"သူ႔အျမင္ ကိုယ့္အျမင္ ဓမၼအျမင္"

ဆရာေတာ္ႀကီးေဒါက္တာ အရွင္ နႏၵမာလာဘိဝံသ
ေဟာ ၾကားခ်ီးျမွင့္ေတာ္မူအပ္ေသာ"သူ႔အျမင္ ကိုယ့္အျမင္ ဓမၼအျမင္"
တရားေဒသနာေတာ္ ျဖစ္ပါတယ္။


အႀကိမ္ႀကိမ္နာၾကားရတိုင္း
ကုသိုလ္ပြားေစတာမို႔ မိတ္ေဆြမ်ားကိုလည္း မ်ွေဝေပးလုိပါတယ္။

… …… …… … … …

……… "သူ႔အျမင္ ကိုယ့္အျမင္
ဓမၼ အျမင္"မွာ အျမင္ဆုိတဲ႔ စကားလံုးဟာ ဒိ႒ိ ဆိုတဲ႔ စကားလံုးကလည္း လာတယ္
ဒႆန ဆိုတဲ႔ စကားလံုးကလည္း
လာတယ္။ အားလံုးဟာျမင္တာ ။
အျမင္ဆိုတဲ႔ ေနရာမွာ ဥာဏ္အျမင္က်ေတာ့ အမွားမရွိဘူးေနာ္။ ဥာဏ္အျမင္ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ မွားယြင္းတဲ႔ ထင္ျမင္ယူဆမႈ လို႔ ဆိုတာက်ေတာ့ မွားယြင္းတယ္။
အသိဥာဏ္မပါဘဲနဲ႔ မာနနဲ႔ျမင္တယ္ တဏွာနဲ႔ျမင္တယ္
ဒိ႒ိနဲ႔ျမင္တယ္ ဆိုတဲ့ အဲဒီအျမင္ေတြက မွားတဲ႔အျမင္။
မိစၦာဒိ႒ိလို႔ ဒီလိုေခၚတယ္။ အဲေတာ့ သူ႔အျမင္ ကိုယ့္အျမင္
အျမင္ခ်င္းမတူၾကဘူး။

အဲဒီသုတၱန္ အမည္က

ကိ ံ ဒိ႒ိက သုတ္။ အဂၤုတၱရနိကာယ္#

အဓိပၸါယ္က " ဘယ္လိုအျမင္
ရွိသလဲ ဘာအျမင္ ရွိသလဲ"

ဒီသုတၱန္က မွတ္သားစရာေကာင္းတာ။

…သူ႔အျမင္ ကိုယ့္အျမင္ဆိုတာ
လြဲမွားတာေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ဟုတ္ခ်င္လည္းဟုတ္မယ္ မဟုတ္ခ်င္လည္း မဟုတ္ဘူး။
ဓမၼအျမင္က်ေတာ့ မွန္ကန္တဲ႔အျမင္။

ေနာက္တစ္နည္း
ေျပာမယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ဘညန္းႀကီးတို႔ တေတြဟာ ဗုဒၶကို
ယံုၾကည္လို႔ ဗုဒၶသာဝကအျဖစ္ ခံယူထားၾကတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ေတြခ်ည္းပဲ။
ဥပသကာ ဥပါသိကာမ ရဟန္းသံဃာေတြေရာ အကုန္လံုးဟာ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြ
ဗုဒၶရဲ႕ တပည့္သာဝကအျဖစ္
ခံယူထားၾကတဲ႔
ပုဂၢိဳလ္ေတြ ျဖစ္ေတာ့ သူ႕အျမင္
ကိုယ့္အျမင္ေတြ မပါတဲ႔ ဓမၼအျမင္နဲ႔
ဘယ္လိုျမင္ရမလဲဆိုတဲ႔ ဒီအခ်က္ကို သိေစခ်င္တာေပါ့။

ေနာက္တစ္နည္းအားျဖင့္
ေျပာမယ္ဆိုရင္ " စစ္မွန္ေသာ ဗုဒၶဘာသာဝင္တစ္ေယာက္ရဲ႕
ဓမၼအျမင္က ဘာလဲ" 'ဗုဒၶဘာသာဝင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဘဝကို ဘယ္လိုရႈျမင္မလဲ' လို႔
ေမးလို႔ရွိရင္ ဘယ္လိုေျဖမလဲ။

