"အားေပးစကား"

 

 "အားေပးစကား"

လူေတြဘယ္အခ်ိန္ အားေပးစကား ေပးဖို႕လိုတာလဲ ။ဘယ္လိုအားေပးမလဲ

★ လူေတြ စိတ္ဓာတ္အက်ဆံုးအခ်ိန္ဟာ ဘယ္အခ်ိန္လဲလို႔တရားခ်စ္ခင္
သူေတာ္စင္ပရိသတ္တို႔ သိဖို႔လိုတယ္ေနာ္၊ လူတိုင္းလူတိုင္း
ေနာက္ဆံုးၾကံဳေတြ႔ရမယ့္ “တစ္ေန႔ေသာအခ်ိန္” ဆိုတာဘယ္အခ်ိန္လဲ?
ေသခါနီးအခ်ိန္ေပါ့။
လူတိုင္းလူတိုင္း မေရွာင္လႊဲႏိုင္ဘူး၊ တစ္ေန႔က်ေတာ့
ၾကံဳေတြ႔ရမယ္ဆိုတဲ႔ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္မွာ စိတ္အားအငယ္ဆံုး၊ စိတ္ဓာတ္အက်ဆံုး
အခ်ိန္လို႔ ဆိုလိုတယ္။အဲဒီအခ်ိန္မွာ က်န္တဲ့သူေတြက ဘာလုပ္သင့္သလဲ၊
လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တယ္ဆိုတာ ဘာေတြလဲ၊
အားေပးစကားေျပာတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲေခ်ာက္တြန္းတာမ်ိဳး
ဖစ္ေနသလားလို႔ စဥ္းစား ဆင္ျခင္သင့္တယ္။

★ မစဥ္းစားဘဲလုပ္တဲ႔ လုပ္ရပ္မွန္သမွ်ဟာ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာကို
မေပးႏိုင္ဘူး၊ အရာရာဟာ ပညာနဲ႔ဆင္ျခင္ျပီးေတာ့မွလုပ္သင့္တယ္။
စဥ္းစားဖြယ္မဟာနာမဆိုတဲ႔ သာကီ၀င္မင္းဟာျမတ္စြာဘုရားနဲ႔
ညီအစ္ကိုတစ္၀မ္းကြဲေတာ္တယ္၊ ရွင္အႏုရုဒၶါ မေထရ္ျမတ္နဲ႔ ညီအစ္ကိုအရင္းေတာ္တယ္။
အဲဒီ မဟာနာမသာကီ၀င္မင္းၾကီးဟာ သုေဒါၶဒနမင္းၾကီးတို႔ ဘဒၵိယမင္းတို႔ မရွိတဲ႔ေနာက္မွာကပိလ၀တ္ကို အုပ္ခ်ဳပ္တဲ႔ေနာက္ဆံုးမင္းလို႔ေျပာရမွာေပါ့။
အဲဒီ မဟာနာမ မင္းဟာ သာသနာေတာ္အဆင့္အတန္းနဲ႔ေျပာရမယ္ဆိုရင္ သကဒါဂါမ္အဆင့္ျဖစ္တယ္။ သကဒါဂါမ္အဆင့္ နဲ႔ကံကုန္သြားတယ္။
ဘ၀တစ္သက္တာမွာသကဒါဂါမ္အဆင့္အေနနဲ႔ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ မင္းလုပ္တယ္။
ေနာက္ဆံုး ၀ိဋဋဴပက်းေက်ာ္တိုက္ခိုက္ျပီး သာကီ၀င္မင္းေတြ
အျပတ္ေခ်မႈန္းေရးစစ္ပြဲမွာ မဟာနာမမင္းၾကီးအဖမ္းခံရတယ္၊ အဖမ္းခံရတယ္ဆိုေသာ္လည္း
၀ိဋဋဴပ ကသူ႔ရဲ႕ေျမးေတာ္ေနသည့္ အတြက္ေၾကာင့္ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ထားတယ္၊
သို႔ေသာ္လည္းစာေပထဲမွာ သာ၀တၳိအျပန္လမ္းခရီးမွာ ဆံထံုးကိုေျခမၾကားမွာညွပ္ျပီး
ေရအိုင္ထဲမွာ ငုပ္လွ်ိဴးသြားတယ္လို႔ပါတယ္။

