ဘာသာတရားႏွင့္ ကုိယ္ပုိင္အေတြးအျမင္မ်ား

အသက္(23)ႏွစ္အတြင္း ခ်ည္းကပ္လာတာနဲ႔အမွ် ေသျခင္းတရားအေၾကာင္း စဥ္းစားေတြးေတာမိလာတယ္။
ေသခ်ာတာကေတာ့
 ေသျခင္းတရားဆုိတာ ပစၥပၸန္ သုခ,ဒုကၡေတြကုိ အၿပီးပုိင္ဆိတ္သုံးေစမယ့္ တစ္ခုတည္းေသာအရာပါပဲ။ 

 တားျမစ္ဖုိ႔ဆုိတာလည္း မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ ။
မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ လူေတြဟာ ေသခါနီးအခ်ိန္မွာ ကုိယ္ျပဳခဲ့တဲ့အရာေတြကုိ ပုိမွတ္မိတတ္ၾကတယ္။ အဲဒီေတာ့ အသက္ရွင္စဥ္ကာလမွာ ေကာင္းမြန္တဲ့အလုပ္ေတြကုိလုပ္မွ လိပ္ျပာသန္႔သန္႔နဲ႔ ေသျခင္းတရားကုိရင္ဆုိင္ႏုိင္မယ္။ ။

လုပ္သင့္တာေတြကုိမလုပ္ရင္ မွားတမ္းေတြမွာ ၀မ္းနည္းစရာေတြ ျပည့္ႏွက္ေနလိမ့္မယ္။ ကုိယ့္အသက္ ရွင္သန္စဥ္ကာလမွာ ဘာသာေရးဆုိတဲ့အေတြးကုိ ခဏထားၿပီး “ငါ့ဘ၀ တေလွ်ာက္လုံး သူမ်ားအက်ဳိး ငါ့အက်ဳိး ဘာေတြမ်ားလုပ္ေဆာင္ခဲ့သလဲ”ဆုိတာမ်ဳႈိး ေတြးၾကည့္ပါ။ 

မေကာင္းမႈမ်ားၿပီး ကုိယ္ရင္ဆုိင္ရမယ့္ ေသျခင္းတရားေပၚမွာ အေၾကာက္တရားက လြမ္းမုိးေနမယ္ဆုိရင္ေတာ့ လိပ္ျပာသန္႔သန္႔နဲ႔ ေသဆုံးဖုိ႔ဆုိတာ ဘယ္လုိမွ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။

လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေျပာၾကတယ္၊ ဘ၀ဆုိတာ သုခပဲ၊ ဒုကၡဆုိတာ ေတာ္ေတာ္ရွာယူရတယ္၊ တကယ္လုိ႔ ေငြေၾကးသာျပည့္စုံရင္ ဘ၀ဆုိတာ ေလာကနိဗၺာန္ပဲလုိ႔ ေျပာတတ္ၾကတာေတြ႕ဖူးပါတယ္။ 

ဒါကုိ ေတြးမိသမွ်အျမင္နဲ႔ေျပာရမယ္ဆုိရင္ေတာ့ အငန္စားမိသူတစ္ေယာက္ကုိ ဥပမာထားရပါမယ္။ အငန္စားမိတဲ့သူတစ္ေယာက္ဟာ ေရခဏခဏဆာမယ္။

 ေသာက္တုန္းခဏေတာ့ ဆာေလာင္ျခင္းအာသာဟာ ေျပေပ်ာက္သြားမယ္။ ဒါေပမယ့္ သိပ္မၾကာခင္အခ်ိန္မွာပဲ ျပန္လည္ဆာေလာင္လာတယ္။
 ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဗုိက္ထဲမွာလည္း ေရေတြျပည့္ေနတယ္၊ ဆာေလာင္မႈဒဏ္ကလည္း ထပ္မံႏွိပ္စက္ေနဦးမယ္။

ဒါဟာ အင္မတန္မွ ဆုိး၀ါးတဲ့ခံစားမႈတစ္ခုပါပဲ။ တကယ္ေတာ့-ဘ၀ဆုိတာ ဒီလုိပါပဲ။ ကုိယ္လုိခ်င္တဲ့ အရာေတြဟာ ကုိယ့္စိတ္ကုိ တခဏပဲအာသာေျဖေဖ်ာက္ေပးႏုိင္တာပါ။ ၿပီးေတာလည္း ေနာက္တစ္ခုကုိ ထပ္လုိခ်င္တာပါပဲ။ 

