**** ရတနသုတ္အမႊမ္း ****

အၿခားေသာ ပရိတ္အမြမ္းမ်ားမွာ ထိုပရိတ္ေတာ္ရဲ႕ အေၾကာင္းမ်ားကို အက်ဥ္းခ်ဳံးေရးထားတာမ်ားပါတယ္။ ရတနသုတ္ အမႊမ္းက်ေတာ႔ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ၾကီး သုေမဓာရွင္ရေသ႔ ဘ၀က ဒီပကၤရာၿမတ္စြာဘုရား ထံေတာ္ေမွာက္မွာ နိယတဗ်ာဒိတ္ပန္းကို
ဆင္ၿမန္းေတာ္မူပံုမွ အစၿပဳ၍ ေလးသေခ်ၤႏွင္႔ ကမၻာတစ္သိန္း ကာလ ပတ္လံုး ပါရမီ အမ်ိဳးမ်ိဳး ၿဖည္႔က်င္႔ခဲ႔ပံု၊ အဆံုးစြန္ေသာ ဘ၀အၿဖစ္ မယ္ေတာ္မဟာမာယာေဒ၀ီ ၀မ္းၾကာတိုက္မွာ ပဋိသေႏၶ ယူခဲ႔ပံု၊ ထိုမွ ေမြးဖြားေတာ္မူခဲ႔ပံု၊ အရြယ္ေတာ္ေရာက္လာသည္႔အခါ၊ မဟာနိကၡမ ေတာထြက္ေတာ္မူပံု၊ အလြန္ဆင္းရဲ ၿငိဳၿငင္စြာ ၆ ႏွစ္ၾကာမွ် ၊ ဒုကၠရစရိယ က်င္႔ေတာ္မူပံု၊ သမၼာသမၺဳဒၶဘုရားအၿဖစ္ ေရာက္ေတာ္မူခဲ႔ပံု၊
ဓမၼစကၠပ၀တၱန သုတ္ကို တရားဦးအၿဖစ္ေဟာေတာ္မူခဲ႔ပံုတို႔ကို အရွင္အာနႏၵာမေထရ္က ဆင္ၿခင္ၾကည္ညိဳ မိသည္႔အတိုင္း ေရွးဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားက ဗုဒၶ၀င္ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ကဲ႔သို႔ ေရးသားေတာ္မူတာဟာ ရတနသုတ္ တစ္ခုမွာသာ ဖတ္ရၾကည္ညိဳရပါတယ္။

အဲသည္ေနာက္ ေ၀သာလီၿပည္၌ၿဖစ္ေသာ ေဘး ၃ ပါးတို႔ကို လြတ္ကင္းစိမ္႔ေသာငွာ၊ အရွင္အာနႏၵာအား ညဥ္႔သံုးယံ ပတ္လံုး ရတနာသံုးပါးတို႔၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးေတာ္တို႔ကို သစၥာဆို ၿမြက္ေစေၾကာင္း ေရးသားထား ပါတယ္။ အဲဒီ အမႊမ္းကို ရြတ္ဆိုတိုင္း ဗုဒၶ၀င္ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ကို ၾကည္ညိဳရွိခိုးေနရသလို ခံစားႏုိင္ၾကပါတယ္။
အဲဒါဟာ ရတနသုတ္အမႊမ္းရဲ႕ ပထမထူးၿခားခ်က္ပါပဲ။

 ၿမင္းၿခံ ၉ ေဆာင္တိုက္ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီဟာ ေက်းဇူးရွင္ လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးႏွင္႔ ေခတ္ၿပိဳင္ က်မ္းတတ္ အေက်ာ္အေမာ္ ဆရာေတာ္ၾကီး ၿဖစ္ေတာ္မူပါတယ္။ ဆရာေတာ္ၾကီးရဲ႕အနက္ၿမန္မာၿပန္အဖြင္႔ဟာ ဘယ္ေလာက္ အႏွစ္သာရ ရွိတယ္လို႔ တို႔ကမေၿပာ၀ံ႔ေလာက္ေအာင္ ၿဖစ္ပါတယ္။ 

