" အမွီ ခ်မ္းသာ ႏွင့္ အမွီကင္းေသာ ခ်မ္းသာ "

" အမွီ ခ်မ္းသာ ႏွင့္ အမွီကင္းေသာ ခ်မ္းသာ "
ခ်မ္းသာႏွစ္မ်ိဳးရွိပါသည္။
အမွီ ခ်မ္းသာ ႏွင့္ အမွီကင္းေသာ
ခ်မ္းသာတို႔ ျဖစ္သည္။

အမွီ ခ်မ္းသာသည္ ပိုက္ဆံ ရွိမွ၊
တိုက္ ရွိမွ ခ်မ္းသာျခင္းျဖစ္သည္။


အာ႐ုံ တစ္ခုကို အမွီျပဳ၍ သုခေ၀ဒနာ
ျဖစ္ေပၚျခင္းကိုပင္ ခ်မ္းသာသည္ဟု
ယူဆျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

- မိမိ၏ ေယာက်ာ္း၊ မိမိ၏ မိန္းမ၊ မိမိ၏
သားသမီးေကာင္းမွ မိမိ ခ်မ္းသာ၏။
ေနာက္ဆံုး မိမိ ကိုယ္ခႏၶာ က်န္းမာမွ
ခ်မ္းသာ၏။ မိမိကိုယ္ကိုပင္ျပန္၍
မွီေနေသး၏။

ထို အမွီ ခ်မ္းသာသည္
ကိုယ္ပိုင္ခ်မ္းသာ မဟုတ္ပါ။
ကိုယ္ပိုင္ခ်မ္းသာသည္ အမွီကင္း၏။

ပိုက္ဆံ ရွိသည္ျဖစ္ေစ
မရွိသည္ျဖစ္ေစ
ကိုယ္ နာသည္ျဖစ္ေစ
မနာသည္ ျဖစ္ေစ ခ်မ္းသာ၏။
အာ႐ုံတို႔သည္ေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ
မေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ ခ်မ္းသာ၏။
သူတစ္ပါး ေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ၊
မေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ
မိမိႏွင့္မဆိုင္ေတာ့ေခ်။

" သင္ေကာင္းမွ ကၽြႏု္ပ္မဆိုးပါ "
မဟုတ္ေတာ့ေပ။ သူတစ္ပါးမွ
အမွီ လြတ္ျခင္း ျဖစ္သည္။
္
အမွီ ခ်မ္းသာသည္ မွီရာတို႔၏
ေႏွာင္ဖြဲ႔ျခင္းကို ခံရပါသည္။
ဥပမာ - ဖုန္း ရွိမွ ခ်မ္းသာတယ္လို႔
ယူဆပါက ဖုန္း မရွိလွ်င္
ဆင္းရဲေတာ့သည္။

ထို႔ျပင္ ဖုန္း ရွိျပန္လွ်င္လည္း
ေကာင္းတာ ၾကားရမွ ခ်မ္းသာ၏။
မေကာင္းတာ ၾကားရျပန္လွ်င္လည္း
ဆင္းရဲရျပန္ပါသည္။

အသံ အာ႐ုံေပၚတြင္ မွီေနျပန္ပါသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ရွိတာ မရွိတာက
အဓိကမဟုတ္ပါ။
မွီျခင္း မမွီျခင္း သည္သာ
အေရးႀကီးပါသည္။

မွီလွ်င္ ေႏွာင္ဖြဲ႔ျခင္း ခံရ၍၊
အမွီကင္းပါက လြတ္ေျမာက္ေလသည္။
လူအမ်ားစုသည္ အမွီ ခ်မ္းသာကို
သိၾကေသာ္လည္းအမွီကင္းေသာ
ခ်မ္းသာကို အသိနည္းၾကပါသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ အမွီ ခ်မ္းသာ ကိုသာ
ရွာေဖြေနၾက၍အမွီကင္းေသာ
ခ်မ္းသာကို မသိ၍မရွာေဖြၾကျခင္း
ျဖစ္ပါသည္။

အမွီကင္းေသာ ခ်မ္းသာသည္
ဓမၼ ထဲတြင္ သာရွိပါသည္။
လြတ္ေျမာက္မႈ ခ်မ္းသာ သို႔မဟုတ္
၀ိမုတၱိသုခ ဟုေခၚဆိုေလသည္။

ေႏွာင္ဖြဲ႕မႈ ႏွင့္ လြတ္ေျမာက္မႈ
**********************
- လြတ္ေျမာက္မႈကို နားလည္ရန္
ေႏွာင္ဖြဲ႔မႈ ကို အရင္သိသင့္ေပသည္။
ေႏွာင္ဖြဲ႔မႈ သေဘာကို သိျမင္လြယ္ေအာင္
ေလာကသံုးပါးႏွင့္ စပ္၍ တင္ျပလိုပါသည္။

