၁။ လက္ျပတ္ေသာသူကို ရွင္ရဟန္း ျပဳမေပးအပ္။
၂။ ေျချပတ္ေသာသူကို ရွင္ရဟန္း ျပဳမေပးအပ္။
၃။ လက္ေျချပတ္ေသာသူကို ရွင္ရဟန္း ျပဳမေပးအပ္။
၄။ နားျပတ္ေသာသူကို ရွင္ရဟန္း ျပဳမေပးအပ္။
၅။ ႏွာေခါင္းျပတ္ေသာသူကို ရွင္ရဟန္း ျပဳမေပးအပ္။
၆။ နား ႏွာေခါင္းျပတ္ေသာသူကို ရွင္ရဟန္း ျပဳမေပးအပ္။
၇။ ေျခေခ်ာင္း လက္ေခ်ာင္းျပတ္ေသာသူကို ရွင္ရဟန္း ျပဳမေပးအပ။
၈။ ေျခမ လက္မျပတ္ေသာသူကို ရွင္ရဟန္း ျပဳမေပးအပ္။
၉။ အေၾကာမ ျပတ္ေသာသူကို ရွင္ရဟန္း ျပဳမေပးအပ္။
၁ဝ။ ေျခေခ်ာင္း လက္ေခ်ာင္း ပူးေနေသာသူကို ရွင္ရဟန္း ျပဳမေပးအပ္။
၁၁။ ခါးကုန္းေနေသာသူကို ရွင္ရဟန္း ျပဳမေပးအပ္။
၁၂။ ပုကြေသာသူကို ရွင္ရဟန္း ျပဳမေပးအပ္။
၁၃။ လည္ပင္းႀကီးနာရွိသူကို ရွင္ရဟန္း ျပဳမေပးအပ္။
၁၄။ သံပူကပ္၍ တံဆိပ္ခတ္ထားသူကို ရွင္ရဟန္း ျပဳမေပးအပ္။
၁၅။ ႀကိမ္ဒဏ္ေပးခံရသူကို ရွင္ရဟန္း ျပဳမေပးအပ္။
၁၆။ ေတြ႔ရာအရပ္၌ သတ္ ဟူ၍ ေၾကာ္ညာထားေသာသူကို ရွင္ရဟန္း ျပဳမေပးအပ္။
၁၇။ ေျခထိုင္းေသာသူကို ရွင္ရဟန္း ျပဳမေပးအပ္။
၁၈။ အနာဆိုးရွိေသာသူကို ရွင္ရဟန္း ျပဳမေပးအပ္။
၁၉။ ပရိသတ္ကို ဖ်က္ဆီးေသာသူကို ရွင္ရဟန္း ျပဳမေပးအပ္။
၂ဝ။ မ်က္စိတစ္ဖက္ကန္းေသာသူကို ရွင္ရဟန္း ျပဳမေပးအပ္။
၂၁။ လက္ေျခေကာက္ေသာသူကို ရွင္ရဟန္း ျပဳမေပးအပ္။
၂၂။ ခြင္ေသာသူကို ရွင္ရဟန္း ျပဳမေပးအပ္။
၂၃။ ကိုယ္တစ္ျခမ္းေသေသာသူကို ရွင္ရဟန္း ျပဳမေပးအပ္။(ဖက္သကပ္နာ)
၂၄။ ဆြံ႕ေသာသူကို ရွင္ရဟန္း ျပဳမေပးအပ္။
၂၅။ အိုမင္းမစြမ္းေသာသူကို ရွင္ရဟန္း ျပဳမေပးအပ္။
၂၆။ မ်က္စိႏွစ္ဖက္ကန္းေသာသူကို ရွင္ရဟန္း ျပဳမေပးအပ္။
၂၇။ (စကားဆြံ႕) အေသာသူကို ရွင္ရဟန္း ျပဳမေပးအပ္။
၂၈။ နားပင္းသူကို ရွင္ရဟန္း ျပဳမေပးအပ္။
၂၉။ ကန္းလည္းကန္း အလည္းအေသာသူကို ရွင္ရဟန္း ျပဳမေပးအပ္။
၃ဝ။ ကန္းလည္းကန္း နားလည္းပင္းေသာသူကို ရွင္ရဟန္း ျပဳမေပးအပ္။
၃၁။ အလည္းအ နားလည္းပင္းေသာသူကို ရွင္ရဟန္း ျပဳမေပးအပ္။
၃၂။ ကန္းလည္းကန္း အလည္းအ နားလည္းပင္းေသာသူအား ရွင္ရဟန္း ျပဳမေပးအပ္။
ျပဳေပးလွ်င္ ဒုကၠဋ္အာပတ္သင့္၏။
(ပဋိသေႏၶႏွင့္တကြ အသက္ ႏွစ္ဆယ္ မျပည့္သူ၊
ပါရာဇိက သို႔ေရာက္သူ၊ ပ႑ဳက္ စေသာ အဘဗၺ ပုဂၢိဳလ္ တစ္က်ိတ္တစ္ေယာက္၊
ေပါင္း ၁၃-ေယာက္သည္ ရဟန္းျပဳေသာ္လည္း ရဟန္း မျဖစ္။
ၾကြင္းေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔ကား ရဟန္း ျဖစ္ကုန္၏။ သို႔ေသာ္ ရဟန္းျပဳ ေပးေသာသူ အာပတ္ မလြတ္။)
မဟာဝဂ္ ပါဠိေတာ္ ျမန္မာျပန္၊
No comments:
Post a Comment