{ ယဥ္ေက်းမႈ မ်ိဳးတုန္းသတ္ျဖတ္ျခင္း (Cultural Genocide) }

 

 { ယဥ္ေက်းမႈ မ်ိဳးတုန္းသတ္ျဖတ္ျခင္း (Cultural Genocide) }
-------------------------------------------------------------------
လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္က အိႏၵိယေျမာက္ပိုင္း နယူးေဒလီျမိဳ႕ရဲ႕ ေျမာက္ဘက္ ၂၉၈မိုင္ အကြာမွာ ရွိတဲ့ ဓရံဆာလာဆိုတဲ့ ျမိဳ႕ေလးမွာ ေလးလေ လာက္ ေနထိုင္ခဲ့ဘူး ပါတယ္။
ဓရံဆာလာ ဆိုတာ ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္ထက္ ေပေပါင္း ၄၇၀၀ေ က်ာ္မွာရွိ တဲ့ ေတာင္ေပၚျမိဳ ႕ေလး တစ္ျမိဳ႕ပါ။ ရာသီဥတုက အရမ္းေအးလြန္း ပါတယ္။ အိႏၵိယမွာ စာသင္ေနၾကတဲ့ အပူပိုင္းေဒသက ျမန္မာ ရဟန္းေတာ္ အခ်ိဳ႕ ေႏြခိုေလ့ ရွိတဲ့ ျမိဳ႕ေလးေပါ့။ ဓရံဆာလာ ဆို တာ ေရခဲေတာင္ၾကီးေတြ ကို ေနာက္ခံပန္ခ်ီကားတစ္ခ်ပ္လုိ ခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့ သန္႔ရွင္း သပ္ရပ္တဲ့ ျမိဳ႕ေလး ။ ေႏြရာသီမွာေတာင္ ေစာင္ျခဳံရတယ္။

ဓရံဆာလာဆိုတာတိဘက္ လူမ်ိဴးေတြ အမ်ားဆုံး ေနထိုင္တဲ့ ျမိ႕ေလးတစ္ျမိဳ႕။ ဒီျမိဳ႕ေလးမွာ နိုဘယ္လ္ျ ငိမ္း ခ်မ္းေ ရး ဆုရွင္ ကမၻာေက်ာ္ တိဘက္ဘုန္းေတာ္ၾကီး ဒလုိင္းလားမား အေျခခ် ေနထိုင္ သီတင္းသုံး ေနပါတယ္။ အခုေနာက္ပိုင္း ထင္ရွားလာတဲ့ တိဘက္ ဘုန္းၾကီးေလး ကမၼပါ လည္း ဓရံဆာလာနဲ႔ မနီးမေ၀းမွာ ရွိေနပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ဓရံဆာလာဟာ တိဘက္အေ၀းေရာက္အစိုးရရုံးစိုက္ရာ႒ာနခ်ဳပ္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။
 ေျပာလုိတာက ဓရံဆာလာဆိုတာ တိဘက္ဘုန္းေတာ္ၾကီးေတြ ဆရာေလးေတြ တိဘက္လူမ်ိဳးေ တြ ေနထိုင္ၾကတဲ့ ျမိဳ႕ေလးပဲေပါ့။

တိဘက္လူမ်ိဳး အမ်ားစုက ေနထိုင္ တာ ေအးေ အး ခ်မ္းခ်မ္း ရွိလွတယ္။ ဘုန္းေတာ္ၾကီး ဒလုိင္းလားမားကို ဘုရားေလာင္း လုိ႔ သတ္မွတ္ျ ပီး ယုံၾကည္ကိုးကြယ္ၾကပါတယ္။ အိမ္မ်ားဆိုင္ မ်ားမွာ ျမန္မာျပည္မွာ လုိ ဘုရားပုံေတာ္ ကိုးကြယ္ၾကတာ သိပ္မေတြ႔ရ။ ဘုန္းေတာ္ၾကီး ဒလုိင္းလားမား ပုံေတာ္ ကိုသာ ဘုရားစင္ေပၚမွာ ေတြ႔ရတယ္။ တိဘက္ကား ျမန္မာ နဲ႕ ေနထုိင္မႈ ပုံစံ ဆင္တူတယ္။ ဘာသာစကားအခ်ိဳ႕ တူေနတာကို ေတြ႔ရ တယ္။ ဥပမာ
ျမန္မာ က တစ္။ တိဘက္က က်စ္၊
ျမန္မာက ငါး။ တိဘက္က င လုိ႔ ေျပာၾကတယ္။
အျခားဆင္တူတာေလးေတြ ရွိေသးတယ္။ (Linguistics) ဘာသာေဗဒ အလုိ အရ ျမန္မာဟာ တိဘက္နဲ႔ တစ္ အုပ္စု တည္းျဖစ္ တဲ့အေၾကာင္း ဖတ္ဖူးတယ္။