မင္းကြန္း တိပိဋကဓရ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ဦးစီးၿပဳစုေတာ္မူတဲ႔ မဟာဗုဒၶ၀င္ ပဥၥမတြဲ၊ ဓမၼရတနာအခန္း၊ ရတနသုတ္ အပိုင္းမွာ ၿပန္လည္ေဖာ္ၿပထည္႔သြင္း ေရးသားေတာ္မူတာကိုပဲ ခ်င္႔ၾကည္႔ပါေတာ႔။ အဲဒီ ပရိတ္ၾကီး ပါဠိအနက္ ၀တ္ရြတ္စဥ္ဟာ ' ၿမင္ၿခံ ၉ ေဆာင္တိုက္မူ မဟာပရိတ္ေတာ္ၾကီး နိႆယသစ္ ' ရယ္လို႔ ထင္ရွားတယ္။
ပဏိဓာနေတာ=သာရမ႑၊ ကမၻာမ,ထက္၊ စတုတၴမင္းတရားၾကီး၏ ေရႊဖ၀ါးေတာ္ၿမတ္ေအာက္၊ လ်ားေမွာက္၀ပ္စင္း၊ ကိုယ္ၿဖင္႔ခင္း၍၊ က်င္းက်င္းသန္စြမ္း၊ မႈထမ္းအားၾကီး၊ အရင္းႏွီးခဲ႔သၿဖင္႔၊ ခ်ီးေၿမႇာက္ ေပးသနားေတာ္မူအပ္ေသာ၊ နိယတ ဗ်ာဒိတ္ပန္းကို၊ မြမ္းမြမ္းထိပ္ၿပင္၊ ပန္ဆင္ေတာ္မူၿပီးသည္မွ။

ပ႒ာယ=စ၍ ။ တထာဂတႆ=ဂဂၤါ ၀ါဠဳ၊ သဲစုအတူ၊ လြန္ေတာ္မူေသာ၊ တစ္ဆူမၾကြင္း၊ တရားမင္းတို႔ကဲ႔သို႔၊ လာၿခင္းေကာင္းေတာ္မူေသာ အစိေႏၲယ် ၿမတ္စြာဘုရား၏။ 

ဒသပါရမီေယာ= ဥစၥာ၊ သား , မယား၊ ၿပည္တိုင္းကား တို႔ကို၊ ပယ္ရွားစြန္႔လႉ၊ ၿဖည္႔က်င္႔ေတာ္မူေသာ ဒသပါရမီေတာ္ တို႔လည္းေကာင္း။ ဒသဥပပါရမီေယာ= မ်က္စိ, နား, ႏွာ၊ အဂၤါ , ေၿခ , လက္ တို႔ကို၊ ရက္ရက္စြန္႔လႉ၊ ၿဖည္႔က်င္႔ေတာ္မူေသာ ဒသဥပပါရမီေတာ္တို႔လည္းေကာင္း။ ဒသ ပရမတၳပါရမီေယာ=အသက္ကိုစင္း၊ မခင္မမက္၊ ရက္ရက္စြန္႔လႉ၊ ၿဖည္႔က်င္႔ေတာ္မူေသာ ဒသပရမတၳ ပါရမီေတာ္တို႔လည္းေကာင္း။

 ဣတိ=ဤသို႔။ သမတိၱ ံသ ပါရမီေယာ၊ ဆယ္ပါး ၃ လီ၊ အမွ် ၃၀ ေသာ ပါရမီေတာ္တို႔ကိုလည္းေကာင္း။ ပဥၥမဟာပရိစၥာေဂ= ကိုယ္ခႏၶာႏွင္႔၊ ၿပည္ရြာ သား, မယား၊ ဥစၥာအားၿဖင္႔ ငါးပါးေသာ စြန္႔ၿခင္းၾကီးတို႔ကို လည္းေကာင္း။ ေလာကတၴစရိယံ=သတၱေလာကဓာတ္၊ သူက်ိဳးၿမတ္ေစၿခင္းငွာ၊ ရုိးမတ္စြာ က်င္႔ေတာ္မူၿခင္းလည္းေကာင္း။ ဥာတတၴစရိယံ=ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္၊ သူ က်ိဳးေၿမႇာ္၍၊ က်င္႔ေတာ္မူၿခင္းလည္းေကာင္း။ 

