/-KK9_loa7vd0/UlGdvjyytmI/AAAAAAAAAJo/CYASBcEvf-Q/s1600/2.jpg /-lOmPFrl8XPM/UlGenrethAI/AAAAAAAAAJw/C2micEpuq98/s1600/3.jpg /-dYluM4WJoPk/UlGfQQftlJI/AAAAAAAAAJ4/jX-Uiar9weI/s1600/4.jpg /-nf8EdURdPWM/UlGf2-kc_eI/AAAAAAAAAKE/4FuxaCOarrQ/s1600/5.jpg /-saSqQhWsORI/UlGgWZb5BgI/AAAAAAAAAKM/NfXGousgxi8/s1600/6.jpg /-p8qKxxsXUqM/UlGg--8YPdI/AAAAAAAAAKY/xdBXvKSdXHc/s1600/7.jpg /-xIWC0FyHziE/UlGhgDvPjYI/AAAAAAAAAKg/KcDEVlbzTms/s1600/8.jpg /-ExizPq5U6WY/UlGh77XvSNI/AAAAAAAAAKo/-7_9l0K2i6g/s1600/9.jpg /-iINrw4I_6xg/UlGicQAf_wI/AAAAAAAAAKw/tGhsKFdLkgg/s1600/10.jpg /-ntDceJpthvQ/UlGjACykVeI/AAAAAAAAAK4/VHQQr32TK0U/s1600/11.jpg /-fqxH_m2LEEY/UlGjaObMvdI/AAAAAAAAALA/f9HaRWYO-AI/s1600/12.jpg /-xfECeCe_dDQ/UlGj-pQU9qI/AAAAAAAAALM/WM1hVLQNyOo/s1600/13.jpg /-BHG1G4ixBh8/UlGkl-z-QEI/AAAAAAAAALQ/GoWqxWOgYz4/s1600/14.jpg /-BlczOY9iWk8/UlGlF5V_25I/AAAAAAAAALY/nrFbp34VOko/s1600/15.jpg /-Cb5m_KgyDAk/UlIE8rsSOkI/AAAAAAAAAMQ/1oHjlhDHZ14/s1600/17.jpg /-yRwSwv5w8No/UlIFmUIqjwI/AAAAAAAAAMY/zktN7vgxukU/s1600/18.jpg /-inFEfyNQYIE/UlIGAPR0JvI/AAAAAAAAAMg/v21K2Odt1zc/s1600/19.jpg /-G7ntu7ury4E/UlIGUaQi37I/AAAAAAAAAMo/AZ01F8UsI58/s1600/20.jpg /-I8vCUhCS3oA/UlIKBPqQLrI/AAAAAAAAAM0/ut8eJGAsSKE/s1600/21.jpg /-41ZwK7gIr2U/UlIKXb5gzLI/AAAAAAAAAM8/WvSg-oULtgE/s1600/22.jpg /-TojgOyhekdE/UlIKrjq5bJI/AAAAAAAAANE/rRl37fDU1SM/s1600/23.jpg /https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBkeTl0tcTCHV8iwhAR7INBNesixdlrsh31sanSMEwZaR95jcu0JIW3G7kI4r1d5U2S5E9rLd4k6uXsGICeE_wZNte3JfLdKTS2Nx0wQ8GnluB_PMJYPssia3Z8X6Y3d54-mA06RKg7v4o/s1600/24.jpg /-FijLnHXN310/UlILMwydP7I/AAAAAAAAANU/UGrU5m5Qlik/s1600/25.jpg /-rCOON1atlAQ/UlIRGg-JUjI/AAAAAAAAANk/jmvr2gslKRY/s1600/26.jpg /-KhgTbZa636A/UlIRZyiryKI/AAAAAAAAANs/IVePjv0E68o/s1600/27.jpg /-GEj3iQziOPI/UlIRrWcGrrI/AAAAAAAAAN0/w5UwiZDN-5U/s1600/28.jpg /-qCBbdjQUzx4/UlIR7nMVOtI/AAAAAAAAAN8/uuovzhoG2P8/s1600/29.jpg /-TUkx_9ZzINw/UlISLSaznOI/AAAAAAAAAOE/cizev9CP9UI/s1600/30.jpg