အိႏၵိယမွာ ဓရံဆာလာျမိဳ႕ဟာ နိုင္ငံျခား သားေတြ အမ်ားဆုံး လာေရာက္ လည္ပတ္ၾ က အခ်ိန္ၾကာၾကာ လာေရာက္ေန ထိုင္ေ လ့ ရွိတဲ့ ျမိဳ႕ေလးပဲျဖစ္ တယ္။ နိုင္ငံျခားသားေတြက အဂၤလိပ္စာ အခမဲ့ သင္ေပးၾက တယ္။ ကိုးရိးယား စကား အခမဲ့သင္ေပးတယ္။ ဂ်ပန္ နဲ႔ ဂ်ာမာန္စတဲ့ ဘာသာစကားေ တြကို အခ်ိန္ရရင္ ရသလုိ လာေရာက္သင္ေပးၾကတယ္။ သင္တန္း တစ္ခုကို လူတစ္ေ ယာက္ ထဲက ေလးလ ငါးလစသည္ အခ်ိန္ အၾကာၾကီး သင္ေပးေန တာေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ တစ္ေယာက္ျပန္သြား ရင္ ေနာက္ေ ရာက္လာ သူက အဲဒီသင္တန္းကို ဆက္သင္ေပးလုိ႔ သင္တန္းေတြဟာ အဆက္ျပတ္သြား တယ္ဆိုတာ သိပ္မရွိလွဘူး။ တစ္ရက္အခ်ိန္ရရင္ တစ္ရက္ လာသင္ေပးၾက တယ္။

ဓရံဆာလာ မွာ ေလးလၾကာ ေန ထို္င္ခဲ့စဥ္အတြင္းမွာ တိဘက္လူမ်ိဳးေတြ ရဲ႕ ဆုိးရြားလွ တဲ့ အေျခအေနေတြ ကို ေန႔စဥ္ လုိလုိ ၾကားခဲ့ရ ပါတယ္။ ေရခဲေ တာင္ ၾကီးေ တြကို ေငး ၾကည့္ရင္း သူတို႔ေျပာတာ နားေထာင္ေန မိတယ္။ အျပင္မွာ ရာသီဥတု အရမ္းေ အးေနေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္မွန္း မသိ။ စိတ္ထဲမွာ ပူေနမိတယ္။ သူတို႔ ဟာ ျမန္မာျပည္ အေၾကာင္း ဘာမွ သိပ္မသိၾက။ ဒါေပမယ့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေၾကာင္း ကို ေကာင္းေကာင္း သိေနၾက တယ္။ freedom from fear က ေရခဲေတာင္ တန္းေတြေပၚက စာအုပ္ဆိုင္ေ တြေပၚမွာ ရွိေန တယ္ေလ။ ျမန္မာျပည္ဆိုတာ ဘယ္နားရွိမွန္းလည္း သိပုံမ ရ။ ေမးၾကည့္ေတာ့ ဘာမွ ေရေရရာရာ ေျပာနိုင္တာ မရွိ။ သို႔ေသာ္ ေရႊ၀ါေ ရာင္ ေတာ္ လွန္ေရးအေၾကာင္းကို သူတို႔ ေကာင္းေကာင္းသိေနၾက တယ္။ အင္တာနက္ေတြ ျဂိဳလ္တုစေလာင္းေတြမွာ ၾကည့္ခဲ့ရတယ္ဆိုပဲ။