★ ဒီေနရာမွာ စဥ္းစားစရာေကာင္းတာကသူကသကဒါဂါမ္လို႔လည္းဆိုေသးတယ္၊
ေရထဲမွာႏွစ္ျမွဳပ္ျပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေသေၾကာင္းၾကံတယ္ Suicide လုပ္တယ္၊ဒါမ်ိဳးမျဖစ္ႏုိင္ဘူးလို႔ထင္တယ္၊ေသာတာပန္ ပုဂၢိဳလ္ေတာင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို
လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္တာမ်ိဳးမလုပ္ေတာ႔ဘူး။ ဒီေတာ့မဟာနာမ မင္းၾကီးဟာ သူ႔ကိုယ္သူ
ေသေၾကာင္းၾကံသြားတယ္ဆိုတာ ဟုတ္ခ်င္မွဟုတ္မယ္ေပါ့။
ေရကန္ထဲေရဆင္းခ်ိဳးရင္း သူ႔ရဲ႕သီလအစြမ္းတန္ခိုးေတြေၾကာင့္
သူ႔ကိုၾကည္ညိဳတဲ႔လူသားမဟုတ္တဲ႔ ေရကန္ေစာင့္နတ္ေတြနဂါးေတြ က
(စာထဲမွာပါတာနဂါးေတြက နဂါးျပည္ကို)
ေခၚသြားျပီးေတာ့နဂါးျပည္မွာ ၁၂ ႏွစ္ၾကာေနထိုင္ တယ္လို႔ ေျပာတယ္။
အဲဒီလို ေခၚသြားတာျဖစ္ေလာက္တယ္၊ ေရကန္ထဲမွာဆင္းျပီးေတာ့
ေရခ်ိဳးရင္းကေနျပီး ေပ်ာက္ဆံုးသြားတယ္ေပါ့။ အဲဒီ မဟာနာမမင္းၾကီးနဲ႔
ပတ္သက္တဲ့သုတၱန္ေတြဟာ စာေပက်မ္းဂန္မွာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရွိတယ္။

★ ျမတ္စြာဘုရားက မဟာနာမကိုဘာအဆံုးအမ ေပးထားသလဲဆိုရင္
“အမ်ိဳးသားဥပါသကာ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေစ၊ အမ်ိဳးသမီးဥပါသိကာမတစ္ေယာက္ျဖစ္ေစ
စဥ္းစားဥာဏ္ရွိတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ဟာစဥ္းစား ဉာဏ္ရွိတဲ႔ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္
ေနမေကာင္းထိုင္မသာျဖစ္လို႔အသက္အႏၲရာယ္ စိုးရိိမ္ရေလာက္တဲ႔
အခ်ိန္အခါမ်ိဳးမွာ အားေပးစကားေျပာရမယ္၊ ဆံုးမစကားေျပာရမယ္”လို႔ေျပာတာ။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ စိတ္ဓါတ္အက်ဆံုး၊အားအငယ္ဆံုးျဖစ္တတ္သည့္အတြက္
အားေပးစကားေျပာဖို႔လို တယ္၊ ဒါကိုလူတိုင္းလူတိုင္း တစ္ေန႔မၾကံဳတစ္ေန႔ေတာ့ၾကံဳေတြ႔ၾကရမွာပဲ။လူတိုင္းလူတိုင္းေမြးလာတဲ့
အခ်ိန္ကေနစျပီး တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ဘယ္ကိုသြားေနတာ တုန္းဆိုရင္ အိုျခင္း
ဆီသြားေနတာ။ အိုျခင္းကေနဘယ္ကိုသြားေနတာတုန္းဆိုရင္
နာျခင္းဆီသြားေနတာ၊ နာျခင္းကေန ဘယ္ကိုသြားေနတာတုန္းဆိုရင္ေသျခင္း
ဆီသြားေနတာ၊ ဒါေၾကာက္စရာစကားမဟုတ္ဘူး၊ တခ်ိဳ႕ကေသ စကားေျပာရင္
မဂၤလာမရွိဘူး နိမိတ္မရွိဘူး၊ဒီလိုထင္တယ္၊ မေသမွာက်ေနတာပဲေနာ္။

★ ကိုယ္ဘယ္ကို သြားေနတာတုန္းဆိုတာ သိဖို႔မလိုဘူးလား၊ ကိုယ္ဘယ္သြားေနတယ္ဆိုတာ
သိရမယ္။ မသိတာကေတာ့ ပညာမဲ့လြန္းအားၾကီးတာေပါ့။
လူေတြကေျပာၾကတယ္ “ဘယ္မွမသြားဘူး အိမ္မွာ ေနတာ”။ သို႔ေသာ္ အိမ္ေနရင္း
အသက္ကၾကီးၾကီးမသြားဘူးလား၊ၾကီးသြားေနေတာ့ ဘယ္သြားေန
သလဲလို႔ထင္တုန္း၊ အိုတဲ့ဆီသြားေနတာ၊ အိုတဲ႔ဆီကေနျပီးေတာ့
နာတဲ့ဆီမေရာက္ဘူးလား၊ ေအးနာတဲ့ ဆီကေန ေနာက္ ဘယ္ေရာက္သြားတုန္း။
ဆရာေတာ္ၾကီးတစ္ပါးကကမၼ႒ာန္း ႏွလံုးသြင္းခိုင္းသလိုပဲ၊ “ခံႏိုင္ရင္ခံမခံႏိုင္ရင္ေသ”
ဆိုတာ၊ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား၊ အိုျခင္းဆင္းရဲ နာျခင္းဆင္းရဲကို ခံႏိုင္တဲ႔အေျခအေနရွိတဲ႔အခ်ိန္မွာခံေနျပီး ေတာ့မခံႏိုင္တဲ့ အေျခအေနမွာေသသြားတာေပါ့။
အဲဒီေသျခင္းဆင္းရဲနဲ႔ လူ႔ဘ၀ဟာအဆံုးသတ္ၾကရတယ္၊ ျမတ္စြာဘုရားလည္း
ဒီလိုပဲ အဆံုးသတ္တယ္၊ ရွင္သာရိပုတၱရာ၊ ရွင္ေမာဂၢလာန္တို႔လည္းဒီလိုပဲ အဆံုးသတ္တယ္။
သို႔ေသာ္ အဆံုးသတ္ကေလးေကာင္း ေအာင္လုပ္ေပးလို႔ရတယ္။ လူေတြဟာ
အဆံုးသတ္ေကာင္းဖို႔အတြက္၊အေသေကာင္းဖို႔အတြက္ အေနေကာင္းဖို႔ဆိုတာ လည္း
လိုအပ္တယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္ေနာ္။ လူေတြရဲ႔စိတ္ဓာတ္ဆိုတာကေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ေရာက္လို႔ရွိရင္
အားငယ္တတ္တယ္၊ ဒီလိုအားငယ္လာ လို႔ရွိရင္ အားေပးစကားေျပာရမယ္။

