မိုးလပတ္လံုး ျမတ္ေခါင္ဘုန္း သီတင္းဘယ္သို႔သံုးသနည္း
အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဣစၧာနဂၤလရြာ ဣစၧာနဂၤလေတာအုပ္၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏၊ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရဟန္းတို႔ကို- ''ရဟန္းတို႔ ငါသည္ သံုးလပတ္လံုး (တစ္ပါးတည္း) ကိန္းေအာင္း ေနလို၏၊ဆြမ္းပို႔မည့္ ရဟန္းမွ တစ္ပါး ငါ၏ ထံသို႔ မည္သူမွ် မခ်ဥ္းကပ္ရ''ဟုမိန္႔ေတာ္မူ၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''ေကာင္းပါၿပီ အသွ်င္ဘုရား''ဟု ျမတ္စြာဘုရားအား ဝန္ခံ၍ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ဆြမ္းပို႔ေသာ ရဟန္းမွ တစ္ပါး မည္သူမွ် မခ်ဥ္းကပ္ကုန္။
ထို႔ေနာက္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ထိုသံုးလလြန္သျဖင့္ (တစ္ပါးတည္း) ကိန္းေအာင္းရာမွ ထေတာ္မူ၍ရဟန္းတို႔ကို မိန္႔ေတာ္မူ၏-
- ရဟန္းတို႔၊ သာသနာ့ျပင္ပ အယူရွိကုန္ေသာ ပရိဗိုဇ္တို႔က ''ငါ့သွ်င္တို႔ ရဟန္းေဂါတမသည္ မိုးလပတ္လံုး အဘယ္ေနျခင္းမ်ဳိးျဖင့္ အေနမ်ားသနည္း''ဟု အကယ္၍ ေမးကုန္ျငားအံ့။
- ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ အေမးခံရကုန္ေသာ သင္တို႔သည္ သာသနာ့ျပင္ပအယူ ရွိကုန္ေသာ ပရိဗိုဇ္တို႔အား''ငါ့သွ်င္တို႔ ျမတ္စြာဘုရားသည္ မိုးလပတ္လံုး အာနာပါနႆတိသမာဓိျဖင့္ အေနမ်ား၏''ဟု ေျဖကုန္ရာ၏။
-
- ရဟန္းတို႔၊ ဤသာသနာေတာ္၌ ငါသည္ သတိရွိလ်က္ ထြက္သက္ေလကို ထုတ္၏၊ သတိရွိလ်က္ဝင္သက္ေလကို ရွဴ၏။
- ရွည္ရွည္ထြက္သက္ေလကို ထုတ္လွ်င္လည္း ''ရွည္ရွည္ထြက္သက္ေလကို ထုတ္၏''ဟု သိ၏၊ ရွည္ရွည္ဝင္သက္ေလကို ရွဴလွ်င္လည္း ''ရွည္ရွည္ဝင္သက္ေလကို ရွဴ၏''ဟု သိ၏။
- တိုတိုထြက္သက္ေလကို ထုတ္လွ်င္လည္း ''တိုတိုထြက္သက္ေလကို ထုတ္၏''ဟု သိ၏၊ တိုတိုဝင္သက္ေလကို ရွဴလွ်င္လည္း ''တိုတိုဝင္သက္ေလကို ရွဴ၏''ဟု သိ၏။
- ''အစအလယ္အဆံုး အလံုးစံုေသာ ထြက္သက္ေလအေပါင္းကို ထင္ရွားသိသည္ ျဖစ္၍ ထြက္သက္ေလကို ထုတ္အံ့''ဟု သိ၏။
-
။ပ။ ''စြန္႔လႊတ္မႈကို အဖန္တစ္လဲလဲ႐ႈလ်က္ ထြက္သက္ေလကို ထုတ္အံ့''ဟု သိ၏၊ ''စြန္႔လႊတ္မႈကို အဖန္တစ္လဲလဲ႐ႈလ်က္ ဝင္သက္ေလကို ရွဴအံ့''ဟု သိ၏။
- ရဟန္းတို႔၊ အၾကင္ေနျခင္းမ်ဳိးကို ေကာင္းစြာ ဆိုလိုသူသည္ အရိယာတို႔၏ ေနျခင္းဟူ၍လည္းေကာင္း၊
