ဝိသာခါသည္
သူ၏ေျမးမေလး ေသဆံုးရသျဖင့္ စိတ္ႏွလံုး ဆင္းရဲပင္ပန္း၍ ေန၏။
ညႇိဳးႏြမ္းပူေဆြး၍ ေန၏။ ထိုေၾကာင့္ ပုဗၺာရံုေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုး
ေနေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားထံ ခ်ဥ္းကပ္ေလသည္။
"ဝိသာခါ - သင္သည္ ေန႔ခင္းအခ်ိန္ႀကီး၌ အဘယ္အရပ္က လာခဲ့သနည္း ၊ အဘယ္ေၾကာင့္ ႏွလံုးမသာမယာ ျဖစ္ေနသနည္း" ဟု ျမတ္စြာဘုရားက ေမးေတာ္မူ၏။
"အရွင္ဘုရား - တပည့္ေတာ္၏ ေျမးမငယ္တစ္ဦး ေသဆံုးသြားပါသည္ ၊
ထို႔ေၾကာင့္ စိတ္ႏွလံုး ဆင္းရဲပင္ပန္းလွသျဖင့္ အရွင္ဘုရားထံ
ခ်ဥ္းကပ္လာပါသည္" ဟု ဝိသာခါက ေလ်ွာက္ထားေလသည္။
"ဝိသာခါ - သင္သည္ ဤသာဝတၳိျပည္၌ရွိေသာ လူဦးေရေလာက္မ်ားျပားသည့္ သားေျမးတို႔ကို အလိုရွိသလား"
"အရွင္ဘုရား - တပည့္ေတာ္ အလိုရွိပါသည္"
"ဝိသာခါ - ဤသာဝတၳိျပည္၌ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း အဘယ္မ်ွေလာက္ေသာလူတို႔ ကြယ္လြန္ၾကသနည္း"
"အရွင္ဘုရား - သာဝတၳိျပည္သားတို႔သည္ ေန႔စဥ္အားျဖင့္ (၁၀) ေယာက္လည္း
ကြယ္လြန္ပါ၏ ၊ (၉) ေယာက္လည္း ကြယ္လြန္ပါ၏ ၊ အနည္းဆံုးအားျဖင့္ ေန႔စဥ္
တစ္ေယာက္ေသာ္လည္း ကြယ္လြန္ပါ၏ အရွင္ဘုရား ၊ ဤသာဝတၳိျပည္၌ ေသသူႏွင့္
ကင္းေသာေန႔ဟူ၍ မရွိပါ"
"ဝိသာခါ - ဘယ္သို႔နည္း ၊ သို႔ျဖစ္လ်င္ သင္သည္ တစ္ခါတစ္ရံမ်ွ စိတ္ႏွလံုး မပူေဆြး မပင္ပန္းဘဲ ရွိႏုိင္ပါေတာ့မည္ေလာ"
ဝိသာခါသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ အေမးစကားကို သေဘာသက္ဝင္သြားၿပီျဖစ္၍ အျမင္လည္း ေျပာင္းလဲသြားေလသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ -
"မရွိႏိုင္ပါ ရွင္ဘုရား ၊ ထိုမ်ွေလာက္ မ်ားျပားေသာ သား-ေျမးတို႔ျဖင့္
တပည့္ေတာ္အား အက်ိဳးမရွိေတာ့ပါ ၊ ပူေဆြးပင္ပန္းရန္သာ ရွိပါေတာ့မည္" ဟု
ေလ်ွာက္ၾကားေလသည္။
"ဝိသာခါ-တစ္ရာမ်ွေလာက္ ခ်စ္ခင္အပ္ေသာ အရာဝတၳဳ ရွိသူအား တစ္ရာမ်ွေလာက္
ဆင္းရဲပင္ပန္းလွေပ၏ ၊ ကိုးဆယ္မ်ွေလာက္ ခ်စ္ခင္အပ္ေသာ အရာဝတၳဳ ရွိသူအား
ကိုးဆယ္မ်ွေလာက္ပင္ ဆင္းရဲပင္ပန္းရေပ၏ ၊ ရွစ္ဆယ္ ၊ ခုႏွစ္ဆယ္ ၊ ေျခာက္ဆယ္ ၊
ငါးဆယ္ ၊ ေလးဆယ္ ၊ သံုးဆယ္ ၊ ႏွစ္ဆယ္ ၊ တစ္ဆယ္မ်ွေလာက္ ခ်စ္ခင္အပ္ေသာ
အရာဝတၳဳ ရွိသူအား ထိုထိုအတိုင္းအတာမ်ွေလာက္ပင္ ဆင္းရဲပင္ပန္းလွေပ၏ ၊
အဆံုးအားျဖင့္ ခ်စ္ခင္အပ္ေသာ အရာဝတၳဳတစ္ခုမ်ွရွိသူအား ထိုတစ္ခုမ်ွေလာက္ပင္
ဆင္းရဲပင္ပန္းရေပ၏။
"ဝိသာခါ-ခ်စ္ခင္အပ္ေသာ အရာဝတၳဳ မရွိသူအား ဆင္းရဲပင္ပန္းျခင္းမရွိေပ ၊ ထိုသူသည္ စိုးရိမ္ျခင္းမရွိ ၊ ကိေလသာျမဴမရွိ။
*** "ဝိသာခါ-ေလာက၌ စိုးရိမ္ျခင္းတို႔သည္လည္းေကာင္း ၊
ငိုေႂကြးျခင္းတို႔သည္လည္းေကာင္း ၊ ဆင္းရဲပင္ပန္းျခင္းတို႔သည္လည္းေကာင္း
ထင္ရွားရွိကုန္၏ ၊ ထိုအလံုးစံုတို႔သည္ ခ်စ္ခင္အပ္ေသာ အရာဝတၳဳကို စဲြ၍
ျဖစ္ေပၚကုန္၏ ၊ ခ်စ္ခင္အပ္ေသာ အရာဝတၳဳ မရွိေလမူ ထိုအလံုးစံုတို႔သည္
မျဖစ္ေပၚႏိုင္ကုန္။
"ထို႔ေၾကာင့္ ေလာက၌ အၾကင္သူအား ခ်စ္ခင္အပ္ေသာ အရာဝတၳဳ တစ္စံုတစ္ရာမ်ွ
မရွိျငားအံ့ ၊ ထိုသူသည္ ခ်မ္းသာ၏ ၊ စိုးရိမ္မႈ ကင္း၏ ၊ ဆင္းရဲပင္ပန္းမႈ
ကင္း၏။
"ထို႔ေၾကာင့္ စိုးရိမ္ကင္းမႈ ၊ ဆင္းရဲပင္ပန္းျခင္း ကင္းမႈ ၊
ကိေလသာျမဴကင္းမႈကို လိုခ်င္ေတာင့္တေသာ သူသည္ ေလာက၌ တစ္စံုတစ္ခုေသာ
ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္မႈကိုမ်ွ မျပဳၾကကုန္ရာ" ဟူ၍ ျမတ္စြာဘုရား ႁမြက္ၾကားေတာ္
မူေလ၏။
(ဥဒါန္းပါဠိေတာ္ ၊ ပါဋလိဂါမိယဝဂ္ ၊ ဝိသာခါသုတ္)
*** BTNR မွ ဆရာေလးၿမိဳင္၏ ဗုဒၶ၏ဝါဒစစ္ပဲြမ်ား စာအုပ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပပူေဇာ္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
No comments:
Post a Comment