### အေဝးက ေရွာင္ၾကေလာ့ ####

 
ဤခႏၶာကိုယ္သည္ မစင္ျဖင့္ျပည့္ေသာ သားေရအိတ္ႏွင့္ တူ၏။ ရင္၌ အိုင္းအမာႏွင့္ တူေသာ သားျမတ္ႏွစ္ခုသည္ အေရျဖင့္ဖြဲ႕၍တည္၏။ ထိုခႏၶာကိုယ္၌ ကိုးမ်ိဳးေသာ စက္ဆုပ္ဖြယ္ရာ အရာဝတၱဳ
အလ်ဥ္တို႔သည္ “ကိုးေပါက္ေသာ ဒြါရ”တို႔မွ အစဥ္မျပတ္ ယိုစီးက်ေနေပ၏။

က်င္ႀကီး၊ က်င္ငယ္၊ တံေတြး၊ ခြၽဲ၊ သလိပ္ စသည္ျဖင့္ ကိုးမ်ိဳးေသာ အလ်ဥ္ရွိသည့္ ခႏၶာကိုယ္သည္ မေကာင္းေသာ အနံ႔ကို ျပဳတတ္၏။

စင္ၾကယ္ျခင္းကို အလိုရွိသူသည္ မစင္က်င္းႀကီးကို အေဝးမွ ေရွာင္ၾကဥ္သကဲ့သို႔ တရားႏွင့္ ေမြ႕ေလ်ာ္လိုသူသည္ထိုခႏၶာကိုယ္ကို ေရွာင္ရွားရာ၏။ ပညာနည္းပါးကုန္ေသာ သူတို႔သည္ ဤသို႔သေဘာရွိေသာ ခႏၶာကိုယ္၌ နစ္ျမဳပ္ၾကကုန္၏။ ႏြားအိုႀကီးသည္
ရႊံ႕ၫႊန္၌ နစ္ျမဳပ္သကဲ့သို႔ နစ္ျမဳပ္ၾကရေလ၏။

“ျမက္အိမ္ႏွင့္ တိုက္အိမ္”
••••••••••••••••••••
ဤေလာက၌ ေျခာက္ေသြ႕ ေဆြးေျမ့ေသာ ျမက္အိမ္၊ က်ဴ႐ိုးအိမ္တို႔ ရွိၾကကုန္၏။ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္သည္ မီးတုတ္ကို ကိုင္လ်က္ ထိုက်ဴအိမ္၊ ျမက္အိမ္အား မီး႐ႈိ႕ေသာ္ လြယ္ကူစြာေလာင္ကြၽမ္းႏိုင္ေပ၏။ က်ဴအိမ္ ျမက္အိမ္၏ အေရွ႕၊ အေနာက္၊ ေတာင္၊ ေျမာက္ ဖီလာ၊
မည္သည့္အရပ္ မ်က္ႏွာမွျဖစ္ေစ လြယ္ကူစြာ မီး႐ႈိ႕ဖ်က္ဆီးပစ္ႏိုင္ေပ၏။

အုတ္၊ အဂၤေတတို႔ျဖင့္ ခိုင္ခံ့စြာ တည္ေဆာက္ထားေသာ အိမ္၊ ဇရပ္ တို႔လည္း ဤေလာက၌ ရွိၾကကုန္၏။
ထိုခိုင္ခံ့ေသာ အိမ္၊ ဇရပ္တို႔ကိုမူ မီး႐ႈိ႕ၿမႇိဳက္ရန္ မလြယ္ကူေပ။ အေရွ႕ အေနာက္ ေတာင္ ေျမာက္ ဖီလာ
အရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာတို႔မွ ဝင္ေရာက္၍ မီးတုတ္ျဖင့္ ႐ႈိ႕ၿမိႇဳက္ေသာ္လည္း လြယ္ကူစြာ မီးမစြဲႏိုင္ေပ။
ဤကား သိသာရန္ ဥပမာ စကားတည္း။

“မသိ၍ ေလာင္ကြၽမ္းျခင္း”
•••••••••••••••••••••
ဤေလာက၌ အခ်ိဳ႕ေသာပုဂၢိဳလ္သည္ မ်က္စိျဖင့္ အဆင္းကို ျမင္ေလေသာ္ ထိုအဆင္းသည္
ႏွစ္သက္ဖြယ္ရာျဖစ္လွ်င္ ႏွစ္သက္၏။ ႏွစ္သက္ဖြယ္ရာ မျဖစ္လွ်င္ အမ်က္ထြက္၏။

ခႏၶာကိုယ္၌ မထင္ေသာ သတိရွိသည္ျဖစ္၍ ယုတ္ည့ံေသာ စိတ္ရွိလ်က္ေန၏။ကိေလသာမွလြတ္ေျမာက္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္စိတ္ႏွင့္
အရဟတၱဖိုလ္ပညာကိုလည္း ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာမသိ။ ထို႔ျပင္ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ နားျဖင့္အသံကို ၾကားေသာ္၊ ႏွာေခါင္းျဖင့္ အနံ႔ကို နံေသာ္၊ လွ်ာျဖင့္ အရသာကို လွ်က္ေသာ္၊
ကိုယ္ျဖင့္ အေတြ႕အထိကို ေတြ႕ထိေသာ္၊ စိတ္ျဖင့္ သေဘာတရားကို ေတြးထင္ေသာ္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ျဖစ္လွ်င္ တပ္မက္၏။ ႏွစ္သက္ဖြယ္မျဖစ္လွ်င္ အမ်က္ထြက္၏။

