မေကာင္းေသာသူကို အႏုိင္ယူနည္း
''အသာဓုံ သာဓုနာ ဇိေန''တဲ့။ ေလာကလူေတြဟာ လူတိုင္း အေကာင္းခ်ည္းလုပ္တာမဟုတ္ဘူး။ မေကာင္းတာလည္း လုပ္ၾကတယ္။ ကိုယ့္အေပၚ မေကာင္းဘူး၊ သူ႔အေပၚမေကာင္းဘူး။
ဒီလူကေတာ့ သူ႕အေမအေပၚ မေကာင္းဘူး၊ အေဖအေပၚ မေကာင္းဘူး။ ညီအကို ေမာင္ႏွမေတြအေပၚမွာ မေကာင္းဘူး။ မိတ္ေဆြသဂၤဟေတြေပၚမွာ မေကာင္းဘူး။ အဲဒီမေကာင္းတဲ့အမႈအရာေတြနဲ႔ ဆက္ဆံတယ္။ မေကာင္းတာလုပ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္ကို ကိုယ္ကေကာင္းတာလုပ္ျပီးေတာ့ေနရမယ္။ သူမေကာင္းတာလုပ္တာမ်ိဳးကို လိုက္မတုရဘူး။
မေကာင္းတာကို မေကာင္းတာနဲ႔ မတုံ႔ျပန္ရဘူး။ မေကာင္းတာကို ကိုယ္ကေကာင္းတာနဲ႔ တုံ႔ျပန္ရတယ္။ အဲဒီေတာ့ မေကာင္းတာကို ကိုယ္ကမေကာင္းတာနဲ႔တုံ႔ျပန္မယ္ဆို ကိုယ္ပဲ႐ႈံးတယ္။ ေအး. . . မေကာင္းတာကို ေကာင္းတာနဲ႔တုံ႔ျပန္ရင္ကိုယ္ကအႏုိင္ရတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားက ''မေကာင္းသူကို မိမိကိုယ္တိုင္က သူ႕အေပၚမွာေကာင္းျခင္းျဖင့္ ကိုယ္ကအႏုိင္ယူပါ'' တဲ့။
ေအး. . . မေကာင္းတဲ့ပုဂၢိဳလ္ကို ကိုယ္ကေကာင္းလိုက္သျဖင့္ အႏုိင္ယူတယ္ဆိုတာၾကည့္၊ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ဟာေဒဝဒတ္နဲ႔ ဆက္ဆံတဲ့အခါမွာ အျမဲေကာင္းတယ္။ ေဒဝဒတ္ကသာ ဘုရားအေပၚ အျမဲတမ္းမေကာင္းတာ၊ သံသရာကတည္းက ဘုရားအေပၚေကာင္းခဲ့တယ္လို႔ မရွိဘူး။ အျမဲတမ္း ဒုကၡေပးေနတာ။ ဘုရားျဖစ္တဲ့ဘဝမွာလည္း ဘုရားအေပၚေကာင္းတာမရွိဘူး။ အဲဒီလို ျမတ္စြာဘုရားအေပၚ အျမဲတမ္းမေကာင္းေပမယ္လို႔ ျမတ္စြာဘုရားက ေဒဝဒတ္ေပၚမွာ
အျမဲေကာင္းခဲ့တယ္။ မေကာင္းတာ ဘယ္ေတာ့မွ မလုပ္ဘူး။
ၾကည့္ေလ၊ ေဒဝဒတ္ သာသနာေဘာင္ဝင္တယ္ဆိုရင္ သကၤန္းဝတ္ေပးတဟ္ တရားဓမၼေတြ ေဟာေပးတယ္၊ သမထက်င့္စဥ္ေတြ ေဟာေပးတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားထံမွ သင္ၾကားျပီးေတာ့ ေဒဝဒတ္ဟာစ်ာန္အဘိညာဥ္ေတြရသည္အထာ
ေအာင္ျမင္သြားတယ္။ ဘုရားက ေဒဝဒတ္အေပၚေကာင္းတယ္၊ ဆံုးမစရာ႐ွိရင္ဆံုးမတယ္။ ေဒဝဒတ္ မေကာင္းတာကို ျမတ္စြာဘုရားက ေကာင္းတာနဲ႔ပဲ ဆက္ဆံတယ္။
အဲဒိေတာ့ ၾကည့္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ေဒဝဒတ္သာသနာေဘာင္ဝင္လာကတည္းက
ျမတ္စြာဘုရားကို ဒုကၡေပးလာလိုက္တာ၊ ဘုရား သက္ေတာ္၇၂ ႏွစ္မွာအႀကီးအက်ယ္ ဒုကၡေပးတာ။
