ယခင္အပတ္ ႏွစ္ကူးတရားစခန္း၀င္စဥ္က မိုးအနည္းငယ္ရြာသြန္းခဲ႔ ပါတယ္။ တရားေဟာမယ္႔ အခ်ိန္ကလည္း နီးကပ္ေနေတာ႔ တရားနာသြားေရာက္ခဲ႔ပါတယ္။ မိုးက ရြာတုန္းမို႔ ဆရာေတာ္က မိုးရြာတုန္းေရခံ ဆိုတဲ႔ တရားကုိလိုက္ဖက္ေအာင္ ေဟာၾကားခဲ႔ ပါတယ္။
ယခု လူျဖစ္တုန္းမွာ ၊ ေထာင္နုိင္ေသာ နားလည္း ပါတုန္း၊ အယူေျဖာင္႔တုန္း၊ ဆရာသမားေကာင္းႏွင္႔ ေတြ႔တုန္း၊က်န္းမာတုန္း၊ သာသနာနဲ႔ ေတြ႔ တုန္းမွာ ရြာေနသာ သာသနာမိုးကို ခံယူၾကပါ။
မိုးေတြ ဘယ္ေလာက္ရြာရြာ ခံစရာခြက္၊စည္၊ ကန္ မရွိရင္( မခံ ယူရင္ ) ထိုမိုးေရ မ်ားဟာ ေျမာင္းေတြ၊ေခ်ာင္းေတြ နဲ႔ ေျမၾကီးထဲကို က်ေရာက္ျပီး မိုးတိတ္ခ်ိန္မွာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာပါ။
ထို႔ အတူဘဲ သာသနာဟူေသာမိုးႏွင္႔ ၾကံဳၾကိဳက္တုန္း ခံယူစရာျဖစ္တဲ႔ ၀ိပသနာတရားႏွင္႔ တကြ သာသနာတြင္း ဒါန၊သီလ၊ဘာ၀နာ မ်ားကို မိမိ၏ ဥာဏ္၊၀ီရိယ ၾကိဳးစား အားထုတ္မွဳ ျဖင္႔ ဆရာသမားေကာင္းထံတြင္ ခ်ဥ္းကပ္ပါက ၀ိပသနာဥာဏ္မိုးေရစက္မ်ားကို
မိုးေရစက္မ်ားကို တစ္စက္မက တစ္စက္စုေဆာင္းပါက မိုးေရမ်ားျပည္႔လာသကဲ႔သို႔ အမွတ္သတိျဖင္႔ တစ္ခ်က္မွတ္ တစ္ခ်က္ ၀ိပသနာဥာဏ္ကို အေရာက္ တက္လွမ္း နုိင္ပါတယ္။ ထို႔ အတူ အိေျႏၵမ်ား ရင္႔က်က္လာျပီး ပါရမီမ်ားျပည္႔ေသာအခါ မဂ္၊ဖိုလ္ တည္းဟုူေသာ ေရျပည္႔ေရလွ်ံမ်ားကို ရယူ သံုးစြဲ ခံစားနိုင္မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ မိုးရြာတုန္း ေရခံၾကပါရန္ တိုက္တြန္းလုိက္ရပါတယ္။
ဆရာေတာ္အား ဓမၼစာစုကို ျပန္လည္ ေ၀မ်ွျခင္းျဖင္႔ ေက်းဇူးဆပ္ပါ၏။
ေမတၱာျဖင္႔
မနန္းမြန္း( အႏွိဳင္းမဲ႔စာတိုေပစမ်ား) မွ ကူးယူမွ်ေ၀သည္။
No comments:
Post a Comment