"ဓမၼရဲ႕အစြမ္း အ့ံမခန္း"
•••••••••••••••••••••••••
ဒီေနရာမွာ စိတ္ဝင္စားစရာေလး တစ္ခုေျပာလိုက္ပါဦးမယ္။ မအူပင္က ဒကာမေတြ ႏွုတ္ဆက္ပြဲည တန္သြားေအာင္ေပါ့။ ဘုန္းႀကီး အခုေရးေနတဲ့ေဆာင္းပါး တစ္ပုဒ္အေၾကာင္းပါ။ ဓမၼကာရီ ဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ ဒကာတစ္ေယာက္က စာအုပ္ထုတ္ခ်င္တယ္ဆိုလို႔ ေဆာင္းပါးေရးေပးရတာပါ။ ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးထဲေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ တျခားဆရာေတာ္ေတြနဲ႔ ေပါင္းထုတ္မွာ။
ဘုန္းႀကီးဘာေရးထားတုန္းဆိုေ
ေဟာ...တစ္ရက္ေတာ့ ထူးထူးျခားျခား ႀကံဳပါၿပီတဲ့။ ဇာတ္လမ္းက အဲဒီနယ္ဘက္မွာ ေဒၚသန္းဝင္းက ကိစၥတစ္ခုရွိလို႔ေပါ့ဗ်ာ။ အသီးအရြက္ေတြ ေပါတဲ့ေဒသမို႔ အသီးအရြက္သြားဝယ္တာ၊ လက္ေဆာင္ေပးတာေတြေရာ သြားယူတာ။ ေတာင္ေပၚေရာက္တဲ့အခါ အဲဒီေတာင္ေပၚမွာ ၿပိတၱာမႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္။ သူတို႔က အရင္တုန္းက ဘာသာျခားေတြ။ ၿပိတၱာမႏွစ္ေယာက္ သားအမိေတြတဲ့။ သူတို႔က အေမေရာ၊ သမီးေရာ ၿပိတၱာျဖစ္ေနၾကတာပါ။
ဘယ္လိုေၾကာင့္ၿပိတၱာျဖစ္ရသလ
သူတို႔ေနတဲ့ နယ္မွာသူပုန္ေတြရွိေတာ့ တပ္မေတာ္အစိုးရက ထိုးစစ္ဆင္တဲ့အခါ သူတို႔လည္း ဟိုဟိုဒီဒီ ေျပးရလႊားရတာေပါ့။ ေျပးရင္းလႊားရင္း သူပုန္ဘက္က ပစ္လိုက္တဲ့ က်ဥ္ဆံက သူ႔အေမကိုမွန္ၿပီး သူ႔အေမ ျမစ္ထဲလိမ့္က်သြားတယ္။ သူကလည္း အေမကိုခ်စ္ေတာ့ သူ႔အေမကိုလွမ္းအဆြဲမွာ သူပါျမစ္ထဲလံုးေထြးက်ဆင္း သြားျပီး သားအမိႏွစ္ေယာက္ ျမစ္ထဲမွာ ဖက္လ်က္သား ေသဆံုးသြားၾကတယ္။ ေသၿပီးေတာ့ ဘာသာျခားလည္းျဖစ္ ကုသိုလ္ေကာင္းမွုလည္းမရွိေတ
တစ္ရက္က်ေတာ့ အဲဒီေတာင္ေပၚကို ေစာေစာက ေဒၚသန္းဝင္းက အသီးအႏွံေတြ လာသယ္ရင္းနဲ႔ ေရာက္လာတယ္။ ဒီဒကာမႀကီးက ဘုရားတရားၿမဲတယ္။ ႐ုတ္တရက္ေယာင္ရင္ေတာင္မွ ဗုေဒၶါဘုရား... ဘုရားလို႔ ေယာင္တာ။ အခ်ိဳ႕တကာမေတြ ေယာင္တာက်ေတာ့ မၾကားဝံ့မနာသာေတြေယာင္ၾကတာ။
သို႔ေသာ္ ေတာင္ေစာင့္နတ္က သိတယ္။ အဲမွာတင္ ဘာသာျခား ၿပိတၱာမကို ေတာင္ေစာင့္နတ္ကေခၚၿပီး ႀကိမ္းနဲ႔႐ိုက္ဆံုးမတယ္တဲ့။