ဘယ္ေလာက္ထိေအာင္ ဒုကၡေပးသလဲဆိုရင္ အဇာတသတ္နဲ႔ေပါင္းျပီး လက္ေျဖာင့္ေလးသည္ေတာ္လူသတ္သမားေတြကိုေစလႊတ္ၿပီး ဘုရားကိုလုပ္ၾကံဖိို႔ ႀကိဳးစားတယ္။ မေအာင္ျမင္ခဲ့ဘူး။ ေနာက္တစ္ခါ နာဠာဂီရိဆင္ကို အရက္ေတြမူးေနေအာင္တိုက္ျပီး ဘုရားႂကြလာတဲ့ လမ္းမွာလႊတ္တယ္ ဆင္ထိုးသတ္ခံရေအာင္လုပ္တယ္။
ဒါလည္း မေအာင္ျမင္ခဲ့ဘူး။ ေနာက္ဆံုးအဲဒီလုပ္ရပ္ေတြ မေအာင္ျမင္တဲ့အခါ သူကိုယ္တိုင္ ဂိဇၥဳကုဋ္ေတာင္ေစာင္းကေန ေက်ာက္ေမာင္းဆင္ျပီး ျမတ္စြာဘုရား စႀကၤန္ေလွ်ာက္ေနတဲ့အခ်ိန္ ေက်ာက္တုန္း လိမ့္ခ်တာ၊ တစ္ခါတည္းလက္စသတ္ ေသေအာင္ၾကံတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေက်ာက္တုံုးက အလြန္ႀကီးမားတဲ့ေက်ာက္တံုးတစ္တံုးကို တိုက္ျပီး ေက်ာက္ဖတ္ကေလးတစ္ခုက ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕
ေျခမကိုသြားမွန္တာေပါ့။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ျမတ္စြာဘုရားက ကာယိကဒုကၡ နာက်င္တဲ့ဒုကၡကို ခံစားရတယ္။လမ္းမေလွ်ာက္ႏုိင္ဘူး သံဃာေတာ္ အရွင္ျမတ္ေတြက ထမ္းစင္နဲ႔ထမ္းျပီး ဇီဝကရဲ႕ သရက္ဥယ်ာဥ္ေက်ာင္းကို ပင့္ေခၚသြားရတယ္။ အဲဒီအေျခအေနမ်ိဳးေရာက္ေအာင္ေဒဝဒတ္က ျမတ္စြာဘုရားေပၚ ဆိုးခဲ့တယ္။ေနာက္ဆံုးမွာ ေဒဝဒတ္ႀကီးဟာ မက်န္းမမာျဖစ္လာတယ္။
ဘယ္အခါမွာ မက်န္းမမာျဖစ္လဲဆိုေတာ့ သံဃာသင္းခြဲျပီး ရဟန္း ၅၀၀ ေခၚသြားတယ္၊ ေခၚသြားတဲ့အခါ ျမတ္စြာဘုရားက ''ဒီလို ဓမၼနဲ႔
မကြ်မ္းက်င္တဲ့ ကိုယ္ေတာ္ေလးေတြ ဒုကၡေရာက္လိမ့္မယ္။ သာရိပုတၱရာ နဲ႔ ေမာဂၢလာန္တို႔ လိုက္သြားျပီး ဒီကိုယ္ေတာ္ေလးေတြ ေျဖာင္းျဖနားခ်ျပီး
ျပန္ေခၚလာၾက'' လို႔ လႊတ္လိုက္တယ္။ ရွင္သာရိပုတၱရာနဲ႔ ရွင္ေမာဂၢလာန္တို႔ ႂကြလာတဲ့အခါမွာ ေဒဝဒတ္က ဝမ္းသာတယ္။
''ၾကည့္ ငါ့လမ္းစဥ္မွန္လို႔ ေဂါတမဘုရားရဲ႕ တပည့္ႀကီးႏွစ္ပါးေတာင္
ငါ့ေနာက္လိုက္လာျပီ'' လို႔၊ အဲ့လိုထင္ျပီး ရွင္သာရိပုတၱရာကို
လက္ယာရံက ထားတယ္၊ ရွင္ေမာဂၢလာန္ကို လက္ဝဲဘက္ကထားျပီးေတာ့ သံဃာေတြကိုတရားေဟာတယ္။
ေဒဝဒတ္အနားယူ အိပ္စက္တဲ့အခ်ိန္ ရွင္သာရိပုတၱရာနဲ႔ ရွင္ေမာဂၢလာန္တို႔က
တရားေဟာၾကတယ္။ ဟိုကိုယ္ေတာ္ေလးေတြ အမွန္တရားသိျပီး ေနာက္ဆံုးမွာ တရားထူးတရားျမတ္ရၾကတယ္။ အဲဒိပုဂၢိဳလ္ေတြ အားလံုးကို ျပန္ေခၚလာခဲ့ၾကတယ္။
ေဒဝဒတ္ တစ္ဦးတည္းက်န္ရစ္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က်မွ သူ႔စိတ္ႏွလံုးပူေလာင္သြားတယ္၊ သူ႔မွာေနာက္လိုက္ေနာက္ပါမရွိေတာ့ဘူး။
စိတ္ႏွလံုးပူေလာင္သည့္အတြက္ ႏွလံုးထဲကေသြးေတြကလွ်ံျပီး
