးစပ္ လမ္းဆုံးေနရတယ္ဆိုထဲကိုက
ဘယ္လိုလုပ္ ခ်မ္းသာေတာ့ မလဲ။
အဲ့ေတာ့ အဲ့ဒီဇာတ္ကုိ သိမ္းေပးေနတာ။
ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမသာရ(သဘာ၀တရားရိပ္သာ)
By...., http://thonsethar.wordpress.com/
No comments:
Post a Comment