တိဘက္ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ကေျပာပါတယ္။။ မင္းတို႔က ငါတို႔ထက္ စာရင္ အမ်ားၾကီးေ တာ္ပါေသးတယ္တဲ့။ သူေျပာတဲ့ မင္းတို႔က ငါတို႔ထက္ စာရင္ ေတာ္ပါေသးတယ္ ဆိုတဲ့စကားကို ၾကားေတာ့ ...... ။
တိဘက္သူငယ္ခ်င္းကို အလိုလို သနားေနမိတယ္။ တစ္ေန႔မွာေ တာ့ အေမရိ ကန္က Megan Akar ဆိုတဲ့ ဆရာမေလးက genocide ဆိုတဲ့ စကားလုံးနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ရွင္းျပတယ္။ Genocide ဆိုတာ လူမ်ိဳးတုန္း သတ္ျဖတ္တဲ့ အေၾကာင္း ဆိုတာ လူတိုင္း သိျပီးသားပါ။ ဓရံဆာလာဆိုတာ တိဘက္ေတြရဲ႕ ဒဏ္ရာအနာတရေတြကို ကုသေပးေ နတဲ့ ေဆးရုံတစ္ရုံဆိုရင္လည္း မွားမယ္ မထင္ပါဘူး။ နဲနဲေလး ရင္းႏွီးခြင့္ရတာနဲ႔ ရင္ဖြင့္ေတာ့တာပဲ။

တိဘက္ျပည္ကေန အိႏၵိယေရာက္ေအာင္ လာခဲ့ရတာကိုက သူတို႔အတြက္ တကယ့္ၾကီးမားတဲ့ စြန္႔စားခန္းၾကီးတစ္ခု။ အျပင္ထြက္ဖို႔ ၾကိဳးစားရင္း လမ္းခုလတ္မွာ မိသားစုေ တြ ေဆြမ်ိဳးေတြ နဲ႔ ေလာကၾကီး ကို ႏႈတ္ဆက္ထြက္ခြါသြား သူေတြက ဒုနဲ႔ေဒး။ တိဘက္ တစ္ေယာက္ကေျပာပါတယ္။ အခုဆိုရင္ တိဘက္ျပည္မွာ တိဘက္စာ တရား၀င္သင္ၾကားခြင့္ မရွိေတာ့ဘူး။ တိဘက္စကား ေျပာလုိ႔မရဘူး။ အိမ္မွာ တိဘက္စာ၊ တိဘက္စကားကို ခိုးသင္ ခိုးေျပာၾကရတဲ့ ဘ၀ကုိ ေရာက္ေနျပီ။ တိဘက္ ယဥ္ေက်းမႈ ရိုးရာပြဲလမ္းသဘင္ေတြ လုပ္ခြင့္မရၾကေတာ့ဘူး။ အခုဆို တိဘက္မွာရွိတဲ့ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြဟာ တိဘက္ စကား ကို မေျပာတတ္ၾကေ တာ့ဘူး။ တိဘက္ယဥ္ေက်းမႈဆိုတာ ဘာဆိုတာကို သိပ္မသိၾကေတာ့ဘူး။ တိဘက္စာေပ ကို ျမတ္နိုးခြင့္ေတြ မရၾကေတာ့ဘူးေလ။ က်ေနာ္နိုင္ငံ (တိဘက္) အေၾကာင္းေတြးရင္ ရင္ေလးတယ္ဗ်ာ။ စိတ္လည္း ပူတယ္။ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးဟာ စာေပနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈေပ်ာက္ ရင္ အဲဒီလူမ်ိဳး မၾကာခင္ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားေတာ့ မယ္ ဆိုတာ က်ေနာ္ယုံၾကည္ေန မိတယ္။ ၁၉၅၉ ခုႏွစ္မွာ ဘုန္းေတာ္ၾကီး ဒလုိင္းလားမား အိႏၵိယဘက္ကို ထြက္ေျပးခဲ့ ရတယ္။ တရုတ္စစ္သားေတြ တရုတ္ လူမ်ိဳးေတြ အလုံးအရင္းနဲ႔ တိဘက္ေဒသကို ၀င္ေရာက္လာၾကျပီး အေျချခ်ေန ထိုင္ခဲ့ၾကတယ္။ ေနာက္ေတာ့ စာသင္ေက်ာင္းေတြ မွာ တရုတ္စာကို မသင္ မေန ရ ျပ႒ာန္းျပီး တိဘက္စာ လုံး၀မသင္ရ တိဘက္စကား လုံး၀မေျပာရ လုိ႔ ပိတ္ပင္ လုိက္တယ္။ တိဘက္လူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ရိုရာဓေလ့နဲ႔ ထုံးတမ္းစဥ္ လာေတြ၊ ယဥ္ေက်းမႈေတြ ကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ဖို႕ ၾကိဳးစားေနၾက တယ္။ ေနာင္ ဆယ္ႏွစ္ အႏွစ္ႏွစ္ ဆယ္....က်ေနာ္ မေတြးရဲဘူး။

