/-KK9_loa7vd0/UlGdvjyytmI/AAAAAAAAAJo/CYASBcEvf-Q/s1600/2.jpg /-lOmPFrl8XPM/UlGenrethAI/AAAAAAAAAJw/C2micEpuq98/s1600/3.jpg /-dYluM4WJoPk/UlGfQQftlJI/AAAAAAAAAJ4/jX-Uiar9weI/s1600/4.jpg /-nf8EdURdPWM/UlGf2-kc_eI/AAAAAAAAAKE/4FuxaCOarrQ/s1600/5.jpg /-saSqQhWsORI/UlGgWZb5BgI/AAAAAAAAAKM/NfXGousgxi8/s1600/6.jpg /-p8qKxxsXUqM/UlGg--8YPdI/AAAAAAAAAKY/xdBXvKSdXHc/s1600/7.jpg /-xIWC0FyHziE/UlGhgDvPjYI/AAAAAAAAAKg/KcDEVlbzTms/s1600/8.jpg /-ExizPq5U6WY/UlGh77XvSNI/AAAAAAAAAKo/-7_9l0K2i6g/s1600/9.jpg /-iINrw4I_6xg/UlGicQAf_wI/AAAAAAAAAKw/tGhsKFdLkgg/s1600/10.jpg /-ntDceJpthvQ/UlGjACykVeI/AAAAAAAAAK4/VHQQr32TK0U/s1600/11.jpg /-fqxH_m2LEEY/UlGjaObMvdI/AAAAAAAAALA/f9HaRWYO-AI/s1600/12.jpg /-xfECeCe_dDQ/UlGj-pQU9qI/AAAAAAAAALM/WM1hVLQNyOo/s1600/13.jpg /-BHG1G4ixBh8/UlGkl-z-QEI/AAAAAAAAALQ/GoWqxWOgYz4/s1600/14.jpg /-BlczOY9iWk8/UlGlF5V_25I/AAAAAAAAALY/nrFbp34VOko/s1600/15.jpg /-Cb5m_KgyDAk/UlIE8rsSOkI/AAAAAAAAAMQ/1oHjlhDHZ14/s1600/17.jpg /-yRwSwv5w8No/UlIFmUIqjwI/AAAAAAAAAMY/zktN7vgxukU/s1600/18.jpg /-inFEfyNQYIE/UlIGAPR0JvI/AAAAAAAAAMg/v21K2Odt1zc/s1600/19.jpg /-G7ntu7ury4E/UlIGUaQi37I/AAAAAAAAAMo/AZ01F8UsI58/s1600/20.jpg /-I8vCUhCS3oA/UlIKBPqQLrI/AAAAAAAAAM0/ut8eJGAsSKE/s1600/21.jpg /-41ZwK7gIr2U/UlIKXb5gzLI/AAAAAAAAAM8/WvSg-oULtgE/s1600/22.jpg /-TojgOyhekdE/UlIKrjq5bJI/AAAAAAAAANE/rRl37fDU1SM/s1600/23.jpg /https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBkeTl0tcTCHV8iwhAR7INBNesixdlrsh31sanSMEwZaR95jcu0JIW3G7kI4r1d5U2S5E9rLd4k6uXsGICeE_wZNte3JfLdKTS2Nx0wQ8GnluB_PMJYPssia3Z8X6Y3d54-mA06RKg7v4o/s1600/24.jpg /-FijLnHXN310/UlILMwydP7I/AAAAAAAAANU/UGrU5m5Qlik/s1600/25.jpg /-rCOON1atlAQ/UlIRGg-JUjI/AAAAAAAAANk/jmvr2gslKRY/s1600/26.jpg /-KhgTbZa636A/UlIRZyiryKI/AAAAAAAAANs/IVePjv0E68o/s1600/27.jpg /-GEj3iQziOPI/UlIRrWcGrrI/AAAAAAAAAN0/w5UwiZDN-5U/s1600/28.jpg /-qCBbdjQUzx4/UlIR7nMVOtI/AAAAAAAAAN8/uuovzhoG2P8/s1600/29.jpg /-TUkx_9ZzINw/UlISLSaznOI/AAAAAAAAAOE/cizev9CP9UI/s1600/30.jpg

Saturday, February 1, 2014

*** ကာေမသုမိစၦာစာရကံ၏ အက်ိဳးမ်ား ***



ဤကံကုိ က်ဴးလြန္ေသာသူသည္ ေသေသာအခါ၌........
 
