ဝိဇၨာရွစ္ပါး
-----------
၁။ ဥာဏဒႆန။
၁။ ဥာဏဒႆန။
၂။ ဣဒၶိဝိဓအဘိညာဥ္။
၃။ ေစေတာပရိယအဘိညာဥ္။
၅။ မေနာမယိဒၶိ။
၆။ ဒိဗၺေသာတအဘိညာဥ္။
၇။ ပုေဗၺနိဝါသာႏုႆတိအဘိညာဥ္။
၈။ အာသဝကၡယအဘိညာဥ္။
၁။ ရုပ္နာမ္တရားတို႔၌ လကၡဏာယာဥ္သုံးပါးျဖင့္ သိျမင္ေသာ ဝိပႆနာဥာဏ္ကို 'ဥာဏဒႆန' ဟုေခၚသည္။
၂။ မိမိ၏ ကိုယ္တြင္း၌ အလုံးစုံ မိမိႏွင့္အသြင္သ႑ာန္တူေသာ လုလင္၏အသြင္ကို ဖန္ဆင္း၍ ကိုယ္တြင္းမွ ထုတ္ျပႏုိင္ေသာ တန္ခိုးအစြမ္းကို ' မေနာမယိဒၶိ' ေခၚသည္။ ေဒဝဒတ္သည္ လုလင္ပ်ိဳအသြင္ျဖင့္ ေျမြကို ကိုယ္မွာပတ္ထားျပီး အဇာတသတ္ မင္းသားေရွ႕ ရပ္ျခင္းသည္ ဤမေနာမယိဒၶိ အဘိညာဥ္တန္ခိုးပင္ ျဖစ္သည္။
၃။ တန္ခိုးၾကီးေသာ နတ္မင္းတို႔၏ တန္ခိုးက့ဲသို႔လည္းေကာင္း မဟာျဗဟၼာမင္းတို႔၏ တန္ခိုးက့ဲသို႔လည္းေကာင္း အဆင္းသ႑ာန္အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ဖန္ဆင္း ခဏခ်င္း နတ္ျပည္ ျဗဟၼာျပည္သို႔ သြားေရာက္ျခင္း စၾကာဝဠာတိုက္တစ္ပါးသို႔ သြားေရာက္ႏုိင္ျခင္း ေျမေအာက္လွ်ိဳးဝင္ ေကာင္းကင္ပ်ံတက္
ေရေပၚနင္းၾကြႏုိင္ျခင္း စေသာတန္ခိုးအမ်ိဳးမ်ိဳးကို
'ဣဒၶိဝိဓအဘိညာဥ္' ဟု ေခၚသည္။
၄။ မိမိေနရာက ရပ္တည္၍ အဘိညာဥ္ အေျခခံကိုျပဳကာ နားေထာင္သည္ရွိေသာ နတ္ျပည္ ျဗဟၼာျပည္တိုင္ေအာင္ အေဝးအနီးရွိရွိသမွ် စကားသံအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကို ၾကားႏုိင္ေသာ တန္ခိုးအစြမ္းကို ' ဒိဗၺေသာတအဘိညာဥ္' ဟုေခၚသည္။
၅။ လူနတ္ျဗဟၼာ သတၱဝါတို႔၏ စိတ္အၾကံစည္အမ်ိဳးမ်ိဳးကို သိႏုိင္ေသာ တန္ခိုးအစြမ္းကို ' ေစေတာပရိယအဘိညာဥ္' ဟုေခၚသည္။ (ပရစိတၱဝိဇာနာန အဘိညာဥ္လည္း ေခၚေသးသည္)။
၆။ လြန္ေလျပီးေသာ ေရွးေရွးဘဝ ေရွးေရွးကပ္ကမၻာတို႔၌ တစ္ေလာကလုံး၏ ျဖစ္ပ်က္မွု အမ်ိဳးမ်ိဳးကို သိစြမ္းႏုိင္ေသာ တန္ခိုးကို ' ပုေဗၺနိဝါသာႏုႆတိ အဘိညာဥ္)ဟု ေခၚသည္။
၇။ မိမိေနရာဌာနကပင္ ရပ္တည္၍ အဘိညာဥ္၏ အေျခခံကို ျပဳျပီးလွ်င္ ၾကည့္ရွုဆင္ျခင္ေသာအခါ အတည္တည္ ရွိရွိသမွ်ေသာ အေသး အၾကီး အေဝး အနီးျဖစ္သည့္ ရူပါရုံ အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကို ျမင္စြမ္းႏုိင္ေသာ တန္ခိုးကို ' ဒိဗၺစကၡဳအဘိညာဥ္' ဟု ေခၚသည္။
၈။ အာသေဝါတရား ကုန္ခမ္းမွုႏွင့္ယွဥ္ေသာ ဥာဏ္ကို အာသဝကၡယ အဘိညာဥ္ ဟုေခၚသည္။