Friday, April 4, 2014

*** အဘုိးေျပာတဲ့ျမန္မာရာဇ၀င္( အမွတ္ ၈ ) (ပ်ဴေစာထီး) ***



အဘုိး - အဘုိး ေျမးတို႔ကိုပုံမေျပာတာႀကာျပီေနာ္ မရဘူးဒီေန႔ေတာ့ေျပာရမယ္
အဘုိးဟုိးတေလာက - ဥကၠလာပ( ဒဂုံျမိဳ႔-)က မင္းႏၵာနဲ႔ - သံလ်င္က်ြန္းက ရွင္ေမြးလြန္း တုိ႔အေႀကာင္းျပိးသြားကတည္းကရပ္သြားတာေလ-အဲဒါဆက္ေျပာပါအဘုိးရဲ႔


ေအးေအး ငါ့ေျမးေတြေျပာမွဘဲသတိရေတာ့တယ္-ေျပာရမွာေပါ့ကဲြ႔-ေျပာရမွာေပ့ါ
ေအး-ကဲြ႔ ဒုိ႔ျမန္မာရာဇ၀င္မွာ တေကာင္းေခာတ္တို႔သေရေခတၱရာတို႔ဥကၠလာပတို႔ ေပါက္ကန္
တုိ႔-သု၀ဏၰဘုံမိ(သထုံ) တို႔ဆိုတာေတြဟာအဘုိးတိုကတစ္ခုျပိးတစ္ခုတစ္ေခာတ္ျပိးမွတစ္ေခတ္
ေပၚလာတယ္လုိ႔ထင္ေနတာတကယ္ေတာ့-သေရေခတၱရာကဒြတၱေဘာင္နန္းတက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ
ေအာက္ဘက္ကဥကၠလာပဒဂုံဆိုတာလဲရွိေနျပိးတည္ေနျပိးျပီကဲြ႔-
ကဲေလ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့အခုအဘုိးဆက္ေျပာရမွာကေပါက္ကန္ျပည္

(ပုဂံ)ေခတ္ေပါ့ကဲြ႔
အဘုိးကဘာျဖစ္လုိ႔ ပုဂံေခာတ္ကုိေပါက္ကန္လို႔ေခၚရတာလဲအဘုိးရဲ႔
ေအးေအး - ေျမးတုိ႔ ဒီသီခ်င္းေလးႀကားဘူးလား
(ေပါက္ကန္ျပည္ကိုပန္းေတာ္ဆက္တဲ့ကိုဗ်တၱနဲ႔မယ္၀ဏၰတို

႔ေမာင္မယ္ခ်စ္ႀကိဳးသြယ္ေနွာင္
ေရွြဗ်ည္းညီေနာင္ဖြားရာေဒသ၀ယ္ ) ဆိုတာေလ -
အင္း - အင္း ႀကားဘူးတယ္ အဘုိး-
ေအး - အဲဒါ ဗ်၀ိ-ဗ်တၱညီအကိုနွစ္ေယာက္ထဲကဗ်တၱကပုပၸါးေတာင္ကပန္းေတြ

ခူးျပိးေပါက္ကန္
ျပည္ကဘုရင္ကိုေန႔တို္င္းပန္းဆက္ေနရာကပုပၸါးသူမယ္

၀ဏၰန႔ဲေတြ႔ႀကပုံကိုဆုိထားတာေလ
အဲဒီသီခ်င္းထဲကေပါက္ကန္ျပည္ဆိုတာပုဂံျပည္ကိုေျပာတာကဲြ႔
ဘာျဖစ္လုိ႔ေပါက္ကန္ျပည္လို႔ေခၚရသလဲဆိုေတာ့ပ်ဴေစာထီးအေႀကာင္း

ကိုေျပာမွျဖစ္ေတာ့မေပါ့ကြယ္
အဲဒီတုန္းကအဲဒီေနရာမွာက်ားႀကီး၊ငွက္ႀကိး၊၀က္ႀကီးရွဴးပ်ံႀကီးဆိုတဲ့

