“မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ ဓမၼဒႆနၾသ၀ါဒမ်ား (၅)”

 

“မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ ဓမၼဒႆနၾသ၀ါဒမ်ား (၅)”
♦ သတၱ၀ါအစ ဘယ္ေလာက္ရွည္ခဲ့တယ္ဆိုတာ
ေျပးကိုေျပးလို႔ မဆံုးဘူးဆိုတဲ့ အေသထပ္၊
အေနထပ္ေတြကို ေျပာတာ။

♦ သံသရာရွည္ေၾကာင္းကို ႀကိဳးစားေနၾကဦးမယ္ဆိုလွ်င္
ကိုယ့္အသား၊ အရိုးကျဖစ္တဲ့ ေျမေပၚမွာ
ကိုယ္စားေကာင္းတဲ့ သစ္ပင္စိုက္စားေနရံုရွိေတာ့တာပဲ။

♦ “လူ႔ျပည္အႀကိမ္ႀကိမ္ ခံစားရပါလို၏” ဆိုတာနဲ႔
“ေျမႀကီး ႀကီးပြားေရး ျဖစ္ပါလို၏” နဲ႔ အတူတူပါပဲ။

♦ “နတ္ျပည္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ျဖစ္ရပါလို၏” လို႔ ဆုေတာင္းတဲ့
ပုဂၢိဳလ္က်ေတာ့ “နတ္ျပည္မွာ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေသခ်င္းဆိုးနဲ႔
ေသရပါလို၏” လို႔ ဆုေတာင္းတာ။

♦ “ျဗဟၼာျပည္ ျဖစ္ရပါလို၏” လို႔ ဆုေတာင္းေတာ့လည္း
“ျဗဟၼာ့ျပည္မွာ ေသျခင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးန႔ဲ ပံုေျပာင္းၿပီး
မသာႀကီးခ်အျဖစ္နဲ႔ ေသရပါလို၏” လို႔ ဆုေတာင္းတာနဲ႔ မထူးပါ။

♦ လူ႔ျပည္ ဆုေတာင္းလည္း “ေျမႀကီး ႀကီးပြားေရး”ပဲ။
နတ္ျပည္ ဆုေတာင္းေတာ့ “အေသထပ္”ဖို႔။
ျဗဟၼာ့ျပည္ ဆုေတာင္းေတာ့ “မသာႀကီးခ်” ခ်ဖို႔။

♦ မရဏမၸိ ဒုကၡသစၥံလို႔ သိရင္ ေနာက္ထပ္ ဒုကၡ မေရာက္ခ်င္ပါနဲ႔ေတာ့။

♦ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးကို ပုဂၢိဳလ္သတၱ၀ါက
တည္ေထာင္တာ မဟုတ္၊ “ဓမၼ”က တည္ေထာင္တာ။

♦ အတိတ္အေၾကာင္း ငါးပါးဆိုတာ
အဲဒီအေၾကာင္းငါးပါးက ခႏၶာကို ျဖစ္ေစတယ္လို႔ မွတ္ပါ။

♦ သခၤါရဆိုတာ ေစတနာပဲ။

♦ အ၀ိဇၨာက မသိတာ၊ သခၤါရက ျပဳျပင္တာ၊
တဏွာက ဆုေတာင္းတာ၊
ဘ၀က ကမၼဘ၀ ဆိုေသာေၾကာင့္ ကာယကံ ၀စီကံ။

♦ ကုသိုလ္သည္ နိဗၺာန္ကို ဆုမေတာင္းဘဲနဲ႔
နိဗၺာန္ကိုလည္း ေပးႏိုင္တယ္။
လူ႔ဘ၀ နတ္ဘ၀ကိုလည္း ေပးႏိုင္တယ္။
သို႔ေသာ္ လူေတြမွာ သခၤါရ အုပ္ခ်ဳပ္ေနေတာ့
လူ႔ဘ၀ နတ္ဘ၀ပဲ ေတာင္းတယ္။

♦ အ၀ိဇၨာက မသိတာ၊ သခၤါရက နတ္ျပည္ေရာက္ေၾကာင္း၊
ျဗဟၼာ့ျပည္ ေရာက္ေၾကာင္း ကုသိုလ္ လုပ္တာ။
တဏွာက မျပည့္ ျပည့္ေအာင္ ေတာင္းတာ၊
ဥပါဒါန္က မရ ရေအာင္ စြဲလန္းတာ။

