ဘ၀အတြက္ ထာ၀ရခ်မ္းသာေစေသာနည္းလမ္း။

   ေလာကလူသားေတြရဲ ့ သဘာ၀အရ လူဟာအေဖၚမရွိဘဲမေနတတ္ပါ တျခားသတၱ၀ါေတြ ၾကည့္လိုက္မယ္ဆိုရင္လဲ အေဖၚနဲ ့ ေနၾကတာပါ။ ဒီလိုအေဖၚနဲ ့ ေနျခင္းအားျဖင့္ အက်ိဳးေက်းဇူးက ဘာလဲ။ ဘယ္လိုအေဖၚမ်ိဳးကိုရွာေဖြမွတကယ့္အေရးၾကံဳလာတဲ့အခါမွာ
 ေကာင္းတဲ့အေျခအေနမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ႏိုင္သလဲဆိုတာ ဘ၀အေရးနဲ ့
ပတ္သက္ၿပီး ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားဆင္ျခင္သံုးသပ္ၾကည့္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဘ၀ခရီး ေလွ်ာက္လွမ္းတဲ့အခါ
ထာ၀ရ ခ်မ္းသာဖို ့အေရး   ဘာကိုအေဖၚျပဳၾကရမွာလဲ။?

      အေပါင္းအသင္း အေဖၚျပဳမွဳေတြဟာ ထာ၀ရ ခ်မ္းသာမွဳကို ေပးႏိုင္သလားဆိုတာ အေလးအနက္ စဥ္း
စားရမွာျဖစ္တယ္။ ျမတ္စြာဘုရားေဟာတဲ့ တရားေတာ္ကို နာယူၿပီး ေလ့လာသံုးသပ္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ျမတ္စြာ
ဘုရားရဲ ့ ဆံုးမသြန္သင္ခ်က္ေတြဟာ အင္မတန္မွ မွတ္သားစရာေကာင္းတဲ့ အဆံုးအမ ဩ၀ါဒသာျဖစ္တယ္။

      ဘ၀မွာ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ ့ ေနထိုင္ၾကတဲ့ အခါမွာ တစ္သက္လံုး အဆင္ေျပမွဳေတြနဲ ့ ခ်မ္းသာသုခရသြား
တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြလည္း ရွိၾကပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ ကေလးမွာ လူဟာလိုအင္ဆႏၵ မျပည့္ၾကတာ မ်ားပါ
တယ္။ မိမိရဲ ့ အေပါင္းအသင္း ေရာင္းရင္းေတြ ေဆြမ်ိဳးေတြ၊ အျပန္အလွန္ အက်ိဳးျပဳၿပီး ေနၾကတယ္။ အိုျခင္း
တရားနဲ ့ ရင္ဆိုင္လာၿပီ ဆိုတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဘယ္သူမွ မကယ္ႏိုင္ဘူး။ နာျခင္းတရားနဲ ့ ႀကံဳေတြ ့လာၿပီဆိုရင္
ဘယ္သူမွ မကယ္ႏိုင္ဘူး။ ကိုယ္ျဖစ္ကိုယ္ခံ ပံုစံမ်ိဳးပဲ။ ေသျခင္းတရားနဲ ့ ရင္ဆိုင္တဲ့ အခါမွာလည္း မိမိကိုယ္
တိုင္ပဲ ႀကိတ္မွိတ္ခံစား ၾကရတယ္။ အဲဒီလို မွ်ေ၀ခံစားလို ့မရတဲ့ ဒုကၡေတြ ႀကံဳလာလို ့ရွိရင္ ဘယ္သူ ့ကိုအေဖၚ
ျပဳရမွာလဲလို ့ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားဖို ့လိုတယ္။

      ဓမၼဆိုတဲ့ တရားကို အေဖၚျပဳမွ ထာ၀ရ ခ်မ္းသာမွဳကို ရႏိုင္တယ္။ ဓမၼကို အေဖၚျပဳတယ္ဆိုတာ ေသခါနီး
ကာလေနာက္ဆံုး အခ်ိန္က်မွ အေဖၚျပဳလို ့ကေတာ့ ကိုယ့္သႏၱာန္မွာ "ဓမၼ" ကေရာက္လာမွာ မဟုတ္ဘူး။
 " ဓမၼ " ဆိုတာက လူတိုင္းအတြက္ အသံုး၀င္တာ မွန္ေသာ္လည္း  "ဓမၼ " က လြယ္လြယ္ကူကူနဲ ့ ရင္ထဲႏွလံုး
ထဲကို ေရာက္မလာႏိုင္ဘူး။ ေရာက္မလာတဲ့အတြက္၊ အေဖၚျပဳဖို ့ရာအတြက္ အခ်ိန္ယူၿပီး ႀကိဳးစားအားထုတ္
မွဳေတြ လုပ္ထားၾကရတယ္။ အဲဒီလို လုပ္မထားလို ့ရွိရင္ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္မွာ ေျခမကိုင္မိ လက္မကိုင္မိ ျဖစ္ၿပီး
ဆင္းရဲဒုကၡေတြနဲ ့ ရင္ဆိုင္ သြားရတတ္တယ္။

