အ သံုးလံုးေက် ကပ္ေက်ာ္တရား
အေမာဟတဲ့၊ ေမာဟထဲမွာ အ တစ္လံုး ထည့္လုိက္ေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ အေမာဟ။
အေမာဟဆုိတာ အသိဟာ အေမာဟပဲ။ အလိမၼာဟာလဲ အေမာဟပဲ။ ညဏ္ဟာ အေမာဟပဲ။ ပညာလည္း
အေမာဟပဲ။ ၀ိဇၨာဆုိတာ အေမာဟပဲ ဟုတ္ၾကရဲ႕လား။ တစ္ခ်ဳိ႕အိမ္ေတြမွာေတာ့ ကန္ေတာ့ပြဲၾကီးကို ၀ိဇၨာပြဲဆုိ၊ ၀ိဇၨာဆုိတာ ဘုရားေဟာတာက အသိ၊ အလိမၼာ၊ ညဏ္၊ ပညာဟာ ၀ိဇၨာတဲ့။ ကန္ေတာ့ပြဲကို ေဟာတာ မဟုတ္ဘူး ငွက္ေပ်ာသီးက ၀ိဇၨာလား၊ အုန္းသီးက ၀ိဇၨာလား။ (မဟုတ္ပါ ဘုရား)။
အခု အသိ၊ အလိမၼာ၊ ညဏ္၊ ပညာ ရဖုိ႕အတြက္ သတိကေလးနဲ႕ အႏၱရယ္ကင္းေအာင္ေနၾကတယ္ ေမာဟမွာ အတစ္လံုးေက်သြားတယ္။ အေမာဟ ဆုိတဲ့ အသိညဏ္ပညာနဲ႕ေနႏုိင္ၾကတယ္။ ေဒါသဟာ အင္မတန္ဆုိးပါတယ္ ဒါေၾကာင့္ “ေဒါသမီးလွ်ံ အက်ည္းတန္၊ သည္းခံရေပမည္။”
ၾကည့္ေနာ္ ေဒါသျဖစ္ရင္ အခု မ်က္စိပ်က္ မ်က္ႏွာပ်က္ ၾကည့္မေကာငး္ ရႈမေကာင္း ျဖစ္သြားတယ္ ေဒါသျငိမ္းေနရင္ အေဒါသ- ေမတၱာေတြနဲ႕ တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္ ေကာင္းက်ဳိးလုိလားတယ္။
ေကၽြးခ်င္တယ္ ေပးခ်င္တယ္၊ လွဴခ်င္တယ္ဒါန္းခ်င္တယ္ အက်ဳိးစီးပြားေဆာင္ရြက္ခ်င္တယ္ဆုိတာ အ တစ္လံုးေက်လုိ႕ပဲ။ ေမတၱာပဲ၊ ေမတၱာရဲ႕ တရားကုိယ္က အေဒါသပဲ။ ေလာကမွာ အ တစ္လံုးေက်ရင္ ဘာျဖစ္မလဲ။
(အေလာဘ ပါဘုရား)။ အဲ့ဒီ အေလာဘရဲ႕ အစြမ္းသတၱိ္ေၾကာင့္ ငတ္ျပတ္တဲ့ ကပ္ၾကီးကုိ ေက်ာ္လြန္သြားႏုိင္တယ္။ သတ္ျဖတ္တဲ့ ကပ္က ေဒါသေၾကာင့္၊ အ တစ္လံုးေက်သြားလုိ႕ သတ္ျဖတ္တဲ့ ကပ္ကလည္း ေက်ာ္လြန္ၾကျပီ။ အေမာဟ၊ အ တစ္လံုုးေက်လုိ႕ ေရာဂါဘယကပ္လည္း ေက်ာ္လြန္ႏဳိင္ၾကျပီ။
အေလာဘ၊ အေဒါသ၊ အေမာဟ ဆုိတဲ့ အ တစ္လံုးေက်တဲ့ ကပ္ေက်ာ္ပါဘုရား။ အႏၱရယ္ကင္း ေဘးကင္းတယ္ဆုိတာ ကပ္ေက်ာ္တာပဲ လူၾကီးမိဘေတြကို ကန္ေတာ့ၾကတဲ့အခါ သူတုိ႕က ဆႏၵျပဳၾကတတယ္ ဆုေပးၾကတယ္ ကပ္ၾကီးသံုးပါ ေက်ာ္ႏုိင္နင္းႏုိင္ၾကပါေစလုိ႕ ဆႏၵျပဳတာ။
