*** ဗုဒၶဘာသာ သာသနာေတာ္အတြက္ အေႏွာင့္အယွက္မ်ား။ ***

     အရွင္မဟာကႆပမေထရ္သည္သာသနာ၏ ေရွ႕အေရးကို
 ေျမာ္ေတြးၿပီး ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္ ငါးရာတို႔ျဖင့္ ဘုရားရွင္ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ တရားေတာ္မ်ားကို မေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ႏွဳတ္ေဆာင္ျဖင့္ ပထမသဂၤ ါယနာတင္ခဲ့ပါသည္။


         ဤသို႔ တရားေတာ္မ်ားကို ဆရာတပည့္တို႔အစဥ္အဆက္ သင္ၾကားပို႔ခ်ေလရာသာသနာအႏွစ္တစ္ရာသို႔ ေရာက္ေသာအခါ
၀ဇၹီတိုင္းသား ရဟန္းမ်ားက ၀ိနည္းေတာ္ကို လက္တစ္လံုးျခား
က်င့္သံုးလာၾက၍ အရွင္မဟာယသ ဦးေဆာင္၍ ဒုတိယသဂၤ ါယနာတင္ခဲ့ရပါေလသည္။

         ထို႔ေနာက္ သာသနာေတာ္ႏွစ္ ၂၃၅-ႏွစ္ သို႔ အေရာက္တြင္ အေနေခ်ာင္၊ အစားေခ်ာင္ ေနလိုသူတို႔ သာသနာေတာ္ထဲ ၀င္ေရာက္လာၿပီး သာသနာေတာ္ကို ေႏွင့္ယွက္မွဳေၾကာင့္ အရွင္ေမာဂၢ
လိပုတၱတိႆမေထရ္ ဦးေဆာင္၍ တတိယသဂၤ ါယနာတင္ခဲ့ပါသည္။

         သီဟိုဠ္တြင္ သာသနာေတာ္စည္ကားေနစဥ္ ဘာသာျခားသူပုန္ေဘးႀကီး ျဖစ္ေပၚလာ၍ ရဟန္းေတာ္မ်ား မဇၩိမသို႔ ကူးသြားၾကေလသည္။ အခ်ိဳ႕ က်မ္းတတ္အေက်ာ္ သံဃာေတာ္တို႔သည္သီဟို၌ က်န္ရစ္ခဲ့ၾကပါသည္။ လူအမ်ားလည္း ေတာထဲေတာင္ထဲ၌ ပုန္းေအာင္းေနၾကရ၍ ဆြမ္းလွဴ
မည့္သူမရွိ ျဖစ္ရပါသည္။ ထိုအခါ သီဟိုဠ္ရဟန္းေတာ္တို႔သည္ သစ္ရြက္ျပဳတ္ကို မဘုဥ္းေပးရသည့္
အခါမ်ားလည္းႀကံဳရပါသည္။ သူပုန္ေဘးႀကီး ၿငိမ္းေအးေသာအခါ ထိုရဟန္းေတာ္မ်ားကို ပင့္ဖိတ္၍သာသနာေတာ္ အႏွစ္ ၄၅၀ အၾကာတြင္ ၀ဋၬဂါမဏိမင္းသည္ စတုတၳအႀကိမ္(ေပထက္အကၡရာျဖင့္)
စတုတၳသဂၤ ါသနာတင္ခဲ့ပါသည္။

         ရခိုင္ျပည္ ေ၀သာလီေခတ္ သီရိဓမၼ၀ိဇယမင္း လက္ထက္တြင္ သီဟိုမွ ရဟန္းတစ္ေထာင္၊ရခိုင္မွ ရဟန္းတစ္ေထာင္တို႔ျဖင့္ ေအဒီ ၆၃၈ ခုႏွစ္တြင္ သဂၤ ါယနာတင္ ဓမၼသဘင္ႀကီးကို ႀကီးက်ယ္ ခန္းညားစြာ က်င္းပခဲ့ပါသည္။

         ဤသို႔ျဖင့္ ေရွ႕ဆက္ခဲ့ရာ မင္းတုန္းမင္း လက္ထက္တြင္ သာသနာအရွည္တည္တံ့ေအာင္စာေမးပြဲမ်ား က်င္းပျခင္းႏွင့္ ေက်ာက္ထက္အကၡရာျဖင့္ ပဥၥမသဂၤ ါယနာတင္ခဲ့ၾကေလသည္။

         လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေသာအခါ ဆရာေတာ္မ်ားႏွင့္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏု အပါအ၀င္ လူဒါယကာမ်ားတို႔ တိုင္ပင္၍ ပိဋကတ္ေတာ္ စာေပမ်ားကို ပံုႏွိပ္ တင္၍ ဆဌသဂၤ ါယနာတင္ခဲ့ပါသည္။