၁။ အပါယ္ဘံုသုိ႔ ေရာက္ရျခင္း။
 
၂။ လူျဖစ္လွ်င္ မိန္းမ(သုိ႔) အေျခာက္ျဖစ္ရျခင္း။
 
၃။ အမ်ားက မုန္းတီးရြံရွာျခင္း။
 
၄။ ရန္သူမ်ားျခင္း။
 
၅။ စုိးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမ်ားျခင္း
 
၆။ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ မေနရျခင္း။
 
၇။ ခ်စ္သူနဲ႔ခြဲရျခင္း၊ အိမ္ေထာင္မၿမဲျခင္း။
 
၈။ မ်က္ႏွာမၾကည္လင္ျခင္း။
 
၉။အဂၤါလကၡဏာ ေသးသိမ္ျခင္းစေသာ ဆုိးက်ိဳးမ်ားကုိ ခံစားရပါသည္။

ေစာင့္ထိန္းေသာပုဂၢိဳလ္သည္ သုဂတိဘံုသုိ႔ ေရာက္ရ၍ ထုိဆုိးက်ိဳးတုိ႔၏ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ေသာ ေကာင္းက်ိဳးတရားမ်ားကုိ ခံစားရပါသည္။
ဤေမထုန္အမႈ ျပစ္မွားက်ဳးလြန္ေသာသူကုိ ေလာကလူသားတုိ႔ အမုန္းဆံုးျဖစ္ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ယခုေခတ္၌ မ်ားစြာလြန္က်ဳးေနၾကသည္ကုိ ေတြ႕ျမင္ၾကားသိေနရပါသည္။ 
 
 ေမထုန္အမႈကုိ ပုထုဇဥ္လူသားတုိ႔အေနျဖင့္ ထိန္းခ်ဳပ္ရန္ခက္သည္ဟု ထင္ၾကပါလိမ့္မည္။ အကယ္၍ မိမိသည္တစ္ဘ၀လံုး မထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္ပါက တရား၀င္လက္ထက္ယူၿပီး ေမထုန္မွီ၀ဲလုိ႔ ရပါသည္။ ဤမွ်နဲ႔အားမရဘဲ ေတြ႕တုိင္းေသာေမထုန္အမႈကုိ လြန္က်ဳးေနမည္ ဆုိပါက ေလာကႀကီးသည္ ပ်က္စီး႐ံုသာ ရွိပါေတာ့သည္။


ယခုေခတ္၌ HIV ပုိးဆုိေသာ AIDS ျဖစ္လာရျခင္းမွာလည္း ထုိကဲ့သုိ႔ ထိန္းခ်ဳပ္မႈမရွိဘဲ ေတြ႕တုိင္းေသာ ေမထုန္အမႈတုိ႔ကုိ မွီ၀ဲေသာေၾကာင့္ ျဖစ္လာရျခင္း ျဖစ္ေပသည္။

ကမၻာဦးကာလ ျဗဟၼာတုိ႔သည္လည္း လူဘ၀ကုိ ေရာက္ခါစ၌ အစားအေသာက္မ်ား ေျမျပင္ကေန ခူးယူစားေသာက္၍ရေအာင္ ေပါမ်ားေနပါသည္။ 
 
ထုိအစားအေသာက္ အ၀တ္အစားမ်ားသည္ ျဗဟၼာျပည္က လူသားစျဖစ္ေသာ ျဗဟၼာလူသားမ်ား ဤေမထုန္အမႈကုိ လြန္က်ဴးေသာေၾကာင့္ အစားအစာမ်ား ေပ်ာက္ကြယ္ သြားသျဖင့္ ဒုကၡမ်ားစြာနဲ႔ ရင္ဆုိင္ခဲ့ရပါသည္။

သီလကုိ မေစာင့္ထိန္းေသာသူ၊ ေစာင့္ထိန္းရမွန္းမသိေသာ ႏုိင္ငံတုိ႔၌ ဤေမထုန္အမႈကုိ ရွက္ရမွန္းမသိေအာင္ျဖစ္ၿပီ လြန္က်ဳးေနေသာေၾကာင့္ ေဘးဆုိးႀကီးမ်ားနဲ႔ ရင္ဆုိင္ေနရသည္ မဟုတ္ပါေလာ။ ယခုေခတ္လူငယ္ မိန္းမငယ္ေလးမ်ားသည္ ဤေမထုန္အမႈကုိ ဘုရားေစတီ၊ ပန္းၿခံအစရွိေသာ လူေပါမ်ားေသာ ေနရာတုိ႔၌ မရွက္မေၾကာက္ဘဲ ျပဳလုပ္ေနၾကသည္မွာ ျပဳလုပ္ေနေသာသူတုိ႔ေတာ့
မသိ၊ ေတြ႕ရေသာသူမ်ားမွာ ရွက္စရာေကာင္းသကဲ့သို႔ ႐ုိင္းစုိင္းသည္ဟု ထင္ျမင္မိပါသည္။

ထုိသူမ်ားသည္ အသိဉာဏ္ပညာ ကင္းမဲ့ေသာ တိရစၦာန္မ်ားနဲ႔ ထူးမျခားနားျဖစ္ေနသည္ကုိ သတိထားဖုိ႔ ေကာင္းပါသည္။ မိမိကုိယ္မိမိ အသိဉာဏ္ရွိေသာ လူလား၊ အသိဉာဏ္မရွိေသာ တိရစၦာန္လားဆုိတာ ခြဲျခားသိဖုိ႔ လုိပါသည္။ ဤကဲ့သုိ႔ ျပဳလုပ္ျခင္းသည္ ရွက္စရာေကာင္းသည္ဟု အသိဉာဏ္ေလးရွိဖုိ႔၊ သတိတရားထားဖုိ႔ လုိအပ္လွပါသည္။ မိမိတုိ႔မွာ တရား၀င္ယူၿပီး က်ဳးလြန္၍ရေနေသာ အခြင့္အေရးရွိပါလ်က္ ထုိကဲ့သုိ႔ျပဳလုပ္ျခင္းသည္ တရားလက္မဲ့ႏုိင္လြန္သည္ဟု ထင္ပါသည္။


ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ရဟန္းမ်ားကုိ ဆံုးမခဲ့ေသာ စကားရွိပါသည္။ ထုိစကားမွာ “ရဟန္းတုိ႔ မိန္းမမ်ားကုိျမင္လွ်င္ မိမိထက္အသက္ႀကီးပါက ကုိယ့္အမရင္းသဖြယ္ သေဘာထားၿပီး မိမိထက္ငယ္ေသာသူကုိ ကုိယ္ႏွမရင္းသဖြယ္ သေဘာထားၿပီးဆက္ဆံဖုိ႔ရာ ဆံုးမခဲ့ေသာစကားမွာ ရဟန္းမ်ားသာမက လူသားမ်ားပါ လုိက္နာေစာင့္ထိန္းပါက မုဒိမ္းမႈစသည္တုိ႔ ျဖစ္လာေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ။
 
လူသားမ်ားသည္ ရဟန္းသံဃာမ်ားကုိၾကည့္ၿပီး ေစာင့္ထိန္းလွ်င္ ပုိ၍ေစာင့္ထိန္းႏုိင္ၿပီး ပုိမုိ၍ၾကည္ညိဳျခင္းမ်ား ျဖစ္လာေပလိမ့္မည္။ လူသားတုိ႔၌ တရား၀င္ယူၿပီး က်ဳးလြန္ခြင့္ရွိပါသည္။ 
ရဟန္းသံဃားမ်ားသည္ ထုိေမထုန္အမႈကုိ သတၱ၀ါမွန္သမွ်တုိ႔နဲ႔ က်ဳးလြန္ခြင့္မရွိပါ။ ရဟန္းသံဃာမ်ားသည္ ထုိသုိ႔မည္သည့္ သတၱ၀ါနဲ႔မွ် မက်ဳးလြန္ဘဲ ေနႏုိင္ေသးလွ်င္ လူသားတုိ႔သည္ ရဟန္းသံဃာတုိ႔ထက္ မိမိတရား၀င္ယူထားေသာ ေယာက်္ား မိန္းမမ်ားကုိ က်ဳးလြန္ခြင့္ရွိေသာေၾကာင့္ က်န္ေသာသူမ်ားကုိ မက်ဳးလြန္မိေအာင္ ေစာင့္ထိန္းသင့္ပါသည္။

ဤေနရာ၌ မင္းတုန္းမင္းႀကီးေျပာေသာ စကားကုိ အမွတ္ရမိပါသည္။ မင္းတုန္းမင္းႀကီးကုိ မႈမတ္မ်ားက ရဟန္းသံဃာမ်ား ပြဲလမ္းသဘင္ၾကည့္ေနသည္ကုိ တားျမစ္ပိတ္ပင္ဖုိ႔ရာ ေလွ်ာက္ထားၾကေသာအခါ မင္းတုန္းမင္းႀကီးက “ငါသည္ မိန္းမမယူဘဲ ေနႏုိင္တာ တစ္ခုတည္းနဲ႔ပင္ ရဟန္းသံဃာမ်ားကုိ ၾကည္ညိဳလွပါသည္”ဟု ေျပာဆုိၿပီး မႈမတ္မ်ား၏ ေလွ်ာက္တင္ခ်က္ကုိ ျငင္းပယ္ခဲ့သည္ဟူေသာ စကားကုိ ၾကားဖူး၍ အမွတ္ရမိပါသည္။


ထုိ႔ေၾကာင့္ လူသားမ်ားသည္ ေမထုန္အမႈကုိ လံုး၀ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ ရဟန္းေတာ္တုိ႔ကုိ အတုယူကာ ေစာင့္ထိန္းၾကရန္ လုိပါသည္။ ဤေမထုန္အမႈသည္ ေစာင့္ထိန္းရခက္မည္ဟု ထင္ရေသာ္လည္း မိမိ၏စိတ္သာ အဓိကက်ပါသည္။ ကမၻာေပၚရွိ သတၱ၀ါမ်ားသည္ အဓိကက်ေသာ ဤေမထုန္အမႈကုိ မေရွာင္ၾကဥ္ႏုိင္ေသာေၾကာင့္
သာ ဒုကၡမ်ားနဲ႔ ရင္ဆုိင္ေနရပါသည္။ ထုိ႔ျပင္ သံသရာမွ မလြတ္ေျမာက္ဘဲ က်င္လည္ေနရသည္မွာလည္း ဤေမထုန္ အမႈေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။

ေရးသားသူ- တကၠသိုလ္နႏၵ


ေမတၱာျဖင္႔ေ၀မ်ွသူ

အႏွိဳင္းမဲ႔စာတိုေပစမ်ားဆိုဒ္မွ ကူးယူမွ်ေ၀သည္။

No comments:

Post a Comment