သူတို႔သားအမိႏွစ္ေယာက္က ဘုန္းႀကီးတို႔ ပိ႗ိကတ္စာေပထဲက အတိုင္းပဲ ၿပိတၱာေတြ ဆိုေတာ့ေလ လူေတြေထြးတဲ့ တံေတြးေတြ၊ ႏွပ္ေတြ၊ အညစ္အေၾကးေတြ စားရတာ။ တစ္ခါတစ္ရံဆိုရင္ ငွက္ေပ်ာသီးေလးတစ္လံုး လမ္းမွာ က်က်န္ခဲ့တယ္ဆိုပါေတာ့... သူတို႔ေကာက္စားလို႔မရဘူး။ စားလို႔ကို မရဘူး။ အကုသိုလ္ကံ။ အဲဒီငွက္ေပ်ာသီးကို လူေသာ္လည္းေကာင္း၊ ႏြားေသာ္လည္းေကာင္း တက္နင္းတယ္ေပါ့။ ကြဲၿပဲၿပီးေတာ့ သဲေတြဖုန္ေတြနဲ႔ပလဲသြားေတာ့
အဲဒီစာအုပ္ထဲမွာလည္း အမိုးဆိုတာပါတယ္။ သူလည္း ဘာသာျခားပဲ။ သူ႔ ၁၆ ႏွစ္သမီးအရြယ္မွာ တျခားဘာသာဝင္ တစ္ေယာက္က ကြမ္းယာထဲမွာ ေအာက္လမ္းေဆးခပ္ၿပီးေတာ့ ေကၽြးလိုက္တာ အဲဒီမွာတင္ အမိုးဟာ အဲဒီဘာသာျခား ငမဲကိုစြဲၿပီးေတာ့ လိုက္ေျပးသြားတယ္။ တကယ္ေတာ့ သူ႔အသက္ ၁၆ ႏွစ္၊ ဟိုအမ်ိဳးသားက အသက္ ၃၀၊ ၄၀ေလာက္ရွိၿပီ။ ၿပီးေတာ့ သားႀကီးမယားႀကီးေတြလည္း ရွိၿပီးသားႀကီး။ သို႔ေသာ္ ေအာက္လမ္းေဆးရဲ႕အစြမ္းေၾကာင
အရင္တုန္းကေတာ့ ေဒၚသန္းဝင္းကိုေစာင့္ေရွာက္
မတၱာရွင္(ေရႊျပည္သာ)၏
‘စိတ္ဓာတ္ျမင့္မွ လူျမင့္မယ္’ မွမွ်ေဝပါတယ္။
Photo - YBA
စာဖတ္သူအားလံုး ေဘးရန္ေၾကာင့္ၾကဆင္းရဲကင္း၍
•••••••••••••••••••••••••
ဒီေနရာမွာ စိတ္ဝင္စားစရာေလး တစ္ခုေျပာလိုက္ပါဦးမယ္။ မအူပင္က ဒကာမေတြ ႏွုတ္ဆက္ပြဲည တန္သြားေအာင္ေပါ့။ ဘုန္းႀကီး အခုေရးေနတဲ့ေဆာင္းပါး တစ္ပုဒ္အေၾကာင္းပါ။ ဓမၼကာရီ ဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ ဒကာတစ္ေယာက္က စာအုပ္ထုတ္ခ်င္တယ္ဆိုလို႔ ေဆာင္းပါးေရးေပးရတာပါ။ ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးထဲေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ တျခားဆရာေတာ္ေတြနဲ႔ ေပါင္းထုတ္မွာ။
ဘုန္းႀကီးဘာေရးထားတုန္းဆိုေ
ေဟာ...တစ္ရက္ေတာ့ ထူးထူးျခားျခား ႀကံဳပါၿပီတဲ့။ ဇာတ္လမ္းက အဲဒီနယ္ဘက္မွာ ေဒၚသန္းဝင္းက ကိစၥတစ္ခုရွိလို႔ေပါ့ဗ်ာ။ အသီးအရြက္ေတြ ေပါတဲ့ေဒသမို႔ အသီးအရြက္သြားဝယ္တာ၊ လက္ေဆာင္ေပးတာေတြေရာ သြားယူတာ။ ေတာင္ေပၚေရာက္တဲ့အခါ အဲဒီေတာင္ေပၚမွာ ၿပိတၱာမႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္။ သူတို႔က အရင္တုန္းက ဘာသာျခားေတြ။ ၿပိတၱာမႏွစ္ေယာက္ သားအမိေတြတဲ့။ သူတို႔က အေမေရာ၊ သမီးေရာ ၿပိတၱာျဖစ္ေနၾကတာပါ။