ထိုဝိဇၨာရွစ္ပါးတို႔တြင္ ဝိပႆနာ ဥာဏဒႆနဝိဇၨာႏွင့္ အာသဝကၡယဝိဇၨာတို႔သည္ သာလွ်င္ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း ဝိဇၨာမ်ားျဖစ္သည္။ ၾကြင္းေျခာက္မ်ိဳးကား တန္ခိုးဖန္ဆင္းျခင္းစေသာ ေလာကီသိဒၶိလမ္းမ်ား ျဖစ္သည္။
ဒိဗၺစကၡဳ အဘိညာဥ္သည္ ယထာကမၼဴပဂဥာဏ္ စုတုပပါတဥာဏ္ အနာဂတံသဥာဏ္ဟု သုံးမ်ိဳးရွိ၏။
ထိုတြင္-
ယထာကမၼဴပဂဥာဏ္ဆိုသည္ကား ထိုဘုံဘဝတို႔၌ ျဖစ္ေနၾကကုန္ေသာ သတၱဝါတို႔၏ ေရွးေရွးအတိတ္ကံကို မွန္ကန္စြာသိေသာ ဥာဏ္ေပတည္း။
စုတုပပါတဥာဏ္ဆိုသည္ကား စုတိေသာ သတၱဝါတို႔ကို ျမင္သည္ရွိေသာ္ ဤသတၱဝါတို႔သည္ ဤမည္ေသာ ဘုံဘဝတို႔၌ ျဖစ္ၾကကုန္လတၱ႔ံဟူ၍ လည္းေကာင္း ပဋိသေႏၶတည္ေနကုန္ေသာ သတၱဝါတို႔ကိုျမင္လွ်င္ ဤသတၱဝါတို႔သည္ ဤမည္ေသာ ဘုံဘဝမွ လာေရာက္ျဖစ္ပြားၾကသည္ ဟူ၍လည္းေကာင္း အမွန္အကန္သိေသာ ဥာဏ္ေပတည္း။
အနာဂတံသဥာဏ္ဆိုသည္ကား ျဖစ္လတၱ႔ံေသာ အနာဂတ္ဘဝ အနာဂတ္ကမၻာတို႔၌ တစ္ေလာကလုံး၏ အျဖစ္အပ်က္ကို သိေသာဥာဏ္ေပတည္း။
သမၸဇညတရားေလးပါး
------------------------
သမၸဇညတရားသည္ သတၳကသမၸဇဥ္ သပၸါယသမၸဇဥ္ ေဂါစရသမၸဇဥ္ အသေမၼာဟသမၸဇဥ္ ဟူ၍ေလးပါးရွိ၏။
မည္သည့္ကိစၥမ်ိဳးကိုမဆို ျပဳလုပ္မည္ရွိရာ အက်ိဳးရွိရန္ ဆင္ျခင္ဥာဏ္ၾကီးမွုသည္ သတၳကသမၸဇဥ္မည္၏။
မိမိႏွင့္သင့္ေလွ်ာ္ေသာ ကမၼ႒ာန္းအာရုံကို သိမ္းဆည္းႏုိင္ျခင္းသည္ သပၸါယသမၸဇဥ္မည္၏။
သြားလာက်က္စားရာ၌ ကမၼ႒ာန္းအာရုံ၏ တိမ္းပါးခ်ြတ္ေခ်ာ္ျခင္း မရွိေစရန္ ဆင္ျခင္ဥာဏ္ၾကီးမွုသည္ ေဂါစရသမၸဇဥ္မည္၏။
ေမွာက္မွားေတြေဝသည့္ဘက္သို႔ ယိမ္းယိုင္တိမ္းလည္၍ မသြားေစရန္ ဆင္ျခင္ၾကီးမွုသည္ အသေမၼာဟသမၸဇဥ္မည္၏။
(ဒီ-႒။ ၁။ ၁၆၅-၇)
၄။ မိမိေနရာက ရပ္တည္၍ အဘိညာဥ္ အေျခခံကိုျပဳကာ နားေထာင္သည္ရွိေသာ နတ္ျပည္ ျဗဟၼာျပည္တိုင္ေအာင္ အေဝးအနီးရွိရွိသမွ် စကားသံအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကို ၾကားႏုိင္ေသာ တန္ခိုးအစြမ္းကို ' ဒိဗၺေသာတအဘိညာဥ္' ဟုေခၚသည္။
၅။ လူနတ္ျဗဟၼာ သတၱဝါတို႔၏ စိတ္အၾကံစည္အမ်ိဳးမ်ိဳးကို သိႏုိင္ေသာ တန္ခိုးအစြမ္းကို ' ေစေတာပရိယအဘိညာဥ္' ဟုေခၚသည္။ (ပရစိတၱဝိဇာနာန အဘိညာဥ္လည္း ေခၚေသးသည္)။