ခႏၶာကိုယ္၌ မထင္ေသာ သတိရွိသည္ျဖစ္၍ ယုတ္ည့ံေသာစိတ္ရွိလွ်က္ေန၏။ ကိေလသာမွလြတ္ေျမာက္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္စိတ္ႏွင့္ အရဟတၱဖိုလ္ပညာကိုလည္း ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာမသိ။ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ကိေလသာ စိုစြတ္သူမည္၏။ ထိုပုဂၢိဳလ္အား မာရ္သည္ကပ္ေရာက္ႏိုင္ေပ၏။

မ်က္စိမွလည္း ကပ္ေရာက္ႏိုင္၏။ နား၊ ႏွာေခါင္း၊ လွ်ာ၊ ကိုယ္၊ စိတ္ တို႔မွလည္း မာရ္သည္ ကပ္ေရာက္ႏိုင္ေပ၏။ မီး႐ႈိ႕ၿမိႇဳက္ရန္ လြယ္ကူေသာ ေျခာက္ေသြ႕ေဆြးေျမ့သည့္
က်ဴအိမ္၊ ျမက္အိမ္ကဲ့သို႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးေပတည္း။

“သိ၍ မေလာင္ကြၽမ္းျခင္း”
••••••••••••••••••••••
ဤေလာက၌ အခ်ိဳ႕ေသာပုဂၢိဳလ္သည္ မ်က္စိျဖင့္ အဆင္းကို ျမင္ေလေသာ္ထိုအဆင္းသည္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ရာျဖစ္လွ်င္ မတပ္မက္၊ ႏွစ္သက္ဖြယ္ရာ မျဖစ္လွ်င္လည္း အမ်က္မထြက္။ ခႏၶာကိုယ္၌ ထင္ေသာသတိရွိသည္ျဖစ္၍ ျမင့္ျမတ္ေသာစိတ္ျဖင့္ ေနရ၏။

ကိေလသာမွ လြတ္ေျမာက္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္စိတ္ႏွင့္ အရဟတၱဖိုလ္ပညာကိုလည္း ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာသိ၏။ ထို႔ျပင္ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ နားျဖင့္အသံကို ၾကားေသာ္၊
ႏွာေခါင္းျဖင့္ အနံ႔ကို ႐ွု႐ိွုက္ေသာ္၊ လွ်ာျဖင့္ အရသာကို လွ်က္ေသာ္၊ ကိုယ္ျဖင့္ အေတြ႕အထိကို ေတြ႕ထိေသာ္၊
စိတ္ျဖင့္ သေဘာတရားကို ေတြးထင္ေသာ္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ျဖစ္လွ်င္လည္း မတပ္မက္။
မႏွစ္သက္ဖြယ္ ျဖစ္လွ်င္လည္း အမ်က္မထြက္။

ခႏၶာကိုယ္၌ ထင္ေသာ သတိရွိသည္ျဖစ္၍ ျမင့္ျမတ္ေသာ စိတ္ျဖင့္ေန၏။ ကိေလသာမွ လြတ္ေျမာက္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္စိတ္ႏွင့္ အရဟတၱဖိုလ္ပညာကိုလည္း ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာသိ၏။
ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ကိေလသာ မစိုစြတ္သူမည္၏။ ထိုပုဂၢိဳလ္အား မာရ္သည္ မကပ္ေရာက္ႏိုင္ေပ။
မ်က္စိမွလည္း မကပ္ေရာက္ႏိုင္။ နား၊ ႏွာေခါင္း၊ လွ်ာ၊ ကိုယ္၊ စိတ္တို႔မွလည္း မကပ္ေရာက္ႏိုင္ေပ။
မီး႐ႈိ႕ၿမႇိဳက္ရန္ ခဲယဥ္းေသာ အုတ္၊ အဂၤေတ တို႔ျဖင့္ ထူထဲ
ခိုင္ခံ့စြာ တည္ေဆာက္ထားသည့္ အိမ္၊ ဇရပ္ကဲ့သို႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးေပတည္း။

- (“အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္”၏ ေဟာၾကားခ်က္)
(သဠာယတနသံယုတ္၊ အာသီဝိသတ္၊ အဝႆုတိပရိယာယသုတ္)

-【ေမတၱာရွင္(ေရႊျပည္သာ)၏ “လူငယ္မ်ားအတြက္ ဂမၻီဝိပႆနာ အတြဲ-၈”မွ

ေကာက္ႏွဳတ္ပူေဇာ္မွ်ေဝပါသည္။】

Dhamma Dãna Source ► zahan mon &