အေကာင္ႀကီးေတြေသာင္းက်န္း
ေနတဲ့အခ်ိန္ေပါ့-ဗ်ဴေစာထီးနဲ႔ငွက္ႀကီးနဲ႔ေတြ႔ေတာ့အျပန္အလွန္တို္က္ခိုက္ႀကရာမွာ

ငွက္ႀကီးကေဒါသ
ထြက္ျပိးပ်ဴေစာထီးကိုနွဳတ္သီးနဲ႔ေပါက္လုိက္တာ-ပ်ဴေစာထီးကိုမထိဘဲေျမႀကိးေပါက္မိသြားတယ္-အဲဒိေနရာမွာတြင္းႀကီျဖစ္ျပီးေနာက္ေတာ့ေရကန္ျဖစ္လာတယ္၊
အဲဒီကန္ကိုငွက္ေပါက္လုိ႔ျဖစ္လာတဲ့ကန္-ငွက္ေပါက္ကန္ လုိ႔ေခၚႀကတယ္အဲေနာက္ေတာ့
ေပါက္ကန္လုိ႔ေခၚရာကေန-ေနာက္လူေတြေန၇ြာတည္နန္းတည္နဲ႔

ကာလေရြ႔လ်ားလာေတာ့
ပုဂံလုိ႔တြင္လာႀကတာကဲြ႔
ေအာ္-ဒီလုိလားအဘုိး-ေျမးတို႔ကအေနာ္ရထာတို႔က်န္စစ္သားတို႔

လက္ထက္ကပုဂံကုိဘဲသိတာေလ
ေအးေပါ့ကဲြ႔ အေနာ္ရထာတို႔က်န္စစ္သားတို႔နန္းမတက္ခက္ကတည္း

ကမင္းေပါင္းမ်ားစြာနန္းတက္ခဲ့
တာကဲြ၊
ဒါဆို အဘုိးေျမးတို႔ကိုပ်ဴေစာထီးအေႀကာင္းေျပာျပေနာ္-ဟုိသတၱ၀ါႀကီးေတြနဲ႔ပ်ဴေစာထီးဘယ္လုိ႔ေတြ႔
စာမ်က္နွာ ၂
ျပိးဘယ္လုိစစ္တိုက္ႀကတာလဲအဘိုး
ေအးေအးဒီလုိကဲြ႔
ဒုိ႔မ်ားရဲ႔ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြဟာသိႀကားနဲ႔နတ္မ်ားကေနဆင္း

သက္လာခဲ့ႀကတယ္၊လို႕ေျပာလို႔ရတယ္
ေနမ်ိဳးနြယ္နတ္မ်ိဳးနြယ္ေတြကဲြ႔။
လူသားေတြစတင္ျဖစ္ေပၚလာတုန္းကလဲျဟၼမာႀကီးေလးေယာက္

ကဆင္းသက္လာတယ္လုိ႔ဆိုထား
ေတာ့၊ဒုိျမန္မာနုိင္ငံမွာျမန္မာဘုရင္ေတြဟာသိႀကားနဲ႔

နတ္မ်ားေပါက္ဖြါးလာတယ္ဆိုတာမမွားဘူး
ေပါ့ကြယ္-ဥကၠလာပမင္းဆိုရင္-သိႀကားမင္းနဲ႔မယ္လမုတို႔ကေနဆင္းသက္လာႀကတယ္လုိ႔ဆိုထား
မဟုတ္လား၊သိႀကားမင္းကမယ္လမုနဲ႔ခ်စ္ႀကိဳက္ျပိးနတ္ျပည္ျပန္

တက္သြားေတာ့၊မယ္လမုအတြက္
နတ္သုဒၵါ(နတ္ေရစင္)ကိုက်ဳပ္ထဲထဲ့ျပိးေက်းငွက္နဲ႔ပုိ႔ခုိင္းလုိက္