၆။ လြန္ေလျပီးေသာ ေရွးေရွးဘဝ ေရွးေရွးကပ္ကမၻာတို႔၌ တစ္ေလာကလုံး၏ ျဖစ္ပ်က္မွု အမ်ိဳးမ်ိဳးကို သိစြမ္းႏုိင္ေသာ တန္ခိုးကို ' ပုေဗၺနိဝါသာႏုႆတိ အဘိညာဥ္)ဟု ေခၚသည္။
၇။ မိမိေနရာဌာနကပင္ ရပ္တည္၍ အဘိညာဥ္၏ အေျခခံကို ျပဳျပီးလွ်င္ ၾကည့္ရွုဆင္ျခင္ေသာအခါ အတည္တည္ ရွိရွိသမွ်ေသာ အေသး အၾကီး အေဝး အနီးျဖစ္သည့္ ရူပါရုံ အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကို ျမင္စြမ္းႏုိင္ေသာ တန္ခိုးကို ' ဒိဗၺစကၡဳအဘိညာဥ္' ဟု ေခၚသည္။
၈။ အာသေဝါတရား ကုန္ခမ္းမွုႏွင့္ယွဥ္ေသာ ဥာဏ္ကို အာသဝကၡယ အဘိညာဥ္ ဟုေခၚသည္။
ထိုဝိဇၨာရွစ္ပါးတို႔တြင္ ဝိပႆနာ ဥာဏဒႆနဝိဇၨာႏွင့္ အာသဝကၡယဝိဇၨာတို႔သည္ သာလွ်င္ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း ဝိဇၨာမ်ားျဖစ္သည္။ ၾကြင္းေျခာက္မ်ိဳးကား တန္ခိုးဖန္ဆင္းျခင္းစေသာ ေလာကီသိဒၶိလမ္းမ်ား ျဖစ္သည္။
ဒိဗၺစကၡဳ အဘိညာဥ္သည္ ယထာကမၼဴပဂဥာဏ္ စုတုပပါတဥာဏ္ အနာဂတံသဥာဏ္ဟု သုံးမ်ိဳးရွိ၏။
ထိုတြင္-
ယထာကမၼဴပဂဥာဏ္ဆိုသည္ကား ထိုဘုံဘဝတို႔၌ ျဖစ္ေနၾကကုန္ေသာ သတၱဝါတို႔၏ ေရွးေရွးအတိတ္ကံကို မွန္ကန္စြာသိေသာ ဥာဏ္ေပတည္း။
စုတုပပါတဥာဏ္ဆိုသည္ကား စုတိေသာ သတၱဝါတို႔ကို ျမင္သည္ရွိေသာ္ ဤသတၱဝါတို႔သည္ ဤမည္ေသာ ဘုံဘဝတို႔၌ ျဖစ္ၾကကုန္လတၱ႔ံဟူ၍ လည္းေကာင္း ပဋိသေႏၶတည္ေနကုန္ေသာ သတၱဝါတို႔ကိုျမင္လွ်င္ ဤသတၱဝါတို႔သည္ ဤမည္ေသာ ဘုံဘဝမွ လာေရာက္ျဖစ္ပြားၾကသည္ ဟူ၍လည္းေကာင္း အမွန္အကန္သိေသာ ဥာဏ္ေပတည္း။
အနာဂတံသဥာဏ္ဆိုသည္ကား ျဖစ္လတၱ႔ံေသာ အနာဂတ္ဘဝ အနာဂတ္ကမၻာတို႔၌ တစ္ေလာကလုံး၏ အျဖစ္အပ်က္ကို သိေသာဥာဏ္ေပတည္း။
သမၸဇညတရားေလးပါး
------------------------
သမၸဇညတရားသည္ သတၳကသမၸဇဥ္ သပၸါယသမၸဇဥ္ ေဂါစရသမၸဇဥ္ အသေမၼာဟသမၸဇဥ္ ဟူ၍ေလးပါးရွိ၏။
မည္သည့္ကိစၥမ်ိဳးကိုမဆို ျပဳလုပ္မည္ရွိရာ အက်ိဳးရွိရန္ ဆင္ျခင္ဥာဏ္ၾကီးမွုသည္ သတၳကသမၸဇဥ္မည္၏။
မိမိႏွင့္သင့္ေလွ်ာ္ေသာ ကမၼ႒ာန္းအာရုံကို သိမ္းဆည္းႏုိင္ျခင္းသည္ သပၸါယသမၸဇဥ္မည္၏။
သြားလာက်က္စားရာ၌ ကမၼ႒ာန္းအာရုံ၏ တိမ္းပါးခ်ြတ္ေခ်ာ္ျခင္း မရွိေစရန္ ဆင္ျခင္ဥာဏ္ၾကီးမွုသည္ ေဂါစရသမၸဇဥ္မည္၏။
ေမွာက္မွားေတြေဝသည့္ဘက္သို႔ ယိမ္းယိုင္တိမ္းလည္၍ မသြားေစရန္ ဆင္ျခင္ၾကီးမွုသည္ အသေမၼာဟသမၸဇဥ္မည္၏။
(ဒီ-႒။ ၁။ ၁၆၅-၇)
Ko Latt ေဖ့ဘုတ္မွ
No comments:
Post a Comment