*** တြန္းပို႔ျခင္းကို ခံေနၾကရသူမ်ား။ ***

        ေလာကႀကီးဟာ ပို႔ေဆာင္ေခၚငင္ျခင္း ခံေနရတယ္ သို႔မဟုတ္ တြန္းပို႔ျခင္းကို ခံေနရတယ္။ငယ္ငယ္ေတာင္ေက်း ကေလးဘ၀ကေန တျဖည္းျဖည္း ႀကီးႀကီးလာတယ္။ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် အိုလာ
ၾကတယ္။ “ဇာတိ”ဆိုတဲ့တရား ရလာတဲ့အခ်ိန္က စၿပီးေတာ့ ဇာတိက “ဇရာ” ဆိုတဲ့ မွတ္တိုင္ကိုေရာက္ေအာင္ တြန္းပို႔ေနတာ။
ဇရာမွတ္တိုင္ကို ေရာက္ေတာ့လည္း ဇရာက ဒီအတိုင္းေနတာ မ
ဟုတ္ဘူး “ဗ်ာဓိ” ဘက္ကို တြန္းပို႔လိုက္ျပန္တယ္။

         အိုလာၿပီဆိုလို႔ရွိရင္ ဘာမွမေကာင္းေတာ့ဘူး၊ ဒါေပမဲ့ ဘ၀မွာ ေပ်ာ္ေနၾကတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြက်ေတာ့ ေကာင္းတာေလးေတြ
ကိုေရြးၿပီး ေပ်ာ္တတ္ၾကေသးတယ္။ လူ႕ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ႀကီးက တေရြ႕ေရြ႕နဲ႔ ေကာင္းတဲ့ဘက္ သြားေနတာ အဟုတ္ဘူး၊ မေကာင္းတဲ့ဘက္ကို သြားေနတာ။ ေနာက္ဆံုးေရာက္မယ့္ မွတ္တိုင္ႀကီးက “မရဏ”ဆိုတဲ့ မွတ္တိုင္ပဲ။ 

အဲဒီ ေရာက္သြားလို႔ရွိရင္ တဘ၀ ၿပီးၾကျပန္ေရာ၊ ၿပီးသြားေတာ့ အဆံုးသတ္သလားလို႔ဆိုရင္ အဆံုးမသတ္ေသးဘူး။ ကုသိုလ္ေကာင္းမွဳေလးလုပ္ၿပီး ေနာင္ဘ၀က်ေတာ့ ဒီ့ထက္ ေကာင္းတဲ့ဘ၀ ေရာက္ပါ့ရေစဘုရား ဆိုေတာ့
လာျပန္ၿပီေပါ့ တစ္ေက်ာ့။

         “ဘ၀တဏွာ” (ထာ၀ရရွိေနမွဳကို တြယ္တာေနတဲ့တဏွာ) က ရွိေနသမွ် အဲဒီတဏွာက ဆြဲေခၚသြားပါတယ္။ ဒီ့ထက္ေကာင္းတဲ့ဘ၀ကို ေမွ်ာ္ျပန္တယ္။ ဆင္းရဲတဲ့သူက ခ်မ္းသာခ်င္တယ္။ခ်မ္းသာတဲ့သူက ပိုၿပီးေတာ့ ခ်မ္းသာခ်င္တယ္။ ရာထူးဂုဏ္သိမ္ ျပည့္စံုခ်င္တယ္။ (ေ၀ဒနာ ပစၥယာ တဏွာ) ။

         တပည့္ေတာ္ဘုရား နိဗၺာန္မေရာက္မီစပ္ၾကား ေနာင္ဘ၀မွာ မေတာင့္မတ မေၾကာင့္မက်ရတဲ့ဘ၀၊ စည္းစိမ္ဥစၥာႏွင့္ ျပည့္စံုတဲ့ဘ၀၊ ပညာတတ္တဲ့ဘ၀မ်ိဳးမွာ ျဖစ္ပါရေစ ဆိုၿပီးေတာ့ ေတာင္းလိုက္တာက “ဘ၀”။(ဘ၀သစ္)

         ဘာေၾကာင့္ေတာင္းလဲ ?။ အတြယ္အတာေလး ရွိေနလို႔။ ဘာျဖစ္လို႔ တြယ္လဲ ?။ အမွန္မသိ
လို႔။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ျမတ္စြာဘုရားက သုတၱန္တစ္ခုမွာဆိရင္ “အ၀ိဇၨာ နီ၀ရဏာနံ၊ တဏွာ သံေယာဇနာနံ” -သတၱ၀ါတို႔ရဲ႕ အေျခအေနမွာ “အ၀ိဇၨာ”က အမွန္မျမင္ရေအာင္ ပိတ္ကာေပးထားတယ္တဲ့။
“တဏွာ” က ေႏွာင္ႀကိဳးတည္းထားတယ္တဲ့။ ဆိုလိုတာက အမွန္မသိေတာ့ ႀကိဳက္တာေပါ့။

         “တဏွာ”က တြယ္တယ္။ တဏွာတြယ္ၿပီးေတာ့ ကံတရားေတြလုပ္၊ ထိုကံတရားေတြကဘ၀သစ္တစ္ခုကို ဖန္တီးေပးလိုက္တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ သံသရာႀကီးမွာ တစ္ပတ္ၿပီးတစ္ပတ္  အဆံုးမသတ္ လည္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ျမတ္စြာဘုရားက..   “  ဥပနီယ်တိ ေလာေကာ အဓုေ၀ါ ”
“ေလာေကာ”- ေလာကႀကီးကို၊ “ဥပနီယ်တိ”- ဇာတိက ဇရာသို႔၊ ဇရာက ဗ်ာတိသို႔၊ ဗ်ာတိက မရ
ဏသို႔  အၿမဲတြန္းပို႔၍ ေနပါေပေတာ့၏။ “ေလာေကာ” ေလာကႀကီးဟာ၊ “အဓုေ၀ါ” ဘယ္ေတာ့မွတည္ၿငိမ္ေနတာ မရွိေပဟူ၍၊ “ဘဂ၀ါ” ျမတ္စြာဘုရားသည္ “အေ၀ါစ” ေကာင္းစြာမေသြ ေဟာ
ၾကားေတာ္ မူခဲ့ပါေပသတည္း။ ။

{၂၀၀၇ ခုႏွစ္၊ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး၊ ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္အတြင္းရွိ မဂၤလာေစ်းဓမၼာရံု၌ အဂၢမဟာပ႑ိတ ေဒါက္တာ အရွင္နႏၵမာလာဘိ၀ံသ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ ဘ၀အသြင္ကို ဓမၼအျမင္ျဖင့္ရွဳၾကည့္ျခင္း တရားေတာ္မွ ေကာက္ႏုတ္ေရးသားပူေဇာ္ပါသည္။ }

http://www.damanady.tk/2014/03/blog-post_7846.html