ဗုဒၶတၴစရိယံ=ကိုယ္က်ိဳးစင္စစ္၊ ဘုရားၿဖစ္ေစၿခင္းငွာ၊ သစ္သစ္အားယူ၊ က်င္႔ေတာ္မူၿခင္းလည္းေကာင္း။ ဣတိ=ဤသို႔။ တိေႆာ စရိယာ ေယာ=သံုးပါးသင္႔ေလ်ာ္ အက်င္႔ေတာ္တို႔ကိုလည္းေကာင္း။ ပစိၧမဘေ၀=ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ ရဟတ္စက္ၾကီး၊ ပ်က္စီးယုတ္သိမ္း၊ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းရာေခတ္၊ အဆံုးစြန္ေသာ ကိုယ္ေတာ္၏ အၿဖစ္၌။ 

ဂဗၻေ၀ါကၠႏၲိ ံ= ဖလ္သား၊ မွန္သား၊ ရံတားသိဂၤ ီ၊ ေစတီေတာ္တြင္း၊ ေရႊဆင္းတု သြင္းသကဲ႔သို႔၊ သနင္းေတာင္ညာ၊ မယ္မာယာ၏ ၊ ရတနာပလႅင္၊ တိုက္၀မ္း၀င္၍၊ ၿမန္းရႊင္သေႏၶ၊ တည္စံေနၿခင္းကို လည္းေကာင္း။ ဇာတိ ံ= လုမၺနီဟု၊ ဂုဏ္ဆီသင္းၾကိဳင္၊ အင္ၾကင္းၿမိဳင္၌၊ တစ္ၿပိဳင္စကၠ၀ါ၊ ဘ၀ဂ္ၿငာထိ၊ ေထာမနာၾကီး၊ ၾသဘာခ်ီးလ်က္၊ မီးရႈးသန္႔စင္၊ ဖြားေၿမာ္ၿမင္ၿခင္းကိုလည္းေကာင္း။

 အဘိနိကၡမနံ=သံေယာဇဥ္ႏွင္႔ မယွဥ္မစပ္၊ အစဥ္ ၿဖတ္လ်က္ ၿမတ္ေသာေတာထြက္ေတာ္မူၿခင္းကိုလည္းေကာင္း ပဓာနစရိယံ= တစ္ေန႔တာတြက္၊ သစ္တစ္ရြက္ႏွင္႔၊ ႏွစ္သက္ေစၿပီး၊ သစ္တစ္သီးမွ်၊ ၾကီးလွ်င္တစ္ၿခမ္း၊ ႏွမ္းတစ္ေစ႔ ဆန္တစ္ေစ႔၊ ရံခါလည္း မေတြ႕ရဘဲ၊ ေန႔ဆက္ ရက္ဆက္၊ ထက္ၿမက္ေသာဥႆာဟ၊ ဒုကၠရစရိယာ၊ ေၿခာက္ႏွစ္ၾကာပင္၊ ၿငိဳၿငင္စြာ က်င္႔ေတာ္မူၿခင္းကိုလည္းေကာင္း။ ေဗာဓိပလႅေကၤ= ရတနာပလႅင္၊ ေဗာဓိပင္၌။ မာရ၀ိဇယံ= ေဒ၀ပုတၱ စသည္ အၿပား၊ မာရ္ ငါးပါးကို ၊ လွံ , ဓား မဖက္ ၊ ဥာဏ္လက္နက္ၿဖင္႔၊ ပယ္ဖ်က္ကုန္စင္၊ ၿပီးေအာင္ၿမင္ၿခင္းကိုလည္းေကာင္း။ 

