ပုဂၢိဳလ္(၁၂)မ်ိဳး

 

ပုဂၢိဳလ္(၁၂)မ်ိဳး
---------------
၁။ ဒုဂၢတိ အဟိတ္ပုဂၢိဳလ္
 
၂။ သုဂတိ အဟိတ္ပုဂၢိဳလ္
 
၃။ ဒြိဟိတ္ ပုဂၢိဳလ္
 
၄။ တိဟိတ္ ပုဂၢိဳလ္
 
၅။ ေသာတာပတၱိ မဂၢ႒ာန္ပုဂၢိဳလ္

 
၆။ ေသာတာပတၱိ ဖလ႒ာန္ပုဂၢိဳလ္
 
၇။ သကဒါဂါမိ မဂၢ႒ာန္ပုဂၢိဳလ္
 
၈။ သကဒါဂါမိ ဖလ႒ာန္ပုဂၢိဳလ္
 
၉။ အနာဂါမိ မဂၢ႒ာန္ပုဂၢိဳလ္
 
၁၀။အနာဂါမိ ဖလ႒ာန္ပုဂၢိဳလ္
 
၁၁။ အရဟတၱ မဂၢ႒ာန္ပုဂၢိဳလ္
 
၁၂။ အရဟတၱ ဖလ႒ာန္ပုဂၢိဳလ္

--------------------------------

၁။ ဒုဂၢတိ အဟိတ္ပုဂၢိဳလ္ = ငရဲ ျပိတၱာ အသူရကာယ္ တိရစၧာန္မ်ား။

၂။ သုဂတိ အဟိတ္ပုဂၢိဳလ္ = ပဋိသေႏၶအားျဖင့္ ဆြ႔ံ အ ပင္း ကန္း က်ိဳး ရူး အဂၤါမစုံေသာလူမ်ား နပုံး ပ႑ဳက္ ဥေဘာေတာဗ်ည္းမ်ား ဘုမၼစုိး ရုကၡစုိး စေသာ လူ႔ဘုံရွိ ဝိနိပါတိကာနတ္မ်ား။

၃။ ဒြိဟိတ္ ပုဂၢိဳလ္ = တရားထူးမရႏုိင္ေသးဘဲ ပါရမီမ်ိဳးေစ့ကို ခ်ပ်ိဳးႏုိင္ေသာ လူဘုံႏွင့္ နတ္ျပည္ေျခာက္ထပ္ရွိ သာမန္လူ နတ္မ်ား။

၄။ တိဟိတ္ ပုဂၢိဳလ္ = တရားထူးရႏုိင္ေသာ လူ႔ဘုံ နတ္ဘုံ ျဗဟၼာဘုံရွိ လူ နတ္ ျဗဟၼာမ်ား။

၅။ ေသာတာပတၱိ မဂၢ႒ာန္ပုဂၢိဳလ္ = ေသာတာပန္ျဖစ္ေသာ လမ္းေၾကာင္းေပၚသို႔ ေရာက္ရွိေနသူ။

၆။ ေသာတာပတၱိ ဖလ႒ာန္ပုဂၢိဳလ္ = ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ မာန ဒိ႒ိ ဝိစိကိစၧာ ထိန ဥဒၶစၥ အဟိရိက အေနာတၱပၸ ဟူေသာ အပူဓာတ္ အညစ္အေၾကး ကိေလသာ ၁၀ မ်ိဳးအနက္ ဒိ႒ိႏွင့္ ဝိစိကိစၦာကို အၾကြင္းမ့ဲပယ္သတ္ထားျပီးသူ ျဖစ္သည္။ ဟိမဝႏၲာမွ စီးဆင္းလာေသာေရသည္ မဟာသမုဒၵရာအေရာက္ စီးဆင္းသြားျပီး ဟိမဝႏၲာသို႔ ျပန္လည္စီးတက္လာမွု မရွိသက့ဲသို႔ ေသာတာပန္ပုဂၢိဳလ္တို႔၌ ျဖစ္ပြားေနေသာ မဂၢင္ ၈ ပါးသည္ ရဟႏၲာျဖစ္သည္အထိ ျဖစ္ပြားျပီး ပုထုဇဥ္ျပန္ျဖစ္ရန္ မရွိေသာပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္သည္။