ဗုဒၶဘာသာရဲ႕အျမင္ What is Buddhist view ? ဟာ ဘယ္ဟာလဲလို႔ တစ္စံုတစ္ေယာက္က ေမးခဲ႔မယ္ဆိုရင္ Buddhist view ကို ရွင္းျပႏိုင္ရမယ္။ အျမင္ဆိုတာကို ဘယ္လို ရွင္းျပမလဲ။

ဒီသုတၱန္မွာ အနာထပိဏ္
သူေဌးႀကီးက ဗုဒၶဘာသာတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဓမၼအျမင္ကို သူရွင္းျပတာ။
အနာထပိဏ္သူေဌးဆိုတာ အားလံုးသိတဲ႔အတိုင္း ဗုဒၶျမတ္စြာနဲ႔
အလြန္ရင္းႏွီးတယ္။ ရာဇၿဂိဳဟ္ျမိဳ႕
သြားရင္းကေန ဘုရားနဲ႔ ေတြ႔ၿပီးေတာ့ အမွတ္မထင္ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ခဲ႔တယ္။ ျမတ္စြာဘုရားနဲ႔ သိပ္ေတြ႔ခ်င္လို႔
သြားေတြ႔တာ။ ဘုရားအေပၚမွာ
သိပ္ေက်နပ္ျပီး တရားနာလိုက္ရတဲ႔အခါမွာ ေသာတာပန္ျဖစ္သြားတယ္။
ေသာတာပန္ျဖစ္သြားျပီ ဆိုကတည္းက ဗုဒၶဘာသာစစ္စစ္
ျဖစ္သြားျပီလို႔ ဒီလိုေျပာတာေနာ္။
ဘယ္ေတာ့မွ မေျပာင္းလဲတဲ႔ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္တာ။

အဲဒီမွာတင္ သာဝတၳိျမိဳ႕ သို႔
ဘုရားကိုပင့္ခဲ႔တာ။ သာဝတၳိျမိဳ႕ကို
ဘုရားပင့္တာ အနာထပိဏ္သူေဌးပဲ။
သူ႔နာမည္ရင္းက သုဒတၱ လို႔ ေခၚတယ္။ ေဇတဝန္ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး ေရစက္ခ်ပြဲမွာ သူ႕ရဲ႕ ညီတစ္ေယာက္က ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ တရားနာရတဲ႔အခါ
ဘုန္းႀကီးဝတ္သြားတယ္။ သုဘူတိ
လို႔ေခၚတယ္။ ဒီညီအစ္ကို ႏွစ္ေယာက္က သုမနသူေဌးႀကီးရဲ႕
သားေတြ။ သာဝတၱိျမိဳ႕မွာေတာ့
ျမိဳ႕မ်က္ႏွာဖံုးလို႔ ေျပာရမွာ။ အလြန္ခ်မ္းသာတဲ႔သူေတြေပါ့။

ဘုရားပင့္လာတဲ႔ အနာထပိဏ္သူေဌးကေတာ့ ဘုန္းႀကီး မဝတ္ႏိုင္ဘူးေနာ္။ သူက
ေက်ာင္ဒါယကာဘဝနဲ႔ပဲ အသက္ထက္ဆံုး ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕
သာသနာကို ေထာက္ပံ႔လွဴဒါန္းျပီး
ေနာက္ဆံုး အသက္အရြယ္ ႀကီးရင့္လာတဲ႔အခါမွာ အရွင္သာရိပုၾတာရဲ႕ အဆံုးအမ
" အနာထပိ႑ိေကာဝါဒ" ဆိုတဲ႔
သုတၱန္ကို ၾကားနာျပီးတဲ႔ေနာက္မွာ
ေသဆံုးသြားျပီး ဘဝတစ္ခုအဆံုးသတ္သြားတယ္။ အဆံုးသတ္သြားတဲ႔အခါ တုသိတာ
နတ္ျပည္ကို ေရာက္သြားတယ္။