      အခုအခ်ိန္ကေနစၿပီး " ဓမၼ " ကိုအေဖၚျပဳဖို ့ ရင္းႏွီးေနဖို ့လိုတယ္။ ဒုကၡေရာက္လာၿပီ ဆိုတဲ့အခ်ိန္က်မွ
 "ဓမၼ " ကိုမွီတြယ္ဖို ့ခက္တယ္။  ေရာဂါေ၀ဒနာေတြ ဖိစီးလာၿပီဆိုရင္ ဘာမွမတတ္ႏိုင္ပါ။ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ေ၀
ဒနာကို တြန္းလွန္ႏိုင္စြမ္း မရွိေတာ့ပါ။ ဆက္ၿပီး စိတ္တိုလာတယ္၊ ေဒါသေတြျဖစ္လာတယ္၊ ၀မ္းနည္းေၾကြကြဲ
လာတယ္။ ”ျဖစ္ရေကာင္းလားလို ့”မေၾကနပ္မွဳေတြနဲ ့ ဒုကၡေပၚမွာ အကုသိုလ္ေတြက ျပန္ဆင့္လာတယ္။ 

ခႏၶာ
ကိုယ္မွာ ေရာဂါေ၀ဒနာျဖစ္လို ့"ကာယိကဒုကၡ" ကိုခံစားေနရတဲ့ အခ်ိန္မွာ ျဖစ္ေလရျခင္းဆိုတဲ့  ဆင္းရဲမွဳအျပင္ 
"ေစတသိကဒုကၡ" လို ့ဆိုတဲ့ စိတ္ဆင္းရဲမွဳက ထပ္တိုးလာတယ္။

      "ကာယိကဒုကၡ" လို ့ေခၚတဲ့ ကိုယ္ဆင္းရဲမွဳဒုကၡ  ဘုရား၊ ရဟႏၱာမွာလဲရွိတယ္။ ကိုယ္ဆင္းရဲမွဳ အေပၚမွာ
သည္းခံႏိုင္စြမ္း ရွိသည့္အတြက္ေၾကာင့္ "ငါမွ ျဖစ္ရေလျခင္း" ဆိုတဲ့ အေတြး ဘုရား၊ ရဟႏၱာတို ့မွာ မ၀င္ဘူး။
"ဒါ သဘာ၀တရားပဲ၊ ဒုကၡေ၀ဒနာဆိုတာ ဒါပဲ" လို ့ ဆင္ျခင္သံုးသပ္တယ္။ သဘာ၀တရားကို ဆင္ျခင္ျခင္းျဖင့္
ဆင္းရဲဒုကၡေနာက္ "စိတ္" ကလိုက္မသြားဘူး။ စိတ္ကို ဆင္းရဲဒုကၡနဲ ့ ခြာထားလိုက္ႏိုင္တယ္။ အဲဒါကို "ဓမၼ"ကို
အေဖၚျပဳလို ့ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

      တရားဓမၼ အေဖၚျဖစ္လာလို ့ရွိရင္ တရားဓမၼကို ႏွလံုးသြင္း ဆင္ျခင္မွဳဟာ အင္မတန္ အေရးႀကီးပါတယ္။
"သုပၸ၀ါသာ" ဆင္ျခင္သလို၊ ဆင္ျခင္၍ျဖစ္ေစ။ ငါ, ဆိုတာ မရွိဘူး။ ငါ့ဟာ, ဆိုတာ မရွိဘူး ဆိုတဲ့ ၀ိပႆနာ
ဥာဏ္နဲ ့ဆင္ျခင္၍ျဖစ္ေစ။ ဘ၀ဆိုတာ ဒီလိုပဲ အဆံုးသတ္ရတာပဲ။ မိမိကိုယ္ကို ေသာက မျဖစ္ေအာင္ ထိန္း
သိမ္းတဲ့ ဆင္ျခင္နည္းနဲ ့ျဖစ္ေစ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ "ေယာနိေသာ မနသိကာရ" ဆိုတဲ့ တရားဓမၼကို လက္ကိုင္
ထားၿပီး ေနမွသာလွ်င္ ထာ၀ရ ခ်မ္းသာသုခကို ရႏိုင္တာျဖစ္တယ္လို ့ သေဘာေပါက္ နားလည္ၾကၿပီး ဓမၼ ကို
အေဖၚျပဳၿပီး ထာ၀ရခ်မ္းသာကို ရေအာင္ ႀကိုးစားအားထုတ္ႏိုင္ၾကပါေစ။ ။

 { ၂၉-၁-၂၀၁၂ ေန ့ ဗဟန္းၿမိဳ ့နယ္၊ ဆရာစံရပ္ကြက္၊ ၌ အဂၢမဟာပ႑ိတ အရွင္နႏၵမာလာဘိ၀ံသ(PhD)
ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ ”ဓမၼကိုအေဖၚျပဳမွ ထာ၀ရခ်မ္းသာမည္” ကို ကိုးကားေရးသားပူေဇာ္ပါသည္။ }

 http://www.damanady.tk/2014/05/blog-post_17.html