ဒိ႒ိအရ " ခႏၶာကို အတၱ" ဟုစြဲယူေသာ သကၠာယဒိ႒ိအျပင္ " အတၱ ျမဲသည္" ဟုယူေသာ သႆတဒိ႒ိ " ေသလွ်င္ ျပတ္သည္" ဟု ယူဆေသာ ဥေစၧဒဒိ႒ိ " ေကာင္းမွု မေကာင္းမွုကံ အက်ိဳးမရွိ" ယူျခင္း နတၳိကဒိ႒ိ " ေကာင္းမွု မေကာင္းမွုကံ ေၾကာင္းက်ိဳးမရွိ" ဟု ယူျခင္း အေဟတုကဒိ႒ိ " ေကာင္းမွု မေကာင္းမွုျပဳေသာ္လည္း ျပဳသည္မမည္ ကံေၾကာင္းမရွိ" ဟုယူျခင္း အကိရိယ ဒိ႒ိ ၅ မ်ိဳးကို ယူရသည္။

ေသာတာပန္ပုဂၢိဳလ္သည္ ဒိ႒ိႏွင့္ ဝိစိကိစၦာကို ပယ္ျပီးသူျဖစ္၍ အကုသုိလ္စိတ္ ၁၂ ပါးတြင္ ဒိ႒ိဂတသမၸယုတ္စိတ္ ၄ ပါးႏွင့္ ဝိစိကိစၧာစိတ္မ်ား မျဖစ္ၾကေသာ္လည္း က်န္ဒိ႒ိဂတဝိပၸယုတ္စိတ္ ၄ ပါး ေဒါသစိတ္ ၂ ပါး ဥဒၶစၥသဟဂုတ္စိတ္မ်ား ကား ျဖစ္ၾကေသးသည္။ 

သို႔ရာတြင္ က်န္စိတ္မ်ား၏ အပါယ္က်ေစႏုိင္ေသာ သတၱိအင္အားကို မဂ္တရားက ဖ်က္ခ်ိဳးထားျပီး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေသာတာပန္ပုဂၢိဳလ္၌ ဣႆာ မစၧရိယစေသာ အကုသုိလ္ အၾကမ္းစားမ်ား မျဖစ္ႏုိင္ျပီ။ ထို႔ေၾကာင့္ အပါယ္မက်ႏုိင္ပါ။ တစ္ဖန္ ေသာတာပန္မျဖစ္မီက ျပဳခ့ဲေသာ အကုသုိလ္မ်ားလည္း အဝိဇၨာ တဏွာ ဟူေသာ ဝဋ္ျမစ္ကို အေဖာ္ရမွ အပါယ္က်ႏုိင္ၾကသည္။ 

 ေသာတာပန္တို႔ သႏၲာန္၌ရွိေသာ အဝိဇၨာ တဏွာဟူေသာ ဝဋ္ျမစ္တို႔မွာလည္း အပါယ္က်ေစႏုိင္ေသာ အစြမ္းသတၱိမရွိေသာေၾကာင့္ ယခင္ကျပဳခ့ဲေသာ အကုသုိလ္မ်ားလည္း အဝိဇၨာ တဏွာ အေဖာ္မရသျဖင့္ အပါယ္မက်ႏုိင္ျပီ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေသာတာပန္ အဆင့္သို႔ေရာက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ အပါယ္ေဘးမွ ကင္းေဝးရန္ ေသခ်ာေနေတာ့သည္။ အပါယ္တံခါးပိတ္ေတာ့သည္။

