*** တရားဦး ***

 ပဥၥ၀ဂၢီငါးဦး (ရဟန္းငါးပါးအစု) နဲ႔
ဘုရားအေလာင္း တရားအတူက်င့္ခဲ့ဘူးပါတယ္။
ဘုရားအေလာင္းနဲ႔ ဒီပဥၥ၀ဂၢီငါးဦး ေတာထဲမွာ
တရားအတူက်င့္စဥ္ သေဘာထားကြဲလြဲခဲ့တယ္။

ပဥၥ၀ဂၢီငါးဦးက
ခႏၶာကုိယ္ကုိ ညွင္းပမ္းႏွိပ္စက္ၿပီး
က်င့္ႀကံမွသာ ဘုရားျဖစ္ႏုိင္တယ္လုိ႔ တရားေသစြဲကုိင္ ယုံၾကည္တယ္။
ဘုရားအေလာင္းကေတာ့
ခႏၶာကုိယ္ကုိ ညွင္းပမ္းႏွိပ္စက္တဲ့အက်င့္မ်ဳိးစုံကုိ
က်င့္ႀကံသင့္သေလာက္ က်င့္ႀကံၿပီးၿပီ။
ဒါေပမဲ့ ဘုရားျဖစ္ဖုိ႔အတြက္ လမ္းစ မျမင္ဘူး။
ဒါ့ေၾကာင့္ အေလွ်ာ့အတင္းလုပ္ႀကည့္ဘုိ႔စိတ္ကူးတယ္။

ဒီအတြက္ အလယ္အလတ္လမ္းစဥ္ (မဇၥ်ိမပဋိပဒါ) ကုိ
က်င့္မယ္လုိ႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်တယ္။
ဒီလုိလမ္းေၾကာင္းေျပာင္းတဲ့ဘုရားအေလာင္းကုိ
ပဥၥ၀ဂၢီငါးဦးက အထင္ေသးသြားတယ္။
ဘုရားအေလာင္းနဲ႔သူတုိ႔ သေဘာထားအယူအဆေတြ ကြဲလြဲကုန္တယ္။

သေဘာထားကြဲလြဲတဲ့သူနဲ႔အတူေနေနရရင္လဲ ေရရွည္အဆင္ေျပမယ္ မထင္ဘူး။
သေဘာထားအယူအဆေတြ ကြဲလြဲကုန္မွေတာ့
အတူမေနတာ အေကာင္းဆုံးပဲ လုိ႔
ဘုရားအေလာင္းစဥ္းစားမိဟန္တူပါရဲ႕။
ခြဲထြက္ပီး တရားအားထုတ္တယ္။
ေနာက္ဆုံး ဘုရားျဖစ္သြားတာပဲ။

ဘုရားျဖစ္ၿပီး ဘုရားရွင္ ပဥၥ၀ဂၢီရဟန္းတုိ႔ဆီ သြားေတာ့
သူတုိ႔ရင္ထဲမွာ နဂုိရွိရင္းစြဲ အထင္ေသးအျမင္ေသးဓာတ္ခံက
ဘုရားအေပၚမွာ ရွိေနပါေသးတယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္ ဘုရားရွင္ အေ၀းက ၾကြလာတာကုိ ျမင္ေတာ့
သူတုိ႔အခ်င္းခ်င္း တုိးတုိး တုိးတုိးနဲ႔ အထင္ေသး အျမင္ေသးစကားေတြ
ေျပာေနခဲ့ၾကေသးတာပဲမဟုတ္လား။
သူတုိ႔အခ်င္းခ်င္းေျပာတဲ့စကားကုိ ၾကည့္၊

ကုိယ့္လူတုိ႔။
ရဟန္းေဂါတမကုိ ဘုရားျဖစ္ေအာင္ တကယ္က်င့္မယ္ ထင္ခဲ့တာ။
အထင္နဲ႔အျမင္တျခားစီပဲ၊
သူတရားအားထုတ္တာ ဘာအတြက္လဲ။
လာဘ္လာဘ ေပါမ်ားဘုိ႔အတြက္ပဲ။
အခု ျပန္လာၿပီ ဒုိ႔ဆီကုိ။
ခရီးဦးႀကဳိမေနနဲ႔ကြာ၊ သူ႔ဟာသူ အဆင္ေျပတဲ့ေနရာမွာ ၾကည့္ထုိင္လိမ့္မယ္တဲ့။

