“သူတို႔ကိုးကြယ္တဲ့ ဘုရားသခင္ဆိုတာ အခုထိ ေကာင္းကင္ဘံုနန္းမွာ ရွိေနတယ္။ၿပီးေတာ့သူတို႔ဘုရားသခင္ကကိုးကြယ္ဆည္းကပ္လာ
သူတိုင္းကို ရွိသမွ် အျပစ္ေတြလည္း ေဆးေၾကာ ဖယ္ရွားေပးမယ္။ ဆင္းရဲဒုကၡေတြ ကင္းေ၀းေစမယ္။
ခ်မ္းသာသုခေတြနဲ႔ ျပည့္စံုေအာင္လည္း အစစ တာ
၀န္ယူတယ္” ဆိုတဲ့ အာမခံခ်က္ အျပည့္ရွိေၾကာင္းေတြကို သူတို႔ဘက္က ရႊန္းရႊန္းေ၀ေအာင္ ေျပာ
ျပၾကပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ သူတို႔က “မင္းတို႔ ကိုးကြယ္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာ ဘုရားဆိုတာ လူကျဖစ္လာတဲ့ဘုရား
ျဖစ္လို႔ လူေတြလိုပဲ ေသသြားခဲ့ၿပီ။ အခု မရွိေတာ့ဘူး။ အဲဒီေတာ့ မင္းတို႔ဟာ မရွိတဲ့ ဘုရားကို ကိုး
ကြယ္ေနၾကသူေတြ ျဖစ္မေနဘူးလား?။ တို႔ ဘုရားသခင္က တို႔အတြက္ လံုး၀အျပည့္အစံု တာ၀န္
ယူၿပီး အာမခံခ်က္ေပးသလို မင္းတို႔ ဘုရားသခင္ကေကာ မင္းတို႔အတြက္ ဘယ္လိုတာ၀န္ယူသလဲ၊
ဘာေတြအာမခံခ်က္ ေပးသလဲ?။ ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းမ်ိဳးေတြ ေမးလာတဲ့အခါ မိမိရွင္းျပခဲ့တာကေတာ့=
လက္ရွိ ကိုးကြယ္ေနၾကတဲ့ ဘာသာတရားေတြကို ခ်မွတ္တည္ေထာင္ခဲ့ၾကတဲ့ ဦးစီးေခါင္း
ေဆာင္ဆိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြအားလံုးထဲမွာ ဘယ္ေခတ္က၊ ဘယ္အရပ္မွာ၊ ဘယ္မိ ဘယ္ဖက ဖြားျမင္
တယ္။ ငယ္နာမည္က ဘယ္လိုေခၚတယ္။ ဘယ္အရြယ္မွာ ဘုရားျဖစ္တယ္။ ဘယ္လိုတရားေတြကို
ဘယ္အရပ္ ဘယ္ေဒသမွာ ဘယ္ပုဂၢိဳလ္ကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ေဟာခဲ့တယ္” စတဲ့ ေသခ်ာေရရာတဲ့
မွတ္တမ္းမွတ္ရာ သမိုင္းအေထာက္အထား ခိုင္ခိုင္လံုလံု ရွိတာဆိုလို႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ ကိုးကြယ္
ေနတဲ့ “ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား” တစ္ဆူတည္းသာ ရွိတယ္ဆိုတာ ဒီေန႔ သိပၸံပညာ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္
ေနတဲ့ ကမၻာ့ပညာရွင္ေတြ အားလံုကလည္း အေလးထား သိမွတ္ထားၾကတာ အားလံုးအသိပါ။
ဗုဒၶဘုရား ပြင့္ေတာ္မူခဲ့တဲ့ မဇၩိမေဒသ(အိႏၵိယ၊ နီေပါႏိုင္ငံေတြ) မွာ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္
ေထာင္ေက်ာ္က အေသာကမင္းႀကီး ေရးထိုးစိုက္ထူခဲ့တဲ့ ဒီမွတ္တမ္း ေက်ာက္စာေတြ၊ ေက်ာက္
တိုင္ႀကီးေတြကို ကမၻာ့ပညာရွင္ေတြ အားလံုတို႔ကလည္း အေလးထား အသိအမွတ္ျပဳၾကတယ္ဆို
တာ အားလံုးသိၾကမွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာဆိုတာ ကမၻာမွာ အေရရာဆံုး၊ အခိုင္မာဆံုး၊ အ
ေထာက္အထားျပႏိုင္တဲ့ ဘာသာတရားျဖစ္တယ္ဆိုတာ ဘယ္ပညာရွင္ကမွ မျငင္းဆန္ပါဘူး။
ေနာက္တခ်က္က “ဗုဒၶျမတ္စြာ အခုဘယ္မွာရွိသလဲ?” ဆိုတဲ့ကိစၥပါ။ ေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရား
ရွင္ဟာ (၄၅) ၀ါတိတိ သက္ရွိထင္ရွားေနထိုင္ခဲ့ၿပီး တရားဓမၼေတြကိုလည္း မရပ္မနားလို႔ ဆိုရ
ေလာက္ေအာင္ ေဟာေတာ္မူခဲ့တာပါ။ သက္ေတာ္ (၈၀) အရြယ္၊ ၀ါေတာ္ (၄၅) ၀ါ ျပည့္ၿပီးခ်ိန္မွာ
ပရိနိဗၺာန္စံသြားပါတယ္။ ပရိနိဗၺာန္စံ၀င္ခါနီးမွာ အလုပ္အေကၽြးျဖစ္တဲ့ အရွင္အာနႏၵာမေထရ္ကို
ဘုရားရွင္ မိန္႔ၾကားခဲ့တဲ့စကား ရွိပါတယ္။
“ ငါ ဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္စံသြားၿပီ၊ ခႏၶာရုပ္ျဒပ္ႀကီး ကြယ္
ေပ်ာက္သြားၿပီဆိုတာနဲ႔ ကိုးကြယ္ရာမဲ့သြားၿပီ၊ ဘုရားမရွိေတာ့ဘူးလို႔ မမွတ္ယူပါႏွင့္၊ ငါ ဘုရားရွင္
(၄၅) ၀ါပတ္လံုး ေဟာၾကားခဲ့တဲ့ တရားပုဒ္စု (ဓမၼကၡႏၶာ) ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္တို႔ဟာ ငါဘုရား
ရွင္ရဲ႕ ကိုယ္စားေတြပါပဲ၊ ဒီ တရားပုဒ္စုေတြ ထင္ရွားရွိေနသမွ် ငါဘုရား ထင္ရွားရွိေနတယ္လို႔ ခံယူ
ၾကပါ ” ဆိုတဲ့ မွာတမ္းစကားပါ။
ဒါေၾကာင့္ “ ျမတ္စြာဘုရား အခု ဘယ္မွာရွိသလဲ ” ဆိုရင္ ဓမၼကၡႏၶာ တရားေတာ္ေတြရွိတဲ့
ေနရာမွာ ရွိတယ္လို႔ ေျပာရမွာပါ။ ဒါကို ၾကည့္လိုက္ရင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားဟာ မရွိေတာ့တဲ့ ဘုရား
ကို ကိုးကြယ္ေနၾကသူေတြ မဟုတ္ဘူး။ ထင္ရွားတဲ့ ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ကိုယ္စား တရားေတာ္ေတြကို လိုက္
နာက်င့္သံုး ပူေဇာ္ေနၾကသူေတြ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို အထူးသိမွတ္သင့္ပါတယ္။
ထပ္ၿပီးသတိေပးလို
တာကေတာ့ “ ဗုဒၶဘာသာဆိုတာ ကိုးကြယ္ပသေရး ဘာသာတရား မဟုတ္ဘူး၊ လိုက္နာက်င့္သံုး
ပူေဇာ္ေရး ဘာသာတရားသာ ျဖစ္တယ္ ” ဆိုတာကို အေလးအနက္ နားလည္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
{ ဓမၼေဘရီအရွင္၀ီရိယ(ေတာင္စြန္း)၏ ဘယ္ေက်ာင္းေနမလဲ ေမာင္ေရခဲႏွင့္ အာခံတြင္းက ဖြားသူ
မ်ားမွ ေကာက္ႏုတ္ေရးသားပူေဇာ္ပါသည္။}
http://buddhismworld.ning.com/profiles/blogs/6371237:BlogPost:418454
No comments:
Post a Comment