အထူးမွာ ေသာတာပန္ပုဂၢိဳလ္သည္ ဒိ႒ိ ဝိစိကိစၧာကို ပယ္ခ်င္းတူေသာ္လည္း ႏူးည့ံေသာသဒၶိေျႏၵ စေသာ ဣေျႏၵ ၅ ပါးရွိေသာ မုဒိျႏၵိယပုဂၢိဳလ္ ၎ ဣေျႏၵ ၅ ပါး အလယ္အလတ္ရွိေသာ မဇၩိမိျႏၵိယပုဂၢိဳလ္ ၎ ၅ ပါးထက္ျမတ္ေသာ တိကၡိျႏၵိယပုဂၢိဳလ္ ဟု ဣေျႏၵခ်င္း ျခားနားေသာေၾကာင့္ ၇ ဘဝ ပဋိသေႏၶေနရေသာ သတၱကၡတၱဳပရမေသာတာပန္ ၂ ဘဝမွ ၆ ဘဝတိုင္ ပဋိသေႏၶေနရေသာ ေကာလံေကာလေသာတာပန္ တစ္ဘဝသာ ပဋိသေႏၶေနရေသာ ဧကဗီဇိေသာတာပန္ ဟူ၍ ၃ မ်ိဳး ကြဲျပားလာရသည္။ ဤ ၃ မ်ိဳးေသာ ေသာတာပန္ပုဂၢိဳလ္မွာ လူ႔ျပည္ နတ္ျပည္၌ အေရာအားျဖင့္ ပဋိသေႏၶေနရေသာ ေသာတာပန္ပုဂၢိဳလ္အတြက္သာ ျဖစ္သည္။ 

အထက္နတ္ျပည္ ျဗဟၼာျပည္တို႔၌ ဘုံစဥ္စံျပီးလွ်င္ အကနိ႒ဘုံ၌ ပရိနိဗၺာန္ဝင္စံမည့္ သိၾကားမင္းစသည္က့ဲသို႔ ေသာတာပန္မ်ိဳးႏွင့္ လူ႔ျပည္၌ခ်ည္းသက္သက္ ၇ ၾကိမ္အထိ ပဋိသေႏၶေနရေသာ ေသာတာပန္မ်ိဳးကား ၎ ၃ မ်ိဳးတြင္ ပါဝင္ေခ်။ ဧကဗီဇိေသာတာပန္မွာလည္း လူ႔ျပည္၌ တစ္ၾကိမ္ ပဋိသေႏၶေနရေသာ ေသာတာပန္မ်ိဳးကိုသာ ဆိုလိုသည္။

တစ္ဖန္ အထက္ေဖာ္ျပပါ ေသာတာပန္ ၃ မ်ိဳးကို မဟာေသာတာပန္ေခၚျပီး ဝိသုဒၶိ ၇ ပါးတြင္ ကခၤါဝိတရဏဝိသုဒၶိ အဆင့္ရွိျပီးေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကိုမူ စူဠေသာတာပန္ ဟုေခၚသည္။ စူဠေသာတာပန္သည္ ေလာကီ သီလ သမာဓိ ပညာ ဟူေသာ သမၸဒါ ၃ မ်ိဳးႏွင့္ ျပည့္စုံသျဖင့္ မဟာေသာတာပန္က့ဲသို႔ ဘဝဆက္တိုင္း သုဂတိျမဲသည္ဟု မဆိုႏုိင္ေသာ္လည္း ဒုတိယဘဝ၌မူ သုဂတိျမဲသည္ဟု ဝိသုဒၶိမဂ္ မဟာဋီကာ၌ ဖြင့္ဆိုထားသည္။

 အဂၤုတၱရအ႒ကထာ နဝကနိပါတ္ သီဟနာဒဝဂ္ သဥပါဒိေသသသုတ္ အဖြင့္၌ကား သရဏဂုံတည္သူ ႏွစ္စဥ္မဟာဒုတ္မဲ ခ်လွဴသူ ငါးပါးသီလျမဲသူ လဆန္း ၁ ရက္ လဆုတ္ ၁ ရက္ ၌ ဝတ္မပ်က္ ရည္စူးလွဴသူ ႏွစ္စဥ္ ဝါဆိုသကၤန္းတစ္ထည္ လွဴသူ ႏွစ္စဥ္ ကထိန္ခင္းလွဴသူ ေက်ာင္းကန္ဘုရား ဇရပ္ တံတား ေရတြင္း လမ္းခင္း ဥယ်ာဥ္ျခံေျမ လယ္ယာလွဴျခင္း စေသာ ေန႔စဥ္လစဥ္ႏွစ္စဥ္ ဝတ္ျမဲေအာင္ လွဴသူ ကာလၾကာရွည္တည္တ့ံေသာ သစ္ပင္ စသည္ကို အလွဴသေဘာစိုက္ပ်ိဳးျခင္း နိဗဒၶထာဝရကုသုိလ္ ရွိသူမွန္သမွ် စူဠေသာတာပန္ျဖစ္၍ ဒုတိယဘဝ၌ သုဂတိျမဲသည္ဟု ဆိုသည္။

