"ေက်းဇူးရွင္ ဆားေတာင္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ ၾသ၀ါဒေတာ္မ်ား"
*******************************************************
၁။ ဘယ္ပုဂၢိဳလ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ တရားကေတာ့ အားထုတ္ရမွာပဲ။ အားထုတ္ခြင့္ႀကံဳတုန္း အားထုတ္ ၾက။ သာသနာပၿပီဆိုရင္ ၀ိပႆနာနဲ႔ ေတြ႕ရမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီေတာ့ ပိုနစ္နာတယ္။
၂။ တရားအားထုတ္ဖို႔ေတာ့ မအားဘူး။ မအားဘူးလို႔ ေျပာၾကတယ္။ ေသခ်ိန္က်လာလို႔ မေသ ခ်င္ဘူးလို႔ ေျပာလို႔ရတာ မဟုတ္ဘူး။ မအားဘူးလို႔ ေျပာလို႔ရတာ မဟုတ္ဘူး။
၃။ တရား အားထုတ္တယ္ဆိုတာ အားနဲ႔မာန္နဲ႔ အားထုတ္ရတယ္။ မေသခ်ာ မေရရာတဲ႔ အ လုပ္ေတြေတာင္မွ ဟုတ္ႏိုးႏို္း၊ ေတာ္ႏိုးႏိုးနဲ႔ သက္စြန္႔ဆံဖ်ား လုပ္ေနရတာပဲ။ ေသခ်ာေရရာတဲ႔အလုပ္ ဘာမလုပ္ရဲစရာ ရွိလဲ။ ဆင္းရဲ တစ္ဘ၀ေပါ့။ တစ္ဘ၀ေတာင္မွ ခဏေလးပါ။
၄။ ထိတိုင္းထိတိုင္း သိေနပါေစ။ ကိေလသာ ၾကားမခိုေစနဲ႔။
၅။ တရားအားထုတ္တယ္ဆိုတာ ထမင္းစားသလိုပဲ။ မဆာလည္းစား၊ ဆာလည္းစား။ စားေကာင္းလိမ့္ မယ္ ထင္ေပမယ့္ တကယ္စားေတာ့ ၿမိန္ခ်င္မွ ၿမိန္တာ။ မေကာင္းဘူး ထင္လို႔လည္း တကယ္စားေတာ့ ၿမိန္ခ်င္ၿမိန္တာ။ ဒီေတာ့ အားမထုတ္ခ်င္လည္းထုတ္။ထုတ္ခ်င္ လည္း ထုတ္ေပါ့။
၆။ ၀ိပႆနာတရား အားထုတ္ရတာ အလြန္ေကာင္းပါတယ္။ အ၀တ္လည္း ေျပာင္းစရာ မလိုဘူး။ ဂူလည္း ေအာင္းစရာ မလိုဘူး။ ပုထုဇဥ္စရိုက္ မူ ေျပာင္းဖို႔ လိုတယ္။
၇။ ကိုယ့္ခႏၶာကိုယ္ရႈ သူမ်ားအျပစ္ သြားရ...ႈမေနနဲ႔။ သူမ်ားအျပစ္ သြားရႈေန ေတာ့ အမႈေပြတာေပါ့။
၈။ မိမိခႏၶာက ျဖစ္ေပၚေနတဲ႔ ေ၀ဒနာကို သည္းခံရႈမွတ္ႏိုင္မွ ပတ္၀န္းက်င္ရဲ႕ေလာကဓံေတြကိုလည္း ခံႏိုင္ရည္ ရွိမယ္။
၉။ တရားအားထုတ္တဲ႔အခါ ကိေလသာ ၾကားမခိုေအာင္ ႏွာသီး၀ေလးကို ထိတိုင္း သိေနပါေစ။ ထိတဲ႔အေပၚ သတိထား။ သတိထားရင္ တရားျမင္ မယ္။သတိမထားရင္ အမွား၀င္မယ္။
၁၀။ အရိယာ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ဆိုတာ ရုပ္ရယ္၊ နာမ္ရယ္၊ တရားရယ္၊ ဒီသံုးဦးနဲ႔ပဲ အေဖာ္ျပဳေနတာ ပါ။ သူတို႔မွာ ပ်င္းတယ္ မရွိပါဘူး။