လူေတြရဲ့ေလာဘဟာ ကုန္ဆုံးသြားတယ္ဆုိတာမရွိဘူး။ အျခားတစ္ခုအတြက္ ထပ္မံေမြးဖြားေနဦးမွာပဲ။ ။
လူတစ္ေယာက္ဟာ ေသျခင္းတရားကင္းတဲ့ဘ၀တစ္ခုကုိ ပုိင္ဆုိင္လုိက္ၾကဆုိၾကပါစုိ႔ အဲဒီလူဟာ မအုိ,မနာ,မေသကုိ ထပ္မံေတာင္းတေနဦးမွာပဲ။ ဒါတင္လားဆုိေတာ့ မကေသးပါဘူး။ 

ရာထူး,အာဏာ,ဂုဏ္သိကၡာစတာေတြကုိ အတုိင္းထက္အလြန္လုိခ်င္ေနဦးမွာပဲ။ ဒါဟာ ေလာဘအဆင့္ေပါ့..။
ေလာကမွာ ငါတုိ႔ပုိင္ဆုိင္တဲ့အရာေတြကုိ ငါတုိ႔ရဲ့ေနာင္ဘ၀အထိ ယူေဆာင္သြားလုိ႔မရဘူး။ တကယ္ယူေဆာင္သြားခ်င္ရင္ ယူေဆာင္လုိ႔ရတဲ့နည္းေတာ့ရွိတယ္...။ ။ 

ထားပါ... ေသဆုံးသြားတာနဲ႔ အားလုံး ငါတုိ႔ဆီကေန ထြက္ခြါသြားၾကရာမွာခ်ည္းပဲ။ ဘာကုိမွ တားဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္လုိ႔မရပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ “ဘ၀ဆုိတာ အသက္ရွင္စဥ္ကာလ”ကုိေျပာတာပါ။ လူတစ္ေယာက္ ေသဆုံးသြားၿပီဆုိရင္ အဲဒီလူရဲ့ဘ၀ဆုိတာကလည္း ေသဆုံးသြားတာပါပဲ..။

နာမည္က်န္ခဲ့မယ္ဆုိရင္ေတာင္ အဲဒီနာမည္ဟာ ကုိယ့္ရဲ့ေနာင္ဘ၀ကုိ ဘာမွ အေထာက္အကူမျပဳႏုိင္ပါဘူး။ အဲဒီေတာ့ ကုိယ္အသက္ရွင္သန္စဥ္ကာလမွာ ျဖဴျဖဴစင္စင္ အျပစ္ကင္းကင္းရွင္သန္ဖုိ႔ေတာ့ လုိအပ္ပါတယ္။ 

ရလာတဲ့ လူဘ၀ခဏေလးအတြင္းမွာ အက်ဳိးမဲ့အလုပ္ေတြခ်ည္း လုပ္ကုိင္ေနမယ္ဆုိရင္ ကုိယ္ရွင္သန္ခဲ့တဲ့ကာလေတြဟာ အဓိပၸါယ္မဲ့သြားပါလိမ့္မယ္..။
နာမည္ခ်န္ထားခဲ့စရာမလုိပါဘူး။

 ဘယ္သူ႔ကုိမွ ဒုကၡမေပးဘဲ ကုိယ္တုိင္သုခကုိရွာေဖြေတြ႕ရွိမယ္ဆုိရင္ အားလုးက ငါတုိ႔ရွင္သန္မႈအတြက္ ဂုဏ္ယူ၀မ္းေျမာက္ေနၾကမွာပါ။ သူျဖစ္ခ်င္သလုိျဖစ္ေနတဲ့ေလာကႀကီးမွာ ျဖစ္လာတာေတြဟာ ဘယ္သူ႔ေၾကာင့္,ဘယ္သူဖန္ဆင္းလုိ႔ဆုိတာထက္ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္လာတာလဲဆုိတဲ့ ျဖစ္လာရျခင္းအေၾကာင္းတရားကုိရွာေဖြၿပီး အားနည္းခ်က္ကုိ ေခ်ဖ်က္ရပါမယ္..။ ။ ။

ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြက ဖန္ဆင္းရွင္၀ါဒကုိ ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္းပဲဆန္႔က်င္ပါတယ္..။ ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ ဥပမာ လူတစ္ေယာက္က သစ္သားတုံးတစ္တုံးကုိ ႏြားရုပ္ကေလးတစ္ခု ထုလုပ္လုိက္တယ္ဆုိၾကပါစုိ႔ အဲဒီလုိဆုိရင္ အဲဒီႏြားရုပ္ကေလးကုိ ထုလုပ္တဲ့လူကုိလည္း “ဖန္ဆင္းရွင္”လုိ႔ သတ္မွတ္သင့္ပါတယ္။

အဲဒါဆုိရင္ အဲဒီလူဟာ ဖန္ဆင္းရွင္ေပါ့..။ ဒီလုိဆုိရင္ အဲဒီပန္းပုဆရာကလည္း ကုိးကြယ္ခံထုိက္တဲ့သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။ ဒါကုိ တျခားဘာသာ၀င္ေတြအေနနဲ႔ လက္ခံခ်င္မွာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ သေဘာတရားအျဖစ္ေျပာတာပါ။ ။ ။

တကယ္ေတာ့- ဘာသာတရားဟာ ျငင္းခုန္စရာမဟုတ္ပါဘူး။ ယခုေခတ္ ဘာသာတရားတုိင္းမွာ ေမတၱာတရားေတြ ကိန္း၀ပ္ေနတာေတြ႕ရပါတယ္..။ ဘယ္ဘာသာကေနပဲ ကူးခ်ကူးခ် အေကာင္းကုိဖန္တီးထားတာျဖစ္တဲ့အတါက္ လုိက္နာသင့္တာခ်ည္းပါပဲ။ 

 သုိ႔ေပမယ့္ အခုတေလာ ဘာသာေရးတုိက္ခုိက္မႈေတြကုိ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ
 ျမင္ေတြ႕ေနရတဲ့အတြက္ ဒီစာတမ္းေလးကုိ ေရးသားလုိက္တာပါ...။
ဗုဒၶဘာသာရဲ့ အဓိကတရားဟာ အဘိဓမၼာပါ။ 

ဒီလုိေကာင္းမြန္တဲ့တရားမ်ဳိး ဘယ္ဘာသာမွာမွ မရွိပါဘူး။ အခုေခတ္ သိပၸံပညာရွင္ေတြက အႏုျမဴအေၾကာင္းကုိ ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားတာ ႏွစ္သုံးရာမျပည့္ေသးပါဘူး။ ေဂါတမဗုဒၶက လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ေထာင့္ငါးရာေက်ာ္ေလာက္ကတည္းက ပရမာအႏုျမဴအထိ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့တာပါ..။

သိပၸံပညာရဲ့တုိးတက္မႈဟာ ေဂါတမဗုဒၶအတြက္ သမုိင္း၀င္ေအာင္ပြဲေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။ ငရဲ,နိဗၺာန္ဆုိတာေတြကုိ ခဏထားပါဦး။ လက္ရွိဘ၀မွာ စိတ္ဓာတ္ေအးခ်မ္းမႈတရားနဲ႔ပတ္သက္ရင္ ေဂါတမဗုဒၶရဲ့အဘိဓမၼာတရားဟာ အေကာင္းဆုံးဆုိတာကုိ ပညာရွင္အားလုံးက လက္ခံထားၾကပါတယ္...။

ဗုဒၶဘာသာဟာ ကုိးကြယ္ေနရုံနဲ႔ သုဂတိဘ၀ကုိေပးစြမ္းႏုိင္တဲ့ဘာသာမဟုတ္ဘူးဆုိတာကုိ အဓိကအခ်က္အေနနဲ႔ သိထားဖုိ႔လုိပါတယ္..။ ၿပီးေတာ့- ဘာသာတုိင္းမွာ ဆုေတာင္းမႈဆုိတာရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဗုဒၶဘာသာရဲ့ဆုေတာင္းမွာေတာ့ ျဖည့္က်င့္ျခင္း,ျဖစ္လာဖုိ႔ျပဳလုပ္ျခင္းဆုိတာ ပါ၀င္ပါတယ္။