ကိုယ္က အဲ့ဒီ ကပ္ေက်ာ္တဲ့ တရားေတြကို လက္ခံက်င့္သံုးႏုိင္မွ။ အ သံုးလံုးေက်ရင္ ကပ္ေက်ာ္ပါတယ္။ အတုိဆံုး တစ္လံုးတည္းနဲ႕ ကပ္ေက်ာ္တာကေတာ့ သတိေလးနဲ႕ ေနတာပါပဲ။ အ သံုးလုံးေက်ျပီးသားလည္း ျဖစ္သြားတယ္ သတိေလးနဲ႕ ေနတဲ့အတြက္ သတိရွိေနေတာ့ အသိတရားလည္း ရွိေနတယ္ အဲဒီ အက်င့္တရား အသိတရာေကာင္းေနတဲ့ ပုဂၢဳိလ္မွာ သတ္ျဖတ္တဲ့ သတၱႏ ၱရယ္ကပ္ မဆုိက္ႏဳိင္ဘူး။
အသိတရားရွိတဲ့သူဟာ သူမ်ားကို သနားညွာတာတယ္၊ ကုိယ္ခ်င္းစာတယ္ သတ္ျဖတ္ဖုိ႕ ႏွိပ္စက္ညွဥ္းပန္းဖုိ႕ မလုိလားတဲ့ ပုဂၢဳိလ္ပဲ။ ဒါေၾကာင့္မုိ႕ သူ႕မွာ အ တစ္လံုးေက်တယ္။ အေဒါသ၊ ေမတၱာတရား ဒါ သတ္ျဖတ္တဲ့ကပ္ကို ေက်ာ္လြန္ႏဳိင္တဲ့ ပုဂၢဳိလ္။ အေလာဘ အ တစ္လံုးေက်ဖုိ႕ရာလည္း သတိေလးနဲ႕ ေနရင္ ကပ္ေက်ာ္ပါတယ္ ငတ္ျပတ္တဲ့ ကပ္ကို ေက်ာ္ႏုိင္ပါတယ္ အေလာဘ ကပ္ေက်ာ္တဲ့ အေလာဘေၾကာင့္ သူမ်ားကုိ ေကၽြးႏုိင္ ေမြးႏုိင္ ေပးႏဳိင္ၾကတယ္ အေလာဘ- ငတ္ျပတ္တဲ့ ကပ္ၾကီးေက်ာ္ႏုိင္ၾကျပီ။
ဒီထဲမွာ အေကာင္းဆံုး ဘုရားရွင္ အၾကဳိက္ဆံုးကေတာ့ “အပၸမာေဒန သမၸာေဒထ ” မေမ့တဲ့ သတိကေလးနဲ႕ ဘာမဆုိ သိသိျပီးေတာ့ ေနၾကပါ၊ အဲ့လုိ သိတတ္ လိမၼာတာက အေမာဟေနာ္ ။ သိတာ အေမာဟပဲ၊ ေမာဟမွာ အ တစ္လံုးေက်တယ္။
အတုိခ်ဳပ္ကေတာ့ ကိုယ္မွာ ျဖစ္တုိင္း ျဖစ္တုိင္းသိေနရမယ္။ စိတ္ေတြ ျဖစ္တုိင္းျဖစ္တုိင္း သိေနရမယ္။ ကုိယ္စိတ္ျဖစ္တာ ကိုယ္မသိပဲ ေနပါ့မလားေနာ္ သိတယ္ေနာ္ စိတ္ဆုိးတာ ရန္ျဖစ္ျပီးမွ သိရင္ေတာ့ အဲ့ဒါေနာက္ၾကသြားျပီေနာ္ ေစာေစာကတည္းက သိရမွာ ေစာေစာကသိရင္ ေဒါသလည္းမျဖစ္ေတာ့ဘူး
ေလာဘလည္းမျဖစ္ေတာ့ဘူး လြန္လြန္ကၽြံကၽြံ မျဖစ္ေတာ့ဘူး။