         သဂၤ ါယနာ အႀကိမ္ႀကိမ္တင္လ်က္ တညီတညြတ္ အတည္ျပဳစိစစ္ လက္ခံထားေသာ ေထရ
၀ါဒ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားသည္ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔၏ ကိုးကြယ္ရာ ဓမၼရတနာျဖစ္ပါသည္။ ေထရ၀ါဒ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ အဆံုးအမေတာ္မ်ားကို အပိုအလိုမရွိ၊ ျဖည့္စြက္ ႏုတ္ပယ္ျခင္းမရွိမူလ်က္ မွတ္တမ္းတင္ထားေသာေၾကာင့္ ပကတိသန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ပါသည္။မြန္ျမတ္ပါသည္။ အျခားအျခားေသာ အယူ၀ါဒမ်ား ေရာေထြးယွက္တင္မွဳမ်ား လံုး၀မရွိ။

         ဤသို႔ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဓမၼက အၾကြင္းမဲ့သန္႔စင္ေသာလည္း ယင္းဓမၼကို ရတနာတစ္ပါးအျဖစ္ကိုးကြယ္ပါသည္ဟု အာမဘေႏၱခံယူထားေသာ ဘာသာ၀င္မ်ားထဲတြင္မူ အယူအျမင္  အားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ အစြဲအလန္းအားျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ အေလ့အက်င့္အားျဖင့္ လည္းေကာင္း သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္မွဳ မရွိေသးေပ။ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဓမၼႏွင့္ ဆန္႔က်င္ရာ ျဗဟၼဏ၀ါဒ၊ မဟာယာန၀ါဒ၊တႏၱရ၀ါဒ၊ ယႏၱရ၀ါဒတို႔မွ ယံုၾကည္မွဳမ်ား၊ အယူစြဲမ်ား၊ အေလ့အထံုမ်ား  လႊမ္းၿခံဳေနဆဲရွိေသး
ေၾကာင္း ၀မ္းနည္းဖြယ္ ေတြ႕ျမင္ေနရေပသည္။

         ကိုးကြယ္ရာ ဘာသာတရားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ယံုၾကည္ခ်က္ ခိုင္မာရန္ လိုပါသည္။ ယံုၾကည္ခ်က္ ျပတ္သားတိက်ရန္ လိုပါသည္။ ဤအရာကိုလည္း ယံုလိုက္မည္၊ ထိုအရာကိုလည္း ယံုလိုက္မည္၊ ရတနာသံုးပါးကို ကိုးကြယ္ရွိခိုးမည္၊ ဟိုပုဂၢိဳလ္၊ ဒီပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း ကိုးကြယ္ရွိခိုးမည္ဟု အုတ္ေရာေရာ ေက်ာက္ေရာေရာ မလုပ္သင့္ပါ။ ဟိုယိမ္း ဒီယိမ္း မလုပ္သင့္ပါ။

         ျမတ္ဗုဒၶကို ကိုးကြယ္ၿပီး ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဓမၼကို ဦးထိပ္ပန္သည္ဟုဆိုလွ်င္ ျမတ္ဗုဒၶက ပယ္ျမစ္ေသာ အယူအစြဲမ်ား၊ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဓမၼႏွင့္ ဆန္႔က်င္ေသာ ယံုၾကည္မွဳမ်ား၊ အစြဲအလမ္းမ်ား၊ဓေလ့ထံုးစံဆိုသည္မ်ားကို ျပတ္ျပတ္သားသား၊ ဆန္႔က်င္ျခားနားရန္ လိုပါလိမ့္မည္။ ေဗဒင္က်မ္းလာ အယူအဆမ်ား၌ သက္၀င္ယံုၾကည္ျခင္း၊ နတ္ကိုးကြယ္ ပူေဇာ္ပသျခင္း၊ ထြက္ရပ္ေပါက္အတတ္ကို ေလ့လာလိုက္စားျခင္း၊ အင္းအိုင္လက္ဖြဲ႕၊ မႏၱန္တို႔ကို အားကိုးျခင္း၊ သိုက္၊ တေဘာင္၊
အတိတ္၊ နိမိတ္၊ အိပ္မက္တို႔ကို နိမိတ္ဖတ္ျခင္း၊ ယံုၾကည္ျခင္း စသည္တို႔သည္ ေထရ၀ါဒအတြက္အေႏွာင့္အယွက္ အခက္အခဲမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း အသိေပးေရးသားလိုက္ပါသည္။

{ ျပည္ေထာင္စု သမတ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္၊ ရခိုင္ျပည္နယ္ ျပည္သူ႕ေကာင္စီ၏ ေျမာက္ဦးလမ္း
    ညႊန္။   သာသနာေရး ဦးစီးဌာနခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ဘဒၵႏၱ ဉာဏ(အဂၢမဟာဂႏၳ၀ါစကပ႑ိတ)၏
  ေအာင္ျမင္မွဳေမာ္ကြန္း။ မင္းနန္(ေမာ္ကၽြန္း)၏ ၾသ၀ါဒေပါင္းခ်ဳပ္တို႔ကို ကိုးကားေရးသားပါသည္}

 http://buddhismworld.ning.com/profiles/blogs/6371237:BlogPost:382895