တကယ္တမ္း ဘုရားရွင္သူတုိ႔အနားေရာက္လာေတာ့
ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ႀကဳိဆုိၾကပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ သူတုိ႔က ဘုရားရွင္ကုိ
ငါ့ရွင္ေဂါတမ၊ ငါ့ရွင္ေဂါတမ နဲ႔ ေခၚေ၀ၚေျပာဆုိၾကတယ္။
သာသနာေတာ္မွာ ငါ့ရွင္ ဆုိတဲ့စကားလုံးကုိ
ကုိယ္နဲ႔ရြယ္တူနဲ႔ ကုိယ့္ထက္ငယ္သူတုိ႔အတြက္ သုံးတာ။

ဘုရားရွင္က
ေဟး၊ ငါ့ကုိ ငါ့ရွင္လုိ႔မေခၚနဲ႔။ ငါက ဘုရားျဖစ္ေနၿပီ လုိ႔ေျပာရတယ္။
ပဥၥ၀ဂၢီငါးဦးတုိ႔ မယုံပါဘူး။
အလြယ္လမ္းလုိက္သြားတဲ့သူ ဘုရားမျဖစ္ႏုိင္ပါဘူးေပါ့။

ဘုရားရွင္ကလဲ ငါဘုရားျဖစ္ေနၿပီကြဲ႔။
မယုံဘူး။
ဘုရားရွင္ သုံးႀကိမ္သုံးခါေျပာတာေတာင္ သူတုိ႔မယုံပါဘူး။
မယုံေတာ့ ဘုရားရွင္က သူတုိ႔ကုိ ဒီလုိ ေျပာလုိက္တယ္။

ကဲ၊ ေမးစမ္းပါရေစ၊
ငါ မင္းတုိ႔ကုိ ဘုရားမျဖစ္ပါဘဲ ငါဘုရားျဖစ္ၿပီလုိ႔
အရင္တုန္းက ဘယ္ႏွခါမ်ား ေျပာခဲ့ဘူးလုိ႔လဲ၊
အခုဟာက ငါတကယ္ဘုရားျဖစ္လုိ႔ ၿဖစ္ၿပီ ေျပာေနတာပါ

ဒီလုိေျပာလုိက္ေတာ့မွ လက္ခံသြားတာ။
ဘုရားျဖစ္တာကုိ လက္ခံေတာ့
ကဲ၊ ငါတရားေဟာမယ္ဆုိၿပီး
ဓမၼစကၠပ၀တၱနသုတ္ေတာ္ကုိ ေဟာေတာ္မူပါတယ္။

ဒီသုတ္ကုိ ျမန္မာတုိ႔က ဓမၼစၾကာတရားေတာ္ လုိ႔ သိၾကတယ္။
 ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႕ ပထမဦးဆုံးေဟာတဲ့တရားျဖစ္ပါတယ္။
တရားဦးေပါ့။ တရားဦးျဖစ္သည့္အားေလွ်ာ္စြာ
ပိဋကတ္စာေပမွာ အင္မတန္အေရးႀကီးတဲ့ သုတ္တစ္သုတ္လဲျဖစ္ပါတယ္။
ပိဋကတ္သုံးပုံရဲ႕ အႏွစ္ခ်ဳပ္လုိ႔လဲ ဆုိႏုိင္တယ္။
အဆီအႏွစ္ေတြခ်ည္းပဲ။

ပိဋကတ္သုံးပုံစလုံးမဖတ္ဖူးခ်င္ေန၊
ဒီသုတ္ကုိေတာ့ ေသခ်ာနားလည္ေအာင္ ဖတ္၊ မွတ္သင့္တယ္။

ဗုဒၶဘာသာဆုိတာ ဘာလဲ၊ ဗုဒၶဘာသာက်င့္စဥ္က ဘာလဲဆုိတာကုိ
ဒီသုတ္ေတာ္မွာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း တိတိက်က် ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ျပဆုိထားတာ ေတြ႔ရတယ္။

တခ်ိန္တုန္းက (လူေသလူျဖစ္နဲ႔) နာမည္ႀကီးခဲ့တဲ့ ဆရာေတာ္ဦးဥကၠ႒ကေတာ့
ဒီဓမၼစကၠပ၀တၱနသုတ္နဲ႔ (ဒုတိယေျမာက္သုတ္ျဖစ္တဲ့)
အနတၱလကၡဏသုတ္ ႏွစ္သုတ္သာ
ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ တရားေတာ္ စစ္စစ္ျဖစ္ေၾကာင္း
သူ႔ယုံၾကည့္ခ်က္ကုိ စာအုပ္တစ္အုပ္ထဲမွာ ေရးခဲ့ဘူးတယ္။