 အလကားသက္သက္ ဘုရားေရွ႕မွာ အဓိပၸါယ္မဲ့,အေၾကာင္းမဲ့ ဆုေတာင္းတာမ်ဳိးမဟုတ္ပါဘူး။
တစ္ခုခုျဖစ္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ အဲဒီလုိျဖစ္ဖုိ႔ အေၾကာင္းတရားကုိလုပ္ေဆာင္တယ္။ ၿပီးေတာ့မွ ျဖစ္ပါေစလုိ႔ဆုေတာင္းတယ္။ 

ဒါကုိမသိတဲ့ တျခားဘာသာ၀င္ေတြက “တုိ႔ဘာသာေတြဆုေတာင္းတာကုိ သူတုိ႔က အျပစ္ေျပာၾကတယ္၊ သူတုိ႔လည္း ဆုေတာင္းၾကတာပဲ”လုိ႔ ေျပာတတ္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔ရဲ့ဆုေတာင္းမႈက လုပ္ရပ္မဲ့တယ္ဆုိတာကုိေတာ့ သတိမထားမိၾကဘူး..။

တကယ္လုိ႔-ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္တစ္ေယာက္ဟာ ထာ၀ရဘုရားသခင္ကုိေတာ့ ကုိးကြယ္ပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္လည္း အရက္ေသစာကုိ အၿမဲေသာက္တယ္။ ပညတ္ေတာ္ဆယ္ပါးကုိလည္း က်ဴးလြန္တယ္။ မေကာင္းမႈဒုစရုိက္မွန္သမွ်လည္း မေရွာင္ဘူး။ ။ ။ 

တျခားသူတစ္ေယာက္ကေတာ့ ထာ၀ရဘုရားသခင္ကုိ မကုိးကြယ္ဘူး၊ သုိ႔ေသာ္လည္း ဒုစရုိက္အလုပ္ကိုေတာ့ လုံး၀မလုပ္ဘူး။ အဲဒီလုိဆုိရင္ ထာ၀ရဘုရားသခင္ဟာ ဘယ္သူ႔ကုိ ကယ္တင္မယ္လုိ႔ ထင္လဲ...။
တကယ္လုိ႔ သူ႔ကုိးကြယ္ၿပီး အရက္ေသာက္တဲ့လူကုိပဲ ကယ္တင္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဒါဟာ.. သဘာ၀က်တယ္လုိ႔ ေျပာလုိ႔မရပါဘူး။ 

တရားမွ်တျခင္းဆုိတဲ့ေဘာင္ကေနလဲ ကင္းလြတ္သြားပါလိမ့္မယ္။ ဒါဟာ စဥ္းစားစရာပါ..။
ေဂါတမဗုဒၶရဲ့၀ါဒကေတာ့ လူတစ္ေယာက္ဟာ ဗုဒၶဘာသာကုိ ကုိးကြယ္သည္ျဖစ္ေစ၊ မကုိးကြယ္သည္ျဖစ္ေစ ေကာင္းတာလုပ္ရင္ ေကာင္းတာျဖစ္မယ္၊ မေကာင္းတာလုပ္ရင္ မေကာင္းတာျဖစ္မယ္၊။ 

လူတစ္ေယာက္ရဲ့ ေကာင္းျခင္း,မေကာင္းျခင္းဆုိတာ ကုိးကြယ္မႈဆုိတာထက္ လုပ္ေဆာင္မႈက ပုိအေရးႀကီးပါတယ္။ အဲဒီလုပ္ေဆာင္မႈက အဲဒီလူရဲ့အနာဂတ္ကုိ ဆုံးျဖတ္ေပးတယ္လုိ႔ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ 

(မဂ္,ဖုိလ္,နိဗၺာန္အပိုင္းတြင္းမႈ ယုံၾကည္မႈသဒၶါလုိ) ။ ဒါဟာ ေဂါတမဗုဒၶရဲ့ ဒီမုိကေရစီဆန္တဲ့၀ါဒပဲ။ က်န္တဲ့ဘာသာေတြကုိ အာဏာရွင္မဆန္ပါဘူး။ ။ ။
ငါ့မကုိးကြယ္ရင္ ငရဲက်မယ္လုိ႔လည္း ေဟာၾကားေတာ္မမူခဲ့ပါဘူး။ 

