ေမြးဖြားပါတယ္။ မင္းတုန္းမင္း အုပ္စုိးစဥ္က ေမြးတာပါ။
ဒါေပမယ့္ အသက္ ၁၇ မွာ သီေပါမင္း ပါေတာ္မူပါတယ္။ မိသားစုကေတာ့ အလြန္ခ်မ္း သာၾကပါတယ္။ ေဒၚဦးဇြန္းက တစ္ဦးတည္းေသာ သမီးပါ။
မာနေထာင္လႊား ျခင္းလည္းမရွိပါဘူး၊ စိတ္ထားလည္းမြန္ျမတ္သူပါ၊ အိမ္ေထာင္လည္းမျပဳဘဲ မိဘဆီမွာ အလုပ္ကူရင္း၊ ျပဳစုရင္းနဲ႔ သူအသက္ ၄၀ မွာ မိဘႏွစ္ပါးလံုး ကြယ္လြန္သြားေတာ့ အေမြအားလံုး သူရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မိဘႏွစ္ပါးလံုး ဆံုးပါးသြားေတာ့ စိတ္ကမေပ်ာ္ပိုက္ တာနဲ႔ ရန္ကုန္ကုိ ဆင္းလာခဲ့ပါတယ္။ အဲမွာ ရန္ကုန္မွာ အေနာက္ႏုိင္ငံ ခရစ္ယာန္ ဘုန္ၾကီးနဲ႔ သီလရွင္ေတြ တည္ေထာင္ထားတဲ့ လူအိုရုံ တခုကို ေတြ႔ျပီး၊ျမန္မာလူမ်ိဳး ဗုဒၵဘာသာမွာလည္း ထုိသုိ႔ မြန္ျမတ္ေသာ လုပ္ငန္းရွိသင့္တယ္လုိ ယူဆျပီး မိမိကုိယ္တုိင္ ဦးေဆာင္ျပီး စလုပ္ပါတယ္။
ပထမေတာ့ မင္းကြန္းပုထုိးေတာ္ နဲ႔ မင္းကြန္း ေခါင္းေလာင္း အနီးမွာ ကမၼဌာန္းေက်ာင္း ၃ ေက်ာင္းဖြင့္ျပီး ခုိကုိးရာမဲ့ အဘုိး၊အဘြားမ်ားကို သူကိုယ္တုိင္ ျပဳစုေစာင့္ေရွာင္ခဲ့ပါတယ္။
ေဒၚဦးဇြန္း တည္ခဲ့တဲ့ ဘုိးဘြားရိပ္သာမ်ားကေတာ့
မင္းကြန္း ဘုိးဘြားရိပ္သာ ၊
သထံုျမိဳ႔ ဘုိးဘြားရိပ္သာ၊
ေပါင္းတည္ျမိဳ႔ ဘုိးဘြားရိပ္သာ၊
ႏွင္းဆီကုန္း ဘုိးဘြားရိပ္သာ၊
ပခုကၠဴ ဘုိးဘြားရိပ္သာ၊
မ်ားကို တည္ေထာင္ခဲ့ပါတယ္။ သူပိုင္ဆုိင္တဲ့ ေငြအားလံုးကိုလည္း ဘုိးဘြားရိပ္သာေတြ အတြက္ပဲ အကုန္လွဴဒါန္းခဲ့ပါတယ္။ အဘုိး၊အဘြား ေတြကို ကူရင္း အသက္ ၆၀ မွာ ေပါင္းတည္ ဘုိးဘြားရိပ္သာ မွာ သီလရွင္ အျဖစ္ ကူးေျပာင္းခဲ့ပါတယ္။ သီလရွင္ဘ၀ နဲ႔ ဘုိးဘြားရိပ္သာ လုပ္ငန္းေတြကို လုပ္ကိုင္ရင္း အသက္ ၇၆၊ ၁၉၄၄ ေမလ ၁ ရက္ေန႔ မွာ ကြယ္လြန္ခဲ့ပါတယ္။ ဘ၀တစ္ခုလံုးကို မြန္ျမတ္ေသာ အလုပ္ျဖင့္ အဓိပၸာယ္ရွိ ေစခဲ့သူပါ။
( ဆရာမင္းယုေ၀ ရဲ႔ ပထမျမန္မာမ်ားစာအုပ္မွေကာက္
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=474509635988951&set=gm.
No comments:
Post a Comment