တ၀ုိင္းလုံး က ျငိမ္ျပီး နားေထာင္ေနၾကတယ္။ သနားေအာင္ ေျပာတာ မဟုတ္မွန္း သိသာတယ္။ သူတို႔ေျပာတာေတြ နားေထာင္ျပီး တဲ့ အဆုံးမွာေတာ့ အေမရိကန္ ဆရာမေလး က ေျပာပါတယ္။ အဲဒါကို cultural genocide လုိ႔ ေခၚတယ္ တဲ့။

ဒီေန႔ ကမၻာမွာ လူမ်ိဳးတုန္းသတ္ျဖတ္းျခင္းကို ဘယ္ အဖြဲ႕အစည္း ဘယ္လူမ်ိဳးကမွ လက္မခံေ တာ့ပါဘူး။ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳး ဆိုတာ လူမ်ိဳးတုန္း သတ္ျဖတ္ခံရမွ မ်ိဳးတုန္းသြား တာ မဟုတ္ဘူး။ ယဥ္ေက်းမႈ စာေပ ဘာသာစကားကို အသတ္ခံ ရရင္လည္း အဲဒီလူမ်ိဳး ဟာ မ်ိဳးတုန္းသြားနိုင္တယ္။ ၁၀ ႏွစ္ မသိသာေ သး ဘူးပဲ ထားဦး။ အႏွစ္ႏွစ္ ဆယ္ဆို နဲနဲသိသာလာျပီ။ အႏွစ္ငါးဆယ္၊ အႏွစ္ တစ္ရာ။ လုံး၀ေပ်ာက္သြား ဖို႔ပဲရွိတယ္။ ဒီနည္းနဲ႔ ကမၻာေပၚ မွာ ေပ်ာက္ ကြယ္ သြားၾကတဲ့ ဘာသာစကားေတြ လူမ်ိဳးေတြ အမ်ား ၾကီးရွိခဲ့ဘူးတယ္။ (Linguistics) ဘာသာေဗဒ အလုိအရ ကမၻာေပၚ ကေ န ေပ်ာက္ ကြယ္သြားတဲ့ ဘာသာစကား ဟာ တေထာင္ေ က်ာ္ရွိ တယ္လုိ႔ ဆိုပါတ ယ္။ ဘယ္ဘက္က ၾကည့္ၾကည့္ တိဘက္တို႔ရဲ႕ အနာဂတ္ ကား အားရစရာ မရွိ လွ။ ေရခဲေတာင္ တန္းေ တြေပၚ ျပန္႔လြင့္ေ နတဲ့ ျမဴ ခုိးေတြလုိ အရာရာက မႈံ၀ါးေနဆဲ။ မိမိတို႔တိုင္းျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္ ကတဲ့ေကာ.......။
--------------------------------------------

တိဘက္သူငယ္ခ်င္းေျပာသြားတဲ့ မင္းတို႔က ေတာ္ပါေသးတယ္ဆိုတဲ့စကားကို ဆက္ေတြးေနမိတယ္။ ငါတို႔ဟာ သူေျပာသလုိ တကယ္ေရာ... ေတာ္ပါေသးတယ္ ဟုတ္ရဲ႕လား ? ျမန္မာျပည္မွာလည္း ဘာသာျခားစကားေျပာ သင္တန္းေလးေ တြကို ေနရာအေတာ္ေတာ္မ်ာမ်ားမွာ ေတြ႔ေတြ႔ေနရတယ္။ နိုင္ငံျခား ရုပ္ျမင္သံၾကားဇတ္လမ္းတြဲေတြကို ေန႔တိုင္းထုတ္လြင့္ေနၾကတယ္။ 
 ေသြးရိုးသားရိုးမွ ဟုတ္ရဲ႕လား။ နိမိတ္က အေကာင္းလား၊ အဆိုးလား ? ကာရံမညီဘူး မိငယ္ေရ။

ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ျမိဳ႕ၾကီးတခ်ိဳ႕မွာ တရားမ၀င္ အေျခခ်ေနထိုင္သူေတြ ရွိေနတယ္ ဆိုတာ ထင္ရွားပါတယ္။ ရခိုင္ရြာအခ်ိဳ႕မွာ ရခိုင္လူမ်ိဳးေတြ မရွိၾကေတာ့ဘူးတဲ့။ မႏၱေလးလုိ အထင္ကရျမိဳ႕ေတာ္ၾကီးေတာင္ မ်က္စိေတြ ေမွးေနျပီ ဆိုပဲ။ ဟုတ္ မဟုတ္ မႏၱေလး သားေတြက ပိုသိမွာပါ။ ဆရာေအာ္ပီက်ယ္ ေျပာတာ မွတ္မိ တယ္။ သူ႔မိတ္ေဆြ နိုင္ငံျခားသားတစ္ေယာက္ကို မွတ္ပုံတင္ ေသေသ ခ်ာခ်ာ သိမ္းထားဖို႔ သတိေပးေတာ့ အဲဒီမိတ္ေဆြက ကိစၥမရွိဘူး က်ေနာ္မွာ ဒါမ်ိဳး ၁၀ ခု ရွိေသးတယ္လုိ႔ အဆိုပါမိတ္ေဆြ က ျပန္ေျပာသတဲ့။ တရားခံ ဘယ္သူလဲေဟ့ လုိ႔ပဲ ေမးလုိက္ခ်င္ေတာ့ တယ္။ အခုဆို ျမိဳ႕သစ္ေတာ္ေတာ္မ်ား မွာ ေရာက္ကုန္ ၾကရ သူေတြဟာ ျမန္မာေတြ မ်ားတယ္ လုိ႔ မႏၱေလးျမိဳ႕ခံ မိတ္ေဆြတစ္ဦး က ေျပာပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ မို႔ ျမန္မာျပည္သားေ တြမ်ားတာ ဆန္းသလား လုိ႔ ေမးရင္....။ မန္းျမိဳ႕သားေတြကိုပဲ ေမးၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။ အေျဖက သူတို႔ဆီမွာပဲ ရွိလိမ့္မ ယ္။ ျမန္မာ စကား မတတ္သူေတြ မန္းျမိဳ႕မွာ တစ္ပုံၾကီး ဆိုပဲ။

ရခိုင္မွာ တခ်ိဳ႕ရြာေတြမွာ ရခိုင္ေတြ မရွိၾကေတာ့ဘူးတဲ့။ နယ္စပ္ေတြကေန ယိုစိမ့္ေနတဲ့ ျမန္မာအမ်ိဳး သမီးေလးေတြရဲ႕ မနက္ျဖန္ေတြက မႈံ၀ါးလြန္းလွ တယ္။ ေရၾကည္ ရာ မ်က္ႏုရာ ရွာရင္း......။ ဒီအစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္ေတာမွာ မေပ်ာ္ခ်င္လည္း ေပ်ာ္ခဲ့ရ။ လူ႔ဘ၀က သိပ္တိုတယ္ ဆိုေပမယ့္ အဆင္မေျပသူတို႔ အတြက္ရွည္လြန္းပါ တယ္။ ေသခ်ာတာတစ္ခု ကေတာ့ ေနထြက္မွာ ကို ေၾကာက္ေန တဲ့သူေတြလည္း ရွိေနေသးတယ္ဆိုတာပါပဲ။ သစ္ပင္ တစ္ပင္ကို သင္းသပ္ျပီးေတာ့ အေသသတ္သလုိမ်ိဳး အင္အားခ်ိနဲ႕သူေတြ ခ်ိဳ႔တဲ့သူေတြကို သင္းသပ္ဖို႔ ၾကိဳးစားေနၾကတဲ့ လူပုဂၢိဳလ္တစ္ခ်ိဳ႕၊ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအခ်ိဳ႕ ရွိေနၾက တယ္ဆိုတာကို မေမ့ေစခ်င္ပါဘူး။
ေနာင္ အႏွစ္ ငါးဆယ္။
အႏွစ္တစ္ရာ။
Cultural Genocide ။
အျဖဴနဲ႔ အမည္းၾကားမွာ အိပ္ေမာက်မေနနဲ႔ေတာ့ ငါ့ျမိဳ႕ေလးေရ....။

ကိုသစ္ (သီတဂူ)

 https://www.facebook.com/min.zaw.7798