၇။ သကဒါဂါမိ မဂၢ႒ာန္ပုဂၢိဳလ္ = သကဒါဂါမ္ျဖစ္ရန္ လမ္းေၾကာင္းေပၚ ေရာက္ရွိေနသူ။

၈။ သကဒါဂါမိ ဖလ႒ာန္ပုဂၢိဳလ္ = ဒိ႒ိ ဝိစိကိစၦာ ဟူေသာ ကိေလသာ ၂ ပါးကို အၾကြင္းမ့ဲပယ္ျပီးသည့္အျပင္ ကာမ ရာဂ ဟူေသာ ေလာဘ ေဒါသႏွင့္ ဒိ႒ိဂတဝိပၸယုတ္၌ ယွဥ္ေသာ ေမာဟကိေလသာတို႔ကို ေခါင္းပါးေအာင္ ျပဳလုပ္ျပီးသူ။ လူ႔ျပည္သို႔ တစ္ၾကိမ္သာလာမည့္သူ။

ဝဋ္၌ က်င္လည္ေနရေသာ လူအေပါင္းတြင္ ထူထပ္ေသာကိေလသာမ်ား အျမဲမျပတ္ ျဖစ္ေနသက့ဲသို႔ မဟုတ္ဘဲ သကဒါဂါမ္ပုဂၢိဳလ္တို႔၌ ၎ ကာမရာ ေဒါသႏွင့္ေမာဟတို႔ တစ္ခါတစ္ရံသာျဖစ္သည္။ ျဖစ္ေသာ္လည္း က်ဲက်ဲပါးပါးသာ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သကဒါဂါမ္ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ အိမ္ေထာင္သားေမြးျခင္း ရွိၾကေသာ္လည္း ထူထပ္ေသာ ကိေလသာရာဂေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ မဟုတ္ေခ်။ ကိုယ္အဂၤါကို သုံးသပ္ကာမွ်ျဖင့္လည္း သားေမြးျခင္း ျဖစ္ႏုိင္သျဖင့္ ကိေလသာထူထပ္မွု မရွိေၾကာင္း သိႏုိင္သည္။ သကဒါဂါမ္သည္ ၆ မ်ိဳးရွိသည္။

- ဤလူ႔ျပည္၌ သကဒါဂါမ္ျဖစ္၍ ဤလူ႔ျပည္၌ပင္ ဘဝမျခားဘဲ အနာဂါမ္ရဟႏၲာျဖစ္ကာ ပရိနိဗၺာန္ျပဳသူ။

- ဤလူ႔ျပည္၌ သကဒါဂါမ္ျဖစ္၍ ဒုတိယဘဝနတ္ျပည္၌ အနာဂါမ္ရဟႏၲာျဖစ္ကာ ပရိနိဗၺာန္ျပဳသူ။

- နတ္ျပည္၌ သကဒါဂါမ္ျဖစ္၍ ထိုနတ္ျပည္၌ပင္ အနာဂါမ္ရဟႏၲာျဖစ္ကာ ပရိနိဗၺာန္ျပဳသူ။

- နတ္ျပည္၌ သကဒါဂါမ္ျဖစ္၍ ဒုတိယဘဝလူ႔ျပည္၌ အနာဂါမ္ရဟႏၲာျဖစ္ကာ ပရိနိဗၺာန္ျပဳသူ။

- လူ႔ျပည္၌ သကဒါဂါမ္ျဖစ္၍ ဒုတတိယဘဝနတ္ျပည္၌ ပဋိသေႏၶေနျပီးေနာက္ တတိယဘဝတြင္ ဤလူ႔ျပည္၌ အနာဂါမ္ရဟႏၲာျဖစ္ကာ ပရိနိဗၺာန္ျပဳသူ။