လက္ဦးကေတာ့ အသိက ေနွာင့္ေႏွးေနတယ္။ မွားျပီးမွ ေၾသာ္…ငါမွားသြားပါလားလုိ႕ သိတဲ့ အသိမ်ဳိးက ေနာင္တပူပန္ရတဲ့ အသိမ်ဳိးပဲ ေနာက္ သတိအားေကာင္းလာျပီ သတိစြဲျမဲလာျပီဆုိရင္ ၾကဳိၾကဳိျပီးေတာ့ သိေနတယ္၊ စိတ္လႈပ္ရွားလာျပီ ေဟာမေကာင္းတဲ့စိတ္ေတြ ျဖစ္ေတာ့မွာပဲ
ေဒါသစိတ္ ျဖစ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ သာျပီး သိသာေသးတယ္ ရင္ထဲက ပူေလာင္လာတာပဲ အဲ့ဒါကုိ သတိေလးနဲ႕ကပ္လုိက္ရင္ ေအးခ်မ္းသြားတယ္။
အဲ့ဒီလုိ သတိ အသိေလးနဲ႕ ေနပါတဲ့ မေမ့တဲ့ အပၸမာဒတရားနဲ႕ ေနပါတဲ့၊ ဘာကိစၥမ်ဳိးျဖစ္ျဖစ္။ ရုပ္နဲ႕ဆုိင္တဲ့ ကိစၥေတြ၊ နာမ္နဲ႕ဆုိင္တဲ့ကိစၥေတြ ရုပ္ျဖစ္တုိင္း ျဖစ္တုိင္း နာမ္ ျဖစ္တုိင္း ျဖစ္တုိင္း သိသိေနပါတဲ့ ဒီထက္တုိးျပီးေျပာရင္ သြားတုိင္း၊ လာတုိင္း၊ အိပ္တုိင္း၊ သတိနဲ႕ခ်ည္းပဲ ျပဳလုပ္ရမယ္။
ျမင္တုိင္း၊ ၾကားတုိင္း၊ လႈပ္ရွားတုိင္း အသိသတိနဲ႕ ျပဳလုပ္ရမယ္။ စားတုိင္း၊ ေသာက္တုိင္း၊ ၀ါးတုိင္း၊ မ်ဳိတုိင္း၊ လ်က္တုိင္း၊ ခဲတုိင္း သတိ၊ စကားေျပာရင္လည္း သတိေလးနဲပဲ ေျပာရတယ္ ။
အဲ့ဒါ အမွားနည္းတယ္ ေအးခ်မ္းတယ္၊ အျပစ္အႏၱရယ္ ကင္းတယ္၊ တစ္ဦးနဲ႕တစ္ဦး ဆက္သြယ္ေရး ေကာင္းတယ္၊။
တစ္ကိုယ္ေကာင္းမဆန္ေတာ့ဘူး သမ်ားကုိ တင္စီးလုိ႕ နာေအာင္ ေျပာတာေတြ မပါေတာ့ဘူး အဲ့ဒါ စင္ၾကယ္ျမင့္ျမတ္တဲ့ ေျပာဆုိျခင္းပဲ။ အိပ္ေတာ့လည္း အသိ သတိနဲ႕ပဲ၊ ႏဳိးလာလည္း အသိ သတိနဲ႕ပဲ ႏုိးရတယ္ အဲ့လုိဆုိရင္ ေတာ္ေတာ္ကုိ အ သံုးလံုးေက် ကပ္ေက်ာ္တဲ့ ပုဂၢဳိလ္ျဖစ္သြားျပီ။
တရားဆုိတာ ကုိယ္တုိင္လုပ္မွရတယ္ ေရာ့ …အင့္လုိ႕… ေပးလုိ႕မရဘူး။ ကုိယ္ၾကဳိးစားအားထုတ္မႈအရ ကိုယ္ရၾကမွာပါ အားလံုးပဲ မဂ္ဖုိလ္ နိဗၺာန္ေရာက္ေအာင္ အားထုတ္ႏဳိင္ပါေစ…။
(ေရႊဥမင္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ အဆံုးအမ တရားစုမ်ား) စာအုပ္မွ ေကာက္ႏႈတ္တင္ျပသည္။
No comments:
Post a Comment