ေသြးအန္တဲ့အေနအထားေရာက္သြားတယ္။
အဲဒီလို ေသြးအန္ျပီးမနာမက်န္းျဖစ္တဲ့အခါ သူစဥ္းစားတယ္၊
''ေအာ္. . ျမတ္စြာဘုရားက ငါ့အေပၚသိပ္ေကာင္းတယ္၊ လုပ္ခဲ့သမွ်
ငါကအဆိုးေတြခ်ည့္ လုပ္ခဲ့တာ '' လို႔ေနာင္တရတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားကို ဝန္ခ်ခ်င္တယ္၊ ေနာက္ဆံုးေတြ႕ခ်င္ပါတယ္ ဆိုျပီးေတာ့ အတင္းအၾကပ္ပို႔ခိုင္းလို႔ ျမတ္စြာဘုရား သီတင္းသံုးတဲ့ ေဇတဝန္ေက်ာင္းကို ထမ္းစင္ႀကီးနဲ႔ထမ္းျပီး သူ႕ကိုေခၚလာရတယ္။ ေနာက္ဆံုးေဇတဝန္ေက်ာင္းနားက
ေဇတဝန္ေရကန္ႀကီးကို အနီးအနားမွာ ထမ္းစင္ခ်ျပီးခဏအပန္းေျဖဖို႔ ေျခေထာက္ခ် ေျမႀကီးေပၚနင္းလိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ေျမႀကီးကြ်ံျပီးေတာ့ ေဒဝဒတ္ဟာ ေျမျမိဳသြားတာ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုရင္သူလုပ္ထားတဲ့လုပ္ရပ္ေတြနဲ႔ ျမတ္စြာဘုရားကို
ျပန္ေတြ႕ဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး။
သို႔ေသာ္ သူဟာ အဲဒီအခ်ိန္မွာ မိုက္မွားတဲ့ ေနာင္တကိုသူရထားျပီ၊
သူဆိုးေပမယ့္ ဘုရားက မဆိုးဘူးဆိုတာ သိတယ္။
ကဲဒီအျဖစ္အပ်က္ကို ၾကည့္၊ ပထမပိုင္းမွာ ေဒဝဒတ္က အႏုိင္ရေနသလိုရွိတယ္၊ ဘုရားကို ဒုကၡအမ်ိဳးမ်ိဳး ေပးေနတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားက ေဒဝဒတ္ကို
အေကာင္းနဲ႕သာတုံ႔ျပန္တယ္၊အဆိုးနဲ႔မတံု႔ျပန္ဘူး၊
ေလာကသေဘာအရၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ျမတ္စြာဘုရားက႐ႈံးေန
သလိုရွိတယ္။
ေနာက္ဆံုးမွာ အႏုိင္ရသြားတာက ျမတ္စြာဘုရား ႐ႈံးသြားတာက ေဒဝဒတ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ ေဒဝဒတ္ဟာ သံသရာမွာ ဘယ္ေလာက္ထိေအာင္႐ႈံးသြားသလဲ ဆိုရင္ လက္ရွိဘဝမွာ ေျမျမိဳျခင္းျဖင့္အဆံုးသတ္ရတယ္။ အဝီစိငရဲမွာ ျမတ္စြာဘုရားကို ေစာ္ကားခဲ့တဲ့ အျပစ္ဒဏ္ေတြကို ခံေနရတာ။ တစ္ကမာၻပတ္လံုး ဘဒၵကမာၻ ကုန္ဆံုးသည္ထိေအာင္ ငရဲမွာ ခံရမွာျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ေဒဝဒတ္ဟာ တကယ္ရႈံးသြားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္တယ္။
ဒါေၾကာင့္မို႔ ျမတ္စြာဘုရားက မေကာင္းတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကို မေကာင္းတာနဲ႔ မတံု႔ျပန္ဘဲ ေကာင္းတာနဲ႔တုံ႔ျပန္ျပီး အႏုိင္ယူပါလို႔ ေဟာၾကားခဲ့တယ္။
အဂၢမဟာပ႑ိတ အရွင္နႏၵမာလာဘိဝံသ(Ph.D)
No comments:
Post a Comment