“ အမိအဖျပဳစုသူကို သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ခ်ီးမြမ္း၏ ”
ရဟန္းတို႔ မိမိအိမ္၌ အမိအဖတို႔ကို ပူေဇာ္ေသာ
အမ်ဳိးသား အမ်ဳိးသမီးတို႔သည္ ျဗဟၼာ ရွိသည္ မည္ကုန္၏၊
ရဟန္းတို႔ မိမိအိမ္၌ အမိအဖတို႔ကို ပူေဇာ္ေသာ
အမ်ဳိးသား အမ်ဳိးသမီးတို႔သည္ လက္ဦးဆရာ ရွိသည္မည္ကုန္၏၊
ရဟန္းတို႔ မိမိအိမ္၌ အမိအဖတို႔ကို ပူေဇာ္ေသာ
အမ်ဳိးသား အမ်ဳိးသမီးတို႔သည္ အိမ္ဦးနတ္ရွိသည္ မည္ကုန္၏၊
ရဟန္းတို႔ မိမိအိမ္၌ အမိအဖတို႔ကို ပူေဇာ္ေသာ
အမ်ဳိးသားအမ်ဳိးသမီးတို႔သည္ အေဝးမွ ေဆာင္အပ္ေသာ
အလွဴကို ခံထိုက္ေသာ အလွဴခံရွိသည္ မည္ကုန္၏။
ရဟန္းတို႔...
“ ျဗဟၼာ ” ဟူေသာ ဤအမည္သည္ အမိအဖတို႔၏ အမည္တည္း၊
“ လက္ဦးဆရာ ” ဟူေသာ ဤအမည္သည္ အမိအဖတို႔၏ အမည္တည္း၊
“ အိမ္ဦးနတ္ ” ဟူေသာ ဤအမည္သည္ အမိအဖတို႔၏ အမည္တည္း၊
“ အေဝးမွ ေဆာင္၍ လွဴအပ္ေသာ အလွဴခံ ” ဟူေသာ
အမည္သည္ အမိအဖ တို႔၏ အမည္တည္း။
ထိုသို႔ အမည္ရျခင္းသည္ အဘယ္ ေၾကာင့္နည္းဟူမူ-
ရဟန္းတို႔ အမိအဖတို႔သည္ သားသမီးတို႔အား
မ်ားေသာ ေက်းဇူး ရွိကုန္၏၊ အသက္ကိုေစာင့္ေရွာက္
တတ္ကုန္၏၊ ေကြၽးေမြး တတ္ကုန္၏၊
ဤေလာကကို ၫႊန္းျပတတ္ ကုန္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
အမိအဖတို႔ကို သားသမီးတို႔၏ ျဗဟၼာ ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊
လက္ဦးဆရာ ဟူ၍ လည္းေကာင္းဆိုထိုက္ကုန္၏၊
အေဝးမွ ေဆာင္၍ လွဴအပ္ေသာ အလွဴခံတို႔ ဟု ဆိုထိုက္ကုန္၏၊ အမိအဖတို႔သည္ သားသမီးတို႔အား အစဥ္သနားတတ္ ကုန္၏။ ထို႔ေၾကာင့္သာလွ်င္ ပညာရွိသားသမီးသည္
ထို အမိအဖတို႔ကို ရွိလည္း ခိုးရာ၏၊
ထမင္းဟင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
ထို႔ျပင္ အေဖ်ာ္ ယမကာျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
အဝတ္ အ႐ံုျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
အိပ္ရာ ေနရာျဖင့္လည္းေကာင္း၊
အေမႊး နံ႔သာ လိမ္းက်ံ ေပးျခင္းျဖင့္လည္းေကာင္း၊
ေရခ်ဳိးေပးျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
ေျခေဆးေပးျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း
အ႐ိုအေသ ျပဳလ်က္ ပူေဇာ္ရာ၏။
အမိအဖတို႔၌ ထိုသို႔ လုပ္ေကြၽးေမြးျမဴျခင္းေၾကာင့္
ထို သားသမီးကို ယခုဘဝ၌ပင္ ပညာရွိတို႔သည္
ခ်ီးမြမ္းၾကကုန္၏၊ ထို သားသမီးသည္
တမလြန္ဘဝ၌လည္း နတ္ျပည္၌ ေမြ႕ေလွ်ာ္ရေလသတည္း။
(၃ - ျဗဟၼသုတ္၊ ပတၱကမၼ၀ဂ္၊ စတုကၠနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။)
မူႀကိဳဆရာ ေရးသားေသာပို႔မွ ကူးယူမွ်ေ၀သည္။
No comments:
Post a Comment