- နတ္ျပည္၌ သကဒါဂါမ္ျဖစ္၍ ဒုတိယဘဝလူ႔ျပည္၌ ပဋိသေႏၶေနျပီးေနာက္ တတိယဘဝတြင္ နတ္ျပည္၌ အနာဂါမ္ရဟႏၲာျဖစ္ကာ ပရိနိဗၺာန္ျပဳသူ။

၉။ အနာဂါမိ မဂၢ႒ာန္ပုဂၢိဳလ္ = အနာဂါမ္ျဖစ္ေသာ လမ္းေၾကာင္းေပၚ ေရာက္ရွိေနသူ။

၁၀။ အနာဂါမိ ဖလ႒ာန္ပုဂၢိဳလ္ = သကဒါဂါမ္ဘဝ၌ ေခါင္းပါးေအာင္ျပဳထားေသာ ကာမ ရာဂဟူေသာ ေလာဘ ေဒါသႏွင့္ ဒိ႒ိဂတဝိပၸယုတ္စိတ္၌ယွဥ္ေသာ ေမာဟကိေလသာတို႔ကို အၾကြင္းမ့ဲပယ္ျပီးသူ။

အနာဂါမ္ပုဂၢိဳလ္သည္ ကာမရာဂကို (ဝါ) ကာမတဏွာကို အၾကြင္းမ့ဲပယ္ထားျပီး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကာမဘုံ၌ ပဋိသေႏၶမေနရေတာ့ျပီ။ သို႔ရာတြင္ ရူပရာဂ အရူပရာဂ ဟူေသာ ေလာဘကိေလသာကို မပယ္ရေသးသျဖင့္ ရူပ အရူပျဗဟၼာဘုံတို႔၌ ပဋိသေႏၶ ေနႏုိင္ေသးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူ႔ဘုံက အနာဂါမ္ပုဂၢိဳလ္သည္ ဤဘဝ၌ပင္ ရဟႏၲာျဖစ္လွ်င္ျဖစ္ မျဖစ္က ရူပ အရူပဘုံတို႔၌ ပဋိသေႏၶေန၍ ထိုမွတစ္ဆင့္ ရဟႏၲာအျဖစ္ကိုယူကာ ပရိနိဗၺာန္ျပဳႏုိင္သည္။ အနာဂါမ္မွာလည္း ၅ မ်ိဳးရွိသည္။

- ေရာက္ရွိရာဘုံသက္တမ္း ထက္ဝက္အတြင္း၌ ရဟႏၲာျဖစ္၍ ပရိနိဗၺာန္ျပဳျခင္း။

- ေရာက္ရွိရာဘုံသက္တမ္း ထက္ဝက္လြန္ျပီး ေနာက္ထပ္ထက္ဝက္သို႔ ေရာက္ေသာအခါ၌ ရဟႏၲာျဖစ္၍ ပရိနိဗၺာန္ျပဳျခင္း။

- အလြန္အားထုတ္ရျခင္း မရွိဘဲ ရဟႏၲာျဖစ္၍ ပရိနိဗၺာန္ျပဳျခင္း။

- အလြန္အကဲအားထုတ္ျခင္းျဖင့္ ရဟႏၲာျဖစ္၍ ပရိနိဗၺာန္ျပဳျခင္း။

- မိမိျဖစ္ရာ သုဒၶါဝါသဘုံမွ အကနိ႒ဘုံတိုင္ေအာင္ ဆန္တက္၍ အကနိ႒ဘုံ၌ ရဟႏၲာျဖစ္၍ ပရိနိဗၺာန္ျပဳျခင္း။