တာသိႀကားမင္းရဲမိဖုရားေလးပါကသိမ္း
ငွက္ေရာင္ေဆာင္ျပိးလုိက္ထိုးထုိးလို႔-သေရေခတၱရာေတာထဲတစ္စက္က်-သမင္မကေသာက္မိလုိ႔-
ေဗဒါရီေလးေမြး၊ေနာက္မဟာသမၻ၀နဲ႔ခ်စ္ႀကီဳက္ျပိးဒြတၱေဘာင္

မင္းသားေလးေမြးလာတယ္လုိ႔အဘုိး
အရင္ပုံျပင္ေတြမွာေျပာခဲ့တယ္မဟုတ္လား၊
ေအး-အခုပ်ဴေစာထိီးကလဲနတ္သားနဲ႔နဂါးမင္းသမီးတို႔ကေနေပါက္

ဖြားလာတဲ့မင္းသားက
ေလးဘဲကဲြ႔။
“ဟင္-ဟုတ္လားအဘုိး “
“ေအးဟုတ္တယ္ - ဒီလုိ႔ကဲြ႔ “
တစ္ေန႔ေတာ့ဟိမ၀ႏၱာေတာထဲကနတ္တို႔ရဲ႔ေရကန္မွာနဂါးနတ္သမီး

ကေလးလူေရာင္
ဖန္ဆင္းျပိးေရကစားေနတယ္၊အဲဒါကိုနတ္သားတစ္ပါးကေတြ႔ေတာ့

အလြန္နွစ္သက္စဲြလန္းနွစ္
သက္လုိ႔လူေရာင္ေဆာင္ျပိး-နဂါးနတ္သမီးေရခ်ိဳးေနတဲ့ေရကန္နားေရာက္လာတယ္၊နဂါးနတ္
သမီးေလးရဲ႔အေရခြံကိုယူျပိးဖြတ္ထားလုိ္က္တယ္၊နဂါး

နတ္သမီးေလးေရးကစားျပီးျပန္မယ္လို႔္
နဂါးအေရခြံကိုရွာေတာ့မေတြ႔ဘူး၊ဟုိရွာဒီရွာလုပ္ေနတုန္း

နတ္သားကေလးကနဂါးအေရခြံကိုျပ
ျပီးတက္လာမွေပးမယ္လုိ႔ဆိုတယ္၊
“ အလိုေတာ္-ဘယ္နွယ္တုန္းက်ဳပ္၀တ္ရုံျပန္ေပးပါ “
“ ခ်စ္လို႔ပါအမိရယ္-၀တ္ရု့ံကိုလုိခ်င္ရင္တက္ခဲ့ေလ-ေမာင္ေတာ္၀တ္ေပးမယ္”
“ အုိ- မဟုတ္တာ ေရထဲပစ္ခ်လုိ္က္ပါ “
“ ဒီလုိဆိုလဲေမာင္ေတာ္ဆင္းလာခဲ့မယ္”
“ အုိ-အုိ- မလာနဲ႔- ဆင္းမလာနဲ႔ “
ဒီလုိနဲ႔ေရကန္ထဲမွာစခဲ့တဲ့-နဂါးမေလးနဲ႔နတ္သားေလးတို႔ရဲ႔အခ်စ္ဇာတ္လမ္းဟာတစ္ေန႔
ထက္တစ္ေန႔ပိုမုိရင္းနွီးလာခ့ဲႀကတယ္။နတ္သားေလးလဲ

နတ္ျပည္ေခတၱျပန္သြားလုိက္တာ-ရက္
စာမ်က္နွာ ၃
အေတာ္ႀကာသြားတဲ့တို္င္ျပန္မလာျဖစ္ခဲ့ဘူး။