၁၁။ လူသာဓုေခၚ နတ္သာဓုေခၚေလာက္နဲ႔ ေက်နပ္တင္းတိမ္ မေနၾကနဲ႔။ ဘုရား ရဟႏၱာ အရိယာ သူေတာ္ေကာင္းေတြ ခ်ီးမြမ္းတဲ႔အထိ ျဖစ္ပါေစ။
၁၂။ ပထမေတာ့ တရားကို လူက ဦးေဆာင္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ တရားက လူကို ဦးေဆာင္တယ္။အဲဒီအခ်ိန္ လူက တရားေနာက္ကို လိုက္ဖို႔လိုတယ္။
၁၃။ ခႏၶာကေတာ့ သူ႔တရားသူ ျပေနတာပဲ။ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ ဖံုးေန ေတာ့ ဘာမွ မသိလိုက္ရ ဘူး။
၁၄။ အားကိုး မမွားေစနဲ႔။ မိမိကိုယ္ကို မိမိ အားကိုးရမယ္။
၁၅။ ဘာမဆို အတြင္းက ေအးေနေအာင္ လုပ္ရတယ္။ အျပင္က ဘယ္ ေလာက္ပူပူ အတြင္းက ေအး ေနေတာ့ ေအးတာပဲ။ အျပင္က ဘယ္ေလာက္ ေအးေအး အတြင္းက ပူေတာ့ ပူတာပဲ။
၁၆။ တရားႏွင့္ အိပ္စက္ျခင္း တရားႏွင့္ ႏိုးထျခင္း၊ တရားႏွင့္ ေမြ႕ေလ်ာ္ ျခင္း၊ ဒါ အပၸမာဒ တရားပဲ။
၁၇။ ေလာကီ...ခ်မ္းသာက တစ္ဘ၀စာ တစ္နပ္စာ။ ေလာကုတၱရာ ခ်မ္းသာကမွ တစ္သံသရာလံုး ေအး တာ။ တစ္ဘ၀ တစ္နပ္စာ မလုပ္နဲ႔။ တစ္သံသ ရာစာ လုပ္ၾက။
၁၈။ မေကာင္းတာ လုပ္တာသာ ေၾကာက္ရမွာ။ ေကင္းတာလုပ္တာ ေၾကာက္စရာမလိုဘူး။ မေကာင္း တာေတာင္ ရဲရဲလုပ္ရဲရင္ ေကာင္းတာ လုပ္တာ ဘာမလုပ္ရဲစရာရွိသလဲ ?
၁၉။ မဟုတ္လည္း သည္းခံ၊ ဟုတ္လည္း သည္းခံရမွာပဲ။ ခံရမည့္ အတူတူ ေတာ့ အခုကတည္းက ခံလိုက္ေတာ့ သံသရာ ျပတ္တာေပါ့။
၂၀။ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ ကင္းေအာင္ ျပတ္ေအာင္ လုပ္ၾက။ ျဖစ္ ေအာင္လဲ မလုပ္နဲ႔။ ပ်က္ေအာင္ လဲ မလုပ္နဲ႔။ ျဖစ္တာပ်က္တာ အၿမဲ သိေန ပါေစ။ ျဖစ္ေအာင္လုပ္တာ ေလာဘ။ ပ်က္ေအာင္လုပ္တာ ေဒါသ။ျဖစ္တာ ပ်က္တာ မသိတာ ေမာဟ။
၂၁။ စိတ္ကျဖတ္လို႔ ျပတ္တာ မဟုတ္ဘူး။ တရားကျဖတ္မွ ျပတ္တာ။ တရားရွိေအာင္ အားထုတ္ၾက။ တရားရွိေတာ့ တရားကပဲ ျဖတ္ေပးတယ္။ ျပတ္ေပးတယ္။ ပါယ္ေပးတယ္။
၂၂။ အျမတ္က မရႈံးေစနဲ႔။ အရႈံးကသာ ျမတ္ပါေစ။ အကုသိုလ္က ကုသိုလ္ ျဖစ္ပါေစ။ ကုသိုလ္က အကုသိုလ္ မျဖစ္ပါေစနဲ႔။