…… … … … … … … …
…… … … … … … … …

အနာထပိဏ္သူေဌးဆိုတာ
ျမတ္စြာဘုရားအေပၚမွာ အင္မတန္မွ ငဲ႔ညွာတဲ႔ ဒါယကာႀကီး။ ေက်ာင္းသြားတဲ႔အခါမွာ ဘုရားကို ဘယ္ေတာ့မွ ေမးခြန္းေတြ မ်ားမ်ားေမးေလ့မရွိဘူးေနာ္။ သူ႕ကို
ရွင္းျပေနရင္ ပင္ပန္းမွာစိုးလို႔တဲ႔။
အင္မတန္မွ ငဲ႔ညွာတဲ႔သေဘာ ။
တစ္ေန႔ကို သံုးႀကိမ္ ေဇတဝန္ေက်ာင္းေတာ္ကို ေရာက္ေအာင္သြားတယ္။ လုပ္စရာရွိတာေလးေတြ လိုက္လုပ္ေပးျပီး ဘုရားနားခ်ဥ္းကပ္တယ္။ ေမးခြန္းေမးတာ အင္မတန္မွ နည္းတယ္။ မေမးဘူး။ ဘုရားကို ဟိုဟာသိခ်င္လို႔ ေျပာပါဦး ဒီဟာသိခ်င္လို႔ ေျပာပါဦး မလုပ္ဘူးတဲ႔။ ဘာျဖစ္လို႔ မလုပ္တာတုန္းဆို ဘုရားအေပၚမွာငဲ႔ညွာလို႔။ ဒါကို
ဓမၼပဒ အဌကထာမွာ မွတ္တမ္းတင္ထားတာ။

အနာထပိဏ္သူေဌးႀကီးက
ရဟန္းေတာ္ေတြထဲမွာ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ လက္ယာေတာ္ရံ
အဂၢသာဝက အရွင္သာရိပုတၱရာကို
အၾကည္ညိဳဆံုး။ စရိုက္ဝါသနာခ်င္းတူၾကတယ္။
လူဆိုတာ သူ႔ စရိုက္ေလးေတြနဲ႔သူ
မတူၾကဘူုး။ ဘယ္လို ဝါသနာ တူၾကတုန္းဆိုေတာ့ အနာထပိဏ္သူေဌးကလည္း အမ်ားအက်ိဳးကို သိပ္ျပီးေတာ့ လုပ္ခ်င္တာ။ သဒၶါတရားအလြန္ေကာင္းတယ္။
ေကြ်းခ်င္တယ္ ေမြးခ်င္တယ္။
ဗုဒၶဘာသာမျဖစ္ခင္ကတည္းက
သူက အနာထပိ႑ိက။ စားစရာ ေသာက္စရာမရွိတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ေတြကို
ေကြ်းေမြးေစာင့္ေရွာက္လာတာ ။
ဗုဒၶဘာသာျဖစ္မွလုပ္တာ မဟုတ္ဘူး။ မျဖစ္ခင္ကတည္းက လွဴတန္းလာတဲ႔ပုဂၢိဳလ္။
အမ်ားအေပၚမွာ အလြန္ေမတၱာထားတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္။

အရွင္သာရိပုတၱရာလည္း
ထို႔အတူပဲ။ ေမတၱာအင္မတန္ႀကီးတယ္။
အရွင္သာရိပုတၱရာက ဘုရားရဲ႕
အႀကီးဆံုးတပည့္ပဲ။
သံဃာေတြထဲမွာ သူက ရာထူးအၾကီးဆံုးလို႔ ေျပာရမယ္။
သို႕ေသာ္ ငါရာထူးအႀကီးဆံုးဆိုျပီး
ဘယ္ေတာ့မွ အခြင့္အေရးမယူဘူး။ ဆြမ္းခံသြားရင္ ေနာက္ဆံုးမွသြားတယ္။ဆြမ္းခံသြားခါနီး ေက်ာင္းထဲကို လွည့္ပတ္ၾကည့္တယ္။ တံျမက္စည္းမလွည္းရေသးတဲ႔ ေနရာဆို လွည္းထားခဲ႔တယ္။
ေရအိုးေတြဖြင့္ၾကည့္တယ္။ေရမခပ္ရေသးဘူးဆို ခပ္ထားခဲ႔တယ္။
ေရျဖည့္ထားခဲ႔တယ္။ ေရအိုးစင္ေတြ အကုန္လိုက္ၾကည့္တယ္။ သကၤန္းေတြ ဘာေတြ မေခါက္ဘဲနဲ႔
ထားရင္ အရွင္သာရိပုတၱရာက ေခါက္ျပီးသိမ္းထားေပးခဲ႔တယ္။
အဲဒီေလာက္ထိေအာင္ အားလံုးအေပၚမွာ ငဲ႕ ညွာတယ္။