နတ္သားနတ္ျပည္ျပန္တက္သြားေတာ့နဂါးမင္းသမီေလးမွာ
ကုိယ္၀န္က်န္ေနခဲ့တယ္၊နဂါးမင္းသမီေလးလဲနတ္သားနဲ႔ရတဲ့
ကိုယ္၀န္ကေနဥေလးလုံးေပါက္ပြါးျပီး
ျပီးနတ္သားေလးကိုလြမ္းတဲ့စိတ္နဲ႔ကြယ္လြန္သြားခဲ့တယ္၊
“ ဟယ္-နဂါးမေလးသနားပါတယ္ေနာ္ “
“ ေယက်္ားေတြကဒီလုိဘဲသစၥာကိုမရွိဘူး”
“ဟဲ့ နင္ဒီလုိမေျပာနဲ႔ေလနတ္ေတြကသိ္ပ္အလုပ္မ်ားတယ္ဟ”
“နင္ဘာသိလုိလဲ”
“ကဲပါဟယ္ နင္တို႔ကအေရးထဲရန္ျဖစ္ေနတယ္-အဘုိးဆက္ေျပာပါအဘုိး”
“ေအးေအး-ဆက္ေျပာမယ္”
အဲဒါကိုေညာင္ဦးေတာထဲမွာေတာင္ယာနဲ႔မုတ္ဆုိးလုပ္ကို္င္

စားေသာက္ေနတဲ့ပ်ဴလင္မယားနွစ္
ေယာက္ေတာထဲသားေကာင္ရွာရင္းနတ္ေတြကလမ္းျပလို႔၊

နဂါးဥေလးလုံးကိုေတြ႔သြားတယ္၊
“ ေဟး- ရွင္မေရဟုိကမ္းစပ္မွာဥေတြဘာဥလဲမသိဘူးသြားႀကည့္ရေအာင္”
“ ဟုတ္ပါရဲ႔- ေလးလုံးေတာင္ေတာ့”
“ အေတာ္ဘဲ ရွင္မ ဒီေန႔သားေကာင္းမပစ္ေတာ့ဘူး ဒီဥေတြကိုျပဳပ္စားရေအာင္”
“ အို-မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ္ - ဘာဥမွန္းမသိညာဥမွန္းမသိ-အိမ္က်အင္ဒုံထဲထဲ့ျပီးေမြးထားႀကည့္
ရေအာင္ပါေတာ့”
အမဲလုိက္ပ်ဴလင္မယားမနွစ္ေယာက္ဥေလးေတြကိုသယ္

လာရင္းတေကာင္းေခ်ာင္းကိုျဖတ္
အကူးမွာဥသံုံးလုံးေရထဲက်သြားတယ္၊က်န္တဲ့တစ္လုံးကို

အိမ္ေရာက္ေတာ့အင္တုံထဲမွာေမြးထားရင္း
လူသားေယာက်္ားေလးေပါက္လာတယ္၊ခႏၶာကိုယ္

အင္မတန္သန္မာထြားႀကိုင္းတယ္၊
သူကိုေစာထီးလုိ႔နာမယ္ေပးျပိးေမြးထားလုိက္တယ္၊
ပ်ဴလင္မယားနွစ္ေယာက္
ကေစာထီးကိုသူတို႕ကိုးကြယ္တ့ဲ
ဆရာရေသ့ထံမွာအပ္ထားျပိးေလးျမွားအတက္ကိုသင္ေစတယ္၊

ရေသ့ႀကီးကေစာထီးရဲ႔ဇာတာကို
တြက္လုိက္ေတာ့ဘုရင္ျဖစ္နို္င္တဲ့ဇာတာပါလာလုိ႔အတက္ပညာ

ကိုေကာင္းေကာင္းသင္ေပးတယ္၊
အရြယ္ေရာက္လာေတာ့သူဖခင္နတ္သားကေလးတစ္တစင္း

လာေပးတယ္၊
အဲဒီေလးကိုေလးပစ္က်င့္ရင္းနဲ႔ေတာ္ေတာ္ေလးက်ြမ္းက်င္လာတယ္။
တစ္ေန႔ေတာ့ေလးပစ္က်င့္မယ္ဆိုျပီးေတာထဲ
ထြက္လာခဲ့တယ္၊


အဲဒီအခ်ိန္ကေတာထဲမွာငွက္ႀကီး၊၀က္ႀကီး၊က်ားႀကီး၊ရွဳးပ်ဲႀကီးဆို

တဲ့သတၱ၀ါေလးေကာင္က
ေသာင္းက်န္းေနတယ္၊သမုဒၵရစ္ဘုရင္လဲအဲဒီသတၱ၀ါေလးေကာင္

ရန္ကိုမနိင္လုိ႔လက္မိုင္ခ်ေနရတယ္
ငွက္ႀကီ၊းကိုဆိုရင္တစ္ေန႔မိန္းခေလးတစ္ေယာက္စီသြားျပိး