★ ေရာဂါရွိတယ္ဆိုရင္လည္း၀မ္းမနည္းနဲ႔၊ ေရာဂါမရွိဘူးဆိုလို႔လည္း
မေပ်ာ္နဲ႔၊
ေရာဂါမရွိဘူးဆိုလည္း တစ္ေန႔ေသမွာပဲ၊ေရာဂါရွိတဲ႔သူလည္း တစ္ေန႔ေသမွာပဲ၊
တစ္ခါတစ္ေလ ေရာဂါမရွိဘူး ဆိုတဲ႔သူကေတာင္ အရင္ေသခ်င္ေသတတ္တယ္မဟုတ္ဘူးလား၊
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လူ႔ဘ၀ေရာက္တယ္ဆိုတာ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေသျခင္းနဲ႔အဆံုးသတ္
ရတယ္၊
ဒါကိုသိထားသည့္ အတြက္ေၾကာင့္ မေသခင္ ကိုယ္ဘာေတြလုပ္သင့္သလဲ?
မစဥ္းစားသင့္ဘူးလား စဥ္းစားသင့္တယ္၊ဒီအတိုင္းမေနသင့္ဘူး၊ မွန္မွန္ကန္ကန္ ရင္ဆုိင္ရဲရမယ္။
လူဆိုတာ တစ္ေန႔ေသမွာ၊ၾကီးလည္းေသတာပဲ၊ ငယ္လည္းေသတာပဲ။ ျမတ္စြာဘုရားက ေဟာထား တယ္ေလ
“ဒဟရာ စ မဟႏၲာစေယ ဗာလာေယစ ပ႑ိတာ။ သေဗၺမစၥဳ ၀သံယႏၲိ” တဲ႔၊
“ဒဟရာစ” -ငယ္ငယ္လည္းေသတာပဲတဲ့၊ “မဟႏၲာစ” - အသက္ၾကီးမွလည္း ေသတာပဲတဲ့၊
“ေယ ဗာလာေယစ ပ႑ိတာ” - မသိနားမလည္တဲ့သူလည္းေသတာပဲတဲ့၊
ပညာတတ္တဲ့သူလည္းေသတာပဲတဲ့၊ မေသတဲ့သူမရွိဘူး။

★ ဒါကိုသိထားျပီးတဲ့ေနာက္မွာကိုယ္ဘာလုပ္သင့္သလဲ? ေၾကာက္ေနဖို႔
မဟုတ္ဘူးေနာ္၊
ရင္ဆိုင္ရဲဖို႔ ေသျခင္း တရားဟာ ေၾကာက္ဖို႔မဟုတ္ဘူး၊ရင္ဆိုင္ရဲဖို႔ပဲ၊
မွန္မွန္ကန္ကန္ ရင္ဆုိင္ရဲရမယ္လို႔ ဆိုလိုတာ။တျခားဘာသာ၀င္ေတြအေနနဲ႔သူတို႔ရဲ႕
စာေပက်မ္းဂန္ကို သူတို႔ရဲ႕ ဘာသာတရား အရသူ တို႔ရဲ႕ဘုရားကို အားကိုးရမယ္လို႔သူတို႔ယံုေကာင္းယံုၾကလိမ့္မယ္၊ သို႔ေသာ္ စိတ္ေကာင္းႏွလံုး
ေကာင္းထားမယ္၊ ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းမယ္ဆိုရင္ဘယ္ဘာသာ၀င္ပဲျဖစ္ျဖစ္
ေကာင္းရာသုဂတိ ေရာက္ဖို႔ မခဲယဥ္းဘူး။

(ပါခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ေဒါက္တာနႏၵမာလာဘိ၀ံသ)

(ဓမၼမိတ္ေဆြသူေတာ္စဥ္မ်ားက်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ)

{ “အားေပးစကား“စာအုပ္မွေကာ္ႏႈတ္ခ်က္}

 Creat Post By ....   Pay Thoe