ျမတ္ေသာ ေနျခင္းဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ျမတ္စြာဘုရား၏
ေနျခင္းဟူ၍လည္းေကာင္း ဆိုရာ၏။
- ထိုေနျခင္းမ်ဳိးကို ေကာင္းစြာ ဆိုလိုသူသည္ အာနာပါနႆတိသမာဓိကို အရိယာတို႔၏ ေနျခင္းဟူ၍လည္းေကာင္း၊
ျမတ္ေသာ ေနျခင္းဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ျမတ္စြာဘုရား၏
ေနျခင္းဟူ၍လည္းေကာင္း ဆိုရာ၏။
-
- ရဟန္းတို႔၊ က်င့္ဆဲ 'ေသကၡ'ျဖစ္ကုန္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္သို႔ မေရာက္ေသးကုန္ေသာ အတုမရွိေသာေယာဂ၏ ကုန္ရာ (နိဗၺာန္) ကို ေတာင့္တ၍ ေနကုန္ေသာ ရဟန္းတို႔အား အာနာပါနႆတိသမာဓိကို ပြါးမ်ားအပ္ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳလုပ္အပ္သည္ရွိေသာ္ အာသဝကုန္ျခင္းငွါ ျဖစ္၏။
- ရဟန္းတို႔၊ ပူေဇာ္အထူးကို ခံထိုက္ကုန္ေသာ၊ အာသဝကုန္ၿပီးကုန္ေသာ (မဂ္အက်င့္ကို) က်င့္သံုးၿပီးကုန္ေသာ၊ မဂ္ကိစၥကို ၿပဳၿပီးကုန္ေသာ၊ ခႏၶာဝန္ကို ခ်ၿပီးကုန္ေသာ၊ မိမိအက်ဳိး (အရဟတၱဖိုလ္) သို႔ ေရာက္ၿပီးကုန္ေသာ၊ ဘဝသံေယာဇဥ္ ကုန္ၿပီးကုန္ေသာ၊ ေကာင္းစြာသိ၍ လြတ္ေျမာက္ၿပီးကုန္ေသာ ရဟန္းတို႔အား အာနာပါနႆတိသမာဓိကို ပြါးမ်ားအပ္ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳလုပ္အပ္သည္ရွိေသာ္ မ်က္ေမွာက္ဘဝ၌့ ခ်မ္းသာစြာ ေနျခင္းငွါ လည္းေကာင္း၊ ေအာက္ေမ့မႈ 'သတိ' ဆင္ျခင္ဉာဏ္ 'သမၸဇဥ္'ႏွင့္ျပည့္စံုျခင္းငွါလည္းေကာင္း ျဖစ္၏။
-
- ရဟန္းတို႔ အၾကင္ေနျခင္းမ်ဳိးကို ေကာင္းစြာ ဆိုလိုသူသည္ အရိယာတို႔၏ ေနျခင္းဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ျမတ္ေသာ
ေနျခင္းဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ျမတ္စြာဘုရား၏ ေနျခင္းဟူ၍လည္းေကာင္း ဆိုရာ၏။
- ထိုေနျခင္းမ်ဳိးကို ေကာင္းစြာ ဆိုလိုသူသည္ အာနာပါနႆတိသမာဓိကို အရိယာတို႔၏ ေနျခင္းဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ျမတ္ေသာ
ေနျခင္းဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ျမတ္စြာဘုရား၏ ေနျခင္းဟူ၍လည္းေကာင္း ဆိုရာ၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
-
{သံယုတၱနိကာယ္၊ မဟာဝဂၢသံယုတ္၊ အာနာပါနသံယုတ္၊ ဒုတိယဝဂ္၊ ဣစၦာနဂၤလသုတ္}
သံသရာခရီးသည္ ေရးသားေသာ ပို႔မွ ကူူူူးယူမွ်ေ၀သည္။
No comments:
Post a Comment