ဘယ္လိုေၾကာင့္ၿပိတၱာျဖစ္ရသလ
သူတို႔ေနတဲ့ နယ္မွာသူပုန္ေတြရွိေတာ့ တပ္မေတာ္အစိုးရက ထိုးစစ္ဆင္တဲ့အခါ သူတို႔လည္း ဟိုဟိုဒီဒီ ေျပးရလႊားရတာေပါ့။ ေျပးရင္းလႊားရင္း သူပုန္ဘက္က ပစ္လိုက္တဲ့ က်ဥ္ဆံက သူ႔အေမကိုမွန္ၿပီး သူ႔အေမ ျမစ္ထဲလိမ့္က်သြားတယ္။ သူကလည္း အေမကိုခ်စ္ေတာ့ သူ႔အေမကိုလွမ္းအဆြဲမွာ သူပါျမစ္ထဲလံုးေထြးက်ဆင္း သြားျပီး သားအမိႏွစ္ေယာက္ ျမစ္ထဲမွာ ဖက္လ်က္သား ေသဆံုးသြားၾကတယ္။ ေသၿပီးေတာ့ ဘာသာျခားလည္းျဖစ္ ကုသိုလ္ေကာင္းမွုလည္းမရွိေတ
တစ္ရက္က်ေတာ့ အဲဒီေတာင္ေပၚကို ေစာေစာက ေဒၚသန္းဝင္းက အသီးအႏွံေတြ လာသယ္ရင္းနဲ႔ ေရာက္လာတယ္။ ဒီဒကာမႀကီးက ဘုရားတရားၿမဲတယ္။ ႐ုတ္တရက္ေယာင္ရင္ေတာင္မွ ဗုေဒၶါဘုရား... ဘုရားလို႔ ေယာင္တာ။ အခ်ိဳ႕တကာမေတြ ေယာင္တာက်ေတာ့ မၾကားဝံ့မနာသာေတြေယာင္ၾကတာ။
သို႔ေသာ္ ေတာင္ေစာင့္နတ္က သိတယ္။ အဲမွာတင္ ဘာသာျခား ၿပိတၱာမကို ေတာင္ေစာင့္နတ္ကေခၚၿပီး ႀကိမ္းနဲ႔႐ိုက္ဆံုးမတယ္တဲ့။
သူတို႔သားအမိႏွစ္ေယာက္က ဘုန္းႀကီးတို႔ ပိ႗ိကတ္စာေပထဲက အတိုင္းပဲ ၿပိတၱာေတြ ဆိုေတာ့ေလ လူေတြေထြးတဲ့ တံေတြးေတြ၊ ႏွပ္ေတြ၊ အညစ္အေၾကးေတြ စားရတာ။ တစ္ခါတစ္ရံဆိုရင္ ငွက္ေပ်ာသီးေလးတစ္လံုး လမ္းမွာ က်က်န္ခဲ့တယ္ဆိုပါေတာ့... သူတို႔ေကာက္စားလို႔မရဘူး။ စားလို႔ကို မရဘူး။ အကုသိုလ္ကံ။ အဲဒီငွက္ေပ်ာသီးကို လူေသာ္လည္းေကာင္း၊ ႏြားေသာ္လည္းေကာင္း တက္နင္းတယ္ေပါ့။ ကြဲၿပဲၿပီးေတာ့ သဲေတြဖုန္ေတြနဲ႔ပလဲသြားေတာ့
အဲဒီစာအုပ္ထဲမွာလည္း အမိုးဆိုတာပါတယ္။ သူလည္း ဘာသာျခားပဲ။ သူ႔ ၁၆ ႏွစ္သမီးအရြယ္မွာ တျခားဘာသာဝင္ တစ္ေယာက္က ကြမ္းယာထဲမွာ ေအာက္လမ္းေဆးခပ္ၿပီးေတာ့ ေကၽြးလိုက္တာ အဲဒီမွာတင္ အမိုးဟာ အဲဒီဘာသာျခား ငမဲကိုစြဲၿပီးေတာ့ လိုက္ေျပးသြားတယ္။ တကယ္ေတာ့ သူ႔အသက္ ၁၆ ႏွစ္၊ ဟိုအမ်ိဳးသားက အသက္ ၃၀၊ ၄၀ေလာက္ရွိၿပီ။ ၿပီးေတာ့ သားႀကီးမယားႀကီးေတြလည္း ရွိၿပီးသားႀကီး။ သို႔ေသာ္ ေအာက္လမ္းေဆးရဲ႕အစြမ္းေၾကာင
အရင္တုန္းကေတာ့ ေဒၚသန္းဝင္းကိုေစာင့္ေရွာက္
မတၱာရွင္(ေရႊျပည္သာ)၏
‘စိတ္ဓာတ္ျမင့္မွ လူျမင့္မယ္’ မွမွ်ေဝပါတယ္။
Photo - YBA
စာဖတ္သူအားလံုး ေဘးရန္ေၾကာင့္ၾကဆင္းရဲကင္း၍
No comments:
Post a Comment