လူေတြရဲ့ လက္ခံမႈအတုိင္း စိတ္ႀကဳိက္ ကုိးကြယ္ခြင့္ေပးထားပါတယ္။ ေလာကဓမၼနဲ႔ကုိက္ညီမွ လက္ခံလုိ႔ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ဖန္ဆင္းရွင္က လူေတြကုိဖန္ဆင္းတာမဟုတ္ဘဲ လူေတြရဲ့အေၾကာက္တရားကသာ ဖန္ဆင္းရွင္ကုိ ဖန္ဆင္းလုိက္တာပါ...။ ဘာသာတစ္ခုကုိ ကုိးကြယ္မႈမွာ ``ေၾကာက္ရြံ႕မႈနဲ႔လုိခ်င္တပ္မက္မႈ´´က အဓိကေသာ့ခ်က္ပါ...။

ဘာသာတရားတုိင္းမွာ ``အေၾကာက္တရား+ဆႏၵ´´ကုိယ္စီရွိၾကပါတယ္...။ ဒါေပမယ့္ ဗုဒၶဘာသာရဲ့အေၾကာက္တရားက အျခားဘာသာေတြနဲ႔ ျခားနားလွပါတယ္..။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြက `ဘ၀ဆုိတဲ့ ဆင္းရဲမႈအတိ´အေၾကာက္တရားကေန လြတ္ေျမာက္ၿပီး ဘာခံစားမႈမွမရွိတဲ့ နိဗၺာန္ကုိလုိခ်င္တဲ့ ဆႏၵမ်ဳိးပါ...။

ဗုဒၶဘာသာဟာ လူေတြထင္သလုိ Religion-မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါဟာ သိပ္အေရးႀကီးတဲ့အရာပါ။ Religion-ဆုိတာကုိ Oxford Dictionary-မွာ Belief in and worship of God or gods-လုိ႔ ဖြင့္ျပထားပါတယ္။ အဓိပၸါယ္က ``ထာ၀ရဘုရားသခင္နဲ႔ တမန္ေတာ္ေတြအေပၚမွာ ယုံၾကည္မႈအျပည့္ျဖင့္ ကုိးကြယ္ျခင္း´´(ကုိယ္ပုိင္ဘာသာျပန္)လုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေတာ့ ဗုဒၶဘာသာဟာ Religion-မဟုတ္ဘူးဆုိတာ ထင္ရွားပါတယ္.။ Religion-မဟုတ္ရင္ ဘာလဲလုိ႔ ေမးစရာရွိပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ``ဗုဒၶဘာသာဟာ ကံ,ကံ၏အေၾကာင္းတရား အက်ဳိးတရားနဲ႔ ကံတရားကုိ အလုပ္အျဖစ္ယူဆေသာ လူသားဆန္ေသာဘာသာ´´လုိ႔ေျပာမွ ပုိမွန္ပါလိမ့္မယ္..။

တျခားဘာသာေတြလုိ ``မေကာင္းမႈကုိေျဖေဖ်ာက္ဖုိ႔ ဆုေတာင္းတာမ်ဳိး´´ဗုဒၶဘာသာမွာ မရွိပါဘူး။ ထုိ႔အျပင္ ကုိယ္လုပ္ခဲ့တဲ့အျပစ္ေတြကုိ စာတစ္ပုိဒ္,ဂါထာတစ္ပုဒ္ေလာက္ရြတ္ရုံနဲ႔ ေက်တယ္လုိ႔ ေဂါတမဗုဒၶ၀ါဒမွာ မရွိပါဘူး။ 

``မေကာင္းတာလုပ္ခဲ့တဲ့အျပစ္ကုိ ေကာင္းတာလုပ္ျခင္းျဖင့္
 ေခ်ဖ်က္ရမယ္´´လုိ႔ပဲ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့တာပါ။ အလုပ္ကုိ အလုပ္နဲ႔ေခ်ဖ်က္တဲ့ သေဘာတရားပါပဲ။
ေမတၱာတရားနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့လည္း တျခားဘာသာေတြလုိ ပုဂၢဳိလ္ေရးရာမဆန္ပါဘူး။ 

အားလုံးေသာ သုခိတ,ဒုကၡိတသတၱ၀ါအားလုံးတုိ႔အေပၚမွာ ရင္၌ျဖစ္ေသာသားကဲ့သုိ႔ တူညီေသာစိတ္ထား ထားရမယ္လုိ႔ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ယေန႔ေခတ္ အဂၤလိပ္လုိဘာသာျပန္ထားတဲ့ Loving-kindness-ဆုိတာဟာ ဗုဒၶရဲ့ေမတၱာတရားထက္ အမ်ားႀကီးကို နိမ့္ပါးပါတယ္။