၂၃။ ပုထုဇဥ္ေတြ မေကာင္းတာ လုပ္တာမ်ား အဆန္းလုပ္မေနနဲ႔။ အခု လည္း မေကာင္းတာ လုပ္ေန သလို ေနာင္လည္း မေကာင္းတာ လုပ္ေနဦး မွာပဲ။ သူတို႔ မေကာင္းတာနဲ႔ ကိုယ္နဲ႔ ဘာဆိုင္သလဲ ?ကိုယ့္တရား ကိုယ္ရႈဖို႔ပဲ လိုတယ္။
၂၄။ ဘုရားစကား နားလည္ေအာင္လုပ္။ ဘုရားစကား နားလည္ရင္ ေလာ ကစကားေတြအားလံုး နားလည္တယ္။
၂၅။ နိဗၺာန္မဂ္ဖိုလ္ ရလိုေၾကာင္းနဲ႔ ဆုေတာင္းခဲ႔တာလည္း မ်ားလွၿပီ။ ၀ိဇၨာ ၫာဏ္မပါ ဓမၼတာေတာင္း မို႔ အာေညာင္းရံုပဲ ေမာဖတ္တင္မည္။ ဒါနျပဳ ကာ အခါခါေတာင္းလည္း ငါေကာင္းခ်င္မႈ ခုခံေနသည္။ငါတစ္လံုး ပါယ္ ကာကြယ္ကာေပးမွ လြန္စြာမေႏွး နိဗၺာန္ျမင္မည္ ။
မွတ္ခ်က္။ ။ (ဓမၼရံသီ)၏ ေဖာ္ဝတ္ေမလ္းေလးအား တစ္ဆင့္မ်ွေဝျခင္းျဖစ္ပါသည္။
စာဖတ္သူအားလုံး သက္ရွည္က်န္းမာစိတ္ခ်မ္းသာ၍ လုိရာဆႏၵမ်ားတစ္လုံးတစ္ဝတည္း ျပည့္စုံၾကပါေစ။
*******************************************************
၁။ ဘယ္ပုဂၢိဳလ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ တရားကေတာ့ အားထုတ္ရမွာပဲ။ အားထုတ္ခြင့္ႀကံဳတုန္း အားထုတ္ ၾက။ သာသနာပၿပီဆိုရင္ ၀ိပႆနာနဲ႔ ေတြ႕ရမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီေတာ့ ပိုနစ္နာတယ္။
၂။ တရားအားထုတ္ဖို႔ေတာ့ မအားဘူး။ မအားဘူးလို႔ ေျပာၾကတယ္။ ေသခ်ိန္က်လာလို႔ မေသ ခ်င္ဘူးလို႔ ေျပာလို႔ရတာ မဟုတ္ဘူး။ မအားဘူးလို႔ ေျပာလို႔ရတာ မဟုတ္ဘူး။
၃။ တရား အားထုတ္တယ္ဆိုတာ အားနဲ႔မာန္နဲ႔ အားထုတ္ရတယ္။ မေသခ်ာ မေရရာတဲ႔ အ လုပ္ေတြေတာင္မွ ဟုတ္ႏိုးႏို္း၊ ေတာ္ႏိုးႏိုးနဲ႔ သက္စြန္႔ဆံဖ်ား လုပ္ေနရတာပဲ။ ေသခ်ာေရရာတဲ႔အလုပ္ ဘာမလုပ္ရဲစရာ ရွိလဲ။ ဆင္းရဲ တစ္ဘ၀ေပါ့။ တစ္ဘ၀ေတာင္မွ ခဏေလးပါ။
၄။ ထိတိုင္းထိတိုင္း သိေနပါေစ။ ကိေလသာ ၾကားမခိုေစနဲ႔။
၅။ တရားအားထုတ္တယ္ဆိုတာ ထမင္းစားသလိုပဲ။ မဆာလည္းစား၊ ဆာလည္းစား။ စားေကာင္းလိမ့္ မယ္ ထင္ေပမယ့္ တကယ္စားေတာ့ ၿမိန္ခ်င္မွ ၿမိန္တာ။ မေကာင္းဘူး ထင္လို႔လည္း တကယ္စားေတာ့ ၿမိန္ခ်င္ၿမိန္တာ။ ဒီေတာ့ အားမထုတ္ခ်င္လည္းထုတ္။ထုတ္ခ်င္ လည္း ထုတ္ေပါ့။