ေနာက္ဆံုးမွာ ဆြမ္းခံမထြက္ႏိုင္လို႔ ေနမေကာင္းထိုင္မသာ ျဖစ္ေနတဲ႔
ကိုယ္ေတာ္ေတြေတြ႔ရင္ ဝင္ေမးတယ္ ဘာစားခ်င္တုန္းေနာ္
ဘာဘုန္းေပးခ်င္တုန္း ဆိုျပီးေတာ့
ဆြမ္းခံလို႔ရတာေလးေတြ ယူလာျပီးေတာ့ အဲဒီကိုယ္ေတာ္ကို ေကြ်းတာေနာ္။
အဲဒီလိုထိေအာင္ အရွင္သာရိပုတၱရာက ေစာင့္ေရွာက္တာ။ ဒါေၾကာင့္မို႕
အရွင္သာရိပုတၱရာနဲ႔ အနာထပိဏ္
သူေဌးတို႔ဆိုတာ ဝါသနာ အင္မတန္တူတယ္လို႔ ေျပာရမယ္။

ဝါသနာအင္မတန္တူလို႔
ဓာတ္တူ နာမ္တူ ျဖစ္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ အနာထပိဏ္သူေဌးက
အရွင္ သာရိပုတၱရာကို အလြန္ပဲ
ၾကည္ညိဳတယ္။ ဘုရားဆီ ေရာက္ျပီးရင္ အရွင္သာရိပုတၱရာဆီ မေရာက္ဘဲနဲ႔ မသြားဘူး။ ေနမေကာင္းေတာ့ ဘုရားဆီ မပင့္ခိုင္းဘူး။ အရွင္သာရိပုတၱရာကို ပင့္ခိုင္းတာ။
သူေနမေကာင္းေနလို႔ သူ႕ကို ငဲ႔ညွာျပီးေတာ့ အိမ္ကို ၾကြေပးပါဆိုျပီး အရွင္သာရိပုတၱရာ
ကိုပင့္တာ။ အဲဒီေလာက္ထိေအာက္ရင္းႏွီးတာ။

ေနာက္ဆံုးေသသြားတဲ႔ အခါက်ေတာ့လည္း
"အရွင္သာရိပုတၱရာမေထရ္ျမတ္
္ဟာ ပညာအရာမွာ အထူးခြ်န္ဆံုး"
ဆိုတဲ႔ စကားကို အျမဲတမ္း ထည့္ထည့္ေျပာေလ့ရွိတယ္။
အရွင္အာနႏၵာတို႔က ဒီစကားေျပာတဲ႔နတ္ဟာ တျခားသူ
မဟုတ္ႏိုင္ဘူး။ အနာထပိဏ္သူေဌးပဲျဖစ္ရမယ္တဲ႕။
အနာထပိဏ္သူေဌးက
အရွင္ သာရိပုတၱရာကို သိပ္ၾကည္ညိဳတယ္။

အဲေတာ့ အနာထပိဏ္သူေဌးက ဓမၼအျမင္နဲ႔ ပတ္သက္ျပီးေတာ့ သူ႕ရဲ႕အျမင္ကိုရွင္းလင္းေျပာၾကားသြားတာဟာ
ေနာင္လာေနာက္သား ဗုဒၶဘာသာဝင္တို႔အတြက္ အေျဖေပးစရာတစ္ခုျဖစ္တယ္။ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ အျမင္က ဘာလဲ
ဗုဒၶဘာသာဝင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ အျမင္က ဘာလဲလို႔ ေမးမယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ သူေျဖတဲ႔အေျဖဟာ အင္မတန္မွ တိက် မွန္ကန္တဲ႔ ဓမၼအျမင္ပဲ ျဖစ္တယ္ေပါ့။ အဲဒီ အေျဖမ်ိဳးေျဖႏိုင္ေအာင္ ဘုန္းႀကီးတို႔တေတြ မွတ္သားနာယူၾကရမွာ ျဖစ္တယ္ေပါ့။

ဒီညေတာ့ ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ နားပါမယ္
ေနာက္ညဆက္တာေပါ့ေနာ္။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ…

BeHappy !

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=215501781973227&set=a.106303082893098.1073741825.100005402197903&type=1#