၁၁။ အရဟတၱ မဂၢ႒ာန္ပုဂၢိဳလ္ = ရဟႏၲာျဖစ္ေသာ လမ္းေၾကာင္းေပၚ ေရာက္ရွိေနသူ။

၁၂။ အရဟတၱ ဖလ႒ာန္ပုဂၢိဳလ္ = ကိေလသာ ၁၀ ပါးအနက္ ေသာတာပန္ သကဒါဂါမ္ အနာဂါမ္ဘဝ၌ မပယ္ႏုိင္ေသးေသာ ရူပရာဂ အရူပရာဂ ဟူေသာ ေလာဘတစ္စိတ္။ ဥဒၶစၥ သဟဂုတ္စိတ္၌ရွိေသာ ေမာဟတစ္စိတ္ႏွင့္ မာန ထိန ဥဒၶစၥ အဟိရိက အေနာတၱပၸ ဟူေသာ ကိေလသာတို႔ကို အၾကြင္းမ့ဲပယ္လိုက္ျပီးသူ။ ကိေလသာ ၁၀ ပါးလုံးကို လုံးဝပယ္ျပီးသူ ဟူလိုသည္။ လူ နတ္ ျဗဟၼာ သတၲဝါတို႔၏ ပူေဇာ္အထူးကို ခံယူေတာ္မူထိုက္သူ အဆင့္သို႔ ေရာက္ရွိျပီးသူ ျဖစ္သည္။

ေဖာ္ျပပါ ပုဂၢိဳလ္ ၁၂ ပါးတြင္ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္ကို အျမင့္ဆုံး အျမတ္ဆုံးအျဖစ္ ေတြ႔ရွိႏုိင္သည္။ လူ နတ္ ျဗဟၼာမ်ားသည္ မိမိတို႔၏ ပါရမီအားေလ်ာ္စြာ ရဟႏၲာအျဖစ္ကို ရရွိႏုိင္သည္။ ရဟႏၲာျဖစ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ဘဝသံသရာ၌ ေနာက္ထပ္တစ္ဖန္ ျပန္လည္ျဖစ္ရန္ မရွိေတာ့သျဖင့္ နိဗၺာန္ကိုရရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္လည္းျဖစ္သည္။ ပရိနိဗၺာန္ မျပဳေသးက ခႏၶာကိုယ္အၾကြင္းရွိေသာ သဥပါဒိေသသနိဗၺာန္ကို ရရွိသည္ မည္၏။ ပရိနိဗၺာန္ျပဳျပီးက ခႏၶာကိုယ္အၾကြင္းမရွိေသာ အႏုပါဒိေသသနိဗၺာန္ကို ရရွိသည္ မည္၏။ နိဗၺာန္ရရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ကိေလသာအပူဓာတ္မ်ား မရွိေသာေၾကာင့္ အျမဲထာဝရ ျငိမ္းေအးခ်မ္းသာ (သႏၲိသုခ) ကို ခံစားရေတာ့သည္။