၆။ ၀ိပႆနာတရား အားထုတ္ရတာ အလြန္ေကာင္းပါတယ္။ အ၀တ္လည္း ေျပာင္းစရာ မလိုဘူး။ ဂူလည္း ေအာင္းစရာ မလိုဘူး။ ပုထုဇဥ္စရိုက္ မူ ေျပာင္းဖို႔ လိုတယ္။
၇။ ကိုယ့္ခႏၶာကိုယ္ရႈ သူမ်ားအျပစ္ သြားရ...ႈမေနနဲ႔။ သူမ်ားအျပစ္ သြားရႈေန ေတာ့ အမႈေပြတာေပါ့။
၈။ မိမိခႏၶာက ျဖစ္ေပၚေနတဲ႔ ေ၀ဒနာကို သည္းခံရႈမွတ္ႏိုင္မွ ပတ္၀န္းက်င္ရဲ႕ေလာကဓံေတြကိုလည္း ခံႏိုင္ရည္ ရွိမယ္။
၉။ တရားအားထုတ္တဲ႔အခါ ကိေလသာ ၾကားမခိုေအာင္ ႏွာသီး၀ေလးကို ထိတိုင္း သိေနပါေစ။ ထိတဲ႔အေပၚ သတိထား။ သတိထားရင္ တရားျမင္ မယ္။သတိမထားရင္ အမွား၀င္မယ္။
၁၀။ အရိယာ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ဆိုတာ ရုပ္ရယ္၊ နာမ္ရယ္၊ တရားရယ္၊ ဒီသံုးဦးနဲ႔ပဲ အေဖာ္ျပဳေနတာ ပါ။ သူတို႔မွာ ပ်င္းတယ္ မရွိပါဘူး။
၁၁။ လူသာဓုေခၚ နတ္သာဓုေခၚေလာက္နဲ႔ ေက်နပ္တင္းတိမ္ မေနၾကနဲ႔။ ဘုရား ရဟႏၱာ အရိယာ သူေတာ္ေကာင္းေတြ ခ်ီးမြမ္းတဲ႔အထိ ျဖစ္ပါေစ။
၁၂။ ပထမေတာ့ တရားကို လူက ဦးေဆာင္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ တရားက လူကို ဦးေဆာင္တယ္။အဲဒီအခ်ိန္ လူက တရားေနာက္ကို လိုက္ဖို႔လိုတယ္။
၁၃။ ခႏၶာကေတာ့ သူ႔တရားသူ ျပေနတာပဲ။ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ ဖံုးေန ေတာ့ ဘာမွ မသိလိုက္ရ ဘူး။
၁၄။ အားကိုး မမွားေစနဲ႔။ မိမိကိုယ္ကို မိမိ အားကိုးရမယ္။
၁၅။ ဘာမဆို အတြင္းက ေအးေနေအာင္ လုပ္ရတယ္။ အျပင္က ဘယ္ ေလာက္ပူပူ အတြင္းက ေအး ေနေတာ့ ေအးတာပဲ။ အျပင္က ဘယ္ေလာက္ ေအးေအး အတြင္းက ပူေတာ့ ပူတာပဲ။
၁၆။ တရားႏွင့္ အိပ္စက္ျခင္း တရားႏွင့္ ႏိုးထျခင္း၊ တရားႏွင့္ ေမြ႕ေလ်ာ္ ျခင္း၊ ဒါ အပၸမာဒ တရားပဲ။
၁၇။ ေလာကီ...ခ်မ္းသာက တစ္ဘ၀စာ တစ္နပ္စာ။ ေလာကုတၱရာ ခ်မ္းသာကမွ တစ္သံသရာလံုး ေအး တာ။ တစ္ဘ၀ တစ္နပ္စာ မလုပ္နဲ႔။ တစ္သံသ ရာစာ လုပ္ၾက။
၁၈။ မေကာင္းတာ လုပ္တာသာ ေၾကာက္ရမွာ။ ေကင္းတာလုပ္တာ ေၾကာက္စရာမလိုဘူး။ မေကာင္း တာေတာင္ ရဲရဲလုပ္ရဲရင္ ေကာင္းတာ လုပ္တာ ဘာမလုပ္ရဲစရာရွိသလဲ ?
