ဒါနဲ႔ ထုထားရင္ေတာ့အႏၱရာယ္ကင္းမယ္ ဆိုၿပီး
ေတာ့ အဲဒီလို ၾကည္ညိဳတတ္ၾကတာပဲရွိတယ္။
ဒီအသားနဲ႔ထုရင္၊ ဒီပံုထုရင္ေတာ့ လာဘ္လာဘေတြ ေပါမယ္ေဟ့၊ စီးပြားဥစၥာေတြ
တတ္တယ္ေဟ့ ဆိုၿပီးေတာ့ ၾကည္ညိဳတတ္ၾကတာေတြ ရွိပါတယ္။
အဲဒီလို ၾကည္ညိဳတဲ့သဒၶါတရားကို ျပန္ၾကည့္ပါ။ အႏၱရာယ္ကင္းေအာင္၊ အႏၱရာယ္ေတြ
မလာရေအာင္လို႔၊ ဟာ....ဒကၡိဏသာခါဆိုရင္ မီးကြင္းတယ္ေဟ့၊ ဘာအသားဆိုရင္ ဘယ္လို
ျဖစ္တယ္ေဟ့၊ ေရဆန္သားဆိုရင္ ဘယ္လိုေဟ့ စသည္အားျဖင့္ အႏၱရာယ္ေတြကင္းေအာင္
ကိုးကြယ္တယ္ ဆိုတာက ေၾကာက္တဲ့ ေဒါသပါေနတယ္။
အႏၱရာယ္ကင္းေအာင္လို႔ ကိုးကြယ္တာထက္ ကိုးကြယ္ရင္ အႏၱရာယ္ကင္းတယ္ဆိုတဲ့
အသိခ်င္းက ကြာသြားၿပီ။ အႏၱရာယ္ကင္းေအာင္ ေၾကာက္လို႔ ကိုးကြယ္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့
အဲဒီ သဒၶါတရားက အားနည္းသြားတယ္။ အစစ္လည္း ျဖစ္ခဲတယ္။
ေနာက္တစ္ခုက အက်ိဳးစီးပြားေတြျဖစ္ေအာင္လို႔ ကိုးကြယ္တယ္ ဆိုျပန္ေတာ့လည္းပဲ
ဘာေတြေရာတတ္သလဲဆိုေတာ့ ေလာဘ ေရာတတ္တယ္။ ဟာ .. ဘုရားကို ဒီလိုပံုေလးထုမွ
လာဘ္လာဘေတြ ရႊင္တယ္ဆိုရင္ အဲဒီအတိုင္း လိုက္လုပ္ကုန္ေရာ။ အဲဒီအတိုင္း လိုက္လုပ္
ေတာ့ ဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးရဲ႕ လကၡဏာေတာ္ႀကီးငယ္ေတြ အကုန္ေပ်ာက္ကုန္ေရာ။
ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးရဲ႕ လကၡဏာေတာ္ႀကီးငယ္ေတြနဲ႔ တူေအာင္လို႔ဆိုတာ
တကယ့္ကို သဒၶါတရားနဲ႔ ပံုေတာ္ကို ၾကည္ညိဳတဲ့ေနရာမွာ စိတ္ထဲကကို ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္
ျမတ္ႀကီးကို လကၡဏာေတာ္ႀကီးငယ္ေတြနဲ႔ ဒီလိုပံု ဒီလိုပံုလို႔ သိေလေလ၊ ပိုၿပီးေတာ့ သဒၶါက
တက္ေလေလပါပဲ။
သဒၶါက တက္လာေတာ့ ဦးပဥၥင္းတို႔ ေစာေစာကေျပာသလို ဘုရားဆင္းထုေတာ္ကို
ေရြးတယ္၊ ေရြးတယ္ဆိုတဲ့ သဒၶါတရားက တကယ့္သဒၶါတရား မဟုတ္ေသးပါဘူးတဲ့။
တကယ့္သဒၶါတရားအစစ္က်ေတာ့ ဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးရဲ႕ လကၡဏာေတာ္
ႀကီးငယ္ေတြကို အာရံုျပဳတတ္တယ္။ လကၡဏာေတာ္ႀကီးငယ္ေတြကို ဘာေၾကာင့္ အာရံုျပဳ
တတ္တာလဲ ဆိုေတာ့ ဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးရဲ႕ အသားအေရေတြ၊ ဘုရားရွင္ကိုယ္
ေတာ္ျမတ္ႀကီးရဲ႕ ျခေသၤ့မင္းကဲ့သို႔ ရင္ဘတ္ေတာ္ေတြ၊ အဲဒါေတြကို ျမင္လိုက္ ေတြ႕လိုက္ရ
တာနဲ႔ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီး ျဖည့္ဆည္းခဲ့တဲ့ ပါရမီေတြအထိ သြားျမင္တယ္။
{ မင္းနန္(ေမာ္ကၽြန္း)၏ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား၏ ၾသ၀ါဒေတာ္မ်ားေပါင္းခ်ဳပ္မွ ထုတ္ႏုတ္ ေရးသားပူေဇာ္ပါသည္။ }
ဓမၼနဒီဆိုဒ္မွ ကူးယူမွ်ေ၀သည္။
No comments:
Post a Comment