စ်ာန္တရားအားထုတ္ရင္း အေတြးလြဲေခ်ာ္မွဳမ်ား။

         ျမတ္စြာဘုရားက ေလာကႀကီးမွာ ပြင့္ေတာ္မူေနၿပီး တရားဓမၼေတြ ေဟာေနပါၿပီ။ ဘုရားေလာင္းတုန္းက ဆရာေတာ္ဖူးတဲ့ “အာဠာရကာလာမ” နဲ႔ “ဥဒက ရာမပုတၱ” တို႔က ႐ုပ္ခႏၶာကိုယ္ႀကီး
မပါတဲ့ ျဗဟၼာ့ဘံု ေရာက္ေနၾကပါတယ္။ 
 
အာဠာရကာလာမ ဆိုတဲ့ ဆရာၾကီးက စ်ာန္အဆင့္ အားျဖင့္ ခုႏွစ္ဆင့္ထိ ေပါက္ထားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ႀကီး၊ တစ္ဖန္ ဥဒက ရာမပုတၱ ဆိုတဲ့ ရေသ့ႀကီးက စ်ာန္ရွစ္ဆင့္ထိေအာင္ ေပါက္ၿပီးသြားတယ္။ အဲဒီ ပုဂၢိဳလ္ႀကီး ႏွစ္ဦးဟာ ဘုရားေလာင္းရဲ႕ ဆရာႀကီးေတြပါ။

         ဒီ ႐ုပ္ခႏၶာကိုယ္ႀကီးရွိလို႔ ေခါင္းကိုက္တာ၊ ဗိုက္နာတာတို႔ ဆိုတာေတြ ျဖစ္ေနတာ၊ အိပ္ရတာ၊
စားရတာတို႔ ဆိုတာလည္း ေဟာဒီ ႐ုပ္ခႏၶာကိုယ္ႀကီးေၾကာင့္ပဲ၊ ဒုကၡမွန္သမွ် ေဟာဒီ ႐ုပ္ခႏၶာကိုယ္ႀကီး႐ွိေနလို႔ ျဖစ္ေနတာ၊ “စိတ္ကေလးခ်ည့္ဆို ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းမတုန္း” လို႔ အဲဒီလို သြားေတြးၿပီးေတာ့ “ေနာင္ ဘ၀ ငါ့မွာ ႐ုပ္ခႏၶာႀကီး မရပါရေစနဲ႔၊ စိတ္ကေလးပဲ ရပါရေစ” လုိ႕ ေတာင့္တၾက
တယ္။ ေတာင့္တတဲ့အတိုင္း အ႐ူပ ျဗဟၼာ့ဘံု သြားၿပီးျဖစ္ၾကပါတယ္။ ကမၻာေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာတယ္။ 

ဒီ ပုဂၢိဳလ္ေတြလည္း အဲဒီဘ၀မွာ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာေတာ့ ေနရပါရဲ႕၊ ျမတ္စြာဘုရား တရားေဟာတာ
ၾကားနာခြင့္မရွိတဲ့ အတြက္ သံသရာ၀ဋ္က လြတ္ဖို႔ဆိုတာမရွိ ျဖစ္ေနရပါတယ္။ တရားနာယူမွတ္သား
က်င့္ႀကံၿပီး ရလာမယ့္ အခြင့္ေကာင္းေတြ  လက္လြတ္ဆံုး႐ႈံးသြားရ ပါတယ္။ စ်ာန္တရားအားထုတ္ရင္း
အေတြးလြဲေခ်ာ္သြားတဲ့အတြက္ ႐ုပ္ခႏၶာကိုယ္ႀကီး မပါတဲ့ ျဗဟၼာ့ဘံုကို ေရာက္သြားၾကပါတယ္။ အင္မ
တန္မွ ေၾကာက္စရာေကာင္းပါတယ္။ ။

  ဒါေၾကာင့္ အခု တရားခ်စ္ခင္ သူေတာ္စင္ပရိသတ္တို႔လည္း လူ႔ဘ၀ရေနၾကျပီ၊ ကံေကာင္းတဲ့ပုဂၢိဳလ္ တစ္ေယာက္ထဲမွာ တို႔တေတြပါေနတဲ့အခ်ိန္၊ မဂၢင္ရွစ္ပါး အက်င့္တရားကို
က်င့္သံုးျခင္းျဖင့္သာလွ်င္တကယ့္ကံေကာင္းတဲ့ပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ႏိုင္မွာ
 ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တရားခ်စ္ခင္ သူေတာ္စင္ပရိသတ္တို႔သည္ ကံေကာင္းတဲ့ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ခိုက္မွာ မဂၢင္ရွစ္ပါး အက်င့္တရားကို
က်င့္ႀကံၾကိဳးကုတ္ အားထုတ္ႏိုင္ၾကပါေစကုန္သတည္း။

 { ၁၃၆၈ ခုႏွစ္၊ တပို႔တြဲ လျပည့္ေက်ာ္ ၈ ရက္၊ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး၊ ဥကၠံၿမိဳ႕၌   အရွင္နႏၵမာလာဘိ၀ံသ (Ph.D) ေဟာၾကားေသာ ရွစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ တရားေတာ္မွ ေကာက္ႏုတ္
         ေရးသားပူေဇာ္ပါသည္။ }

http://www.damanady.tk/2014/05/blog-post_7349.html