အစားခံရတယ္။
ဒါမွငွက္ႀကိးကအစာ၀ျပိး
မေသာင္းက်န္းေတာ့ဘူး၊
ေစာထီးေတာထဲ၀င္လာေတာ့မိန္းခေလးခုနွစ္ေယာက္

တန္းစီျပိးသြားေနတာေတြ႕တယ္။

စာမ်က္နွာ ( ၄ )
“ေဟ့ -မင္းတို႔ ခုနွစ္ေယာက္ဒီေတာထဲဘာလာလုပ္တာလဲ-ဘယ္သြားမလုိ႔လဲ”


“က်မတို႔ဒီေန႔ငွက္ႀကိးအစားခံဘုိ႔ဘုရင္ကေစလွြတ္လုိက္လုိ႔လာရတာပါ”


“ေဟ-ဘာကြာ-ဘာလဲ-ငွက္ႀကီးအစားခံသြားရမယ္ဟုတ္လား”


“ဟုတ္ပါတယ္-ငွက္ႀကီးကိုတစ္ေန႔တစ္ေယာက္အစာမေႀကြးရင္သူသိပ္ေသာင္းက်န္းပါ
တယ္၊တစ္ျမိဳ႔လုံးလုိက္ဖ်က္စီးပစ္ပါတယ္-ဒါေႀကာင့္ဘုရင္ကမဲခ်ျပိးတစ္ေန႔တစ္ေယာက္
အစားခံကိုေစလွြတ္ေပးေနရတာပါ”
မိန္းခေလးေတြကငုိျပိးေျပာတယ္၊


“ ကဲ-ဘယ္မွာလဲငွက္ႀကိးဆိုတာက်ဳပ္ကိုျပစမ္း-က်ဳပ္လုိက္ခ့ဲဲမယ္”
ေစာထီးကမိန္းခေလးခုနွစ္ေယာက္ကိုငွက္ႀကီးရွိရာလမ္းျပခုိင္းတယ္၊

ခရီးအေတာ္ႀကာသြား
မိေတာ့သစ္ပင္ႀကိးနွစ္ပင္ကိုတစ္ပင္မွာအေတာင္တစ္ဘက္

တစ္ပင္မွာအေတာင္တစ္ဘက္တင္ျပိးတဲြ
ေလာင္းခိုေနတဲ့ငွက္ႀကီးကိုေတြ႔တယ္၊


ေစာထီးကမိန္းခေလးခုနွစ္ေယာက္ကိုေ၀းရာေရွာင္ေနေစျပိး

ငွက္ႀကီးကိုသြားရင္ဆို္င္တယ္၊
ရင္၀ကိုေလးနဲ႔ပစ္ထဲ့လုိက္တယ္၊ငွက္ႀကီးကအသားနာလြန္း

လုိ႔ေဒါသထြက္ျပိးေစာထီးိကုိနွတ္သီးနဲ႔
လွမ္းေပါက္လုိက္တယ္။
ေစာထီးကေနာက္ဆုတ္ျပိးေရွာင္လုိက္တယ္၊


ငွက္ႀကိးရဲ႔နွတ္သိီးကအလြန္ျပင္းေတာ့ေျမႀကိးထဲကိုစိုက္ျပိး၀င္သြားတယ္
ေစာထီးကငွက္ႀကိးစိုက္၀င္ေနတဲ့နွဳတ္သိးျပန္မထုတ္နုိင္ခင္မွာ

မ်က္လုံနွစ္ဘက္ကိုေလးနဲ႔တအားပစ္
လုိက္တာငွက္ႀကိးရဲ႔မ်က္လုံးနွစ္ဘက္ထုတ္ခ်င္းေပါက္သြားတယ္၊