ဗုဒၶျမတ္စြာသည္လည္း ပုဂၢိဳလ္ ၁၂ ပါးတြင္ ရဟႏၲာအဆင့္ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ပင္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္မွာလည္း ပု ဒိ အာ ေခၚ ပုေဗၺနိဝါသာႏုႆတိ (ဘဝေဟာင္းေအာက္ေမ့ ႏုိင္ေသာဥာဏ္) ဒိဗၺစကၡဳ (ေသးေသးလွ်ဳ႕ိဝွက္ အာရုံကို နတ္မ်က္စိက့ဲသို႔ ျမင္ႏုိင္ေသာဥာဏ္) အာသဝကၡယ (အာသေဝါတရား ကုန္ခမ္းေသာဥာဏ္) ဟူေသာ ဝိဇၨာ ၃ ပါးရရွိေသာ ေတဝိဇၨာပတၱရဟႏၱာ " ဓမၼ အတၱ နိရုတၲိ ပဋိဘာန " ဟူေသာ ပဋိသမၻိဒါဥာဏ္ ၄ ပါးရရွိေသာ ပဋိသမၻိဒါပတၱရဟႏၲာ အဘိညာဥ္ ၆ ပါးတို႔ကို ရရွိေသာ ဆဠာဘိညရဟႏၲာ စ်ာန္ရရွိေသာ စ်ာနလာဘီရဟႏၲာ ရုိးရုိးျဖစ္ေသာ စ်န္အေစးမကပ္ေသာ သုကၡဝိပႆကရဟႏၲာ စသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိျပန္ရာ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားသည္ ပါရမီ ၁၀ ပါးတို႔ကို ၄ အသေခ်ၤႏွင့္ ကမၻာတစ္သိန္း မွ် ျဖည့္က်င့္ဆည္းပူးေတာ္မူခ့ဲရျပီး ဘုရား ဟု သတ္မွတ္ေခၚေဝၚႏုိင္ေသာ သမၼာသေမၺာဓိဥာဏ္ (ဝါ) ဣျႏၵိယပေရာပရိယတၱိ သတၱဝါတို႔ ဣေျႏၵႏုရင့္ကို သိျခင္း အာသယာႏုသယသတၱဝါတို႔၌ ကိန္းေနေသာကိေလသာကို သိျခင္း ယမကပါဋိဟာရိယ ေရမီးအစုံစုံ တန္ခိုးျပႏုိင္စြမ္း မဟာကရုဏာသမာပတၲိ မဟာကရုဏာသမာပတ္ဝင္စားမွု သဗၺညုတ တရားအလုံးစုံသိႏုိင္စြမ္းႏွင့္ အနာဝရဏ တရားအားလုံး သိႏုိင္ေရးအတြက္ အပိတ္အပင္မရွိေအာင္ ကူပ့ံေပးေသာဥာဏ္ ဟူေသာ အမ်ားႏွင့္မဆက္ဆံေသာ အသာဓာရဏဥာဏ္ေတာ္ ၆ ပါးကို ရရွိေတာ္မူေသာေၾကာင့္ အျခားေသာ လူ နတ္ ျဗဟၼာ ရဟႏၲာအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ထက္ သာလြန္ျမင့္ျမတ္လာျပန္သည္။

တစ္နည္းအားျဖင့္ သတၱေလာကတြင္ (ဝါ) ျဗဟၼာ နတ္ လူ ၃ဘုံသူတြင္ အျမင့္ျမတ္ဆုံးေသာ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေတာ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားက ဗုဒၶျမတ္စြာကို အျမင့္ျမတ္ဆုံးသူ " ဘုရား" အျဖစ္ အထြတ္အျမတ္ျပဳ၍ ကိုးကြယ္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ျမတ္စြာဘုရားေလာက္ ပါရမီမျဖည့္ဆည္းရေသာ (ဝါ) ပါရမီ ၁၀ ပါးကို ၂ အသေခ်ၤႏွင့္ ကမၻာတစ္သိန္းမွ် ျဖည့္က်င့္ဆည္းပူးခ့ဲရျပီး ပေစၥကေဗာဓိဥာဏ္ကို ရရွိေတာ္မူေသာ ရဟႏၲာအရွင္မ်ားကိုမူ " ဘုရားငယ္" သို႔မဟုတ္ " ပေစၥကဗုဒၶါ" ေခၚၾကသည္။ ဤ ပေစၥကဗုဒၶါေခၚေသာ ဘုရားငယ္မ်ားသည္ မိမိတုိ႔ကိုယ္တိုင္ သစၥာတရားေလးပါးကို ပိုင္းျခားထင္ထင္ သိျမင္ေတာ္မူၾကေသာ္လည္း သတၱဝါတို႔အား ေဟာႏုိင္ျခင္း မရွိပါ။ ၎အျပင္ " ပေစၥကဗုဒၶါ" ေခၚေသာ ဘုရားငယ္အရွင္ျမတ္မ်ားသည္ သာသနာတြင္းအခါ၌ ပြင့္ေတာ္မူျခင္း မရွိဘဲ သာသနာအပအခါ၌သာ ပြင့္ေတာ္မူၾကသည္။ က်န္ရဟႏၲာအရွင္ျမတ္မ်ားမွာ မူ အထိုက္အေလ်ာက္သာ ပါရမီျဖည့္က်င့္ရျပီး ယင္းပါရမီအလိုက္ အဂၢသာဝက မဟာသာဝက စသည္ျဖင့္ ကြဲျပားလာရသည္။
-----------------------------------

ဦးစိန္ထြန္း- သုေတသီ

ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ား ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ။

 

 

Ko Latt ေဖ့ဘုတ္မွ