ယေန႔ သတ္ရွိသတၱ၀ါေတြရဲ့စိတ္ထဲမွာ အေၾကာက္တရားဟာ အင္မတန္တုိးတက္ႀကီးမားလာတယ္။ ကမာၻေလာကရဲ့ ျဖစ္ရပ္ေတြကလည္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အဆုိးဘက္ေတြကုိပဲ ဦးတည္ေနၾကတယ္။

 အဲဒီအခါ လူေတြဟာ ဖန္ဆင္းရွင္ကုိေမွ်ာ္လင့္ေနၾကတယ္။ ``ေကာင္းကင္ဘုံရဲ့ က်ေရာက္လာမယ့္အခ်ိန္´´ကုိေပါ့။ တကယ္ေတာ့ ဒါေတြဟာ သဘာ၀တရားေပၚမွာ လူေတြရဲ့ေလာဘ,ေဒါသေတြ ျဖန္႔က်ဲမႈေၾကာင့္ျဖစ္လာတယ္ဆုိတာကုိေတာ့ ေမ့ေနၾကတယ္။

ဒါေတြကုိ ဖန္ဆင္းရွင္ကသာ ဖန္ဆင္းေနတယ္ဆုိရင္ ေလာကလူသားေတြရဲ့ ဖန္ဆင္းရွင္ေပၚ ယုံၾကည္ကုိးစားမႈေတြကုိ ဖန္ဆင္းရွင္ကုိယ္တုိင္က ဥေပကၡာျပဳထားသလုိျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။ 

လူသားေတြရဲ့ ဆင္ျခင္မႈကင္းမဲ့ျခင္းဆုိတဲ့ အေၾကာင္းတရားေၾကာင့္ သဘာ၀တရားပ်က္စီးျခင္းအက်ဳိးတရားသာျဖစ္တယ္ ဆုိတာကုိ ေတြးမိမယ္ဆုိရင္ အရာအားလုံးဟာ အေၾကာင္း+အက်ဳိးကုိ အေျခခံၿပီးျဖစ္တည္တယ္ဆုိတာ မယုံၾကည္ႏုိင္စရာ မရွိပါဘူး။

ဘာသာျခားအမ်ားစုက ´´ဗုဒၶ၀ါဒဟာ အဆုိးျမင္၀ါဒ´´လုိ႔ ေဟာေျပာေနၾကတယ္။ ဒါဟာ မမွန္ပါဘူး။ ဗုဒၶ၀ါဒဟာ လူေတြေမ့ေနၾကတဲ့ ဆုိးက်ဳိးေတြကုိ ျမင္ေအာင္ျပသၿပီး အဲဒီအဆုိးေတြကေန လြတ္ေျမာက္ဖို႔ လမ္းညႊန္တဲ့၀ါဒသာ ျဖစ္ပါတယ္။

တစ္ခုက ``ဒါနဟာ နိဗၺာန္ပုိ႔ေပးတဲ့အရာမဟုတ္ဘဲနဲ႔ ဒါနျပဳဖုိ႔ပဲ အဓိကေဟာေျပာေနၾကတယ္´´လုိ႔လည္း ေျပာၾကျပန္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြရဲ့ ဒါနျပဳျခင္းဟာ ေကာင္းမြန္တဲ့ဘ၀ကုိခ်ည္း လုိခ်င္တဲ့ ဘ၀တဏွာဆႏၵသက္သက္ေၾကာင့္ မဟုတ္ပါဘူး။

လူဆုိတာ နိဗၺာန္မေရာက္ခင္ကာလစပ္ၾကား သံသရာမွာ က်င္လည္ရမွာ အမွန္ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ က်င္လည္ရတဲ့အခါ ဒါနဆုိတဲ့တရားမပါရင္ ေကာင္းတဲ့သုဂတိဘုံကုိ ေရာက္မွာမဟုတ္ပါဘူး။