ၾသကာသေလာက၏ ေႏွာင္ဖြဲ႔ပံုမွာ -
ဥပမာ - ေျမက်င္း နက္နက္တစ္ခုထဲသို႔
က်ပါကေျမက်င္းသည္ မိမိကို အျခားသို႔
မသြားႏိုင္ေအာင္ ေႏွာင္ဖြဲ႕ထား ေလသည္။
ထို႔အတူ အခန္းတစ္ခုအတြင္း၌
အပိတ္ခံရပါကလည္း အခန္းသည္
မိမိအား ေႏွာင္ဖြဲ႔ေလသည္။

သတၱေလာက၏ေႏွာင္ဖြဲ႕မႈသေဘာတြင္
လူတို႔ကသတၱ၀ါတို႔ကို၎
လူအခ်င္းခ်င္းတို႔ကို၎ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထား
ျခင္းျဖစ္ေလသည္။

- သခၤါရေလာက၏ေႏွာင္ဖြဲ႕မႈသေဘာကို
နားလည္ရန္မွာ မလြယ္ကူလွပါ။
ခႏၶာ ရွိေနသည့္အတြက္ စားမႈ၊ ၀တ္မွဳ၊
ေနမွဳတို႔ႏွင့္ ေႏွာင္ဖြဲ႔ျခင္းခံရပါသည္။

ထင္ရွားေသာ ဥပမာမွာ- ဗိုက္ဆာ၍
ထမင္းစားေနေသာ္လည္း၀မ္းသြားခ်င္ပါက
အိမ္သာႏွင့္ေႏွာင္ဖြဲ႕ျခင္းခံရပါသည္။
၎သည္ခႏၶာရွိေနေသာေၾကာင့္
ေႏွာင္ဖြဲ႔ျခင္းခံရမႈ သေဘာတို႔
ျဖစ္ၾကပါသည္။

ဤသို႔ ေႏွာင္ဖြဲ႔မႈ သေဘာကို
နားလည္မွသာဆန္႔က်င္ဘက္အေနျဖင့္
လြတ္ေျမာက္မႈသေဘာကို
နားလည္ႏိုင္ေပမည္။
- ေနာက္ထပ္ ေႏွာင္ဖြဲ႔မႈ သေဘာမွာ
ကိေလသာျဖင့္ ေႏွာင္ဖြဲ႔ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ဥပမာ - မိမိႏွစ္သက္ စြဲလမ္းေသာ
အစားအစာ တစ္ခုကို အလြန္တပ္မက္
စြဲလမ္းေနပါကအျခားစားစရာမ်ား
ရွိေသာ္လည္း မစားႏိုင္ပဲ
ထိုအစားအစာႏွင့္ ေႏွာင္ဖြဲ႔ျခင္းခံရပါသည္။
၎သည္ ကိေလသာျဖင့္
ေႏွာင္ဖြဲ႔ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ေနာက္ထပ္ ေႏွာင္ဖြဲ႔မွဳ တစ္ခုမွာ ကံျဖင့္
ေႏွာင္ဖြဲ႔ျခင္း ျဖစ္သည္။
ကံ ပစ္ခ်ရာ ေနရာမွာပင္ ေႏွာင္ဖြဲ႔ျခင္း
ခံရပါသည္။

ဥပမာ - ေရႊငါးဘ၀ကို ကံ ပစ္ခ်ပါက
ေရကန္အတြင္းမွာပင္
ေႏွာင္ဖြဲ႔ျခင္းခံရပါသည္။
ထို႔အတူ စဥ္းစားတတ္ပါက
သက္ဆိုင္ရာဘ၀တို႔မွာကံ
ေပးသမွ်တို႔ႏွင့္ေႏွာင္ဖြဲ႔ျခင္းခံေနရပါသည္။

ထိုသို႔ ေႏွာင္ဖြဲ႔ျခင္း ခံရမႈအျမင္မွ
ဉာဏ္ျဖင့္ မၾကည့္တတ္ေသာေၾကာင့္
လြတ္ေျမာက္မႈ သေဘာကိုလည္း
နားမလည္ႏိုင္ပဲ ျဖစ္ေန ၾကပါသည္။
ထိုအခါ ေႏွာင္ဖြဲ႔မႈ အတြင္းမွာပဲ
ခ်မ္းသာကို ရွာေနၾကေသာေၾကာင့္
လြတ္ေျမာက္မႈခ်မ္းသာကုိ
မသိျမင္ႏိုင္ျခင္းျဖစ္ေလသည္။

ေဒါက္တာစိုးလြင္ (မႏၲေလး) ၏
ဓမၼလမ္း ဝိပႆနာသင္တန္း စာစဥ္
"အဆန္လမ္း" စာအုပ္မွ။
Credit to Tin Tun Oo.