♦ အတိတ္အေၾကာင္းငါးပါးသည္ သမုဒယသစၥာ၊
သမုဒယက အေၾကာင္း၊ သစၥာက အမွန္။

♦ လွဴတာ တန္းတာ၊ ေပးတာ ကမ္းတာသည္
နိဗၺာန္ကို မသိ၊ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း ကုသိုလ္ႀကီးကို
မလုပ္တတ္တဲ့အတြက္ “သမုဒယသစၥာ” ျဖစ္သြားတယ္။

♦ သမုဒယသစၥာလုပ္ရင္ ဒုကၡသစၥာပဲရမယ္။

♦ သမုဒယလုပ္ရင္ ဒုကၡေရာက္မွာပဲ။

♦ အ၀ိဇၨာနဲ႔ တဏွာ အုပ္ခ်ဳပ္လွ်င္ “ကံေကာင္း” လုိ႔ မဆိုႏိုင္ပါ။

♦ သမုဒယ လုပ္ထားတဲ့ပုဂၢိဳလ္ ဒုကၡေရွာင္ခ်င္လို႔ မျဖစ္ပါ။

♦ ကုသိုလ္လုပ္တာ ဘံုဘ၀ကို ေတာင့္တလုပ္တဲ့
ကုသိုလ္ကို “သာဓု” ေခၚေတာ့ သူမ်ား
ဒုကၡေရာက္မွာကို သာဓုေခၚတာပဲ။

♦ ယခုဘ၀ အသင့္အတင့္ေနႏိုင္ၿပီး ဟိုဘ၀
ဒီထက္ အသင့္အတင့္ ေနႏိုင္ေအာင္ လုပ္ဦးမယ္
ဆိုလွ်င္ ဒီဘ၀ ဒုကၡနည္းတာနဲ႔ ေနာင္ဘ၀
ဒုကၡႀကီးႀကီးရေအာင္ လုပ္တာနဲ႔ အတူတူပဲ။

♦ ဒုကၡလြတ္ရာကို ႀကိဳက္လို႔ လွဴပါတယ္
ဆိုလွ်င္ ခႏၶာကိုယ္ ေပါင္လွဴပါ။

♦ “လူ႔ဘ၀ ရ-ရပါလို၏” လို႔ ရည္မွန္းလွဴဒါန္းတဲ့
ကုသိုလ္က ဒုကၡသစၥာ အက်ဳိးေပးတယ္။

♦ အေၾကာင္းသခၤါရ မွားမႈေၾကာင့္
အက်ဳိးမွားမႈ ဒုကၡသစၥာ ရလာတယ္။

♦ ေရွးဘ၀က ကုသိုလ္မလုပ္တတ္တာနဲ႔ အခု ဒုကၡေရာက္ေနတာ။

♦ ဒုကၡသစၥာက သမုဒယသစၥာ အသီးအပြင့္ေတြ ထပ္ၿပီး
သီးပြင့္ၾကဦးမယ္ဆိုလွ်င္ ငါလို အရုပ္ဆိုးတဲ့ပုဂၢိဳလ္
မရွိေတာ့ဘူးလို႔ သေဘာပိုက္ပါ။

♦ သတၱ၀ါအစ အ၀ိဇၨာတဏွာလို႔ မွတ္လိုက္စမ္းပါ။

♦ အတိတ္က အ၀ိဇၨာေၾကာင့္ ပစၥဳပၸန္ခႏၶာျဖစ္တယ္၊
ပစၥဳပၸန္တဏွာေၾကာင့္ အနာဂတ္ခႏၶာ ျဖစ္တယ္။

♦ အ၀ိဇၨာသည္ က်ဳပ္တို႔၏ ပစၥဳပၸန္ဘ၀ ခႏၶာငါးပါး၏ ေရေသာက္ျမစ္မူလ။

♦ အ၀ိဇၨာ၊ တဏွာ မခ်ဳပ္သ၍ကာလပတ္လံုး
ေရေသာက္ျမစ္ မျပတ္ပါ။

【ကိုရင္ဒိုးကေလး စုစည္းပူေဇာ္ေသာ
မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ ဓမၼဒႆနၾသ၀ါဒ
ေဟာစဥ္ မွတ္စုမ်ားမွ -】

Dhamma Danã Source ► ေအးေအးမိုးမိကူး &
www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm

—