၁၉။ မဟုတ္လည္း သည္းခံ၊ ဟုတ္လည္း သည္းခံရမွာပဲ။ ခံရမည့္ အတူတူ ေတာ့ အခုကတည္းက ခံလိုက္ေတာ့ သံသရာ ျပတ္တာေပါ့။
၂၀။ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ ကင္းေအာင္ ျပတ္ေအာင္ လုပ္ၾက။ ျဖစ္ ေအာင္လဲ မလုပ္နဲ႔။ ပ်က္ေအာင္ လဲ မလုပ္နဲ႔။ ျဖစ္တာပ်က္တာ အၿမဲ သိေန ပါေစ။ ျဖစ္ေအာင္လုပ္တာ ေလာဘ။ ပ်က္ေအာင္လုပ္တာ ေဒါသ။ျဖစ္တာ ပ်က္တာ မသိတာ ေမာဟ။
၂၁။ စိတ္ကျဖတ္လို႔ ျပတ္တာ မဟုတ္ဘူး။ တရားကျဖတ္မွ ျပတ္တာ။ တရားရွိေအာင္ အားထုတ္ၾက။ တရားရွိေတာ့ တရားကပဲ ျဖတ္ေပးတယ္။ ျပတ္ေပးတယ္။ ပါယ္ေပးတယ္။
၂၂။ အျမတ္က မရႈံးေစနဲ႔။ အရႈံးကသာ ျမတ္ပါေစ။ အကုသိုလ္က ကုသိုလ္ ျဖစ္ပါေစ။ ကုသိုလ္က အကုသိုလ္ မျဖစ္ပါေစနဲ႔။
၂၃။ ပုထုဇဥ္ေတြ မေကာင္းတာ လုပ္တာမ်ား အဆန္းလုပ္မေနနဲ႔။ အခု လည္း မေကာင္းတာ လုပ္ေန သလို ေနာင္လည္း မေကာင္းတာ လုပ္ေနဦး မွာပဲ။ သူတို႔ မေကာင္းတာနဲ႔ ကိုယ္နဲ႔ ဘာဆိုင္သလဲ ?ကိုယ့္တရား ကိုယ္ရႈဖို႔ပဲ လိုတယ္။
၂၄။ ဘုရားစကား နားလည္ေအာင္လုပ္။ ဘုရားစကား နားလည္ရင္ ေလာ ကစကားေတြအားလံုး နားလည္တယ္။
၂၅။ နိဗၺာန္မဂ္ဖိုလ္ ရလိုေၾကာင္းနဲ႔ ဆုေတာင္းခဲ႔တာလည္း မ်ားလွၿပီ။ ၀ိဇၨာ ၫာဏ္မပါ ဓမၼတာေတာင္း မို႔ အာေညာင္းရံုပဲ ေမာဖတ္တင္မည္။ ဒါနျပဳ ကာ အခါခါေတာင္းလည္း ငါေကာင္းခ်င္မႈ ခုခံေနသည္။ငါတစ္လံုး ပါယ္ ကာကြယ္ကာေပးမွ လြန္စြာမေႏွး နိဗၺာန္ျမင္မည္ ။
မွတ္ခ်က္။ ။ (ဓမၼရံသီ)၏ ေဖာ္ဝတ္ေမလ္းေလးအား တစ္ဆင့္မ်ွေဝျခင္းျဖစ္ပါသည္။
စာဖတ္သူအားလုံး သက္ရွည္က်န္းမာစိတ္ခ်မ္းသာ၍ လုိရာဆႏၵမ်ားတစ္လုံးတစ္ဝတည္း ျပည့္စုံၾကပါေစ။
အရွင္ဝိမလဝံသ(နာလႏၵာတကၠသုုိလ္)
No comments:
Post a Comment