သဗၺညဳတညာဏပဋိေ၀ဓံ= သစၥာေလး၀၊ ေဉယ်ငါးပါး၊ တရားမူလ၊ ဟူသမွ်ကို၊ ၿမဴမွ်မက်န္၊ ဘူသယံၿဖင္႔၊ သူမဆံဘိ၊ ထိုးထြင္း၍သိေတာ္မူၿခင္းကိုလည္းေကာင္း။ ဓမၼစကၠပၸ၀တၱနံ=မိဂဒါ၀ုန္၊ ေတာရဂံု၌၊ ဘံု ပထ၀ီ၊ သုန္သုန္ဟီေအာင္၊ ဂုဏ္ဆီၿပည္႔ႏွက္၊ ပဥၥ၀ဂ္တို႔အား၊ ဓမၼစက္ထူး၊ တရားဦးကို၊ ၿဖန္႔ၿဖဴးေဟာၾကားေတာ္မူၿခင္းကိုလည္းေကာင္း။ 

န၀ ေလာကုတၱရဓေမၼ= မဂ္ , ဖိုလ္ ရွစ္တန္၊ ေနရဗာန္ႏွင္႔၊ ေ၀ဖန္ပိုင္းၿခား၊ ၉ ပါးေသာ ေလာကုတၱရာ တရားေတာ္တို႔ကိုလည္းေကာင္း။ ဣတိဧ၀မာဒိေက= ဤသို႔ အစရွိကုန္ေသာ။ သေဗၺပိ= အလံုးစံုလည္းၿဖစ္ကုန္ေသာ။ ဣေမဗုဒၶဂုေဏ=ဤစရိယစာဂီ ၊ ပါရမီအဆင္႔ဆင္႔၊ ရင္႔ထက္ရင္႔၍၊ ပြင္႔ၿခင္းသို႔ ေရာက္ေတာ္မူေသာ အစိေႏၲယ် ၿမတ္စြာဘုရား၏၊ 

မ်ားစြာေသာ ေက်းဇူးေတာ္ ဂုဏ္ေတာ္တို႔ကို။ အာ၀ေဇၨတြာ= ဥာဏ္သမၸဇဥ္ ၊ ၾကံဆင္ၿခင္ေတာ္မူ၍ ။ ေ၀သာလိယာ= တံတိုင္း သံုးရပ္၊ ထပ္လ်က္ , ထပ္လ်က္ ၊ ပတ္ယွက္ ဆူေ၀၊ လူေန အိမ္ေၿခ ၊ မေရ မတြက္သာ၊ က်ယ္၀န္းစြာေၾကာင္႔၊ ေ၀သာလီ အမည္ရွိေသာ ၿပည္ၾကီး၌။

တီသုပါ ကာရႏၲေရသု= မီးတား ရံဆိုင္း၊ ထပ္ထပ္ ၀ိုင္းသား၊ တံတိုင္း သံုးရပ္တို႔၏ အၾကားတို႔၌။
တိယာမရတိၱ ံ = ညဥ္႔ဦးသန္းေခါင္၊ ေသာက္ေရာင္၀ိုး၀င္း၊ မိုး အလင္းဟူေသာ ယင္းညဥ္႔သံုးယံ ကာလပတ္လံုး။

ပရိတၱံ= ရတနသုတ္၊ ေရႊႏႈတ္ၿမြက္ေဖာ္၊ ပရိတ္ေတာ္ကို၊ ကေရာေႏၲာ= သဒၵါမပ်က္၊ အနက္မမွား၊ သနားေရွးရႈ႕ ၊ ေဟာရြတ္ေတာ္မူေပေသာ။ အာယသၼာ အာနႏၵေတၳေရာ၀ိယ= ဗဟုသုတ၊ စသည္ ဧတဒဂ္၊ ပြားတက္အစဥ္၊ ငါးခ်က္တင္ေသာ အရွင္အာနႏၵာ မေထရ္ၿမတ္ကဲ႔သို႔။