ဘုရားရွင္ ကဆုန္လျပည့္ေန႔မွာ ဘုရားအျဖစ္သုိ႔ေရာက္ၿပီး
ဒီဓမၼစၾကာတရားကုိ ၀ါဆုိလျပည့္ေန႔မွာေဟာပါတယ္။
ဒီသုတ္ေတာ္မွာ အဲ့ဒီအခ်ိန္က အိႏၵိယႏုိင္ငံမွာေခတ္စားေနတဲ့
ေရပန္းစားေနတဲ့ အစြန္းေရာက္၀ါဒက်င့္စဥ္ႏွစ္မ်ဳိးကို
မက်င့္နဲ႔လုိ႔ အရင္ဆုံး ဒဲ့ေျပာထည့္လုိက္တယ္။

အစြန္းေရာက္၀ါဒ ႏွစ္မ်ဳိးက
(၁) ကာမသုခလႅိကာႏုေယာဂ နဲ႔
(၂) အတၱကိလမထာႏုေယာဂတုိ႔ျဖစ္တယ္။

ကာမသုခလႅိကာႏုေယာဂဆုိတာ
အၿမဲတမ္း ကာမခ်မ္းသာကုိ လုိလားေတာင့္တေနတဲ့အက်င့္ကုိ ေျပာတာ။
ဒီအက်င့္ကုိ ဘုရားရွင္က ယုတ္ညံ့တဲ့အက်င့္၊ ရြာသူရြာသားတုိ႔အက်င့္၊
ပုထုဇဥ္တုိ႔အက်င့္၊ ျမင့္ျမတ္သူတုိ႔ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာအက်င့္၊
အက်ဳိးအျမတ္မရေသာအက်င့္လို႔ ေျပာျပပါတယ္။

The Buddha described this extreme as
base, vulgar, worldly, ignoble and profitless.

အတၱကိလမထာႏုေယာကဆုိတာ
(ကိေလသာနည္းလုိ႔နည္းျငားက်င့္ေနတဲ့၊ စိတ္ပူပန္မႈ ေလ်ာ့လုိ႔ေလ်ာ့ျငားက်င့္ေနတဲ့)
အၿမဲတမ္း ကုိယ့္ကုိယ္ကို ညွင္းပမ္းႏွိပ္စက္ေနတဲ့အက်င့္ကုိ ေျပာတာ။
ဒီအက်င့္ကုိ ဘုရားရွင္က ဆင္းရဲျခင္းကုိျဖစ္ေစတတ္တဲ့အက်င့္၊
ျမင့္ျမတ္သူတုိ႔ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာအက်င့္၊
အက်ဳိးအျမတ္မထြက္ေသာအက်င့္လုိ႔ ေျပာျပပါတယ္။

The Buddha remarks that it is painful, ignoble and profitless.

နံပါတ္ (၁) အက်င့္က ကုိယ့္ရဲ႕ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာတုိးတက္မႈကုိ ေႏွာင့္ေႏွးေစၿပီး
နံပါတ္ (၂) အက်င့္က အသိဥာဏ္စြမ္းရည္ကုိ
အားနည္းေစပါတယ္။ ယုတ္ေလ်ာ့ေစပါတယ္။

The formar retards one’s spiritual prograss,
the latter weakens one’s intellect.

ဒီအက်င့္ႏွစ္မ်ဳိးကုိ အေၾကာင္းအက်ဳိး နား၀င္ေအာင္ ေျပာျပၿပီး
က်င့္ရမဲ့ အလယ္အလတ္လမ္းစဥ္ (မဇၥ်ိမပဋိပဒါ) တရားေတာ္ကုိ ဆက္ေဟာျပပါတယ္။
မဇၥ်ိမပဋိပဒါ ဆုိတာ ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္တုိင္ က်င့္ခဲ့တဲ့အက်င့္၊ ပညာမ်က္စိ၊
ဥာဏ္မ်က္စိတုိ႔ကုိ ရေအာင္ ေဆာင္ႏွင္းေပးတတ္တဲ့အက်င့္ျဖစ္တယ္။

ဒါ့အျပင္ မဇၥ်ိမပဋိပဒါလမ္းစဥ္ကုိ က်င့္ရျခင္းရည္ရြယ္ခ်က္က
သစၥာေလးပါးကုိ သိဘုိ႔နဲ႔ နိဗၺာန္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳဘုိ႔ျဖစ္တယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္ သစၥာေလးပါးကုိ တကယ္သိလုိသူ၊ နိဗၺာန္ကုိ ရလုိသူ၊
မ်က္ေမွာက္ျပဳလုိသူ မည္သူမဆုိ မဇၥ်ိမပဋိပဒါက်င့္စဥ္ကုိ က်င့္ရမွာ ျဖစ္တယ္။

မဇၥ်ိမပဋိပဒါက်င့္စဥ္မွာ အခ်က္ (၈) ခ်က္ရွိတယ္။

 

http://www.damanady.tk/2014/03/blog-post.html