ငွက္ႀကီးမျမင္မကမ္းနဲ႔ေအာ္ေနတုန္းေစထီးကငွက္ႀကိးကို

အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြားေလးနဲ႔ပစ္
ခြင္းလိုက္ေတာ့-ငွက္ႀကိးလဲေနာက္ဆုံးမွာလဲက်ျပိးေသဆုံးသြားတယ္၊
ငွက္ႀကိးနဳတ္သိီးစို္က္၀င္ေနတဲ့ေနရာမွာတြင္းႀကီးအႀကိးႀကီးျဖစ္သြား

တယ္၊အဲဒီေနရာမွာေရကန္ႀကီးျဖစ္လာတယ္အဲဒီကန္ကိုငွက္ေပါက္ကန္
လုိ႔ေခၚတယ္။

ငွက္ႀကိ၊းရဲ႔အေသေကာင္ႀကိးကေတာ့ေျမေတြဖို႔လာျပိးႀကာေတာ့

ေတာင္ႀကိးတစ္လုံးျဖစ္လာတယ္၊
အဲဒီေတာင္ကိုငွက္ႀကီးကိုစပစ္လုိ႔ငွက္ပစ္ေတာင္လုိ႔ေခၚတယ္။

ငွက္ႀကီးေတာင္လုိ႔လဲေခၚတယ္။

ငွက္ႀကိးေသသြားေတာ့ငွက္ႀကိးအစားခံဘုိ႔လာတဲ့မိန္းခေလး

ခုနွစ္ေယာက္ကိုေခၚျပီး
“ကဲလာႀကမိန္းခေလးေတြေဟာဒီကငွက္ေတာင္တစ္ေခ်ာင္္းကို

ယူျပိးမင္းတို႔ဘုရင္ကုိဆက္သ
လုိက္ငွက္ႀကီးေသသြားျပီလုိ႔ေျပာလုိက္ေပေတာ့”


ေစာထီးကငွက္ေတာင္တစ္ေခ်ာင္းနဳတ္ေပးလုိက္တယ္၊

မိန္းခေလးခုနွစ္ေယာက္လဲေစာထီး
ေပးလုိက္တဲ့ငွက္ေတာင္ကိုေခါင္းမွာရြက္ယူသြားျပိးဘုရင္ႀကီးိကုိ

ဆက္သလုိက္တယ္။

စာမ်က္နွာ ( ၅ )
သမုဒၵရာဇ္ဘုရင္ႀကီးလဲငွက္ႀကီးေသသြားျပိဆိုတာသိေတာ့

၀မ္းသာသြားတယ္၊
အဲဒီငွက္ႀကိီးကိုဘယ္သူပစ္သတ္လုိက္တာလဲလုိ႔ေမးေတာ့

မိန္းေလးေတြကေစာထီးပစ္လုိက္တာလုိ႔
ေျပာလုိ္္က္တယ္။ဘုရင္ႀကီးကခ်ီးေျမွာက္ခ်င္လုိ႔ေစာထီးကို

လုိက္ရွာျပိးပ်ဴလင္မယားထံကေစာထီးကို
ေတာင္းယူသြားတယ္၊ေနာက္ေတာ့သမီးေတာ္စႏၵာေဒ၀ီနဲ႔ထိမ္းျမား

လက္ထပ္ေပးျပီအိမ္ေရွ႔မင္းသား
အရာခန္႔ထားလိုက္တယ္။


အိမ္ေရွ႔မင္းသားဘ၀နဲ႔ဆက္ျပိးက်န္တဲ့ေသာင္းက်န္းေနတဲ့က်ားၿကီး။

၀က္ႀကီး၊ရွဴးပ်ံႀကီးဆို
တဲ့သတၱ၀ါေတြကိုဆက္လက္နွိ္ပ္နင္းလုိက္တယ္၊


၀က္ႀကီးကိုေစာထီးလိုက္ပစ္ေတာ့၀က္ႀကိးကတစ္ေကာင္းေခ်ာင္း

ထဲျဖတ္ေျပးတာက်ြန္းတစ္က်ြန္းဆိုသူဗုိက္ေအာက္နဲ႔ေတာင္
မလြတ္ဘူးတိုက္ေနတယ္-အဲဒီက်ြန္းကိုေနာက္ိပုိင္းက်ေတာ့
၀တ္မလြတ္က်ြန္းလုိ႔ေခၚႀကတယ္-အဲဒိက်ြန္းေပၚကထြက္တဲ့ငွက္ေျပာသိးကို၀က္မလြတ္ငွက္
ေျပာသီးလုိ႔ေခၚတယ္ေလ၊