 ကာရုညစိတၱံ= ဒုကိၡတ သတၱ၀ါ၊ ေ၀ေနယ်တို႔အား၊ ၾကင္နာသနားၿခင္းႏွင္႔ ယွဥ္ေသာစိတ္ကို။ ဥပ႒ ေပတြာ= ၿဖစ္ေစ၍ ။
ေကာဋိသတ သဟႆသု= ေထာင္ , ေသာင္း , သိန္း , သန္း၊ ဂဏန္းေၿခေပါင္း၊ မေရေကာင္းမွ်၊ ကုေဋေပါင္း တစ္သိန္းကုန္ေသာ။

 စကၠ၀ါေ႒သု= ယူဇနာေပါင္း၊ ရွစ္ေသာင္းႏွစ္ေထာင္ အၿမင္ေဆာင္သား၊ ေတာင္စၾက၀ဠာ၊ ကာရံ ေက်ာက္စိုက္၊ ၀န္း၍ ၀ိႈက္ေသာ၊ တိုက္ေလာကဓာတ္တို႔၌။ ၀သႏၲာ= ဘံု အသီးသီး၊ ၾကီးၾကီး , ငယ္ငယ္၊ သြယ္သြယ္ ၀၀၊ ေနထိုင္ၾကကုန္ေသာ။ ေဒ၀တာ= အာဏာလႊမ္းမိုး၊ တန္ခိုး ၾကီးၿမတ္၊ အနတ္နတ္တို႔သည္။
ယႆ= အၾကင္ ရတနသုတ္၊ ေရႊႏႈတ္ ၿမြက္ေဖာ္၊ ပရိတ္ေတာ္၏ ။

 အာဏံ= သိန္းကုေဋကုန္၊ ဘံုစကၠ၀ါ၊ တုန္သြက္ခါမွ်ေသာ အာဏာေတာ္စက္ရိပ္ကို။ ပဋိဂၢဏွႏၲိ= ၀မ္းသာၾကည္ႏူး ၊ လြန္ရြင္ၿမဴးလွ၍ ၊ ဦးၿဖင္႔ ခံယူၾကကုန္၏ ။ ယဥၥံ ယံဧ၀ ပရိတၱံ= အၾကင္ရတနသုတ္၊ ေရႊႏႈတ္ၿမြက္ေဖာ္၊ ပရိတ္ေတာ္သည္ သာလွ်င္။
ေ၀သာလိယာ= ေ၀သာလီ အမည္ရွိေသာ။ ပုေရ= ရာဇဌာနီ၊ က်ဴးသည္ေအာင္စည္၊ မင္းေနၿပည္၌။

ေရာဂါမႏုႆဒုဗိၻကၡသမၻဴတံ= ေရာဂါေသာင္းက်န္း၊ ဘီလူးဖမ္းႏွင္႔၊ ကုန္ခမ္း ေခါင္းပါးေသာ ထမင္းေၾကာင္႔ၿဖစ္ေသာ။ တိ၀ိဓံဘယံ= ကပ္ၾကီးသံုးကပ္၊ မရပ္တည္ႏုိင္၊ အၿပိဳင္တိုက္ေရး၊သံုးပါး အၿပားရွိေသာ ေဘးကို ။ ခိပၸံ= အလ်င္အၿမန္။ အႏၲရဓာေပသိ= ကြယ္ေစ , ေပ်ာက္ေစ , ၿငိမ္းေစ၏ ။

တံပရိတၱံ= ထို မဟပၹလမ်ိဳး၊ အက်ိဳးအာနိသံသ၊ ၾကီးမားလွေသာ၊ ရတနသုတ္၊ ေရႊႏႈတ္ၿမြက္ေဖာ္၊ ပရိတ္ေတာ္ကို။ ေဟ= သီတင္းသံုးဖက္၊ သမဂၢေပါင္း၊ သူေတာ္ေကာင္းတို႔။ မယံ= ငါတို႔သည္။ ဘဏာမ= သဒၵါမပ်က္၊ အနက္မယိမ္း၊ ေဘးခပ္သိမ္းတို႔၊ ကင္းၿငိမ္း စိမ္႔ငွာ၊ ရြတ္ဖတ္သရဇၨ်ာယ္ၾကပါကုန္အံ႔။

ဆရာၾကီးဦးသုခ ၏ ရတနသုတ္ မွ.......