 ေကာင္းတဲ့သုဂတိဘုံဘ၀ကုိမေရာက္ရင္ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္းတရားကုိ က်င့္ႀကံအားထုတ္ဖုိ႔ဆုိတာ ဘယ္လုိမွမျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ အဲဒီအတြက္သာ ဒါနျပဳၾကျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ဥပမာ။ ။ မဂၤလာဒုံကေန ေရႊတိဂုံဘုရားကုိ သြားတယ္ဆုိၾကပါစုိ႔၊ အဲဒီလုိသြားတဲ့အခါမွာ ကားစီးရပါလိမ့္မယ္။ 

ဒီတုိင္းလမ္းေလွ်ာက္သြားမယ္ဆုိရင္ အလြန္ၾကာေညာင္းပါလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကားစီးသြားတဲ့အခါမွာေတာ့ ျမန္ျမန္ေရာက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေရႊတိဂုံကုိေရာက္သြားတဲ့အခါမွာေတာ့ ကားကုိထားခဲ့တာပါပဲ။ ယူမသြားပါဘူး။

ဒီသေဘာတရားဥပမာအတုိင္းပဲ- ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြဟာ ကိုယ္ျပဳခဲ့တဲ့ဒါနကုိ နိဗၺာန္ကုိသြားရာ ခရီးအတြက္သက္သက္သာ အသုံးခ်ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကုိ တျခားဘာသာ၀င္ေတြက ဗုဒၶဘာသာကုိ ထဲထဲ၀င္၀င္မေလ့လာမိေတာ့ ေ၀ဘန္မႈေတြကေန ရႈံ႕ခ်တဲ့အဆင့္ကုိကူးသြားၿပီး အျမင္မွားေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေဂါတမဗုဒၶရဲ့တရားေတာ္ေတြဟာ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ပါတယ္။ ေဘးနားကေန သာမန္ကာရွန္ကာေလာက္ၾကည့္ရုံနဲ႔ နက္နဲတဲ့တရားေတာ္ေတြရဲ့အဓိပၸါယ္ကုိ ထုိးထြင္းသိျမင္ဖုိ႔ဆုိတာ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီတရားေတာ္ေတြဟာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြအတြက္သာ သီးသန္႔ေဟာေတာ္မူခဲ့တာမဟုတ္ပါဘူး။ ဘယ္သူမဆုိ လုိက္နာက်င့္သုံးရင္ အက်ဳိးတရားကုိ ခံစားၾကရမွာပါပဲ။ 

ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ဒီေန႔ေခတ္မွာ ဗုဒၶတရားေတာ္ေတြကုိကူးယူၿပီး ျဖတ္,ကဒ္,ညွပ္လုပ္ရင္း ကုိယ္ပုိင္၀ါဒေယာင္ေယာင္ တည္ထြင္တာေတြအတြက္လည္း ဘာမွေျပာလုိ႔မရပါဘူး။ တည္ထြင္သူေတြက ကုိယ့္လိပ္ျပာကုိယ္သန္႔ဖုိ႔ပဲ လုိပါလိမ့္မယ္။

ဘာသာတရားဟာ ျငင္းခုန္စရာေကာင္းတဲ့ အရာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု အပုပ္ခ်ဖုိ႔လည္းမဟုတ္ပါဘူး။ သုိ႔ေသာ္လည္း အမွန္တရားကုိ အမွန္အတုိင္းေတာ့ ျပရပါမယ္။ ဖုံးကြယ္ထားတာမ်ဳိး မလုပ္ရပါဘူး။

 တရားေတာ္ကုိ ဖုံးကြယ္ထားျခင္းဟာ ကိုယ့္အတြက္သာမက ကုိးကြယ္သူ လူတန္းစားေတြအတြက္ပါ ထိခုိက္နစ္နာပါလိမ့္မယ္။
မွတ္ခ်က္။ ။ ဒီစာတမ္းဟာ လြန္ခဲ့တဲ့သုံးႏွစ္ စာေရးသူအသက္(20)အရြယ္က ေရးသားခဲ့တဲ့စာတမ္းမုိ႔ ပညာရွင္ေတြအတြက္ အမွားမ်ားေတြ႕ခဲ့လွ်င္ ျပန္လည္ေထာက္ျပေပးဖုိ႔ ေတာင္းဆုိပါတယ္။

အားလုံး စိတ္ခ်မ္းသာ ကုိယ္က်န္းမာနဲ႔ ျပည့္စုံႏုိင္ၾကပါေစ...။

အရွင္ပ႑ိတ(ေဒါင္းျဖဴ)