“ဟုတ္တယ္- သမီးတို႔စာဘူးတယ္-ပုပုေလး”
သမုဒၵရဇ္ဘုရင္နတ္ရြာစံေတာ့ေစာထီးကိုမင္းေျမွာက္ႀကေပ

မဲ့ေစာထီးကမင္းအျဖစ္မခံယူဘဲ
သူ႔ဆရာရေသ့ကိုေခၚျပီအုပ္ခ်ု႔ပ္ခိုင္းတယ္၊ရေသ့ႀကီးက

ရေသ့ေက်ာ္ဘုရင္ဘဲြ႔ကိုခံယူျပိးတို္င္းျပည္ကိုို
ေကာင္းစြာဆက္လက္အုပ္ခ်ုဳပ္ေပးတယ္ထီးနန္းကို ၁၅ နွစ္တို္င္အုပ္ခ်ုပ္ျပိးသက္ေတာ္၁၀၅ နွစ္မွာနတ္
ရြာစံတယ္။


ေအဒီ ၁၆၈ ခုနွစ္မွာပ်ဴေစာထီးဘဲြခံယူျပိးနန္းတက္တယ္၊တိုင္းျပည္ကို ၇၅ ႏွစ္အုပ္စုိးျပီး အသက္ ၁၂၀ ႏွစ္ ေအဒီ ၂၄၃ ခုႏွစ္တြင္ နတ္ရြာစံတယ္ကဲြ႔။


“ဟာအဘုိး အေနာ္ရထားမင္းက ၁၀၄၄ မွာတက္လာတာဆုိေတာ့ေရွ႔ကနွစ္ေပါင္း၈၀၀
ေလာက္မွာမင္းေတြအမ်ားႀကိးရွိခဲ့မွာေပါ့ေနာ္-အဘုိး”
“ေအးေပါ့ကဲြ ႔ပုဂံရယ္လုိ႔ထင္ထင္ရွားရွားတြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ျဖစ္ေပၚ

လာတာကေတာ့အေနာ္
ရထာတို႔က်န္စစ္သားတို႔လက္ထက္က်မွ နိုင္ငံေတာ္စည္းစည္းလုံးလုံးျဖစ္ေအာင္-ေထရ၀ါးဗုဒၶဘာသာ
နို္င္ငံေတာ္ႀကီျဖစ္ေအာင္ထူးေထာင္နို္င္ခဲ့ႀကပါကဲြ႔ ဒိအရင္မင္းဆက္ေတြလက္ထက္မွာေတာ့-ရာဇ၀င္
တြင္ရစ္တာေတြက-မတြက္ရစ္တာေတြေကာမင္းဆက္ေတြအမ်ားႀကိးရွိခဲ့တယ္ကဲ႔ြ၊


ကဲကဲဒီေန႔ေတာ့ဒီမွာဘဲနားႀကစို႔ေနာက္ေန႔ေတြမွာ ပုဂံလုိ႔မတြင္မွွိကမင္းေတြအေႀကာင္းဆက္
ေျပာျပမယ္ - ေဟာေဟာ ကလသားျပန္ခ်ိန္ႀကက္ေတာင္တြန္ေနျပိ- ျပန္ႀကေတာ့
ဟုတ္ကဲ့အဘုိးေနာက္ေန႔ဆက္ေျပာေနာ္-သမီးတုိ႔ျပန္ျပီ ....


ေမာင္သုည
ျမန္မာအေႀကာင္းျမန္မာသိေစဘို႔


 http://buddhismworld.ning.com/profiles/blogs/6371237:BlogPost:399128

No comments:

Post a Comment